장음표시 사용
281쪽
sequentissim ε flagitaverant ab Innocenti X. ut declaratione sua calionem omnem viscuteret, animos fluctuantes componeret, disia
probiberet. Eeelesiae tranquinitatem , Dundoremque resilueret. Et in altera Epistola , post acceptam Pontificiam confixionem Haeresis Jansentanae, Apostolicae Cathedrae plaudunt errare impoti . atque praestanti Generalibus Synodis quibus Fidei Regulam Pontifices Maximi constituissent. Do irae,inquiunt, lucem recentioris inius Aumris disputationibus obscuratam misino nitori res tuis, juxta veterem Fidei Regulam ex der pluris antiquam ditione in Conciliis olim,s naster, Auctoribus Summis Auti ei seonsitutam, prolarum a Minitate Vesba,
postulantibus quampluribus Galliarum Episcopis, Decretum .
Atque hoc ipsum amplissimε confirmat
Uen. Gallicanae Coetus Ecclesiae per verba supra relata g. 8. quibus enumerat Haereses una Summorum Pontificum Definitione , absque ulla Conciliorum ope , proseriptas , quam Definitionem Verusiae a talis Mel Aa censuerit Divina aeque. ae Summa Aum-ritate nitiam Gristiani omnes ex o D i arquoq; mentis obsequiupraesare debeant. mitto alia similia Callorum effata Praesuluin , sancienda esse statuentium Dogmata Fidei a Synodis, quando habentur .juxta Capitula a Sede Amsol a trasmi a . Narrat exinde Sanctissimus Pater obdurationem animi plurium etiam nunc a mrantium Jansenti asseclarum . Neque enim, inquit, defuere, nee ad c desunt , hominet Veritati non acqaiescentes, S -πquam E eusae eontradicendi finem Deientes, ρui variis distiπtrionibus ,sea potius Effugiis ad ei,
eumventionem erroris exeogitatis. Eceis mi am turbare, eamque interminatis 2uaesionibus, quantum in ipsis es, involve= e , s -- plicare cunantur. Quaenam sint praecipuae exosisHionibus. S E fiuiis istis declarat deinde, omittens interim sapientissimo consilio interminatas illas Quaesiones , quibus Eces fiam involviere, S implicare coramur . Non
decuit enim easdem , penitus inanes, recenseri a Pontificiae Constitui Ionis majestate . Omnes falsissimo supposto nituntur, videli-eet , quod nulla . praeterquam meri Facti, Quae uio soluta fuerit a Pontificibus Maximis in controversia cum Jansentanis. In Facti autem Quaestionibus errare illos posse dicunt , atque ipsa Concilia. Eidem decepti nis periculo subiectam esseEcclesiam quoad Facta ipsa Doctrinalia. Divinam horum Fidem praescribi non posse , quia non fuerint divinitus revelata. Nec prodesse, quod Humana, Scholastica vel Theologica Fides im-
Peretur. Hae omnes,aliaeque hujusmodi Uusiones Jansentanorum, plurimae praeciduntur Apostolicae , quam subiiciemus , declarationis gladio, Sensum ipsum dansenti Propositionum in gadente. Porro non Facti. sed Juris , S Dogmatis est Quaestio Sensus , ut apertissime Tertio in Libria demonstrabitur. Interim innuo. quod, nisi certo definiri posset Sensus Divinarum Literarum. Sillis repugnantium haereticarum Propositionum . omnia in Divina Fide fluctuarent: v. g.nisi certo decerni posset, Sensum Divini hujus pronuntiatir me es Corpus meum .esse Pr prium ; Et hujus alterius: Petra autem reae orsas: esse Improprium. & allegoricum: tueri se posset Calvinus . Mysticum solummodo priori PropositioniSensum attribuens. Nullus ante Jansentanos Ecclesiae Rebellis
interminatas hasce controversias excitavit.
Fassi sunt Eutychiani, pertinere ad Jus, SDogma Fidei. Damnationem Sensus hiser lici Propositionum Praeceptoris sui, latam a X.Leone Magno . Caeteri omnes PerduelIes. cum condemnabantur Libri Arii, Pelagii. Lutheri, erubuerunt inficiari , quod fulguritae ab Ecclesia Propositiones in eorum U-hris extarent.Nullus ad Diserimen inter Facti, & juris, Quaestiones confugit. sed in
aliam insaniam proruerunt omnes asseveran
tes in ipso desulendo jure Ecclesiam errasse. Nisi in hane lan seniani devolvantur, sique Ecelesiae concedant in definiendo dure Insal libilitatem, Fide Divina credant haereticum esse dansenti Sensum: & alteri Ueritati, quae huie assensui Fidei nectitur, aut potius ab hoc necessario i 'supponitur,videlicet,quod
Propositioncs illae, quarum Sensus damnandus est ut haereticus , excerptae fuerint ex Libro Jan senii, adhaereant altera certitudine uel ex Fide humana. vel aliunde comparata . Idem prorsus contingit dum damnantur Propositiones erutae ex Libris Arii, Nestorii &e. Nisi extractas ex illo Volumine esse sibi persuadeant, iniament credendo per Fidem haereticas eas esse in ejusdem Voluminis Sensu. Praeter Divinam hanc Pontificiae In falli-hilitatis in hujusmodi Controversis Declarationem . Quatuor alia enuntiat sapienti Dsmus Pontifex,quibus totidem Capita Jansentanae Hydiae caelesti plane flamma extinguit. Primum est Condemnatio non ferendae temeritatis, qua indultum shi Jansentani jasta hant a Clemente IX. Distinctionum usum , ac Exceptionum. Quodque deteriares , inquit Sanctissimus Clemens , i amet
solicae Sedis Decreta, redarguodis e rem pravit Sensibus condita, ac praesertim
282쪽
uuarii I 669. ad aer altior GaIlia Epi posduis Literas , in erroris fui patrociatum ad
vocare , temerario plane ausu non erubes rari.
Horum os elidit, ac Decessoris sui mentem mirifice defendier Perinde, inquiens, aes memoratus Gemens Praedecesuer, qui eisdem suisLiterisse Innocentia xi Alexandri VII. Praedecesserum Gnstitutionibus su radiHis, Armissime inhaerere. ae a ditris Puatuor E Fcopis veram, es totalem obedientiam,adeoque Formulae a praefato Alexandro Fraedecessore.
ext praemittitur, editae fuce per eos sub scribi holuisse declaravit aliquam in tam gra vi negotio Exeeptionem, seu Resrictionem. quam uultam prorsus se unquam admistarum
fuisse protestatus fuit, re ipsa admirisset.
Alterum huic simile, quod declarat Sanctissimus Clemens . spectat ad Innocentium XII. vocatum a Jansentanis per summam iniuriam in sui tutelam. Neensu binar. ait, His mem. Innocentis Papae MLetiam PG-dere nin nostrorum, die 6. Februaris I 694.ue die et .mvembris i 696.ad piscopos MAgis informa firmis respectio datas Literasin erroris sui Patrocinium advocare temerario mane ausu non erubescunt. Perinde se se. Dityur vera Innocentius XII. P decessis,dum sapienteriae moliri, pr dictar strinque Promolaver ex memorato Libro ans nil excerptas, in Sensu obvio, quem ipfamet Propo tionum verba exhibent ac promerus damnatus esepronuntiavit, non de ipsemet
obviis Senyis, quem is Panserit Libro habent, quive ab eodem Uenio intentur, ae a pref tis Innocentis X., es Alexandro VII. Prae decessoribur damnatus fuit, sed de alio quopiam diverso Sensu eo laseet, dictis ne Inn centri X., s Alexandri VII. Praedecessorum Constitutiones temperare, refringere, aut alio quovis modo immutare voluisset isdem istin citeris, quibus eas in suo robore Dirae. π esse .seque tuis firmiter iubaerere, verbιr opem nomis asserebat. Optimo jure commendat Sapientissimus
Pontifex adhibitam a Decessore suo verborum claritatem. Sed quid hac ejus Declaratione apertius , & dilucidius excogitari p res Ulterius ne hiaterabunt Jansentani,nequaquam liquere de Pontificia mente Erit. qui possit in animum sutim inducere, quod S. Petri Cathedra illi permittat damnatum Quinque Propositionum Sensum ad diversum a Jansentano detorquere: Porro dum ab Innocentio XII. sapienter, ac movide declaratum fuisse affirmat Sanhtissimus Clemen irruisse Pontisciam Condemnationem is densum oletium, quem , amet Propositio-nxm verba exhilent, ae moesesierunt, eviden Misime loquitur de Sensu Proprio.& nativo, Tom.II. quem verba ipsa habent ab Institutoribus linguae ; Sensus enim Allegoricus , aut alio modo In proprius,& a nativo alienus, a nullo fuit unquam appellatus Ohmius , aut haec eidem absque dementia tribui potest nomenclatura . Laudans igitur Sanctissimus Clemens EAplicationem allatam a Decessore suo eamdem Confirmat, ideoque ex geminato Vaticani oraculo constat damnandas esse Propositiones illas in Sensu obvio.Proprio,& Nati xo, quem exhibent, & praeseserunt verba earumdem Propositionum ex Jansenti Libro excerptarum . Perinde manifesta est haec veritas , ac si ea quam subiicimus co
tra Calvinum , videlicet: Haec Christi Domini verba: Hoe es Corpus meum: credenda sunt in Sensu obvio, Proprio. Sc nativo, quem ipsa verba exhibent, & praeseserunt, S: non in Improprio Bliam & Mystico quem iisdem Calvinus attribuit. Progressurus ad Tertiam Ecclesiae Magia ster Declarationem prius narrat Effugia aversipellibus Jan senii Sectatori hus excogitata per haec verba : Praeterea isdem inquieti homines sparsis unde quaque scriptionibus, ac Librilis exquisita ad fallendum arte eo oinris, non sine Dravi Apostolicae Sedis injuris . maximoque totius Ecelesie Scandalo, docere non fune vieriti r Ad obedientiam praefatis Apostolicis Consuationibus debitam non rein quiri , ut quis madii 'Veniani Libri Sese sum in auudinis aeuisque Fropo tionibus , Aut praemiuitur . damnatum. intertur ut L reticam damnet, sed stis es ,s ea de re oksequibum ut ipse vocant Silentium teneatur. Merito affirmat hoc ab ipsis pronuntiari, non ne gravi Mosoluae Sedis Injuria. maximoque totius Gelesiae scandalo: cui sapientissimae Censurae aliam addit pluribus seri
aureis sententiis, quam verbis, contextam
aeuae quidem, inquit. Genio quam ab Hasis. er Animabus deliam perniciosa fatis ast paret, dum fallacis hujus morarisaemigio non
deponitur error,sed absonditur: Nubas tegi tur , non curatur: Eec in Huditur, non paretur : S lata deruum Filiis inobedientiae eis pernitur ad fovendam Suentio Hare . dumi an Uenii Doctrinam . quam ah Apost fies Sede dam tam Gest a Universalis eribomuit , adbuc interiar abiisera. I tarde -- probare detreelant. An non haec quoque ver-ha eodem exeipi merentur plausu, quem dedit Quarta Synodus Literis Leonis Magni,& Sexta Agathonis. affirmans in Caelo eas suisse scriptas a Principe Apostolorum Non minori sententiarum pondere in ipsa narratione perstringitur alterdansonianorum Error, dicendor aeuis etiam es impudentiae nonuulsis devexi eompertum es, ut, veluti
283쪽
ritatis, obliti, Verere mu dubitaverim,' Diae Formula a memorato AlexandroFraed
cessore praesciri ae subfribi I tu pose etiam
ab iis,qui interius nos Dieantpraedicto Pamfexis Libro Doctrinam haereticam eontineri.
euin vera murra, quism scriptum est: l quitur Veruatem in tarde Iao: S, xui jurat proximo suo, s nos decipit: hujusmodi ere ris Messoribus liceat Edessam infum jur jurando decipere, atque Apostolieae Sedis prouidentiam fallere, dum ejusdem Formulaeonceptis verbir loquuntur, quod Heluis loqvitur , quod tamen sentit istis, non sentiunt seque parere Constitutionibus Apostolidisn
Mentur, quibus animo contradican . Lucem
addere Soli quis audeat aliquid in eamdem Sententiam subiiciens post relata ea . quae suas praeclarissime Vices agens suggessi Sapientia Divina Humanitatφm induta p ponit deinde Pater Sanctissimus ne cessitatem absurdissima haee Effugia praecludendi,& narrat, quaenam nte promulgatam a se hane Apostolicam Constitutionem contigerint . Hine es, quod nos ad opportunum N Uficax tam exitiali morbo, qui, ut Cancer, serpit,s quotidie in deterius vergit remedium adhibendum , non minus demandata Nobis omnium Gelesiarumsolicitudinis dehiIo,quam
plurimorum Vener. Fratrum uostrorum dive
saram Partium, es masertim Regni Galli rum . E fioporum golo, ae precibur excitati, ne hujusmodi pravi homines Catholicae Gel M Paeem subvertere impune metant,
plicium, ae pusillorum mentibus imponere,docenter , quae Non oportet: neve ullar apud eorquoque, qui bona, ut a m , fide, ae fasi r moribus decipi se fortasse patiuntur, de mente, ae renua se postolicae Sedis amplius ambiastendi supersi Iocur, Divino prius tam priva tis sostris, quam publicὸ indictis precibus, im
Rom. Ecel. Cardinalium eos Ita , auditisque compluriam in Sare. Theologia Magi orum 'stragiis.Expendenda Lectori relinquo plurima ex illis, quae in hae narratione iunt splendidissima, nonnulla deinde animadversurus , cum interim ad optatissimam inela- rationem festinem, qua duae superius relatae Propositiones damnantur, ideoque Tertia,
ct Quarta duabus prioribus Assertionibus additur, quibus Clementis lX. & Innocentii XII. fama vindieata est ab impiorum calumniis.
Prim3 quidem ait Sanctissimus Clemens, praeinfertas Innotentii X. er Alexandri VII. Wraedecessorum Consituriones. omniaque , singula in eis tamenta, Auctoritate Aristo
Eea, tenore praesentium confirmamst, si ro hamus, ct innovamus. Ae injuster. ut quaevis in serum erroris occasio peritπι Praecidatur,
atque omnes Catholicae fecis ae filii Eces fiam i am audire, non tacendo forem nam si ii in tenebris conticescunt Ied o' interias obsequendo, qua vera es Orthodoxi hominis obedientia , condiscant: Hae nostra perpet valitura Constitatione, Oledientiae, quae ρω- assertis A so Iicis Constitutionibus debetur,
obsequiose Mo Sisentio minimὰ fatiferi, Ieddamnatum in xuisque maesaris Propossion bus Pan niani Libri Sissam . quem iIIaram
verba promerum. ut praefertur, ab omnibue Christi elibus ut baereticum, non cre ΛΔzm, sed N eorde, reiici, ac damnari debere . Me
alia mente, animo, aut credulitate. D ad Pa
da est Desinitio haec utriusque Catholicae Veritatis, ut, etiam si Lucifer sui Omne acu men intendat ingenii, vix novum ullum Enfugium lanienti amatoribus suggerere posse videatur. Detrahant Impii aliquid sibi esse indulgendum, & Apostolicam Sedem ac quieturam in eo, quod in tenebris contices rem, sed inani spe frustrati sunt. Haereticorum deinde suppliciis subiicit eos Sanctissimus Clemens, qui Declarati
nibus a se allatis ausi suerint refragari, cum confirmet Poenas omnes ab Innocentio X. &Alexandro VII. lansentanis indi Stas. Primus autem subiecerat transgressores Cessuris , SPaeris contra Haereticos, s eorum Fautorer
in jure expresti : & eadem prorsus verba in sua Constitutione inculcaverat Alexander, addens, easdem Haereticorum poenas ipse δε-
ει, absque alia Declarariose, incurrendas.
Sic igitur inquit Sanctissimus Clemens: Itam, 'i secur, an contra, quo ad haec omnia,SHguia, senseran, tenuerint , praedicaverim, verbo , vesscripto docuerintl an asseruerint.
tanquam 'deseraram sinoMarem Cous rationum Transgressires, omnibur, o gulis illarum Censuris,sPamis omnivo subiaceam, eadem Auctoritate inrisiolica decernimus
euotarea Vener. Fratribus se vocato etiam
Indicare praestat alia nonnulla . quae non sunt expensa, dum Sacrosancta Praeccptoris Ecclesiae Uerba reserehantur. Et primo quidem paternum studium, quo caveri ab ovibus suis Divinua Pastor exoptat LuPOS, aliena pelle contectos . affirmans variis in locis evertesdar me publieae tranquillitatis subtili tectar calliditate machinationem intre
284쪽
ventionem emoris exeogitata: S ad involve
dam, implicandum feeissam Puaestionibus tmerminatisrcs i amet Apostolicae Aeris D
ereta in erroris fisi Patrocinium advocanda. Horum, veritati non acquiescentiam, s nunquam Moesiae contradicendi Anem facisseriam , hominum Libellas exqui ea ad falle dum arae eompositos Ger faliseis mitrinae pallio, non deponi errorem ,sed absondi: vulnus regi. ποπ eurari: Eecus tuus, ποπρο- eri : foveri Suentio Haere : Ecclesiam jurejurando decipi: smulque Apostolicae Sedis Providentiam fatur atque exitialem hane morbum,qui ut Cancer serpis, quotidie is δε- rerius vergere: Pacem Ecclesiae subverter ac plicium, spus oram mentitur imponere. Nec sapientissimum illud consilium non attingam,quo plurimorum solummodo Ven. Fratrum Doram ditemurum Partium,ac ρω- fertim Regni Galliarum. Di oporum Zelo , ae preeibur, excitatum se fuisse dicit ad condendam Constitutionem , nihil indicans de Praesulum eorumdem Consultatione, sed solum commendans illorum Zelum , precesque sibi porrectas . Nihil enim neeesti est Consultationem hujusmodi praeire, ut Sententia ab Eeclesiae Hierarcha seratur. Fatentur hoc viginta Gallicani Episcopi cum Cardinali NaEarino in Literis datis ad Innocentium X. post exceptam obsequentissime Pontifieiam Haeresis Iansentanae Condemnationem. Ferspectum, inquiunt, enim habebat Uetur,
de qua loquebantur. Ecclesia) που-lum excirim Dominι Nostri Pollieitatione Ferro facta sed etiam ex Anis priorum Ponti eum. S ex Anathematismo adversus A II1
A, antea fariit, Pudisia prosuntienda Regula Fidei a Summis Fontificibus lata super E f porum Consultatione sive fuam in Actis
Relationissententiam ρonant, is omittant, prout linis eoiaibuerit) Divina aeque, ac summa,per Universum Gese m Auitoritate ni ti , cui Gripiant omnes ex officio ipsias quoque meatis obsequium praesare teneamur. Demum edisserens Sanctissimus Pater,
quod Iansentani, dum ipsam Panserit minianam, quam ab Apostolica Sede damnatam Eeelesia Univiemalis reborruit, adhue interim abiicere, S corde improbare datremn ape
tissime ostendit. de Domina ipsa loqui se, ideoque de Quaestione Iurix, ct Dogmatis, quam solvit assirmando, damnatum an stui quePropositionibus Panferiani Libri Sen=m,
quem tuarum verba praeseserunt, ab omnibulciris desibis ut haeretuum, non ore solum, sed , eoiae, retici. ae damnari debere: nec alia mente , animo, aut eredulitate ,suprad
Haec declarans omnino praesumit, imo& affirmat, traditam sibi divinitus ad ea definienda fuisse Potestatem , cum dicat, hoc a se praestari demandatae si amnium Geleri rum sol studinis debitor quae verba assere . ante Declarationem : in quo ipso Constitutionis initio profitetur hoc se aggredi pro
commisso bi divinitus Apostolicae servitutis munere . Quid , quod Iansieniani illi, qui se
Catholicos existimari optant, hanc eamdem Cathedrae Petri adiudicarunt Auctoritatem,
cum concuterentur metu summo edendae
Constitutionis , a qua supremum exitium formidabant.
285쪽
Quinque Propostiones excerptas esse ex Libro Janfinii , atqueFatuitur, Censera ciendisint hoc negantra.
riam eorum , quae in hac controversia contigerunt, praeser tim vero Declarationum, quae ah Apostolica Sede manarunt, obsequentissimε a Catholicis omnibus exceptae . facile negotἱum erit, mentem ad res narratas retorquendo. curtuti . ut inquit Vates illla, sermone rotato, & multiplex enthymema torquere contra inficiantes, quod
Propositiones illae extractae sint ex Jan senii Volumine . ut nunc exequemur: ac in alli-hiliter declaratae sint Haereticae in ejusdem an senii Sensu i quod Tertio Libro statue
Audivimus Quinque. & octoginta Galliarum Antistites assirmantes in Jansenti
operibus eas reperiri. a quibus easdem excerptas apud Summum Pontificem accusarunt . Illas ergo extare in m Volumine non
desultarum livor ut Jansen stae quidam obganniunt, a Francisco Annato. Stepha o Des Champs , aliisque eo ex ordine plurimis pessumdati sed conflare potens Nati nate Concilium tot Praesulum sapientia nulli prorsus peculiari Theologi eae Scholae adia dicta, detulit ad Romanum Tribunal. Praesumi ergo pruden cr nequit deceptos illos sui me, vel animum induxisse ad Ecelesα Magistrum decipiendum
A Nimadvertimus , quod post Literas ilia
Ias communi tot Antistitum nomine ad Innocentium exaratas , delegati prius ad ansentanis fuere, qui suas Romae partea agerent, quam alii pro se submissi fuerint ab
Episcopis. Qui porro Jan senio favebant,
adeo in dubium non revocabant illius esse . at in ejus operibus extare Propositiones illas, ut Augustinianas esse asseverarent. Prae mittere potu i stem. quod anno 16.19 cum instabat examen Propositionum tarumdem in Facultate Sorhonae, Novatores illi dixerunt, eas quidem esse lan senii, sed non minus D. Augustini, exclamantes, contra hunc P inde litem moveri. Sed abunde est cons moSandia morti, aliorumque . quos praesta itere Socii legassent ad Urbem , & in ea diu mul tumque , non sine magna erogatione auri, detinuissent, si litem potuissent abrumpere fissirmantes, nIhil ad Iansienium pertinere Propositiones vocatas in Haeresis suspici
Prius hasebant Iansentani in unica Iuris Quaestione, videlicet utrum Catholicae habendae essent Propositiones illae ; de Facto autem, scit icet utrum essent Iansentanae,nullatenus altercabantur. Postqii 2m vero damnationi sui ectae sunt tanquam Haereticae, Luthero illas, & Calvino tribi erunt, affμmantes in Iansenti Volumine non reperiri. Ludibrio traduci strenua haec audacia posset, nis pervicax potius Iankniarorum impietas lacrymas extorqueret. Quid de illis
dicendum esset, qui confessi prius suos esse filio
286쪽
filios illos, quos obiisse pro Patria, ideoque se illorumlarentes gloria, & praemio dignos esse, jactassent: deinde comperto,quod iidem transivissent ad hostes, a quihus fuissent extin Sti in detestatione in perfidiae. negare inciperent ulla sibi fuisse consanguinitate conjunctos Sed hoc ipsum praestiterunt, e porro praestare pergunt Iansentani, qui prius partas ab ingenio Magistri sui Propositiones allas praeditabant, cum spem fovebant Rustae illarum Declarationis ; poli intalicem vero easdem esse Prolem Iansenti plerique ipsorum diu pernegarunt
TR ia sunt, quae magnam Censoribus histe conciliant auctoritatem . Primum est perpetua illorum consuetudo allegandi verba ipsa Scriptorum, S paginas UOlumi- Num , tu quibua eadem cxtant, quotiescumque reserunt Sacris Congregationibus DD. Cardinalium Fides Quaesitorum , vel indicis, quid sentiant de Libris prohibendis,nec me P Alterum, quod in Causa Iansenti non agebatur de illius Operibus utcumque vetandis, sed de proserenda Pontificia Sentenetia ex infallibili Apostolorum Principis Cain edra de Quinque illis Propositionibus
tanquam Haereticis. Tertium quod hoc I dicium erat in omni rigore contradicto Tium , cum Romae adessent Iansentani, qui Dogmata Institutoris sui acerrimἡ propugnabant . Si ergo semper exacte notantur,& Purpuratis Patribus a Censoribus Ostenduntur loca Scriptorum condemnationem merentia, multo profecto magis hoc idem praestitum est in eo rerum articulo ; ideoque omnium oculis subiectae suerunt prostantes
in perniciosissimo illo Catholicae Reipublici Libro damnatae deinde illius Antistitis Opi
Desinitio Innocentii, aliorumque Summorum Pontificum confirmatio.
EA inest vis definitivae legitimi Judicis
Sententiae, ut post illam contemnenda sit qualiscumque Rcorum negatio criminis a se admissi. Praetu commune hoc robur Judicialis Auctoritatis, plurima circumstant Innocenti num Decretum , quae immensum illi pondus adiiciunt. Subreptilium illud fuisse fortasse hostes dicere audebunt Suhinreptionem attribuentne ignorantiae , vel ne gligentiae Z Sed quaestio non erat de Facto longinquo , praeterito, Culis, circa quod, cum procedendum fit ex aliena fide,declaratio deinde saeta esse queat obnoxia errori. Prae omnium manibus erat dansenti Liber raudivit saepissime Summus Pontifex illius verba recensentes: eadem expendit ipse magno praestans ingenio, sapientissimus in Caesareo, & Pontificio Jure . nec expers The logicae Facultatis: ejus ad pedes accesserunt non semel Iansenti Patroni,uItro professi eas, de quibus agitabatur controversia, esse Magistri sui Sententias . Num igitur seri potuit, ut declarans illas excerptas suisse Ian- senii ex Libro Innocentius deciperetur PQuid de Summo Theologo dicam Al xandro VII. qui prius Congressibus omnibus interfuerat pro hac habitis Causa coram Praedecessore: & Omnia per se ipsum exploraverat Jansentana loca, antequam Propositiones illas extare in Iansenio altera sua
Constitutione definiret ξQuid de caeteris subiiciam Pontificibus Maximis, ac praesertim de omnigena, S ah ipsis quoque Lutheri asseciis, una cum Divinis aliis Dotibus , in excuso Numismate 'ebrata Sapientia Clementis Undecimi. quem Sanctissime Imperantem Deus opt. Max. per plurima lustra servet incolumem Haerent omnes constantissime in Declaratione Innocentiana de Propositionibus illis. non ad arbitrium consciis, sed extractis a Libro Iansenti. Negari ergo nequit easdem ab illo fuisse deprompta
tis Approbatio. V cepta suisse narravimus ab orthod xis omnibus eximio cum obsequio Ii nocentiana . & Alexandrina Decreta , quihus Propositiones illas suisse productas ex Ian senii Libro statuitur. Praeter caeteras gentium omnium Academias, & Praesules Centumviginti Sorbonici Doctores Collegam suum Arnaldum condemnaverunt declarantes , quod ejus Propositis, negans Panserit Factum, erat temeraria, scandalina, injuriam
inferens rixi eibus Maximis, s Episcopis.
tae Dominae . Amplissimi quatuor Conventus Cleri Gallicani gratias egerunt Ino centio, & Alexandro, hanc etiam Oh Declarationem, quod Haereses illae Quinque misi sent excerptae a lansentano Volumine , pr
287쪽
a3 De Propositionibus exterptis
pro jubenda subscriptione hoc ipsum explieantis Formulae Fidei enixis precihus institerunt. Hoc idem praesumpsere nuper plus quam Centum quinquanginta Socii Soth nici in eorum superius allegato Decreto
contra duos tantummodo refragari ausos .
Duobus illis , aliisque nonnullis ex pr braret Sanctus Augustinus: Dispatare contra id, quod universa sentit Eeeissa , insolentissimae superbiae est . Vos S tam paues. Nium turbulenti , S tam novi. nemini dubium est, quod nihil dignum auctoritate Proferatis. Illis quoque congruit id . quod Chalced nense Concilium dixit Actione a.dumR gypti Antistites alloquebatur:Ahn es fusium, decem homines praejudicium facere a dinois sexcemorum Eptoporum.
se 'fam quoque Condemnationem Pans mani fatentur Propossiones tuus esse ansenti. Non qualemcumque Iansentanis e castris militem, sed praecipuum ejus ag minum Ducem Arnaldum ad suffragium s rendum inducimus, qui sumpto per antiphrasim Irenaei, quasi pacem amantis, nomine , cum eamdem detestaretur. ultro assi mat, Primam Propositionem Romae proscriptam in Iansenti operibus reperiri. Ah ea porro caeteras inferri fatetur.Reliquas etiam ibidem extare quamprimum demonstrabimus. Interim autem illud assumimus, ad quod concedendum compelli se animadvertit Arnaldus, videlicet quod aliae quatuor Primam necessario consectentur. Nam, si
Praecepta quadam jusis essent impossibilia. deeset quoque illis Grati qua posmilia ηt,
alia non daretur in statu Naturae lansae interior Gratia veri Susticiens, quam Essicax,
& in Iansentanis Principiis Irtes stibilis et si
enim alia quoque verδ Suffciens nunc nobis indulgeretur, eadem constitueret Potentiam Praecepta omnia servandi contra id, quod Ian senius decernit in Prima . Si porro sola Esticax nunc tribuitur, illi profecto nunquam resistitur , ideoque nulti Gratiae int rioriduIta Haeresim Secundae Propositionis, οἷ itur in praesentia. Quoniam autem licet juxta Primam servari nequeant quaedam Praecepta, peccatur nihilominus, Auctore Iansenio, ah eorum transgre rihus illa necessario violantibus, hinc oritur Tertia, scilicet quod in Me sata se Adami calpam ad
meraudum , vel demerendum, non requiratur
Libertar a Mesitate, sed sufficiat Libertas
a Coasione. Cumque per Primam excludatur Gratia susticiens constitutiva Poten tiae ad Praecepta omnia servanda . hinc Pr fluit Quarta statuens erae Felagianum inis mare , quod detur nune ejusmodi Gratia , euimini re sti pro arbitrio, via obtemperari. Ac demum si neque Iusti ipsi muniuntur viribus Gratiae quae Sufficiens sit ad Potentiam Praeiseepta omnia custodiendi, hanc illis lueratus non fuit Morte sua Christus Dominus,mul loque minus illam praeparavit pro Injustis .& Infidelibus . ideoque juxta quintam non obisis Mortem pro omnibur Ged pro solis Electis. pro quibus moriendo adeptus est Auxilia illa finalia , quae constituant Perseverantiae Potentiam . . Non Primam tantum , cujus essent consectariae caeterae, sed omnes Quinque in Ian- senii Libris extare professus est Abbas de Bourzaeis non ultimi nominis Ian senista . Postremae duae Provinciales Epistolae vix innuunt negationem , quod extent in Ianknio , sed laborant pro defendendo earum Sensu tanquam Thomistico . quod obgan niunt per summam injuriam . ut eenties ostendimus in Prima Enchiridii Parte . Interim hinc insurgit Dilemma pro statuendo eo, de quo in praesentia disputamus; inquiro enim e De quibusnam Iansenti Pr positionibus conantur probare Sensum Catholicum De non damnatis 2 Sed quid istae pertinent ad Iansenti Propugnatores ρ Dedamnatis P Ergo illas latentur esse Iansenii, ejusque in operibus inveniri.
Testes oeuli omnium, quibus permis est lectio Ueniani Voluminis, quo ad primmam Propostionem. AD elevandam Maximorum Pontificum. ac totius Catholici Orbis Auctoritatem exclamat Paschalis alios non esse Quaestionum Facti Iudices , quam oculos. Sed quos tandem Iansenistarum ne solummodo. quos Haeresis venenum offuscat. exclusis trulis reliqui hominum generis Spreto circum soraneo illo Declamatore, cujus Epistolae, quam solam merebantur, ab infami lucem incendio sunt consecutae . nonnulla ex plurimis Ian senii locis allegemus.Expressis ver his profert Primam damnatam Propositi nem lih.3.de Gratia Salvatoris cap. 1 3. pau
lo post medium, dicens : me igiturpiens me, plani eqne demonstrant nihil esse in Saefugustini Doctrina centur, ae fundatius , quam esse Praecepta q-dam, qua hominibus
non tantum D Huns, excaecatir, obduratis,
288쪽
s eonantibus , fecundum praefenter. quax M- beare, vires sunt intrassibilia: deesse quoque Gratiam, qua fiant po sibilia ; hoe enim San-Hi Petri exemplo . aliisque multis, quotidiema festum erae , qui tentamur ultra, quom
Manifesa es eadem Veritas νδ ad Secum dum Propo tionem. DUm excerptas omnes Qninque fuisse ex Libro Iansenti declaravit Apostolica Sedes. neqn aquam asseruitii isdem prorsus verbis a Iansenio fuisse prolatas, quibus exprimuntur in earum damnatione, sed se me sis dem , licet aliquando contractis, ita nihilominus eamdem prorsus vim hahentibus , ut mani sestissimum sit eamdem in Ian- senio prostare Sententiam. Quis in illo non videat Seeundam ex damnatis , videlicet: Interiori Gratiae in Stat armisag O quam resipitur; cum toties inculcet, aliam
nullam in hoc statu dari Gratiam interiorem , qu in Effracem . cui certe resistitur nunquam, neque per ipsum resisti potest ZAgens de discrimine inter Statum Adami Innocentis, & nostrum , ac ipsius Adae iam lapsi, lib. a.de Gratia Salvatoris cap 2s .ait; DecimZ, ejus Gratiae Medicinalis L cacis ma natura declaratur ex eo, quod nulla prodi fui egesta eareat a sed eum in omnibus, quibardatur, infallibiliter opereturi. Et paulό post, Oper , inquit, pretium es disertis eon m re testimoriir , ne quasi ad rem a me recenter excoquatam trepidet, anserta etπr Aad tor, Inquirens deinde hujus rei radicem proponit '. Cur nulla omnino Medicinalis ciri Gratia effectusta eareat, sed omnis es tat,ut Voluntas velit,s anquid operetur P Hoc oriri dicit ex ipso essentiali discrimine Jam assignato. iuxta quod Prima Cratia =nstitiam dabat homini ellet: Secunda. ut vellet. Et alia plurima subdit ad persuadendum , nullam esse in Boestatu Gratiam, nis Osca
cem, nurumque suo sinu carere . Hoc autem prorsus idem est, ac natium duri nune Gratiam Interiorem, cui re utar.
Statu Naturae Lapsae non reqviratar
- Libertas a Necessitate, sed' esar
mertar a Coatrione. ut habetur in Tertia damnata Propositione , diserte pronuntiat
Iansienius; neque sol sim hoc innuit in obstum aliquo uno. vel altero loco, sed multipliei , & apertissimo, summoque conatu Pr hare contendit tribus integris Libris, nimirum 6. .& 8. Tertii Tomi de Gratia Christi Salvatoris , ubi etiam tentat ostendere, ab Augustino, aliisque Antiquis Patribus. Libertatem ommm in sola Spontanei ratione constitutam fuisse. Hune v. g. Titulum prae
taris . Lua , non haec, repugnat Usertati. Circa medium autem illius Capitis r Mira,
inquit, videbitur MMDsicis ista Domina sumen in Aransiim Priseipiis est indubitata.
Perque reliqua Capita usque ad 3 . congerit detruncata verba Sanctorum Patrrem, relinquens ea , quae praecedunt, & subsequuntur. Sc per manifestam praevaricationem a surdissime illa detorque8s ad evincendum . Voluntatem liberam esse eo iras , quod vult. qnamcumque tandem Necessitatem experi tur: etiam milem ut praesumit cap.8. A eessitati Bosorum ad Amorem beati eam . quem istines liberrimum censes.
q. X. Negari nequis extare Ruartam Propositionem in Paraenii Libro .
MEmisisse oportet quartae Iansentanae
Propositionis expositae in Apostolicis Constitutionibus , ut evinci queat eamdem ex Opere ipsius Ian senii depromptam suisserea porro est hujusmodi: Semipetistiani asm ttebant praevenientis inaria Inter oris v eessitatem ad gulos anus. etiam ad initium Pidei: S in Boe erant Haeretici, quod zenera eam Gratiam talem esse, eui posset humana voluntur resistere I obtemperare. Sed ea omnia , quae in hac Propositione includuntur, petita sunt a Iansenio, qui lib.8.de Haeresi Pelagiana cap. 6. probare aggreditur .
quod Gratia generalis Mas e Uum Odest
Semipelagianorum est alluistis Interna , NSufficient ad eredendam. Supponit igitur . Od Semipelagiani opinarentur necessa riam esse generale Gratiam Interiorem ad primam voluntatem eredendi, idest ad in
fiam Fyde . Ipsus ergo Ianstitii est' primus error histotieus inclusus In hac Propositi ne ; ex Libris enim i rum Semipelagian rum . & ex dupliei Epistola SS. Prosperi, Si Hilarii ad Sanctum Augustinum de Mass-lierisium Erroribus, eonstat,quod non admi strint hanc Interioris Glatiae neressitatem ad Initium Fidei. Alia vero pars Haeretica Propositionis
289쪽
as 6 De Propossimilas excerptis
deprompta est ex eodem Capite allegato Iansienti. ubi post medium legitur. In Meergo propria Massilensium error tus est odatiquid primaeva Libertatis reliquam putam,
quo , Aut Adam. δε voluisset, poterat pers
veraser sperari bonum: ita lamus homo I a tem credere riseris venet; neuter tamen abseque Interioris Gratia adjutorio, cujus usus,ves abusus, restitas esu in uniuscujusque ambitrio . Spotesate . Proprium igitur Semi- pelagianorum Errorem esse assirmat, quod crederent inesse Gratiae Interiori praevenienti eam Indifferentiam ad honum, vel malum usum de quo loquitur Propositio quae coarctavit quidem id, quod Iansenius uberiori sermone complexus. est , sed idem prorsus expre sit Alibi quoque Ian senius confirmat id ipsum . quod haeretice in Pelagiana Historia Pronuntiavit, v. g, lib. 7. de Gratia Christi
Salvatoris cap. 4. probandum suscipit, F eaeiam Gratiae Diametraliter repugnare In
iasserentiae Libertatis . aeuae quidem, inquit,eοGradictio inter Essicaciam videlicet Gratiae . ac Libertatis Indisserentiam) tanta est, ἐπ tam praecisa, ut perfecta Caelestis Gratiae Delectatis voluntati tribuatur Indisserentiam Hum PhilosophisaeLibertatis faxitas inter mat et ficut Me in Animabas sua Beatitudine fruentibur manifestum es. Cum igitur ipse
opinetur, necessariam esse Gratiam Essicacem Praevenientem, ut ex parte actus primi constituat Potentiam volendi primo crederen cujuscumque alterius operis salutaris, nec aliam ullam veram Interiorem Cratiam Praevenientem. praeter Essica ccm, Ian senius
agnoscat. Haeresis illi videtur Semipelagiana , si dicatur, Praevenienti Gratiae ad credendum necessiarie inesse Indifferentiam ejusmodi, ut eidem po t hamana voluntar re sere, vel obtemperare.
Ruisa Propositio ultro se exhibes is Opere Panferiano.
CUm prae e terix magnum contra Ian .senium constauera, odium Quinta Pr positio inquiens et Semipelagianam est ricereis risins pro omnitus. omxino hominibus morsuum esse , aut Sarauisem fudi : omni contentione laborarunt eius Semtores ad hane ab illo infamiam amoliendam . Sed i . ritus penitus fuit, & frustraneus labor, ab illius enim apertissimis verbis excerpta est
quo ad omnes sui partes, videlicet primo quo ad assertionem. quod Haeresis ab ipso praesumptae Auctores tuissent Semipelagi ni: tum quo ad ipsum haereticum pronuntiatum de Morte Christi Domini non obitapro omnibus: tum demum quo ad intelligentiam hujus Propostionis in eo Sensu, ut risus pro Satare dumiuxat Hadesinat rum mortuus fit: in quo Sensu dixit Inn centius primo, & post illum alii Pontifices
Innocentiani Decreti Confirmatores impiam.
blasphemam, eontumeliosam , Divinae pietati derogantem, I haeretieam, declaramus. Satitatem damnamus.
Prima igitur Pars. videlicet. quod Eseror , qualem Jansenius praesumit esse assisemationam Mortis Christi Domini pro omnium salute susceptae ortus fuerit a Semipe lagianis,excerpta est ex lib. 3.de Gratia Salvatoris Cap. 2. ubi cum argumentatus suisset contra se negantem conferri omnibus
Auxilia Suffcientia, probans illa nulli deesse ex eo, quod pro omnibus Christus D minus mortuus suerit, ideoque pro singulis illa lucratus Auxilia r Respondet absque ullo metu: me Argumentum, cui omniaρ--eedemia, jam olim ad naasam usque a P
lagianis, praefertimque Mis ien us , idest Semipelagianis. ineuleatum fulse . Ab illis
igitur emanasse censet opinionem quam ipse refellit. Mortis Divinae pro singulis obitae . . Altera pars negans Catholicam verita tem circa universalcm Causam Salutis omnium prorsus hominum habitam a Salvat
V extat in eodem jam allegato Jansenti Capite , ubi explicans quo Sensu dictum sit ab Apostolo I ad Timol. 2. Christum Redemptionem se ipsum dedisspro omnibus: hoc primo intelligit de magnitudine, & potentia Pretii, & de una Causa Generis Humani rdeinde aliquid attingit de Suffcientia , non Emeientia , ejusdem Pretii: quibus modis loquendi Catholici quoque non raro The
IOgi utantur . non autem his tantummodo; sed postea carpens D. Prosperum, cujus ver ha retulerat eumque audacter , & salso cum D.Augustino committens,atque praesumensa se melius . quam a Prospero, Augustinum intelligi, evomit aperte venenum opinati
nis suae dicens. Sed quia in i sis verbis a dira prositetur Hesper Redemptionis promi rarem haud dubia peni VIos me, qui Iuncti cantur in Sanguine Chrisi: S quia sapis si , qua dicitur se pro aliquo Redemptionem
dare, 'Ueferre videtur Redemptionem ex redimentis animo in usum, S libertatem eaptivorum offerri. ae dirigi, quae obfario, sdirectis Chrisii inaκis ese non potes. quis alioquin etiam pro Daemonibus se dedisse R demptionem dici posset, quibus redimendis edabio pretium Saurinis esur ess ciem: aedenique quia Prospero antiquior, S mmor
290쪽
Atansior nunquam inserimis suis fatetur Christum pro omnibus xulio excepto se dedi
Redemptionem, mel crucifixum esse, vel more tuum. sed rariummodo pro HYis, quiant Morreor Arofuit, qui certo modo multi, ἐπ omnes Dur: Mue genuimus. veris ue res πdems ,
risum diei se dedise Redem Anem pro omnibus, δοe est pro universa sua Melesia to-D Orbe dispers., S consequenterpro amniam
hominum Generibus, Regibus . privasua obi-Mm, thnobilibur, m. prout Superiori Capite ex SAugustino Melaravimu . Hic enimvero declarat ipse Iam senium ultipliciter impie taetem suam . nam prim assirmat, ex redimenta animo , ἐπ ex oblatio--, S dires1ione Christi mortuum ipsum nouisuisse pro omnihus. secundo, absurditane arguit ex eo, quod
Diredito Christi inaris esse non possit
vero cum Salutem non omnes re ipsa consequantur, offerre, ac dirigere nequiverit Sauvator Mortem suam ad praeparanda pro singulis hominibus Anxilia necessaria ad constituendam Potentiam ejusdem Salutis o tinendae. Quaero autem ex Iansenio, utrum
nauem fuisse putet petitionem qua ut a se Calix transiret, postulavit Christus a Patre Perinde igitur orare potuit pro Salute hominum omnium. & ad eam dirigere Mortem
suam, quamvis non omnes immortalem Relicitatem adepturi essent. Inanis certe non
fuit illa pro se Oratio Christi Domini, licet
effectnm nullum sortita fuerit. Multo igitur minus censeri potest inaris Diremo , quam eonsecuta fuit Praeparatio Auxili rum constituentium pro omnibus Potentiam acquirendi Immortalem Fcelicitatem. Tertio, sicuti certe pro Daemonibus non interiit Divinus Redemptor, ita non obiisse pro cunctis hominibus Iansenius opinatur Quarto, Haeresis suae infimulat Augustinum, qui eamdem exhorret, ut ab aliis am plissimε demonstratum est a sed in hoc immorari me vetant Compendii Leges . Quinto, apertε ait mortuum tantummodo fuisse pro illis, quibus mora ejury-- fuit, videlicet pro Blis Electis , ut mox illum decernentem audiemus adeo expresse, ut superiora ejus verba protendi nequeant etiam ad alios , quibus aliquando contulerit Auxilia pro eis Morte sua praeparata . Sexto, exclusa mani sestῆ Morte Divina pro singulis tolerata . utcumque Apostolus
dixerit, Christum Redemptisκemsemetiuum dedisse 'o omnibus, affert explicationem illam de Morte lata pro auioresa Gelasa toto Orbe dispersa. & consequenter pro omnibu hominum Generibus , quasi haec interpretatio esset unica, quae Pauli verbis tribu pos-
set. & nullatenus eadem deberent extendi ad homines singulos in quovis eorum gene
Seosus demum Iansentanae Propositionis asserentis pro saluse dumtaxat Praedesti qα-rum mortuu/ν fuisse Christum Domin m apparet evidentor ex. detinabilibus,quae in aia leg ti rapitis fine subiicit, verbis. dicens:
ne, sui , 'atrem inmiatum Et paulo post ait: Ex qua fusium es, us juxta Sau-Rlijsimum GHorem Aon magis Patrem ArariSterno liberatione QDmm . quam pro Diaboli deprecatus sit. Extat igitur adeo ma- . ni seste in Ian nil Libro Quinta Propositio, ut indulgenti id declarata eadem fugrit ab Apostolica Sede non tam, ut ita dicam. dg
cernente, quod Ian senius eam intellexeritia ea Sensu, ut Chri imo Saluta dumtaxat Praedestinarorum mortuus vi, quam explicante . quibus notis eadem ita intellecta inuratur. Caeterum cum Ian senius asseveret. nos magis pro Pustorum non perseveraritia . quismi pro Diaboli Satare Christum Dominum interiisse, manifeste praesumit es- fusum fuisse Divinum Sanguinem pro Sala-
ω dumtaxat Tradestinatorum. --- ,
q. X I l. iGUura ferenda sis eoaerea neganter ex ereptas esse Propositones ilias ex. Libro Passenti. PLerique ex iis, qui contra Iansentanos
huc usque scripserunt, severε illos per stringunt. non sollim quia inficiantur confi xas fuisse Propositiones illas in Sensu Ianis. nii, sed etiam quia negant easdem ex Volumine illius Auctoris excerptas fuisse. Sunt, qui ob hoc ipsu in eos insimulent Sehismatis, & vocent in Haeresis Suspieionem : nee desunt, qui hoc quoque nomine illos Haereti os censeant. Sed mitius agendum ratus animadserto discrimen, quod intercedit ininter Quaestionem, utrum Propositiones illae in Augustino Iansenti reperiantur2Et,utrum
sint Haereticae in Sensu Iao senti Prima spectare mihi videtur praesuppositivὸ sollim ad Ius Fidei, sed Brmaliter, ac proprie, esse. Quaestio Facti. Praesuppositive, inquam . spectat ad Fidem , quia nisi extarent in Libro Iansenii, quaeri non possiet, utrum sine R h haere