Audomari Talaei Academia. Eiusdem in Academicum Ciceronis fragmentum explicatio. Item in Lucullum commentarii, cum indice copiosissimo eorum, quae in his continentur, ..

발행: 1550년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 철학

251쪽

Is enim Gestat In singulis rebus particulas inesse similes infinitas, ex quibus eomp ositae sint,iasque omnes gigni & interire congregatione dc seiunctione Particularum. similium. Qusmadm 'duni etiam scripsit Lucretius rossa videliaet . pauxιllis atqMe minutu Ombus, oesie de pauxillu atque minutis . Misceribis Izra miscus Ganguemaue erearI, Sanguinis interse multis coeuntibus guttu. tque ιd Anaxagora sib/fumit, ut omnibus o ieiat putet Mnmixtas rebus latitare, sed illud parere unum, euiuιμι plurima mixta, ni magis in promptu, primaque insonte loeata.

Principio autem. Hi operis de mete diuina ita scripsit. Omnia simul erat, deinde a cesiit mons, eaque composuit, & in ordinem rectegit. io Xenophanes Colophonius ponit unum principium uniuersum nequo tantium, neque infinitum, neque mutabilo, neque immutabile, cuius substantia r eunda globosaque sit, quem deum nominat, qui nihil li abeat coinmun e cum hominibus, totum cernat, totum audiat, neque tamen respiret, simul si omnia, mes, prudontia, aeternitas. it Parmenides Xenophanis discipulns, quem Aristoteles in physicis de uno ente malitiose calumniatur, duas physicas rerum causas statuit, ignem & terram,&illum quidem opificis, hunc vero materiae rationem habere censuit, ut Aristoteles docet in Metapnysicis. ix Vniuersum, si credimus Leucippo alicubi plenum. est,sicubi inane: in pleno sunt corporat in vacuo Sc inani,liberius vagantur atomi, quae materia probet gignendis rebus. Democritus Leucippo astipulatus plenia vocat ens, de inane,no ens: cuius sententia est, Omnia fieri fortuita concursione atomom, in quibus tres sunt differentiae, figura, ordo, & situs.11 Empedocles elementa quatuor adhibuit, ignem, aerem, aquam, terram, velut uniuersam Sc communem maleciem omnium rerum, & duas causis inicietes amicitiam de litem: illamboni, hanc mali: cuius verius sunt apud Laertium: Zise ἁργἰe, uri φερίσβιος, κ/' ἁἰδωνεύς, Nἔςιs ε' ου δακρυοις litarικροῖο ιμα βροτ ox. Hoc est, Iuppiter albus, Sc alma soror Iuno, atque potens Dis Et Nestis, lachrymis hominum quae lumina completa Iouem, ignem: Iunonem, terram: Aidoneum, aerem: Nestin, aquam dicit. i Ignis Heraclito videtur esse principium, unde omnia quae sint, adhibitarasitate aut densitate constent, quod calor sit fons vitae se artifex omnium rorum. is Hoc Melissi principium Deus est, qui virtute infinitus est, & natura immutabilis & aeternu .is Aristoteles lib'primo de caelo hoc Platoni falso tribuit, Se Aristotelem sequutus Ciceroe. Plato enim mundum a Deo creatum facit, & quidem sic, ut nullo modo dissolui queat,nisi ab eo a quo est colligat , queadi nodii in Timaeo seriptu est Q Haec Pythagorica sunt symbola, quorum similitudo magis intelligenda

est, quam veritas. is Declarat arrogantia reliquorum philosophoro, qui eis inter se de mudo de Deo non minus pugnaciter eertent, quam Centauri & Lapithae, unusquisque tamen eam philosephiam quam Profitetur, certam , firma veram,comprehen Iuba rivuli,

252쪽

OBER II. θ'

Comparatio similium illustratur exemplis & decretis stoicis,quae illi ve-m flamma ex quo euenturum aiunt,ut ad extremum Omoias mundus Igne T 'm humore consumpto neque terra ali poterit, neque remeabat aer, cuius omtus aqua omni exhausta esse non possit: ita resnqui nibal praeter rup animante & Deo renouario mundi fiet, idEmqueomatus orietur. Cicero I. de

'opponit eontiaria λristotelis decreta stoicorum decretis amici in

mundum & ortum S: interiturum censent, noriam utrumque Aristoteli plane rissiculum est: itemque Stoici mundum exlesti prouidenria regi credunt, ιν Aristoteles Aristoteleique multi'philosophi nimis impie derident.Licet enim Aristoteles in tam multis & diuersis mundi partibus mirabilem quendam concentum ,&pro rata proportione singularem contensium esse dicieritMullum tamen taruae harmoniae authorem, moderatorem, seruatorem desiniuit, sed singulis o bibus caelestibus proprios motores attribuit quorum supremus orbem summum, oles figulus rotam mo s.caeteros omes inseriores nihil ad se pertinere puteri ruius doctrma non solium falsa est, verveciam impia, & Christianis decretis, id est sanctissimis & verissimis

'i'ri' id Cirem non seripsi, quAd sie reuera sentiret: sed qudd, ut Plutarctius' ductam, qui aiunt deos ita prouidere rebus humanis, ut omnia quae tur,ad usum hominum procreaverini,homines autem munda gratia. Nn sentem tia Peripatetici confutant exemplis & esse is, quia Deus illeni procreaverit: sed tamen nihil est homuli tam pestiferum, unde conii duas aliis 'μδ''' P Mai ita tu, nobilis quadrigam ex ebore, q*geret alis,sech, dc nauem quam apicula pennis absconderet. Planius cap. xl. lib. I.

' Negas sine Deo posse quicquam. Ecce tibi e transeuerso Lampacenus Strato, qui det isti Deo immunitas

magni quidem munerissed cum sacerdotes deorum να- cationem habeant, quanto eni aequius habere ipsos deos Negat opera deorum flevit ad fabricandum mundum. quaecunque sint, docet omnia esse essem natura, nec, t illi, qui a 'eris oe leuibus, e r hamatis uncinatisque corporibus concreta hac esse dicat interiecro inanii. somnia censit haec esse Democriti, non docentis, sted opinantis. Ipsi autem singulas mundi partes persequens, quicquid aut sit, aulsat, naturalibus feri aut factum

253쪽

ioo A C A D. Q C IE S T. Esse docet ponderibus di motibus. sic illi m Deum opere magno liberat, O me timore. quis enim potest,cum exiometa Deo se curari, non O dies S noctes Humianume horrere O si quid aduersi acciderat quod cui non

accidit Oextimesiere ne id iure euenerit Nec Stratoni tamen assentior: neque vero tibi. modo hoc, modo illud probabilius Uidetur. ' Latent ista omnia Luculli crasiis occultata S circunfusa tenebris, ut nulla acies humani ingenis tanta sit, quae penetrare in caelum, terra intrare post. Corpora nostra non nouimus: qui sint situs par rium,quam vim quaeque pars habeat ignoramuS. Itaque

medici ipsi,quorum intererat ea nosse, aperuerunt,ut ea viderent: nec eo tamen aiunt si Empiricu notiora esse

ista, quia post feri ut patefalia oe detecta mutentur

Sed ecquid nos' eodem modo rerum naturas persecare, aperire,diuiderepossumus, ut videamus,ter peniti ne

defixa sit, S quasi radicibus Fuis haereat, an media pendeat Habitari ait Z Xenophanes in luna,iamque esse

terram multarum urbium m montium. Portenta vin

detur: sed tamen neque iste quι dixit, iurare posset itasere habere, neque ego.' Nonne etia diciti esse e regione nobis, e contraria parte terr qui aduersis vestigiis flent contra nostra vestigia, quos Antipodas vocatu Cur mihi magis succensem, qui ista non a 'emor, quam eis qui cum audiunt,desipere vos arbitrantur cetas is racusius,ut ait Theophrastus, iam, solem lunam,μι- Ias, supera denique omnia stare censit, ' neque fraterremram rem ullam in mundo moueri e qua cum circum

254쪽

LIBER II. axe e summa celeritate conuertat σ torquea eademessici omnia, quae, si flante terra, caelu moueretur atque hoc etiam Platone in Timaeo dicere quidam arbitrantur,stdpaulo obscurus. Quid tu Epicures loquere. putas solem esse tantul- Ego ne vobis quidem tanru. Ied oe vos ab illo irridemini: m ipsi illum vicissim eluditis. Liber igitur a tali irrisione ' Socrates,tiber Aristo Chius , qui nihil istorum stiri putat posse.' Sed redeo ad animum corpus. sat sine tande ea nota sunt nobis, qua neruorum natura sit, quae venari tenemusine quid

animus Ilis ubi sit ' denique sitne, aut, ut '' Dicaearcho visium est, ne sit quidem vitas Si est,tre se partes habeat, ut Platoni placuit, rationis, irae, cupiditatis: an

simplex unusique sis Si simplex, utrum sit ignis , an

anima, an sanguis: an,vi menocrates, mens nullo cor

pores quod intelligi quale sit, vix pote i. m , quicquid

en, mortale sit,an aeternu nam utraque in parte multa dicuntur. Horum aliquid vestro sapienti certu videtur: nostro, ne quid maxime quitim probabile sit, occurrit: - ita siunt in plerisique contrariarum rationum paria mo-- menta. 7 ' Sin agis verecundius, oe me accusess, non quod tuis rationibus no assentiar,sed quod nullis: vincaanimum, cuique alpentiar, deligam: qκem potissimum qaem Democritus semper enim, ut scitis, studiosius nobilitatis fuit. Urgebor iam ommu vestru conu tio: Titae aut inane quicquam putes esse, cum ita copleta S conferta sint omnia,ut i, quod movebitur corporum, edat,

O qμa quidque cesperit, alii dissico subsequatur: ' aut

255쪽

ioa A C A D. AE S T. atomos viti e quibM quicquid efficiatur,issarum sit dissimillimum, ' aut sine aliqua mente rem vita esstiposse

praeclaram oe cum in uno mundo ornatus hic tam sis

mirabilis, innumerabiles, supra, in ru, dextra, sinistra, ante, po i,alios disiimiles,alios eiusde modi muris esses Sut nos nuc semus ad Baulos, Puteolo que , deamus, sic innumerabiles paribus in locu esst,eisdem nominibus, honoribuF, rebus gestis, ingeniis, formi aetatibus,risidem

de rebus di 'utantes s V m si nunc, aut si etiam dormientes aliquid animo videre vadeamur, imagines extrinsecus in animos nostrosper corpus irrumpere φ/ Tu vero ne ista adsciueris, neue fueris commentitiis rebus

sensius. Nihil sentire edi melius,quam ta praua sentire. Non ergo id agitur, ut aliquid as Humeo comprobem. quae tu iuide ne impudenter etiam postules, non flumarrogater: praesertim cum ista tua mihi ne probabilia quidem videantur. λ' nec enim diuinatione,quam probatis,ullam esse arbitror: fatumque illud etiam, quo omnia continera dicitis, contemno. ne exaedificatum quidebunt mundum diuino consilio existimo atque haudJoan ita sit. Sed cur rapior in inuidiam' licetneter vos

nescire quod nestio ' an Stoicis ipsis inter ste disiceptare,

mihi tam iis non licebites Zenoni fur reliquis fere Stoicis aether videtur flummus deus,mente praeditu qua omnia regantur. Cleanthes, qui quasi maioru eni getium Stoicus, Zenonis auditor, Solem dominari, rerum potiri putat. Itaque cogimur dissensione sapientum dominum aio b um ignorare: quippe quι nestiam , Sol an athera

256쪽

LIBER II. ios strutamus. Solis autem magnitudo sipse enim hic radiatus me intueri videturi admonet ut crebro faciam mentionem fui. Vos vero huius magnitudine quasi decem -- peda hinc enim me: quasi malis architectis mensiurae

vestrae nego hoc)permensi refertis. λε Ergo credere dubium e hvter nostrum sit euiter ut dicam erecundior' Neque tame istas quaestiones pbsicorum exterminandas puto: est enim animorum ingeniorumque naturale quoddam quasi pabulum, consideratio contemplatioque naturae. Ergimur, elatiores feri Uidemur, humana δε- sticimtas, cogitanteflue supera atque caelestia, haec nossi aut exigua 5 minima contenimus. Indagatio ipsa rerucum maximarum, tum etiam occultissimarum, habet

oblectationem. Si vero aliquid occurret quod verisimile videatur: humanissima completur animus voluptate. 7 Quaeret igitur haec fur vestersapiens, S hic nostensed vester, ut assentiatur, credat, affirmet: noster, ut vereatur temere opinari, praeclareque agi secum putet , si in ei modi rebus verisimile quod sit, inuenerit.

cra r opponit rursus Stoicis contrariam stratonis authoritatem, qui negabae ope diuina sectum esse mundum, deosque ab omni munere seriari docebat a minoiari ad maius. Datur immunitas sacerdotibus, ouanto aequius e st dari diis ipsis: ouae coparatio non solum captiosa est, sed indigna philosopho,qui stultissime ad res expertes corporis ferias de immunitates sacerdotum transferat. Dei autem exlessis 3c omnipotentis actio in administratione mundi, rerumque omnium perpetua sempiternaque fuit, est, Sc erit nec audiendus est impius Strato tam absurde, ne dicam scelerate, de natura diuina balbutiens, qui tam est omnia quae sint, effecta esse natura, non intelligit hanc naturam Deum esse, a quo res omnes natae, procreataeque fiunt tsed naturam quanda falsam Sc comentitia subiicit propter obscuritatE dc isnorationem diuinae 3c caelestis naturae, quae est principium de prima causa, quae tuo verbo& nutu res Omnes effecit. L Loeus est a diis milibus. Democritus sortunam, stretio naturam causam re rum esse voluit. I lle ex atomis ordine situ & figura distinctis,& sonuito interse e haerentib' res gigni dc creari dixit. Hic quicquid fieret,naturalibus causis fieti,id est,

g. iiii.

257쪽

eertis, de ad aliquem finem destinatis. 3 Sie Lueretius impius ait Physicae artis scientiam disicendam esse ut pellatis mortis Ic religionis metus: ut si intelligant homines, nihil vi aut ope diuina fieri desinant caeleste aliquod numen formidare, ac venerari: sed Stoici longe secu iae melius docet hac rerum naturalium contemplatioue homines ad modestia,pietatem, iustitiam,reliquasque virtutes diligentius instrui, de vehementius excitari: Iesaerae literae quae continent arcana veritatis de religionas ex operibus Dei, id est rebul naturalibus Deum optimum maximum pie ancte δc religiole coledum de prae

dicandum esse monent.

Reuertitur ad sitam α τα - ἰαν, quam, sicut antea, Ofirmata causis,qui1 res sint nobis obscuraris Confirmatio physicae difficultatis ab inductione exemplorum. 6 Tria fuerunt genera medicorum: alii enim dicti sunt Empirici 2αὶ diri hi

xse ait, id est, ab experientia, qui neglecta naturae,aut morbi consideratione solam experientiam sequeDantur. Alii dogmatici ,.qui neglecta experiecia solam artis methodum ad curandos aegrotos adhibebat. Alii rationales, qui corporis naturam diis ligenter intuebamur, Jc causas morborum, Sc vires medicamentorum , & extera omnia, quae vel ad tuentam iani atem , vel ad profligandum morbum pertinent, non neglectis tamen exemplis Sc experimentis rerum singularium. Xenophanes terra quiescere dixit, quod in infinitum sundata esset. Thales, quod aquis stupernataret. Anaximenes.quod sua latitudine in aere susineretur. Empedocles, quod celerrima caeli conuersione suspensi in medio mundi teneretur. Anaximander, quod eius omnes partes aeque distarent a caelo. Lege Aristotelem libro secundo de caelo, capite 23. 8 Eodem modo Anaxagoras de Democritus lunam dicunt esse ignitum globum, qui in se campos, montes, valles, convallEsque complectitur, ut ait Plutarchus lib. i. de decretis philos phosii. Huc etia alludi: i ucianus in libro de veris narrat. s Omnes penὰ antiqui aut horos confirmant antipodas esse, ut Strabo, Plinius, Pomponius Mela, Macrobius,Solinus, Cleomqnes, excepto Lucretio, Augustino, S: Lactantio: nec vero hoc ipsum mathematicis rationibus tantum .sed etiam itineribus 8c vestigiis cognoscitur: Hispanis siquidem Indi Antipodes sunt. io Philolaus etiam Pythagoreus dixit terram circa ignem moueri in obliquo circulo: Heraclides Ponticus, Herphantes Pythagoreus terram mouent instar rotae cardine suo nixam. Nicolaus Copernicus hisce nostris temporibus veterem illa opinione sequutus de motu terrae multos libros scripsit, ubi probat terra mota de . caelo quiescente theoricam de stellis multo certiorem tradi, quam si secus accidat. ii Apostrophe in Epicurum contra Mathematicos affirmantem selem tantulum esse,quantulus nobis videtura. de quo sic ait Epicureus Lucretius libro quinto,

Nee nimio solis maior rota , nee minor ardormsepotes , nos ris quam fensi'ausesse videtur. ii Socrates apud Platonem nihil affirmat, se se omnitim remm rudem de inscium dicit, Je contra eos disputat, qui se aliquid scire prosic tur. Aristo Chius discipulus Zenonis induxit ἁδιαθορίαν, id est indisserentiam . quasi res inter se nihil differrent , unde efficeretur nihil posse percipi. is Probat de homine nulla adhuc essescienti quod incerta sit natura corporis humani, 3d de animo ipsi summi philosophi inter se dissentiant. De quibus Aristoteles libro i. de anima, de Cicero Tusculan a prima. 14 Dicearchus ut ait Cicero)in eo sermone quem Corynthi habitum rei Hudibris ex Ponit doctoru.n hominum disputantium, primo libro multos loquentes fo

258쪽

LIBER II. ros m

eis, duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortu,

disserentem inducit nihil esse omnino animum, δc hoc esse nomen totu inane frustraque de animalia de animantes appellari, neque in homine inesse animum vel animam, nee in bestia: vimque omnem eam qua vel agamus quid vel sentiamus in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam, nec separabilem a corpore esset quippe quae nulla sit,nec sit quicquam, nisi corpus unum Sc simplex ita figuratum,ut temperatione naturae vigeat de sentiat: ad quam impiam & damnatam Dicaearchisententiam Galenus νidetur accedere, qui animam definit temperiem quandam cO- sensu de conspiratione quatuor primarum qualitatum in viventibus naturis constitutam,qua temperie lablata vita tollitur: ita Galenus existimat animam a natura vivente separabile no esse, sed una cum corpore interire, imo vero ante corpus ipsum perire & di luit quae opinio tam falsa est,quam quae falsisiima. is Plato libro quarto de Repub. videtur aflii mare tres esse animae partex,una rationis, alteram irae, tertiam cupiditatis,quod anima contrariis assectionibus mouetur: nihil autem secundum idem contraria recipit. sed nomine partium facultates intelligit, ut una sit animae substantia 5: simplex 3c indiuidua cuius tres facultates in diuersis corporis partibus exerceantur, ratio in capite, ira in corde, naturalis cupiditas in iecore. is Heraclito animus videtur esse ignis: Democrito aliquid igneum ex subtilissimis atomis concretia: Diogeni, aer: Hipponi, aqua: Critiae, sanguis: Xenocrati ,. numerus seipsum mouens. Lege Aristotelem capite secundo libri primi de anima.i Confirmat ἰαακίν academicam in phy sicis quaestionibus: & dialogismum instituit Stoici alicuius philosophi cum Democritico philosopho disputatis de altercantis de summa naturalis philosophiae.18 Prosopopoeia est Stoici philosophi Democriticae physicae ariis principia

reprehendentis inane & atomos. I nane confutat duobu&mouis: uno a contrariis. plena sunt omnia, nihil igitur inane. altero a causa motum adiuuante. Corpora corporibus cedunt in motu: non igitur opus est inani. is Resellit atomos Democriti a repugnantibus.1 o Tertio loco refellit athei sinum, item a repugnantibus. 2r Quarta refutatio de innumerabilibus mundis ab absurda similitudine. ax Quinta refutatio de ratione intelligendi a Democrito stultE conficta,qui putabat imagines intrinsecus in animos nostros irrumpere per corporeas atomos, unde gignerentur simulachra rerum Omnium.13 Hactenus stoicus inuectus est in Democriticum philosephum, qui ne sa- .pientior aliis philosephis videatur, multis erroriun vitiis in siinulatur Ze damnatur rvt de diuinatione, de fato, de fabrica mundi, unde Cicero concludit nullam esse legitimam causam, cur sapiens Stoicis potiti', quam aliis philo PDbis assentiatur. ἰ14 Sic Cicero libro secundo aduersis diuinationem disserit, cimi esset libro primo a Quinto statre mirum in modum laudata & defensa patrocinio Stoicorum.1s Confirmatio est a maiori ad minus. stoici inter se pugnant, mihi ab his dissentire non licebit3 Repugnatia auic SNicorii declarantur exemplis specialibus.16 Concludit ex tot controuersiis Physicorum lubricum de dissicilem asse sum sapientis, summamque difficultatem naturalis scientiae: cuius tamen sudium sc - inquisitionem magnopere commendat ab adiuncta pulchritudine cotemplationis. de mirisca delectatione ingenii & mentis in contemplandis operib us naturae. αν Dissimilitudo inter sapientem Stoicum de Academicum a variis effectis.

' Veniamus nunc ad bonorum malorumque notione;

259쪽

tos A C A D. Q y IE s T. sed paululum ante dicendum ea. Non mihi , dentur considerare,cumphysica ista valde affirmat, earum etiarerum authoritatem, siqua illustriores Videantur,amittere. non enim magis asentiuntur,neque approbant lucere nunc, quam cum cornix cecineri tum aliquid eam aut iubere, aut vetare: nec magis affirmabunt signum

istud, si erunt mensi, sex pedum esse, quam solem, quem metiri non possunt, plusiqua duodeuiginti partibus maiorem esse quam terram. Ex quo illa conclusio nasiiturasi,sol quantus fit, percipi non potest,qui cateras res eodem modo quo magnitudinem solis approbat is eas res

non percipit. Magnitudo autem solis percipi non potes. qui igitur id approbat, quasi percipiat,nullam rem temcipit. Τ Reyronderint posse percipi quantus sol sit: non

repugnabo, dummodo eodem pacto caetera percipi comprehenssique dicat. Nec enim possunt dicere aliud alio magis mini siue comprehendi: quoniam omnium rerum una e F definitio comprehendendi. 'Sed quod carperam, quid habemus in rebus bonis oe malis exploratis nempe fines costitu di fiunt,ad quos S bonoru S malom Amma referatur. Qua de re est igitur inter μιmmos viros maior disiem S omitto illa quae relicta ia videntur: S Heritalum, qui in cognitione oescientia Fummu bonum ponit: qui cum Zenonis auditor esset, vides quantum ab eo dissenserit, quam non multum a Platone 6 Megarici, quorum fuit nobilis disciplina: cuius, ut scriptum video, princeps Xenophanes, quem modo nominaui: deinde eu lecuti Parmenides o Zeno: itaque ab his Eretriaci

260쪽

LIBER II. R I

philosophi nominabantur. POE Euclides Socratis discipulus Megareus:a quo iidem isti Megarici dita, aut id bonum solum esse dicebant, quod esset unum, oe simile, idem semper. bi quoque multa a Platone. A Menedemo autem,quod is Eretrias fuit, Eretriaci appellati: quorum omne bonum in mente positum, mentis acie, qua verum cerneretur. Illa similia,sed opinor explicata uberius . ornatius. Hos si contemnimus, etiam abiectosputamin illos,certe minus desticere debemus ZAri

stonem,qui cum Zenonis fuisset auditor, reprobauit ea, quae ille verbis: nihil esse bonum, nisi virtutem: neque

malum, nisi quod virtuti esset contrarium: in mediis ea momenta quae Zeno voluit nulla esse censiuit. Huic sem-mum bonum ent,in his rebus neutram in partem moueri: quae Mil φορια ab ipso dicitur. Orabo autem,ea ne fentire quidem sapientem, quae ἀπιθυα nominatur.

t Proponit se dicturum de secunda parte sapientiae, quae est de vita & moribus: sed tamen quasi imprudens aliquid sit oblitus, regreditur ad physica,ut irrideat

naturalem diuinationem probatam a Stoicis,& theorema de solis mamitudine. argumentum est a comparatione parium. I Argumentumest a paribus Syllogi sinus connexus primi modi plenus &integer.3 Occupat quae dici possunt ad assumptione syllogismi nihilque persecta cognitione polle comprehendi docet ex vi definitionis , quod una fit definitio comprehensionis,qu v aequaliter omnibus rebus subiectas conueniat. 4 Iterat propositam quaestionem de moribus,totamque hac disciplinam incertam esse contendit,quod inter philosophos sit maxime controuersa: quorum sententiae ut omnes summat eomplectamur bipartitae diuidutur in eas quae explocesimi a sicholis, & in eas quae a magnis philosephis retentae defensaeque iunt. Rur explosae tres sunt:prima Herilliorum,secunda Megaricorum, siue Tretriacorum, tertia Aristoneorum,siue Pyrrhoneorum . quas Cicero praeteritione quadam cursim di breuiter expon tas Prima secta Herilliori, ab Herillo Carthaginta fluxit,qui ut ait Laertius sam inu bonsi hominis interdit vult essestientiam , ut omnia referantur ad bene via uendum,ne ignorantia deiiciamumsciemiam autem esse habitum ex comprehensis ac impressis visis, qui quidem verbis explicari nequeat :interdum vero dicit nullum

SEARCH

MENU NAVIGATION