Paulli Rosarii Farrugia in Venerando melitensi seminario philosophiae, ac Sacrum scripturarum professoris De Genuinitate et Authentia Pentateuchi disputatio

발행: 1864년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

401쪽

390 LIBER III. invenire est datum : quod est absurdum. Irrito conatu igitur diversitatem auctoris Adversarius noster urgere praesumpsit, parteSque, quas hisce competere unxit, indicare. 145. Colenso tandem suam sententiam constabilire enititur ex eo, quod dum in prioribus Pentateuchi libris nonnisi protracta rerum his loria, minutaeque tum Tabernaculi, tum etiam sacrificiorum descriptiones simplici ac rudi stylo exaratae occurrunt, Deuteronomium

vero magnifici poematis sublimi dicendi modo conseri pli speciem praeserre Videtur. At actum hete, prouti insuperioribus disputationibus, egit, tempusque frustra insumpsit: nam etiam in libris profanis juxta rerum

narratarum indolem atque naturam unius ejusdemque

auctoris stylum disserre perspicimus. Imo quod capitalius, Adversarius non ideo hane .styli diversitatem contra Pentateuchi genuini talem urget, quia illi impossibile videtur, Moysen potuisse sublimiori stylo Deuteronomium conscribere, sed quia historiam in libro Exodi narratam prorsus esse salsam, aliosque Pentateuchi libros longe

post Moysen exaratos fuisse invicte demonstrasse' conis tendit. At quum haec sint in caussa, n0S, qui prorSus Vana, prorsuSque imbecilla esse argumenta ab Adversu rio contra Pentaleuchum prolata ostendimus, optimo jureliane styli diversi talem a Moyse laetam esse contendimus. Quum igitur ea omnia, quae Ad ver Sarius ex apparentibus anti logiis, ex signis recentioris aetatis, ex divinorum numinum et π usu, tandem ex styli diver-

402쪽

CAPUT I. 39ISitale, coiilra Pentateuchi genuinitatem in medium inque lucem protulit, vana esse constet, tandem aliquando lasticitumque est asserere Pentateuchum ex characteribus sibi intrinsecis inspectum non alium quam MoySen lamquam seriptorem sibi vindicare. CAPET I.

Eudem Pentaleuehi genuinitas argumentis extrinsecta comprobatur: Eι in primis Hebraeorum hae de re traditio conia stans ae universalis Merhibetur l. tempore Iudicti M:-2, tempore Regum: 3, temPore culinitatis Babylonicae: 4, eandem μονι hanc e livitotem uaque ad n issimam δε- icae Res ublicae energionem.

444. Quum heic agatur de quaestione laeti, deque re

historica, ac proinde de re, quae tantum testibus ac legitimis instrumeulis vere solideque dirimi potest, propolito argumento interu0, ad argumenta, quae externa audiunt, animum Sedulo convertamus oportet. Ne vero numero et quantitate testium, qui huc in dispulatione proferri poSSent, obruamur, singulos singulis disputationibus examinandos esse ducimus. Iam vero primo loeo sese prodit constans atque universalis totius Hebraicae κentis hac de re testificatio, quae per omnes Reipublicae aetates haud parvum genuinitati Pentateuchi su D fragium edidit. 145. Et sane: constans atque universalis senSus Hebraeorum fuit tempore Iudicum, quando scilicet adhuc bl

403쪽

IM LIBER III in vivis agebat' Phinees Aaroni nepos ac Moysi ' coaevu*. Nam omissis, quae ex libro ' dosue urgeri possent, le-

stimoniis, in libris, qui gesta iactaque hujus temporis nobis

reserunt, unde Iudicum nomen hisce libris datum, clare distincteque praecepta Moseos commemorantur: legitur enim: ' Dimisitque eos, ut in ipsis experiretur Israelem, utrum audiret mandata Domini, quae praeceperiit patribus eorum per manum Moysi, an non.' Ad haec, praeter nonnulla Pentateuchi praecepta in particulari commemorata, passim Oeeurrii mentio μ domus Dei,' arcae foederis, 'Sacerdotum ac Levitarum Dei labernaculo inservientium, ' vestium Sacerdotalium, '' sacrificiorum, ' solemnitatum anniversariarum etc. heic etiam populus Dei lubernaculum conSultum '' petens, idolorum altaria 'in evertens, voto nazaraeutus sese M obtringens, aliosque id genus religiosos actus exercens exhibetur. Quae omnia, sublata Pentateuchi genuinitate, prorsusi xplicabilia evaderent. Hisce similia occurriuin etiam

404쪽

CAPUT II. 393 in libro nomine Ruth designato. flare igitur constat constantem suisse prima nebraeorum Reipublicae aetate penes Hebraeos de Pentateuchi genuinitate persuasionem. 146. Judicum aetatem immediate illa excepit, qua filii Ismael sibi regem expostularunt, quo tempore uni Versalis sibique constans etiam fuit hac de re Hebraeorum sensus. Nam in libris, qui historiam G14 sere annorum complectuntur, a p0ntificatu nempe ueli, qui fuit quartus post Phinees Summus Sacerdos usque ad quadragesimum quintum annum captivitatis Babylonicae, haud

obseura hujus persuasionis oecurrunt indicia. Heic enimii a Samuelem Saul regem recens jussum adlocutum invenimus: '' Haec dicit Dominus exercituum: recensui quaecumque secit Amalec Israeli: quomodo restitit ei in via eum ascenderet de Aegypto. Nunc ergo Vade et pereule Amalec, et demutire universa eius: non parcasei, et concupiscas ex rebus ipsius aliquid: sed interficea viro usque ad mulierem, et ParVulum, atque lactentem, bovem et ovem, camelum et asinum: ' Saul vero, paralis omnibus ad bellum gerendum necessariis, ita Cinaeum hortalum fuisse legimus: '' Abite, recedite, atque descendite ab Amalec.' ne sorte involvam te eum eo: tu enim secisti misericordiam cum omnibus siliis Israel, eum aseenderent de Aegypto. V Atqui haeeomia a cum iis, quae tu Pentateucho consignata sunt, apprime coneordant atque cohaerent. Pariterque haec

de peccato a siliis ueli admisso scripta inveniuntur:

405쪽

V Filii ueli, filii Belial, nescientes Dominum, Deque

ossicium sacerdotum ad populum: sed quicuinque immolasset victimam, veniebat puer sacerdotis dum c querentur carnes, et hahebat suscinulam tridentem in manu sua: et mittebant eam in lebetem, vel in caldarium, aut in ollam, sive in cacabunt: et omne quod levabat suscinula tollebat saeerdos sibi: sic faciebant universo lsraeli venientium in Silo. Elium antequam nil terent adipem veniebat puer sacerdotis, et dicebat immolanti: da mihi carnem ut coquam sacerdoti: non enim accipiam a te carnem coctam, sed crudam: dicebatque

illi immolans: incendatur primum juxta morem hodie adeps, et lolle tibi quantumcumque desiderat anima tua Qui respondens fellat ei: nequaquam, nunc enim dab s, alioquin tollam vi. V At filii Heli non alia de caussa in hisce omnibus damnantur, ac tum Dei, tum proprii OD scii immemores traducuntur, nisi quia in Pen lateticho

praeceptum erat, ut '' osserens Sacerdoti armum et ventriculum daret, ac proinde injuste Sacerdos quidquid ei libuerit sibi sumere audebat, itemque quia in hostiis pacificorum car0 coelo non vero adhue cruda Sacerdotum in commodum cedere '' poterat. Igitur per illud tempus praecepta caeremonialia Pentaleucho consignata non modo Sacerdotibus, sed etiam universo p0pulo c0mperta suerunt, licet ausu temerario imo nefando ea lilii Sacerdotis temerare non erubescerent, unde Summum illud malum enatum, quod populus sese a sacrificio Domini retrahebat

406쪽

CAPUT II.

395 Post ea, quae ex primo Regum libro in lucem inque medium protulimus haud necessum est omnia loca persequi, in quibus diserta de ' religioso cultu, de V arca foederis Domini exercituum, de ' Sacerdotibus ac ' Levitis, quibus res Saera commissa, deque pluribus aliis id generis mentis occurrit: quum ea, quae de filiis Heli

narrantur, clare innuant tolum sacrificiorum systema Pentaleucho consignatum jamdiu executioni demandatum suisse. Praeterea hisce prorsus consona sunt, quae in

reliquis Regum libris occurrunt. Ne vero plus quam pur est in scriptura ex hisce libris alleganda excurramus, sat nobis erit innuisse in secundo et tertio Regum libro ' David et V Salomonem reges commemorari, quorum alter in Psalmis a se eonseriplis totus in eo est ut Moysen, sanetamque legem ab illo traditam eelebret; alter vero ne latum quidem unguem in splendido Templo excitando, et in suis subditis recte informandis a Mosaicis praeceptis discedere voluit, imo explicitis Penia- leuehi sententiis in suis Proverbiis exarandis usus est. Imo in tertio et quarto Regum libro praeter multas

407쪽

LIBER III. εκ ad Pentateuchum V allusiones explieitis verbis legem Moseos relebratam invenimus: David enim aetate con- secius, quum sibi sinem vitae adesse tutelligeret, haec eum Salomone verba habuisse in tertio Regum libro perhi tur: Observa eustodias Domini Dei tui, ut ambules in viis ejus, ut eustodias caeremonias ejus, ei praecepta ejus, et judieia et lestimonia, Sicut scriptumesi in lege Moysi; ut intelligas universa, quae facis, et quocumque te verteris: ' et in quarto libro vel ideo prae celeris laudatur Amasias quia, quum ultionem sumpsisset de iis, qui regem patrem Suum necarunt: Filios putem eorum, qui occiderant, non occidit, juxta quod scriptum est in libro legis Moysi, sicut praecepit Dominus, dicens: non morientur patres pro filiis, neque silii morientur pro patribus: sed unusquisque in peerato suo morietur: ' itemque ideo Erechiae virlules hele celebrantur, quia: Adhaesit Domino, et non recessit a vestigiis ejus, sociique inaudata ejus, quae praeee rat Dominus Moysi: V luridem ita Dominus Da- , vidi atque Salomoni promillens indueitur: Ultra non faciam commoveri pedem lsrael de terra, quam dedi

patribus eorum si tamen custodierint opera omnia, quae praeeepi eis, et universam legein, quam mandavit eis servus meus Moyses.' Ubi igitur libros regum lanium perlustrare velimus, jam Salis sirinum argumentum pro

. 5. et alibi.

408쪽

CAPUT II. 397 Hebraeorum persuasione quoad Pentateuchi genuinitatem tempore Regum asserenda Ohtrudere possimus ; sed ad majorem hujus veritatis eonfirmationem Prophetarum, qui per illud tempus floruere, irae de re testimonia in medium inque lueκm edere optimum laetum ducimus. 47. Et sane: regnantibus Ogia, Ioathan, Achag, et tacchia munus propheticum Isaius '' persunctus est. Iste vero plura laeta historim ex Pentateucho desumpta suis in scriptis memoravit: sic Hebraeorum transitum siceis per mediuin erythraeum vestigiis commemoravit; pariterque ei diluvium V Noeticum et Iacobi cum suis ingressum in Aegyptum allegavit: imo quod capitalius ita populum Israel variis malis conflictatum gementem lacrimaulemque inducit: Et recordatus est dierum

saeculi Moysi, et populi sui: ubi est qui eduxiι eos domari cum pastoribus gregis sui ' Ubi est qui posuit in medio ejus spiritum sancti sui Qui eduxit ad

dexteram Moysen brachio majestatis suae, qui scidit aquas ante eos, ut laceret sibi nomen sempiternum' Qui eduxit eos per abyssos, quasi equum in deserto non impingeniem. ' Pariterque EZeehiel praeter nonnulla praecepta manifeste ex Pentateucho desumpta, ea sere omnia, quae Habraeis in deserto contigisse in Pentaleucho nariarantur, competidio Sequentibus extulit, inquiens: ' Leei

409쪽

ergo eos ait Dominus) de terra Aegypti, et eduxi eos

in desertum. Et dedi eis praecepta mea, et judicia menostendi eis, quae faciens homo, vivet in eis. insuper et sabbata mea dedi eis, ut essent signum inter me et eos, et scirent quia ego Dominus sanctificans eos. Et irritaverunt me domus Israel in deserto, in praeceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea projecerunt, quae sa- ciens homo vivet in eis: et sabbata mea violaverunt vehementer: dixi ergo ut effunderem surorem meum super eos in deserto, et consumerem eos. Et feci propter nomen meum, ne violaretur coram gentibus, de quibus eieci eos in conspectu eorum. V duo ex testimonio praeter Hebraeorum praevaricationes in deserto, de quibus suse egit Moyses in suo Pentaleucho, clare eruitur praerepta, quae p0sterioribus aetatibus Hebraei quandoque transgressi sunt, ipso peregrinationis tempore, ae proinde a Moyse fuisse in lucem inque medium edita. Nec ab hisce Prophetis Ieremias dissentit sed, ut Mite animadvertii Augustus '' Κueper contra B0hlen agens, qui Deuteronium tempore tosiae a Ieremia exara lumsuisse contendebat, uberiores quidem suis in scriptis ex Pentateucho allegationes protulit. Ne Vero in horum

locorum enumerati0ue pluS quam par rat excurramus, nonnulla, quae praestan tiora atque Selectiora nobis videtitur, urgemus. Et Sane: Ieremias de SerVitule, qua

Hebraei alios nebraeos opprimebant, agens, ita Dominum

44J Aug. Κ uep. Jer. libr. sacr. interpr. atque vindex pag.

I, et sequ.

410쪽

CAPUT II.

loquontem indueis: IIaee dicit Dum inus Deuq Israel: Ego percussi foedus cum patribus vestris, in die qua eduxi eos de terra Aegypti, de domo servitulis, diestias:

Cum completi fuerint septem anni, dimiti ut unusquisque fratrem suum nebraeum, qui venditus est ei, et serviet tibi sex annis: et dimittes eum a te liberum: et non audierunt patres vestri me, nec inclinaverunt aurem suam: V itemque Jeremias Deum deprecans

illa ipsa verba usurpavit, quibus M0ysus in similibus rerum adiunctis usus est, inquiens: Domine Doug. . . qui sucis misericordiam in millibus, et reddis iniquitatem patrum in sinum filiorum eorum post eos: sortissime, magne, et p0lens, Dum inuS eXercituum nomen tibi. V Ilisce testimoniis optimo quidem iure ea, quae in eamdem sententium Baruch immediatus Ieremino discipulus protulit, adjicimus. Ipse enim de captivitate, doque celeris malis ab Hebraeis perpessis agens, in-ςenue profitetur ea omnia, quae Deus per MoySen mi-nnius, adimpleta, inquiens: '' Ut adduceret Dominus

super nos mala magna, quae non sunt lacla sub coelo, quomadmodum laeta sunt in Jeru Salem, Secundum quae

scripta sunt in lege Moysi: ' et alibi Deum deprecans, ut tot tantisque malis finem sacere dignetur, ait: - -' Sicut loeutus es in manu pueri tui Moysi, in die qua praecepisti ei scribere legem luam coram filiis

Israel. V Hisce consona tandem Sunt, quae ex Prophe-

SEARCH

MENU NAVIGATION