Deipnosophistarum libri quindecim;

301쪽

p. cio. IN LIB. III CAP. LXXV. 6y

tis aliis non modo argumentis , verum etiam titulis fabularum, plure Poetae eisdem si sint Choc ipso titulo,

Hosi Titic, vel Hore Tyια ι, commemoretur etiam fabula

Magnetem auctorem habens, in Scholii in lat. pag. medit. Si ebenkees in Anecdotis Graecis c pag. 33. nuperrimae editionis Scholior in Platonem a Ruhnkenio col

Mctoribus Hesychioin Polluce. - Et quisquis Hesychium in 'Optu Pollucem VI. 3. conita luerit, vix dubitaverit de veritate huius naendationis quam recepit etiam Brunc in Fragm. V. ex Sophoclis Triptolemo. Axμ α γετι κὴλλαβον. Sic s. A. atque etiam Brunc in Fragm. Aristoph. pag. 26 . ex s. .ri In Epit desunt ista. Mendose λαμβανεται τε κολλ. d. ven. Bas. Inis de λαμβανset et ed Cas. Alibi, ubi Aλα ω mentionem facit Aristophanes, Uin Pace, vs Itys.s montii Scho

A. B. . . De isto ARISTOPHANI fragmenta cuius duo postrema modo verba hic adposuit Epitomatoro videri Pra . y6. d. ibique Notata.

scriptum in ed. Cas. . .et Eum errorem , qui, in nostrum manavit exemplum, corrigat aequus Lector Dei in vitio seri reueti legebatur in ed. ven. CBas . Audii vero euidit CASAU BONUS, haec adnotans: PHILYLLIUM M in Acet laudat iterum libro X. O pag. no8. e. inter-ntium lib. XI. pag. 8s. b. J magno librorum consensu. MI Suidae Collectaneis legas 'Apὰ ADTον, ψιλύλλιο Ain, si scribo Audii. α - Atrat; is, non Audiit, recte scribitur utroque loco apud Nostrum rursusque apud eumdem XIV. 22. e. re si v nc et Eύ ούλου : nam .Eubulus eodem titulo fabulam docuit. Et e Audin h. l. corrigendum iam olim monuerat PAUL LEOPARDUS, Emend.

302쪽

no ANIMADU IN ATHENAEUM p. III.

lib. III. c. ad T. III. Thesauri Crit pag. De Auge, Telephi matre ex Herculis complexu, vide Apollodori Biblioth. III s, i. II. quosve ibi avet e I eynius laudavit, in Notis ad Apollod pag.,6o.

Avete *έ ων παpειμι. AUTO έχων πα-- ms. D. quod vide ne verum sit sane ex interpretatione orta videri potest scriptura ipων , quoniam ex Graecorum usu piae . se aut mαγριμ idem valet ac Epta, asimo. Ibid. Ad verba , νυμ- εκ ονου; pιμήνων, observavit CASAURONUS: Probatur, fieri collabos e recente trifi-5,co, quia dixit philyllius, veto; - ων &c. Cave coiia fundas πυγουcrip ιμηνου triticum ante menses tres collectum,ncum trimestri tritico , de quo Plinius lib. XVIII. c. II re Scilicet sic nominaverat Plini v l. c. se St. 12. art. 3. triticuli quod intra tres menses maturescit. 3IακωνiJων δ αρτων. ακωpiore dorica lingua, qua

npavere sparsos fuisse ipsum nomen arguit. Inter condi-ommentarias herbas papaver sesamum non postremum Dioctim tenebant. Multa de vario su papaveris Galenusn lib. VII. De Facult. Simpl. Medicam. Ideo cum aliquid ustidiose politum significare vellent, φαμοριβὲ in Papa-ii vere, sesamo pastim dicebant. Petronius: Audiunt m on lictos verborum globulos, o omnia dicta factuque papavere Onfesimo pari a Maconidibus Alcmanis non erant dissimi,. Dies quae alii Graeci pδαλαμια vocabant, ii psa papan veret sesamo condita Hesychius oppreλαμια πλατ-

303쪽

p. iir. IN LIB. III CAP. LXXV. et a

an λόου. Hesychius ch socollam ait parari CAινοσπέ-ουn κα , Actoc. Sic semper A ro de lini semine interpretan-ndum, quando inter Illa censetur quibus vescimur. In-ndebant cibis semen Ani, ut acrimoniam illis conciliarent. i. Ideo Artemidorus lib. I. cap. o. inter acria nominatu iunctim ceu cognata, sesimvm, lini sementari sinapi Ga-Dlenus lib. V De Factili simpl. Pharmac lini si ne interii illa habet, quae alimenti inpharmaci usum praestentan Libro autem VII docet clem, blitum semeti linii fri-nctum, non frietum meai sis praeparari. Idem erat ii cannabini seminis ustis inter tragemata , ut scribit Gale-nnus lib. II. De Facult. Aliment.. - Sic vero ipsum sua caedentem vineta videas virum doctissimum. Nam si de vocis pro significatu, inde usu seminis lini apud Graecos, tam plane liquidoque constat quid opus erat vulgatum mutare, in quo inprobum vocabulum ADU .l gitima dorica forma participii ἐπιστρ*οισαι continebatur pNempe msstorum suorum, Epitomae auctoritatem seeutus est vir doctus. Ac sane, sicut Hoes chelianus codex, sic noster,s. D. πιστεφεῖ σελίνω et habet: nescio an .ms . . Sed alteram scripturam . THTTέφοισαι Aiptio a tuentur vetustae nostrae membr. A. quod est tuendum auctori iudicavi. Turbare quidem poterat insolens usus verbi ἐπιστε*M, notione passiva id neutrali et

sed ipsa illa insolentia, Epitomatorem, recentiores

nonnullos librarios commovere potuerat, ut illam tentarent correctionem, quam hodie libri illi, quos dixi, praeferunt. Caeterum magnus est verborum numeruS , quae, cum proprie activum habeant significatum, passivum aut Neutralem nonnumqUam recipitant quod cur in hoc verabo contendamus locum non potuisse habere, nulla idonea caussa adesse videtur. Porro si recte accepi notulam ex nostro s. A. excerptam, sine accent ibi scribitur . τι-

ore desiverit quorum si posteriti statuas, potuerat poeta ex Homerico nomine Eπιστρ*nc verbum vi TTs-sω

verterat, lividi, pedibus, hac adiecta adnotatione tan Livi-

304쪽

ur, ANIMADU IN ATHENAEUM p. LII.

di, do colore tinctis ornatus caussa. . Tum vero in Adden adisi Emendandis monuit, deberi in versione poni, livi- s compedibus; in Adnotatione ait: n Flavo inelle additon semini lini, quod nigricat, color sublivescens. . Quorum ego nihil percipio hoc unum video, pro πελίχναι hariolatum esse Dalecam pium erraAιppetia oportuisse, quod

vocabulum apud Nostrum supra pag. Io . d. occurrebat. Quae emendatio si caeteroquin vel necessaria vel commoda foret, potuerat praesidium aliquod in eo invenire, quod ad vocem si pro III. Io6. f. adnotavimus, literas TQ a librariis nostris nonnumquam esse permixtaM: nam cum perinde gλιTHoc . rghinhr graece dicatur, suse picari licuerat, simili errore hoc loco ex usArepeti in vE- λίχναι; aberrasse librarium. At quamvis corruptissima

haud dubie sit vulgata huius loci scriptura, in ipso tamen

illo vocabulo non erat quaerenda corruptela qua si illud fuisset adfectum , verendum est, ne ipso malo peior fuerit medicina, quae a Dalecam pio adhibita est. Qtio magis miror, lubricum hunc locum absque animadversione transmissum a Casaubono esse. Voculae Ritu, quae valet RQ αν, non erat hic locus Haud dubie n absque accentu oportebat, quod in dorico idiomate valet και ν,

ut apud Theocrit. Idyli. XV. 6. Et sic, sic scriptum

esse in s. . adnotavit Brunck puto nec aliud esse inms A. In ahi Istic nil mutant libri. Est autem oeshiae pavet πελίχνα, aliis gAian, πελικα, itemque,aAι; πέλλιψ, unde latinorum pelvis non modo .il x ligneus, sed di catinus, parina, patella Glaneas quod ex ipso Nostro XI. ass. h. c. d. collato cum Hesych in I sλικαν, ,Polluce X. 6 . 3. . 8 liquido adparet. Cons Schneiderum ad Nicandri Alexipharm pag. Io 3. Pro et C. Who I, quod est in editis, dant m. Paceti masti A. de B in quo ti invat Oscet lateat vix dubitandum videtur quam vocem fidenter in contextu ponere licuerat. At sic defecta fuerit in fine oratio, nisi aliquid accesserit. Atqui adest quod

desiderabatur, si modo commodiore ratione, quam Ul-go factum , distinguatur oratio, eo modo quem ini No-tula sub contextu indicavi, in latina versione expressi Sic etiam adparet, cur in sequentibus dein verbis, Tnc

potuerit, ex superiore pise opsca facile ibi subintelligendum quod non sine incommodo fieri potuisset, si inter

305쪽

a id quod superius de maeonidibus panibus dixerat, inquod deinde de eotbra subiicit, novit in argumentum interiectum fuisset, diversa orationis structura expositum, pu-σοκόλλα ἐστὶ &c Epitomator quidem, quoniam id, quod de ch socolla hic nionetur, a superioribus verbis cum

omisistit ista, κὴν πελίχναι ναί2gσσιν separavit, necesse deinde habuit ad ea, quae de oλλυp sequuntur. verbum adiicere; cum ait, Ti, κολλύγα δἐ καλουμένουαpT 'Apισ Topapnc μεμνnetia I p ipsi ii: quod verbiim omittere potuit Athenaeus, ea quam dixi utens structur1 orationiS. Haec nostra cui minus placuerint commenta, videat is, quoniam nos Calauboni hoc loco destituit opera, magisne adrideat VILLEBRUNII ratio Totum ALCMANI fragmentum ingeniosus ille Interpres suo sermone sic reddidit Ab avolt septuus, O aurant de rabies, sitit autour dexques con volt fervi des ains,stonides, ave si persit, usi fame, a pr/s avor bien bE onservit de lach Doel Tum in subiecta Adnotatione ait, legere se hu EAiχparet enc, O υ TOROAAce. Eeret fpωμetrio dec. Reliqua ipsis doctissimi Viri verbis adposuisse iuvabit ,, Reen est our, Ut an mensuite peeichna signifieran erre actoire, calice: ripeda est dorique ou mcta, post, preS p. calices.na pres avol hu on retrouvera ce peda, iv. i. p. cyi.ns voluerat puto lib. X. pag. i6. dans e Notes,mqti accompagnent te Clementi'Alexandrie edit Paris. α De Dorico sive Aeolico repet pro tacetia, si quis ei

voci hic loctim esse posse sibi persuaserit, plura dabunt Hesychii Interpp. ad voc H ra kMaittaire de Dialect

Tnc,' κολλυρα; καλουμένd sipeto γιστο*situm Edu-terioribus subintelligendum esse Verbum taνημονεύει, pauo ante monuimus diximusque, ab Epitomatore adiectum verbum .hapirasti. ARISTOPHANI hexameter legitur in Pace vi . Iaa. Κολλύεαν με αAn scripsit, ut apud Comicum recte editur. et RoAύγα με . d. Ven &Bas quod ferendum videri poterat, nisi penultima in xὴ-λύ ae longa esset. Sed cum duplici constanter apud Aristoph. eiusque scholiasten, tum apud Hesych. Suid. scribitur illud nomen insic etiam in s. A. d. in quibus

tamen pariter et noAAspetrum, perperam praeposita particulae nemo ad sequens stagmentum aberraverat oculus i. Avitia . Vol. II. S

306쪽

ar. ANIMADU IN ATHENAEUM p. III.

hrarii. Κολυγα μὰ . d. Cas. Parvi panis genus hoc esse, a pueris dari solitum, monet Scholiastes Comici Suidas, ex ipso Aristopham loco sumentes interpretationem. Ibid.

gendum putaverat DALECAMPIUS; adnotans, cibum e se ex lacte & melle paratum. Quem foede errare monuit CASAU B. Omnes inquis manu exarati Athenaei condices eo pJυλo habent ita etiam legit Eustathius ita in D Aristophane scribitur hodieqtie. Postremo antiquus Con mici enarrator de ea lectione ne dubitare quidem nos si- sinit. α - Consentit noster s. A. Comici verba non adisposuit Epitomator. Ait quidem Flor Christianus ad Aristoph. l. c. legi etiam apud AthenaeU κανἰυλον α - at nemo ibi ita legit, nisi quem dixi Dalecam p. sua ex conieet In altero Comici versu, ex Oliadibus rursus XC o-Ab re simplici litera A erat editum, ubi recte v. κολ- Abpti. ms. A. de . Ibid. Pro Uigato sic sp αι, cum BRUNCRio in Fragm. Aristoph. pag. et S. To eti ars pisci scripsi, quod postulabat anapaeuici metri ratio.

307쪽

p. iii IN LIB. III. CAP. LXXVI. et s

h Utramqtie emendationem recepit Brunc in Fragm. Ari

Inde poτιμ si adoptatum in ed. Cas. a. .3. At vel sic misere adhuc lacerat uni locum iudicavit IERso ad Moer. l. c. quem peritioribus Medicis persanandum se ait relinquere. In poetιμ p, ni fallor, consentiunt mss. A. MB. quod tamen metro non convenire videtur. Pro απο- ι ex s. A. adfertur et mori tu, Tic, absque accentu sex s. D. vero et SpJιν. Quibus sub monstris quid lateat. lubens a doctioribus discain Notus est D Alip , Olera, vetus poeta Epicus, de quo Fabric Bibl. Graec. T. I. pag. iotiiq. Sed is quidem nihil cum hoc loco, nisi ipsum nomen, si ni odoriatis recte id scriptum in nostris libris com-

omnirim oculis sit exo tum. Inde tran Stertur ad om itum fermonem pros irre in medium , Omanen Ortare, Ut apud DeiDost h.

T. II. d. Reisli pag. Id s. .apud Epictet. Dissert. II.

rare, iactare, ut in Epictet Enchirid. cap. XXXIII. 8. Σω; psietii; si T 'Euri, A et star SOCRATEM Coum,

intellige cuius libri Tπικλὴrsu laclis inscripti, id est, de

Deorum co ominibtis, commemorantur a Diogene Laert.

II. Scholiaste Apollonii Rhod ad I, 66. De quo

vide Reines Var Lees: lib. III pag. 3T WMENAGIUM ac Laert. l. c. qui de corii genda apud At nenaeum vulgata

308쪽

, 6 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. m.

scriptura monuit Pluralem oportuisse recte etiam viderata Dalecampius. Festiva inperdocta est ad hunc locum VILLEARUNII Adnotatio non praten que Socrate 'viri Cectit., C passage O autres protivent se contra re a molns quon nentis S crare., Ibid. v Tuis et pec Tistic. Ab editis stant mas A. Wh. Satis notum est, o Tpetitet proprie exercitum denotares ripaeTgis vero, expeditionem. Sed haud raro inter se permutari eadem vocabula, vetere etiam Grammatici adnotarunt vide Ammon. de Diff. Voca b. pag. 3 o. At id quidem semper per librariorum errorem faeium putem. ET PTres vetos sed et Oetee opsυψgyoc Agκιρ α . Ei, beta ch. l. mss. A. . . cum edd. Sed pag. ii . pietae pedd. .ms A. Ibi vocem omisit Epitonicitor. Adsensus sum CASAUBoNo, monenti: Vera lectio est det piet de .n Hesychius: Eetri es, si Toc o To Asaeis reus conve-nnienter Athenaeo re Rectius apud Hesych. editur :TTγμα; et Toc' υτα λεκιὴietaec pergit CASAU B. Iecidi, thitae mentio fit in pMIονιζόντων Cantico VIII 36o. c. JMMAιJων κα Assi Alare prauae Lucag αι. Sed panem hunc inn placentarum censum alii referunt Eustathius ad Odysi

n otii luteum. Quo illis mens, qui fit Dalecam pius Dcithitam dictum tradunt ob affusum oleum, quia Asκυ-n hoc sit trulla oleari, Quot verba in his, tot portenta. α -

n mentem exposuisset: nas haec aenigmatis similia. Anai hoc vuli, reapc apud quosdam Graecorum panem di--ctum fuisses Eclogarius ita excerpsit Ustyoc J TI; ip-n Toc et Taic καλglam, oriri immo sic distinctum in nostro

BONUS. - Mihi, adhibita ea verborum distinctione, qua in contextu usus sum, satis perspicua sententia, satisque cohaerens visa erat oratio. Messapit, inquit, in- 1 ferioris Italiae populus Leto si mo suo idiomate quod ait Doribus acceperanto panum vocant pariterque Romnmani, panem. Quae voces Graecae sunt originis, id

309쪽

p. III. IN LIB. III CAP. LXXVI. et et

cin quod bene implet, pascit, nutrit, significantes. Similitern enim Blaesus, Dinolochvs Rhintoti, poetae dorica linguan uenteS, reptitionem vel satietatem, striae nomInant OB cibos bene nutrientes , πανια α - Vox et Ah et Tre perperam ex ed ven in alias omnes erat propagata recte v λάσμια mssii A. D. MD frequens apud Nostrum voca-htilum , idem valens ac πολύτpogoc vide modo III. y I. a. Wiis. e. Ista, quae hic commemorat Athenaeus dorica

vocabula, ripstim nomen etsiret, quo Messapios uti pro et sipet ait, uatinorum panem, intelligi par est ut iam olim Vossius in Elymologico docuit, opp. Tom. I. P.

16. derivari a graeco verbo etsi , pro quo fortaste etiam aer dixere Dores Aeoleso cuius primariam notionem probabiliter LENNEP verard. SCHLIDIUS in Elymologico linguae Graecae . I. p. q3. in premendo, i et do densando posueriint; unde deinde orta significatio alendi, quasi cibis replendi Osfretendi a quo verbo manifeste sunt etiam latina pasco, pavi, fabulam, .similia cons. Scheidii Indicem Elymol vocum Latinarum l. c. p. 2 6sq. in abillum, In Panis Ad eamdem observationem Grammaticam, quam hic in transcursu tradidit Athenaeus, spectabat etiam Hesychiana glossar septa resaeopT-με- νn quae tamen non satis emendata videtur BAee o oc spmgeto et pisae. BLAESUS, qui hic laudantur, illaudatus est auctor nedum ut eius fabula Mesos, triba nobis aliunde sit cognita Libro XI. L pag. 8 . ., c. nominatur eius dramara eteto ro , Salumus rex quo 'nsuspicamur sub imperio Romano vixisse illum inscrin psisse Hesychius unus praeterea, quod sciam, e vete-nribus, Blaesum nominat, duobus locis quorum alterne in litora M. alter in t uterque medicinae genS. CASAURONUS. Tum idem CASAUB ad XI. 8Z. h. c. DBLAESU Comicus, inquit, in Sicilia aut Magna Gra ncia vixit, inscripsit Dorice, quod paucula verba quaen ibi adferuntur declarant. α - λέσο h. l. d. Ven. Bas cuin s. A. Tria poetarum nomina omisit Epitomator. λαώis correxit Casaub ex . 8 . ubi verum tenebant omnes. De BLAESO hoc, quem silentio praeteriit in Bibliotheca Graeca Fabridius, paucula habet VOSSIUS, De Poetis Graecis, Tom. III. Opp. pag. et s. ubi tamen operarum errore Blaesus scribituro ponens in Poetis incertae aetatis, monensque auctore Stephano Byn fuisse

310쪽

didi ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. III.

που c Eho ita vivoli Tint, ex Caprea instila oriundum. Non crecentioris aetatis, quod videtur significare Casau bonus, sed vel Listiorem fuisse poetam . cum ex hoc ipso loco suspicari licebat, tum ex lib. XI pag. 8 . probavit Val-ckenar ad Theocr. pag. 2sd ubi docuit Athenaeum haec

is uiusmodi alia desumsisse ex Pamphili Alexandrini TAωσσὰ ι , quem Aristarciri discipulum luisse constat qui ipse Pamphiliis haec talia ex Diodori, Aristophanis Alexandrini discipuli. Γλώσσαι 'Ietet Arati se hauserat, ii discimus ex eodem Nostro, XI M s. a. Hesychii loca, in quihus Plautis auctor citatur, ita loca nobis apertius indicare non tignatus erat Casau bonus, sunt in voca b. OZ- κω pueris, ii quo fortasse pleκκωνώσε, oportuerat, tum

censui S EUIN, in commentatione de Vita Scriptis Archilochi, in Asemobes deri'Acad des Inscript T. X. PB g. 2.

Plobabiliore Atque etiam certa, ut videtur, ratione RUHN-RENIUS, ad vellet Pater c. pag. O. Nec Tesephum, in-nquit, scripsit ARCHII OCHUS , nec vocem panis nossen poterat Legendum 'gινὴ Ao octav Ti A. et M. Grammanticus nastus in Biblioth. San-Germanensi DreTακι op ima' a. Mutopo b c psi As*ω. Dinolocho, Siculo poetae, per Mn inde atque Epicharmo, licebar σικελίζειν, i. e. OctbUS,, uti sive Siculis sive Latinis; panis, ptisa tactum . c. cc

Di NOLOCHUM, Epicharmi filium XIV drainata doricoserinone scripta reliquisse Didas refert. RHINTON , T rentinus, Comicus inpia lyaco graphus sive Hilarotragoe-GUS, satis notus de quo nonnihil dictum in Casia uboni Animadu ad III 86. a.

dii exagitat Asclepiadem , dicemus alibi Rhis; c. Ad in anumn sunt quae de eo pane sive piscenta scripsere Pollux, i, V l. a. . 8. Hesychius, atqtae Erymologici magni Dauctor Pro eo tiod hic Olaetetne appellatur iste panis, inii Hesyclito reperies a Wae ivn .c CASAU BONUS. COrr2cta hodie apud Hesyclutam ea menda est: videi hi Interpp. Fauca sunt, quae de hoc pane in feritis adnotavit Casa Lib. ad XIV. 6df. c. Apud No sertim, haud multo post pag.

eto tenebatur. Contra latebat id nomen in verbi corru-

라틴어 텍스트