Paulli Rosarii Farrugia in Venerando melitensi seminario philosophiae, ac Sacrum scripturarum professoris De Genuinitate et Authentia Pentateuchi disputatio

발행: 1864년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

xus esι supposito Coleuso quando novam ex hoc loco exceptionem in Pentateuctum depromere Se poSSe ratus;

ae proinde ejus dissicesias vel ubi proprio gravata pondere

Id ipsum musicimus atque evi ucimus, I ex auctoritate hujus loci coiiuuentatorum tum Hebraeorum, tum etiam christianorum Ex uebraeis enim, uti resert ' cap rightus, Aben-Εχra hunc locum ita interpretatus est: μ Locum fac, quo lumen ingrediatur. Ex Christianta ellom plures laudare possum, sed brevitatis

caussa uuum tantum urgeo De Schralis, qui haec adren, nostram habet: - Fenestrum hanc in in ad im-Inittendam lucem,. quam ad aerem renoVandum usum habuisse puto, quod utrumque, quantum SaliS eSi, praesti una fuisse hoc modo,. ut illiun tu Suprema conlignatione, Proxime sub tecto . . . existimem factam, dii Squidem alti tyd nis, quam refert Moyses, Sed ea longi ludino transversa, quae sere iotius areae lalitudinem aequaret, alquo per omnes cameras repetitam, ud o tuin tamen cellas cralibus angustioribus laxioribusve interclusam, ut suga prohibeatur, denique in opposito areae latere ita repetitam, ut ad aerem alui phaericum paleret. V vibur dillieulias uobis a Colenso impacta latis uota eSt, ut nullo modo juxta lupus naturales, Sed latintum per miraculum explicari possit. imo laude 4, si nullo modo hujus dillicultatis solutio nobis pateret, non ideo cum Colenso veracilatem

352쪽

CAPUT XX. Mihi us Pentaleuehi historiae in diserimen, inque salsὶ

suspicionem voearemus: nam praeter omnium populorum fidem, quam perpetuam atque uni ersalem esse

ostendimus, et ipse Christus disertis atque explicitis verbis hujus Pentaleuchi historiae veritatem initus est, . illamque divina quadam testificalione signavit, inquiens: Sicut in diebus Noe, ita erit et adventus Filii hominis. Sicut

enim erant in diebus ante diluvium c0medentes, et bibentes, nubentes, et nuptui tradentes, u3que ad eum diem quo intravit Noe in arcam: et n0n cognoverunt, donec venit diluvium, et tulit omnes: ila erit et adventus Filii hominis. ' Iam vero, quum et diluVium Noelicum, et seeundus Christi adventus tamquam aeque Vera, aeque certa hete prop0naulur, prouti certitudine sidet hune una cum judicio universali credimus, Sic eodem animi assensu, eademque firmissima perSuasione et illud suscipiamus oportet. Ni igitur in iis, quae ad sdem spectant, naufragium sacere, imo quod ea pilatius erroris aut ignorantiae nota Dei Sapientium inurere velimus, ea omnia, quae in hanc Pentaleuchi historiam urget, nobisque obtrudit Adversarius, tamquam blaSphema traducamus

1 oo Haec sunt argumenta, quibus silenter colenso genuinitatem Pentaleuchi labefactare se p0SSe ratus, quaeque sedulo call. deque huc in libro nobis examinare proposuimus: hinc tempus eSt ut ad eius conclusiones rimandas deveniamus. Antequam Vero manus e tabula. optimum factum duco ea omnia, quae sparsim in singulis

disputationibus ira medium tuque lucem protulimus, in

353쪽

a42 LIBER II. unum colligere ac generalem argumentum pro re nostra conficere. Omnia enim quae hucusque protulimus in eo Videntur couspirare, eoque tendere, ut nullius ponderis, nulliusque auctoritatis traducant, Avue sidenter parum ad veritatis normam exacta in Pentateucho esse se ostendere posse sibi gloriatur Adversarius: clare enim perspeximus Colenso in hisce congerendis vel textum primigenium minime consultasse, ac proinde Versione deceptum fuisse, plura gratuite assumptime, in calculis, εupputationibus . que consciendis actum egisse, et landem quandoque et sensus communis inopia laborasse, praepostereque in hisce omnibus deductionibus sese habuisse. At si in argumentis, quae peremptoria ducebat Ad Versarius, tantopere deceptus est, ecquis Vel tenuiter de genuini tale atque authentia Pentateuchi dubitare, vel conjecturis, quibus suas conclusiones enititur Adversarius constabilire assentiri potest, quum et ipse profiteatur se in hisce congerendis conjiciendo suspicandoque se habere, imo aliorum opera atque auxilio indiguisse '

354쪽

LIBER TERTIUS.

54. Licet ex eis, quae de Adversarii principiis, deque ejus argumeniis in primo atque secundo hujus nostrue elucubrationis Ithro disseruimus, luce clarius sit, genuinitatem atque authentiam Pentateuchi quavis exceptione majorem esse, totumque armorum apparatum, quibus Colenso Pentateuchum adoriri, deque suo ant, qui latis jure penitus labefactare Se posse ratus, proprio veluti gravatum pondere penitus concidere; lamen ne Pentaleuchi jura negative tantum, ut aiunt, quaSi argumenta positiva deseerent, Minruisse videamur, Adversarii conclusiones magno eruditionis apparatu propositas nobisque objectas tertio loco rimandas, callideque evolvendas ducimus. Et re quidem vera: Colenso compendio, quae in prima sui operis parte protulit argumenta, I

355쪽

344 LIBER III. etiam in Secunda parte reserens, illa que confirmans,' statuit nullo modo, quae in Pentaleucho narrantur; a Moyse, vel ab alio auetore divinitus assato conscribi potuisse. Hoc praejacto, Summa animi ni rogantia ad auctorem, tempusque determinandum accedit, quo quinque Pentateuchi libros conscriptos suisse sibi estinxit. Hinc in medium inque lucem editis ' nonnullis, quae sibi mutuo excludere illi visa, Pentateuchi locis, inspecto etiam diverso vocum et ' quae in Dei no-

risque sententiis, quae recentiorem aetatem prodere videntur, aliisque ' id genus statuit, tum ex his, quae

protulit, tum ex his, quae adhuc uberius proserenda Sunt, Se eVincere P se, plureS auctores, qui elotiis liciatque Iehovistici commode vocari possent, Pen lateucho conscribendo suas adm0Visse manus. Praeterea quo jure verum auctorem Pentaleuehi adortus, hoc ipSo aetatem, qua scriplus perhibetur, aggredi ausus est. Postquam enim ab Ecclesiae Patribus, quos prorsus hebraici sermonis, et regularum critices, duobus tantum exceptis Hieronymo, atque Origene, ignaros traduxit, n0men Moseos recentioribus Pentateuchi codicibus atque versionibus im-

356쪽

pressum fuisse ' blateravit, itemque postquam illam Pentaleuchi, quae penes nos obtinet, in quinque libros distributionem Esdrae temporibus peractam suisse ' docuit, iumedium inque lucem ' prolatis nonnullis Pentaleuehi locis,

quae recentiorem aetatem prima facie prodere videntur,' concludit, majorem Pentateuchi portionem longe post Moseos et Iosue aetatem litteris consignatam fuisse. Idque vel ideo Se urgere posse ratus, 3' quia prorsus incredibile

i9ὶ cole n. loc. citi cap. v. 6 253: Thus it is obvious that large portions os the Pentateuch. including the account os the Exodus itfel . . . must have been composed long aster the timesos Moses and Joshua. 'il0ὶ Colen. loe . eii: l 253-254. Further, it cannot be supinposed that any later Writers Would have presumed to mix up, wiilio ut distinction, turm and important sections os history os

357쪽

ma LIBER III. illi videtur, posteriores scriptores Adie Prophetae sive Sa-eerdotes ipsi fuerint, libris ab ipso Moyse, prouii n Deo

edoctus. conscriptis absque ulla distinctione Bolatiles maximique momenti historiae partes adjicere, pmpriasque notitias verbo divino inserere nudere potuisse.' quum liue in casu Moseos verba Procul dubio a cujusvis prosilui scriptoris notitiis distincla luisse deberent. At quumns ullum quidem hujus distinetionis vestigium in Penta

leucho occurrat, ubi hane corruptionem tueri velimus, necessario sequeretur, posteriores Scriptores haud Penia. teuchum iamquam genuinum MoySis opus Suscepisse,

nullamque iis, quae de Moysis cum Deo lamiliari colloquio licio narrantur, fidem habuisse. 55. Nec tamen hisce contentus fuit Adversarius noster, sed adhuc omnibus, quae illi insunt, viribus eni-

litur certum atque verum Pentaleuchi auctorem, nec non determinatum, quo ipse sortiit, tempus indicare. Et sane: praejaela superiori conclusione ila prosequitur: nemo in tota historia occurrit, ante Samuelis aetatem,

358쪽

CAPUT L

Occurrit. Compertum lamen est, Samuelem in historiis conseribendis sedulam collocasse operam; legitur enimia lihris Paralipomenon, licet non magna auctoritata praeditis. Gesta autem Davidis regis priora, et -- issima scripta sunt in libro Samuelis videntis, et in

libro Nathan prophetae, atque in volumine Gad vide sis. ' Quod quidem adhuc ulterius ' eomprobatur ex eo, quod in ipsius Samuelis libris legitur: μ Mevius est autem Samuel ad populum legem regni, et scripsit

in libro, et reposuit coram Domino: ' Ac valde probabile est, Samuelem, rege renuntiato Saul, ejusque s- dei republica commissa, per reliquum Suae Vitae tempus, praesertim per Viginti annorum spatium, quando in otio vitam agebat, ac Scholas Prophetarum regebat, hisee historiis conscribendis totam devovisse vitam ad ulteriorem populi disciplinam, majoremque morum ad recte sa-ela insormationem proeurandam.

359쪽

348 LIBER III. In hisee vero negotiis conficiendis, V prosequitur ille, nil vetat quominus conjiciamus Samuelem et alios sibi adscivisse adjutores, filios nempe Prophetarum, qui certe praeter munus prophetias edendi, et alias exercitationes habuerunt, prouti ex auctore Paralipomenon comporimus : David et magistratus exercitus segregaverunt in ministerium filios Asaph, et Hempn, et Idithun: qui prophetarent in cithariS, et psalleriis, et cymbalis, Secundum numerum suum, dedicato sibi ossicio servientes: et 1 S. x. 5:V Cum ingressus sueris ibi urbem, obviam habebis gregem prophetarum de frendentium de t excelso, et unte eos psalterium, et tympanum, Et tibiam, et citharam, ipsosque prophe

1156. uisce praejaclis, postquam plura alia de nominum3 n π1 et 2 riis notitia penes Hebraeos, deque oorum V usu in libris Pentaleucho posterioribuS, et praesertim in Psalmis, nec non de ' nomine πη di aliisque id genus, ' notitiis in medium inque lucem protulit, luidi

360쪽

CAPUT: I. 369ilem aliquando '' coneludit, totam historiam, quae merito Elul, istica audit, quaeque suudamentum est ceterarum historiarum, licet per se nonnisi parvam Peniale hi et libri Iosue portionem eonstituere videatur, Samueli esset adscribendam: imo nec ipsi tantum; '' nam plura addita. menta huic primitivo Samuelisi operi lacla, Videntur abi ipsius disciput is, Nathan et Gad, vel aliis tum Prophetis, tum Sacerdotibus coaevae vul supparis aetatis, quibus consantur praecipuae doliovisticae portiones, quae in libris

Geneseos, Exodi, Levitici, . alqsse Numerorum oecurrunt: imuteronomi una enim longe recentiori aetate litteris consignatum sequentibus suadetur. Et sane: ex V diversitate,

styli, ex phrasium majori delectu, qui prorsus in ceteris Peniateuchi libris desideratur, tandem ex magna

I9) Col. loc..cit. I 488: It would seem stat large additioris . ore made to thia uia sinisti ed historicut i aketeli os Samuol hy his discipies. Nathan and Gad, or hy si me other prophetical or pri est ly writers os that und the sol lowing age; and these included the principut Jeliovistic portiona os Genesis, os Neli t as 'the grester pari os the present books os Exodus, Leviticus arid Numbers... The book os Deuteronomywe have partly shown ni ready, and shali shoW more sully, astias been satil, in Pari iii. tis have been wriiten in a still

la ter ago. V

SEARCH

MENU NAVIGATION