장음표시 사용
111쪽
ZPROLEGoΜENA CAP. U. 6 redactis minus utilibus ad ecclesiae disciplinam Et sane Dionysium auctorem arguunt omissiones, quae occurrunt in codice Africano ..ut ecce e. g. omittuntur statuta concilii Nicaeni , quod in Iuperioribus inveniuntur adscripta . hoc est ante in generali codice locata. Nullam porro codi- eis Asricani saeculo sexto in suo breυiario ratio. nem habuit Ferrandus , diaconus Carthaginiensis; sed inde cognito in Africa codice Dionysianol Cresconius Africanus episcopus in concordia se- riem canonum prout exstant apud Dionysium se-
i Sententia Eispensi de codice Africano. f. XVI. Pluribus allis additistis monumentis probat P. de Marca os . codicem Africanum. t Dionysio tamquam auctori deberi et sed in eo viri' summus minus recte opinari videtur, quod ca- . nones etiam a Dionysio velit interpolatos. Sum-ν ma enim fuit Dionysii fides in canonibus resere adis: nec certe ea aetate tantum sibi tribuis-ν set privatus monachus, ut canones vel minimum t mutaret: di praeterea jam observarunt viri docti,s mutationes in canonibus Africanis occurrentes abi ipsis patribus Carthaginiensibus fuisse prosest clas γ' . Rationibus illustrissimi archiepiscopi, primum victus Espenius, codicem Africanui st Dionysio trihuerat, sed ita mutata sententia ejus 3 codicis ipsos Patres Carthaginienses fecit auctoi res O . Nempe ex Espenii sententia gesta con Ea cilii
112쪽
eilii Asricani alia fuerunt prolixiora, quae antequam patres & Iegati frequentes convenissent d gesta suerunt, alia vero breviora , quae corallia plena synodo ut omnia breviter & sine altercationibus absolverentur acta, Vel relecta vel prohata sunt. Et ita in actorum hreviario multa omissa sunt, quod superioribus essent inserta. &multa per notarium in compendium redacta, quod minus ad rem canonicam iaciebant. Actahreviora Romam missa per legatos deinde nactus Dionysius, codici inseruit suo , nihil addens, nihil omittens , Sed actorum ista contractio parum idoneis sustinetur monumentis, & deinde vi κ veri speciem habet, ipsos patres in actis brevioribus , quae judice Espenio Romam missa sunt, omisisse canones Nicaenos. qui S ad disciplinam erant necessarii, di Romanis demonstrabant, objectos Sardicenses canones nulla ratione posse pro Nicaenis haberi. Exstant praeterea tres aliae Africanorum canonum collectiones , quae conciliis Carthaginiensibuς III. & U. & Mileuitano ΙΙ. tribuuntur, sed revera ex conciliis Africanis per Mercatorem, aliumve imposiorem fuerunt consarcinatae ca) ., Terrandi ct Cresconii codices .
XUII. Quidquid vero sit de veteri codice Africano , tempore Iustini & Iustiniani in Africa studio ordinandorum canonum inclaruit Fu gentius Ferrandus , Carthaginiensis diaconus. qui universam disciplinam canonicam ad certos titulos redegit, subnotatis tantum . non integris relatis canonibus. Unde operis nomen brmiamii
113쪽
st PROLEGOMENA CAP. U. 69ttonis canonum. Subnotatos canones desumsit ex is noctis Graecis antiqui codicis orientalis priscae translationis, quae apud Afros obtinuerat, & ex conciliis Africanis de quorum nonnullis nusquam alibi mentio occurrit. Saeculis plus minus duobus a Ferrando exastis Cresconius , Africanus episcopus , perspiciens Ferrandi breυiationem ob indicatos, non Telatos canones, non omnibus utilem esse , quo omnes juvaret, concordiam canonum composuit, in qua canonica disciplinam ad certos titulos redegit, sub quibus cum multis pontificum Romanorum decretalibus refert canones concordantes. Ex hac concordia, forte juvandae memoriae caussa , inde idem Cresconius fecit exemplo Ferrandi breυiarium canonum , quo canones tantum indicantur, quamvis non desint, qui breviarium hoc veluti partem habeant alterius codicis Cresconiani. Hacstenus
recensitos codices & Graecos & Latinos , ab aliis fere editos , maximam partem in hibliotheca juris canonici veteris Iustellus & Uoellus ediderunt. ,
De jure canonico novo ejusque codicibus. Mediis saeculis summa in Occidente ignorantia.
f. I. Equitur jus canonicum novum , quod nono saeculo primum exortum , eundo se excrevit . ut veteri passim derogando disci Plinae , novas regulas cumularit. Novum hoc jus maximam partem invexit ignorantia . Studia litterarum in occidente eadem fata . quae impe rium, subjerunt. Extincto enim cum Augustulo Occidentali imperio tetra ignorantiae nOS Occidentem obscuravit. In tantis bellorum tenauu-
114쪽
Datibus, quas harbari, velut maris aestuantis undae, in nostras regiones irruentes intulerunt, exustae hi-hliothecae ecclesiarum hona direpta, servitutes populis injectae, nullum honis artibus locum reliquerunt, praesertim quum ipsi victores populi tantum de armorum gloria solliciti nulla latentiarum cur tangerentur . Hinc paullatim lingua Latina cle- sueta . studiis honarum artium intermissis , eo stupiditatis devenerunt occidentales , ut paene cogitare amplius nescirent. Saeculo UII. in ipsa Roma adeo dominabatur ignorantia. ut dogmata
fidei paene sola starent traditione , quod constat litteris Agathonis papae . quas resert Mab illonius ca). Misera istitaec conditio & deinceps per saecuIorum seriem perduravit. Et quamvis subinde inventi sint . qui studiis operam navarent, praesertim post schisma Graecos inter de s Latinos, & controversias inter sacerestium &imperium . ii tamen quadrata rotundis commiscentes, tantum de more saeculi sapiebant. Paullo post exorti scholastici antiquitatis omnino incuriosi, tantumque de novis loquendi formulis &sophismatis suis solliciti, auxerunt potius, quam tenebras propulsarunt. Uerum apud Graecos disciplinarum fata diversa fuerunt, etenim quamvis a pristino nitore dilapsae suo G b. steterunt tamen usque ad imperii Graeci finem . unde ita
Hibalenses collectio aucta spuriis monumentis . II. In hac omnium disciplinarum veluti clade originem incrementumque suum novum
jusca Praefin saec.ILBenedict.n.LIV. cm Deflandes
oscite de la philosophie tom. IV cap. XXXIX.
115쪽
PROLEGOMENA CAP. VI.sus canonicum habuit: idque non per eXpressam constitutionem ab ecclesia laetam , sed homini-hus neqnam occasonem praebentibus, qui communi ignorantia abusi , sub larva antiquitatis ex integro conficta vulgarunt monumenta. Et sane sub initium IX. saeculi prodiit nova canonum apud Latinos colleetio, quae Isidoro Hispalensi tributam collectionem non solum L. prioribus apostolicis canonibus, synodis Toletanis a U. us que ad XIlI. aliisque nonnullis antiquitatis genuinis operibus auctam repraesentat: Uerum etiam bene multis monumentis, quae quamvis conciliorum , pontificum , patrum , imperatorum praeserant nomen et eorum tamen multa sunt conficta , alia vero dubiae fidei, vel interpolata . Inter has corruptus, putidasque merces eminent summis pontincibus a divo Clemente usque ad Siricium tributae decretales , & nonnullae aliae po- seriorum pontificum usque ad divum Gregorium quae tandem usu receptae , quum canonibus spiritu Dei conditis adversarentur , maximam Partem Patrum immutarunt disciplinam . Auctor descriptae commonis incertus .f. III. Sub nomine Isidori tanquam ab Hispania allatam hanc monumentorum consarcinationem primus in Germania vulgavit Riculptius. Moguntinus episcopus, ut testatur Hinc marus Rhemensis , . Quod factum videtur ad bonum nomen impurissimo operi conciliandum . Isidori nempe Hispalensis , cujus ea tempestate eruditio , di sanctitas celebrabatur. Et res quidem ex voto cessit. adeo ut tempore Hincmari Rhemensis de
116쪽
et I-TITU T. Iun. CAN.ere talium a divo Clemente ad clivum Gregoritim collector Hispalensis haberetur ca). Sed sordes
verborum . quibus scatent Antesricianae decretales , & concilia post Hispalensis mortem cele-hrata & huic collectioni inserta. qualia sunt VI. generale, concilia Toletana a UΙ. ad XIII. . Emi- retense aliaque nonnulla , ejus auctorem non esse Isidorum manifeste demonstrant. Passim ΜSS.COD. tanquam auctorem praeserunt Isidorram Mercatorem , in quo errasse videntur librarii, qui loco Peccatoris, ut habent melioris notae codices , Mercatorem eXscripserunt; potuitque codicis consarcinator se ipsum Peccatorem dicere vel
quia sciret passim ad humilitatem episcopos . praesertim in subscriptionibus. & monachos se appellare Peccatores : vel ut ita melius sub Hispalensi latitaret . quem poenitentem summis ge' mitibus peccata sua deploravisse compererat. Quis vero fuerit Isidorus iste Peccator , sive Mercator . in tanta luce antiquitatum ecclesiasticarum ignoratur: nec post summos ad Mercatorem detegendum exant latos labores Blondellus aliquid. quod satisfaciat, proposuit . Illud vero certis1 mum est , insciis Romanis pontificibus, salsas cle- cretales fuisse confictas, prorsusque intolerabilis est sententia, quae tantum facinus sine altioris alictoritatis fulcro non fuisse susceptum horiolatur .
Per totum occidentem recipiuntur merces Mercatoris.
g. ΙU. Principio decretalibus Antesiricianis propter Isidori Hispalensis . di multo magis proin Pter veterum pontificum illustre nomen , Gallicaniantistites , quos inter Hincmarus Rhemensis, vix
117쪽
ea aetate rei canonicae peritissimus, permultum detulerunt - Sed inde experientia edocti, novarum decretalium admissione jus publicum ecclesiasticum periclitari, iis canonicam denegarunt auctoritatem, eo usque ut Romanis resisterent pontificibus. Scilicet duo praesertim sunt, quae semper & ubique inculcant falsae decretales. Unum , non posse synodos provinciales inconsulta sede Romana episcopos deponere et alterum , sine pontificis adsensu nullum concilium posse celebrari . Quae duo in integrum restituto Roth do , episcopo Suessionensi, qui depositus in synodo quinque provinciarum . sedem apostolicam appellaverat , ope falsarum decretalium Nicolaus I. tamquam Romanae sedis privilegia proposuit, Miamquam Dymina totius ecclesiae catholicae Gallis objecit Oet . Sed de propriis juribus Gallicantantistites solliciti, tegmina illa respuentes , non adhuc agnita falsaria manu, eXceperunt conir Nicolaum , objectarum decretalium nullam esse auctoritatem, quou non essent in codice canonum c intelligebant codicem Dionysianum J .
vero etiam quod iis esset per subsequentes canones derogatum. Nihil hae Gallorum profecerunt eXceptiones , quin potius impulerunt Nicolaum . ut in eos magni ponderis daret decretalem , eXParte per Gratianum relatam γ), qua jure me Titoque eos redarguit , quod vim decretalium urelatione in codicem , non ab apostolicae sedis auctoritate metirentur. Nicolao naortuo hinc Gallis, inde pontificibus pugnantibus controverca Ep. XXI. rem. III. conca. Gaio
118쪽
sa saepe recruduit . donec in concilio Rhemensan. IIcccCI. , ribi caussa Arnulptat archiepiscopi tractabatur, falsarum decretalium auctoritatem Gallicani episcopi adgnoverunt cab . Ex Galliis in alias occidentis provincias sensim totus quantus quantus erat pseudo- Isidorus penetravit, putidasque
ejus merces tamquam genuinas tandem omnes Teceperunt , feceruntque suas privati omnes scri-Ptores, canonum collectores, pontifices, concilia.
Sed in orientem Pseudo- Isidorus minime intravit , quin , si intrasset, putidas ejus merces Graeci, in primis Photius . adgnovissent , Graecia adhuc pristinum litterarum splendorem aliquatenus servante. Interim in occidente Pseudo- Isidorianus codex admissus incommoda multa . variis sub larva Venerandae antiquitatis novitatibus objectis, invexit in ecclesiam. Inde debilitati penitus fractique disciplinae nervi, perturbata episcoporum iura . sublatae judiciorum leges, aut miserum saltem in modum afflietae . data seetariis promta ad calumnias occasio , exprobata catholicis nimia credulitas , & ut alia mittam incommoda . quae recenset sapientissimus Coutantius co , fundus auetus ecclesiasticorum .
Detegitur decretalium Mercatoris suppositio. g. V. Sed tandem impostura detecta fuit. Inde usque a saeculo XIV. si non de omnibus saltem,cle aliquibus epistolis Antesiricianis dubitavit Marsilius Patavinus . quem postea Gohelinus Persona secutus est. Circa tempus vero con
co V. Petrus de Marea lib. III. de C. S. D Lαν. 6. D Baltiet . praef. ad Anti Aug. de emendat.
119쪽
ellii Basileensis earum nonnullas ita transfixit N'colaus Cusanus, ut ceteras Omnes redderet suspectas. Inde post Cassandrum permulti viri cic-cti inter catholicos imposturam adgnoverunt . Salii magnis argumentis impugnarunt , in primis Antonius Contius jurisconsultus, ut mittam Ba ronium aliosque , qui saltem ut suspectas tradu-Xerunt . Interim vero quum permulti catholici earum auctoritate in controversiis cum Lutheranis & Calvinianis saepius uterentur , atque haeretici responderent , eas esse figmentum Mercatoris ad augendam pontificum potentiam excogitatum et diligentius in illas inquisitum est, ditandem communi eruditorum voto conclusum ,
nulla ratione pro genuinis haberi posse ; sed vela Mercatore , vel a Riculpho, qui erat sedi apostolicae addictissimus , vel a Benedicto Levita, per summam impudentiam primis pontifici-hus fuisse suppositas, idque vel ad sustentandam in GaIliis Romani Pontificis auctoritatem vel ad eam attollendam conculcatis juribus synodorum provincialium cst . vel ad sublevandos episcopos accusatos & spoliatos cc . Et quamquam Franciscus Turrianus, Iesu ita, in iis defendendis eruditionem commonstrarit suam; non tamen obtinuit, ut in suam sententiam aliquis eruditorum iret. Contra eum scripsit improbum opus David Blondellus Calvinianus, cui nomen secit Pseudo-bidorus o Turrianus vapulantes . Sed hene
120쪽
magno molimine & ingenti conatu ostium apertum effringendum suscepisse. Detecta quidem. est impostura, at non simul sublata , quae indoemersit . disciplina. quae adeo altas radices egis, ut qui eam vellet immutare , non secus ageret , ac qui praesentis saeculi homines ad primaevam frugalitatem reducere conaretur. Illud interintaverissimum est . detecto Pseudo-lsidoro nihil de dignitate Romanae sedis decessisse , ut hiaterant Novatores. Legitima enim pontificis jura non tali auxilio indigent, non defensoribus istis ca) . Quin illud etiam advertas oportet, criticos ad apocrypha ablegantes Antesaricianas decretales , id non generatim, sed tantum de relatis per Mercatorem intelligere . Nam & primorum pontificum supersunt decretales genuinae , illae nem-Pe . de quibus Veteres patres meminerunt. Eationes su ostionis proponuΠtiar. g. VI. Iam rationes, quae Antesiricianas epistolas supposititias demonstrant, tam apertae sunt. ut mirum sit. Pseudo-Isidorum tamdiu latere potuisse . Et sane earum non meminerunt octo Priora oecum enica concilia . non Hieronymus .
non Romani pontifices odio priorum saeculorum . non Dionysius Exiguus , qui, ut ipse testatur, Praeteritorum Romanorum praehilum epistolas , qua valuit cura & diligentia , collegit , nec ilia suum codicem Siricio antiquiores conjecit, nec quisquam alius ante nonum saecuIum scriptor.
Porro GD ubique in iis observare possis suppo- stionis indicia et scripturam sacram laudant eae