Fr. Salvatoris Mariae Roselli *summa philosophica ad mentem angelici doctoris s. Thomae Aquinatis Ethicam complectens

발행: 1859년

분량: 550페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

quidem. Sed haee est peregrina Boussoli philosophia , negare intelligentiam iis qui aetu intelligunt assentiendo. Non ignoramus, ipsum nomine intelligentiae aeti pere comprehensionem . ita ut quidquid non comprehenditur . ne diei quidem possit intelligi. Sed in hoc ipso vehementer decipitur ; oporteret enim Omnem sidem

etiam humanam excludere: nam quae creduntur, intelliguntur quidem , sed minime comprehenduntur; alioquin essent scita,

non eredita.

1059. Quod addit, fidem insantium. et plerorumque hominum esse Geographiae opus , sequela est ejus indifferentismi, de quo jam supra dictum est l . Non loqui inur de doctrina, quae insantibus aliisque hominibus traditur in diversis mundi re gionibus. Scimus multos fuisse edueatus et educari in plerisque Sestis quae salsae sunt. Quid autem y An ideo Religio Catholica

non erit vera An ii qui alias sequuntur sectas non aberra ut a veri later Quaenam igitur sunt eae illationes: mulli insanies. et Plerique hamines ambula ut in errorum tenebris, ergo insantibus universim non est anni mei anda vera Beligio λ ergo fides infantium est Geographiae opus Si multi errant , quia edueantur in salsisseetis, cur eeleri in vera Religione non erunt educadi ne erreni Sic autem Roussojus haheat: non a Geographia . Sed a gratia

Dei, cujus donum est Fides . pendere verae Religionis professionem. Hanc gratiam impertitur misericorditer Deus iis insantibus. quos in verae Fidei , et Religionis mγsteriis Deit erudire. Sata ulem ii intelligunt, cum ereduul Ministris Leclesiae Calliolicae my leria Fidei proponenti hus, et explieantibus ex ipsius Leelesiae cloelrina. lnere mentum aulem dat ille, qui ex ore insantium, et laetentium perlicit sibi laudem propter inimicos suos , ut destruat inimicum, et ultor m. ut dieitur Psal. 8. v. 4. ; et qui ait, Matth. I s. v. 14. Sinue pareulos . et nolite eos prohibero ad mε

venirer talium est enim regnum eoelorum.1060. itaque insans natus Romae, aul in qualibet Catholici orbi parte, credit utique Malismetem esse salsum prophetam, unia sie ei dicitur: in line autem non fallitur, quia ille qui dicit. veritatem dieit, invi elisque demonstrare rationibus potest. lnsans autem natus Meeeae, duin eredit. Malis metem esse verum

Prophetam. credit . quia dieitur, sed fallitur quia qui dicit

falsum dicit . nec ulla ratione salsitatem suam putest eonstrinare. Exemplum ergo id lantum ostendit, insanieq subcipere veritatem, et salsitatem posse. At numquid erit propterea abstinendum ab veritate eis an nuncianda . ne salsitati adhaereant i Si ei edentes .. Iahometem esse salsum prophelam. veritatem eredunt, turnon eis erit haec veritas declaranda 8 Et si e redentes,

492쪽

Mahomelem es, e verum prophelam, saliuntur, cur non erunt

ab hae salsi tale revocandit Sed ii non intelligunt quod eis di

eitur. Etiamsi id concederemus, quod tamen saltem de universis diei nequit, quid inder an non interea priores illi veritatem. posteriores salsi talem amplectuntur Verum eur otio abutimur ad ver us hominem, qui postquam ιclarantismumn, et indisserentismum in Religionis negotio invexit, alio incredibili se elere huc

scelus cumula, i l . ac Malio melis superstitionem aeque ac dudaeo

rum perfidiam praetulit fidei Christianorum t) , haecque R initio

suo in tituendae vitae praee epta dedit fl06l. Devique tametsi Boussojo daremus, insanies omnes, qui crμdunt in Deum . non credere nisi ei qui dicit. Deo esse credendum . an propterea non crederem Verum 3 Quare ergo non esset eum eis loquendum de Deor Sed errat ille . eum putat, insanies ratione utentes credere in Deum unice quia eis dieitur; nam et qui dicunt . admonent, Deum esSe primam veritatem eui revela uti nemo possit non credere.

ropa Retistionea habemus. Prima unam tantum revelationem admittit . altera ad .miuit duplicem. tertia ir ptieem. Puaelibet earum duas reliquas detestatur. ae maledieit . easque caecitatis aecusat. obstinationis. perlina ae . mendatii. Puta vero a partium studio remotus audebit jud eιum inter illas ferre, nisi prius seeurate perpenderit eorum proba innes. rationesque audierit ρ quae unam revelationem admittiι. antaquior est. et videtur e se se rior ι ea quae triplιem nam attit. 3u re-eentior. et eonsequentior videtur : ea quae sumittit duplieem. et tertiam rejieit. potest quidem esse melior. sed habes certe adversus reipsam amnis praeiudιcia; tneonsequentia patri Nd oeulum. Quaenam est ea Religio. quae unam revelationem ad- milli . nisi anda ea . quae vel tis Testament tim dumtaxat ut r. vel alam agno ei l Quaenam est illa. quae admittit duplieem, nisi Religin Christiana, quae praeter vel iis Testamen. urn. admittit etiam novum ' quaenam est quae triplieem revelationem agnoseit. nisi Mallio mota nar quae vetere' ludae lim Prophetas nno aspernatur, et christum habetist unum ex illis i addit vero Mahomelem tamquam maximiam Prnphelarum I llarum nulla absolute seeura est . Ron solo a vetore . Seeurior lamen vi dolii r illi esse Iu .dalea . et nae est antiqnior. cur non eam Rotisso ius est amplexnsy nam si in eeteris rebus 1 e nrior pars est eligenda. maxime in Religionis negotio. Fortas se illum deler-rnit antiquilas . et qnod eonsequentior ei visa est superstilio Mahomelia retentior. At si nequo ad Iudaismum, neqne ad Mahomel ismum deelinavit, evr impius Mallomeliamum praetulit non Iudaismo Minm. sed Christianismo. quem dixit habere adversum se omnia prae ivdstia. et eius inconsequentiam ad oeulum patere Ferendine sunt ei ins- modi libri. qui spvreissimam Malio melis sellam sane lissimae prapsorunt Religioni christianae8 En quo demum devenerunt instrnetiones AEnailianae Roussoli. ut si tandem aliqua prohanda xit Religio revelata. ad Matri melismum, quod eonrequentior sit Emisiis debeat aeeedere senis non horret animo ait eiusmodi te et iones I

493쪽

ULA EST. xl l . ART. r. 493l062. Ad septimum respondemus, nemini omnino posse aditum ad salutem palere , qui tu Deu in non eredat. lnsantes ipsi qui post baptismum decedunt ante rationis usum , etsi non crediderint per ipsos, erediderunt tamen per alios, ut eum S. Augustino li ostendit S. Thomas i 2 . Idem dicendum de amentibus a nativitate: nam si qui a mentes laeti sunt ex morbo , debuerunt ante eredere in Deum per seipsos . eum sani erant, ut byem

salutis haberent. Quia tamen Ruusgrius de proprio cujusque aeria eredendi videtur loqui . assignamus manifestam disparitatem inter pueros ante usum rationis, et ipsos postquam ad ubum rationis pervenerunt. Aeluq fidei. esl aelus intellectus, cujus est credere. Deus autem a nemine exigit id quod absolute non potest. Si ergo pueri saero abluti baptismate ante usum rationis, absolute non possunt elicere actum fidei, Deus talem actum ab ipsis non exigit, nec is proinde necessarius est ad eorum salutem . ad quam salis sunt fidei, spei , et earitalis habitus . qui simul eum gratia sanctificante in baptismate infunduntur, et qui in actus procederent, Si cessarent ObStacula. et pueri vellent eos et ieere. At eum pueri perveniunt ad usum rationis , jam auseruntur obstacula, ideoque in eulpa ipsi sunt, nisi eos aelus eliciant. Observatio autem historiae naturalis non est eirca debitum cognoscendi Deu in . ut quis sal us stat, post adeptum rationis usum ; hoc enim non pendet a physica constitutione corporis et sed fides est quae docet necessitatem talis cognitionis in eo qui ratione utitur: nam ut ait Apostolus Hebr. i l. v. 6.

Sine lide impossibile esι plaeere Deo. Credere enim Oportet aete- dentem ad Deum. Physica observatio est ei rea tempus quo lumen rationis a get pueris; neo stdes aliquid ei rea late tempus decernit; in quibusdam enim usus rationis aeeeleratur ante septennium, in quibusdam aliquatenus retardatur etiam post septennium ιcommunius ta inen experiendo constat, circa Septennium pueros incipere ratione uti. Audiendus est S. Thomas 3ὶ, qui postquam doeuit peceare mortaliter puerum . eum usum rationis habere ineipit, nisi ordinet seipsum ad Deum, seeundum quod in illa aetate est eapuae diseretionis , ait 43 . a pecea ιo omissionis praed elae non liberabifur, nisi quam ello potest se eonvertuι ad Deum. Primum enim quod oeeurrit homini discretionem habenti, esι quod de ipso scilicet Deo eostilet, ad quem alia ordinet sieul ad Anem. Finis enim est prior in intentione. R ideo

Me est tempus , pro quo obligatur eae Dei praecepιo alprmativo. quo Dominus dieit. Convertimini ad me , et esto eonverιar ad vos. Meh. l. Tantum igitur abest, ut puer ad annos diseretionis perveniens, non possit eredere in Deum, quin teneatur ex

494쪽

494 ou Em. Titi. ART. l . Dei pra eepto ad ipsum se eonvertere . idque animadvertant paren tes, et puerorum institutores, ut eis saepe in memoriam revo-eeni Deum, ut eum primum eapaees fuerint, in Deum statim se

ordinent.1063. Ad oelavum de homine morbo eorrepto , privatoque usu iacultatum spiritualium jam patet responsio ex dietis l .

Ad hominem vero sylvestrem quod speetat. jam supra ostendimus s2ὶ, salsum esse . non pu se illum assurgere ad Dei eognitionem, eum ad diseretinnis annos pervenit. 064. Ad nonum negamus , non posse insanies usu rationisulentes, aliquam imperfectam, veram tamen Dei , ideam habere: id quod Risiissolus adsumpsit. sed in toto suo opere numquam probavit. Nam licet illis, ut et eeleris hominibus etiam doelisia simis . eum cogitant de Deo , obtersetur imago aliqua evrporalis; pos uni tamen ex seip*ix yeire, militoque magis, si admoneantur. tiuaginem illam esse phantasti eam . et non ad intellectum. sed ad imaginationem pertinere. intelleetus autem Deum coneipit ut spiritum infinite perseetum. Et quam, is non possit in hac vita

seire quid sit illa in finita Dei perseelio; se it tamen quod ipsami . nec pi tost non esse infinita : quod susscii , ut formet impe sectam ejus ideam. 065. Haec de Roussirii deliriis. Nune pauea addimus de reeta insantium, et adulescentium, qui ad animi eulturam pertinet, institutione , ex qua ueterna eorum salus , et familiarum, ae Reipnblieae utilitas plurimum pendent. itaque parentes, et puer rum Magistri sal agant eos erudire etiam ante adeptum rationisnsum in principalioribus rudimentis Catholicae Beligionis. ae primum omnium ut muniant se signo Sanctae crueis, et morem serveni. de quo Tertullianus scribebat 33: ,, Ad omnem pro-

,, gres, irin, atque prum itum, ad onauem aditum. et exitum , ad ,, eblitum. et salsealtim . ad la aera, ad mensas. ad lumiri na, ad cubilia, ad sedilia, quutumque nos conversatio exer- eet, frontem Crucis signaculo terimus . . in hoc enim signa-

eulo eumpendium Fidei nostrae eontinetur. item ut symbolum Fidei addiscant et pro eorum eaptu intelligant: ut Orationem Domini eam . Salutationem Angelicam , praee epta Deealogi , et Ee-

elefiiae . numerum Saer3menturum. et in summa compendium

Ductrinae Christianae in ρ moria teneant. Ei A amem in pirandus egi Dei cultus. limur, et amor; ObSequium erga sanctissimam Dei param . et Sanctoς- ut eorum patrocinium . et intercessionem pie invocent. Moneri etiam saepe debent , ut sint erga paupstres mi ericordes . ut neminem laedant . ut veritalem semper dicant, ut omnes ament propter Deum . ut virtutes exeolant. Haec prima

39 L de virgin velaad. e p. a.

495쪽

puerore in animis committenda sunt semina quae eerie si fuerint exculta . eopiosam virtutum resererit messem. 1066. Postquam vero puerilem excesserunt aetatem , et adolescentiam sunt ingressi . curandum est ut pro statuum eunditi ne aut liberalibus, aut mechanicis instruantur artibus. quo utilia stant Reipublieae membra. Providendum est autem dili ligentissime . ne in magi tros, aut papilagogus incidant. qui eis tradant documeniae impietatis . aut licentiae. A Aidua etiam et sollicita impetidenda est opera. ut eorum expendantur mores et in scientiis . aut artibus proseelus. Removenda 'ab eis sunt peeeandi perieula . ae pisti simum consurtia illiarum . qui sunt de Religione . aut de honestale suspecti. Puellae at verecundiam. et ad mode-

filiam eomponendae sunt, arcendae a consuetudine extraneorum. enm-

pellendae, ne otio torpeani. Denique parentes in filiorum institutione exemplum Τobiae sibi proponant, et quae ille filio suo rob. 4. documenta tradidit, eadem ei ipsi saepe in filioru in suorumaniaeos inlluani.

Quaenam sint filiorum erga parentes ostieis. 1067. Quia S. Thomas si in omnia paueix est in hac re eomplexu , ejus deseribimus verba. M Filii . inquit. a parentibus habμntis esse . nutrimentum . et disciplinam. Et quia es e ab eis lia- ,, bemus, debemus eos m3gis revereri, quam dominis . a quibus,, Solum res, praeterquam Deum, a quu habemus ammam. D s Lecti. 3. v. 8. sqq. Oui tim ι Dominum hianti rat paren- , , tes , et quasi clominis ferriet his, qui se genuerunt. In oue- , , re . et sermone, et omni patientia honora patrem tuum: titis superueniat tibi benedιeιio ab eo. Et in hoc etiam hun ra ti,i-- y um , quia bicut dieitur Εecli. 3. v. l3. Gloria hominis, , ea honore patris sui. et dedetus silii pater sine honore. llem, , quia dant nutrimentum in Pueritia, et nos debμmus eis dare,, in senectute. Eccli 3. iv. l4. sqqὶ Filii, suseim senectam να- , , Iris tui, et non contristes eum m ritu illius: et si deste ru,, sensu, veniam da, et ne spernus eum in virtuιe lua... Ouam is malae famae est, qui dereliquiι mirem: et est maledietas a ,, Deo, qui eamperat matrem . . . item tertio quia ducuerunt nias.

,, debonius eis obedire. Colos. 3. v. 20. Filii obedire par ntibus is vestris; nisi scilicet in his quae sust contra Deum. Hierony- ., mus ad Heliodorum et Solum pietatis senus en in hae re essε, . erudelem. Lucae l4. V. 26.3 Si quis non odit patrem suum,

496쪽

496 ova set. xii . ART. l . ,, et maιrem, non potest meus essa discipulus. Deus enim verior, , pater est. Deuter. 32. sv. s. inquid non ipse est pater tuus, s. qui possediι te, et Reit, et ereaviι te δε δ llaque filii debent Parentibus honorem , sustentationem . obedientiam. Quae aulem sint praemia servata filiis qui parentes honorant, et quae Suppli-eia inhonorantibus, idem S. Τhomas ibid. explicat.

De mutuis dominorum, eι servorum ostietis. 068. Domus perseela, ut adnotat S. Thomas lὶ ex tribus eonstat societatibus. Prima est conjugatis. Seu viri. et uxoris. Altera est paterna, parentum se ilicet, et nitorum. Tertia est dominativa dominorum, et servorum. Quas quidem societates ea consideral moralis philosophiae pars, quae Oeconomiea dieitur. De duabus prioribus iam dictum est. Nunc dieendum de posteriori. Cum autem de servitute plura jam disseruerimus, agentes de jure gentium ; pavea restant addenda de ossiciis dominorum , et servorum quae unico brevi expediemus articulo.

panduntur mutua dominorum, eι servorum ostieia. 069. Ut supra dictum est 23. servi alii sunt mercede eon ducti, alii obnoxii. sive mancipia. De conductis dicamus primum. Horum autem quidam conducuntur, ui operas suas in dominorum obsequium locent pro solis expensis victus, et vestitus: atque hi humaniter pro eorum conditione a dominis nutriendi sunt . ut corporis Ranitatem, ac robur FerV3re valeant, laboresque sustinere. Quod si domini oppositum secerint ex avaritia. meminisse debent, seriptum esse Eccli. 34 v. 25. 1qq. Panis egentium vita pauperum est: qui defraudat illum, homo sanguinis est. Qui aufert in sudore panem, quasi qui occidi ι proaeimum suum. 0uiessundiι sanguinem, et qui fraudem facit mercenario, fratres sunt. Quidam autem famuli conducuntur sola mercede sine expensis: at his domini tenentur satisfacere pro ratione contractuq; ideoque injusti sunt, si pactam mercede in Vel non solvant, vel solvere disserant. Lev. 19. v. 13. Non morabitur opus mereenarii tui apud te usque mane. Et Tobias 4. v. 35. Quieumque tibi aliquid op ratus fuerit, statim ei mercedein restitue, et merees mereenetrii tui apud te omnino non maneaι. Famulos autem qnneumque modo

497쪽

eonduelos domini non possunt cogere , ut serviant ultra tempus . pro quo convenerunt; nec alias, quam lue alas ab eis exigere operas. Si autem permanentes in domo si ut, domini curare debent. ne maneant otio,i. Eces i. 37. v. 14. Traela eum servo pigro de multa Oheratione. Nam ut dicitur ib. e. 33. v. 29. Mullam malitiam uocuit otiositas. Curare etiam domini debent, ut talex famuli bovis moribus sint imbuti : eun versantur enim eum domesti eis; et satile totam corrumpent familiam, si ipsi sint corrupti. Si autem deliquerint, curripiendi sunt; non tamen licet eos durius castigare. sed ablegandi sunt, si ad meliorem se revocare frugem nolint. Ul vero domini stare debent legi eunductionis ; ita et servi conducti. Quare hi tenentur ex ju,titia prae lare operas. pro quibus convenerunt. Tenentur etiam ob,equium praestare duminis. et bona si de curare quae ad illorum perlinent utilitatem. Si autem inssrmi sint, nee valeant servire, non tenentur quidem dumini ex justitia eis praestare alimenta, aut mercedem ; earitas lainen , et humanitas lubent, ut eis subveniatur.

1070. Quod spetiat ad servos obnoxios, sive tales sint jure belli. sive sint emptilii, primum quidem . nullum jus domini habent in

eorum vitam lὶ; tale enim jus nemini privato competere potest. nisi tantum in ea qu justae defensionis . cum moderamine incul- palae tutelae, ut supra dictum est se . Nee etiam jus habent saeviendi eun ira illos; sunt enim homines ejusdem naturae sin, et quandoquo dominis praestani nobilit te. sapientia, virtute; cuju modi erant dosephus a fratribus venditus, Tobias, He*ter. Daniel, aliique in ea pii xitatem dueti. Abstinere igitur domini debρ ut a quaeumque saevitia erga hujusmodi servus.

sty inhumana est Tlinma ii Lon lenita in Fun. . Ius nai doeentis eam petere so uinis in talos s. rvos potestatem puniendi indeflnittim , item quo sis retia. Rei neecit. qui ι- 2. ile bur nat. M gen . , 8 l. Lerabit i De iure vitae. et ne is domino in hos servor inpetere πιae. Remo ne9iaverit. nisi conventio. vel leae obstet. Gro ins in ead msententia i l l. 3. de jur hel. et pae. e. I S 3. Peta. inqui l. iuris huius instilla sunt. ita ut in servum domino nihil non lisere a aerit pater Seneea. Quamvis ua

mani 2 2. q. 6 l .a. 3. Ei lieel in i. i. i lii. 8. de his qui sui. vel Gιeni ruris εunt. diealueispud Omnes peraeque γntes animadecrtere possumus. dominis in seritis Pilae, neeis. De potestatem Iulsae ; ibi tamen sermo est de gentibus baimm qmbi d. m. iit mani Scythae i nam si de universis gentibus intolliga in r. lal vin ext i do u. hraeis enim di. eilne Exod. 2 l. v. 20. Uu4 Peleusserit servum suum. vel ancillam vi ista, et mortui fuerint in manibus eius. eriminis reus erit. Apud Romanos quoque non licebat lute tau rivum necidere. ut in ei t. tit ait caluι. 29 S 487. GJ litem Sen ea, quem Grolitis ei lat. l. de elisi. e 18 Iu mane istin. ait eosti.

tandum non quantum illud impune pati possit. νεα quonιum tibi permittat sequihonique natura, quae parcere etiam eoγιι vis. et pretis paralia iubet. Nee roseri quiadi einete ins diei l lue eit. lib. l. S 308. ad qtie in se rentillii se illeel, iustitiam non πιο late qui retriis sum abi litur. ηδ in vita ervi non est domini. nee enrpi ε servi est 1i bestis dominio, nisi iit ipfin utatur ad suam villi latom i ideoqile drim tuu liliam laedit non solum si fiet um stet id l. ed etiam si in ip um saeviat.

498쪽

107l. Possunt tamen domini. inio debent illos eoereere, et

plectere, si discoli sint; moderate tamen non ut eos perdant, sed ut licentiam si aenem. Qua in re praeelarum ex Fiat documentum Eccli. 33. v. 25. sqq. quod hab re Prise oculi Α debent domini, ne ossiciis erga manet pia desint, aut nimia lenitale. aut nimia So erit ale. ,. Cibaria, et virga. et onu A a inu: panis, et discipli- , , na, et opus seras. Operatur in di,ciplina, et quaerit requie- ., Scere: laxa manu, illi, et quaerit liberialem. 4ngum. et lorum,. cur ani collum durum, et servum inel inani operationes assi- , , duae. Servo malevolci tortura, et compedes: milie illum in , . Opersi innem , ny vacri ... in opera conΝlitue eum ; sie enim ., tondecet illum. Quod si non obaudierit. eurva illum compedi- , , bu F. et non amplifices super Omllem earnem : verum sine judi- , . eiu nihil facias grave is . Quibus verbis pi potestas deelaratur dominorum in servos, et modus praebcribitur , quem praeterire

non licet.

1072. I laque eum servi obnoxii. nihil habeant proprii. sed

Sint omnino sub polμstate dominorum . hi lenoni ur eoS alere etiam- Si opera praestare ne lupant ob senectutem, vel ob ad er,am valetudinem. Possunt autem domini ens alienare quucumque justo litulo. tam inam rem suam. nisi aliter sit convenium. PDS-Suul etiam eorum pis se--iunem adversus quempiam vindicare quocumque modo a lege pri malo. Habent praeter a domini jus exigendi a sWr, is operas in propriam utilitatem, in eisque exercere illos debent. non tamen supra vir . ne otio turpentes, illis indulgeant. Debent autem eis impendore discipIinam ; quo nomine non uindo castigalis, et enercitio signi lieantur . sed etiam recta

institutio in iis quae ad fidoni et mores pertinent. 3073. At xerit serii debent praestare operas in dominorum utilitatem . ea inque pro viribus promo, sere. Non possunt autem Fedum inis subdiae re praesertim si sint emptitii. Nihil proprium absque domini voluntate adseribere sibi pii sunt. Tonentur dominis obedire, eosque re, erexi, quamquam sint discoli. prout monet S. Petris A in Epist. l. c. 2. v. 18. yrii. stibiliti estote in omni timore dominis non tunium boni et modestis, sed etiam discolis. Denique iam domini quam ser, i Christiani ne desiui suis ominciis. reeolant Apostoli erha Ephes. s. v. 5. sqq. ,. Ser vi, odedile dominis earnatilius cum limore. el trem tire, in hun- ,. ylieitate eordix vestri. sicut Christo : non ad oenium servientes. ,, quasi hominibus placentes, sed ut servi Christi satientes v , , luntatem Dei ex an uno. eum bona voluntate ser teriles. Si eut, , Domino. ei non hominibus. Scientes . quti uiam unu Squi,que , , , quodetimque lae rit bonum. ime recipiet a Domino. Sive ser- us, si e liber. Et hos domini, eadem tacite illi A. re millentes o minas, scient s quia et illorum, et vestor Dominus ebl in ea , , lis: personarum acceptio non ebl apud eum, , Dissiligod by Corale

499쪽

99 .

De ostietis supremarum Potestatum erga subjeetos Populos, horumque ema illas. 3074. Nimis auderemus, Si omnia paucis eompleeli vellemus, quae ait postremam Ethicae Partem. quae Potiti ea . sive Civilis

dicitur. quaeumque ratio De Pertinere videntur l . itaque omississeteris, ea puli simum seligemus. quae ad tuendam Fupremarum Pole,latum auctoritatem, relinendosque in eam in depondentia et Subjectione populus, adversus rece uti ore' plerosque non lum juris pubblici tractatores, quam eversor eq saeiunt: univer a enim o Mocia sive imperantium . sive subditurum ah urum subjectione, alque illorum auctoritate, ei potestate manant. inquiremus igitur 1.

de origine imperiorum quae neque gigni, neque stare potuis--ul obsque ulla publiea Pisi 'Stale an Sil repet nitu a pacto sociali: 2. an impμrium Monarchictim publicae eundueal utilitati: 3. an eidem conducat imperium bu es ivum. et cum Primoge pili

praelatione; 4. an in Regnis Monare hicis polestas lμgislativa conveniat populo: 5. demum an liceat insurgere in Principe in , si rauniee imperet.

ARTICULUS I.

rarum Imperiorum origo repetenda siι a pacto metali. 075. Iam supra s2ὶ agentes de statu hominis nain rati, Pii

se nil ornu in impugnaximus repetentem cum Hobbesio civitatum . et Imperiorum originem a me tu , ut scilicet humines sibi pro μ picerent ad hersus in ala. quae ab aliis huminibus metus bant. Diximus quoque . homines in tonstituendis imperiis eos venis e natura duce , ne multitudo in diversa absque re et ore dispergeretur. Quae

500쪽

600 usA EST. ULT. A F. i.

salis quidem x identur esse ad designandam imperiorum Originem. At quoniam Ruus sojus nescio quod foetate paetum linxit . quod omnem supremurum Principum potestatem , ideoque ei impetia in nihilum redigit; oportet de hae re accuratius perira clare ; praesertim , quia RuusS Gana sabula sectatores plerosque habet; inter quos praecipuus est Auctor lib. de delictis, et poenis, qui inde rationem eruit ad probandum nullam in Supremis Principibus au i talent esse plectendi reos poena in ortis l .l076. Roussirius ergo postquam primitivos homines deseripsit tamquam lolidem belluas errantes per sylvas, absque lege, absque duce. absque ratione, ut supra dictum est 2); denique primas foetetates agnoscii in familiis, in quibus tamen negat, ullum esse naturale , inculum, nisi quousque illii egent cura patris, ut conserventur: nam si postea uniti permaneant. id esse aii ob mutuam eonvrutioue ui ia . Hanc familiae societatem esse saletur priuium exemplar Societatis politicae; cuin hoc tamen discrimine . quod in familia compensantur eurae paternae amore siliorum; in Ini perio autem amor suppletur imperandi libidine i 4 .

ta εsaloment itans in id ondanes Sseietas familiae est omnium antiquissima. et sola naturatis. nihilominus mii non remanent patri obstrieli. nisi pro eo tem pora. quo event ipso. uι comerventur. Statim atque ea neeenuate liberantur. naturale vineulum solvitur. Filiis ab obedientia miri debita immunibus patre vero eae myto a euria erga Altos, tam is. quam illi. in iura independentige aeque

restrediuntur. Nomine Soete talis familiae non sinJu intelligit patrem. et lilio . Qu . modo alitem vaee societa 1 est omnium antiqua sima. et sola naturali ἐς Nam neque nislii e seni. neque pater νη et pater. nisi praνeessi fiet Dotietast tonjugali . quae eerte na-lurali est. ni supra ostendimus S 936 Si autem niti nin remanent patri obstrieti. nisi pro tompore quo indigent tonservari a patro quomodo Ruit ud statim fieri bil i se Silol qn il est en age de raison. lni geni filant luge des mnyen propres a se eonserveedrvi. ni parta son propre mali re . . Malim ae t filuis pervenit ad rationis aetatem eum ad ipsum solum pertineat iudicare de mediir conducentibus ud suam conservationem. hoe ipso evadit mimeι dominus I Εmhne insans septem . ant octo annorum.

qui universi sal niihil . lam pervenit ad aetatem tali nnis, litet imperfectae. eritne . Inquam. ea pax Indieandi de meuiis ad se conservandum . erit ne sui dominus Quis aulem enneedit Ron solo. alio non egentes tonsorvari .a p, ire. a luto omnino e se aviae ulo naturali. quo obstringebantur. immi ne quρ a quaevmque obedientia patri praestanda Nonne hape adversantur logi naturae, qua silit perpetuo tenentur vine ulo tot eu

SEARCH

MENU NAVIGATION