Deipnosophistarum libri quindecim;

241쪽

p.ros. IN LIB. III. Ap. LXL diis

fidem valens ac, hoc quidem te mihi concessurum confido , vel

daturum spero. U. l. Tώρα και σύ ιλίσοφον ειπε μοι, ινα. superioribus editi in nostrum exemplum scriptura ista irrepsit, quae quavis ratione metro refragatur. Primum . pro sώpeeteoec, aut ruptic et Calli Eripe Reec oportebat de quo ad I. s. c., II. s. f. dictum est: tum vero, pro ei, ex P. et s. op erat adoptandum. De quarum emenis

dationum Utraque BRUNCRIUS etiam in Notulis msstis monuerat, sic scribi iubens:

Ex s. . nullus h. l. dissensus ab impressis adnotatus est rim s. p. vero sic scribitur, eo et dic *ιλοσο*opsιπέ μοι &c. Vulgatum quo pacto ferre potuerit acutissimus Grotius, non video.Vem. a. μ θύονT taetri Tobetorio oli adigi eranλούμ νον. Coniunctio ' o τούτοιc perperam hic deerat editis: agnoscunt vero eamdem mssi A. . . hoc loco, sicut pag. 2 s. Utrobique uterque codex gsso Ur plene scribit quo magis suspicari licet, voculam et e vetere glossa irrepsisse insic scriptum oportuisse , μεθ op Tet, et o Toic 'oic c. quemadmodum Grotius edidit. Quod vero idem Grotius ait, se non assentiri mutanti nλούμ-po in κυκλούμενον , id ad quem pertineat, non renerio. Vers. 3. AπανTete. O νου &c. Sic h. l. omnes commodius quam quod est pag. et v. 'Amrepetet oi rei, C. GROTIUM, deleto puncto, Coi ob legit: qua mutatione nil magnopere opus esse videtur. Veri . Id recte ii Tobpetsc ex p. 2 s. adscivit editor Bas. tenuitque Cas. Corrupte hic (ωντε ms A. Ved Uen. In Epit desideratur h. l. iste versus cum m. Ibiae grum oli

flus , locus deambulationi desinatus; tum, metonymice, schola, disputatio philosophica videsis Notas nostras ad Cebetis Tabulam cap. I 3 pag. 3o m. quae ibi citavimus loca ex Xenophoni. Memor. I. Ita io. Aristoph. Ran s et .s 3 d. r. quibus adde Athen. IV. 63. b. VIII 3 a. d. ris . b. Quae loca in unum collata haud parum conferent, puto, ad fidem faciendam scripturae Ha- ριπατικοι, quam in editione nostra Tabulae Cebetis . c. primum auctoritate Codicis et bomiani a nobis adoptatam , deinde duorum codicum Parisiensium testimonio

242쪽

,i. ANIMADU IN ATHENAEUM p. Io 3.

confirmatam vidimus de quibus codicibus dixi in Prae dsit ad Epictet Manuale, Cebetis Tabulam, Lipsiae

I OS. Pag. XIX sq. inpag. XXII. De JuαTpi cti paulo ante dictum ad pag. Ioa. h. Cons. V. 86. e. 88. e. Utimi ac sequentem suos fecisse Batonem comicum infab. Api po*ὴres, apud Nostrum, IV. 163. b. supra ad

Vers. 16. Si merito suspecta esset vox ob me, posses syTtas corrigere, quae voces frequenter inter se confunduntur. Sed non erat cur solicitaretur ea particula, quae refertur vel ad illam tigris. 8. vel ad MVTs s. s. Et cum hic, tum p. 2 s. agnoscunt eam nostrae membr. A. cum editis inaltero loco habet anadem cod. p. in quo ea hi quidem simul cum duobus postremis versibus praetermissa est video tamen, CORATUM etiam suspeetam illam habuisse particulam, qui ob co vcc cor rigendum censitit. Diae earli vpkαυκιακοs vide ad pag.

rubus, nee otiis solet rei captit peti Glauciis: scis caput ma-33xime solitum expeti, clarum est ex libro II. p. abs. Me f. Polluce. c. I. M. CASAU BONUS. - DES*α- di, An vel E*αλαιον apud Rhetoras est summa quaesionis,n caussae coniectio. Eo hic alludit nam ἀ- eu lis. GROTIUS. Versos Icet' ἐκπεπλ. Vitiose ω ἐκπεπλ. sola d Cas. 3

FUM; adnotam simul Pollucem IX. 8. simpliciter ilitem appellare hanc fabulam.

Vers. I. Oetetu ανθpGeta P. be Nude O; τι ἀνδρω-mo . d. as quod cum ita repetiisset CASAUB omissis duabus postremis vocibus, monuit dein in Animadu MScribe cum Epitoma Dc et rars Metro *υσ.M -- At hoc nec ad sententiam, nec ad trochaicum metrum quo

243쪽

p. ro 3. IN LIB. III. CAP. LXII. diis

e scripti lant sequentes versus aptum esse videns GRO

bat, ad PhoenisT. pag. 3I. quod eodem modo repetiit Κoppidis in observ. Philol. p. s. Nec sane hoc male; cuius geminum apud eumdem Antiphanem occurrit III. H3. d. Sed hi si Venetam inspexissem editionem, quod a Casaubono non esse factum, numquam satis mirari possis perspicue ibi duas voculas OE υ , Uae percommode versum explebant, scriptas vidissent quae nonnisi operarum errore in ed. Bas praetermissae sunt. Eamdem scripturam tenet s. . eamdemque runckius etiam(puto ex s. B. ad oram sui libri adnotavit. Noster s. O. sola et particula omisia, caeterum recte 'Oο τισ

que etiam s. D. ut videtur Lin quo tamen, quid, luerit librarius, haud satis adparet Corrupta haec videntur ex vetusto scholio, reetsi ueta, quod pro Vivere in contextum irrepserat. In Epictet Manuali cap. s. habes Rex et Iiυσο ῖ TEInμα. Apud Nostrum iμαTια. Tis et si legendum censuit CORAE. Ibid. ακoc tenui ex e Cas. CGrot consentiente s. D. ἀκκoc ed Verum Bas.

Veris T. 'pinpre V pra rn ereT'. Ex hoc intelligimus, nsolitum aliquando fieri Athenis, ut trierarchatu functin laqueo collum sibi frangerent haud dubie propter ma-Dgnitudinem sumptuum, qui totum saepe patrimoniumn funditus evertebant. Erat enim istud onus in Rep. Athe,iniensium onu omnium maximum. α CASAUB. - Ibid.nλωκέ ποι. Sic mss. A. .Ep. cum edd Adnotavit h. l. BRUNCR. lnλωκέ etro cod. Reg. scit ins B. J ut scri-,, bendum edixit DANES Misceli Critic pag. 232. Sed rob n non melius est quam roι. Utro modo adverbium scri-Mbatur, nihil interest. α - Et novimus quidem, idem interdum valere tro . rvi; sed magis ita, ut diro subinde

244쪽

,i ANIMADV. IN ATHENAEUM p. io .

pro roi ponatur, Uam vice versa. Quare, cum mi pro sprie aliqvo denotet, videtur in verbis gλωκέ ποι haec vis inesse , captivus aliiquori nescio quas in terras Iabductus es LMonuit Noppier in Observ. Philol. pag. s. in his exn Antiphanis Stratiota mirum errorem commisit Rich Dan wesius in Misceli Crit pag. 323. - Quod quale sit, nunc, ubi neuter mihi liber ad naanus est , non valeo iudicare. In Grotii latina versione nescio quo casu praetermissus est hic versus itaque cum Grotianam versionem Graecis subiicere placuisset, hunc versum mei verbis, utcumque potui, supplere conatus sum.

datur. κατακεκλο*b legit Grot quo spectat expilatur, quod in versione posuit. Sed in vulgata scriptura, quam tenent libri omnes, non video quid desiderari possit S verbum etTακλέπTE; vereor ut Graecorum sermo agnoscat. Vers v. υθέν ἐστι. Sic commode mss. . de . , Di niihi videbatur, aliquanto fortius quam UI sp o Ti, quod est in imprestis cons Theogneti vers. s. capite se

ed ven. as quod in os mutavit Casaub. At in isto latere sis' si perspecte vidit Grotius plane autem

), Sed repugnant m Ssti Epitoma. Et vulgatiana Lii lana tenet etiam noster s. A., in infinitivum consentit ms D in quo ro tete tr. At mihi vel invitis libris omnitas ponendum paeticipium visum est; in quo Grotium habui praeeuntem Vers. 3. Ferri potest etυ rer in tertia persona, in qua adhuc procedebat oratio. Sed rectius viis detur Tυ γχανκc in secunda, quod est in s. D. Commodius etiam fuerit, si versv E. post poetgλθώ maiori

puncto, pro minori, distinguati: oratio. Respicitur in postremis his versibus proverbium illud Inter os o ossam multa intervenire possunt; de quo vide Paroemiographos A. Gellium XIII. i . Graece habes apud Nostrum. XI.

245쪽

p.ro . IN LIB. III. CAP. LXIII. dii

Quae repetenti Idrlesius in nova Fabricii editione, adiecit: n Athen. p. s et A. α - At ibi 'T; oc vulgo legitur. Praeterierat virum doctissimum hic locus, ubi Tippiet; quae utiqile vera videtur scriptura Eumdem hunc locum adnotare oblitus erat Dalecam pius in Scriptorum ab Athenaeo citatoruin Indice editionibus Casaub. . . . praefixo.

Θεὴdipi reor cf. XV. 6 I. b. Perperam έο pic s. D. Dein omissis sex prioribus versibus, qui ex hoc Comico

citantur, ab illis demum verbis T vaepio et 3 ρμαθε incipit Epitomator Ves. E. Te TobTων. Iungunt vulgo qn ii de etcsTων , nullo sensu; qui commodus foret, si conci deTούτοιCelset, ut saepius alibi. Sed post qui et Crecte interpungit s. ., verba TZ τούτω cum sequentibus iungit. Quare, quum a verbis edis π α πολsse a manifeste

incipiat senarius iambicus, intelligi debet, ista T Tούτων e superiori versu adposita esse nec vero desiisse olim illum versum in eadem verba, sed omissam esse in fine vocem quae iambicum pedem vel pyrrhichium essiceret,

metri ratio docet. Versus d. vulgo sic scribebatur: ipsis αλλότριον θ ο πλουτos Ap pG πω παχ me;

Et post etsi sit; quidem in ed. Ven .ms A nulla distinoctio interrogandi vero signum posuit editor Bas intenuit CASAURON Us, qui dei in Animadv. monuit: Pro xi psse in msstis est apsu trumque respuit ex metri. MDeinde scribendum sexun, non erra pinc sicut statim

(quod .ms A. teneta ultimam literam et ex sequentis vocis principio perperam adhaesisse manifestum est. Inέps c cum editis consentit idem s. A. Quod verbum cumGrotio prorsus delere non dubitavi videtur enim hoc, ut multa passim alia, e vetere scholio interlineari irrepsisse. Scilicet hoc versu O duobus sequentibus refertur sermo h minis Stoicam philosdphiam adfectantis. Eadem quidem verba GROTIUS per duarum personarum partes ita distribuit,

ut earum alterari ut ait ipse in Notiss , dicta philosophi

246쪽

HS ANIMADV. IN ATHENAEUM p. Io .

Mihi visum erat, in toto isto fragmento unam eamdem loqui personam, sed eam in tribus istis versibus sermonem alterius per vineti referre vocabulum pύσταλ- Aoci vers. s. utique glaciem denotat, quo sensu etiam peris commode respondere videtur praecedenti παχνη. Et sic GROTIUS interpretatus est: B. Sapiantia proprium A. Glacies. B. Mane qui acceperit, c. Dalecampius quoque glaciem in versione posuit recte vero monuit in ora, intelligendam solitam indurabilim scilicet quatenus opponitur pruinae. Quo simul pertinet, quod idem vocabulum etiam solidum lapidem pellucidum denotat, quem c saltum vulgo vocamus. Eodem f. s. Pro otio sic , quod erat editum , tisai scripsi cum cod.A. cons mox s. II. itemque Antiphanis v s. s. superiori capite. Veri T. ιω μ' δ ανω φιλοσὴφ o cit/ώκισεν. Parodian est Euripide versus ex Andromeda ubi amabat misel-nta ceto alligata, O vi, o previm inpiω συνώκισε. Simi-nliter lysses in Cyclope Philoxeni in antro illius in hinsimani coclitis conclusus, ita taee, ait, os ista et petete 3 συ καTgi es. Vide Graecos paroemiographos fetenob. ii V. Aristophanes quoque videtur allusisse illo versim, Plut 8 3. Lot Tai πολυφίρω συ κέκραμα βὰσονι. αCASAUR. - velim indicasset vir doctus ubi legatur Euripideus ille, quem citavit, vestis. Exhibuit eumdem Bar- Desitu pag. 18. in Fragmentis Andromedae, quae Aristophanis Thesmophoriagusis inserta sunt; sed eum ibi frustra quaesivi. Vem S. Repetitur hic versus insequentes lib. XV pag. 6 i. h. c. Dictionem 'Eπα Tsp ἐμαθεσθα. 3p-μ. contulitiustertis cum Aristoph. v. 366. Opilpa, hie Pag. 6 I. antepenacute scribunt editi omnes, consentiente puto s. A. Recte nam hoc vult, Miser non vopnps, ut est in nostro s. D. quod prave sonat Vers. s. A T. Tpo*έ cohetorum pSiον τὰ βῶλiae . , Simile est quod inn Actis Apostoloruin D c. af, Festus ait ad D. Pau-

247쪽

p. ro IN LIB. III. CAP. LXIV. diis

O Ep. non male λαλων, οἷ Πυθόν ἐστι &c ident fere apud Plautum, in prologo Mercatoris fabulae, in Amam

tores dicitur, - - qui aut Nocti aut Diei aut Sosi, aut Lunae , miserias narrant suas. Quos pol ego credo humanas querimonias non tanti sacere , quid velint, quia non velint.

Quos latinos versus ex istis Graecis expressos esse Petri victorius rexistimavit ar Lect IV. Inoύθεν ἐστι

I ALEXIDIS vers. . etsi rei Vetus sir s. V. Ibid. Ipios i scip. , Verte, in foro piscario. Ad Theophrasti, Characteres pag. 268 genus hoc loquendi expone- Bbamus. c. CASAUB. - Sic rursus apud Nostrum, VIII. 3q2. d. Parique ratione, et Aggaebae pet, sortim litorium, VI.228. b. ritu. 338. e. plura id genus alia. Cons. Taylo Lection Lysia c. pag. 3 3osq. edit. Reisk Pierson ad Moerid. Ag. 3s i q. Tou Cur nov. in Suid pag. 2 6.

in Fragm. Aristoph. pag. 2 8 ex lib. VII pag. 32d. b. Ubi recurrit hic versus Indidem ego 'I stic etiam , cum Cir-cUrnil exori adscivi quo quidem nil opus fuisse intelligo;qUoniam, sicut Citab , n et hiis icta si . iχρυ ut iam saepius vidimus ultima longa scribi poterat, in quo vo

BRUNC : puto quod primam in Raepiora pro brevi acciperari quae tamen producta esse poterat, ut in duobus Eu.

248쪽

polidis versibus III. ros b. Ibid. πουλύπου bene eedd sive id usuro debetur, qui editionem Venetam curavit, sive docto alicui librario, cuius libro ille usus est. πολύπου quidem habet s. A. In s. p. desideraturo tum istud Fragm. Est autem oυλύπου; forma Atticis usitata , Ut videbimus ad lib. VII pag. 316 diserteque do

Vers. 3. WTαT', pro ometaeetaei assatur. Sic in versione scriptum portebat. Ves. d. OύOg gileti c. Sic ed Ven. ms A. Temere urereri sietu; ed Bas QCas. quod cum non ferret metrum, deleta aere particula BRUNCRIUsO stetic edidit, tenens deinde is Cepnita ridis, in quo nihil mutant, quod sciam, libri Sic recte quidem currebat versus at mihi tamen commodius videbatur, si priorem OύJ particulam acciperem, posteriorem vero cum nudam permutarem. Rectius vero ae Tic acute scripsit idem BRUNCR, ut apud Nostrum VII. 286. b. apud Aristotelem. Caeterum in penaculumssieti consentiunt h. l. edd. .ms A. Veri s. op χόριον. Quid sit hoc docet Noster XIV. f6 6. e. ubi in placentarum numero ponit .pια βρώμα-

IX. 3 a. c. item XII. 16. f. ubiriops et quidem edd. sed 'piet. s. A. Alia Z.pio vel Uipsi, dicitur etiam membrana foetum ambiens, secundae de quo significatu vide Hesych in opsiorum, 'oesii Oecon Hipp. in Spio p. Quo vero iure contenderit VILLEBRUNIUS , significari h. l. intestinum variis rebus farctum, quo pro cibo si sint, ipse viderit. Ibid. νυο , colostrum; de quo nonnihil notatum ad II. T. a. T. I. Animadu pag. 38 sq. ubi foepenacute scripsi cum H Steph. aliis, sicut etiam scribitur apud Nostrum IX. 3 r. c. Sed rectius rivor, in h. l. XII sis. e. aut et rebo , penultima utrobique longa cons Aristoph. vesp. io ibique runckii notata, WEtymol in Hυop. Veri . . o On σχα tapete. Quoniam oti tui non oυδὲ, ut ante, inposto habent libri putavi ab his verbis initium fieri novae constructionis, qua deinde utitur umctora itaque aerest op et scripsi, pro vulgato 'χαJί- νε . Si obit malueris cum Brunckio, teneri poterit o λα-

249쪽

p. ros IN LIB. III. CAP. LXV. ara

Jὴpse habersu seq. demum initium fieri intelligetur constructionis cum accillativo Ibid. T ιαών. Huc spectat Etymologi locus, supra citatus ad III. y6. c. Veris T. υ εγχελειο . Sic Tmαχoc . χρAeio vel P Fhio , stipra pag. y6. b. Ibid. ouj inrepre Sop μέ rep. Ne clatidicare putes versum, notabis vocem sipet o primam longam habere. Sic supra in Alexidis versibus, paulo post apud Epicharmum. Notanda autem ipsa illa

constructio verbi /πικουμέω cum accusativo rei, ἐπικου- γε et Tipi, iuvare aliquem aliqua res quam alibi non memini me reperire. Nec vero dissimulare debeo, non . et , sed, dire esse in s. A. At in sipaeso tamen idem consentit. Vers. 8. κοπιάσαισι correxi cum Brunisckio , quo fulciretur labans metrum. vulgo κοπιωσαμ.ων μνnμονεύει ψιλυ λιο ἐν ίλεσι. Vide supra p. 86. e. ubi adposita sunt verba, ad quae hic respicit Noster. Mendos h. l. *υλύλλιο ed ven Bassi, Cas. I. Vera scriptura , quam tenet s. . , restituta in ed. Cas. 2. 3. In ARCHESTRATV . . prest ructam vescet Epoύει. Vera

tunt, pigre vel lente humi ambulat .id dicere voluisse litique videtur festivus poetari sed quid sit quod iis

verbis utatur, quae proprie sonant sente in terram tris ruit vel prostait, id quidem minus percipio Tenent autem eam scripturam elim editis mssi A. B. xu. Vers. q. si set et s. Sic recte s. A. cum edd. pget g g s. D. minus commode. rei reppeta s. D. Vers. i. si ivsepetis, in insulis Aeoliis vel Vulcantis Vide Not ad Polyb. I. In EPICHARMI vers. i. metri trochaici ratio postulabat, ut iχoισαι α νο vet corrigeretur. Vitios . χί- αι 'stire ed Ven CBas quod in IV:υσαι νὴJuae inutavit Cas. Dorica dialecto haud dubie έχοισα scripserat Epicharmus Ues et recte omnes Esipαβoc et Trapυμα nec caussa erat, cur sipet o TCTωνομα scriptum vellet Casaub Satis enim commode singularis numerus hic ponitur, licet pluralis praecesserit: in ipυμα. Dore pro opo-μα. dicunt &-ωνυμα, pro Toύνομα. Vulgo veluti metro soluta scripta erant Epicharmi verba. -

250쪽

es, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. os

modius s. p. omissa Te parti la comma post,repsism b

Tomit sicetae eorum Tτικο Pili ob o/c Doriensium praesertim, Aeolum morem fuisse, in o mutare, monuitioen ad Corinth pag. I s. Sed sciet hinc etiam, pro etet et in , ex Attico poeta Cratino nominatim citavit Photius in Lex. s. ut docuit Hesychii editor ad voc.

O Tec*ic. EPICHARMI verbum dioeta st in os de asiacis , verti debebat incurbis ungvsic non Ude tangialiata. κορακον , qui in SPEUSIPPI verbis in cnosiaceorum numero nominatur, nemo novit Niliit tamen mutant nostrae membr. A. In Eriti vero desideratur totus locus. -

ακα corrigebat Dalech quod piscis nomen est, alienum ab hoc loco placuit GESNERUS, de quatit. p. 3oo scri-

guntur hodie ista Aristotelis verba in Hisior Animul. II. V. partim cap. ., partim cap. T. Pro eo se errorem, de quo dictum est ad III 88. c. in ed. Cas. legitur u πέμπ', ζώω μopita is, o I cc. Ego ex superioribus editionibus tenendam vocem in aram .ex ed Ven.

ms. A. tenendum id opitiit , deleta vocerio Topires , existimavi.

Vide Animadu ad II 63. h. ad III 88. c. Caeterum poterat viscriptura s. la teneri, quae sic h. l. habet,

D p ομἐpo 'pocrii Tn repo . Amat enim philosophus si verborum traiectiones, ut alibi dicebamus. c. CASAU B. - Adverterat tamen ista verborum traieci io editorem Aristotelis Sylburgium, movitque ut ad illa verba adnotaret, simpliciorem fore structuram, Epχομένου ζαpoc et hoeti et n. t. apud Athenaeuin editi ven cum f. . non

라틴어 텍스트