장음표시 사용
481쪽
t&ιιt, em dogmatum Hem a vespertims partibus extulit rcharta es' atramentum videbatur, Ur per Agatbonem Petrus loquebatur . 'Probatur 3. ex litteris ejusdem sacrae Synodi ad Agathonem , quae ita auspicantur : Maximi morbi majoribus indigent auxiliis , uisitis, beatissimi: atque i
circo Cissus verus Deus noster, virtus vere rerum Omnium conditrix es' gubernatrix, sapientem dedit mediacum , vepram a Deo honoratam sanctitatem, contagia haereticae luis fortiter propulsantem remedι is orthodoxiae, ac malettidinis robur membris Ecclesiae largientem.
Itaque tibi , ut primae Sedis Anisiti es' universiis Ecclesiae, santisupersti mam fidei petram, quid agendum
sit, relinquimus 3 perlectis verae confessionis literis a me
pra paterna Teatitudine ad pifimtim Imperatorem misses : quas ut a Summo Apsolorum Vertice divine perscriptas agnoscimus , per quas exortam nuper multiplicis erroris haereticam sectam depulimus. Probatur 6. ex litteris Imperatoris ad S. Leonem II Agathonis successorem : βuum protinus suggestionem Sancti Papae Agatbonis ad potestatem n ram ii, qui vice ejus fungebantur, obtulissent eam Serenitatin rae porrexerunt, quam quum iu femus omnibus audientibus recitari, sanae nec adulteratae fidei charassit rem in ea perspeximus . . . . . ac veluti ipsum Principem Apostolici Chori, primaeque Cathedrae Antipitem Petrum contuiti fumus mentium nostrarum oculis totius dispensationis mysterium divinitus eloquentem, verba que haec per eas literas Chrso facientem: Tu es Christus filius Dei vivi: Nam ipsem totum Chrisumsareae ejus literae disserendo exprimebant , quas omnes libentibus ani-
482쪽
mi, sincereque accepimus, Ur veluti Petrum 'fum ulnis animi suscepimus. Probatur s. ex litteris ejusdem Imperatoris ad Synodum Episcoporum Occidentalium, quos ait Imperator& partem ipsius Oecumenici Concilii fuisse: Interfuistis namque em vos, inquit , eum universali Principe Pastorum , simul cum ipse ditinitus loquentes tam in spiritu ,
quam in litera: Suscepimus enim non tantum ex beati-ιudine ejus, verum etiam a Sanctitudine vesira directa nobis lueras, quae prolatae, lectae sunt, e V Φeritatis merum flum declaraverunt, orthodoxamque fidem δε- pinxerunt Idcirco er omnes consonanter mente es' lingua concredidimus , es' similiter confessi sumus: ertanquam ipsius divini Petri mocem, Agathonis Relationem supermirati sumus: nemo enim discrepavit, nisi tinus. Scilicet Macarius Antiochenus in ipsa Synodo propterea depositus. Denique probatur ex Leone II. in Epistola ad eumdem Imperatorem, qua editam a sexta Synodo fidei definitionem confirmat: Hanc igitur rectae atque loseolicae traditionis normam praedecelsor meus Agatho , Apostolicae memoriae Papa, cum sua Synodo praedicavit et Hanc
scriptis percurrentibus suae suggestionis pagina vesraepietati per suos Legatos emisit ; approbans es' confirmans
testimoniis Sanctorum ae probabilium Ecclesiae Doctorum , quam sancta nunc em magna Synodus, Domini es' vestro favore celebrata, suscepit em in omnibus nobiscum amplexa est, utpote Teati Petri Apostolorum Principis sinceram doctrinam in ea agnoscens, es' immutilatae pietatis in bacsigna contrectans . In quibus omnibus testimoniis claris disertisque verbis traditur ac docetur, quod Pr
483쪽
pronare institueram; nempe Agathonis Epistolam tanquam certissimam , ac divinitus inspiratam , atque ipsius Petri veluti ore prolatam , fidei regulam ab Oecumenica
Synodo fuisse susceptam. Observat tamen Bossuetius, illudque singulis fere hujusce libri paginis objectum, hic pariter ingerit & inculiscat; nimirum in iis litteris suscipiendis servatam esse
firmam & ubique constantem in deliberandi ordine ac ,, ritu sanctarum Synodorum traditionem. Quo enimes ritu Se ordine S. Cyrilli de S. Leonis Epistolae in tertia D Δ quarta Synodis ; eodem ordine rituque Sancti Aga-- thonis in Synodo sexta probantur Epistolae: Paulusis magnificus a Secretis dixit: Dicat Georgius Arebiepi- ,, scopus bulus Regiae urbis, ta' qui ctim eo es c. si conis venit sensui suggestionum directarum ab Agathone,, sanctissimo Papa, Ur sua Synodo . Georgius dixit. se Inspiciens omnem virtutem, id est, significationemri ac vim earum literarum , Ur frutans libros Sancto- se rum probabilium Patrum I cuncta quae continent se inmeni confinantia eis; ta' sc profiteor, em credo. si Alii: Inveni in nullo eas a Sanctis Patribus dWrepari re , in consentio. In eum sensum omnes sigillatim di- ,, cunt, nec nisi eo examine probatae Epistolae S. Agathonis & Synodi totius Occidentalis.
Haec objectio, quae toties confutata est, nullo exemplo evidentius demonstrari potest, quam futilis nulliusque momenti sit, quam quod haec ipsa sexta Synodus suppetit. Nam primo Constantinus ipse Imperator in Edicto pro sexta Synodo fidei definitionem ab ipso Concilio editam amplectitur ac probat ut Apostolicis Evangelicisque sanctionibus, ac praecedentibus Synodis universalibus
484쪽
consonam: Sanctum Conciιium definitionem a Deo institutam, er sanctas Dei Ecclesias in tinitate congregantem constituim, Evangelicas quidemin solicas consequentem sanctiones,sanctis autemseuniversalibus quinque Conciliis consonantem . Idcirco Ur nos quae ab eis definita sunt, corroborare atque firmare cupientes , praesens pium Edictum edidimus es c. An igitur Oecumenicae Synodi definitionem vi sua valere, M irreformabilem esse negabat Imperator, quum eam tanquam prae cedentium Synodorum sanctionibus consonam amplecte, batur , suoque Imperiali edicto corroborabat lDeinde, si hoc argumento probatur, Pontificum Romanorum de fide sanctiones irretractabiles & irreformabiles non esse, antequam a SynodlS Oecumenicis examinentur , dc examinatae approbentur 3 eodem pariter demonstrabitur, nec editas a Conciliis generalibus fidei definitiones irretractabilem & irreformabilem consequi auctoritatem, antequam a Romano Pontifice discutiantur& confirmentur. Nam Leo II. in Epistola ad Constantinum Pogonatum Imperatorem diserte scribit, omnia se se sextae Synodi acta recensuisse: ideo autem illa probare ,& Beati Petri Apostoli auctoritate confirmare, quoniam ea repererat Sedis Apostolicae doctrinae, & Agathonis
Epistolae consentire: Igitur gestorum S nodatium seriem recensentes, eurioseque diligentia singula quaeque gesta funt fagitantes, eadem quae Apostolicae Sedis Legati
narraverant , scriptis consonantibus convenire reperimus . Cognovimus enim, quo ancta , em universalis , magna sexta Synodus eadem, quae ta' univem
sum Concilium assidens huicsanctae Sedi Apostolicae, cujus miniserio fungimur, sensierit atque decreverit sub
485쪽
orthodoxae fidei integriiate regulisque maiorum, atque concorditer nobiscum confissa es, unum esse Uu. Per quae revera probavimus, banc sanctam er laudabilem atque praedicabile extam Ssnodum, per misericordiam Dei ,
qui Chrsianae fidei meritatem Dissidelibus referat, Apostolicam praedicationem in fenso pede fuisse secutam ,
sanctorumque em universalium quinque Conciliorum de- mitionibus in omnibus consentientem; nihilsuperflatuta orthodoxae fidei augentem, aut minuentem, sed regiam S' Elangelicam semitam rectis e gradientem ; erin his atque per eo acrorum dogmatum lima , em probabilium Catholicae Chrsi Ecclesiae Patrum doctrina fer-
lata es, e V regularis lima ad omnium aedificationem prolata . . Hanc igitur rectae atque loseolicae traditionis normam praedecessor meus Agatho cum sua Θnodo praedicavit quam sancta nunc em magna Synodus ,
Domini Ur etfro favore celebrata suscepit, is in omnibus nobiseum amplexa es. I. . . Et quia definitionem rectae fidei, ut dictum es, pleni me praedicatit quam εν Apostolica Sedes Teati Petri Apostoli cuius licet impares miniserio fungimur venerantersi cepit; idcirco
Ur nos, Ur per nostrum officium haec veneranda Sedes Apostolica concorditer ac unanimiter bis quae definita sunt ab ea consentit, es' Teati Petri auctoritate confirmat . His verbis Leo II. omnem se se gestorum Synodalium seriem recensuisse, eaque probasse & confirmasse testatur, quoniam curiosa adhibita diligentia, consona ea repererat praecedentium Conciliorum fidei, & quoniam in iis concinnandis sequuta fuerat Oecumenica Synodus
Concilii Romani decreta, & Agathonis Epistolam : Ergo edita ab Oecumenica Synodo fidei definitio irretractabilis
486쪽
non erat, antequam a Romano Pontifice diligenti adhibito examine confirmaretur. Si negant Adversarii ejusmodi consecutionem 3 quo pacto & ipsi tueri poterunt palmare hoc argumentum, quo probare contendunt, retractationi obnoxias esse Romanorum Pontificum dogmaticas Constitutiones, quoniam in Oecumenicis Conciliis relectae sunt, nec ante probatae aut subscriptae , quam Patribus constaret, eas cum praecedentium Conciliorum decretis fideique sanctionibus consentire Porro & illud ex praecedentibus S. Leonis verbis elicitur, Synodi Romanae decreta &S. Agathonis Epistolam habita ab eo fuisse tanquam certissimam & immobilem firmamque regulam, ad quam sextae Synodi definiationem exigeret. Inde enim se se probasse docet, Catholicam esse de orthodoxam laudatae Synodi definitionem , quoniam inoffenso pede sequuta fuerat Apostolicam praeiadieationem , seu Apostolicae traditionis normam, quam
decessor ejus Agatho cum sua Synodo praedicaverat ; nihil ex ea minuens, nihil augens, sed eam per omnia suscipiens & amplectens, tanquam ipsius Principis Apostol
rum aut Ore prolatam, aut calamo exaratam. Id vero qui
negat satis esse, ut a sexta Synodo Agathonis Epistola pro fidei regula haberetur ; negare quoque debebit, & praecedentium quinque Conciliorum definitiones , aut constam tem veterum Patrum traditionem pro fidei regulis habitas fuisse, quoniam ad illam perinde atque ad istas exacta est edita a sexta Synodo Catholici dogmatis definitio. Nec modo Romanus Pontifex, verum Se ipsa Oecumenica Synodus perspicuis verbis fatetur, Agathonis &Synodi Romanae decretis perinde sese, ac praecedentium Conciliorum sanctionibus adhaesisse : Ita enim ait in ProL
487쪽
phonetico ad Imperatorem: Proinde inspiratione Sancti Spiritus conspirantes, in ad invicem omnes consonantes atque consentientes , in Agathonissand fimi Patris nostri in Summi Papae dogmaticis literis ad 2estram fomlitudinem misFr consentientes, nee non Ur suggestioni sanctae, quae sub eo est, Synodi CXXXV. Patrum conmmdantes , unum S c. Et infra , suorum decretorum aequitatem ac rectitudinem hac ratione Patres tuentur , quod ipsi
Agathonis , Agatho vero paternas de Apollolicas traditiones secutus fuerat: Et ne forte quidam represendanis Sanctissimi Papae divinam aemulationem, stae praesen- rem Angelicum conventum: Nos enim illius, e V ante nose ' nobiscum ille Ap olleas er paternas traditianes sumus secuti. Et ire viola ad Agathonem , ipsius se se doctrina & auetoritate Patres profitentur, infaustam haeresim profligasse: Literas a vespa Teatitudine ad Imperatorem missas, ut a summo Apostolorum vertice dimine perscriptas agnoscimus , per quas exortam nuper multi plicis erroris se tam depulimus. Et infra: Sic nos Sancto
Spiritu illustrati , vestraque insituti doctrina, infesta
dogmata impietatis depulimus , recti mam orthodoxiae femitam complanantes . Denique Imperator ipse in Epistola ad Agathonem gloriam prostratae impietatis & erectae fidei ad Sedem Apostolicam refert, super quam veluti firmam Petram Ecclesiam Christus aedificaverit nullis depravandam haereticorum insidiis ; & ex qua velut e caelorum convexis Agathonis Epistola tamquam caelestis qua
dam lux ac divinus ignis effulserit: Gloria Deo , qui gloriosa facit , Ur Adem apud nos integram conservavit. kuomodo enim id facturus non erat in ea Petra, super quam ipsi Ecclesiam fundavit, ac praedixit, nunquam fore
488쪽
fore, ut portae inferi, hoc est, Mereticae insidiae adversus eam praevalerent A qua tanquam e caelorum convexis verae eonfessionis fermo essest, animas diligentium Christum illustravit,suscitavitque refrigeratam orthodoxiam. Quibus omnibus, si quae superius adlata sunt.
adjiciantur, manifeste constabit, sextam Oecumenicam Synodum, Agathonis Epistolam veluti caelitus ac divinitus inspiratam, dc Principis Apostolorum ore pronunciatam, subindeque tanquam certissimam Sc immobilem fidei regulam suscepisse. Qua in re , ut Agatho ipse docuerat , nihil ab hac Synodo praestitum est, quod non aeque& reliquae Oecumenicae Synodi jam praestrierant; quae Omnes in Romanis Pontifieibus, eorumque de fide decretis , Apostolorum omnium Principis auctoritatem, ejusque doctrinam veneratae sunt, eam in omnibus amis
plectentes eique indivulse ac fideliter adhaerentes: Petrus spiritales omes Ecclesiae ab Vfo Redemtore omnium trina commendatione pascendassuscepit et Cujus adnitente praesedis, bare Apostolica ejus Ecclesia nunquam a via veritatis in qualibet erroris parte defexa es: Cujus auctoritatem, utpote Apostolorum omnium Principis, sempeν omnis Catholica Christi Ecclesia , ta' universales S odi meliter amplectentes, in cunctis secutaesunt . Cujus t stimonii vis, quam Bossuetius infringere ac labefactare conatur, adserenda hic esset ac vindicanda. Uerum id commodius ad XXVII. Caput praestabimus.
489쪽
to De Romani Pontificis CAPUT XXV.
A Sextae Synodi in Honorium dicta sententiaris Ejus sententiae frequens repetitio: Curis Synodus eum damnatum Voluerit, ,, quem Romani Pontifices e is cusare videantur.
CAPUT XXVI. ἡ Actio falsi intentata Synodalibus gestis, ac
ri duabus Leonis II. Epistolis, temerariai is, & svrcti r repugnantibus
,, actisque publicis. IN his duobus Capitibus nihil habeo quod adjungam
Eruditorum hoc de argumento disputationibus ἱ quo- .rum hodie vix est, qui Honorium in sexta Synodo reapse damnatum fuisse neget; aut sextae Synodi acta, aliaque vetera monumenta adulterata fuisse contendat. Quo pacto autem dicta in Honorium damnatio cum Sedis Ap stolicae inerrantia, & suprema, quam tuemur, auctoritate conciliari valeat, dictum jam nobis superius est, ac videri possunt cum Garnerius in Appendice ad Observationes in lib. Diurn. Rom. Pont. tum Balugius in vita Petri de Marca: quorum observationibus unam hic alteram adjicimus. I. Nihil valituram pronunciatam a sexta Synodo in Honorium damnationem, nasi eam Leo II. comprobasset .
490쪽
2. Eatenus reapse valuisse aut valere dictam in Hon rium sententiam, quatenus eam laudatus Pontifex comprobavit .
Quod pertinet ad primum, manifeste id constat ex iis, quae superius de tribus Capitulis ac potissimum de Ibae Epistola disputavimus. Non enim plus valet Conciliorum generalium auctoritas in damnandis quam in absolvendis aliorum sta iptis: Ostendimus autem citato loco, Variisque testimoniis ac potissimum Pelagii II. in Epistocla ad Episcopos Istriae probavimus, nullius momenti habitum iri datam a Synodo Chalcedonensi Epistolae Ibae
absolutionem, si eam reapse innoxiam declarasset, quoniam ad soluin fidei negotium Legatorum auctoritatem, de gestorum Synodalium adprobationem S.Leo coercuerat. Id vero & S. Agatho caverat, quum suos Legatos ad Synodum destinaverat: Licentiam proinde eis ,sive auctoritatem dedimus . . . . pliciter satisfaciendi, in quantum
eis dumtaxat injunctum est; ut nibit profecto praesumant augere, minuere, vel mutare e re. Porro de Hon rrii clamnatione nihil Agatho Legatis injunxerat; imo eum potius, ut etiam Bossuetius observat, excusare videbatur. Itaque iuxta traditam regulam, nihil valitura erat in eum dicta damnatio, nisi eam Sedes Apostolica comprobasset . Alterum autem propterea monendum censui, quoniam si sextae Synodi verba presssus accipiantur ue Honorii Epistolas velut haereticas, Honorium ipsum tanquam haereticum damnasse videri potest . Quod quamquam h die viri eruditi negent, alioque Synodi verba detorqueant ut videre est apud laudatum Garnerium; attamen Actione XVI. expresse habetur, Honorio haeretico anatbema.