Deipnosophistarum libri quindecim;

201쪽

p. yy IN LIB. III. CAP. LV. 1 s

Dalibi proprium nomen io minis, Arifloniatis. Eadem rantio est illorum, quae hoc loco ex SIMONIDE AESCHY-n Lo, Ni CANDR affert Athenaeus. Similiter etias inn Comici Nebulis Philippides dicitur Strepsiadi inrανίασ33 α.Tρίαν με αλαν κακῶν Nila. ii 63. ubi scribit erunditissimus Scholiastes , sic de industria locutum Oetam, i, ut Sophoclem irrideret, qui vocibus tacὴμαχos , 'αυσα- i, piae , ψαTpsipaec esset usus hoc modo. Sedi in Equin tibus , si s o. J dixit idem comictis, Ah dino; ρυ-ribvs p αμυpiet et flati, fuit illi animus ad defensonem suinparatus cum propr tam sit Amnias non minus quam dii Lysanias. In Aeschyli Agamemnone rexet Uta CTOI cui Minis ille dicitur, qui vivi homim loco domum mittebaturne Troia. Sic Retta apud Sapphonem Iovis est epitheton, si ut in SIMONIDE ZEυc Apic Trepv c. Alii 2Detes est,irxillus

nsignificatio facit ad verium itinc epigrammatici poetae, dii apud Suidam in cleps*ακον Hopstipso aerei Tis de Topetai κεκεύφαλον. cc Scilicet, pro M Topae, quod dabant editt. vett. Suidae, taetosis ex Hesychio corrigendum ornsuit Casau b. At poete re in illo versi legendum ex Anthol tunc adhuc inedita docuitiuster ad Suid .confirmant Analecta Brunckii T. II p. set num . . Cons Iacob Animadu vol. II. P. I. pag. et set n Lycophroni silet opsc sunt

nvidetur in *ic Doc, cuius mentio facta libro primo, , si si es is esse hiems Agi Rhen appellant alii, vinumn dubium sive ancipitis exi stimationis. Et vero Amphiis non men κύγιον. Simile est lib. II pag. s. d. in Lyco

siphronis versus i-ὴκ 'oc erexit, sens tibi erata, immon bEpμos , lupinus; non peeilii, seris: si iii Odo Onυὴ κοινοβnscribendum non est quod nos censemus ut ibi dixi-nmus h Lacedaemone colebatur olim 'A ααρμγωγ Zεύ -

202쪽

i ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. s.

M Potest videri ita dictus 'A ααέμνω a Spartanis, ut a bn Sapphone appellatus est Eicitas, a SIMONIDErapi Trepaeoc. M Tamen aliter pii patres acceperunt: qui Agamemnonnem mortalem Iovis cognomine pro Deo habitum n cultum fuisse Spartae, hoc argumento probant Athennagoras in Apologetica oratione orahi ab hah Exeto aen Araci, Os Areegyαιμόνιoc αμρμνονα. oleg σέβει. Verumna Cynuicum redeamus. Memini, inquit, AESCHYLO Luctum Oreum Lethp ioni Ira n σιλαον , hoc est, ducem i, populorum. possis, qui cogit populos interpretari ut

MIta accipiendum libro XV. O pag. 68 . e. J in Nicandri

n alias apud poetam. Sed tunc aliud significat randensii sagittac vel sagittis gaudens. α CASAU BONUS.aια αυτα. Reci et Toιαυτα. Duae voculae rei ae operarunt errore millae erant in ed. Cas. Eas ex editt. vett. Sem. A. restituimus. In s. p. brevius haec expedita sunt in eodem vero mox, pro detineae Io , θαυ- μαα Treeto scribitur. Ibid. AreTων ἐν Hολιτικω. Nonii libris De Republica, ut acceperat Dalecainpius, sed in Dialogo qui Politicus inscribitur de quo etiam monuit

Respicit locum qui exstat in Politico, pag. is T. VI. d. Bi p. ex priora verba omisiit Epiromator pro P οβα-

bulorum neutrum apud Platonem legitur apud quem Tω inpoβαTικω opponitur 3 ερυβ o Suspicari licet memoriis ter ista citantem Athenaeum in animo habuisse id quod de re. ἔλαίοισ23έμμα - α ελαιοτρο*ia ibidem dixit Plato, eoque respectu si po reeti regi. e. α ἀθρόα βὰ ipsis scripsisse quod ipsum tamen hoc loco connexioni orationis

203쪽

p. s. IN LIB. III CAP. LV.

b haud satis aptum erat. Pro ec pagar qtiod dant vetustaen embranae redipo aeri et expressum est in ed. Ven. Bas quod in I pio stet ira si mutavit Casauhonusa scilicet idem valere hoc ratus atque puPpet In npop μι RE nil mutant libri, contentiunt inas A. .Ep. Videtur tamen, cum ad T .prespicit respicere debeat hoc vocabulum, et spopoμικὶ potius oportuisse. At neutra vox aptii Phit isto loco legitur in Timaeo vero, pag. 322. Tom. IX. ed. ip ubi de eadem distributione animantium agittar, vocabulo respo)ὴpo utitur philosoplitis.

dis plerumque valet subiicit, subiungit, deinde dich. V. quae verba hic spectat Athenaeus, ea apud Platonem leguntur pag. 3. adeoque praecedunt ista, quae modo adlata sunt: quod potest eodem pertinere, de quo modo dixi quod ex memoria haec recitaverit Deipnosophista. Sed ne necessario quidem 3ιλέ ρι subiicere aut post tacere sonat potest etiam intelligi dicere ad hoc, simul cum c hoc, vel respectu huius rei Paulo post in is sic ripae. σconsentiunt ambo nostri codices cum ed Ven .sias.

, Antonino Philosopho imperante ipsi charissimus, ut nar-nrat Philostratus lib. II de Vitis Sophii arum. Primus

Mergo Herodes po r Di nominavit lignum sera rotarum nimpetum, in decliυibus locis aurigae cohibent et alii vo Asan vocarunt Latini fusamen. . CASAUR. In Herodiani

Grammatici Fragmentis cum Moeride a Pieri no editis

b istacEpoc etro EvSTO. Mihi vero satis bene graece diei timvisum erat Wopεύεσθαι ξπου καTἀνTgu, prosci ci per loca Aesitita nec opus esse adiecta praepositione iudicavi quam cum impressis uterque noster nastus ignorat. Quod nisi reicte diceretur opεύεσθαι όπον τινώ, ne Evoc quidem tropsueto commode dici posset, quae dictio plus semel apud Polybium oce irrit Eustathius quidem etiam verbum E χρ rsu cum nudo accusativo eadem ratione

204쪽

,N ANIMADU IN ATHENAEUM. p. s.

construit, Comment in Od. q. . pag. io, p. ecet si c

apud Athenaeum bonientiente, quod sciam, s. A. editum est , placet optativus, quem habet s. p. sic scri

per Aesivi loca faceret iter quem modum servavit etiam Eustathius, licet verbum mutaverit. In eodem s. p. verbum opscoieto ad ipsum Herodem Atticum refertur , commode neque aliter in s. . .editi veti in quibus est Uiύμενοs absque articulo , quem praeter rem adiecit Casaubontis. Quid sit vero quod Piersonus ad Herodian. I. c. ait Casauhonum adnotasi improtavo X As forte pra stare res exta ab ἐπέχειν:, id quale sit, non ex puto in meo quidem exemplo editioni priinae Animadversionum Casau boni, itemque in exemplo editionis tertiae, nil tale comparet. Porio video qui deni etiam a CouATonostro ad vocem ἐνοχλέα Adnoldium: Forte Evtaecet , abG πέχω. α At ea mutatione nil opus esse videtur certe communi consensu vulgatam scripturam tuentur libri; Eustathius i. c. nomen veχAstic diserte ab eodem veris hori S si derivat, a quom voca b. μοχλι derivari solet Cons. Elymolog. . in o Aὴ . Denique pro Σιμα γιστου , quod in edd. cum accentu in ultima scriptu inerat, Σιμαpi To penacute scripstra certe in recto casu

Σιμα iceto scribitur consentientibus omnibus, IX. 3ss. a. XI dy6. c., alibi. Κα Σισικλ &c. Ex Athenaeo habet Eustas h. l. c. S ex utroque runc in Fragm. Sophocl. ex incertis

nstoteli, Plutarcho placet Periclis dictum, A nam

nesse inii To Ustpecitas, ad Strabonis librum nonum olim Mexposuimus. c. CASAU B. - id Aristot Rhet. III. Io,

dia ., Plutarch in vita Perici tum Casa ub ad Strab. X. pag. 3vs Adde Meursium in Piraeo , pag. a. De DE MADE Oratore consuli possunt quae collegit Fabric.

205쪽

d critica oratorum Graecor pag. is m. d. Rei S. Fac

tum inprimis fuisse, in apophthegmatis ingeniosum,

plures prodidere auctores. Te P. Σαμον , απop M , Tnr πόλσω c. M Samum idem norator vocavit a. Toppω- Tnc πόλσωc nihil laic mutati sinis opus Samum missa fuerat Atheniensium coloniarn hanc vocat .vo p ἀ et Atheniensium, quasi avulsam adii corpore suo partem. α CASAU B. - DALECAMPIUS in e sone posuerat, Samum vero , urbis fossas filia adiecta adnotationea n simia in res, alveos, quaesiisse quidam, Pron pagines c , HUc respexit Casa ub cum scriberet, nihil hic misattorus esse opus in quo rursus viro docto idem,

quod a in aliquoties vidimus, accidit cum nonnisi suae editionis exemplum ob oculos haberet, nec superiores editiones inspiceret, iam , quid ipse fecisset, non meminerat. Scilicet, non quidem et ars DP in pili rati numero, ut

Dalecam pius scripsit sed tamen reum pu reri in sim g. iam lagebatur in M. Bassi, Ven. idque ipsum mssi etiam

libri dederant certe noster s. d. nil aliud habet. Eam scripturam ipse Casaubonus in sua editione cum ista ecrop-

ω γα permutaverat, suam dabat Epito me, Cnoster e te s. D. eam agnoscit iam demque fortast etiam ex codice aliquo Epitomes in Notis suis Italicis adnotatam repererat. Quod ad rationem spectat, qua scripturam hanc

interpretatus est Casauhonus; contra eam haec monuit PALMERIUS in Exercit pag. 2S . , Non fuit Samus Athen mensium colomam non magi quam caeterorum lanurnan Epidauriorum fuit magis, teste Pausania in Achaicis: sed

Deo, quod Athenienses, eius insulae domini iacti, ea uteis Dbantur ad hellum gerendum contra Lacedaemonios ,r ngem Persarum, durante statu quadringentorum, n triginta tyrannorum, quicunque non delectabantur statuis polico Athenarum, ii Samum ad exercitum secedebant.1, Faeta est Samos eo tempore snνων πο γωi . hoc is est quod intelligebat Demade re Scripturam stetriap- dies haud dubie spectaverat Gallicus Athenaei interpres.cum scripsit Samos, tagoire Athenes in deteriorem paristem accipiens illam vocem, quae fortasse etiam in bonam accipi partem poterat. evopυ etc. I pii oυ interpretatur Hesych. Idem 'Amopυξ. σχίσμα. Porro Wωpui etiam in graeca versione Zech. I , . de palmite vel propagine

vitis accipitur. Ita haud multum abhorret usus huius o.

206쪽

,8 ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. yy.

cis ab usu vocis roppive, quae apud Hesych. Suid.

III. Io, Is .Herodot. VII. 62. ibique Valcken Adde Erasmi Ada g. in Ver. i. ' δνοματοθὴpaec o Toc coercet is c. 'edit tandem, Cyn ulcus ad Pompeianum. De illo enim videtur sentire

sistippresso tacdebet citi dicitu Hippocrati non semel. Inde Digitur ακαθαpetos quod tamen usu probatum non esse videclarat haec Athenae censura. e. CASAUB. κελ op Tασμένoi me; p. Vide pag. y6. f.

nre videntur Aesivi festum Coenophontin vel potius)υ- Dro*ὴpetiae uti legi malim instituisse pacandae Dianae,

i, cum sacros illi canes occiderent sub canidulae exortum es, quo maxime tempore id animal rabiosum metuit fieri re CASAU B. - ΚυνοφὴνTι go Tn ex hoc Athenaei loco statuit eursius in Graecia Feriata pag. 83. Cuius nominis festum quum a nullo alio auctore memoratum reperiatur, probabiliter REINESIUS variar Lect lib. I. c. s. pag. statuit, illud hic innui festum Argivorum, quam sopita 'Appio adpellatam Conon refert narratione XIX. quo festo occidere solebant, inquit, canes quotquot reperirennIllud festum nunc iocose Ulpianus, ab eo ipso quod illis diebus fiebat, κυνισίντιγ opeth adpellat. Peragebatur illud festum in Lini memoriam Psam mathes opollinis filii; qui infans, inter oves educatus, a canibus disce

plus erat.

207쪽

p. tota IN LIB. III. CAP. LVI. 8a

Cratini, Arissopham Sophoclis versus omisit Epitomator L CRATINI versu cum a bs re pnμέριοι χo Tet Aro esset editum , CASAURON Us in Animasi tenens illud ipsum 'I σθε, ait: Versu in Cratini sic lege:

Ubi, quid esse illud D voluerit vir doctissimus, aut quid opus fuerit pluralem numerum cum singulari permutare, non adsequor. Quanto expeditius fuerat, taba cum DALECAMPI corrigere qui in imperfecto accipiens id

verbum sedebaris interpretatus erat. In SOPHOCLIS versu pro si obi rex pae ipT idem CASAU BONUS percommode sane, nec tamen ulla Urgente necessitate, malle se ait m ceto ci quod quidem adoptavit BRUNC in Fragm. Soplaoci pag. 32. num T. n De voce X op τα ραθα sic habe Proprie iumentisn hoc verbum convenit, quorum pabulum Graecis diciturn sapTos , fenum. Inde copTE Et pigotis apud Hesiodum Deis ninde ad alia translatum est animalia: ut apud Platonem , M op Γαζειν ω πόλιν. Tandem etiam de hominibus dicin coepit. Praeter exempla ab Athenaeo allata, habes alian apud Pollucem lib. VIII. cap. ., ita in Evangelion aliquot locis Priscianus lib. XVIII. Graeci dicunt op-n Tet e si si T. , o Tit et e peto p. cc CASAUR. vide quae ad Matth. , 6 collegit Neistenti diligentia a b*ιλοψ V εν υλα χω. Nil h. l. quod sciam mutant libri: Epitomator quidem non modo titulum fabulae sed totum locum omisit sed *ιλα χ o scribitur III. Ias e Capud Suid in φιλο . Verba SoPHILI sic olim di

Mihi commodius processurus visus erat seciandus versus, si vocem si petes supplere, quam sive ipse Athenaeiis omittere potuit, sive festinans aliquis librarius similitudine duarum priorum syllabarum verbi sequentis deceptu pooi et plene scriptit tri A. Similiter vero dictuin

208쪽

,S, ANIMADV. IN ATHENAEUM I. roin

sus sic fortasse redintegrari. suppleri posse, docte, ut so

bulo usus erat Cynii lcus supra, pag. T. c. Eodem vocambulo in adulatores usum esse ait Athenaeus EUPOLIDEM comicum, in cognomine dramate, passim in his libris laudato, cui scilicet titulus gAακρc erat. - In ea fabula Meleganter poeta appellavit parasito eoιλι o. α Moire; qu 2 tum nempe Deus venter es, , ut loqititur Paulus Ap nctolus, ad Philippens. 3 Is. to oraso Rot Aire ve-,itus icriptor Anonymus hi toriae Romanae 'IoυMoc io-3 μα. Eic et ii iππαδα ελων, καὶ φα ελ ων scribo rei

Mapud Palladium in vita Marci Abbatis .in his libris

it enim scribit in secundo paedag. pag. . . Tω β. ἀμ-

209쪽

p. oo IN LIB. III. CAP. LVII. 183

rit doctum virum non video, quo minus lectorem doceret, verba ista nonoemi scriptoris historiae Romanae a Suida nobis servata esse in ore orira de in 'Iotiris c. Potuerat ibi fortasse teneri pes ais c d ab mire praepositione, eadem notione ac si esset repo eth st ED, quod voluit Casaub aut 2ια, β α ειν, vel sti et Reeetaegre glari tit suspicari posesis ex altero apud Sutatam loco. Speciosa es vocabuli oι- Aion iμω interpretatio, eui venter Deus es sed fortasse nil aliud, nisi hoc cogitavit Eupoli Athenaeus, cum eo uterentur, qui filiaitatem ventre metitu quam in partem Da- lecam pius pag. y . c. Iam olim Guil Budaeus acceperat, referente H. Stephano in Thes. II. 28 s. c. apud quem

ibilem pro Athen. a. oportebat Athen. 3. quod eo moneo, ne quis frustra quaerat, cum praesertim latius etiam in anasse illum errorem videam. et Jε μαρτύγιον ἀναβαλουμαι, - α αποθω σοι stemAn aec Faceta ista ratione Walii talibus, utitur noster Athenaeus, ubi verba auctoris, cuius testimonium adponere cupit, non habet in promtu.

n plura Athenaeusin hoc libro, paulo post, it d. pag. ii rod. d. , aliis quoque. IX. 33'. f. odo. VI 2 2.Md. Nam quoties idem ab illo repetitur Plutarchus in

Et vetus illud ulcus erat: nam eodem modo etiam in cod. M scribitur, nisi quod nullum ibi signum lacunae, quam Casau bonus punctis nonnullis, superiores vero editores sterisco indicaverunt. Nec meliora Epitomatoris utina olim obtulerat Athenaei exemplum quare rudem ter ille in voce i*sii finem fecit verborum Alexidis Ver sum sic sarciendum proposuit CAsAURO NUSQ.; iis alas pocia a poetet Ast egero xycir.

210쪽

is. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. oo.

ut esset sententia: Pro patria omnes parari sumtis mori:, pro matrice , ve vulva cocti, Callimedo Carabus etiam momdii te oppetere fortasse sustineat. α - Mihi, in eamdem sententiam , praeferendus visus est optativus verbi modusmpo et g T', exripo Eieto. Nam vocalem in vetustis no-fris membranis iciem ac si valentem iam totie vidimus,

ut haec quidem nostra correctio a vestigiis literarum nullo modo videri debeat discedere pro si Arec vero milito commoduis re Arac vitum est sed hanc particulam nollem per insuper a me latine redditam , cum debuissem ficile, temere. In Persione igitur sic positum velim, facili forsitan iustiRe.rt mori. ANTIPHANIS vers. I. ' μητρον ἐαν το ξύλον &c Per dtinet hoc ad illam vocis, et re notionem, quam hi ve his Hesychius expressit Idnet et ' Tαν ξυλων' ἐνThc, ore 2p-

Nirepὴ οA; . Tip metropolis exstat nempe metropolis es quae dicatur patropolis non est; scit quia nemo sic loquitur, nec exaudit uni est illi id nomen Vers. 3. nTpα - - ii. ι- Top κρέα . Laudat etiani Horatius lib. I. Epist. s. s. do. Nil melius turdo, nil vulva pulcrius ampla. Mireris hoc loco, quid sit quod visam Plutarchus in ciborum numero retulerit, qui recens demum in si esse coepissent Syn. post ac VIII. s. pag. 33. e. em. d. Metras Cius sit- ne etiam aliunde notus, mihi incompertum D, Callimedonte, Carabo s. Locus cognominato, vide paulo ante lit. c., infra pag. O . d. βιώξιππο PE . Ap Timoppo oσκω. Pen acute scri-eptuni malim 'Ap ire opν βόσκω. Ibid. DIOXIPPI verba, ex fabula I soriographus, mire olim scripta, imagis etiam mire distincta legebantur. In ed. Ven sic scribitur:

라틴어 텍스트