Deipnosophistarum libri quindecim;

181쪽

p. r. IN LIB. III. CAP. LII. is s

yn Aristarchus Cimperite facere Cinhumane. Existimon enim, ita ab Ulpiano vocatam non raritim quamcumque, ii sed eam quae Imperatori de more donabatur anni novi ini-n tio. Haec vero elegantissime potest licita mi potaic quip-ns data ultri leeitimum canonem O onera necessaria , quod ii pulcre exprimitur graeca illa voce Notabamus ad Sue-ntonium, O Tiber et q. deesse Graecis vocabulum quo illatinum straui. reddant tars' dic;. Quare laudanda ponti tis Ulpiani iri lustria, qti istud non inepte excogitavit,3 qtiam reprehendendus conatus etiamsi minus est quod di, voluit flectitus. Alii Graeci novum verbit sυα' ια-33μ c finxerunt in eam rem , ut pridem diximus. Recte Mautem Athenaeus scribit, sirenae si morem O nomen ab nantiqua traditione tactum se veterum Romanorum Symma-,,chus libro X Epist et 8. J Ab exorati paene urbis Martiae

dii sirenarum ustis ado vit, auctoritate Tatii regis : qui verbenasiifelicis arboris ex ilico Strentiae anni novi auspices ramus acii esu D. D. Imperatores. Nomen indicio est, viris strentiisn haec convenire ob virtutem et alique ideo vobis huiusmodi inmi gne deberi, quorum divinus animus maris testimonium vigia i DNriae, quam omen exspectat. α CASAU BONUS. - Confer Lexica Latina in Stram. g μὲν κν λαTM rec ni A. Metti c. ii Platonis Dinomis est li-

di, brorum de Legibus velut Appendix, Auctarium. DALECHAMP. - vide Fabric Bibl. r. Vol. II pag. T. . Ibid. μ αθελ ιουλ Og re. In latina versione nil fortasse opus erat vidiectis verbis, quam id recte facias Ibid. μέpoc Tripippotic Haec ex Athenaeo, quidem ex Epitome, ut

D Qtiae deinceps sequuntur reprehensiones inpiani, omnesn eiusmodi sunt, ut ex illis Osi modo iniuria ei non sit Dadpareat hominis ingenium prorsu φιλόκαινομ. NeqUen enim adduci possumus, aut Ullo modo debem Vs ut di, viro exacte insolicite docto ex Hellenis mi imperitia has,, stri bligines excidisse arbitremur verius puto, Ulpianumn his vocibus .loquendi generibus usum vel per iocum,nut eos rideret qui serio ita loquerentur, vel ut ro-D υα μα νω iee suam venditaret, auresque eruditorum in D se converteret. Fieri enim potest, ut ista, quorum non mine hic reprehenditur, apud scriptore non postremaen notae reperisset. Multa enim, ut scimus, etiam Cicer

182쪽

is ANIMADV. IN ATHENAEUM. P. T.

,, nibus Memosthenibus, nedum poetis qui sibi omnia e

M licere volunt, exciderunt notanda potius quam imitan-nda Colatra Ulpianus, cum in antiquis scriptoribus se-,, mel mitasse horum aliquid obsertasset, illo uti non ves, rebatur. Hinc illa sartago loquendi, cuius hic a Cynico

nyb Anc. α - αι νωλii hic scripserat Dalech putans respici diversam scripturam per ae diphthongum, .s Sed

D fallitur vir optimus; nam ita verti debuit Nonne is tun es, qui novum, quo usus nondum eras *αινὴλ reperimetur IIm, vir optime, paenula dicta est ipὴλ ne dixisti Megbae pilo et cui Puer Letice da mihi paenulam et dixi emov. vi- , detur Ulpianus puerum suum latine compellan paenulam di, petiisse Cynulcus, ut graece idem diceret , αινὴ λησdi, pro latino verbo posuit sed Ulpiani reformidans ingen niuin, excusationem adiecit ideo se ea voce uti, quia dii extaret apud Icriptores norintillos. At Ulpianus ab illo ca-Mstigatiar ob dictionem, incetoc, qua tu erat sanequam Dinsolenter pro otio. πω ἐν χρεία νενομspos , qui non timn, Dis in sti. Id vel hi hac notione barbarum si constat. di, Quare etiann dilertissimus Hellenis mi peritissimus Lu-ncian Us in Lexiphanea cap. s. T. v. p. 88 ed. Bip hanc si vocem non praetermisit. Ille liber, ingeniosissinae con-niectus , veluti laterculum quoddam est omnium dictio-Min lim repοκίμω , quas semidocti homines Athenaei au- Dciani temporibus magno cum eruditorum fastidio solitin usurpare verba Luciani sub indocti cuiusdam persona

nT , iccppnσα ἐμαυτόν. In his paucis verbis multae ine-nptiae notantur. WThc, ridicule positum pro opαTos', quin potes videri , qui incipii se in conspectu sic nσT ιμώTια, ii pro nova, ut Cynulcus interpretatus est sit Og πω ἐν:)χ Eiet spὴμ spee insulse, Charbare; nam reae laeteto est D contrarium To rancTorb. .rem improbam inutilem si-

, gnificat Simile peccatum in se*bpura, pro nondum s*a

183쪽

p. s . LN LIB. III. Ap. LII. is

enta. Sic accipe paulo post O pag. y8. a. J clam ait Pom-n peianus Philadelphensis ore Cynuici, κίμιζέ μοι τὰ

, Aeschylus in Dictyargicis. Ovel Dictyulcis, ut nomi-nnat Hesychius ducta translatione a vestibus, aliud ne-,i scio quid si si et io vocaverat, sicut observat Itilius Pol-

n quentibus inscribentibus coepisse usurparii indicat ob-nscure Cynulcus, .scimus nos verum esse ex Epistolisn Pauli Apostoli. c. O Vide Ep. ad Timoth. IV. 2.3 quae ibi veterum testimonia collecta sunt a Neistenio LMPu-ntamus autem, ut iam diximuS, praeter rab .X pn Top,

n caetera latine dixisse Ulpianum . . CASAU BONUS. - At non, quid dixerit Ulpianus, quaeritur, qui tartasse nihil horum umquam dixit; sed quid dicentem Cynulcum , quaeve inepte dicta Ulpiano tribuentem exprobrantemque istum suum Cynicum finxerit Athenaeus. Atqui, si latine ista ab Ulpiano dicta fuisse intellexisset Athenaeus, a petatius haud dubie id ipsum declarasset. Iam illud quidem

dubitatione caret, in hac iocosa exprobratione non praecipue inex professo de vocabulosetiphAnc, ut Dalecampius existimaverat, agi sed de voce et 'in Toc , ridicule

ubi non erat ei locu*, usurpata. At nec illud tibi tari posse videtur, simul de duplici forma qua utebant firGraeci in eo nomine, quo latinum pae/rula efferebant hic in transcursu nescio quid docere voltiisse Athenaeum quod quidem per librariorum incuriam obscuratum, ob literatum est. Ac sane multam in graeco nomine efferendo varietatem obtinuisse, Grammatici docent: nam . ναι-

184쪽

isS ANIMADV. IN ATHENAEUM I. T.

po An dicebatur, vide lectionem msstorum apud Polluc e

Ampnc denique inin meminino genere rip χινὴλ vel dorica forma eiαινὴ λα reperiebatur, Unde apud Hesych in*αινίκα, apud Polluc. II. i. citantur Rinthonis verba, Uti vel . χοισα καινα φαινὴ Are p., apud Etymolo Um pag. Tyo s. αν αιρίλαν αποβ ύσασθαι. Qtiare, licet nullam hic ex nostro cod. . discrepantiam adnotatam videam , tamen, cum intra duas linea ter repetatur istud nomen, persuasum habeo, illi obus prioribus locis, hi suo nomine loquens Cyntileus inducitur, alia forma usum esse Athenaeum, atque tertio loco, ubi V piani referuntur verba Reliqua verba non magnopere quidem solicitem : sed magis clara foret oratio, si sic

les, dixi i, Puer Leuce c. Sed satis , atqUe nimis etiam prolaeto, morati nos sunt isti verborum lusus. At ecce, novi instant, iique bene multi etiamnum quos lubens equidem leviori pede transilirem, nisi moraretur magni auctoritas Casau boni, mira quadain gravitate liaec omnia pertractantis, ac nescio quo modo haerentis etiam subinde, ubi nihil dissicultatis subesse mihi videbatur. n Sequitur alia castigatio Ela re caeps opia moTC πορρυὴ-

niet per urtis. Sed mirum , quid praetexi isti oci quive-nrit caussa enim dici nulla potest , cur ex απολου; g-npo fiat ἀπολούμενοc. In caeteri quo colore peccata tengi potuerint, perspicula in est. AcsμEro Pro AOυὴμ quocus cimus dixiste Atticos: ct vide Aristoph. Plut 6s8. Eustath ad Od. c. pii g. a v. q;. Maitta ire de Dial. p. s.

D pro Aoυσὴμ dis nemo tanqUam. At quid usitatius, At- ticis praesertim scriptoribus quam praesen ponere tempus notione tituri Praeterea in Lexiphane hoc non Maest notatum a Luciano Scribebam aliqti Ando απολουσί-

nctum quemadmodum ex septimo Pollucis nempe VII.

185쪽

e is . ubi in lavandi verbis solum Mυσθcti commemoratur, non ἀπολουσθαι ,, intelliginius j iiii auctorum meliori rum ci Scilicet pro rius quem ad inodum uatine lavare in balneo dicim Us, non abluere. Propterea Lucianus siuim il-di, tum harbarum ita loquentem inducit: Lexiph. cap. d. i

, ctionem O de qua ne misit oboriri dubitatio debuerat

naperte confirmant et si aliter, quam in editis, sententian ibi concipitur: ae 'Epi βαλανεjc , inqtiit , pώT Toptrimes Oee, cro I α πολούμsθα , is Sic di noster s. p. nisi quod in fine απολουμsθo habet V, , Retinendum igiturn To, πολούμενoce quam lectionem firmat etiam quodn subiicitur, ea die periisse myriano aera luam Canusinam, ii subreptam a balnearibtis furibus, vel praemiatoribus. Nam uindicare voluit Cyn ulcus, habuisse omen illam non mi-i,nus infaustam quam ineptam vocem, OAουμspo . Sicn mox L pag. y8. a. E-ειθ' υTω; απολουμερον an latiabimus nos duo. Alterum quod in ULPIANI superiori-ntus verbis notatur, est p quae voculae tunc fre-

iis lente erant in ore et id 'ATTικι; Tu p. Lucianus non non loco huius suae insulsitatis eos admonet, prout me-nriti erant salse irridet. CASAU BONUS.Ibid. κανυσινoc ex superioribus editionibus nostrae adhaesit nec id male Commodius tamen fortasse videbi-TU κανυσipos, Uod est in s. A. Eamdem vestem, κανυ et pop/ est Ani dici, monuit Salmas ad Tertuli. de

Pallio p. o. id quod vel ex hoc ipso loco adparebat. Et

Graecorum dabant edd. v et t. s. A. TαAnθρc Ed Cassi casu-ne, nescio, an editoris voluntate. Ibid. etriam op Ag g. In voce πώπιον error perspicuus est, qui dein- dii ceps notatur a Cynulco neque hic t icquam obscuri. DFacetus vero nimi censor iste, errorem errore corringit,i plane quod ait vetus verbiim I A Tον λον,

nupὴσκoμμα. appellare plagam sub oculo acceptam, Uam nivώπιον nominare vulnus tibiae illatum. Scribe παγα ιγι

186쪽

iso ANIMADV. IN ATHENAEUM p. n

n .s inreplλα φ Eustathiu extremo commentario in Iliandis et . r. p. 8 8, 3 sqq. J totam hanc historiolam D describens, mirificam prorsus lectionem affert, quam Munde sit nactus non divino. Sic enim ille: Hαθὴν τοι

nres c καμμα . in . Unde illud sic νέωτα anno seq-η-nte. Unde illud ταινίαιc quod tamen et plane piiσιον,, Athenaei non profert solum, sed etiam interpretatur. CASADB. - Subiicit etiam Eustathius: ee o et Tot c

&c. Atqui in Athenae Epitome qua sola usus Eustathius

est, res ista non aliter quam in opere integro narratur, Winitio etiam truncata narratio est quo minus ex Athenaeo ista haurire Elis athius potuit. Nec vero Athetiaeum auctorem nominat, sed his verbis introducit illam facetiam : Oet Iiri, vi re, respi debet moυc re α μεθ' 'Oμnpop, Priλον κα απ σκώμμα Toc παλαιου. αθὴν Toc repeti poc/c. Quibus ex omnibus intelligi videtur , facetiam istam ab aliis etiam scriptoribus praeter Athenaeum olim memoriae proditam fuisse : ni statuere maluerimus, minus recte recordatum Eustathium, quibus verbis eam ab Athenaeo narratam legisset, ipsum eam exornasse Apud Athenaeum repsi spiritarum iAM ire Tyra percommode dederant edd. veti cum s. D. id est, apud aliiquem suorum familiarium, qui medicus erat. αTpra ex Italicis suis excerptis edidit Casau bonus, sic quoque scribitur in s. M. quod merito dein improbavit idem editor Nullus error librariorum frequentior, quam oμoreTEAEOT, cumulatio.

nTransit Cynulcus, misso facto Ulpiano ad similemn Pompeiani Philadelphensis cuius nomen sicut ipsim Cynnulci fictum ab Athenaeo intelligi debet I criminatiori nema cui hoc tribuit elogiuin, apbpωπο Πυκ irarὰνου -

187쪽

p. S. IN LIB. III CAP. LVI. 16i

a, o , oreμαTobnpres 2 καὶ αυτ is id est , homo insistitis. M sed verborum etiam ipse captator. ού απανευ dio valetnπαpebraeor, soler C insistitis: nam ea vox interdum inn bonam partem accipitur. νομαTops et dicitur cuius omnen ditim in voeularum observationibus positum Philo Iudaeus,

n Epiphanium sit ii sonat eum qui undique ex sacris

αυetor, etiam hic se ait, vocabulorum venator vel aucupator erat scilicet, perinde atque Ulpianus , qui ut talis descriptus est capite superiori, saepe alias diserte eo nomine adpellatur de quo vide Animadu T. I. p. o.

ad I. i. e. Eiusdem formae sunt 'o obirpα , qui conchas venatur, II l. s. d. 'tam po rpres, qui solenas III. so. e. Uobppres , aprorum venator III. s. d. Obed diversa in rationem habet Cetrippo ripae; qui cibum inmovenatur, de quo dictum ad III. s. e. quod nomen sive per sermonis abusum, sive per librariorum errorem, pro πιννοTnpnc interdum reperiri vidimus. Plura eiusdem generis collegit RE INESTU Var. Lect. I. . qui contra Casa ubonum contendit, etiam apud Epiphanium eam clem nominis taris mam 'siiqi pus , non orasti esse statuendam : quod

quale sit, non vacat nunc disquirere Pro Hoαπηιανο t mere in ed. Cas. I. Notavitiis; erat excit sum, contra veterum editionum, utriusque nostri codicis fidem veram scripturam restituerunt qui editiones Cas. a. vis.

n pnσαμ poc Top πώ ωνα πFom cpEbet Toυ Tetigoυc. Vindetur fuisse moris, ut, qui promissam barbam alerent, di, eam nodo adpringerent, aut nescio quomodo vincientes costiisnponerent: quod hodieque facere multos videas. Hancnbarbae est Pompeianus intelligit: ta tamen ut ineptes, usus in ea re verbo eiveniet xi quod ad subligandos ea nceos pertinet, et Japimo reus peragitur a Cynulco. Animadu 'VII. L

188쪽

i6, ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. s.

M Sic accipiebam apud Lucianum verba Lexiphanis, cap. as, 'E ω μεν ποOnσαμ. spo . Dinia et in s*αAn hi speti nEυ T re nisi tamen voJησαμενoc significat ibi inviolatis, humeris linteo ita enim fieri amat quoties aut caput phi, et imus, aut operam tonsori damus Plautus Captetveis, Ne id quidem 'Polvere iniicere voluit, esitam ut ne inquinet. M Graeci Gμελινον, ut Pollux adnotat. X. q. cons Athen.

3, IX. dio. h. J Iopet ista etpre, dentata fragii, ridicula pe-nriphrasis pectinis. Caeterum, qualis ista fuerit barbae Mosetic, nondum didici ex lectione veterum. Nam etspι. Igἷσθαι πω ωνα; in Concionantibus Aristoph. Ecclesi,,2 3. diverso plane sensu mulieres dicUntur, quae, ut

dii viro mentiantur, imberbe mentum scititia barba sibi dii ves iunt. Pergam US 'OπTtis si taceti si sipi et ' κὴ-Mμιζε . . et o . p. rescυ τὴν λήκυθον enim mihi stim falsari mentum: Tu vero jer mihi oles ampullam Nihil est in his D verbis, quod ptima facie, cuiusquam eruditas aureisdi, iure offendat. Nam quod arbitrantur interpretes, ne ii di, pe Dalech ἐλαίου 'u optati epte dici, tam fallunturi, iudicii, quam faciunt imperite cum vertunturtillam: non dis poterant absurdius Caeterum GTλs dii recti Areu os, stibnm s ampulla, adeo nota supellex est halineas petet,ntium, in omnibus Graecis Latinisque scriptoribus, ut addi, monuisse pudeat. Sic autem accipio hic quoque To ἐλαίου Met i Aret v quare etiam praecedentia verbasia retis disipn sc Ti, si Tocp; Coc, interpretor destite Atiallida, illauie, deforneat et , quae insulsa translatione appellatur assatumnsalsamentum Lexiphanes cap. a. hoc dicit Metapocri etin se beet To λιοκαέc. cc CASAU BONUS. - Ridicula in istodiet (ξπToc si ἐστί μοι α ιχoc duo inesse visa erant DALE CAMPI alterum , Uod sepi do mascUlino genere dixit alterum quod salsamenta non assantur, sed elixantur. Non recordatus videtur vir doctus, paulo inferius(pag. iis h. c. plurimi opti inorum auctorum testimoniis ex profesta dei non lirari, forum reprae et in nasculino

genere recte dici tum e ibidem pag. lib. c. ex Cratete adferri dictionem et etsp Totis Trepiχου; .ex Epicli armo p. II s. e. lianc ipsam dictionem Api Lo aetTE c. Quare huius quidem interpretis non ferenda erat ratio; nisi statueris, Athenae aetate S. soloecum vulgo visum esse, obsepi o in Osc. gen dicere, uror iis inusitatum suisse assure salsamenta, adeoque irridentem ista Cy-

189쪽

p.sT IN LIB. III CAP. LIII. 16s

a nulcum ab auctore nostro induci. At id quidem mini in eurgeam Caeterusia cum perri e nimis violentari obtorta videtur Casau boni interpretatio, tum vero minim conis veniens cum particula, qua illa verba, metὴcris Te μοι α ι oc uni praecedentibus coniunguitur. Eamdem tamen Casau boni rationem acerri imis alioqti in perpetuusque doctissimi Viri obtrectator Gallicus interpreS, adoptavit, verba ista in hunc modum reddens Assiis a sumtire

phioti c. Ubi vides, quo tolerab iis uicinia ille ea ratio fieret, si particulam in se AA fuisse mutandam Equi,

ho v c. re opφυσω, quod te alutatio tre de Uicio principis potissimum usurpabatur cum hic homo, sodales suos ad

cere debuisset. Tum vero in illis, κόμιζε β To ἐλαιουTlip λίκυθον, nimia quaedam emphasiis viridicula inesse gravitas videbatur, cum nude κὴ λι(iso. Tu Asiκυθ op aut saltem eth . reis Asiκυθoi oportuis et Nescio an etiam ipsum verbum ὴμιζε, cum hoc loco , tum paUlo ante positum , nimis grave sit uarum aptum in ea re de qua agitur. Denique vero, ut ad ista verba methc sep mri μοι'sepixes paulisper redeam, non debeo praeterare, in ed. ven. O TEpi oc, sed Aetpi t. scribi eiusque scripturae primam originem ex ipso nostro vetust simo coae . esse repetendam , in quo sic plane scriptum esse prima specie videtur, ut etiam dubitare aliquis possit quid sit quod sub ista lateat scriptura . At verum sit quaeris, nihil aliud dare vel debuerat vel voluerat librarius, nisi ipsum etsi-pi do , quam Ocem re ei in Graeco contextii primus posuit editor Bas praeeunte Natale Comite in latina versione. Figura illa quae in nostro s. A. speciem literae Arefert, abhorret a constanti usu nostri librarii in pingenda clitera ac nihil aliud est , nisi T lite a quae nonniis

hil deformis .in dextrum latus inclinata . . exciderat festinanti scribae. In s. D. cum, praecedentia Ws quentia hoc loco exhibeantur ipsa illa quinque verba

vluit, sed verbo usus est inalieno .inominato etiaceat

190쪽

i6. ANIMADU IN ATHENAEUM. p. g.

n et I grsae Graeci hoc dicunt. συντpiscopae idem est, an ac latinis conteri. Quid sit discriminis inter curet ipsi &,mpi si vel xipi si p., nemo ignorat linguae huius non, imperitissimus Levitici cap. I, 28 ex interpretatione

ndoctis qui de balneorum frictionibus loquentes eo verbonus, ut Pompeianus hic, luctaneus Lexiphanes L cap.

Apost ipsφιν ων ε ζατων. Cum suspectam mihi esse huius loci scripturam significarem in Notulis contextu subiectis, malueram tali quodam modo scriptum, seu Tnc Tων

tam scripturam codex uterque; quae, quoniam de IUBAE graeco stylo non licet nobis hodie iudicium facere, ferenda videtur in eamdem fere sententiam scit ut aer Apstippeti idem valeat ac ret pre vel Ili Tn repres Eet p. Iubae sententiam Gerard. D. VOSSIUS in Elymologico opp.TOm. I. pag. ad 3. ita accepit, quasi Februarium is veluti eo sph dictum voluisset. Mihi, Athenaei verba consideranti, vis iis erat Maurus scriptor cui nec Romanus sermo, nec Graecus, patrius fuerat vocabulum Og γουα - pιoc ex nomine c*b scin verbo αναιγgii vel re ipsi compositum conflatumque statuisse. κατουIino sunt moratii, in

Teniere'haec ed Bas Cas. De re, quae hic agitur, tum vero inde verbis nonnullis, haec adnotavit CASAURONUS: , Quod sequitur de mensis Februarii appulatisne,

라틴어 텍스트