Deipnosophistarum libri quindecim;

131쪽

p. o. IN LIB. III. Ap. XL. ios

formam nominis in quo caeteroquin multa obtinuit confusio nemo Grammaticorum agnoscit. Video inmon. p.

Is s. aliosque laudato Ruhnkenio ad Timaei Lexicon Platon. p. 236 edit secundae.

Xnμω P των παχε - αι μικpeti DALECAMPIUS , vertenS, Ex chamis, vis scio minores, adnotaverat in ora: D Rondelet legit res ι p pro via ETων. Quidam verten-ndum censent, Ex chamis, quae inter svulos degunt, inias, nores. Inde CASAUBONUM: Omnes scribunt vete-3, res etiam Eclogdrius, Xημων ων παχ ιων. In editisn Tω παχsTων quod ne nos quidem scimus quid sit.,, Videtur tamen altera lectio contradictionem continerer di, nam quomodo dicentur chemae raret D V, id est crassae,nquae, parvae sint incarne defectae Deinde, quaen subiungitur pars altera huius distributionis, aperte dam-3,nat hanc lectionem Gait enim, eis e re s. Atqui abisnsurdum est, duas alicuius generis species eodem nominen sinuo Iob, ut loquuntUr, et Tityiae Ipsi 2αι. Legendum cen-nseo preχειων Alioquin expedire me hinc non queo is Ubi quod omnes ait veteres et iis scribere, id quale sit nescio. In nostro quidem ms. p. eam scripturam reperio, quam eamdem in Hoes cheliano Casaubonus reis pererat at in vetustis nostri membr. A. Vicae reis, scribi, quemadmodum est in editis, quamquam ipsas membra. nas non vidi, tamen explordium habeo; neque exms. B. diversam scripturam vel a Brunckio vel a Villebrunio video adnotatam. Igitur rursus coniecturam aliquam orae libri cuiusdam adlitam pro scriptura veteris codicis acceperat Casau b. Ac nulla utique magis in promtu coniectura erat, quam illa ipsa, quae pro arreae Tm legendum να- ita statueret quam eamdem communi consensu a Natali Comite in huius loci versione, a condeleto, apud Ges n. p. et O , 6. .ab ipso Gethero p. 6 id, d. adoptatam video mac fortasse ipse etiam Epitomator sua ex coniectura ita scripserat. Quae ratio licet non admodum commoda sit, tamen admittere videtur eam explicationem , qua molliatur absurditas, quae ei a Casau bono obiecta est. Denique videndum, ne ipsa vetu scriptura vαχεTων(sive nautato accentu vetae set, oportuit eadem notione

132쪽

xio ANIMADU IN ATHENAEUM. p. so.

atque rex Uisio fuerit accipienda et quod tamen urgerere equidem minime ausim , cum non nisi apud untim Hom rum, quod sciam , legatur et aes Tot illud , cod. p . IS . quod craeaebet spoi interpretantur veteres Grammatici. Nulla utique difficultas superesset, si cum eodem Casau- bono et petae si ita legerem UM: sed ista commoditas non

satis catissae erat , cur in context Um hoc reciperetur.

Quoniam omnia . . in planum a se deducta gloriatur Gallicus Interpres id quale sit, operae pretium est videre. Postqtiam Graeca verba sic reddidit, armi les ca-mes qui se trotivent dans lis ochera, in Nota subiecta ait, nsse sis vitata es et M Uret mota toti est clair PURSANMavoli senti cette Iecori. Potirve qui di ait de sub , dans sesnsentes que argne laber, ita trouve des cames: Or πα-a, s signi se tine rache. α - Uo vero Belo, tiave Analogia grammatica factuna sit , ut, quoniam C est sc col- m, sive rupem denotat, idcirco voc Tre iris tu et dici potuerint comae quae in rupibus degunt; declarare oblitus

est vir doctus. Qui si meminisset, non modo vocabuluia rares dio ista notiosae usurpari, quo de usu illius vocabuli prae caeteris videndiis Hols en ad Steph. ByZ. p. ad sq. sed reperiri etiam , apud Hesychium quidem , pari fere significatione ipsum nomen et Petos, quod ibi per

xpnμνὶ ψακοπεAb exponitur; poterat cum aliqua veri specie statuere, itare Tων πα)sT- esse chamas i scopulis degentes. URSANUS , quem 2 Udavit in Ora exe inplieditionis Basileensis de quo in Praef. dictum est ad vo

nscopulis degunt. - Quae plane ex Dalec ampli Adnotatione, quam Upra retulimuS, ducta sunt; quemadmodum iam alibi tonuinius, fere cunctas viri illius emendationes nonnisi ex eiusdem Dalecampi vel versione latina vel Adnotationibu esse depromtaS. πελοιαι. Eaedem 'EAUpioAc, II l. sa. f. sive a prodigios magnitudine, cibiae sive a Peloro proin oratorio, unde

ad Arist. Hiit. An p. et . qua nota in mitulis discrev

133쪽

p. o. IN LIB. III CAP. XL. Iri

d rint foeminas a maribus, cum sint hermaphroditici sexus. Sic vero, solenes alii mares, alii foeminae paulo post vocantur; non ob sexus discrimen , sed ob aliquam fommae in eodem genere diversitatem, ut bene monuit Ron- delet, apud Ges n. p. os . pari modo in Plantis eiusdem generis, alias mares, alias meminas nominasse videmus veteres, non ex sex uali quod hodie dicimus systemate, sed solummodc formae aliquam differentiam spectantes.

Graeca nomina retinet Plinius, XXXII. IX, d. Solen, sive aulas , sive donax, sive onyx, ve dacii lus. Diae ro-λύχυλοι κα κακόχυλοι. και ignorat s. o. commode. Ibid. καὶ υjopo .pώμ. Torsio et Toli A PVωσι&c corrupte et o pupoχpωMατοι,, deinde Tola Aιθωσι ed ven. Bas quae ex codice suo Epitome corrigenda olim monuerat Hoes chelius incorrexit Casaiah consentientibus & Italicis codicibus inambobus nostris. Vil-lebr unius corruptam veterum editionum, recentissimo-ritin codicum scripturam unice probavit, restituendamque iudicavit; scilicet materiam quaerens obtrectandi CASAUBONO, qui haec adnotaverat: praeter auctoritatem i, scriptae lectionis, quam secuti sumus, falsum est, fonsenes cocti colorem imitari Quin unguium potius coloren sunt quam etiam ob caussam putant quidam veterum

dictos esse onychac etsi Plinius foeminam tantum itan appellat. Confirmant sequentia, de meminis solenibus, ne Og inhsis,opora biletos Inde Plinius et foeminae sunt

e o . Chri sic o P 2nλssc s. D. Miretur fortasse aliis quis masculini generis articulum cum nomine , quo ipse memininus sexus indicatur, iunctius nempe intelligendi ei dὴλει σωλὴ psc nam ita lo iuuntur Graeci, ora ira --πο , o 2 λυ ἐλε*acta similia. oestriaec. Sic cum ed Ven dedere nostri codices tuis tutet: ed Cassi cum ed. Bas nulla idonea ratione. Ibid. *ο -

ram iacimiis at hac ipsa notione, quae huic loco haud dubie conveniebat, nactus aluitiem fundum, videtur alia

134쪽

ii ANIMADU IN ATHENAEUM. p. r.

constructione guta praeli Nipfuisse dicendum. Quare haec ffortast vis illi dictioni inest, prehendens occasionem oblatam cum fundum aliquem nactus esset utique enim findus vel pecunia est id quod opportunitatem suppeditat O facultatem dat homini faciendae mercaturae. Dalech reddiderat, O

dosum bot apud Xenoce sed . ro. ri docuit Coraviii Notis ad Xenocratis libellum p. is r. Ibid. α ρομοι. Sic recte codex noster uterque vide supra ad p. 88. a. Dud.

si Ei ops . oi si otic s. D. Ibid. νεα p si ii Scribo ἐα- Dpιpol nam pare pio nulla analogia probat Ostrea re ipsin saepe legas u CASAU B. - Dua voce aere ita pice Hii idem termisit Epitomator, sed tenet s. A., in eamdem cripturam cum editi consentit. Vernus utique .apina Gra ciS, aut piphc, vulgo dicitur; nec alibi, quod sciam, altera ista vocis forma occurrit nec tamen eam nullo pacto ferendam pronunciare , nedum sede hac sua prorsiis Eiicere ausim . e quidem Ecet caeli haud multo post nominantUr p. y2. a. ARCHIPPI versus iam supra, p. 86. c. adlattas erat, hi vide notata. Mox, raeph ου τόπου recte d. Bas. NCas. cum Ssti S. Perperam res prct Tob; δυυCed Ven.

Ibid. Quod ait sυστομοι, γομάσει; PE, si qui miratiar fortasse, quo pacto , quod olidum feti, Osive virosum, ut Da- lecam pius vertit Plinium fere secutus idem gustu gratum dici possit, is cogitet vetustum caseum alit id genu alia, quorum sapor , detestabilis aliis, aliis est exoptatissimus. β ομώJsic brevi vocali in prima syllaba, rurius nostri codices dedere; sic paulo post iterum.

ne Aristotele Ait, et et *ων σιπατα νων. Vetus lectio

135쪽

p.s r. IN LIB. III CAP. XLI. ii 3

b, partim habet ' πατανων. partim et arrepserim Hed chion auctore scribendum etetres Tα o. Ait enim, WαTαὶ γαι,3, o res αλοι ξυνοι 2αλασσιοι. i. CASAU B. - Apud Athenaeum quidem .hicta, mox deinde, in et v et Tre. dira conseiri iunt edd. Ac s. A. et vae Trepta vero habetms. D. Quinam sint codices, qui, repet ω exhibeant, mihi incompertum. Apud Aristotelem et Tet rex ta vulgo legebatur, donec nuperus docilis Editor duorum Sstorum auctoritate, TexTα ua edidisset, ut est apud Athenaeum monuitque, alium codicem cum vetere versione latina cetrae Tre ita dare. Ibiae pυσω dedere mss. A. D. cum ed Ven itemque s. . spi a MCed Bas kCas.

ubi monuit CASAU B. Ita quidem hodie codices Aristos, telis: nempe inde adsciverat editor Basil sed Athe

r. in Cas. a. W3. maiusculis literis non adpositi sunt spi- ritus. De ea fabula in Indice Auctorum dicetur. ο να-

ctius tartasse erat retrae etsi diis p quod praeeunte Hesychio posuit Brunc in Fragm. Aristoph. p. ais, T. videtur perinde . Orseire cochri et TegTsi dii sic fuisse in usu. Eetriae 3 μο ἐν Η xi, sciata Corrupiti iri pia nc, quod in ed. en erat, correxit editor Bas. EPICHARMIbemtis, veluti metro soluti, vulgo scripti legebantur, hoc modo

gitasse videtur, nil aliud adnotans, nisi , Legendum reg-n re, pro a ii, vel vs Oi. Advenient cancer, echitatis et vinnare quidem more caeterorum quae aqrras inhabitant, nesciunt:

nsed soli aquatilium pedatim gradiuntur. Spinae echinis pron pedibus, ait philosophus f nempe Aristot. His . Anim .s, IV s ex tr. Itaque ingredi est his in orbem volvi. μ-nπορρύσσ2αι , pro simplici vopeos 1dαι, gradi. α - Trochai- Animasi Vol. II. H

136쪽

ii. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. st .

Versionem Grotii contextui nostro subieci. Priorem versum VALCRENARIUs ad Phoeniss. p. 66. sic refingi iussit:

Ubi quod addit idem vir doctissimus: in RopT', proat EupTo posito, cae re potest 'Aλκμανικὶ observari. . id quale sit, velim doceri nec enim ulla ratione adsequi potui. Mihi 'iκopetiri quod plene vulgo scribitur, nec ita male consentiente vetusto nostro s. A. in quo plerumque negliguntur elisiones vocalium Lusitata Doribus forma visa erat pro iκουσι, a verbo 'ίκω, a quo pari ratione in subi 'Iκmpet habes apud Theocr. v I. E. pro Yκωσι; ubi quidem aera petae praetulere r. invalch At hoc loco, etiamsi quod minime equidem improbaverim Rops pro sic preis positum intelligas, quid in eo Alcmanici chematis insit non video Neque illud percipio, cur et pκypos circumflexo accentu scriptum repetierit idem vir doctissimus cum trochaici metri ratio primum pedem trochaeum, adeoque desideraret, pena cute scriptum, ut recte fecit Grotius nam utramque scripturam ferebat usus, modo producens, modo corripiens penultimam in eo vocabulo Denique I CUPIUS, in Append. ad Theocr. p. 31 in posteriori versu consentiens Cut par erat cum Grotio Falckenario, priorem sic icribendum praecepit: Καρκno 2 χοντ' ἐγ Do 2 κατ' αγμυ α αλα.cuiu emendationem, dipeipo Q. O po in plur scribentis, firmat nostri codicis auctoritas, quo quidem alioquin nullus a superiorum editionum scriptura dissensu adnotatus est verbum kcreti vel ikoret de cib inmensam adlatis accipiendiim, perspecte monuit alch ad Phoeniis. l. c. Similiter . 's. a. κs ponitur. Quod . 2. ins A. m rei habet, ut superiores editiones, id(praeterquam quod in accentu peccatum rest ipsum doricum res et, cum iota more antiquo ad latus posito. Totam Epicharmi pisci praetermisit Epitoniator.

cum editis tenet s. D. nec ex s. A. aliud adnotatum:

137쪽

p. r. IN LIB. III. CAP. XLI. ris

quibus vel invitis, ii scribendum putavi. μαλθαχιc laicdedit codex uterque μαλακισd; Cedd Dalecam piumμαλακισθὲν legentem , vertentemque neque te iam molli uinabiiciam . reprehendit CASAU BONUS, docens sententiam esse, neque ego nunc te prae mollitie animi dimittam dii Puta-nvit Laco, inquit, homo durus, suae constantiae in-3, teresse, ne vinci ab echini aculeis videretur. Est fere illi,disinii te exemplum , quod de Mario nariatur, cum ei vadi, rices secarentur. α - Mox re bene ed Bassi cas.& s. D. ori ed Ven inins A. 3Iων - - o si pix Καινεὶ. Corrupte Puboipia aerei p. edd. cum s. A. Recte vero Dalech in Phoenice Ave Caeneos quod initi Graeco corrigendum monuit Casaub verum tenuere libri omnes apud Nostrum IV. 8 d. f. MInterdum Phoenicem simpliciter eam fabulam vocant Cri-ntici Pollux lib. IX. sect 3 Iων ἐν σίνικι σαs, di, o Tspou ARA N 2υpἐTpta Ttapog κωμόται daci ita scriben apud Pollucem ., CASAU B. Ei fisdem poetae fabulam, etsi Sabethopboiνικα, laudavit Athenaeus IV. 8 s. a. Tertius IONIS versus in ed. ven. .in mss. A. B., h. constanter sic scribitur, uti eum edidimus:

Cuius scripturae ne mentionem quidem factam a Casau-hon mireris; qui bona fide id tenuit, quod suo arbitratu editor Basileensis ex Zenobii Adagiis Cent. V. num. 38. obtruserat Athenaeo, ola sui , αλλω dis putas ri resin. Quo in versu in ed. Cas. 2.3 3. particula se operarum errore omissa est. Grotius utriusque scripturae partem amplexus est , in Excerpi pag. s. sic scribens:

Equidem , cur a librorum nostrorum fide h. l. descisc

scripsi cum s. D. Puto, ita scribi quoque in mss. A. kB.ώιλlitie edd. CaeterUm eodem prorsus modo scribitur hic versus in edd./ Ssiis iapud Zenob. l. c. apud Plutarch. III de Solert Animal. p. s i vir ubi duo postremi versus exhibentur. Pro ita*' ἀκανθ e vero Una vocesila*α.κaer o legebat Salmasinis citatus a Valch ad Phoen. p. do . ad Omaec referens, corpus spinis circumcirca asperum quam emendationem probavit Brunck in notulis manuscriptis

138쪽

ii ANIMADU IN ATHENAEUM p. I.

De Lepadibus scribitur: si et . E RAn ieci, Resta chi g - λοι, και υκ . et Jpιμ ε I EU Toμοι δὲ κῶ re et , - et hora' *θαι δὲ ποσω, υσTομοι. Sic edd. innastus codex uterque Qtiae quidem, vel per se spectata, vix sana esse videri debebant. Ad verbum fere vertit Dalech. Sunt autem Omnes durae, paucioris succi, non alae acres iucundi tamen usus, ac facilis coctionis. Elixae uictinqtie palato placent. Apud Xenocratem de Aliment ex Aquatit. secti et . a s. haec legunt Ur AletrecSE RAirpi rep-κo Osic ex SS. pro Uigato ο κ Arpos . 'αλλωψ, C A εχυμοι, ἀυσκαTἐp et et Totae . και υσέκκεσοι' *θαι β συν-αpTυεμρναι, tremoμοι. Quibu ex verbis corriget dum hunc Athenaei locum monuit CORAX ad Xenocr. pag. 6 i. O UTAM EI , et cori pro sυκαTsp . scribendo Mihi aliquid amplius desiderari visum erat, quod in notula sub contextu indicavi ubi quod prori i. e. uictimque, mediocriter suspicatus sum, moiis c fortasse oportuisse, cogitavi, verbis etro inc *θαι, . . certa quadam ratione etiareae, idem dicere voluisse Athenaeum, quod Xenocrates verbis *θαι συναρτυδμενα. indicavit, nempe certisatillusistam adrems condimentb.ών ο μὲνIpsi In Aoi si etTἷμα χοι, Jυσκατέρ αστοι '. Pisideto ασθε μουσI Top,Tόμαχον ικείοι c. Vide stipra p. 8 .

c. d. ubi eadem fere ab Icesio vel Hicesio medico, quae hic a Diphilo proposita, traduntur: confer ibi notata. In eisdem Diphili verbis Ron deleta apud Geth pag. 32,

videtur interpres hic in animo habuisse quae de purpurarum meconibus . papaveribus supra dia sunt . p. e.

139쪽

p. r. IN LIB. III. CAP. XLIII. ii

f σκιλλωδέσTspαι πάγχου quo ex loco cum hoc ipso collato visum olim milii erat, et o σκιλλωδ dici id quod simul esset . χλυκύ . λυκυ , sapore asso mulque sub- dulci, adeoque ingrato S ναυτιώIgi, natis eam excitante ut ait Xenocr sect aa. Σ3. At scillae sapor acris mordax poterat ille quidem reλυκὶ i. e. salsa dici; sed idem amarus est, non Atas. Quare adiiciendam . l. negativam particulam iudicasse videtur Dalecam pius. At si curatius advertas animum, videbis, ibi de buccinorum papaveribus agi, hic vero de purpurarum; quae conferuntur quidem aliquatenus cuin buccinis, Ocum ait, et Iavo gυθαι μεTαζ etri pis Ei σι α του κή υκocs sed diserte tamen ab illis distinguuntur; quemadmodum etiam Xenocrates seorsim de viribus nutritiis etων κηρύκω agit, sec .ai. aa. seorsim de viribus purpurarum, sed . 22.(23. Quare nihil temere hic mutandum. Similiter ostrea quaedam paulo post dicuntur esse 2αλασσi cpTα, ETOL Aa -

i, fluvius. Intelligit aestiaria, quasque Graeci vocant palaepo-n 2 αλαTTees , Toμαλ- να c. Ausonius: ii Ostrea Baianis certantia , quae Medulorumn dulcibus in agnis rem maris aestis opimat. αCAS A UB. - Consule super h. l. Xenocratem sect. 26.(r . in quae ad eum docte, ut solet, commentatus est CORA , p. 16 seqq. Adde Plin. XXXII. 6, ai.

140쪽

ii ANIMADU IN ATHENAEUM P. 2.

M videtur auctor sensisse. Adiuvant nonnihil sequentia, b

M tum est veterum librortim de quibus aliquid nobis com-npertum. α - vocabulosngos dubito an de vesicae calculo quil quam graecu scriptor usu sit. δ*ου h. l. legebat Lister ad Apicium de Re Coquinar lib. I. c. as. At quamquam vocem tophus vel tostis latinus sermo agnoscat, in graeca tamen lingua nullum illius vocabuli vestigium reperio Denique nihil omnino urgebat, ut de caliculis h. l. cogitaremus. Si quid mutandum , c Tpὴ-ου; equidem conieetaveram , i. e. tormina , Ut p. Ty. d. IOZ. c. II 6. a. Etiam eraυ sic cogitaveram, ut hoc dixerit auetor ius, in quo cocta suissent ostrea, movere a viam; nam fer se Osreorum carnem, timore sti Priνatam, constipare. At ante omnia

videndum erat, necesse-ne fuerit solicitare vulgatiam quod, quoniam cum aliis omnibus libris tuentur etiam optimi nostri ambo, teneamus interim, dum quis nobis demonstraverit ferri non pol e .sogo sunt ventris crepitus, inde reo oesu honos e dici Suidas monet pro resposcet 2αι; cons. Nostrum VIII 3 s. f. Comnino flatus, inquaevis murmura ventris, ut ex Galeno docuit Foes in Oecon. Hippocris aereis inpασμένα c. Sic ed Cas. nec aliud quid eno-etatum ex s. A. Mendos ReeTEEnpαιμένα ed ven. ias. Sed nee et in pαμμένου s. o. ut pag. o. d.

In NICANDRI ars i. et et psa penacute scriptum, ex ded Ven in alia omnes propagatum est, nec dissensio adnotata ex s. A. Rectitas tamen puto fuerit os ipsae, ut constanter alias quod etiam ex professo nio docet Noster, cum ait o Tpsos dici sicut puga v. Atri Tpέcru sus penacute scriptum video apud Moerid pag. 28s casune an consulto, nescio Epitomator versus istos omisit.

m. a. Pro v Arupi quod recte habent edd. ut mox in Archestrati v s. a. est,sγω Og in s. . quod probum quidem per se erat, vide infra, it f. sed hic repugnabat metro Versum . cum nihil certi haberem, intactum reliqui, ut eum editum inveni consentiente nostro codice. Pro )λισψαι ' αλλα σύνεσθε, viscidi

라틴어 텍스트