Deipnosophistarum libri quindecim;

171쪽

p. 6. I N LIB. III CAP. L. Idy

dnvivio intererant, aliquid de scriniis memoriae sive suis nex Adversariis ratio ad rem faceret pronas ille in com-nmune Nam hoc ista spondent, Tων αrpων repEPTE .n Spem tamen hanc nostram egregie auctor destituita uniusn Dionaesi oclis verba proferens .ea quidem adco pauca, ut

ii non sine magna ratione deesse aliquid hac quoque in s armute nostris hodie codicibus suspiceris. c. CASAU B. - ira utique videri ista Athenaei dictio debet, si nullii in aliud Medicorum scitum ab illo adpositum fuit, nisi pauca quae

nunc hic leguntur Mnesthei verba nec tamen vel in vetustissimis nostris membranis A. vel in cod. p. ullum lacunae vestigium coinparet Verbum i ETSιλήφασινja: au- bonus ad Toύτω retulit, scit. Tων ἐξ υβ αToc p EL p. coli. pag. d. c. cui consentaneum erat ut ii a TogobTω λε - 2 νTων , pro genitivis absolute positi acciperentur quam

rationem nos quoque in latina versione sumus secuti. Vide tamen, ne reditus iidem illi genitivi intelligantur a verbo itasTριλὴ βασι pendere, ut hoc dixerit Athenaeus: His sermonibus interesse fruique Medici sine symbola noluerunt. In MNESITHEI verbis, o scripsi in sing. cum mss. A. D. pro is v, quod erat editumet itemque rum rei et oiccum eisdem msstis, ubia reti et i Cedd ne id quidem male.n Statim enim sic pergit CASAU BONUS J sermonem

ii veluti lampada cursu excipit LEONIDES , diversae pron fessionis homo: ae o Agrupion coasi rapta TETsipet 'ATθί-n yos , 'A psitαντα φησι. Leonidas autem dixit DAMON in i libro quarto Atthidis narrat. Errant qui putant, LEONIDDAM esse auctoris illius nomen, cuius mox verba asse-nruntur. Sic nempe Dalech. Leonides Ilibro quarto' inbuum Attidae narrat. Os Ille vero unus fuit e convivis, ut si docent clare sequentia haec non multo posts j ii6.

MPhilologum fuisse .criticum , haec evincunt, p. II 6.

dii FpαμμαTικων. Sic enim recte legit etiam Dalecam pius illon loco, ύμων , non , ut editum es , ἐών. In Grammaticorum , id est Philologorum & Criticorum, numerora nitur LEONIDES in Argumento totiu operi I. I. c. Ursusque diserte Grammaticus adpellatur XI. Od. b. ConfiAnimadu pag. 3 ex tr.3 seq. , Errant etiam qui ai laetii pn putant esse aiari Zos. Est enim vetustissimi auctoris rerum

172쪽

iso ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 6-

n etsi cartim nomen Is ipse est cuius testimoniis Plutar-dnchus in Theseo saepius utitur, QScholiastes quoque, Aristophanis, proverbia explicans, o ιο Κὴpipsos . ad n Ran. vi. d a. , Noctuam Athenas, ad Aves O s. naor Ion idem sit DANION , qui de dicantio cripserat,n teste Athenaeo lib. X. pag. d a. c. non scio. c. I Et iuvia cum Casau bono ignorare se fatetur HEMSTER HUSIUS ad Comici Plut cuius vide totis Adnotationem ad Scholiast Plut v s. ioos pag. 33 sq. Fuit Damitis DColophonitis, scriptor alius, multo recentior , cuius D nonnulla extant in Athenaei de lachinis bellicis libello c. CASAUBONUs. - Alius item est Damon Musicus, Nostro memoraturum XIV. di S. c. Laudatur quidem, tardemus, etsiIoc i. e. Atticarum Nertim scriptor, cum apta dalios, tum apud Nostium apud nonniillos item Chilodemus e de quibus in Indice Auctorum dicetur. At, certe etiam DEMONEM, quamquam ossi de Historicis Graecis silentio praetermissumo 'Aetsistes scripsisse, dubitare nos non sinit Suidas qui in voce *ιλόχοροι diserte S iterato docet, Wph Tn: siμωro; et pistre adversus Demonis libros Nertim Atticarum scripsisse Philochorum .ipsum 'AetbiIae composisse r oc arμωνα, aversus Demonem Cons. Plutarch in

Theseo pag. . a. pag. Eo. a. edit. Franc f. Recte- ne vero Caiati honus hunc Demonem 'ATqιJoc auctorem, uin-dem cum scriptore sp Hecpοιμια, i fecerit, glaorare se professus et Hemi er h. l. c. Eumdem arduinus, ne telo Uo iure, in Indice Auctorum a Plinio laudatorums non diversum statuit a Damone illo Cyrenaico, quem de Philosoplitis scripsisse Laertius refert I.MO.

ntae regis Athenarum ex concubina filius fuit qui ulti. diimus stirpis Thesei regnum obtinuit; nio scelere par-ntum imperium amisit, spoliante Melantho Messenio. Te dii stes, Pausanias, Eusebius, alii. c. A SAU BONUS hante

Graecismus, ni fallor, indicativum , Toriae si et i desiderabat. Sed ex s. . nulla discrepantia notata et in s. D. vero terminatio verbi nullo modo, non dico expressesa, sed ne indicata quidem. In eodem vero s. D. Pro

173쪽

e si vera est &integra scriptura, erit rere re epetra genitivus absolute Cindefinite positus , ita ut intelligatur Wαpα εν-

n quos propter ingenium suillum scio esse comicis irrisos. Nonus in isti magni Hippocratis liberi Telesippus, Demos, phon, Pericles, de quibus extat vetus dictum, Tres,, fratres sed lurconis cuiusdam Atheniensis soboles, quae

i, ter , helluones filii Horum ait fuisse metropolini atrae , D vulvam Dilla, quasi porcos appellaret porca natos Non Dex alio animali numerosior materia ganeae Alludit au-ntem scriptor eruditissimus ad versus Antiphanis in luton metore, qui super vulva aliquanto post i. Ioo d. J citan-n tum aut etiam fortat se ad dictum Chrysippi, qui Archeu strati carmen , quo ganeon Um gulam erudiit, M nT STORII Dranc Tut Eospicincti Aoso re nominavit. p. I Od. b. Apage vineti docti emendationem, ii Tpοποι scribenti pro iv. nTpὴ o-n Ai p. c. Haec CASAU BONUS: - in quibus sunt nonnulla, quae imprudenti viro doctissimo excidisse videntur. Nam statim quidem quod de emendatione ait viri doctio copo ποι νscribentis, id ad neminem alium pertinere posse videriar, nisi ad Dalecam pium, qui locum istum in versione sic expresserata Allatas inceps es res et re, id e vulva suilla , FeUera P. nTpoetolo C, id est foecundata ac mater filiorum Hippocrati s , c. Itaque Casau bonum si audias, diceres Ibo ex ingenio a camptum n Tptet oro pro tanTpὴ oris; posuisse.

Atqui istud ipsum, set insic iami Basileensi si veneta exhibebat editio Casau bonus vero, postquam in sua editione, netphras hic posuisset, dein, cum istam Animadversionem conscriberet, nune mor quid fecisset, nec inspiaciens Basileense exemplum, Otace, en et Um, quod numquam inspicere consueverat eam deni scripturam in superioribus etiam editionibus obtinuisse sibi persuaserat, quam in suo exemplo ob oculos habebat. Nec id vero eo dico, quod probem istam veterum editionum scriptu-

174쪽

villa,

velit fler

riar lib. Quos a Udici filios ractim fi

nes exae

To cinvitis video iubeo. Il

scribi i

175쪽

s autem fuisse iυνεἷναι,

.D. ut est pud Plat.

imen capiat Ictor rationis, I S, tractave subinde Epi- hic habet, ii tam loco quae sequuntur ni Auctorem

vivunt, O eo in marinorum , .rnimata. - Istrema verba

ri phrasin consent ignavissi-la vita non ii tum differt aum illus rabi Galeni verba, tario De I mavonum in ute-

holothuriataccurate Ari-Im. In X. Ni- ut semper domHieronymus eterum os rei in commenens qui ne-

si sibi ii

176쪽

is, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. y .

rpm. Vocem l in TabreoAt haud dubie ex Italicis suis Excer epti adoptaverat Casa tabonias, iam dem uterque noster codex exhibet, s. A. quidem perspictae scriptam, code Era vero ita decurtatam in fine, ut mihi quidem certum

sit nil aliud vel debilisse vel voluisse calli graphum; sed ut

ut possis tamen utcumqtae proianipo volo; accipere. Quare venetu editor, cum ei non placeret vox tanTpbvo Ain,

quam dabant codices plenioris operis, ex Odice Epitomae, quo ille simili nostro utebatur, hanc vocem adscivisse videtur, quam ibi reperisse sibi visus erat. Ego vero, licet minime mihi perspicuum esse fatear quid sibi velit frigidus ille lusus quem in his verbis Aueior noster facit tamen tenendam librorum scripturam arbitror eoqUe magis, quo minus video quid inaudita voce ignTpovo i s lucremur, quam defendit quidem Rob. Κeuchenius in Notis ad Samonicum de Medicina, pag. 22O. De Hippocratis filiis, quos a Comicis ob ingenitim suillam irrisios ait, vide Aristoph. Nub. 's .m quae ibi cum a Scholiaste, tum aliis ero adnotata sunt, quaeve Ex eodem Scholiaste repetiit Suid in Anaen, insola vetvo κρα- του in 'TώJ sic. Quod Casau b. ait, non agi de magni H pocratis Coi Medici ius, sed de Atheniensis cuiusdam icti coonominis, id cum aliis argumentis, tunc ex chrono logica ratione demonstravit Ger. D. VOS SIUS, Ini it ut Oratoriar lib. II cap. XII. sed . . Tom. I. Operum P. T. Quos autem idem Casau bonus ita nominat, ut o Medici filios videatur dicere, Te ratim, Demophontem O Periclim hi uti ii ipsi, quos ut porcini supidi nil enii homines exagitarunt comici poetae. Quod sic et tapiet aetiolae OIcυμ. Poti ho dicit Athenaeus Comici scholiasta, pro eo Galenus citatus,ustero ad Nub. l. c. Lait, oi 'Tποκpse Toυ

invitis libris scribendum visum erat; quod .Dalecam pio

video probatum , qui sic vertit, Cynicos vero Os tacere iubeo. In Epit haec desunt. Mox, quod sequitur, Arinsibis et Trap/c videri poterat aut Ani abundare aut Mn particula sed illum pleonasmum fert graeci sermonis Usu S, cuius exempla collegit H. Steph in Thes III. 386. g. h. Πλατων *n CH ωτα iapae. PLATO in Protag. p. 6 sq. a T. III. edit B ip Ibid. Jι αυτων τυνε μαι. Sic ex Epit. scribi iusserat Casaub pro συνιέναι , quod consentiente

177쪽

ms. A. edittim erat. Rectius autem fuisset eυνεἷναι, quemadmodum, mox brsici consentientibus libris edi

ER'ipo; Tg . Quo rursus specimen capiat Lector rationis, qUa, quae scripserat Athenaeus, tractaverit subinde Epitomator adponamus quae ille hic habet, istor una loco quae adscripsimus , eorum quae seqiiuntur apud Auctorem usque ad finem huius capitis. Σημείωσαι , inqUit, Ti Jια-

PLATONIS verba ex Phil bori leguntur pag. 22s T. V. ed Bi p. In his, recte πλεύμopo Atticam formam dabant edd. veti cum f. . pro rerumgύμονοc quod erat in ed. Cas. In me, mendose set ' εστρέων μψύχων ἐσT; φω- μώTta edd. cum s. A. Ubi isTpsta iμ- υ et ex Plat corrigi iussit Calaubonus, interpretatione hac adiecta non

hom intim sed pulmonti vitam vivunt, O eorum marinoriam , quae in saceis corporibus sunt animata. - , Postrema verbat inquit idem CASAU B. ,, periphrasin continent ignavissin morum Ostreorum, quorum vita non multum differt an vita plantarum Platonis locum illustrabunt Galeni verba, ii quae adscribam ex commentario De Embryonum in ute

nμι κ . Talia sunt etiam tethya, spongiae, holothuriarin aliaque hoc genus Zoophyta, de quibus accurate Aris,stoteles libro quarto de Partibus Animalium. In X. Nili comacheorum , inprimo ad Eudemum , qui semper domii mitini, Deto io dicuntur pro quo Hieronymus,i ad Pammachium in modum glirium vivere. Caeterum se rein vitam vivere paullo aliter usurpat Plutarchus in commen-ntario Salubrium Praeceptorum, de iis loquens qui ne-n cessitatem uno eodemque semper modo vivendi sibi ii

178쪽

M ta

qui sieti omnia est priustus iecta eri et illo uti non ve-

nt sed Ulpiani retormidans inge iii ad ecit ea se ea voce uti at vi non tu a. At Ulpianus ab illo ca- et x Tri qua ius erat sanequam

cap. p. 88 ed. Bi p. t hanc sit. Ille libuet ingeniosi Si in con- illim quod da in ei omnium dicti e in id. ii homines Athenaei au- cum eruditorum fastidio solitii in iub indocti cuiusdam persona

ulterpretatus est r, . nam reorcetra est

iam Pinac erect si

179쪽

enta. Sic accipe paulo post L pag. Supelantis Philadelphensis ore Cynuni Aetriae et Crete rettv a Tranmcr. Inepte etiam cetera i a poetarn enim textrinae vocabulum di,tae convenit Plato in Politicos I

n Aeschylus in Dicinnat Hesychius dia tan scio quid sύnrci: vocaverat, lactarn lux lib. VII cap. o. post emo

D laeti est, pro cxei, sciet; et et, quodi,perniciem abii in xe te iri putarunt esse adiectivum n Sic vocabant servos interdum et a b ictum , aut proprio solum nomine. AM*αινὴ λnc multo a me

n quentibus inscribentibus cnscure Cyn ulcus, inimi DPatili Apostoli., vili ibi veterum testimonia i

ii caetera latine dixnon, quid dixerit L . . . horum umquam rius declquaeve inepte die a Ulpiano T. istum suum Cynicum tinxerit .

ista ab Ulpiano dicta utiletius haud dubie id ipsum idubitatione caret in hac licipue inex professo de vocapitis existimaverat agi sed de crit ubi non erat ei locu q. stirpara posse videtur, simul de dii plici Graeci in eo nomine, lo lati

180쪽

, s. ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. T.

dixit HERMANNUs olim noster, in Adpendice Adnotationum nostrarum ad Polyb. lib. XXXIV. P. III.

Κοιλιὴ Π ιμο ανθpωπε. Vide infra ad pag. Ioo t. Ibid. Esrreei, o egi Teci vide totius operi Argumentum I. I. d. Animadu T. I. p. II., Ulpianum, ait Cyn ulcus, Tec ακανθα συνα ριν, assi-dn duas illius disputationes de vocibus reprehendens Spi-n nas vocabant Grammaticorum quaestiunculas Antiphannes in Epigrammate de Grammaticis, TU χ ρώ σορ α-3, κανθο αται. Sunt quibus placeat ἀκανθοθόται , qui spinis escuntur sed verum omnino e ἀκανθοβα Tαι , per pis, nas ingrediantes. c. vide Anale et Brunckii T. II p. 2os. num. s. Iacob Animadu volt. II. P. II pag. et sq. di, Quod unica hac voce Antiphanes intellexit pluribus

vel nodis frequens apud nos fruticulus est. Echinopoda, DALEC AMPIUS ait, cardui genus esse, frequentissimum in insula Chios capitibus plurimis, amplissimis, spinosissimis, Sc. cuius nomen hodierni adhuc Graeci retinent vide Bodaeum ad Theophr pag. Os q. exametrum istum nescio cuius poetae, ab Athenaeo citatum , adiecto pentametro, ad quem simul hic respicitur, laudavit Plutarchus, Sympos. IV. I.

in cod. .n Ulpianum reprehendit Cynulcus, quod strenam n Romanorum graece dixisset . πινομi a Mihi videtur hic

라틴어 텍스트