Institutiones Juris canonici in tres partes, ac in sex tomos distributae quibus vetus & nova ecclesiae disciplina & mutationum caussae enarrantur a Dominico Cavallario ... In hac nova Panormitana editione accessit Jus siculum ecclesiasticum singulis

발행: 1786년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

CAP. 1. DE EccLEsrAzor rardi adgnitionem filii Dei omnes occurramns Et quamvis subinde tempora inciderint, quihus ecclesia malis christianorum moribus, praesertim vero ministrorum , obscurata silerit et semen tamen , quod est verhum divinum . & sacramenta semper in ea perdurarunt; quoci demonstrat ecclesiam numquam defecisse . Ecclesa es Jocietas inaequalis . g. XIII. Iam vero quum humanae omnes χ-cietates aequales , Vel inaeqtiales sint; merito viciendum . quam societatis speciem praeserat ecclesia . Spectat inquisitio ista fideles . qui mem-hra ecclesiae constituunt, non Christum t nam xatione capitis Christi dubio procul ecclesia societas est inaequalis. Ecclesiae aequalitatem magnis animis tuentur , qui a Romanis sacris desciverunt, in primis Pufendorfins , Salmasius, Blondellus, Huberus, Boetimerus & Io: Frunc. Buddeus. Et quamvis sere admittant protestantes ecclesassicum ministerium divina institutum auctoritate ; ejus tamen pinestatem omni coactione destitutam , tantum ministerio verbi & sacramentorum administratione coercent . Contra catholici omnes, ecclesiam divina institutione inaequalem profitentur atque adeo imperio sacro donatam , ut in refractarios animaivertat. Res eo tota redit, ut fiatuatur , num khristus aliquos statuerit, qui spirituali don ut iurisdictione 'ecclesiae praeessent , quique regulas, quum esse eopus,)conderent. judicarent, P in fontes ani madverterent. Principio OJciiset bis constat Pauli Uerbis, regimen ecclesiae episcopis per spiritu;

182쪽

'ras lasTITUT. IUR. CAN. PARS I. sanctum suisse demandatum cad. Quum vero regimen legislatione di coactione destitutum nullius usus.sit; patet, divina institutione positos esse . qui cum legislatione & convenienti imperivio ecclesiam gubernent. Porro II9 apostolos canones ecclesiis praescripsisse . acta S apostolo. Eum epistoIae tertio quoque verbo demonstrant. Qui igitur st apostoli aliis christianis essent aequales , poterant de rebus sacris leges statuere Τ Nee minus cIIIa ex obedientia di subiectione . quam Christus adversus praepositos imperat . intel- Iigimus praepositos ecclesiarum sacro imperio fuisse . donatos. Subiectio enim in eo , cui exhibetur: arguit potestatem . Quod vero caput IU rei est , argumentumque palmare pro ecclesiae inaequalitate suppeditat , apostolis eorumque in apo- solatu successoribus ligandi, atque solvendi fecit lChristus potesatem coοῦ quae magistra tuum potestati respond&at, qua Bbsolvunt. dam-Tant poenisque coercent. Unde quum snt in ecclesia. qui ex Christi. mandato absolvunt , damnant . patet ecclesiam esse societatem inae qualem . Nec enim judiciaria absolvendi, & staminmandi potestas, later aequales intelligi potest. quod si negotia. omnia ecclesiastica olim in cono ventu fidelium tractata di expedita sint: in non ex eo factum , quod ecclesia societas esset aequa

iis; sed ut aequius melius omnia tractare latur; Uidenturque metius in conventu, quam Conven tus auctorita pe negotia definita, quod ex apo

183쪽

CAp. I. DE ECCLEsIA . 139 Potestas ecclesiastica tota es spiritualis. g. XIV. Uerum enimvero potestas isthaee qua per Claristum ecclasia donata, canones sancit, judicat , solvit , ac damnat, nihil commune habet cum civili jurisdictione ; sed tota spiritnalis est , ad animorum tantum tendens medicinam Ex societatum finibus, imperia , qua eas regunt di moderantur , metiri oportet. Qui in civitatem coalescunt , praesentis tantum vitae commoda spe stant securitatem : qui Vero coalescunt in ecclesiam . alterius Vitae, quae tota spiritualis est , intendunt consecutionem . Quapropter civile imperium temporale est, terrorem in corpus injiciens, di per equuleos ungues . ferrum, laqueos, carnifices eXplicaturr ecclesiarstica vero potestas, tota spirituaIis. Bnimum cnon corpus habens pro objecto . Hinc canonet & judicia ecclesiastica sunt de rebus spiritualibus, di poenae ejus naturae sunt, ut animam , non aeorpus assiciant. Talis est eXcommunicatio . per quam extra fidelium communionem projecti contumaces , quousque rebelles perseverant, extra spem aeternae salutis constituuntur . Ethnici &publicani loco haberi Christus jussit fratrem con, tumacem is . Atque hic est ecclesiae gladius spiritualis , quemadmodum dixit Cyprianus ejusque arma non sunt carnalia, sed potentia Deo ad destructionem munitionum ci . Quae quum ita sint . si quandoque scripturae ct patins ab ecclesia dominatum. abiiciant , dubio pro

184쪽

eul de ea tantum dominationis specie loquuntur. qualem habent mundi reges.

Summus Pontifex D riscopi sunt capita

mini terialia . g. m. Inaequalitas imiaec ecclesiae iacit, ut ex divina institutione sint . qui eam pascant Madministrent . Pastores isti sunt episcopi . quis postolis succedentes sub uno pontifice Romano, qui in universam ecclesiam obtinet Primatum , in vinea domini laborant. Hinc episcopi sua-Tum ecclesiarum , summus vero pontifex totius ecclesiae capita recte etiam dicuntur . sed alia Prorsus ratione , qua corporis sui caput est Chri-hus. Sane Christus verum & principale eccle sise caput est , quod spiritum & animam in mem-hra sui corporis infundit: episcopi vero suarum ecclesiarum , ct summus pontifex totius ecclesiae ea tantum ratione capita dicuntur , quatenus ministrant . mediaque tractant . quibus spiritu gratiae suae Christus attexuit . Nec enim vir tus episcoporum , quin ipsius pontificis tanta est , ut tamquam principalia capita interiorem in membra , quo vivant, spiritum infundant. Sunt capita tantum minisserialia . Hinc Paulus mini

strum se ecclesae dixit ca) . quasi qui pro Chrysio issatione iungeretur sub J ; media exhibens salutis . non internam vitam producens: Neque

enim . qui Plantat, es aliquid , neque qui rigot. sed , qui incrementum dat , Deus: O . Quum vero ministerialia capita externa tantum ratione in

185쪽

CAP. I. DE EccLEsIAοῦ 14 recclesiam innuant, patet, cur iis mortuis eccI sae ella non desinunt ca) . Ecclesia es sancta . catholica , di apostolica . g. XVI. Iam haec visibilis, aeternum clur tura di inaequalis Christi eccieta multis aliis donatur attribntis . quorum quatuor eX ejus strumctura manantia , in antiquis symbolis reperiuntur expressa , & apud antiquos patres passim occumrunt. Est ergo ecelesia sanisa , catholica . vo solica , una . Uidetur ecelesia talibus epithetis seipsam designasse. ut se. distingueret a conventiculis haereticorum . qui commune christianorum retinebant nomen , M apud se. esse. Verum ectae issam impudenter gloriabantur . Hinc propria corporis Chrissi attributa exprimenda ce uiti. sibi. que sumere . ut eoi ipso . quo haereticos costans deret, set ipsam certis verisque characteribus distingueret Ecclesia est sancta ob capitis iam'ieta tem , doctrinam sanctam, cu tum. sanctum . Aob lanctitatem caritatem. quae . lateriorem ,

ejus efformant compagem. Sed fortuise , qui apostolico symholol hoc, cdput addiderum , respexerunt. tantum ad membrrarum ecolesiae sanctitatem , ut ita se ψpponerent Mereticis , quorui Wrmulti eryoxibus .libidinem: aliaque vitae Bagitia. 0j Rugebant vero, quian ministerio apostolorum per universum tum cognitum Orbem Propagata est , doctrinara profitetur apostolicam , seministro. hab et mn interrupa sitie a. Cliri sio per apostolos descendentes . Catholica , quia Per universum diffunditur orbem , quam rutio

O Bellam. de coaciti auctorit. lib. II. ωP. 12.

186쪽

r a INsTITU T. IUR. CAN. PARS I. nem de adjuncto catholicae Optatus di Au. gustinus . b) reddiderunt . Binis veluti verbis cur ecclesia sancta, apostolica , catholica st, indicavimus ; sed de unitate . quae est veluti totius juris canonici fundamentum , paullo uberius distinctius disseramus . oportet. Ecclesa est una.

f. XVII. Unitas corporum moralium ab unione pendet Voluntatum , qua fit, ut quotquot in societatem coalescunt . idem sentiant: convenitque inter politicos talia corpora, nisi pactis non posse coalescere. Unio enim diversarum volun- ratum santum Oh tinetur per consensum. Quum vero christiani omnes idem credant . di secun ldum eadem praecepta vitam instituant, quae duo antequam christianis sacris initientur, diserte Promittunt: manifesto consequitur unam esse ecclesiam . Unum porro est ecclesiae caput, ea dem sacramenta, eadem gratia & caritas, qui hus membra vivificantur . Unum corpus, otinus Diritus .... Vnus dominus , una sues , unum

baptissma , inquit apostolus co . Quin quaecum

que unitas in aliis societatibus inveniatur , lam, per major reperitur in ecclesia , adeo ut . qui eam componunt . christiani fratres nominentur aquae .unitas magis sub turbis publicis eluxit . quando christiani mutua leonfoederatione inducta

sacramento seipsos de delictis vitandis adstringe, hant, ut testantur Plinius II. co S Tertullia

187쪽

CAP. I. DE EceLESIA ἰ 14s Ecclesia dividitur tu universalem . & particulares 25, XUIII. Haec aute uita Christi ecclesiata duplici ratione spectari potest , quatenus per o

hem liniversum diffusa, ct ecclesia exurgit uni versalis , di quatenus, certis locis reperitur inclurisa, tot particulares exsistunt ecclesiae . quoesunt coetus claristianorum. Saepo cum hac distinctione de ecclesia veteres loquuntur, neu dissicile est ex contextu eorum mentem intelligere, prout nullo, aut certis locis ecclesiam includunt . Ita ecclesiam universalem κατ'

risam ct ecclesiam Dei , vel Chrsi appellant rquum vero dicunt in multitudinis numero ecclesias. vel ecclesani Hierosolymitanam, Corinthia cam estonicensem, inanisectum est , ecclesias intelligi particulares in Unitas ecessarum particularium.

g. XIX. Iam quaelibet particularis ecclesia est plebs sacerdoti suo adunata , ct passori suo. Fr acili aerens quemadmodum definit Cypri nus ca).-Quo, igitur una , exsurgat Ecclesia particularis , cluo in primis sunt necessaria . ejusdem nempeiasi L professio ει obedientia advel sus eum . qui Pastor est constitutus. Et sane qui 'fieri potest. Mi simul conveniant . qui in doctrina abeunt ita cliversa Et nisi unus praesit , ceteri obediant , in contrarias partes scinditur ecclesia. turbatur Voluntatum consp iratio, nova dogmata & haereses inducuntur. ' Ad hanc certe adversus unus Pastorem obeuientiam spectabat Ignatius Martyr, quum in epistolis suis saepe illud inculcat ecclequis, ut sine episcopo di presbyterio nihil quid'

188쪽

rq4 INaTITUT. IUR. CAN.:PARS I, quam agant ca). Praeclare Cyprianus M , Ni que aliunde. haereseset obortae sunt aut nata sunt schi finiata et quam quod sacerdoti Dei non cbtem- Meratur . nec unus in eccisa ad tempus sacerdos, ad tempus judex Dice Chri ii cogitatur . Spectatur etiam dependentia gregis a pastore suo

an imitate divini cultus, quae requirit, Ut in communibus precibus & verbi S saeramentorum administratione quotquot ecclesiam componunt..cum pastore conveniant. Nec enim alias greX pastori adhaeret suo . Distant vero ab unione

ad euitum Dei publicum fides & proprie sic dicta obedientia: nam haec duo ita ad naturam occlesiarum particularium requiruntur . ut nulla in re licitum sit. aut fidem abnegare, aut v sacerdote Dei moliri separationes et illa vero eX tu siis catims non servata unionem non abrumpit.

Ecclosae particulares conjunctae formant

uniυerbalem. g. XX. Omnes autem particulares. ecclesiae Iaarmonica & mystica communione inter se conjunguntur. & unam efformant universalem eccle sam . Naturae corporis moralis certe non TePu ignat, ut plures minores societates in unam coa. Iescant grandiorem . Nempe unitas corporis mo talis exsurgit ex voluntatum unione , quae eaeco Mensione ad eumdem finem & eadem medi dimanat. Hinc quum omnes particulares ecci sae ad eumdem sinem . qui est salus aeterna , lirigantur. & iisdem utantur mediis et oriatur Iae. cesse est una universiaia ecclesia, in qua parti,

189쪽

eulares ecclesiae ves uti totidem membra considearantur. Quae observatio adeo vera est . ut ad ecclesiae unitatem adstrtiendam apostolus ca) exemplum adhibuerit corporis humani. quod licet ex multis membris coalescat, unum tamen est . quod omnia eodem dirigantur. Egregie Cyprianus.

Ecclesia . quae catholica una es . scisa non es. neque dioisia , sed es utique connexa , ct cohae

rentium sibi invicem

Harmonia inter ecclesias particulares . t XXI. Ex hac ecclesiarum particularium, unione, mutua inter eas oritur conspiratio , qua sit . ut mutua commoda promoveant, & altera alteri praebeat auAilium. Hinc cIb omnia unius ecclesiae legalia acta ab omnibus aliis rata &firma sunt habenda. hactenus ut ab una ecclesia ejectus clepolitus, nullibi in communionem di ordinum functiones admitti debeat . donec sententia lata non fuerit revocata ce). Facit quoque cl0 eadem inter ecclesias conspiratio . ut clerici, qui uni ecclesiae sunt addicti . nisi bona cum venia proprii episcopi. inter clericos alterius ecclesiae referri prohibeantur cM. Inde cli Detiam fit . ut christiani peregrinantes . non alias in communionem in aliis ecclesiis admittantur, nisi proprii episcopi demonstraiit testimonio . se Propriae ecclesiae habere communionem ce . Du- Institjur. n.TI. Κ mum

sacerdotum glutine colliga ca) I. ad Cor. XII. ra. cba Epist. LAIN. .

190쪽

rq I INsTITU T. IUR. CAN. PARS I. iniim OVJ missis aliis inter ecclesias vinculis . tum magi mutuam ecclesiarum conspirationei spectare licet, quum fides & religio in discrimen adducitur . Caussa haec est commynis, quam proinde omnes pro viribus defendere venentur . Si alias . tum praesertim locum habet sententia Cypriani. Dis patus unus est, cujus in solidum singuli partes tenent. Pervetustam hanc disciplinam in Sicili obtinuisse ut mutuis litteris fides . & unitas cum aliis Ecclesiis servaretur; patet pX ep stolis . quas Sicilienses Lpiscopi in concilio provinciali coacti dedere legatis Hellesponti . . aQBythiniae quoad dogma consubstantialitatis Uerbi contra Arrianos, & Acacia nos . ut videre est apud Joannem de Ioanne in Cossi clipi. P. I a. 9 37. in notis . ac ex fragmento epistolae Divi Basilii ubi seu cum ecclesia Siciliensi communicare te-

satur

Explicabatur per litteras larmatas. g. XXIIi Harmonia & unitas isthaec inter ecclesias commercio litterarum mi Hicarum , se formatarum sarista tecta servabatur, ηujusmodi litterηe generatim ad tres classes referuntur , communicatorias , utinissorias , commen alitias . Communicat Da iis , qui erand in eccle e soa munio ne , di, nulla praesulgebant dignitate , dabantur , ut ad ςommuniociem in aliis ecclesiis admitterentur di hospitalitatis jure gaud rent . Durrissoriaemiis dabantur elericis; que ad aliam dioecesi domicilii figendi caussi concedebant, quibus t sabatur episcopus se illos a nexu, quem cum ecclesia sua in ordinarione contraxerant. soluisse. sed quantuin asi comm notitias non conq

SEARCH

MENU NAVIGATION