Deipnosophistarum libri quindecim;

151쪽

p. 3. IN LIB. III. CAP. XLVI. Tay

e ait hysstim Clanas etiam vocari intexi supra probavit ipse Casau bonus, ad pag. s. c. At hic non, ut sequenti capite, de pinna magari fera agitur, sed de mitulo margaritiferae quem si vel ipsum statuas aliquam eiusmodi barbam habere, qualis pinnae est, non idcirco ipsa concha vel testa, excuc , i. e. hirta vel villos dici possJet. Ego, quamquam nec a recentioribus auctoribus, qui de mitulo margariti fero scripserunt, tale aliquid observatum noverim; nec in eis mitulis margariti feris, qui a curiosis conservantur, tale quid conspicitur tamen in graecis illis verbis nihil aliud reperire possum, nisi hoc dicere hunc auctorem, sive lanugine quadam aut villis, sive, ut Plinius indicare videtur, minutis quibusdam oriris tectum esse illud conchylium De quo ulterius quaerant naturae curiosi: nobis in tota hac opera id maxime propositum esse de-het, ut Qquid scriptum reliquerint vel Athenaeus vel hi, quos ille citavit, auctores, quaenam sit sententia verbis subiecta, dispiciamus. n Aigoc ίνεται ν - σαρκί. Iίνεται καὶ et M i

Eustath hunc locum citans ad Iliad. λ . pag. yys 8. DO-cuit Salmasius Exerc. Plin pag. os recentiores Taecos ipsas etiam margaritas Gethse ex vocasse, a suillis illis panis, quae Graeci χαλαζαι. In CHARETIS verbis, κατα τὴν 'A αργιαν. An in Caspiod mari dicit Ibid. ρυώδη σ*ὴδ α ρυρι yn suspicatur ille hr. id est, adspectu pulcram e commode , si de interiore testae colore ageretur; at de carne animanti agitur. Ibid. mpoσα- opsopum Me μαγναpiTnp. Hinc intelligi ait CASAURONUS, barbarum nomen esse, non Graecum, ut infran scribitur. α - At quod paulo interius scribitur, non tam adire direptim , quam ad maragdum pertinet quamquam, utrumque nomen peregrinum esse, facile crediderim.

Saec I getae ονται συνερι βτι c. Frequentia tonis, trutim, O imbrium vi, adiuvari margaritarum generationem, ex nisi DORO CHARACENO, ut videtur, clare docet Athenaeus.

nplinius contrarium plane scribit: IX. 3 , d. Si ful-

usuret comprimi corachas , ac pro ieiunii modo minui Si vero

152쪽

iso ANIMADU IN ATHENAEUM p. y .

n tonuerit, pavidas ac repente compressas, quae vocant phy eae, semata efficereri specie modo inani inflata , bal speciem modon inani inflatam corpore hos esse conchartim abortus Amis, mi anus Marcellinus, libro XXIII. Concussae vero saepissisne,, metu fulgum inanescunt, aut debilia pariunt, aut certe litis

D defluunt abortivis .c CASAU B. Quod paulo ante legitur, Jγηλου κὴ χουr, perperam gi Aoυ d. Cas. conchas tantum duplices reddidit Dalech tantum benas, puto, intelligens. Ego bivalve intellexi.gla et glae tibiου θαλαμ α β υνσιν. Sic recte codex nocte uterque Perperam uigo 2 αλασσα Cedd per nescio cuius paradiorthosiin Propritim est vocabulum n 2αλα μn , de piscium latibtilis, apud Homerum, Aristotelem illos. Quod vero pinnas, alias fundum petere, ali Is Per maria II tare ait Isidorus, e diametro pugnat cum his quae de pinnis Aristoteles vide supra ad pag. s. d. aliique observa iunt, immobiles in fundo mari manere confisonde l. apud Gesn pag. et s. ipsum Gela pag. 3 . Sed halia inulta turbasse confudisseque videtur hic scriptor Quae tante idem paulo post de pinnophylace tradit, quem pin f noterem ab aliis nominatum vidimu pag. s. e. explicare ea fortasse originem fabulae, quae de cancesse priam socio vulgo perhibebatur, poterutri scilicet, quae pars esset sive membrum aut instrumentum quoddam ipsius animantis, quo per aperturam iuxta in villum qui bysstis vulgo per errorem vocatur exserto petris adhaeret illana partem animantis, ob nescio quam similitudinem, pro cancello a nonnullis est habitam. Quod ibi dena dixit, ζωονομούνηαι

β graeci ps popTαι βια To 'po; TE*υκὴ To repet,Epουc, Dalecam pius reddidit, easdem cibum capere ac foc ifila resti Parte quae carni adhaeret. At foetificare, graece est ωο- ora i/ ζωο ops ardet sonat vivificari, viviscere, vitam acci-Pere: quam vim vereor, ne non satis expresserim, cum fusentantur interpretatus sum.

torquere se ait in edita lectione. Etiam in nostro cod. o. deest illa vox. Milii nec cum ista voce, nec sine ea, satis perspicuum esse quid voluerit aue Or, profiteor. In nostro s. u. pro C pieta est,tap In hoc quidem mendos haud dubie In latina versione addi particula quidem de-

153쪽

a bebat, hoc modo a sectens illam, non amplius quidem n

κιγὲ υνευου o inpωpTcc et c,res et iraec, &c. Idem periculum coinmemorat Plin. IX. 3s, s iustam poenam esse se cupiditatis homirium pronuncians. Eamdem rem ad genus conchyliorum , quorum tellae dentatae ac veluti serratae in marginibus sint, retulit Aelian de Nat. Anim X. o. b Mrepse ita P μνημopεύει Epetropo suo et Oiφ. In Us yiclo cum edd. contentiebat s. A. Legendtim Isti Itamonuit CASAUR. ut apud Stobaeum Serm LX. .Polluc. lib. X. cap. o. Quibus addi poterat Suidas in Areὴ- etae. Simillimum mendum rursus paulo post in editis obtinuisse, mox videbimus. Quod autems raragdum lapidem nunc commemorat Athenaeus videntur e veteribus

scriptoribus nonnulli similitudine quadam nominis decepti, Saragdum gemma in tam margarita, quae , ipsa vulgo in gemmarum, lapidum numero habita est, contudisse certe confudit haec turbavitoque Noster. Alsipet Id si petr etes in rosi Cra sepIια. et D et , intellige ibi 'ια, ut ex Platonis Phaedone docuit, Steph in Indice Thes Diritio versus, et rediri recte dederat ed. en cum mss. . . . . itemque Eustath ad Iliad. A . pag. o. 33. Mendose det si Pop ed Bassim magis uitiose Asiae et Pω ed Cassi quod correcturus Clericus in Menan. dri Fragmenti pag. I o Mae E di potis' posuit, ob iambici metri inscitiam merito irrisus a Benileio in Emend. p. eo.

2. . . - ἐ*θοπώλια vocem esse diale et Alexandrinaen indicatur his verbis. In Atticae linguae auctoribus eam

154쪽

is, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. d.

n non legas, nisi admoduin raro sed illius loco re sipcia, c

nbantur, ut Graecum eo o πάλιo Suetonius exprimit inu Claudio. α CASAU B. Eipit Tec oc , υλπιανὲ και' ἐιροπωλιον &c. Nisi quid turbatum hic a librariis, oblitus est Athenaeus, se, cum suo nomine narrare lectori vel Timocrati suo, cui hoc opus dicavit, coepisset, P haec adlatae sint patinae c. non debuisse subito nunc inpianum compellare, nisi induxisset aliquem conivivdrum, qui haec verba faceret. Ibiae reaepa Io Jιπνω. Sic h. l. poetae nomen scribitur in edd. omniabu S, Oii sentiente s. A. Onti notata ad pag. 8 . f. Ho-σMDππω quidem habet s. D. Post haec verba, plurima dein, quae sequuntur, praetermisit Epitomator Ibid. pDαιJiti, Si reete s. A., codices Italici apud Casau b. Perperam g Ugoi edd. ut haud multo ante. Ita C IMI ω κMAιώ μγnμονεύει pιστο*sipn ππεύ τι.&c i, Solitos esse veteribus edet mactatorum animalium ven-ntres, probat Deipnosophisia Aristophanis test nonio ex Equi-

i, sed mentem poetae expressit Athenaeus. Nam verba

ii poterat antiquiorem Aristophane testem eius rei laudare. illa in tum enim Homeri temporibus intestina illa sita- a bant. Canit poeta Odyss. c. bus d . J

u Sed vereor ne aliud sint dicta etspsc apud Poetam, quam ' κοιλίαι , de quibus hic agit Athenaeus. Nam Demosthennes Bithynus, in paraphrasi verborum poetae , apud n Eustath ad i. c. reseti et interpretatur ii pu Tpα. i. e. ii Omasa. Interpres tamen Comici ista explicans o quae ii mox adferuntur ex Equit 16o. πλύνειν ἐα. TE EOIn tres, observat, poetae Homer, dici vacet Epas, quaeri Aristophani aliisque poem,oιAisti. Verumtamen iee Timii pres , quale poeta describit, etiam Aristophanes ita noun minat isto loco sane quam taceto in Nubibus fvs do8Msqq. cavettam aec repet et cys αυν ρνεσι , Oe Plane istudii convenit ventribus sanguinem pingui plenis, quorum

155쪽

p. IN LIB. III. CAP. XLVII. 33

d, Homerus meminit, quosque Tertullianus botulos cruoren d sentos nominat .m CASAUB.κae sit c si si ecb &c. , Ait aesti sit c O deinde en cum tamen sequentia verba in fabula Aristophani Cmo-ndo recitatum locum praecedant. cc CASAUR. Aristoph. Eq. 16o sq. In s. M. G. ecb plene scriptum, ut ibiet. Sic

RO παλιν. Equit. v s. 33 sqq. Mendose 'E ω ' υσet aevms A. Mox instet Cres cribere iussit Casau b. ut ei apud Comicum. cipii , quod habet s. . non s. o. in quo haec omissa. non ferebat metrum et itaque in giun mu- tatum erat in edd. parui feliciter. και παλιν, δ' =pιμον. Equir. s. II 8 sq.ΚpeeTλοβ Πλουτοι; . , Aliis haec fabula inscribitur Hλου-

nTos, ut Aristophanea Laudat Pollux lib. II. sect. i. n Scripseratis Archippus eo nomine tabulam , HAOυToc utest eodem Poll. lib. VII. c. d. sect 63. Schontiaste Aristoph ad vespas Laudantum Anaxilae atque

netiam Antiphanis Aobetio in his libris. α CASAU B. Saeo itis Cratini Hλουτοι citantur apud Nostrum, nullo librorum dissetnsu. Eo poRAn 'Aαυκω. Drama erat satyricum, ut docet dister, IX b. ubi mendose μυκλω habet d. Cas. 2. 3. Verba iet oret S. Oh c. continuo versu olim scripta, digessi ut praeiverat Brunck in Fragm. vel Lexico Sophocleo pag. q. PLATONIS verba, ex Timaeo citata, leguntur p. yy T. IX. ed Bi p. I XENOPHON-Tis testimonio ex libello rcpi I πικnc p. 3T. ed Leunci. legebatur apud Athenaeum rei pes in edd. Monuit autem Cassi in melioris notae libris in lip scribi. Et sic sane noster s. A. ut apud Xenoph. editur sed in Xenophontis librisaeditis quidem' desideratur verbum συνεαTα,3 μένγ p. o P bee opae, Dee o T στοι μίου. c. Edebatur iJ συα spee. Ubi AsAURONUM: Observatur Athennaeo, inquit, maxillam Graecis non solum ire ipst esses, dietam, vertim etiam eruet bruma per t. Legendum vero,,ύανόνα, ut in Excerptis Eustathi usui ad Iliad. λ . .n Tyri I. Tοι δὲ, καT pχη ἐν σύμφωνο αποβαλ-

M pSTreTop. deinde sequuntur haec ipsa verba Athenaei, quam-mvis dissimulato auctoris nomine. α - At saepissime alias

156쪽

is. ANIMADV. IN ATHENAEUM Dyd.

Athenaeum Eustathius, ubi ex eo aliquid profert, diserte flaudat sive ipsum nomen adponen S, sive TE IM)roco*Icetn adpellansa saepe vero etiam tacet quidem auctorem, at

non ita ut confiitio dissi nulla re velle videatur. Sed eo loco, quem dicit Casau bonus, mire utique loquitur, in

C p. Quod qui dena non ita interpretandum duxerim, quasi voluisset hic dissimulare Athenaei nomen sed quod, cum illa in super hoc vocabulo observationem ex Athenaeo in sua Adversaria olim retulisset, oblitus esset nomen Athenaei adiicere, de nunc ple non recordaretiar, apud quemnam auctorem istud observatum legisset. Quae ipsa observatio utim mira ipsi videretur , quare To καινὴ-TαTo dixit quumque alios etiam miraturos existimaret,(quod mihi quidem mirui accidisse fateor quanam tandem analogid a b c , Loc, C sue ore in maxilla nominata sit excusat te quodammodo, quod auctorem non nominet, qui hoc tradiderit. Quod ad scripturam huius loci spectat, monere debeo, in nostro s. . nec et Spol nec συα ieret hic legi sed , prorsus praetermisso illo ocabulo,

termissis superioribus omnibus in re ab illis verbi mes pet

Quas reliqui Graeci opis Epicharmus Siculus pυασDappellavit tam pse recisi, inquit auctor , καὶ ω β ραμώ-3ista 'Opυαν. Non puto haec aliter scripta esse Athenaeo: unam eadem lectio apud Eustathium , in Epitonia, n membranis Tamen apud Epicharmum legit aliter He- sychius 'Opotire inquit: op I . et etspTpιμμα πολιTι-M Rc , sic o 'Eetri X sepμου pretare. Quid autem intelligit hoci, loco Glossographus hic peris spetpsμμα πολιTικὴν an A- ulli genus alicti civitati pectiliare puta Syracusi , Unde Dortus hic Comicus, hubi scripsit infortasse υπότ ιμυμ α melius scriberetur. Sed moveor vocis ολιτικὴ inviolentia, ut putem aliud longe diversum voluiste Hesynchium videntur quidam existimasse, eam Epicharmi fa-

157쪽

p. s. IN LIB. III CAP. XLVI 13s

subulam vituperationem continuisse corporis cuiusdam si vodi, collegii rei publicae Syracusanae quod poeta appellavitii optire vel 'opobet. Itaque legendum coniicio, και σύ; Tn-

dex noster . nil hic ab editis dissentit Ass. D. habet eadem priora verba opptis et usque poμα omissis istis. επι pα- ια &c. ctim lilrimis quae inde seqiiuntur. Ex Epitoma vero habet Eustath ad Od. - . pag. 68, Is ubi adiicit Epicharm tim ita dicere MT Tipe Di .et II 3λω - σαν. Apud Hesychium , si spetpιμμα idem valeret QTpυμα, intritum, de quo vide I. i. f. aut nescio quod edulitim tum πολιτικο fortasse accipi possit pro vulgari, e multa arte parato de quo usu illius vocabuli dictum est ad Polyb. V. a s Epicharm Iam certe, cUm dramati

suo titulum psae fecit, eadem notione accepisse illud vocabulum qua edulium aliquod significat, ex ipsis Athenaei verbis intelligi videtur confer omnino IX. 366. b. Xo Ilio quid proprie dixerint Graeci, disputavimus ad I. q. b.

Animadv. dg q8 3ιστοφαimc ping*EA res Aristoph. Nub dis .Xperii psc g PlυTiba. Perperam p HυTiti ed ven. Bas. Correxit Casa ub consentiente nostro s. A., veram scripturam tenuerant libri omne X. da f. b. quam hic restituendam viderat etiam Dalech qui tamen minus recto dolium vinarium picatum reddidit. Docent veteres Glossographi esse 'υTipira lagenam inartam e vimine plexam unde

coniecerati Steph. in Indice Thes. esse vitream agenam vimineo πλέ μrem obductam. Qui vero meminerit quae ab itineratoribus ex aliis quidem regionibus relata sunt, ei non incredibile videbitur, habuiste etiam Graecos vasa e viminibus aut iuncis ita firmiter plexa, Ut liquorem continere possent. Mox in ipsis CRATINI Uerbis, in illa dictione ii is D, non invitus passus sum, Ut inter nonnihil spatii maneret, quod erat in ed.Cas. quo indicaretur, esse proprie duas voces ' pro *n J.. cons Apollonium Grammaticum apud Noen ad Corinth de Dial pag. r. Scilicet n. impers verbi rave nitat. In editt. v et t. quidem vitiose rit ac legebatur. Quae de ALEXI DI fabula, Asina enet ii 'petet. Tαι , Adnotavit h. l. Casau bonus, cuna nihil ad huius loci scripturam pertineant, quae nulli dubitationi obnoxia est,

in Indice Auctorum olim quaeret Lector In ipso versu

158쪽

is ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. h

adlato, verbum aes pertinere ad cibum in mensam illa-atum, iam supra ad p. y I. c. praeeunte valcken ad Phoeniss. p. o6. monuimus. Recte vero ibi, pro riegp, quod

hic vulgo legebatur, , a scripsit idem alck absque pin fine vocis . quia syllabam brevem in quarta senarii

sede postulabat metri ratio. In fine vers. in πε ιχ μαTitavcum edit constentit s. A. quod non ferendum sed metri gratia in re u κομμώ. mutandum monuerat CASAUB. probante eodem alch. Ex eodem Alexide habes pag. y6. a. et respι ομμ απίλλυται. Potera vero . l. etiam in plurali legere, Tepi κόμματα. Sic quidem Aristophanes utitur, Eq. 3 I. Epικόμματ εχ σου σκευώ- σω itemque diminutive, id o*n ip πεγικομμαTiois, Equit.

nta Nuptios docuisse invenio, Pacuviu in Pomponium, MLaberium. c. CASAU B. - Parum interest inter FαμοζWΓαμοι celebritates vero nuptiarum etμου; potius in pliar quam in singulari siμο , dixere Graeci, Attici certe Inde Epicharmi fabula quae Rigres αμoc a poeta inscripta erat nonnumquam etiam Ηλαψ αμοι citatur,

ut supra apud Nos rum III set L,, In hemistychio ANTIPHANIS, 'ERTρμων Inla tan et Iou ultimum verbum non intelligo. μεσαγαιο Grae-ncum est, exponiturque Hesychio venter aut intesina te-i, via. Ei voci locus hic dari fortasse debet aut μεσίτα-M To scribendum . vel si se Tiop., CASAU B. - Cur vox μέσαιο offenderit doctum virum, aut quid lucremur, si pro ea gσόTet Top Ut sσαTio ponatur, non video Liacet in Lexicis vocabulum g Hoc vix reperiaS, tamen comparativus res etiTspo superi. ρσαιTre Toc, haud

obscure positivum,settago declarant. Adigetessio intelligo μέ oc, ut solet in talibus. Et ipsum metrum desiderare a styo Uidetur: est enim , ni me omnia fallunt, prius hemistychium tetrametri trochaici vocabulo μεσαμαιον quis auctor usus sit, non reperim apud Gorraeum in

Definitionibus Medicis, rex eo apud H. Steph in Indice Thesauri, absque auctoritate adpositum video Apud

Hesychium quidem frustra quaeras; qui nil aliud huc

159쪽

p. s. IN LIB. III CAP. XLVIII. is

a spectans habet, nisi glossam istam ripas floreret ip T A

AD TAP . XLVIII.

AAEEic spin aetas et si repμψιοπωλ . petTire. h. l. edd.cum s. A. Sed Cratetia Dalech. Inde CASAUB. ipα- M Tabre in fabulae huius titulo scribendum esse, doctis ii omnino assentior etsi vix umquam sine menda scriptum si hoc nomen in istis; nam etiam in optimis preetiae imn venimuS, aut preTgic, quod propius abest a recto. si Hic est Cratetias, nobilis i oet octa nominatu Hippo-ncrati, Dioscoridi, Plinio Galeno, aliis. α - Recte scriptum erat id nomen III. Io . a. consentiente Pquod sciam nostro codice sed deinde alibi partim preetia partim XpxTsυest. Hoc loco ' Agiles C p p. legebatur in edd. et t. dems A. Quam particulam qui invexit, is superiora verba vopta et usque podi stuc putaverat ad praecedens Antiphanis testimonium pertinere equo etiam a Dalech. in versione relata sunt nec viderat, ad eadem ista Ho-Jωpria c. intelligendum, ex communi referendum superioribus esse verbum,pnμονεύει. Importunam partim culam merito delevit CASAUB. monuitque hoc voluisse

auctorem Pedum, aurictitarum, O rostra memnit Alexis et Cratetia aut Pharmacopola et mitis testimonium, multa continens

eorum nominum de quibus est quaestio, paullo pos proferam. Invenies autem Alexidis locum Out adnotavit idem Casau b. infra, . Io . Quod ait reo AAα ε ον , Dalech vo Aec Exta legerat; sed verum recte tenent Graeci libri

THEOPHILI f. a. Ag, αλλo. Perperam LM DEMμνασθέ γε αARoso Zoe c. Nulla distinctione haec scriapta in edd. vett. Recte vero verba distribuit Calaub. quamquam personarum notas non adiecit quas nos h. l. .ubique quatenus vel commodum videbatur vel licuerat, adiecimus; quod ante nos in huiusmodi dramatum fragmentis iam Dalecam pius. Grotius, aliique, pro suo quisque iudicio, fecerant. Poterat . 'NAAo et dicere poeta, ut Eubulus II., . f. sed, abesse poterat pronomen Ti. Sic A. ' τερον , III. IIT. f. Mox, inreta An pnil mutant libri; sed rumis oportebat. cf. IX. 368. d. e.

160쪽

is ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 's.

Drei aen, quo indicari videtur, praecedens testimonium ex balio poeta petitum esse Nilail vero mutant libri In eri et pro iχθυβι ivs Og ια, Da Nes Misceli Criti c. p. 2Id.ιχθυ, ι .idisti igiti scribendusii censuit, eodemque modo alibi corrigendum praecepit qua novatione nil optas esse videtur: sicut in re oc ultima potest esse longa, sic Quin i db Jιον. vulgatam script tiram constanter Ubique te

eod. veris vis vocis cop, quove illa pertineat, haud satis adparet. Versis varitis cum iusto brevior esset , particulam rei inseri iussit Casa ub quam ignorant libri cui

ita parui, ut dubitationem tamen significarem, Uncis includens particulam De Eκ-κωλια vide Animadv. p. 28. ad II 63. e. ναξιλdic δ' ἐν Κι λ; . Si superius fragmentum ex eodem Anaxila ductum fuit, cur hic non nude re sp ipen it, Ut mox dii g Καλυ op aut cur non saltem rubet o distii es noxilue fabula Circe rursus citatur IX. 3Tq. e. Verbis qualis insit mensura non magis hoc loco, quam altero isto habeo competra Um. κα ἐν Καλυ . O . Perperam p studo edd. teris ui imperite pro, acceptis verum tenuerant libri omnes Iu i I. f. unde hunc locum corrigendum monuit Casau b. In s. q. Καλυ, .s l. l. ita exaratum est, ut, qui de Caldisso non per se cogitaret lector, facile pro reμ Macciperet.

pre stropi nc g Σατί, φ. Sic edd. omnes. Videndum cvero quo iure discessum sit a veterum membranarum scri

de Animal Gener lib. IV. cap. 3. est morbi genUS , quo facies hominis ita mutatur, ut iam non homo, sed satyrus esse videatur Fortasse Ietetυpist dictus etiam homo, morbo illo adfectus aut omnino, homo faciem habens sa- ro sit nitim. 8ιὴ νικs p ἐν ego, id i. αλκ tu, habes apud Nostrum VI 23s . . .et t. f., apud Poll. X. Iaa. quibus ex locis eumdem titulit m hic restituendum vix dubitari debet, quod etiam ad Pollucem monuit Hem sterii. Mettirsi US contra, mrotius, ex hoc Athenaei loco corrigendos alios, ibique jαλκίἀ legendum , ceniuerant. Versus, qui ex hoc poeta adferuntur, continuo tenore,

라틴어 텍스트