Joannis Laurentii Lucchesini Lucensis ... Operum tomus primus secundus .. Operum tomus secundus, in quo editio altera voluminum inscriptorum Historia polemica pontificia conciliorum, quae praecesserunt Chalcedonenses ... et affertur nova eversio Petr

발행: 1715년

분량: 435페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

i. XXIII.

Rui negant damnatas Infollibilitate Ditiina Iusa Propositiones in Sensu Pan enit.

9 renuunt eas is eodem detestari.

eensendi sun Schismatici. EX D.Thoma a. 2.quaest. 39.art. . Sta fmatici dicuntur. γi iubese renuunt Summo Pontifici , s qui membris E

elesiue ei subjectis communicare recusant. Haee porro duo. quae Schisma constituunt. vide licet non praestita Ecclesiae Moderatori obedientia. de Recessus ab aliis eidem obtemperantibus . nimium quantum aperta sunt in Jansenti asseesis, ct demonstrari ulterius possent recensendo molimina Sanetrani, &

Iiti, quod Veritas a terra exularet, ideo v

delicet quia Catholici non amplecterentur Haereses suas idest recusarent opinari in Ecclesia ejusmodi se esse . cujus Leges ab iis omnibus servari non possent, qui eas re ipsa non servant: nec easdem transgredi possent illi, qui eas re ipsa custodiunt: Uoluntatem fidelium esse mancipatam nulla illi relista Libertate a Necessitate i Redemptoris Saninguinem effusum fuisse, ac destinatum Reindemptionis pretium pro illis dumtaxat, qui consequuntur In vincibilem Gratiam ad Salutem obtinendam. relictis aliis omnibus in massa perditionis ob culpam Primi Parentis. Praetermitto Summi Rigoris Ohtentum eo consilio inductum, ut obduratum animum in neganda Fidei veritate fidiae Sanctimoniae velo tegant, & a frequenti Accessu ad Mensam Divinam absterreant. Non immoror in Ecclesia Bicipiti de qua scripserunt: nec in solennis Unionis Voto, quod plurimi ex Jansenti asseclis ediderunt professi se Deo parituros . non humanis Praesidibus jubentibus Divinae res contrarias u luntati .

Satis superque sunt Tituli illi, quos lan-

senianis attribuunt Pontifices Maximi, ad evincendum eos in Schisma incidisse. cum Contradisiores appellentur , Rehester. Di quitatis Filii, Serpentes . ADides . Etiamsi rebellarent ob meram Facti Controversiam, susticeret hoc ipsum ad Sehisma constituendum, nam Schismatici existimanis

tur ab ipsis Jansentanis Episeopi istriae non

in alio pertinaces , quam in Causa Trium Capitulorum , quae juxta opinionem ipso rum Jan senistarum erat mera quaestio Facti. Et eos tamen tanquam Schismatis reos per ipsos etiam Exarchos Apostolica Sedes compressit.

Aecedit, quod si habendi essent gehic

matici, quamvis dumtaxat renuerent ob

temperare quo ad Factum , licet faterentur Potestatem jubeodi non deesse Pontifici Maiaximo , multo magis tales censendi sunt. mpernegent hanc cidem facultatem , & ii Iam quoque pertinentem ad ipsum Sensum idemque , ut ostendimus . ad Ius Fidei definien

dum s

q. XXIV.

Haeresis uota perfringendi fum, qui negara Infumbilitatem Divinam Ponti ciae De Dioni de Propositionibus

amvis alia deessent argumenta Raadentia jansentanos in Haeresin pro-- ruisse ad hoc ostendendum sussiceret auεtoritas Divi Augustini Haeresim statuentis in ipso Intererato Schismate , quale post annos plusquam Septuaginta,qui fluxerunt a Damnatione Iansentani Voluminis, proladio est illud etiam nunc Iansenio adhaeren

tium. Stasma, inquit Magister Sapientissimus . ac Sanctissimus, lib. 2. contra Crest nium cap. 7. est recens Congregarisms ex ali

qua Sententiarum diversitate Dissensio; His reser autem est Suisma Inveteratum . Sed multiplici pra terea, eaque hrevissima. ratiocinatione confici potest Haereticos esse , qui negant Ecclesiae Potestatem illi divinitus traditam. Sed ex illis Oraculis: Ilis. videlicet Sanctus Spiritus. vor docebit omnia r Ecelesia es Columna. N Firmamentum

Veritatis se. patet . ut ostendimus , traditam divinitus Ecclesiae suisse in suo Capite Potestatem definiendi Sensum Propositi num , in quo includitur ipsa quoque Desinnitio Iuris , Qui Mendacii insimulat Ecclesiae Magistrum, cujus non dese ram Fidem in eadem erudienda ex Cathedra promisit Christus

Dominus . non assentitur Veritati revelatae. Sed Mendacii coarguuntJansentant eumdem Ecclesiae Praeceptorem assi antem in e rum Condemnatione quod ad suum Munus

Magistri, & Pastoris pertineat In fallibilis

Declaratio Sensus Haeretici patentis ex Libro Jansenti. Neque vim argumenti possunt eludere dicentes quamvis & hoc absque fundamento) hartes dumtaxat proximam .

non vero expresse haereticam censeri opini nem negantium Irre formabilitatem Ponti Meiae Definitionis ante Consensum Ecclesiae. quia post eumdem Consensum qui certi datus est a Catholi eis Declarationi circa

312쪽

Senium Jansenti) nullus orthodoxus negat molem nunt infinitionem Pontificiam ei Divinam Insallibilitatem , ideoque Irreso eumdem Jansenti Sensum non Augustimabilitatem , Declarationi eidem . nianum , sed haereticum e eosque confugere Haereticus enimvero est , qui excutit ad Intellinum instinctum cum caeteris R

Ecclesiae jugum, & Magisterium, contemnit centioribus Perduellibus evinci possiet, licet

Leges omnes, omnesque De finitiones Fidei. hoc ipsum affrmare non audeant.

Sed hujusmodi sunt dansentani negantes Evicimus ,& alibi quoque in Solutione Pontificiam in fallibilitatem in solienda Cavillationum confirmabimus Infallibilita- qualicumque quaestione Facti, & solius Fa- tem Ecclesiae. In errorem labi Christi Spon-cti ameverantes esse illam de Sensu Jansenii: sa certu non potest , eademque per Expresequod subterfugium si valeret, evicimus con- sum Assensum praestitum ah Episcopis intemni posse quamlibet Pontificiam aut Con- Coetibus frequentissimis , ac celeherrimis, ciliarem Definitionem circa Haereses quas- perque Tacitum omnium Catholicae Com- cumque. S loca quaelibet Sacrarum Litera- mupionis amplexa est Iatas a Cathedra S. rum . ex quarum Sensus Declaratione statu- Petri Condemnationes Propositionum , &ti sunt omnes Articuli Fidei. Sensus obvii , atque Doctrinae Iansentani

Cum spoponderit Divinus Ecclesiae In- Voluminis: eo prorsus modo. quo Pontifi-stitutor se nobiseum fore usque V consumma- ciam Haeresis Pelagianae , ac tot aliarum noxem Secuti. s-nos docendior a Di*ia Proscriptionem in Caelo ab Apostolorum uo Spiritu i providentissimus profecto cre. Principe scriptam fuisse Orthodoxi omnes dendus est in ejusdem Ecclesiae Regimine, illico crediderunt. Caeteriim Pontific arumae Magisterio . Sed hanc revelatam Verita ipsarum infinitionum declarantium Fidem tem negant Jansentani, proinde Haeretici In fallibilitatem, etiam ante Synodorum, manifestum enim est, quod non esset proviis vel Ecclesiae Consensum , celet, ratam vidiis de consultum huic Ecclesiae Regimini. ac mus Libro Primo ab Ecclesia Galliona : &Magisterio , nisi standum esset Pontificiae eamdem fuisse Notoriam in Universa Vetu- Definitioni. praesertim post illam ab Eccle- sta Ecclesia demonstravimus in Polemicasia susceptam . Historia Concilii Chalcedonensis:& in Τra. Praeter caeteras causas, Haeretici sunt Luin elatu eruto ex eadem Historia Centum . aetheriani. & Caviniani. quia Ecclesiae Defiin sexaginta duo attulimus Argumenta eamnitioni jactant praevalere Doctoris alicuius, dem evineentia r inque alio Tra Statu Argu- v. g. Augustini. taplicationem circa Sen- mentis Centum , ac septuaginta sex vindia sum Sacrarum Scripturarum , vel etiam In- cavimus Antiquam Notorietatem Praestan testinam uniuscujusque Inspirationem,quam tiae Pontificis Maximi supra ipsia Generalia per vecordem insaniam quis opinetur se ha- Concilia r idemque nuper praestitimus inhele a Divino Spiritu . Sed Jansentanum Polemica Historia Pontificia Conciliorum . Sensum esse Augustini opinati Jansenistη quae praecesserunt Chalcedonense.

313쪽

LIBER QUARTUS.

De obsequenti Silentio a Cavillatoribus Jansentanis

promisso, nec ullatenus servato, nec idoneo ad Haeresim extinguendam.

2Uid occultare tentaverint sub hac sponsione Taeiturnitatis amatores Jansentanorum Dodimatum , declararunt Comitia

Gallieani Cleri in Literis datis ad Alexandrum VII. Lm. anno Iεεῖ .cum omnium primi Silentium obtulerunt Quatuor Episcopi, de quibus egimus Lihro Pri-lmo hujus Partis Secundae q. t 6. Subdolum. 9 non Carbolicum fuisse modum loquendi

ab iis adhibitum, exclamarunt omnes. M ri ea , inquiunt, nosrum omnium, quotquot aderamus . in his verbis reprehendendis ext

tis eoUen O . V sunt enim Subdola , --DIam dumtaxat obsequium praeseserentia , mente ver petat, s ea fida concinnata e . Uud itaque feriptum rei jeiendum censuimus tauquam Atam, S nullatenus Catholicum ,

necesumque me duximur, at mentem apertius exponant, exprimantque luculentur implicatas animi cogitationes, cum ex eorum scriptis,

S sermonibus liquido eonstet, eos in id juxta

incumbere, ut obsequium Sisensio dumtaxat, non uod mutara SementirisDιmin sim Aret . In eos. qui phaleratis verbis etiam nunc despondent a se ora comprimenda, atque

hoc abunde lassicere assirmant in pestilenti Libello , quo famosus Conscientiae Casus nequissimε ditatuitur, merito invehitur s. Facultas Parisiensis in sua nuper edita Deli- heratione relata superius Libro Primo β.2o. in apertum producens, quid inseratur ex eo, quod Libelli Auctor asseveraverat idest, Curteo , qui subfer sit Formiae Alexandri. sufficere obsequium, quod Coeam, Sisentis, s Reverentiae. Ex quo, inquiunt, sequitur, licere os apter de hoesentire,quism ab Gel fia dis nitrin se intus eredere, Ecelsam in ea re definienda, nempe, in damnam

ferii Libro, ἐπ Sens, errasie: DI Haere tribuisse Uenio em. Et quamvis primo So hona solum decernat Opinionem illam esse

Temerariam, Scanda fam, Injuriosam Sam

lominus, cum subiiciat, quod oeeasonem πα-bet renovanda ex intenro pos damnationem nyreianae Noesrinae, non recedit S.FacuItas a recensita Comitiorum Cleri Sententia,

videlicet, quod non et Catholica promissi illa Silentii. Et sapienter attexit, quod , rn quantam eadem Propositio docet, Utad υhsequium Reverentiae. N Silentii, sumere etiam iis, qui subscri erunt Formulae fidei quae adjunctum habet Faramentum ex Sanctione Alexandri Septimi, praedistis notis haee est a. Veienda , ut N i Iam Geuisas adiicit, nempe quod D veat Mendaeis, s Per rio. Sed caelesti sapientia hoc ipsum confise

mant nuperae Sanctissimi Clementis Literae ad Christianissimum Regem, animadverte tes , quod in execrabili Libello docente nihil requiri, praeter silentium, muram Aesinae DoΠrisae eapua, erroresque damnati re- ocantur in lueem S i a etiam haeretica Du-Iois Dogmata non obscure mentur. Gela silearam igitur Consuntionum, ut Sapientissimus Pontifex notat, perspicu tati tenebras volunt gundere Jansentani .

Vindieant f hi libertatem opinandi, nihil declaratum suisse in fallibiliter contra Sensum , idest Doctrinam . Jansenii, ac proinde statuere se posse apud animum suum,

dummodo linguam , calamumque compescant, verissima esse omnia, quae in Augustino Jansenii, juxta ejusdem lansenti Sensum .

Continentur.Quamvis ergo definiverit Ap

stolica Sedes nulla Praecepta Dei esse θου stis

impossibilia r resisti etiam in Statu naturae lapsae Interiori Gratiae: necessariam ad merendum , & demerendum , esse Libertatem

Indis.

314쪽

Subriis . s Inani oblurione Silentii. 28 I

Indisserentiae: Christum Dominum pro Om nibus interiisse : atque has . aliasque definitas Veritates Ecclesia fuerit amplexa prolatas ah oraculo Vaticani tanquam Ian leniano Sensui repugnantes; captivare tamin nOlunt intellectum in obsequium Fidei,qui solummodo dicunt nullum se de rebus hisce

verbum facturos.

Et Haereticos se esse audebunt insciari. qui, praeter elusionem Desinitionum omnium, quae huc usque manarunt ab Infalli

bili Cathedra Ueritatis qualem Catholici

omnes agnoscunt Apostolicam Sedem . saltem post exceptam ab Eeclesia Pontificiam Declarationem Fidei non solum illam erroris insimulant, sed praeterea quamcumque confirmandi Fratres in Fide potestatem eidem adimunt Nulla enim pro feeto illi facultas esset fideles erudiendi, ut Ostendimus

Libro Tertio, nisi ius haberet non sol icondemnandi Haeretes, sed etiam haeresum Audiores , quin & omnes pravam Doetrinam docentes: nisi quando damnat cum Erroribus Libros. in quibus illi continentur. posset Fidelibus imperare, ut aperte Err res . ac Libros, qui iisdem foedantur ab ipsa damnatos praescripta nota inurerent: nisi decernere posset Ecclesia per suum Magistru in , R Hierarcham , non sollim quid sit Fide sentiendum, sed etiam iudicare , qua

sub verborum vi delitescat Error, & serm Nem eligere, quo rectae Fidei Veritas exprimatur : Si nisi ut alia plurima praetermi

tantur dijudicare insallibiliter posset genuinum , propriumque Sensum cujuscumque Propositionis, ac definire , Catholicus ne sit, an haereticus; alioquin enim, ut de monstravimus, nulla posset certa, & aperta

Sententia ferri de Doctrina Fidei. q. II. evo colliment is posterum uenfimari, S quo studio uti bria semper quae verant. V Idimus , quod dum Taciturnitatem

offerunt latere optantes Jansentani, sacultatem est agitant ab haeretico Sensu , Doctrinaque Jansculi non recedendi. Quid vero speetent in futurum , liquido constat. Perpetuitatem scilicet, & ulteriorem in dies Haeresiam suarum propagationem. Qiacmadmodum Imperia eisdem solent artibus con servari, quibus initio parta sunt: ita Rc- belliones iisdem perennant. augenturque praesidiis, quibus primo eruperunt. Maxima Porro a tartareis ipsis Haeresis Jansentanae incunabulis cura Secreti viguit in animis hac peste correptis . Jansenti Vexilliser

Abbas S. Cyram frequenter dicere consueverat: Aecretum meum mihi 'opter metum

Iudaeorum, idest Catholicorum , ut inter pretabatur.Ille quidem cum duce suo Iprensi Episcopo mitigare decreverat Calvinismum, cujus semen sunt Quinque damnatae Jansenti Propositiones; sed diversam inire viam a Calvino. qui palam eruperat ab Ecclesia , cuiqne bonam fuisse causam Abhas ille amrmabat , sed male defensam, eo quod evitarencsciverit nomen Haeretici. Suum ergo solummodo consilium esse jactabant quaerendi remedium asserendum abusibus in Ecclesiam inductis post tempora D. Augustini ob ignorationem eximiae illius Doetrinae . quam a se dilucidatam suisse Jansenius profitebatur. abusus Maximi Do-etoris Auctoritate, sieuti Calvinus . Ut se in Catholicorum animos insinuarent, rejecerunt illas, quae horrorem provocabant Haeresiarchet Propositioncs v.g.Quod

Deus sit Auehor Peccati: quod figurate si lummodo sit Domini Corpus in Eucharistia: quod dentur duo solum Sacramenta :quod sit Ahominatio Sacrificium Missae r quod Romanus Pontifex sit Antichrillus: quod Sanctorum Cultus si Idololatria :

ra , non sint invocandi: quod nullus detur carcer Ignis purgantis &c. Contra vero bansentani ea omnia, quae pio Catholicorum Sensui blandiebantur , &Religionem, cui populus assueverat,promovebant, mordicus retinuerunt, Regimen videlicet Pontificium, & Episcopale. omnium

usum Sacramentorum, & Missam,Sacrasque Caeremonias , quarum abolitio valde obstiterat propagationi Calvini simi, quem reso mando innumeros induxerunt ad excipiendos errores dansenti. Plurimae illis fuerunt cause statuendi, tanquam suae Fundamentum Sectae, speciem haerere mordicus volentium in Ecclesiae Catholicae sinu , ideoque venerantium Pontificiam Auctoritatem , seque Hierarchico Regimini submittentium. Insistere decreverunt

vestigiis Pelagii, Macedonii, Eutychetis .

Donatistarum . aliorumque majori, quam teri Seetarum Auctores,Vafritia praestantium , qui Catholici nominis umbra velare se Blertissime studuerunt. Idipsum omni conatu Jansentani tentarunt, ut se omnis conditionis hominum coetibus immiscerent, inque ipsas irreperent Religiosorum Uirorum Domos . & Principum Aulas . Ita pronum, S expeditum sibi sore sperarunt alloqui omnes , ad omnes dare Literas, conscientias dirigere, suam sensim Doctrinam insundere. Adversariorum consilia expiscati, secreto il-

315쪽

lis ohu Iam ire serere div I sones,ac millealiis artificiis uti ad solvendum scedus Catholicorum. Praeseserentes Orthodoxum animum suspiciones evitant, cumque amici censeantur, nocere tutius possunt. Quia plerique Societate Civili, aut Ecclesiastica nexi dinficulter consilium ineunt transeundi ad ex traneos, ut plurimos alliciant ad nova Dogmata suscipienda, fingunt aliena illa non ense a certa,Fidei Regula . & ex illimi Saneti Augustini sonte hausta fuisse,cujus de Gratia Doctrinam Apostolio Sedes eximio proconio exornaverit.

Quam insigni porro verborum arte, a diversitate utuntur, dum de Praedestinati

ne, de Divinis Auxiliis, de humana Libertate . sermonem instituunt cum Suspectis, Indifferentibus . aut Contrariis, quos ali cuti terminos adhibent ambiguos, ut de consuetis tantummodo a Theologis agitari Controversiis disserere videantur,inter quos execrari se dicunt, quos calumniantur ad Semipelagianos proxime accedere , atque laxiores eirca Morum Disciplinam opini

Des consectari. Infinitus sim , si ea enumerare velim machinamenta , quibus Babylonicam substructionem suam fulcire nituntur. Aliquod solummodo illorum specimen innuo. Cum iis, quos Suspectos hahent,congressi negant audacter se Jansen istas esse , ac diversum quippiam a nobilissima inter Catholicas Academia sentire. sed hoc per summum jactari

mendacium ostendimus in l. Par. Cum opinentur sortiri non posse suum essestum Gratias, quas Deus indulget Reprobis, non tamen hoc ipsum exprimunt, sed in sortunium tribuunt Desectui Cooperationis humanae . Resonate faciunt Libertatis nomen , neque

disertε assirmant, quod Gratia Voluntati Necessitatem imponat, sed sollim quod eadem Gratia sita in Delectatione Victriei

suaviter trahat absque Coactione, ac Uio lentia . Hoc autem juxta eorum Sensum significat, a Gratia Uistrici rapi Volunta tem Antecedenti Necessitate absque Poten tia ad contrarium ad tum . vel ad actus sus pensionem , ac solum superesse Libertatem oppositam Coactioni. Cavent tibi a pro e rendis iis . quae horrorem ineuterent, stiliacet quod non omnia Divina Praecepta se Vari queant, neque pro omnibus Christus Dominus Mortem obiverit. Religionis domum fuco se venditant, & studiosos Paeis iactant, ad quam consequendam , & vitan da Scandala oriri ex Disputationibus eirca Uictricem Gratiam consueta . expediat de hujusmodi quaestionibus conticescere. Dum in eos inciduat, quos inscios ratioeinari simplici cura salutis aeternae obtinendae cupidos viden cum iis quoque, sicuti cum Suspestis, verba contexunt, & atten tissime notant, an amatores sint Novitatis .

quod si animadvertant, suam strenue illis Doctrinam inculcant, quam Sapientissura rum esse Magistrorum . S maximi Augusti

ni , sanctissime pejerant. Libellos iisdem dinnant , aut commodant, quorum plurimos vulgi lingua. eaque satis culta , exararunt

ac liberales praecipue sunt cum Matrimis, &Puellis, pestilentiam viris non injucunde a

flaturis .

Neutros eodem , quo Suspectos, certamine aggrediuntur. in Domihus detreεtan tium audire sua commenta Libros reli quunt, ad quos legendos, & epotandum venenum curiosa opportune studia illos inviistent. Si aliquantulum pellectos deinde videant . per summam ultimi sui eonsilii dissimulationem carpere incipiunt praecipuos hostes suos, quos insimulant instaurati Semipelagianismi. Pietatis cultoribus , ac Divina Charita te serventibus, magnos in ea progressus fieri nosse asseverant, fi nos penitus imbuamus D.Augustini Dostrina , quam secuti sateamur piam nullam actione in elici posse quam Vietrix Divina Gratia mox explicata non pariat: a Superbia corrumpi omnia; maximam autem esse arrogantiam , si nobis partem aliquam piis in operibus. quae Deus in nobis agat, ullumque nobis meritum , etsi dependenter ab eadem Divina Gratia , vindicemus. Majorem demum gloriam, S virtutem hominis essu , s persuadeat sibi, pendendum adco esse a Gratia ut ipsa in nobis.& fine nobis con eurrentibus absque necessi

tate, omnia ol eretur .

Nullatenus tandem Pietati addictos . &in licentiam effusos conciliant sibi palam a firmantes decretam a Deo fuisse nostram Salutem , aut Damnationem , neque dissingi a nobis posse. quae sunt statuta divinitus. Ad ea mutanda frustra laborari per vitae religione austeritates, aliasque sponte susceptas poenas . Concilium Tridentinum . quod eas commendavit . OEcumenicum haudquaquam esse, atque prodenntes ex Claustro iaeo dominatos sui . Experrecta nunc ingenia omnia Jansenio adhaerere. Si cum plau su excipi haec vident, sermonem ab aliis non abstinent indicantes Obitam non fuisse pro Reprobis Mortem Divinam : ne Sufficientem quidem .illis Gratiam . vere talem , at tribui dicunt, Omnemque Cratiam esse Em-cacem , ac Uictricem, absque ulla coopera. tione mortalium, quam Gratiam aliquando sortituros nos hilari sperare interim animo plurimam prosit. Cum

316쪽

Oblatione Sisimia. ass

Cum igitur perpetuo dolis , & fraudita hus grassati sint dansentani ad Rehellionem

suam statuendam, & amplificandam, apertissimum est in idem eos album jaculari, Conservationis videlicet, aeque Secte Propagationis , dum parcendum a te ver his esse per summam fraudem despondunt.

q. III. Quomodo sisntiam Pansnissurum diei u

queat obsequens, quantoque isdem

impetu iuvetii ut in Z ρο- solicam Sedem. Ea iam si qerbis parcerent Jansentani, Pervicacia , & non obsuciuium, linguam

fraenaret nolentium misere obdurato animo Catholicam profiteri Ueritatem. Venerationem praetexunt tanquam affectati Silentii Causam P At hoc spario consilium situm

velare moliuntur. Ut lethalius vulnerent, in latibula sese recipiunt. Quamvis tantummodo indulgeri sibi flagitarent, ut ver- his supersederent a contcstatione,quod proscriptae Propositiones excerptae sint a Jansentano Volumine, apitellari non posset obse-uiosa haec oris compressio, sed contumax etrectatio praestandae obedientiae IS cclesiae Moderatori, & Schismatis aperti reatus. Cum autem praeterea reticendo subterfugiant profiteri, quod Propositioncs illae merito damnatae sint tanquam haeretice in Sensu an senii, neque hanc illis notam intestino assensu velint inurere , in Haeresim hac ipsis de causa illos incidisse jam demonstravimus. Num vero prolatis ore verbis, aut scripto abstinent Ueneratores ne Apostolicae Sed is ideo saltem. quod mutire nihil contra

illam audeant. videri queunt Nihil profecto minus. Ipsas etiam . quas fatentur per tinere ad Jus Fidei, Veritates a X.Petri Cathedra declaratas frequenter impugnant . Perpetuus ipsorum conatus est impctendi,& conculcandi Pontificiam Potestatem .

Ostendit hoc execrabilis illa Arnaldi Scriptio de Gemino aspectabili Ecclesiae Capite. Quid, usurpata illa sacultas explicandi pro libito Pontificias Constitutiones , illi sique repugnantes Encyclicas Epistolax latὰ spargendi Peculiares adoptandi sibi Romano refragantes . Judices Fidei: ae Sanctitatis Appellat sonem,& sere publicos honore , Vaticano rebellantibus hominibus Arnaldo videlicet. aliisque hujusmodi furfuris dan- senii Signiferis, attribuendi ZQua , Deus Immortalis . temeritate de illa, quam formidabant, quaeque deinde illos perculit, velut abomiuatum sulmen , Irim. II. Pontificia Desinitione scripserunt Protestatur suo in Diario Sancta mortus,e.rm, si for- istan emanaret , ah, atque Couehis Dis, Bahendam ememitam, Rationi enilibet, T AEquitati repugnantem, S Iuvie natura destrue dam . Eumdem sic absentes Amici per Literas alloquuntur: Ai 'aeceps aliqua Gaiura pociat, γήd a me 'ragendumst, probΘπυvi. Mea norma asi Ecclesia. Expendendum erit, an Pontifici nune j edenti, an verius Uus Dece oribus ratio Ulptiletur.h itiatus alius ad Urbem , ut suppetias periclitanti Causae asserrct: Apage, respondit, neque enim Disputationisubvicies la Veritas es, atque bo-

pium Cessurae, Pudicioque. oe De uisui

suspectorum vobis Virorum, quibus licet optima non defer animi propensio, luce tamen isdem prosi Io carebunt, s necissaris cogni-aione rerum, de quibxi quae M agitatur. Num vero post publicata Fidei Decreta animum des nonderunt Z Ueram dansentani cordis demit sonem speramus Necessitudine quidam SanEtamorio conjunetus haec illius reponit Epistolae : Qui aliquo bis iste

ligentiae lumine praestant, exigua Censurae hujus vrueratibne perfringuntur, a no tham parti uni obnoxiam vident qn ne concitatum

Dirat animi motum . exiguamque Pustitiam . Neque post annos decem eorum furor desum huit, nam in Libro, quo praesumptorum hostium suorum molimina insimularunt anno i 663. locul; de Sententia lata ab Innocentio X. modiisse illam dicunt ab erroneo Priscipis . neque ren/juxta Ecclesiae Re Ius , atque ab eo Diso Pontifice pronuntia amfitam modo ducta Ponticae amo Famam Re-omini eonciliandam. Non fra tam post duo lustra pertinaciam admiror Decem post confixum primo Jansentanum Opus effluxerant lustra, cum Duaceni quidam Lectores , de quibus nonnulla supra commemoravimus . in sapienti Glimam , quam Aleκander VIII. s. m. tulit a Jansentanis editarum Academiis Propositionum Condemnationem vehementissime invecti sunt. Ne in longum abeat oratio,alle gare sufficiat in gratiam optantium plura cognoscere de lansentanorum,qui sibi Silentium imperaturos se dicunt, prodigiosa clicacitate Librum inscriptum: Specimen si Do-Flrivae Theologicae per Bestiam manantis . Cum summa in eo fide recensetur quoties ad haec usque tempora publica disputatione propugnandas Typis ediderint damnatas Propositiones, atque carpserint Pontificiam Auctoritatem. Quid de hac censerent Auctores 20.sulguritae ab Alexandro UIlI. Proispositionis notavimus Libro Primo k.i 8. utque omnem penitus loquendo moderatio N n a nem

317쪽

nem eiurent, qui ne verbo quidem a se lae dendam dieunt Sacrosanctam Ponti scis Maximi Potestatem, fatis liquet ex 3 o. inter proscriptas Propositione, videlicet: Ubi quis inveneris Doctrinam in Augusino clare fundatam, tuam ab iure potest tenere, es docere, non respiciendo ad ullam Ponti iam bullam.

q. I V. Moti Panfiniani Beati Petri Cathedram

pugnasie dicunt per annos Sexaginta eo tra umbratilem Haeresem; ac proiiae omnes Universasium Conciliorum, Maxim ramque Pontimum 'Desinitiones in eo

temptum adducam .

LAborabit apud posteros Historiae fides

narrantis enorme hoc, quod in Titulo expressimus, Jansentanorum pronuntiatum, cui nihil simile sunt unquam ausi effutire in

caeterorum omni uin , quae fluxerunt, culo

rum cursu reliqui Ecclesiae Dei Antagonistae. Sed quod hoc asseverent in praesens Clandestini Jan lenianumanifestissime liquet ex eorum famosis Libellis , quos frequenter edunt, & praesertim ex absurdissima solutione celeberrimi Conscientiae Cassis , quam post Apostolicam Sedem Sacra etiam Pari sensis Facultas merito proscripsit, gravissimisque supra recensitis Libro primo q. 2o

Censuris affecit. Inter caetera , quae Sorb na perpendit, in ea Deliberatione notatur,

quod Auctor pestiferi ejus Libelli, quique

illum probantes suum eidem nomen adjece rant, opinabantur, Mesesiam prauare at amnis aeuinquaginta , S avitur, adversus Umbram. Cum porro hujusmodi homines peris negent ullam in Jansenti Volumine Propositionem Haereticam reperiri. atque Volumen

illud primo damnatum fuerit vel ti scatens haeresibus an. 164 I. ab Urbano VIII. .m.ejus Defensores putant, lapsbs jam suisse annos plusqlia Septuaginta quibus certamen hoc, ab ipsis ludibrio traductum tanquam institutum contra inane quod itam Phantasma ,

fuerit agitatum ah Ecclesia, Divinisque illius Moderatoribus Pontificibus Maximis. Manifestissimum igitur est . quod hoc audacter lansentani pronuntient. Quam vero salso idem obganniant eo, quod nimium quantum diffusa fuerit atque vigeat in praesens pestilentia Iansenismi, luce meridiana clarius est. Eos palmaris mendacii coarguunt Pontificiae Alexandri VII. Definiti nes,Apostolica alia Decreta Alexandri VIII.& Innocentii XI .ac prope Divinae sanctiss- me Regnantis CLEMENTIS XI. Epistolae

ac recentissima Constitutio, praeter tot alias

Literas datas a Gallieani Cleri Comitiis ad Christi Vicarios, vel ad caeteros amplissimi Regni Antistites , quibus aperiunt dolosas

artes atagentium propinare venenum animi sui Sediatorum Jansenti. Seu maior nulla evidentia eorum obdurationis in Haeresialiunde prodire potest, quam quae quotidie manat a Libris innumeris Iansentano praelo subjectis,ex quibus patet pugnatum ab Ec.

clesia fuisse perAnnos Septuaginta non ira Imaginariam. sed contra novam Ueriss-mam Haeresim exortam post Calvinianam et neque solum plurimos in arenam aperto, vel

sub casside abdito vultu prodiisse per prima belli Lustra hostes veritatis; sed etiam nunc

magnam eorum vim superesse, qui nequissimam phalangem constituunt. Eam porro . non aerem, Sc umbras , verberant Pontificia

Decreta.

Jam vero quod, qui pugnam tamdiu suis

se dicunt contra umbratilem Haeresim, in contemptum adducant omnes Universalium Conciliorum, Maximorumque Pontificum Definitiones, ultro apparet, nam si satis enset ab Haereticis pejerari quod Novitas nulla Catholica: Fidei repugnans a se fuerit asiserta, caeterorumque sicuti Jansentanorum strenua Protestatio. quod Lutherus, v. g. Calvinus, Z. inglius , Augustinianum i lummodo Sensum suis in Dogmatibus i elusissent. sufficeret ad evincendum , quod inanis, S deridenda fuisset pugna contra illos ab Ecclesia suscepta quis non videt nullo pariter in pretio habenda suimina. quae contra illos a Tridentini Concilii, vel Vaticani Caelo erupissent, tanquam quae non vera Haeresum monstra, sed somniata Errorum Phantasmata profligare tentassent Θ

Per manifestam Haerosim pronumiam Eisse res Panferiani, trumento vexari ab E eusa Sunflar Sacerdotes, stiorique Veritatis Defensorex.

SI nihil sanae Doctrinae dissentaneum Ian-

senius docuisset, illius Sectatores immerito fuissent insectationibus impetiti Hoc evenisse opinantur, qui aliud nihil, quam Phantasma, suisse Jan senismum affirmant. Neque vero solummodo ex ipsorum hoc opinatione consequitur, sed disertis etiam iidem verbis asseverant id quod in Paragra phi Epigraphe praenotavimus , quemadmodum in recenti sua Deliberatione Sorbona commemorat. Sancyos igitur Sacerdotes plasque nuncupantVeritaris Defensores Abbatem S.Cyrani. Antonium Arnaldum , aliosque

318쪽

Obturione Silentii.

jam vocatos ad Divinum Τrihunal. suam utinam prius Haeresim detestatos, aliolque vitam adhuc agitantes Ponti scio Anathemate perculis, Regiaque Sanctione in exi

Nec animadvertunt se in Haeresim incidisse ob hoc ipsum praeconium, quo Ecclesiae Perduelles Saularum appellatione Saceia tum , piorumque Veritatis Desinforum, i lustrant ρ Quem Catholicum latet non s Ium in mate i ta Fidei, sed etiam Morum, In fallibilem esse. ae Divinam Pontificiam Definitionem , saltem postquam illam Ecclesia fuit amplexa r Hanc non semel adjcci Acceptationem,ut nullum dubitationi locum relinquam , cum eam Tt,eologi quidam. licet Oppulo pauci, requirant, ut penitus irresormabilis evadat Pontificia quo ad Eidcin , ac Mores Declaratio, quam nulli erroris periculo subjeciam reliqui censent statim atque

ab Apostolorum Principis Cathedra prodivit . nec ullum sparsae, vel in Synodis congregatae, Consensum Ecclesiae praestolari co elain. Hanc sere omnium Scholasticormn

Sententiam adeo certam esse inonstravim ullin opere inscripto: Sacra Monarchia SLG-

mica Hisurio S. Comitii Chalcedonensis: &in duobus Tractatibus, quibus in Seriem & Compendium redegimus plusquam Ter

centena argumcnta dissula per canidem Historiam, ut evicisse videamur Notoriam ante ipsum Ecclesiae Consensum fuisse apud

Antiquum credentium Coelum,ipsasque Synodos Generales. Pontificis Maximi ex Cathedra de si ieruis In fallibilitatem , & Praestantiam ipsis Generalthus Conciliis . U cumque autem Consensus ille requireretur. profecto idem accessit Pontificiae Definiti ni statuenti. non Santlas, S Veritatis D se orer . Ie celestor, impior, pervicaces mendacii Gortores , iniquitatis Ar, Sommer,

λα des, Lupos inti mina pelle, esse illos, qui Janienianas Propositiones in ipsius dansenti

Sensu non execrantur.

Qui porro Ecclesiae , illiusque Praecept ri contradicit, negatque Ipsa in Ecclesiam esse Columnam ,' irmamentum Veriratis. N insciatur illius Pallori adesse Potestatum discernundi pabula verae quo ad Fidcm, &Mores Doctrinae a salsa, & veneno ins cia,

illi traditam ab Instauratore Munatinae salutis, cum Petri quoque Succetari hus neque ii si tantum Petro . dixit: Pasce oves meas: enimvero Haereticus censendus cst. Sed hoc pira stant Suhdoli Jansentani Sariiarum, o- 1 ι re Veritatis Defensirum nuncupatione prosecuti eos quos Divinum Vaticani oraculum definit esse improbos, atque menda-

Uideri possiim in confirmanda re manifestillima frustra immorari. Sed attexere juvat, quod perinde ac Ecclesiae retallaret qui Caelestem aliquem Heroem Sandtitatis Declaratione solenniter a Maximis Pontificibus insignitum. ac veluti talem a Coetu Fidelium exceptum. publicisque supplicationibus obsequentissimo cultum, impium suisse hominem arbitraretur, & nesaria existim rei gesta illa , propter quae Sanctitatis laurea suit ornatus : ita non minus Ecclesiae Perduellis habendus est . quia ianitorum, ac Veritatis Orthodoxae Defenserum albo inserit illos, quos Ecclesia cum suo Hierarcha

Catalogo impiorum ascribit eorumque Sentcntias , quas Pontifex ex Cathedra declaravit iniquar, & Haeretiear, veluti orthod Xas celebrat atque Sanetas: absque eo quod constet illos ante Mortem ullatenus poenituisse, pessimamque , ac damnatam Doctrinam uspiam retractasse. in eo vero praeci puam vim statuimus, dum illos torres a Catholica Fide pronuntiamus, quod Ver talis Defensores appellent Magi stros suos :qua nuncupatione apertissime ostendunt Sanam a sie censeri Doctrinam ab Ecclesia proscriptam

od velandam impietatem suam

speciosum hunc Rigoris titulum dan--- seniani frustra praetexant, animadvertit in Apostolicis . ac vere loquentem e

Caelo Petrum spirantihus , Literis suis Sanctissimus Dominus Noster CLEMENS XI.

De hoc praetenta Rigore magnum conflatura Volumen vis rerum plurima mihi se ultro ingereret . Sed fere omnibus praetermissis cursim sol unimodo innuo. incassum ab ejus professoribus, si Clero accensentur, Sandii. moniae Opinionem affectari attenuata plurimum coma : non talari sollim , sed ab omni etiam spleodore . ac luxu aliena veste : diuinturna genuum coram populo in Ecclesiis flexione : frequenter inter loquendum erectis

in Caelum oculis: expressis identidem suspiruriis, dum de inductis, ut affirmant, abusibus Conqueruntur . Sapientissime subiicit post sermonem de hoc ab ipsis iactato Rigore

Magnus Velitatis Assertor ac Uiudex aperistissimε innotescere quater animo Sensus A Peant ex tot, quos in dies eudunt, tabellis latens ipsorum in corde venenum ultro exhibentibus, cumbateanoetiis, maledictis,

319쪽

mendaciis, S ealumniis. Nesarias liaste pa- Dominationis aliens id fuit supplicium pro

ginas mox breviter expensuri in quonam situs sit quo gloriantur. Rigor. interim qnae rimus . In eo videlicet, ut abllerreant a frequenti accessu ad Altare Divinum sicuti Libro Primo ζ. i 8. indicavimus referendo eorum nefarias, ab Alexandro VIII.dananatas, opiniones: & ut plerisque negent Sacramentalem Criminum expiationem, atque in denperationem passim inducant. Haec illa scilicet Exa Sitoris est Disciplinae species, qua se venditant apud imperitos rerum suarum 3 nam diversam ineunt viam apud earum conscios. Sc amatores, cum quibus multo mitius agere perhibentur in Poenis irrogandis, non ad amussitin I eterum Canonum , quos aliis perpetuo , & sere in omnibus falso'. allegant : & utilitatcm se de Uental thus noxis

accusandi in controversiam ab iis revocari non temere ex eorum Sermonibus , scripti Gque Voluminibus plurimi conjiciunt.

Quod vero, quem verbis in canum tol-Iunt .suis ipsi Moribus , & Vitae institutione Rigorem servent. quis in animum possit Inducere, cum ex odio conflatis Charilaa

prosteio dest Regina Virtutum, sine qua reliquas nihil prodesse definit Apostolus rCum longe sint a verae Humilitatis, & Ohedientiae . quae caeterarum Virtutum fundamenta sunt tramite H Cum ab ipsa vera Fidcalieni sint, qua destituti corruere frequentissime solent in innumera crimina P Cum eas praesertim Haereses infixas animo ha. heant , quae Omnes laxant habenas effraenatis cupiditatibus pquis enim compesci v. g. Ultionis sitim putet ab illis , qui carere identidem Iustos

quoque . volentes . S.Conantes , opinantur Crati aDivina necessaria ad eam compescendam ξ Quis interros Vitae , scelerisque puros eos censeat, qui rMisimξ accusare se de suis culpis perhibentur. atque hoc ipsum sacrilege praestant, cum Haeres perpetua intabescant Qui Deum potius ipsum , a quo Gratia orbati sint quam se ipsos eadem abusos insimulania Caste demum a superbissimis hominibus vitam traduci quis arbitrari

queat, cum consueta Superbiae poena sit, ut permittantur Coeno se probrosarum Voluptatum involvere , & jumentis in spientibus comparari, qui humanae infirmitatis obliti

contra Caelum attollunt arrogantiae cornua

Non inepte Satyricus dixit de Quiritihus

ah Ethnica olim Superstitione aetis ad alienorum praedam Regnorum rSamior armis

Luxuνia incubuit, ViAumque ulciscitur

Orbem

Si superba illa, Si frequenter iniusta, invasio

merita , ut in delicias populus terrarum vi-htor effunderetur, non absimili, lieet frustra dissinu lata , castigatione pleeli crediderim ausos movere arma nefaria in Apostolicam

Sedem. Nis sorte iuxta Patrum, & plurium Theologorum metrinam superseὸen dum opinetur Τenebrarum Princeps a stimulis, quibus eos adigere tentet ad alia Vitia , quos tanquam Haeres infectos jam habet in potestate sua:& nisi divinitus labi non pcrmittantur in probrosa Crimina in Poenam Pervicaciae . qua magis obdurantur ex obtentu ipso doloso suae a corruptelis bruta inlibus immunitatis p Illorum igitur Arrogantia suspicionem ingerit . quod aliis quoque plurimis maculis inquinentur, nisi sortὰ miserrima Caecitas , & jugum a communi Hoste illis Apostoli earum Sanctionum , S Cain

tholicae Voritatis contemptoribus impos tum persuadeatTartareis F missiariis non exis pedire suis rebus , ut aliis eos tentationibus

q. VII. lxid indicent tot yansmpurum Libelli fa

ITa videlicet Jansentani silent . Loqui se

minimc opinantur Typorum lingua, perinde ac si ad omnes ea non protenderetur regiones, ac tempora . Seorsum hoc brevi inter expendere adigor, eo , quod vim in eo

sapientissime in Apostolicis suis Literis secerit divinitus nunc indultus ad medelam a Lserendam gliscenti hus difficillimorum temporum infortuniis Eeclesiae Magister. Odio interiaecino flagrare animos Jansentanorum liquet ex iis quos praelo quotidie subiiciunt. Libris Famam Veritatis Catholicae Desensorum dilacerantibus. immane hoc delictum

secum trahens δε ternum interitum non retractantium irrogatas Calumnias quinam Jansen istae Palinodiam canentes deleverunt Religiosos praesertim Viros impetere solenisne illis est, a quorum praecipuu Ore , atque calamo , perniciem suae Setiae formidant. Quod contra illos virus evomuerint, praecipuu patet ex nonnullis ah Alexandro VIII. s. m. damnatis, ac supra recensitis Libro Primo ζ. i 8. corum Propostionibus . Non vacat immorari in refellenda praecipua illa, quam Paschalis, aliique inculcant. Calumnia , qua Relaxatae Morum Theol giae reos dicunt illos, quorum plurimi contra eorum Haereses prae)icatione,seriptisque Voluminibus decertarunt, cum hoc egregil

320쪽

Oblatione

praestiterint xlii. collatisque tahulis ostenderint , quod si inter innumera, quae hic,aut ille Auctor asserit aequissimae rationi congruentia, aliquid sortassis exciderit ultra limites prosilire visum, hoc ipsum prius ab aliis fit erat magni nominis, diversique Ordinis Theologis pronuntiatum. Libentius iis, quae deJansentanorum Li- hellis indicavi, scilicio perniciosissimum artificium, quo in Gallicam , aut Belgicam

Linguam transferentes opera Sanctorum Patrum. imo ' Monteusiem ipsam Novi Testamenti Translationem Gallico donatam Idiomate publicantes,plurima in Sanctorum Virorum , Divinarumque Literarum Texin tu a se immutata , vel addita . vel perversa interpretatione corrupta, suas ad Haereses animis insinuandas in vulgum sparsurunt.

h. VIII.

B asphemiae Vonfensarum in Deiparam , Divinumque illius Filium. OMnem superat fidem quod Religionem

Verbo, aut Scriptione se non violaturos Jansieniani spordeant,& interim non humana solum , sed Divina quoque venenato calamo invadant. Specimen in iis primo , quae contra gloriam Augustissimae Matris Divinae scripserunt, exhibeamus. Tubam eontra illius decus dansenius ipse primus inflavit, cum probare adortus est, quod neque Mors, neque aliud ullum corporis malum

cuiquam a Deo posset infligi alia de causa , quam in Supplicium Culpae vel opere patra

tae , vel nativitate contractae . Generali aD

sertione subjecit crimini Caelitum Reginam, quandoquidem eadem Morti subjecta suit. Suum Ducem sacrilega in pugna sequuti

ejus commilitones non utcumque negarunt

exemptam illam suisse ab originis noxa, sciiti Thcologi aliqui, caeteroqui ut Cultui addictissimi, modesta hoc evincere rati ei natione tentarunt; sed absque ulla fronte Jansentani quidam insimularunt aliorum Sententiam , Pietatis nomine ab Apostolica Sede laudatam , ausi dicere in inisse illam

a Pietate Superstitios, ab amara Zeis ab sui mi motu mutno . Ideo quoque contra Alexandrum Septimum f. m. incenduntur,quod

hieJansentanorum Eversor huic Magnae Vir ginis Privilegio praecipuam lucem affuderit. Quid de pestifero illo dicam ab ipsis exa rato Libello. quem inscripserunt: Movita sistataria Beatissimae Virginis indiscretis ex toritas suis Quibus in eo calumniis impetuntur Peregrinationes ad eius Sacraria susceptae Magnificae auri erogationes ad ejus

Simulachra , & Altaria exornanda ρ Magn1 lampadum. & cereorum luminum vis ante illius Imagines ardentium p Scelestum Au-etorem minime pudet: in quid perditis Mee cum proditore Juda exclamare. Passim carpunt Iansentani Titulum D minae, aliosque Dei parae tributos Miser o

diae Matris, Vitae, Duleed r in nostrae Spe in religiosissimo Cantico t Sasve Regina.

Improbant Hyperduliae venerationem, qua Ecclesia illam universa prosequitur. In dubium revocant quod videndam se ad eius praesidium confugientibus aliquando prae-heat: Revelationes, quibus eos dignatur,

veritatis compertas esse non autumant: pleraque , nisi etiam omnia, ejus ope divinitus perpetrata Miracula, tanquam sabulosa , perstringunt.

Quid plura Z Iniuriam Iansentani maximam inserunt Merito, quo eximio dilata fuit: Gratiae , qua repleta : singulari erga

illam Divini ejus Filii Amori, quo sublimi.& ad ipsam unam spectante, modo redemptasuit. Convincuntur Merita evertere omnia humano auferentes Arbitrio post Adami lapsum Libertatem necessariam ad merendum.

Omnibus proinde San Stissimis Ili lux operi bus Laudis ullius, aut Mercedis , invident dignitatem . Eam fraudant maxima Gloriasta in eo, ut haec possideatur non ex Donatione solummodo, vel Hereditate sed etiam ex Merito. 3c laboriosa Aequisitione . Uictricem perpetuo resonant Gratiam, quae in illa prae reliquis mortalihus triumphaverit. Sed cum Gratiae Regnum in Tyrannidem mutent, illi non subiicientes Arbitrium ita ut ejus imperium ex debito, & libera eleactione sequatur,sed hoc praestet veluti Manaei pium ab inevitabilis raptum catena Necesistatis, nullum fere decus relinquunt Matri Divinae ortum ex eo , quod Gratia minori Salutatio illam Angelica compellaverit.

Nullum demum diserimen intercederet am rem inter erga illam ,& alios . Ostensum ah oheunte Mortem Redemptore generis humani , si vera essent ea, quae Jansentani eum suo Magistro praesumunt de Culpa, cui Rhinjecta suerit, eo quod corporei fuerit eidem destinatum supplicium interitus. Cum has . aliasque hujusmodi hIasphemias in eamdem erulaverint, mirum non est, quod eam quoque vomuerint, quam Alexander VIII. s. m. Pontificio anathemate fuit execratus , videlicet: Laut, qua defertur Mariae , ste Mariae. vasa est. Altera vero detestabilis Proposito ab eodem egrestio Petri Succetare damnata. non

uim a M ttis, sed etiam a Divini ns Filii gloria plurimum decerpere audet, cum di

Oste

SEARCH

MENU NAVIGATION