Deipnosophistarum libri quindecim;

141쪽

d solenes in versione postii Dalech quod graece foret, Ai-

Ποι σωλ ε . CASAU BONUM: Scribebam, inquit, λι-nσχραι ρλAiure iis . Sed fortasse aliud hic latet. αλλα σύ-rissc TE , sed attende, vel observa re In ARCHESTRATI vers. I. Toti; μυ poc bene edd. Tobcμυc nos: os s. o. quod non magis convenit metro, quain

absque Totis articulo; sed hunc quidem uterque agnoscit codex. Eod veris ' o Tpsi et recte edd. g etpsae sSti refragante metro. Archestrati versum istum ad verbum En-nniti expressit, Mures sunt Aeni, ast aspera sua Abdiai, Sed videtur Graecus poeta musculos aut mytilos intellige-Mre, non mures nam mus piscis nihil commune habet D cum iis conchis, quas vas appellat etiam Plinius. αCASAUBONUS. - vide Apuleii Apologiam pro se ipso primam, ubi iste versus .alii nonnulli, ex his Archestrateis conversi, referuntur. Veri. a. lic apETου; αγιον. Invenio in sStis et obe Dei'Toυ Usipio et vulgo et repTouc. De quo velim doctin cogitent. . CASAU B. - uibu in veILis,3Tου; operarum errore positum, pro repeTου . Ac lip Tουs ex ed. ens Bassi tenuit Casau b. nec ego uidui, cum ex S. A. nil adnotatum repererim In cod. p. vero perspicue obc Epκτου scriptum Aristoteles, nostram scripturam firmans, Tre; καλουμένα α κτου in crustaceorum Umero, id est, in cancrorum familia refert Hist. Anim V i . subin Cons. CAMUs in Notis ad eum librum, pag. 6oo. Diae Tob; Iabet paec jιTυAn pu 33 Ennitis: l. c. Jnisi linae es pecten. . CASAUBA Cons supra ad p. 86 e, Vers. . , Depravatissimus est versus , ut quidem uiango editus legebatur: In πλείστου; ' 'Aμ ρακι παγένι, κῶ πλατα

MEclogarius more suo hemistychium integrii in omisit, i, quod propter mendas non intelligebat. Conabamur ad n Apuleii Apologiam. καπμου et arpou TE, Puto,n voluerat ,sT αυτων. Rationes ibi reddidimus Enniusn leviter a nohis emendatus. - caprosque assu Ambracien- γγ sis. cc CASAUR. In vivigata olim apud Athenaeum scriptura nil mutat s. A. In s. . est et Agi retreia' 'Aμ-

β ακια παγέ dein omisso non modo reliquo hemistychio, sed & toto versa sequente, pergitur in hunc,

142쪽

idio ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. a.

Apud Apuleium Ennii verba, post ista, Mi lenae es pecten, sic vulgo corrii pia legebantur, caradrum quae apud Umbracia sntas Calau bonum, Ut de voca b. ccmpcti de

apud Athenaeum, apud Ennium sive Apuleium restituendo cogitaret, monuit eiusdem Archestrati locus alius apud Notirum, VII. O S. e. Aύτὰ g 'Aμ pet ire . Astap φύ 'αίμονα χώpαν,

Est autem ex repo , piscis, latine aper proprie dicendus, sed Pliniori pariter atque ab Ennio laetum Casauhonus probabiliter natuit caper dictus vide Plin. XI. I, Iia. ubi ex Aris ot Hii . Anim IV. s. docet, reperiri eum in Acheloo amne, qui in Ambracium sinum infitiit perrarum vero fuisse illum piscem ex eisdem Archestrati verbis VII. os . . intelligas quare suspicatus sum, nonae rem po fortasse, sed sev pos et in sing. hic scriptum oportuisse, pariterque caprumque apud Apuleium; quod cum vestigiis etiam scripti irae apud eumdem Apuleium magis convenit. VILLE BRUFIUS h. l. Ulgatum tuetur, mutat accentu si Are T legens, quod plurima alia(O nombra fautres interpremi Ur aitque , απλαT sic pro aevArec Tet poni, Ut Apti Hesiodum. Ego vero etiam initio huius versu ita voce rein i et coinc vel piscis vel conchylii nomen latere suspicatus sum, ac fere haud dubito, quodcumque demum illud fuerit.

Ubi Alsieto cuni dupl. et vel metri caussa erat scribendum. Tum reliqua quidem sic ferri poterant, ut Alget; illa pro E ME; sipis acciperetur, atque ita iunctus hic versus cum sequente intelligeretur, ut accusativi πελωpια. I reciso Trec a verbo ada vel Au si penderent. Sed quoniam in eod. . sic scriptum conlpererAm, gAmpια Πι ,

superscripta litera a super rei, cogitans quam facile quamque saepe in vetustis codicibus litera i in fine vocum cum c permutata sit, de quo in Notis ad Polyb. I. is, 1 o. aliisque locis ibi citatis dixi κὴ χα; perperam pro κο χα scriptum esse iudicavi unde sic refingendum hunc

143쪽

p. r. IN LIB. III. CAP. XLIV. rar

si quis vero priorem praetulerit rationem , quae in edd.obtinebat, nihil ego repugnabo HEAM piae tres 'o Ut hic poeta, ut supra Nicander, patronymico nomine a P loro promontorio ad fretum Siculum vocat, quae alias argλα pios Wπελώpiet dicebantur a magnitudine vide infra lit . . , , Vers. s. si 'Epiet Are Toc sis ac, UTCetropi ipsi . Pro edito olim Andrum Atticam formam' si si ex s. A. recepi, quam Lex tris B. Erunckius adnotaverat. Intelligo tamen posse etiam vocales si . ex librarii errore esse permutata sub An si sane Epitomator praetulit, qui tamen, suo arbitratu hoc pro illo ponere potuit. o. cena Tnμα; vero nollem cum editi tenuissem, quamquam videtur eadem etiam in s. . legi vidimus equidem Ephesus visere ab Icesio etiam commendata S, p. 8 . c. Sed si ct cras ire cum utroque nostro codice legeris, erunt rei sisti, scit. κογχα ι, eaedem ac siιαι , μαι : nam 'EAωpιαδε κογχα de genere chamarum sunt. Vide p. so. c. Sic apud Plin. XXXII. I, 3. iunguntur chamae striatae, chamae laeves, chamae ctorides. Et concha magis generale nomen est, chamas sub se comprehendens atque etiam v κὴ χii prorsu pro synonymo et bὴμnc haud raro usurpatur. Itaque Hesychius κίγχα , α αρμα interpretatur: CPhotius in Lex. sto, E γχη, χὴ μη σπα. pitac A. gται χίμri. Item Galenus in Glossis Xo Xorum inpκὴ χm, et , χήμην. Quare h. l. restitutum auctor suum

velim, spo*έσω An g et cras ires , ob Ti vovi psi . In verss. nota nomen Καλχ nota sic scriptum, consentiente cum editis nostro s. A. Vnon, ut apud alios scriptores plerumque editum reperitur, reAκn yών. Epitomator quidem vocem istam cum praecedente omisit sed lib. XII p. 26. e. pari modo Cin s. Ep. .A. ΚαλχnJόνιοι

scriptum De qua scriptura dixi ad Polyb. IV. s. s. ubi auctoribus, quos super ea consulendos memoravi, addendi sunt Interpretes Hesychii in Xαλκηβών, e Rhoer ad Porphyr de Abstinent. Anim pag. Ea .ri quos laudavit Nicias ad Antigonum Caryst. c. 62. p. 2o . d. Beckm. denique Eckhel in Doctr. Numor ver TOm. II. pag. II. Quamquam minime damnanda altera scriptura etAκnt. quae apud Nostrum etiam consentientibus msstis obtinet

144쪽

x, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. set.

X. s d. f. QVI. 2 a. d. Posteriorem hunc locum respe- exeram in praedicta Adnotatione ad Polyb. IV. 3s, . tibi per errorem iniq. Hi Jor. Pol b. lib. VIII. e. 6, 3. Ossitum est, pro lib. VIII cap. ad 3.*ιλύλλιο Og, n 3σTic scit o voinc dic Toc HὴAgis . Vide pag. 6. e. Ubi multo auctiora adponuntur huius poetae verba. Ibidem cum ante voce S, sitaeec, AE AN c. proxime praecedat vocabulit in o Tpρα , videri poterat,

hic quoque, ubi de Ureis agitur, idem vocabulum initio adiiciend(im , ut censuit Casa tib in Animadu ad proxi-nia Athenaei verba Sed poterat etiam . . omitti illa vovet intelligique poterat cum ex initio huius capitis, tuna ex sequentibus Athenaei verbis, recenseri in illis Philyllii verbi varia conchylia, quae communi ingenerali nomine reorum continerentur. Ibid. κτένα ἐκ natu c. Sich. l. edd. Uin s. A. Rectius vero videtur se dσυAmis, quod dedit idem cod. pag. f. e. In s. D. utrobique

omnia ista ex Philylli omissa sunt.

, ximo Philaetiti exemplo tris Ceam vocem. Atque id puton verUm: nam, cum de strias hic auctor agat, quo Phi-,, lyllii haec verba, si in illis nulla Ureorum mentio Sudi, pra, si Q ubi pluribus descriptus est istius poetae hic

dii locus, o rea nominantur inter caetera. Sed iret set ibi maleb, scriptum pro 'get et psiae, ut admonebamus. Non haec Danimadverterunt qui prooυTω scribi volunt op TMc., - Nempe sic Dalech in versione et et 'ire tantum revera diaxeruntve eres. A nobi eodem loco superiore ostensum est,

ni nos fefellit opinion recte ibi os et scabsque diphthongo

scriptum esse nec vero opus fuisse, ut h. l. idem vocabu- Itim adiiceret tir, proxime ante ostendimus. Nec vero etiana necesse est, ut vocem oυτω cum Casa ubono ad aliquod vocabulum, quod in proximis iailylli verbis positum fuerit, referamus ex frequentissimo Athenaei usu v. c. III. 6.

d. a. e. 2 3. f. refertur vox Oettas ad idem vocabulum,

Psive illud 'ocet si fuerit, si vereo et g eo quod hoc ipso loco ab illo scriptum est , cui vocabulo particula illa signanter adiicitur. At id ipsum, quod h. l. scripserat Athenaeus,

145쪽

p. a. IN LIB. III. Ap. XLIV. ras

perversum erat a nostris librariis nam quod in utroque codice hic scribitur, et ipsorum, ferendum non erat, recte a Veneto editore, sive ab eo librario, nostri posteriore, cuius exemplum ille secuitis est , in ora Tρειον fuit mutatum. Observavit Galenus referente, Steph. in Thes. . . col. is r . c. statuisse nonnullos intero et gio WoσTpso discrimen huiusmodi, ut eripsi esset generale nomen, comprehendens omnia quae etTpακὴIgp- μα adpellavit Aristoteles, o Tppo autem peculiare intelligeretur conchyliorum genus. At nec constans illa dis in-etio fuit, nec de ea nunc cogitavit Athenaeus; cuius observatio non ad ditiersam nominis paululum diversae formae notionem, sed ad diversam vocabuli una eademque

notione accepit pronunciationem scripturamque pertinet cum monet, etTpso plerumque penultima brevi, ut oppEop, scribi pronunciarique; eteres autem nonnisi o Tpsio , Pen

ultima longa, dixige. Qua autem form sol Athenaeus

ait veteres sis esse , eamdem formam alii Grammatici propriam esse Atridis praecipiunt. Quo spectat, quod Thoma Mag. pag. 66o ait, metipsια, υκ στpget. Similiter Photius in Lexico sto, citato ab Hesychii editore: O Tpεια, συν' μαλλον. Eodemque pertinet, quod apud Moeridem pag. 8s legitur UσTpiet Pire, o Z μακpου. ATTικω . σTpέα o T E puto oportebat λληνικω : nam quod ait hetet ire Oiae o i μακρου , id ex sequioris aevi ut nil aliud sonat, nisi licet gire per ei diphthongum. Iam in CRATINI quidem, veteris comici, verbis mox ab Athenaeo adlatis, recte haud dubie i et sisteti per diphthongum, consentientibus libris omnibus, scribitur. Eadem verba iam supra pag. 6. e. citata vidimus, ubi perperam invinet vulgo legebatur, pro vire/σι , Uod hic libri omnes agnoscunt. Tum vero in EPICI ARMIverbis, inconstanter quidem in ed. Cas. getet g erat expressum sed ed ven. .Eas. Um S. A. αTpρια συμ- νεφυκότα dabant, sicut edidimus. In s. v. omisesum Epicharmi testimonium. Et ex eadem quidem Epicharmi fabula IJ nc αμω, sive, ut hic scribitur H ees ἀμοι , de qua scriptura cf. ad pag. s. a. vidimus supra pag. s. d. simillima verba in hunc modum citata, o Tps et penultima brevi συμμεμυκετα ex

quo, si utramque citationem mendo vacare statuamus,

illud saltem intelligitur, non sine exceptione fuisse Athe-

146쪽

r ad ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. r.

naei nostri praeceptum. Nam ibi certe formam istam foetet ps necessario postulabat trochaici metri ratio et hic vero, tiamqIiam prima specie videri poterat eumdem ipsum reso ici Epicharmi locum, ex ipsa Athenaei observatione necessario forma et Tras et reqUirebatur. Et potest etiam haec forma, qtiae penultimam syllabam longam habet, locum suum hic obtinere, si modo versium , quo haec netis ducta sit, non trochaicum , sed ambi- cum esse intelliga intis. Quare, nisi statuere velimus, aut prorsus memoria lapsum esse AthenaeUm, aut ex negligenter cliptis adversariis bis eumdem Epicharmi locum diversis modis scit pitim adposuisse; quorum quidem alterUm Utrum . immo triamque etiam usu venire potuisse non pernegaverim: intelligi debebit, in eadem Epicharmi fabula, tiae trochaicis versi bita maxime constabat, Uo- rum uirus in illa verba exierat, et Tpεα συμμεμύκοTα, fuisse etiam iambos, quo riim unus in haec verba desierit,

Non possum tamen discedere ab hoc loco, quin profitear, prope me abfuisse ut tenendam, neque ullo modo solicitandam iudicarem superiorem illam codicum nostrorum scripturam , O et gre. I. μὴ γω; UTrus D. Edio cita 8 moi statueremqUe, diυersae pronuntiationis vi scripturae(o T ρον os etpριον non praecipuam rationem hic habui si Athenaeum; quamquam in transcursu monet, o Tpso Ut oppgo pronunciari se verum hoc maxime egisse, Ut moneret, apti scriptores paulo vetusiores vocem hμnpNO Occuetere; sed illos, pro Triμii, generali magis O magis in Vulgus noto nomine E Tpso sive ocetpριον quod perinde est usos esse. Eodem deinde referri mihi videbatur , quod paulo post ait Tra et nμών μννμονευρι Iων , id est, Chamar tiret ero mortionem tirmen iam fecit Ion, qui taetn-pe, Cratino, Epicharmo, Philyllio fuit vetustior. Eodemque fortasse spectat, quod Photius in Lex. sto

quemadmodum legitur apud ipsum PLATONEM in Phaedr. Ag. et s. T. X. d. ip perperam apud Nostrum coget- μένοι erat editum quo non offensum fuisse Caiau bonum mireris oportebat saltem JEJεμένοι. Ibid. κα εν ιμα iω.

147쪽

p. s. IN LIB. III CAP. XLIV. ias

f Sic bene s. q. In Eph. haec desiderantur. TOTisae edd. Vide PLATONIS Timaeum, proxime finem ubi pro συμ πανTta est eυγαπώντων , quae vox ibi non adhaetpέω spectat, sed ad sequentia refertur. id. Igθω

utraque uti vocabuli forma potuit immo, si fides est Grammaticis, quos supra citavimus, Atticus philosophuso Tpgio potiUS , quam o Tpsorum , dicere debebat. A J πελωpipsc opstasi bin re repet. TO,EAMpιον. Etsi, verum est, has conchas tuisse resAtapiet , id est, ingentes; n non tamen haec vera nominis ratio. Dictas enim m. D loro, Siciliae promontorio, ubi solitae capi, omnes con-nsenti Uni t CASAU B. - ελωpiet vocatas vidimus has

chamas a Diphilo, pag. so. c. tum Hsλωpιαβ α; a Nicandro, Archestrato paulo superius Vulgatissimum vero

nomen regλωpus erat, iam supra I. d. e. commemoratum et

sic apud Xenocr. seel. a. 33. Polluc. VI. 63. Clementem Alex Paedag. lib. II. c. 8 .apud Plinium. Quod

autem Casauh ait, consentire omnes auctor promontorio dictas esse, neminem e veteribus reperi qui diserte id doceat, nisi forte Pollucem , qui tamen dubitanter loquitur quamquam ex Athen. I. d. c. Clemente . c. colligere illam nominis originem licet. A magnitudine nomen habere Athenaeo adsentitur auctor Etymologici M. in H Aωpicta Eustath ad Od. . . pag. 3 6, 33. ad Dionysii Perieg. pag. 6. Quod patronyniico nomine Hελωριαnc dixerunt poetae, Nicanderi Archestratus, id per paronomasiam facere his licuit. pio ToTEAnc P cpnσι, κα ε αμμω αυTαφ όεσθαι. Putares, de peloridibus haec dicere Aristotelem at nomen istud nusquam , quod sciam , in huius philosophi criptis occurrit. Itaque ad totum chamarum concharumque genus fuerit hoc referendum cons pag. S. c. Tων ἀὲ χυμω μγγμονευε ηων io . Exspectaveram

148쪽

i, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. y3.

μyntaopc si Erei ita p, mentionem et tam facii Ion quia iam a

verba Philyllii adlata sunt, in quibus idem nomen occurrit. Qiiod si valeret ea ratio, quam de accipiendis fortasse his quae super Uiu vocabulorum o et go Cogetpsio modo dixerat Noster, paulo ante proposui, ad pag. r. f. non desiderarem hoc loco illam particulam, quam libri omnes ignorant.

Θρὴtpreetetoc reis p et respi Ait rupic. Extat hodiequenluculentissimus ille THEOPHRASTI Commentarius de La-npidibus sed mutilus, incuria maiorum male habitus. n Huius adeo loci, quem Athenaeus hic descripsit, bonan pars in editionibus Theophrasteis desideratur tot nem-nse verba, 'An ἐλώTTopi tac g se P nλικo i ύο δ* αλ baiμ .c συαε εθinc Hinc igitur emendentur .augeantur di-n vini illius philosophi exemplaria. Clemens Alexandr.n paedag. lib. II. pag. Is a. d. Hein s. Ti psTαι ,αp

nd. ixistoc disso beθαλα gύμ σαέθnc ex eodem sine duisnhio Theophrasti loco .ci AsAUB. - Non dubito, Theophrasti locum istum integritati suae restitutum esse in doctissimi Tyrwhitti editione illius libelli quam editionem mihi non esse ad manus doleo. Paulo superius, in elusedem Theophrasti verbis, pro pist*dipnc qp. SALMASIUS Exercit Plin pag. II . αταμ iciis legendum censuerat contra quem disputans BOCHARTU in Hierog. P. II. lib. V. c. f. docet, plure alio scriptore , cum veteres, tum recentiore , illaciditatem aliquam tribuere titionibus nempe non utique perfectam illam , quae colores omnes, sed tamen quae lucis splendorem transmittat. Cons mox Ag. q. a. In ANDROSTHENIS verbis, perperam dota erat editum recte dori pipta dedit codex uterque A. p. quod in versione iam expresserat alech. Xoipsust dicuntur, quas porcellanas graeco de nomine, itemque Veneris conchas vulgo vocamUS. Cf. Gesn pag. 28s. Ibi In vulgata scriptUra . . ποικίλαι γ ygiae nil mutant nostri libri; speciem quoque aliqtiam huic scripturae

conciliat codex Ep. verba ac distinguens, rei L Ast Trap

149쪽

p.ss. IN LIB. III. CAP. XLV. et

hoc dixisset auctor, O ex reliquis conchyliis ea tiae artemgata sunt, iucundae sunt O longe praestant nostratibus. Necta inen dubitari debet, meram esse hanc repetJιὴp3ωσιν , utut vetustam. Verum perspecte viderat Dalecam pius, vertens, O reliquorum conchyliorum variae specias. Et in graeco haud dubie diro ικίλαι α ιδέα fuit corrigendum, quod in Copavo in Notis mustis commendatum video.Ibid. 3ίνονται .phoeop*υpreris,sti imp ἐων &c. Nil mutui s. A. quod sciam. In s. O. est ivgTαι ipsi Lee I Tpέtametro a WAi poc, omissa voce opus et et op*ύραι adnotavit Brunckius, puto ex s. D. Ibid si et direptisic ibo; ut crep replanc Aisoc s. D. Ubiqtae aut μαρναμί sc oportebat, aut μαμ cepi I . Utro genere melius dicaturii Graeci S, μαμ αpHic, an et direptetinc, disputat Galenusn lib. IX. de Facult. Simpl. Medicam. re CASAUB. Ibid 'Epim Decris creepli Dipetet; g s. p. tibi videri possit

po uetior Megasthene apud Arrian in Indicis, tradit, margaritas apud Indos etiam contra triplum auri venire.

δασύ. Haec DALE CAMPIUS sic reddiderat O steum aspectu pectini simile, concha spissa, non seriata, sed laevi operitur.

Tum ad verba, concha pissa, adnotaverat: Male Pli-nnius, hirsuta, echinorum modo is Ad ista autem, non striatae Plinius, insectas o Jια ε λυμμενθp., Inde CASA BONUS, praemissa Graecorum verborum supra scriptorum

interpretatione huiusniodi, O im rara similis pectini, sed insecto habetque testam laetiem hirtam hanc subiecit Animadversionem : Plinius libro IX. c. s. fecit. 6. Iuban tradia, Arabicis concham esse Mil in pectini insecto , hirsu-ntam echinorum modo. Neqtae eadem penitus, neque mul-ntum diversa est Pliniana descriptio ab Athenaica Discre-n pantiam, quantulacunqUe ea est, non mirabitur qui congitaverit, Plinium quidem Iubae, Athenaeum vero Anti dr henis verbis locutii in Androsthenem Iuba antiquio-i, rem aliquot seculis finis suspicor, fortasse Iubae le-nctum sed existimandum propterea non est, merum remn citatorem Iubam extitisse verborum Androsthenis Ridii, cute igitur faciunt, qui Plinium reprehendere audent,

is quod et Iaec in superiore Androsthenis loco perperam

150쪽

i, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 3.

D sit interpretatiis. Qui si tanta diligentia investigassent cis quid Graecis significet et preet i, quanta fide sudasse Ga-nlenum videmus in eius vocis explicatione apud Hippo.ucratem omisi Plinio, de sententia Androsthenis quae-3,sissent accuratius o Tyreeopstat et vertunt illi, spissami, tessam. α Nempe sic apud Hippocr. Ac et obpo accipi pro παχυ , spissum, densum, solet. At id quidem aliam rationem habet. f. oes Oecon Hippocr. Ig. Iq6. o Deet opvero Ore r h. l. ante Dalecam pium iam Ron deletus pi fam concham intellexerat, apud Gesta pag. 6y. , Nonn hoc Graeca vox significat, petetti enim ac λασιο pros, prie hirtum significant, WT Tgetpιλ ωμόρον Π et . ι-ii Ah sic opponuntur, ut Agio &--τ υ. In libris Mediconrum Jασυνσι αλωπgeiae medicamenta dicuntur, quaen pilos generant in capite depilatori glabro. Sacre o C, nsunt montes sylPis comati Disis operti I Quod igitur tes, stam eandem siec .ncrata facit Androsthenes, dici, ficultatem parit nisi de variis partibus intelligas Mendii suspicionem removent veteres membranae, repitomesn auehor. α - Quam dissicilitatem Casau bonus in eo repererat, quod idem conchylium simul Asio virasti, laeve hirtum dicatur, eam iam ex parte levaverat GESNERUS de quatit pag. say animadvertens, d Ag o nihil aliud hic valere atque id quod proxime ante dictum est, o P λυ ψαι, nempe non ita caelatam aeque incitam esse hanc concham, Ut sunt pectines, cum quibus illam comparat hic auctor: in eamdem sententiam et ita Tot Vrmari, dicuntur pectines, supra III. 88. h. neque aliud dixisse Plinium, cum ilim esse hanc concham pectini insecto ait, i. e. non secto, non caesam. In quo recte, Ut videtur Gelnero adsentitur Bochari in HieroZ. P. I lib. II cap. s. p. q88. Quam in sententiam haud incommode Rondele l. c. aut certe qui illius librum in latinam lingliam convertit, Asyopo TpαRop, Planam concham latine reddiderat. Cui sententiae non repugnat, quod eadem concha simul hirta vel viiliosa dicatur sed hoc ipsum hietum vel viliosum quale esset, prudens definire non ausus est Ges erus. BOCHARTU de vellere, molli lana interpretatus est, qualis pinnarum est pariterque PALMERIUS Exercit. p. s3. To a. urefert ad cirrhos, radiculas quas eas concha emittere sequenti capite traditur Oo αι δ' ἐν π Tyαι σπιλα o quis i , Icosto ου , paulo post lit. f. quas radices

라틴어 텍스트