Paulli Rosarii Farrugia in Venerando melitensi seminario philosophiae, ac Sacrum scripturarum professoris De Genuinitate et Authentia Pentateuchi disputatio

발행: 1864년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

221쪽

CAPUT X. 209

ut citius exirent, alii Vero propter victui latis consuetu

dinem. Et illi quidem egressi sunt stentibus Aegyptiis

ut poeni lentibus, qu0d tam male eos tractarim. Vuac mente atque hoc consilio 2, Patres hunc historiam perquam accommodatam censuerunt ad Dei mirabilia enarranda. Ila Sese gesserunt Clemens Romanus, 'dustinus Martyr, V Tatianus, 'Τeophilus Antiochenus, yy Irenaeus, '' Clemens Alexadrinus. '' Tertullianus, Auctor Constitutionum, Augustinus, aliique innumeri. Et sane, ut unum ex his multis urgeam, Clemens Alexandrinus praeiacta sacrae Scripturae ασφαλ et ad Hebraeorum a servitute Aegypti0rum liberationem enarrandam perrexit, inquiens: ' Quo uiam Aegyptii puleii liue est ecia auditione usin occipiebant, propter insipientiam stolidi

non credentes, tunc, factum Stulti cogno erunt, et postea exeuntes Hebraei magna Aegyptiorum praeda exporta in receSSerunt. Quae mente, atque h0c consili0 5, omiSsis, quae ex criticorum Protestantium penu indieari poSSent, c0mmentariis, Patres hanc historiam doctis quidem illustrali tithus cumularunt. Sic Ili reonymus de prima Hebraeo

222쪽

2I0 LIBER II. rum in 'nsione in Ramesse agens, contendit Ramesse hebraice vel ideo tonitrum gaudii significare, quia mir0, novo, et insolito ibi gaudio perfugi Sunt Hebraei, quum jam ex dura servitute Aegypti in liberialem Se evasisse viderent. Itemque de quadraginta duabus in diserto stationibus disserens habet: Per tias currit verus

Hebraeus, qui de terra transire festinat ad coelum: et Aegypto saeculi derelicta terram repromissionis ingreditur. Nec mirum si in illo numeri Sacramento perveniamus ad regna c0elorum. VI ac mente tandem, atque hue consilio 4 omnes uno ore hac in historia lSpum agus Vere e0rum, quae ad

Christi spectant Ecclesiam. Qua de re dignus est qui audiatur Irenaeus: Sequeri libas enim hujusm0di typum explicat : uiuersa quae ex Aegypto prosectio fiebat populi a Deo, lupus et imago fuit prosectionis Ecclesiae, quae erat sutura ex gentibus: propter hoc et in finem educens eam hinc in suam haereditatem; quam non Moyses quidem famulus Dei, sed ausus Filius Dei in haereditatem dabit. V79. Non modo igitur argumenta, quae Vocant, intrin- Seca, Verum etiam extrinseca eo conspirant, ut hanc Pentateuchi historiam sartam lectam contra omnem Adversarii exceptionem tueantur , ae prolude nem0, ni impius, illam tamquam salsam traducere audeat vel praesumat. HiSee vero non obstantibus adhuc Adversarius instat, nobisque illam disssicultatem obtrudit, ex

223쪽

necessariorum depromptam: quam lamen ad Sequentem dispulationem propter materiae connexionem eVol endam, ac enodandum remittimus. CAI ET TI.

Diuturna mbraεorum commoratio in deserto per annos quadraginιa expenditur:-Ει in primia quo rictu ιοι annorum spatio tum homines, tum innumera pecora aliti juerint sedulo inquiritur:-isscultas ex natura loci ab A deerissario petita et in Pentateuchum impacta callido distriniagitur: tandem plurimis rutionum momentis au Adem foetendam idoneis convellistur penitusque refellitur.

80. Jam Hebraea gens ab Aegyptiorum internecione sospes, eurum copiaS multitudine innumeras, armis bene instructas, ira percitaS, Sibi a tergo imminenles, ad caedem evocatas, iterque erythraeum per medium temere aggressas gurgite abripi, V0lvi, et mergi c0nspexerat, jamque choris, tympanis, carminibusque hanc Victoriam non humanis viribus, Sed di Vino interventu partam celebrarat, quum m0ntem Sinai Sacrificium, gratiusque Deo dignas actura petenS, deiicientibus, qu0S secum ex Aegypto asporta Verat, c0mmeatibuS, cibo fraudari, fame peti coeperit. Hinc eorum e0nSternali 0, quaerimoniae, imo et seditiones derivarunt. Deus autem pietuissimi patris de more cibo divinitus elaborato eorum miseriis oecurrit, e0rumque neceSSitatibus c0nsuluit. Scriptura

224쪽

ffla LIBER II. enim iestatur: μ 3 Filii Isroel comederunt man quadraginta annis, donee venirent in terram habitabilem hiae cibo aliti sunt, usquequo langerent lines ierrae Chanaan. Sie in illa inhospita terra per totam Hebraeorum peregrinationem mediis divina Sapientia dignis eorumne essitatibus consultum Satis et provisum fuit. Ecquis igitur hac iri lacli specie non teneri parentis curam agnoscat' cequis non diligat' ecquis ejus verbis Pentaleucho consigna lis fidem hahere detrectet 8 l. At eloquar an sileam 3 Colenso enim huic divinae narrationi sidem habere recuSat, omnibuSque, quae illi. insunt, viribus nebraeorum comm0ruti0nem in de- Serto, et praesertim eorum diuturnam ad rudices insulis Sinai stationem in discrimen, inque salsi suspicionem

vocare enititur. Et sane: sic ille argumentatur. 'Certum est ex saera Scriptura Hebraeos toto quadraginta annorum Spalio innumeram pecurum multitudinem possedisse. Huc enim faciunt illa Verba M eos secundo e0rum peregrinatiun is linito prolata: Numquid ovium

225쪽

set boum multitudo eaedetur, ut possit sussicere ad cibum: ' et anno quadragesimo illo, quibus filiorum Ruben et Gad Opes celebrantur: Filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa, et erat illis in jumentis in sinita substantia. V itemque huc faciunt illa loca, quibus universa Hebraeorum multitudo Secundum Pascha ad radices Sinai primo peregrinationis anno ad extremum Vergente celebrasse perhibetur, quo in negotio 200, 300 agnos praesto illis suisse, ac proinde vicies centena millia pecorum tunc temp0ris eos habuisse contendit. At ut terius progreditur, inquiens, ' ubi haec clara sunt, ubi diserte scriptura noS edocet Deum manna in hominum cibum demisisse, ullum Vero obServat Silentium, quoad m0dum, quo eorum pec0ra ali in toto illo tempore suerunt: nec satis, Sed in medium, inque lucem editis quae suis c0mmentiS LVere Videntur, tum ' sacrae scripturae, tum profanurum Scriptorum testimoniis, con-lendit desertum, in quo per annos quadraginta Hebraei degisse perhibentur, ade0 suisse frugibus, arborique

in secundum, penuria liquorum labi rans, adeoque a

plurimis malefici generis animalibus infestatum, ut

226쪽

2I LIBER II. prorsus factu impossibile fuisse autumet p0tuisse Hebraeos per unum sere annum ad radices Sinui, et per alios sere quadraginta, quibus perdura Vit eorum peregrinatio, innumeram pee0rum, armentorumque multitudinem retinere.

Duplici igitur argumentorum genere contendit Adversarius se posse genuini talem, authentiamque Pentaleuehi quoad hanc partem eVertere, altero, ex Sacrae Scripturae silentio deprompto, qu0d negativum audit, altero ex ipsa loci natura hausto, quae ut P0 te deserta eu, quae pee irum victui necesSaria, haud praestare poterat. At bona ejus pace dicimus, neutrum h0rum late esse, quod vel leviter veracitatem Pentateuchi assieere possit, et

valeat.

82. Tale non est primum: quia uti bene advertit S. Augustinus in scripturis Sanctis, μ' ta conscripta sunt, quae secundum intentionem scribentis, in quo erat Spiritus Sanetus, relius suturis illa narratione significandis susticere' judicata sunt. V Quamvis igitur haud nobis edocuerit Moysen quo pacto Hebraeorum pecora in deserto Vitam egissent, n0n po8Sumus tamen ausu temerario totam narrationem inter sabulas amantare, sed econtra credere debemuS ea, quae utpote a Scriptoris consilio aliena reticentur, Vere c0litigi Me, ei re actuque

loeum habui Sse. Praeterea 2 quia adversatur agendi modo commvn ter a Moyse in Pentaleucho conserit,endo usurpato. Ne minem enim latet, nisi qui ne a limine quidem saerus scripturas uinquam Salutarii, Moysi suisse perquam sit.

227쪽

CAPUT XI. 2 lamiliare ea, quae vel intellectu facilia, vel quae necessario cum rebus narratis connectuntur, silentio praeterire. Sic ut unum ex multis hujus rei exemplum

fratrum consilia, ac graphice nobis describit quomodo alii ejus mortem, alii ejus venditionem proposuerer tamen ipsum Iosephum ceu mutum pecus, perinde ac Sinon de se ipso sed de aliquo parvi momenti negotio ageretur, traducit. Hinc posset aliquis non sine ulla probabilitale contendere dosephum omnia patienter, et absque ullo justo questu tolerasse, tamen nimis a Veritate qui ita sontiret aberraret: nam alibi ipse Moyses talia inter se loquentes ipsius Iosephi fratres inducit: Merito haec patimur, quia peccavimus in fratremn trum, Videntes angustiam animae illius. dum deprecaretur nos, et non audivimus: idcirco Venit super nos ista tribulatio. Nulla igitur veritatis specie possumus existentiam alicujus lacti vel ideo inficiari, quia Auctor αἰε Πρχpoc illam tamquam a Suo proposito alienam silentio praeterire maluit. Tandem 5 quia semel admisso hujusmodi critices principio a Colenso in universum prolato plura absurda nobis erunt necessario deglutienda. Nam cum ne ulla quidem historia n leo nil minutissima rerum, quas narrare aggreditur, ut uncta sese dimittat, ut Vere numeris omnibus cuique abἡoluta videri pussit, hinc ea omnia, quae Summis, uι aiunt, labiis in illis delibata oecurrunt, in diserimen inque salsi suspicionem cum magno rei

s τὸ Gen. cap. xxxvii. v. I 8-28.

8ὶ Genes. cap. xlvii. 2 l. 29 Diuitiasti by GO Ie

228쪽

2ls LIBER II. historieae damno nobis vocanda essent. Imo cum Seri- plura loto Hebraeorum peregrinationis tempore nuJlibi filios lsrael tum somnum caepisse, tum e Somno Surrexisse res rat, hinc suo jure posset aliquis tu Colensiann schola enutritus de hisce, aliisque id genus dubitare. Quae omnia absurda sunt, et a communi hominum Sensu prorsuS aliena. Nec minori salsitate et illud argumentum laborat, quo persuadere enititur tutam regionem, quam per unD0S quadraginta mullitudo filiorum Israel eum innumera pecorum quanti tale tenuerat, horrore suisse plenum, imaginemque mortis praesetulisse, ac proinde Vix et ne Vix quidem per aliquot dies pascua pecoribus pascendis Summopere necessaria praestare potuisse: varia inimrationum momenta ex incunt non lotam regionem quae desertum' in scripturis vocatur, quaeque per lot ann Hebraeis eorumque gregibus hospitium fuit, talem fuisse, qualum Adversarii scripta nobis illam repraesentant. M. Et sane: id et ' evincitur ex philologia Tola enim regio, per quam peregrinat i Sunt nebraei, Vocabulu- dosertum V designatur in scripturis. Haec vox nutem a Verbo ' railienti 'I , quod luna '' agere, lum ne toro, seu serere signi lieni, suam mutuatur originem. dam vero prout i in sermone latino a duolius orbis agere et serere duo loquendi modi orti sunt, agere nempe pecus, et Verba serere. sic in hebraico idiomalo

ex duplici verbi 'a' potestate etiam duo derivata, 'R 'In

229쪽

CAPUT XI. 2I nempe et '' 'In quorum alterum pascuum, quo peeud aguntur, alterum Vero taliori sensu Verbum, strictiori tamen, P praeceptum, decretum, edictum Significat, di- manare deprehenduntur, et reapSe dimanant. Quo factum est, ut Vox Iu a superi0ribuS originala, in omni sere Scripturae loco, in quo usurpata oecurrit, nonnisi cam. pum ab hominibus quidem desertuna, pascendo Vero pecori Summopere accommodatum, designet, denuteique. Quum igitur regionem illam, quam eorum peregrinatione durante Hebraei tenuerunt, communiter Voce III:

designatam inveniamus, nihil prohibet, quominus illa

pascua, quae Colenso in suis investigationibus latuerunt, generatim eam pecori pra titime credamuS.

Id id ipsum evincitur 2, ex illis epithetis a scriptoribus sacris voci III: desertum ' adjectis. Sic Ieremias malis suo tempore ingruentibus ingemiscens, ac pectore ab imo suspiria dueens clamabat: Super montes assumam fletum, et 'II: ri Xa Super Speciosa deserit planctum et alibi: Arefacta sunt nandi ri Marva dcterii: V pariterque duel supplex Deum precatur: 'Ad te, Domine, clamabo; quia ignis comedit Ianu rerea speciosa deserti.' et stamina succendit omnia ligna regionis: V et alibi: Nolite timere, animalia regionis: quia germinaverunt 'a di rer a speciosa deserti: V At si Ox Indi qua locum, in quo castrametabantur Hebraei

230쪽

LiBER l I. 218 eorum peregrinationis tempore, designatur, constanter horritale desertum, prouli singit colenso, indicaret, euomnia, quae de deserto reliqui scriptores praedicant, nullo modo ei adjici possent: igitur non tota illa regio quae in Peula leucho ocatur, talis suit nebrueorum peregrinationis tempore, qualis a Culenso de eribitur. id ipsum 5 evincitur ex hujus deserti adjunctis Pentaleueho consignatis. Sacra enim Scriptura clare nos edocet, quomodo Mo ses Pharaonem iratum sugiens in Madian apud aethro sacerdotem Sme recepit, et quomodo pecora soceri sui ad interiora deserit pasium agebat: legitur enim: '' Moyses autem pascebat oves Iethro soceri sui sacerdotis Madian: cumque minasset gregem ad interiora deserti, venit ad montem Dei u0reb. V Itemque haud obscure innuit plures nationes in deserti partihus eommorasso, dum ita Movsen Hebraeos colloquenlom inducit: ' Vos enim nostis, quo modo habitavupimus in terra Aegypti, et quomodo transier, mus per medium nationum, quas transeuntes vidistis abominationes et sordes, id est, idola eorum, lignum et lapidem, urgentum et duri im, quae colebant: '' imo

horum omnium hona enumerans, quandoque eos multa

pecora possidentes exhibet, Sic p0St Madianitarum eae-dom, habet: Fuit autem praeda, quam exercituS cruperat, OVium Sexcenta Septuaginta quinque millia: bovum septuaginta duo millia, asinorum Sexaginta millia et mille. Quae quum ita Se habeant, ecquis non videat, totam

SEARCH

MENU NAVIGATION