Audomari Talaei Academia. Eiusdem in Academicum Ciceronis fragmentum explicatio. Item in Lucullum commentarii, cum indice copiosissimo eorum, quae in his continentur, ..

발행: 1550년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 철학

31쪽

deorum

Vettiro inermis nudus Hl: tollit definitiones, nihil de definiori

diuidendo docet,non quomodo efficiatur concludaturque ratis,tradit: non qua Ma captiosa soluantur, ambigua distinguatur,onendit. cademicin Varro si dialecticas definiendi,Huidendi,concludendique subtil tales diligenter, i par est, perfluatur,industriam suam nec doctu, nec m- δε probare poterat, i iure meritoque Latine philosephandi dium nrite ιttendum esse concludat. Iam a reo in altera partephilosephiae quae est de natura Cr rebus occultis, si Epicurem esse delit, imperitis quidebatis faetet,sed doctis ineptus ac ridiculus apparebit. Epicurus in phasicis, M ait Cicero, ex Democriti fontibus hortulos suos irrigauit quinetiam, t authorea Laertius,Democrit libros de tomis suos asseruit: cuius ineptias Cicero irradet his Perbis, Principio in pha ficu quibus maxime gloriatur , primum totus est alienus: Demacrito adiicit perpauca mutas,sid ita, t ea quae corrigere ult, mihi quidem deprauare ideatur. ille Atomos,quas appellat, id est. γου indiuidua propter seliditatem censet in infinito inani, in

quo nihil nec summum, nec infimum,nec med um, nec ltimum, nec extremum sit,ita ferri, i concursombm interse haeresiant, ex quo eficiantur ea quae sunt , quas cernantur omnia: eumfue motum tomorum a nulti principio, sed ex aeterno tempore intelligi conuenire. Et ibidem, Hama acutus cum illud occurreret,si omnia deorsum e regione ferrentur, C , t dixi, ad lineam,nunquam fore. t Atamus altera alteramposset attingere,attulit rem commentitiam declinare dixit tomum perpaulum,qua nihil possetferi minus.ita est ira complexiones CV cepulationes m adhaesiones Ara morum inter se, ex quo efficeretur mundu , omniaque partes mundi, quae in eo essent. 6 cademici quos M. Varro magistros habet , principιa rerum naturalium non Aromum , Cr inane, t Epicurer Jed materiam Crforma aluunt: nec fuicquam temerarii ortuisseque causis effici cepent, sed nartiralibus in necessanis, in ad certum em destinatis . Itaque cἰm Epicureorum diatrina tota puerilis sit, cademicorum scientia multosvbtilior,m ab imperitorum animis longius disiuncta,Varroni non placet philosophiam naturalem Latine riuibus suis explicare. 7 Euod item confirmat In tertia parte, quae est de ita Cr moribus ,proposita di mititudine philus h.rum de summo bono distulantium: qua locvi tametsi lactinosius ei in eo tamen sicut in superioribus. Migia quaedam disimilitudinis apparent. stippus in Epicum Fumma bonum oluptate,quae maxima dulcedinesensium moueret,de rebant: qui γt ait Cicero, non iderunt t adcursum equum,ad aradum bouem,ad indagandum canem, sic hominem ad

duas res 'λt ait ri toteles, intelligendum CV etendum esse natum ruas

32쪽

mortalem Deum: tantra, di tardam alisuam CV languidam pecudem ad pastum , procreari oluptatem hoc diuinu animal ortum esse γιluersit,1M nihil mihi γidetur esse absurdim. Homeriss in Odysea cum de )ωσ- Lib. io. Gis cir carminibus Circes loquitur , hoc ipsi. lanificare ult blandis γο- luptatibuι homines in pectaum bitam degeneram. nde illud μυου,

S reuum oces m Circes poeula nosti:

Quasi cum oci. stultuu cupidu que bibisset,

Sub rimina meretrice fuisset turpis in excors, Vixisset eanis Gumundus, et amica luto μαε me minus αξ ab usa admirabilis Zenonis, quam stulta contemnenda Epicuri enteria: magnum est enim hominibus probare id selum esse banum, quod honestum si nec quicquam aliud in bonis ponendum, ιλque optimum interfecti mum censeri oportere: quod cuiusmodi si, δε- tractis Poluptatibus se nemre clamat Epicurus in lib. de finibu : fuem Tu Isticum Cicero Latine conuertit. Quιd tergiversamur, inruit, Epicure, ne a temur eam nos dicere oluptatem, quam tu idem cὸm os persticulisti, selei dicere, siant haec tua erba, necne 'In eo quidem ido,qui continet omnem dis linam tuam, jungar enim iam interpretis munere , ne suu me putet fingere) dicis haec: nec equidem habeo, Dod inredigam bonum istud , δε- trahens eas γoluptates quae se repercipiuntur, detrahens etiam eas quae auditu in cantibus, det sens etiam eas quae ex formis percipiuntur oculis, sῖaues motiones ,siue qua aliae Toluptates in toto homine gignuntur.' Varro nec plebeiam,m ex media ce populi depromptam disiiplinam Epicureorum, nee admirabilia paradoxa Stoicorum probat: ad Academiaeos enimμlsum centulerat metis tolerabiles , moderato in philosephor. quorum distulationes de mori ι seummo bona ,s ea subtilitate qua par ea,persequi γelit, nec e 3 imperati, bi ait,percipere poterunt, nec inoLI uti Graecis literis Latmum opus legere curabunt, t Irra sumptus la-ιὸν illi siribendi ideatur. φ Itarue deliberationis huius summam haedistinctione cinclusionis est icit .philosephiam esse multis de causis expetendam , quod leges γirtutis adipsendae tradat, quod plenissima sit in nitae delectationis . quod prae tanti mum sit a diis immo talibus h. minum generi collatum bonum, , Plato scribit in Epinomiae: ta-mm phil phia studisi Graecas sentes potius adeunJos esse, quam Latinos libros legendos, qui eutrivuli quidam sunt ex immensa Graeτ rum copia Cr subtititate derivati e ab his enim omnis sapientia libera- Ussue doctrina Cr eruritio manavit. M sudium autem Vareonis fuit omnem antiruitatem Populi Romani, rua in tenebris tacebat, excitare,

33쪽

In Bruti.

Latins que literis illustrare: cuius instituti ratis quaedam a Latia praereptare Varronis inchoata, in quodammodo informata fuerat. Fuit enim is Laetius, t ait Cicero, ir gregius, Cr eques Romanus cum primis honesin, irimque eruditissimus,m Graecis literis σLatinis,antiquitatί ue nosi Cr in inuentis, Cr in actis,Icriptorumque eterum titerate peratus: quam scientiam Vareo noster accepta ab illo,auctamque per sese Dr praestani V nis,omnsque doctrina luribus Q ι ustrioribus lιteris explicauit. Nee de antiqvittatιbus Varro latum scripsit, erumetiam Menippi libros in Sa oris aemulatin est,quas. t ait Gellius, al, Inicas: itsi apparat Menippea suarum nomina quaedam apud Gellia leguntu , t News quid uersem ebat V. I Idib. I 3.m testametum, ea. i 6 Idri ym de officio mariti,cap. IIIsb. I. - πω ἐδεσμα , id est,ri eduliis cap. i'.tib. I s. OV υδωρ κρυερορ id est, aqua frigida. p. 29 Iib. 3. quibus in libri grauitatem Crskbtilitat sententiarum roris G stibus temperauerat, t lectorem arietate orationis inuitatum in ea lectione magna cum boluptate diuti me retinere posset.' Tum Cosunt,inquam, ista marro. nam nos in nostra urbe peregrinantes, errante que, tanquam hostite tui libri quasi domum deduxerunt,ut possemus aliquando,qui, ubi essemus, agnoscere. Tu aetatem patria,tu desicriptiones temporum, tu sacrorum iura,ru sacerdotum,tu domesticam,tu bellicam disiciplinam, tu ste-dem regionum, locorum,tu omnium diuinarum humanarumque rem nominagenera,uscia, causas aperuisti: ' plurimumque poetis nostris, omninόque Latinis S literis luminis, S verbis attulιμ, atque ipse variu Selegas omni fere numero poema fecisti, philosophiamque multis locis inchoasti ad impellendum satis ad docendum parum. Causam autem probabilem tu quidem affers. Aut enim Graeca legere massent, qui erunt eru- dirc. aut ne haec quidem,qui illa nesciuut. Φ Sed da mi-bs nunc,siatisine probasumo vero oe basiqui ista no po-

34쪽

IN CIC. ACAD. FR AG. 33 terunt, cr qui Graecapoterunt, non contemnent sua.

Quid enim causae e hquur poetas Latinos Graecis ut ris erussiri legant,philosophos non legant' An quia δε-

lectat Ennius, Pacuuius, Accius,multι alinquι non ve ba eduim Graecorum expreseruntpoetarum' Quanto

magis phil ophi dele labunt,si,ut illi AE chylum,Sophoclem, Empedoclem , Euripidem : sic bi Platonem

imitentur, Aridiotelem Theophrastum' oratores qui

dem laudam iuideo, si qui ὸ no bras ' H peridem sint

aut Demosthenem imitati. Ego autem fiucam enim vires ondum me ambitio, dum me honores, dum Reipu-bbcae non solum curased quaeda etiam procuratio multis officiis implicatum m con Dictum tenebat, haec inclusa habebam, ne obsolefierent, renovabam quum licebat, legendo. Nunc vero fortunae grauissimo perculsius vulnere, admin iratione Reipub. liberatus, doloris medicinam aphilosophiapeto, m otii oblectationem hanc honeafimam iudico. Aut enim huic aetati hoc maxime aptum est,aut iis rebus,si quas dignas

laude gessimus,hoc in primis constentaneum, aut etiam ad nosti os ciues erudiendos nihil utilius:aut, si haec ita

non sent,nihil aliud video,quod agere posimus. Brutus quidem nonier excellens omni genere laudis sopbi- Iosephiam Latinis literisper rutur, nihil ut iisdem de rebus Graecia desideret, eandem quidem sententiam sequitur,quam tu. Nam Aristum Athenis audiuit aliquandiu , cuius in Iratrem Antiochum. Quamobrem da quaese te huic etiam genera literarum.

35쪽

s eis

Varroni totum M philoseph ara no disti et M Latinis erbis maeroris philosophia explicare non placet. Ad quem refellendum Cicero cossetudine socratis t tiar: primiι enim eius industria in ornandis Latmu Cr reta. Crtiteras comedat deinde.cia his honestis γestibulis aditu i ad causam sciti paulatim ad referendia Varronis con ἀι desiendit.Scripserat illa de diuinis rebus m humanis quadraginta niι libros, t testas esDiuus iacet inus, ad C. Caesare pontificem maximiι, t ait Lactantius,fuibur Iop. m. in motorum Doria institutis haesitante, quasi tu aliena tauitate peregrinantem omnia in humana in diuina, quae Impera, Lemani magnitudine continebantur, edocuit. Atque hoc tam inges in magniι olume ita partitus erat, det rens humanis diginti quinque libros,diuinis sexdecim tribueret qua in partitione eam ia in rationem tenuit, i libros rem humanarsi in quater senos HIIrabueret.Cὼm enim ruatuor operis humani capita proposuisset ui agant, b/ agant vado agant,quid agat, primos de hominibus'it'. sex deinceps de locis, totide conseruentes de teporibus, 'postremos de re se id est,humani factis absiluit: quibus omnibus praepsim est tiberiguigeneratiter de rebus humanis praefaretur. Miteram aure totius operis partem de rebus diuinis in quinquies ternos libros hac ratisne diuisit i tres primi ad pontifices, augures,in quindecim iras scroru fleetarer tres deinceps ad se cella sacras aedes, in loca religiosa.tres ordine comuuti adferias uris ci censes,Crsicenicos tres inde quarto seco distinitι ad censecrationes area publica in priuata : tres ltimi ad deos certos,incertos, praecipuos C lectos: quibus omnibus libris cusingularis instar prearmν praepesitu esset, propositias decim librarsi numeriι explebat qui si in manibu essent,nec iniuria tempora periissent,facile intecti remus quatosudio M. Varro aetatem pop.Rom. ab I de eon ita Vque ad tepora sua, uira sacroruscerdoti mque, r

nerabi l uesis,uficiis causi s desii , is aperuisset. Idem quoque r, Cringenio C studio prue ingulari, magnum lumen poetis Q lueris Latinio aittitit Abros enim de poetis ediderat, i ait Gellius, Cr de Plantias comar- de lingua Latina. susim n n modόsignificatione cui rue nominis explicauit sed rationem Cr causam cur ita quidque est nominatu, reddere conatus H Menipi a que comoedias magna cu elegantia,tum darietate numeraru condidit C permultis loris Dura fas ad phil phia Ghortarin est, philosephiam dero nussu7 ta ordine traflauit Hac laude Cicero ζ tiam Varronis aucupatus,deinceps eius constiu i vetito steriore dilemmate ter anti hephon eleuat. 3 Imo ero, nruit, Zνtina legent, qui Graeca

36쪽

IN CIC. AC A D. FRAG.

Iremum coparatione minor si confirmat hoc modo Quid cause, cur octas Latιnos Graeco literis eruditi legant,philosephos no legant'Simili argument. Operatoribus Latina philosiphiae restori Hoc primsi est in quo admiror, tib i ris rur in gratisimu rebus no delestet eos patriussermo, ta iri fabelias Latinas hibis

ad γerbia de Graeras expressis no multi legante suo enim tam mimicus penenomsns Comano est, Iuι Medeam Ennis,aut . Cntiopam Pacums 'emat,aut reiiciat,quis iisdem Euripidis fabulis delectara dicat, Latinas oderit Syne phebos ego,inluit,potιus Caecili ,aut am Teret', quam Draque s

nandri legati quibus tantu dissentio, M ia Sophocles dei optime scripsierit, ba tamen maiacguersam Octob, mihi legenda putem, de qu. Licinius ferre riptore, erum inpinor Ariptore tamen, t legendus A. oque tinam ne m nemore mhIlommus legimus,quam hoc idem Graeτοῦ. quae autῆ de bene beateque ιώedo a Platone distulata sunt,haec explicare no placebit La. tine' Transit ab alienii persems ad μῆ Usus exulum,quo magis Varronem fusi familiarem adstudiis philosephiae cohortetur: narrat enim pergradus aeratu, quos in hoc genere literarῶ trogressu fecerat in cur ingrauescereatarasi puri ma ad tractanda philosephia contulerat. Cum Philo pranceps . . o demiae Roma 'enisset Mase ei tradidit: erat etia eum Diad. . Dbita. Ο ' 'μυ a )uo cum in aliis rebin, G urissime in dialectica exercebatur cumrue bienium Persatus esset in causis, .ma profectus. sex me thenis ia An tiocho eterιs .inademia nobilissimo in prudeli mo philoseph Mitist dii m Iue philosephiae nunciua intermissum . a primas adolestia culta cir per audia hoc rursuε summo authore indoctore renouauit: posteaqua coepit honoribus inseruire tantsi erat philosephiae loci,quanta spererat amicorum, Q Re soporis id aute omne sinebatur in legendo, belli otia noerat. s Causas huius senilis exercitationis tres adfert Reip. perturbatione, oblectatione oly. philosephia dignitate quas in alia tιa Abrissimi ter amemorat,Cu otio, ait,langueremus, in is esset ess atms, t ea anim eon Lib I denat. O atque cura guternari necesse esset, prima Vsus Reip. causi philosephia 4mrum nostris hominibuου explicanda putam,magni ex imas interesse, in ad δε-

eus in ad laude ciuitatis,res tamgraues ac ta praeclaras Latιnιs etia lιteris retineri Hortata etia est t me ad haec conferre,aegritudo fortunae magna,et grauι comota iniuria: cuius si maiore a sua adruatione reperire potuissem,

non ad hanc misimu confugissem. Ego Us,nulla ratione melius it,tui. ἱ si non mari ad Legendus libros se etiam ad totam philosephia peri adlata derissem.Ide. Ac mihi quide explica philosephiae causam attu- tib , ὰ litonauis casius ciuitatis,csi in armu ciuilibu nec tum meo more si'nec ni diuinathil agere potera,nec ruid totius,ruod fuide me densi esset, agere, reperieba. '

37쪽

Itaque eum orbatus esset muneribus Reipu. hae philosephiae dia renouari visitum t animu/ molestiis potissimu releuaretur,ti. t prodesset ciuibus μου quacunque repostgum etia quod philosephia celebrandae cir ornandae sininuti h.nestissimu prefugium essentiret. si Nec ipse ocero suo tanta.

sed etia M. Bruti qui ira fueramιliam erat, exe o ιmpellit Uamronem. me Brutus cum omni laude irtutis excetruit, tu te flagrauit dis Cramaresapientia, t nus ex Romanu maxιme Graecomphitis horu cons.etudinem Crfamiliaritatem appetierim audiuit enim pene omnes,nec ltius secta fuit ignarus Platonicas tamen mirifice coluit,st ab Academia nouae migrauit ad erere,permotus authoritate , tiochi A lonitae. cuius erae

perstudi seu, culi 3'tre Uumphilosephsipraeditumsingulara irtute nonpotum ι beneuoletia devinxit,sed etiaIocium infamιliarem adiunxit. Scripsit ad Ciceronem libri; de irtute , de quo mentis quaedamst libro prima definibus.Ηis itaque exemplis Varro ad ingrediedam Cr suscipiemdam eius generis exercrtationem mustatur, concluditurque severtom fustionis σιrmatio.elaborandum esse Latinisseraptoribu/, t philosephia per eos Latine loquatur m illustretur.

Tum iste, Is huc quidem cosiderabo, nec vero sine te. Sed de teipso quid H,inqui quod audios ranam,in

quam, de re Rehctam a te veterem tam,inquit,tractari

aute nouam. ' inrid ergo, inquam, Antiocho id magis licuerit nostro familiari remigrare in domum ueterem

e noua, quam nobIs e vetere in nouam Certe enim recentissima quaeque sisnt correcta S emendata maxime Φ Ω Ρnquam Antiochi magister Phasi,magnus vir, ut tu existimas ipse,negarit in libris squod coram etiam ex ipso audiebamus) duas Academias esse, erroremque

eorum quι ιtaputaru coarguit. , inquit, ut dicis. Sed ignorare te no arbitror, quae contra Philone Antiochus

scripserit. λο vero S istam S totam veterem Acad mlam,a qua absum radiu,renouari a te,nisi molestu vi, velim. ' Et simul asii damus, inquam, si videtur. San, istud quidem,in quin sium enim admodum infirmus. Sed

38쪽

videamus idemne Attico placeat fera a me, quod te velle video. Mihi vero,inquit illi: quid est enim, quod

malim, quam ex Antiocho iampride audita recordarit

S simul videre , sat ne ea comode dici possint Latine quae quum fiunt dicta n conflectu consedimus omnes.

Superioris quaestionis distulatio apparatus tant.m fuit ad Ccademica quaestionem,ad quam deinceps explicadam σοι apersenarum LI Anm.ne quadam AP cantur nam Varro eteris Academiapatrocinium Fusicipit.

Cicero nouae,Atticur tertius belut honorarius arbiter ad ungitur. Cicero primum eur ad Academiam noua se transtulerat,satisfacit Varroni ex comparatione parium Antiocho licuit e noua Academia migrare 1n detere,cur

nobis e etere ιn noua non licebit me Mntiochus γir potiti sim--aω- ciere. ti mussῖae memoriaefuit, qui cum Philonem tandiu audisset, t constaret raria. diutius audisse neminem, multaque pro nouis Academιcis acuti me scri- trassectamen ab his desiluit, in senectute hos acrius accusauit,quam antea defensitauerat: nunquam aut ea Philone disiesiit, nisi postea quam ipse coepit qui se audiren habere de autemsubito Petus cademia reuocata est'nominis dignitatem idetur,cum a re ipsa desii sieret, retinere Olus equod erant qui illud gloriae caussa feceroderare etiamfrecti , fui'uerentur, Antiochei ocaretur. 3 Superiore ero collationem parium corrigit ex sententia quorundam philosephoim,quibus placuit non duassed nicam latum Academiam esse. de re niti duos librassicripserat, quibus nam omnino Academicora causeam C doctrinam esse .iabat sed Mntiochus reneri non potuit,quin contra Philone doctoremseu librum ederet,qui seu

inseribitur. - rque t tota inter cademicos controuersa commodius ex natur,tres doctissima ira confidunt in eos M,Varro eteris ademia laudator, Cicero nouae patronus, Miticus aussitor.

' Tum Marro ita exorsus est Socrates mihi videtur,rd quod conat inter omnes primus a rebus occultis, O ab ipsa natura inuolutis, in quibus omnes ante eum philosophi occupati fuerunt, auocauis philosophiam, S ad vitam commune adduxisse, ut de virtutibus 9 vitiis omninoq; de bonis rebus oe malis quareret: caelestia aute, vel procul esse a nostra cognitione censeret: velsi maxi-

39쪽

ι8 A V D. T A L AE I E X P L I C. me cognita essent,nihil tame adbenevivendu conferre.

Hic in omnibus fere sermonibus,qui abis,qui illum audierat,perscripti varie S copiose sent,ita distula ut nihil irmet est,refellat abos,mbit se scire dicat, nisi idipsum, eoque praestare caeteris, quod illi, qua nesitant, scire se putet,i est nihil stire idunu fiat, ) ob eάmque restarbitrari ab Apolline omnisi sapientissimu esse H Ast quod haec esset una omnis sapientia,no arbitrari sese scire quod nestiar. ' Quae quum diceret constater, 5 in

ea sententia permaneret,omnis eius oratio tu in virtute laudata, Sin hominibvsomnibus ad virtutis studiuexhortandiscosiumebatur,υt e Socraticoru libris,maximeque Platonis intelligi potest. 1 Platonis aute authorita

te, qui varius S multiplex S c suffuit,vna oecostenties duobus vocabula philosophiae forma innitura est,

Academicorii S Peripateticoru, qui rebus congruetes,

nominibus disserebant. Na quu Speusippusororis fibu, Plato philosophiae quasi haerede reliquisset, duos autem

praestantissimos studio atque doctrina,menocrate Calcedonise 9 Aristotele Stagirite,qui erant ciι Aristotele, Peripatetici dicti sunt,quia disputabat inambulares in lacio issi aure qui Platonisinstituto in Academia,quod est alterum gymnas ih coetus erant S sermones habere soliti, e loci vocabulo nomen habuerunt. si Sed utrique Platonis ubertate copleti,certam quanda disiiplinae formulam composeueriis, S eam quia plena ac refertam: illam autem Socratica dubitationem de omnibus rebus,

oe nulla a matione adhibit confiuetudine disserendi

40쪽

reliquerunt. Ita facta est dissered, quod mimmὸ Socrates probabat ars quaedam philosephue, S rersi ordo, σdscriptio disciplinae. Quae quide erat primo duobus ut

dixi nominibus una. Nihil enim inter Peripateticos Sillam vetere Academiam differebat. Abundantia qua

dam ingenij praestabat,ut mihi videtur quide, Aristotelessed idem fons erat viri usim eadem rersi expetendarum fugiendarums, partitio. ' Sed quid ago inquit, aut Amne sanus, qui haec vos doceo' Nam orsi non sim

Mineruam,ut aiunt,tamen inepte qui quis Mineruam docet. Tum Atticus, Tum vero,inquit, perge Varro. Valde enim amo nostra atque nostros,meque inti dele

Elant, quiet Latine dicuntur, S isto modo. Quid me,in- qualutas, qui philosephia iam professius sim,populo no stiro exhibitura Pergamus igitur,inquit, quonia placet.

a principit. huius distulationis sumitur a Socrate,que constat non selum cademicom paretemfuisse,sed etiam reliquorῆ philosephoru: hieprimus a rebus occultis auocauilphilosephia .namst ait Cicero,ab antiqua phils 'μιε

phia raque ad Socrate, fur c rchelau axagorae Hopulu audierat au- meri.motu P tractabantur,m nde oriretur Omma, suorue recederent, udis iesue ab his derum magnitudines,mterualla,cursus ιnyuirebantur, cuncta cAestia.scrates autem primuε plut phiam deuerauit e cas, Cr in sidus collocauit, Cr in domos etia intraduxit, in coegit de ita in morisbus,rebu que bonis in malis quaerere: cu enim ammaduerteret reri; naturalium silentia non magnopere ad bene beates dimenda prodesse, primus phi- Umei losephia de moribus induxit,qua c.m in officinis,lu in publicis locis' te. M πιμεretur,admonebat ea esse quaereia,quae moresformarent, quaei ad domesticis tilitates necessaria essent. Nam domi. t ait Homerus, κακο- αγαθονli πέτυκτο id est, Uitur pravumque bonumyue.mdetur tame interdοῦ de phasicis disseruisse, t ex Socraticarii libris,mammeque Xenophontis perstici potest, apud quem demunda, eiusque partibus, rerumque mirabiti Uι Cr arietateMemnque distulat. Socraticus autem distulandi mos minime arrogans, maximeyue conflans, m ad ιnuestigandam beritatem accommodatin fuit : Plato enim in Xenophon, rui praeceptoris Fui sermones

SEARCH

MENU NAVIGATION