Deipnosophistarum libri quindecim;

321쪽

p. iis IN LIB. III. Ap. LXXIX. Sy

a, alium Chrysippi Dane Librum. Cur ait alium Nihil eni in D praecessit quo ist id referas. Scribe etELPE et co p. cCAsAUB. Eiusdem tardi pi librum, 'Apetoico lichc inscriptum, citat Noster lib. XIV pag. 6 T. c. quem l brum non fuisse diverium ab eo qui 'A Tovo i ilhc hic nominatur, facile sibi persuaserit, qui consulet auctores supra a nobis citatos, Vad pag. II a. d. ubi de permutatione vocabulorum sepetoκὴmo kὰ provolhc egimus. Vixisse alitem illum CHRYSIPPUM haud multo ante Athenaei a ratem, perquam probabiliter a Casaubono paulo post observatum videbimus rursusque infra ad XIV. 6 . c. Quare pro aerei Ahia suspicatu fulta et v et As fortasse legendums ut hoc dicat, quoniam etiam mvecem trem, in nuperam aliquam scriptionem incidi cui voci eo etiam aptior hic fuerit locus, quod ea ratione TobgαAE OPponetur cycis3ονικοί . Ibid. - χομαι κα αυeto A e , Cum e vi esset editam, CASAUBONUS tamquam de sua coniectura monuit: nup dμψ ἐνω non recte posi-ntum, pro p ομαι λέξων. HerodotuS, 3χομαι γόω vel nupασαν. Athenaeus non multo post, pag. II 6. e. Ep-nχομαι κα), λέξω T WEp αυTωp. Atqui ipsum Ag- ξων. in futuro tempore, hic quoque dedere nostrae membra A. Totum istum introitum huius capitis omisit Epitomator. D L peto metiae ii Clipeto Sic s. A. α'To Tipικoc s. O. ἀρτοπτικipoc penacute edd. Et accentum in penultima positum velles, circumflexus erat adhibendus Artoptia eius panis Plinio XVIII. O, I num. I., cap. II, ET, ubi monuit Harduin nomen habere a vase vel testo, a quo excoquebatur, quod Apio)Tagoi uocabatur vide Polluc. X. Ita Ad latini nominis formam, inad formam d-quentium nominum κλιβανίκιο .c2ουpyiκιoc, malles foristasse pTo mTiκ oc cum Harduin Waliis sed ferenda est membranarum scriptura Did. κλῶανικίου καi oυγ- νικιου Cum paulo post in *ου νίκιoc consentiant cum editis mssti A. ino. hoc loco pauppi Eio etiam habeat nis. Ep. recipiendum hoc putavi Proso Upνακίου, quod

hic erat in s. A. In editt. veti temere c*oυρινακίου est

322쪽

diso ANIMADU IN ATHENAEUM p. 13.

in s. . quod notandum ob alios similes earumdem mem h

,,ta recitat hic Arrianu S recentem Athenaei temporibus seriai, torem fuisse, indicio sunt Romana vocabula quibus uti.

ntia Latinis est, quam vernaculus sermo noster pastam Mappellat Plinius LXVIII. I, et . Durat sua Picenon in panis inventione gratia, ex alicae materia. CASAUB.

nbris inquit J dicitur laehma ijZe panis Hebraeis incitur panis, lechem Syrisin Chaldaeis Iaehma Pro. si pius ad vocem Aαχμώ accedit Chaldaica dieitio in Gloci, si Aruk, lachmanilothe quam interpretantur de ultimisi, mensae feretilis. Sed monuit me ex aliorum Rabbinorum si commentariis Petrus Chevaserius , vir linguae sanctae dum 3, viveret peritissimus, mihique ob singularem pietatem n morum probitatem charissimus, lachmanuoth Syris fuissen appellatas, Vas nos Francocellae vocamus ollias des, quo satis diximus in praecedentibus. si ad pag. Ios. d. ICAS AURONUS. - Vide Buxtorsit Lexicon Chald Talmud. Rabbinicum, col. ii 3s., Bocharti Chanaan lib. II. cap. T. pag. 8o6. d. Cadom. καί ἐστιν ἀνθει παραπAsirioc. Hic rex o significat M pωμα, .per excellentiam colorem rubrum. Sic infra lib. dii XIII pag. 6 . . noli exist- ανδο ἐπισetr ipsi. Ita M .Hippocrates reps ipsi usurpat in sensu Tota puppsi. cf.,, Foes Oecon Hipp. in Apsos cc CoRAT. - ανδο de eo. lore dictum, praesertim purpurarum, supra vidimus, III. By. a. Cui notioni etiam hic unice locum dare in uersis latina debueram; sed ita, ni fallor, ut pro illis, seque ad

rubrum colorem accedens, ponerem, estque colore similis nempe dirorum panis ille colore similis est ei quem Graeci mollem vel cappadocium adpellant colata haud postremam

323쪽

p. iis IN LIB. III. CAP. LXXIX. acyr

rationem habuisse hunc scriptorem, mox satis perspicue

ipse ostendit, cum ait, ARM F μα καAA. Torum: eodemque pertinere videtur vocabulum Amup, , quo paulo ante

his usus est. Datecam pius verterat, farinae flori similis. ωλtii Thoc libri consentiunt omnes. Deinde vero, manifesto vitio, obia et ne est in ed. Ven. mas pro quo ω ADT v c d Cas. Sedra an Cns communi consensu dederemss. A. .Ep. quod quin reciperem eo minus dubitavi, quotliam, Roma iii in ea voceri boletus vocalem e tenuerunt. Scripturam per tota, MAiTrec, ex Galen lib. II. de Alim Facult. cap. penuit citavit Bodaeus ad Theophr. p. 28 ubi videndum an meliores quoque codice vulgatam tueantur scripturam Citat ibidem idem Bodaeus;ωλιται ex PAULO AEGINETA lib. I. cap. UbiIMAITre saltem pem ultima longari oportebat; sed in vetere quidem Codice, Via exarato , quem BRUNCRII nostri liberalitati debeo, perspicue βωλότα scriptum reperio. Est in eo codice Ca- Ptit Tiph p ω και Mυκί'ωρ, numero . . id est, quinitim septuagiesimum. Ad hunc Athenaei locum haec adnotavit CASAU BONUM , Bo tinus solites videntur esse quem ,, alii βωλίαν Hesychius tamen aram, non panem nomiti nat Bωλια , inquit, schis' Asicias si tό τι ἐν α cra T* mi Tihται. Minime improbo It nc, quod habent editi sed c* est utriusque codicis scriptura, quam de

rat Hoelah. Nempe sic recte dabat Epito me Hoescheliana, cui adsentiuntur nostri mss. A. de p. Corrupte O

O D. pro quo piet et op edd. In Epito me delia desunt quatuor verba, quae in editis sic legebantur, o op τω-oυμ . , . corrupte haud dubie Ubi recte oμoto proosi dedit s. A. In voce φουμώσω, quae pure pute latina est, nil mutat idem codex Caeterum an apud aliutu

324쪽

,s ANIMADV. IN ATHENAEUM p. II 3.

quempiam scriptorem mentio occurrat eam fumo durati,

non habeo exploratum. To καλουμgyo DTολα α νον. Videtur idem esse atque et dAsi repol p. II o. a. Ibid. sic et Tα καπυpi I ια καλούμενα preae et legi taetve Ra sic a Tos. Perperam ista pro sic s. D. καπυρί Si vero ambo dedere codd. A. .Ep. pro et v υpiet quod erat editum. Dein post καπυpudet articulum ist, quem ibi ignorat ins A. cum editis, repetit s. p. sic , α καπυpi Me T. καλουμ.

et sexetae eodem modo ex Epitoma Eustath ad Iliad. re . pag. III 6, 26 adden etiam Ret particulam, T καλουμ. Reti petiletae. Sic vox καπυpinae, quae ex lectione codicis A. adiectivum nomen est cum substantivo et si et iungendum, fit substantivum nomen. Quae probabilior videtur ratio, cum ipsa forma diminutiva, καπυpitio , fit antivum nomen argUat. Quare non miror, eamdem rationem

etiam, Stephano in Indice Thes col. II 3 s. h. fuisse prohatam, ubi Athenaei verba ex hoc loco tacitat, liti ab Eustathio adlata sunt. Caeteroquin vox revspio nusquam

alibi, quod sciam, nisi apud Suidam legitur, in illa glos

fine, ubi vulgo legitur,cetra Retri sila et peto p quo pacto ferri vox sipeto possit, quam tenet quidem tim editis uterque codex mS. non video omninoque aut sipet Asidiaevo cum Dalecam pio, aut si aereu, hic scriptum oportuisse arbitror Philoxeni Glossa Asidiaevae, tracta in terpretantur. Cons. Hesych in se repe inibi Interpp. n Vox Romana est et aeκτα. Quid essent tracta vel tractae in si panificio, exposuit pridem Iosephus Scaliger ad Tibullum: diis I 6 86. inde reperite studiosus lector Frequens vox, Catoni in placentarum confectione. α CASAU B. - Vide Caton de Re Rust. cap. I. Cons. Harduin ad Plin. XVIII. Ii et . Ab eo vocabulo, traiecta litera, ductam Francogallicam vocem Tartam Turnebus statuit Adversar lib. XXIII. cap. io cui quidem minime se adsentiri Harduinus ait loco cit.

De hac ironica laude quae tribuitur ei homini quem sub ARRIANI nomine induxit Athenaeus, vide sis quae dixi

325쪽

p. ii 3. IN LIB. III CAP. LXXX. y3

e sepis spe r χρυσι δ*θαλμὶν, ωψ μελι Oili et ethi hoc op p. Frigide dictu, ut vix cemere possint, ob multitu-ndinem i. e. quia multi sunt uno eodemque Octii utentes ceCORAv. - Mihi haud satis liquere fateor. Intellexeram,

tam multos o lites simul Ix tantum cernere, quantiam tintis qui utroque oculo teretur bene valente. Ibid. μακα=ίου - -

μαλλο . . ae erepletae c. Vide Animadu ad pag. Io8. f. Oυτοι, ανιπτὴ Tops Oe. Intelliges Oetas, bos nam pergit dein in secunda persona loqui, Cearpo Ta.Tω υμω . At ipsam illam vocem non debueram a sequentibus separare, quae etiam simul cum his legitimum essicit ex

Quae dein sequuntur, disiecta membra poetae sunt. Et tamen ex eadem consecutioue versuum EUBULI desumta fuerint ista initium hexametri,

Si ex diversa fabula, aut ex alia eiusdem fabulae parte; possis in istis,

Aeepudi E GNAAoTpsta RTραναν παpαIειπνί. E , senarium agnoscere iambicum cui tamen an veniam daturi sint artis magistri ob res continuos pede anapaesticos, addubitare subit. Quidquid sit, notabis vocabulum

etac, sed in meminino genere nunciatum quod quo rem feratur, docebit nos is cui succurret fabulae argumentum, qua ducta illa verba sunt.

si Vetus dictum est, non oportere sic niJυσμασι uti ceu n. y- χασι. Haec sunt alimenta, quibus necessario vela immur, Ut exhausta corporis vires reficiamus illa suntii sitamenta, quibus appetitum irritamus Perditissimi catil-nionis sit, non alimentis velle ali sed gulae irritamentis. M Hoc discrimen sublatum ivit DIOGENES Cynidus, cum navicitate magna placentam vorans , Gregorius agian Z. iii iiσαμουμTet ait fuisse scribens in priore Iulianex, nonis sine allusione ad hanc historiam, Diogenem prae cupendiarum amore postposuisse etου εἰ τελεώ cpToυ Toli,n-nσαμουσι : interrogatus quid ederet, Panem, inquit, Proin

326쪽

as. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. s.

an be confectum. Cuius responsionis, obscurae multis, vis fbipatet ex iis quae ante diximus. Significavit enim canis Mimpti rus, sibi esse stimore, quae sint aliis Iυσματα:,, neque ullum se inter illa discrimen facere. α&c CASAU- BONUS. Ad eamdem narratiunculam, super qua tragoedias istas civit vir optimus, pertinere videtur id quod de eodem Diogene apud cognominem Laertium his ver- his traditum legimus: I. 6. 'E GTnqais, si cogo πλα

quit, Mescuntur, sicut caeteri homines. Ac poterat, puto, idem quaerenti, cur, cum sapiens haberi vellet, libenter si ita res serret placentulis vesceretur haud absurde respondere quod ad eamdem quaestionem Lucianeus Demonax respondebat Ptitas- ne igitur, stultis favos conseruere apes ' Luciani. in Demonaei cap. s. M ovet Isi χναι. Si sana vox, quam eodem modo scriptam tenet codex A. omisit autem Epitomator valebit id quod cum Dalecampi in versione posui, Parinarum frangulatores. Sed eo sensu Aorere Sexb Ut fortasse oportuerat, quemadmodum legille Dalecam pium existimavit CASAU BONUS, Una ait: Probo ovet Isi ex scribi, Mut emendant docti, non λοπα αγχναι. Similes sunt vo-nces in hoc scriptore, IV. 16 a. a. λοπαOcc*υσvTαὶ

ut ex Polluc. II. 1 o. VI. a. intelligitur. f. Nostr. VIL 3o a. e. f.

omissa aere particula : quae si abest, rectius fuerit *θε - εσθαι, 2 παραχωμουνTgc relatUin, quod habent edd.veti quae Wipsae aere ignorant. Et s. . quidem pariter *θ a bini habet, sed simU κα -- α TE: e c. quo colligitur, riget, is p eum debuisse suo vero more, clam e permutasse. Sic vero simul ad verbum,a-

327쪽

p. ri IN LIB. III. CAP. LXXX. api

a tapavpete cogitatione supplendus fuerit infinitivus fgν-

quentis usus in familiari sermone, πίθεν σοι; scit. Ein, vel ipoleto Vide Indicem Graec Epictet in HὴθsHThyrasi dii Aou D ipsc κλουσι θαλύσιον. Me panentharge habes apud Grammaticosa de thalaesio etiam apudi, Theocriti interpretes in eius poetae Thalysia. α CASAU B. De detp iiAn pane apud veteres Grammaticos nihil mihi contigit reperire Hesychio riuidae, hae dinhoc, olla est, in qua primitiae frugum coquebantur, Dianae O Apollini erendarum in Thargeliorum fotinni Etymologus vero docet, Tarac o dictum esse 2α νηλον. De Cereris sacro , cui etAsiri nomen, agitur apud Theocr. Idyli. VII. Apud Hesychium glossa est: aeλυσιο Capeto T Tii; αλω,

ἀpro nominavit quod vocabulum isti synonymum esse

docuerat eum Athenaeus. κα)-ὶν σησαμίτn p. Ad vulgatam olim scripturam, ' σαμ. Trip adnotavit CASAU BONUS: ΣαμίTr Cpan nem invenio nusquamet itaque lego, sis oen Mi Tn .n Sed placet omnino lectio quam subiecit nobis Epitoma, Hoes cheliana, in qua verba haec καντον σησαμίTii iston loco non habentur, sed paulo mox hoc modo, E TV is

n σαμ ranc scriptum est sed quis non videt, o iurαμiTns eo se scribendum necessario, hac admissa verborum ex situra Vetus est menda re i Tnp, prorasso miTn ,

quam .ms A. tenet, duo in exemplo invenerat Epitomator Caeterum suo arbitratu, ut saepe alias, sic hoc loco idem Abbreviator structuram mutavit verborum, partim etiam ipsa Athenaei verba Similiter vero in nostro cod. p. sic scribitur: κὰ σαμί φ, καὶ πυp-oυ ,

tarum numero lib. X V pag. 6 6 Lin IV. I a. e. Conm

328쪽

M ANIMADV. IN ATHENAEUM p. Id.

Operarum Erlore.

otist Tot sipsi et Tre Toν καλούμgrop. Desunt haec Epit mae. op pee et Top d. Eas QCas. nescio an .ms A. ex quo nihil discrepantiae adnotatum et is et To ed Ven. At sietro panem nemo novit de pre T vero pag. LII. c.

d. dictit in est hic autem exspectabas nomen in superiori-hus praetermissum. Illud esse sepse Treetop, idque hoc loco reponendum, dubitare nos non sinit Suidas, in iusta lite

XUSTERI)M, cum ex vulgata hoc loco apud Athenaeum levistione corrigendum Suidam contendit, declarat WHesychiana glossa , ναστατοι πλακούνTox apoc Eustathius qui ad Iliad. ' pag. 22 , I. idem nomen ex Pausaniae Lexico adnotavit quem Eustathii locum si inspexeris, intelliges, quae Suidas l. c. habet, ea non ut Rusterus existimavit ex Athenaeo, sed ex eodem Pausania ducta esse. Restituendam Nostro illam vocem,

ni in Minervae honorem celebrato , virginibus am-mphoris Harpocration, Suidas, alii. α - Et Suidas qui- dein, cum in hac voce, tum in V νασταTol. Veram . . scripturam dedit noster s. A. Vide Meurssium in Graecia Feriata, voc 'Appis *ὴptet.'υpellaeoti . Rursus memoratur, XIV. 6d . b. Cons paulo bante, ubi de nσὰμon Hesychius: Hυpαμού 'binc WA

νοι , quod mox sequitur apud Nostrum, ναματιθέμgro malles cum OPINGIo. Sed ferendum vulgatum pro quo paulo post lit. c. Lubi eadem glossa ex Nicandro repetitur, iboμs potis habemus disic sive diox prora ab dicebant Cretenses, teste Hesychio sic Boeoti, ut docet Grammaticus in ed. citatus a docto Hesychii editore. Ibita preeis. Fors Apώξει; Nonunatu autem viderii

329쪽

p. rro IN LIB. III CAP. LXXXI. as

h terit hic panis a legumine illo, cui re reaeo vel pote nomen; de quo vide, Steph in Ind. Thes. Cui non repugnat, quod legumina in universum sic definit Galenus.

ut eos esse dixerit fructus Cereales, e quibus panis non ora sesatur. Ibid. et 'θαμασιν. Perperam et 'Aθα μασσedd. Et magis corrupte rediphamae Cp sic s. A. Mox, in vulgato reis' Aoupet de nil mutat idem s. A. In

Epit desunt huius Capitis postrema.

O in quo est palae ivnc. Sedita pini Tre probum erat, quod tenet s. A. cum edd. Nam perinde apiκω . psiκω dicitur, fatigo, contundo. Vide, Steph. Ind. .Hesych. in 'Epsi si, ibique notata ab editore. Quare dein etiam Epripi μέ po teneri potuit, quod dabat idem s. A. pro .pηρει μένου , quod erat editum Cons. Foesii Oecon Hippocr. in psiκω. Eppn μένου habet s. o. quod ex interpretatione Epitomatoris est, a verbo pii pύω quemadmodum etiam apud Hesychium spataei per B pve ex

n legere memini seropyritam adnotare apud Hesychium, nubi suspicio mendae non habet locum . Eius verba sic

n utrumqtie loqui, imo eiusdem glossographi verba utrumnque describere. Hesychium, si quid iudico, sui codices nin errorem induxerunt longe enim Athenaei lectionem Mantepono. α CASAU B. - Fortasse dialecto nescio qua np,c olim dicebatur pro ei pSc. Sic certe apud eumdem

330쪽

quam ex NICANDR adfert glossam, diae lpae repTου , eamdem paulo ante ex Tryphone prolatam vidimus.

- Dalecampius interpretatur stibacidum panem. Sic acidas M vel acidulas aquas vocant Latini, quae Graeci ii creta, δατα. Alio tamen nos rapit auctoritas Iulii Pollucis,M qui VI. 3. ubi mendose καλλιστεώ vulgo editur pannunt illorum nomen Ipro Letois opetae dixit, Tob; sic his D e pnνε μένου , Uigiatos vel turbinatos, ad instar sorbo-Mrum Hesychii locum, foede corruptum, non praeter M rem hic correxero: Κυλλαο et, si Toc is ab Al υπτω - , pι ωνἐ isti rex. Cedo istas radices, ex quibus confit cyl- Blastis. At enim , si fit ex radicibus, quomodo ex olyris , De radicibus olyrae sentit fortassere Issographus bdi, ni mera nam, repugnant verba huic interpretationi, MCHerodotus, a quo Hecatae sumserunt omneS. 3, pTo φανέουσι Og, inquit, O Herodot. II. . ta rap

,, Quam varie autem nomen hoc scriptum reperiatur, antes, nos aliis observatum est. c. AsAUBONUS. - Vide Hesychii, Pollucis, ruerinloti Interpretes ad loca citata. In versu hexametro ex ARISTOPHANIS Danaidibus pro- Iato, postremum vocabulum maiuscula liter ab initio

scribi debebat, Haetἷσι ιν. Est enim Petosiris philosophi nomen Castrologi Aegyptii sede quo vide Suidam inquos ibi laudavitiuster.

Quod deinde ait, o P ΘυαTgi Dux Nixecpppoc indicat, Colophonium Nicandrum fuisse quem paulo ante nominaverat; qui Walias semper intelligendus, ubi patriae nomen non adiectum. Vide quae paulo post notamus, ubi de Philemonis libris παντοδα πω X netetnpita agimus. Mox, ALEXI dDIS versus penult dimidiatus, ut a nobis editus est, sic insuperioribus etiam editionibus scriptus erat monuitque CASAUBONUS , partem illius omisiam ab Athenaeo esse. quae ad institutum nihil faciebat. In primo versu, recte post lucchic particulam, fulciendo metro inseruere editores, quae desideratur in sto M. BAntia re. Scribo cum Hesychio sAn re, non p. re. re CASAUB. - Nempe sic Hesych. Anilae, repetos pete 'μ-

라틴어 텍스트