장음표시 사용
331쪽
p. rro IN LIB. III CAP. LXXXI. DI
d, poc BA Pae vero apud Nostrum tuetur uterque noster codex , tenet, Stephanus, Thes. I. 666. conferens cum vocab. βλωμoc quod ab eodem verbo βαλλω derbvat Eustath ad Odyss. d. pag. 3s, Is a quo invocβAn-μ ducta est cons. Elymol. . in Am c.
omnigenis Oraculis interpretatur Dalech quem Calii secuti sunt, Fabricius in Biblioth in T. I. pag. IIo. Mihi vero longe diversa notione accipiendus ille titulus operis, ad explicandas glossas spectantis, visus est. pno Tit-
pie dicuntur omnis generi commoditates ad vItae Cum emtinentes, apud ipsum Nostrum IV. Od. f., sigillatim a-sa ad hae usum idonea, tensilia, instipes talia , ut docet Pollux lib. X. seci. i. Scripserit igitur ille Glossographus
Phitimori, praeter TTικαζ Agisic Γλωσσασ, etiam separatim libros, quibus vocabulai nomina Nerum omnium ad vitae cum pertinentium, .sigillatim Vasortim , Ute sitimin vellectilium exposuerit. Neque aliud fuisse argumentum arbitror trium illorum librorum erras X nmipitapbαντων , fortasse Wibi redipeto aevω scriptum oportuerat quos Nicandro Colophonio, qui non modo poeta, sed & Grammaticus fuit, Glossographus, Suidas tribuit
in Ni vpopor vox νυ poc, de qua hic agitur, cum panis quoddam genus denotet, potuit a Philemone in eis libris exponi, qui de Varus vitae Commoditatibus agebant et quoniam vero, ut Hesychius docet, etiam mactram et: p ph dixerunt nonnulli , suus rursus huic vocabulo locus
erat in eisdem Philemonis libris, si, iis et ipsae sigillatim
de Vasis dil mensilibus accipias sic nempe cum Wυppo tamquam vas dominicum in illo opere commemorasset Grammaticus, simul alias eiusdem vocabuli acceptiones ad notaverit in his eam , qua de panis genere quodam usurpat tir. Sed quoniam ibidem, ut mox docet AthenaeuS, etiam de aliis panum generibus egit, vocabulum In Tnpiet notione magis generali de Nebus quibusque ad vitae usum
commoditatemque pertinentibus accipere malui. Caeterumetrvpphc, de pane surpZtum, ex πυριγoc abbreviatum nomen, idem valet ac,υTί Tυpa , do quo supra pag. II o. e. ubi vide notata. βλωμι Aio e et si Toυ δνομάζεσθαι'. si Tob; χον-
332쪽
sol, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I id.
3 l . Inde sλωμιλιο α Tot qui incisiones habent, O di en vis sunt in parvas bucceas , imo vero in quadras. Mamn ideo subdit, Latinis quadratos dici hos panes. βλωμὶ igiantur quadra est, non buccea: quod Hesiodi declarat vera M sus, de alimento operarum rusticarum, 'Ep o. In Apeto Psιπνάetaec supα λυ*o to Tα λωμop. Ineptum est, narbitrari rustici hominis famem octo buccellis posse ex-n pleri At quadrae, maiores erant partes in formando Pan ne solitae notaris Virgilius in Moreto:
3 - --. Iamque stibactumnformat opus , palmisqtie suis clarat in orbem, D O notat impressis aequo discrimine quadris. αCASAU BONUS. - Vide Hesychi Interpp. ad voc. Jλω- μὴ : ubi SALMASII adfertur coniectura , βλωμια iobe pro Aωμιλiουc corrigentis, ad Vopisci Tacitum pag. 6 Id. Tenet vero βλωμιλίουc s. A. Mendoseus iAioco To hahet s. D. 33αTTίμην - - ο νιτυplan si Tor. Cum pωTίμn esset editum , adnotavit CASAU BONUM: Quod xiquitur, pωTisii Ta c. suspectum est de mendo Falisnluntur qui ex hoc loco vocem pGTis referunt in cenis at silm panum: nam omnium panum nomina vel cognomi-nna eiusdem tint generis cum, Toc. Igitur rectum esset, D pruriano. Ne id quidem placet est enim contra ana-Mlogiam Scribe sp ωμί et in . Videntur apωμo non solum D pro graveolentia usurpasse, verum etiam pro insuavitate 3 .hpeti et nos etcra ex eo panis furfuraceus appellatu spω-MPiTnc. α - Coniecturas praecidit optimus noster cod. A. in quo petetetisnp. Epitomator haec omisit. Sed codici nostro suffragatur HERMOLAUS BARBARUS, Coros ros. ad Dioscor fol. 32. col. d. edit Colon. Is 3 o. ubi sic ra, Brattimes, it rites idem est qui furfuraceus, a quibus-ndam euconos Deuconos appellatus. c. Ductum est autem illud vocabulum a verbo p τω, quod in verbis adtractationem panis pertinentibus refertur apud Pollucem VII et . ubi ebullio interpretantur, parum recte. Inest quidem ei verbo aestuandi, Servescendi, notio de maxime denotat aestiando expellere, elicere qua ratione i pre Epapud Suidam exponitur . τό βαλασσχ ει T Eppi sp, Ae aptid Hesychium, repέπτυσσν, εξέ ggν. Sic Mapud utrum. que Grammaticum, psi etsi risει. ἀναβαλλει. Denique vero propriam potestatem huic verbo inesse iactandi, qua-
333쪽
p. ii IN LIB. III CAP. LXXXI. nox
das habet, quod inprimis huic loco aptum est, re viaetu re, id est, furfures Inde igitur pis et Tirens, 'Toc , nisi forte psi TY ιμὰν , pro pavetis sp, debuerat librarius idem qui 'συ iTnc Mox deinde, ubi ευκονον, τρυκopis editur, particulam ii ignorat noster s. A. caeterum nil mutat Nusquam alibi , quod sciam , vocabula ista occurrunt. Si quis coniecturae esset locus, hariolabar equidem, pro cύκopo fortasse jκopo scriptum oportuisse, id est , ἐσπευσμένον, deproperatum. tu Araratae Capriosi Tαχτοι; . Rectius olore et u scribitur apud Suidam, Calibi. τακτα , inordinata, indige sit, i. e. Miscillanea quem titulum plures auctores libris suis inscripserunt. Intelliguntur autem plerumque misi Demissoriae, quemadmodum diserte Suidas interpretatur in voc Eu*spitarum; hoc loco vero Glossae miscillaeta nam adiecto illo substantivo nomine, *ιλητα ἐν ἀτακτοι Γλα - σαιέ. citatur a Scholiaste Apollonii Rhod ad IV s8s.
Confi vales ad Harpocr. voc. Uαιανslata, Menag. ad Laert. V. 26. In voλέα, quod sequitur, nil mutant membranae. σπονAget operarum vitio scriptum in ed. Cas. 3. ne putes, morige debuisse. Ioteras vo suspicari,. quod idem sonaret ac exmoIiTnc panis, de quo p. III. e.
Sed mera suspicio foret eoque magis lubrica, quod videtur in Persica lingua quaerenda illius nominis origo. Certe, quod adiicitur, et Tω συνὲ νω μενον καTαναλίσκεσθαι, O vera illa scriptura non in universum de cognatis intelligi par est, sed de illis Regis Persarum cognatis , de quibus agitur lib. II pag. 8. e. ubi etiam b
υ ενικι re prirTo convrvium cognatorum commemoratur. Suspectam vocem συ spm habet CORAX, corrigitisque ii emta p, recordatus verborum Antiphanis p. ita.
c. tac dili a Tic eb Ephc dis tac, quae ibi sequuntur. Istud igitur panis genus inquit adponebatur tan-ntum pristi εννικαί συα μαιs, infra pag. 3 T. d. Linn nobiliorum epulis.
334쪽
stath ad Iliad. f. pag. 63 ex tr. kOd., pag. 2, 3 sq.nempe ex ipsa Athenae Epitoma quare nullum per te momentum ad firmandam hanc scripturam adfert Eustathii adsensus nisi quatenus testificatur, in suo Epitomes codice eum sic scriptam vocem reperisse. Et consentit etiam noster s. D. Nec vero idcirco ista scriptura praeferenda vulgatae, quam, vetustae nostrae membranae cum Hesychio tuentur, eamdemque, Photius agnoscit in Lex. s. citato ab Hesychii editore. Et Photius quidem, non tricum, sed Persicum facit edulium Chil Oaeμα
apud Athenienses in Ur esse is macarum genera sed apud Atticos seriptores mentionem eorum feri Iisdem verbis, etes ' ρήναιοι , respondent deinde ista, et JE reep Aλκμανι α Quod autem res esμύAn pro re pδαμὰ An scripsit Epitomator, docti viri error est, cui scilicet nomen istud ex Iliade . . iso, mas a. notum erat, ubi oppidum Meses eniae sic nominatur. ne et D mriae, magnae ma ae Nomen et sed de no-
335쪽
κρατα ἐχ obcaecet ex eademque scriptura apud eumdem iii ToAt 'ris, natum est corruptum sipi aes c. Et si nes unice Pollux agnoscit VI et . Eademque forma si 'κ h. l. dedit ms A. consentiente s. o. qui mutata quidem orationis structura pn ne habet. Quod IV. ido a legitur a pet ec, Doricum est. II id. κα τολύπα . n obpae magae a gu-na sic dietae Lanam purgatam, carminatana in globosncomponebant, qui postea colo aptabantur id vocaturn τολύπη. Inde igitur obpae placentae, vel liba potius, an similitudine formae nominantur inlibro XIII. Clementin Alexandrino Admonit ad Gente p. II. a. edit. Heinsil
H. Steph. Thes. III. 386. Apud Nostrum lib. XIII pag.
i. f. τολύπn denotat pilam sive globum lanarum carptarium,in generatim pilam, globum, glomerem. χιλλείων κριθων. n De hordeo Achilleo consule Theo.
, phrastum , Mist Plant. VIII. d. inibi Bodaeum a Sta- Dpe p. s3 Galenum in Lexico Hipp. incum de hoc,
σχὴμ et Oe. Perperam olim distincta verba erant hoc modo, Rex Epipo καλούμενον, κα σχῶμά τι. Ubi sic oportuisse, ut a nobis editum, ratio docebat .sic acceperat Epitomator, qui paulo planius expressit sententiam, ita scribens: sti pipo ' καλε α . . pipo και σχῶμα τι Oe. Cons. Eustath. l. c. να ' πολλoesius aprare Asor. βαλν in edd. inaeλ- si s A. MDatadem Apollophanis fabulam nusquam .nsi satis memini, invenies Legebam deurioi, ut alibi in is his librisu vel certe aecuAu, O reuhi pi voluerat L nam DSuidae nominatur inter huius poetae dramata aαAic. αCASAUR. - 'αυpissu nusquam , quod sciam, scriptum reperitur mareυλι ι legitur lib. XI pag. 6 . f. in ed. Bas.
Cas. sed ibi auxio habet ed Ven consentiente T. A.
336쪽
D. ANIMADV. IN ATHENAEUM P. II s.
quod convenit cum Suida in πολλο*Eimeri nisi quod fapud hunc αλιι penacute scribatur. Est autem is hic sive Iech cI appellativum nomen, desponsatam significanS. Hesychius aethint C α μεμνησTευμέναc. Scribi-etur etiam per et literam idem nomen Sic apud eumdem Hesychium : αλis G μεσε αμo Pretpeipos et EreTωνομασμέru rapi. Ubi, quod a docto Editore e Photii Lex.
unc fortasse'πολλο*Ei nc debuerat librarius. Cons. Suidam in Tre At . In ALCMANIS verbis, perperam Epissis Riet et Ts erat editum. Recte 2 ιδακίσκα et dedere mss. A. & p. quod etiam ex Epitome Hoeschel commendavit Casau b. T si et Og καλgi et &c. Nori fuit apUd veteres, ut, an qui Deorum templa adirent , domum inde aliquid re-nferrent onae scaevae gratia: puta, vel libi frustultim , ,, vel unguenti aliquid, vel denique frondem virentem.s, alitudini conducere illud quidquid esset , quod e locon sacro abstulissent, publicus fuit populorum Graeciae e nror propterea decermini illi fecerunt nomen, itare,
net 2αλλὴ . De hac digie Athenaeus hic loquitur Sani-Mitas a flatur ma)ata u.re in fac ciis datur, ut degustetur.3, Non dicit, morem hunc fuisse, ut libum istud dom timn referrent qui Deos venerati erant videtur fuisse libe-naum, vel ibi statim absumere, vel diutius tervare apud s,se. Etiam in sacris populi Romani fanseas aliquando da-nlatur praemii loco : sed is ritus diversus est. Ad ad Pli-
cibus Italicis adiecit Casau bonus. Eadem verba video ipsius Casauhoni manu ex Aegii collatione margini libri adscripta, qui olim Casau boni fuerat ibique recte scriptum opυνίχου 'Atre Asu alious, quod est etiam inms A. Pro
337쪽
p. ris IN LIB. IIII CAP. LXXXIII. Os
b quo quum per operarum errorem in ed. Cas. I. 'Aπελευ- θ; oc esset expressu, inde, qui ed Cas. 2. 3 curaranr. res assapo fecerunt. Titulus illius fabulae, 'Aπελεύθάγοι,
udiiciendus est albo fabularum Phrynichi, quem in Biblioth. Graec exhibuere Fabricius Martesius quo in
albo praetermissa eius fabulae mentio est, quoniam in Da- lecampi Indice Scriptorum ab Athenaeo citatorum, editionibus Casau bonianis secundae intertiae praefixo commemorata illa fabula non erat Menandreae tubulae titulum. P απιζομένω, qualem ediderat Calauboims, agnoscunt etiam seni fallor nostrae membranae. Sed in meminino genere P ανιζομένn esserunt alii omnes auctores , qui magno una ero fabulae huius faciunt mentionem.
Vide Menandri Fragmenta a Clerico collecta pag. 16 sq.& Fabricii Harte que Bibliothecam graecam.
Ret g πια υνι retorum Toc. Si vera, integra est haec scriptura, quam cum editis tenent nostrae membranae, intelligendum rei ἐπισυναπTopTo; αλλα τινί, aut aliquid in eamdem sententiam, scilicet, quumque idem alia nonnulila aduceret, vel quum in ra esset ut alia nonritilla adiiceret. Similiter , sed magis ei spicua ratione , pag. 23. e. ait,
te h. l. SALMASIUM De Homonymi Hyles Iair ad calcem Exercitationum Plinianar pag. o. Nil vero muttini libri , in tam brevi fragmento nil temere mutandum. Denique plures taceo dubitationes, quae inmihi taliis. toto hoc capite passim oboliae sunt Cuniversum hunc locum viris in hoc genere doctioribus discutiendum relin
338쪽
so ANIMADU IN ATHENAEUM p. I s.
moribus, ex Epit. Hoesch. .ex codd. Italicis adiecit in dsubontis, vocem EpTo tamen temere omitten , quam cum caeteris verbi agnosciant mssti . . . eamdemque
etiam ex Aegii collatione Romana ad oram sui libri propria manu adscripserat idem Casaub. In s. D. vero omissa sunt undecim verba praecedentia, o p ἐκ ύρρωσ- - λι o pot*ώTEpot. Ibi perperam hAι οTposmetapoi s cribitur in ed. Cas. ubi et recte ignorat s. A. Nempe in ed. Ven. Bas adhaeserat illi vocabulo particula istares,
cuius propritis locus paulo inferius post erro=.υTpo*άTspoierat, proxime ante ista και ρύχυλὴTEpot. Ibid. υ υ-AETEpοι,, paulo ante κακογυAoT. per o breve, recte, ut alibi dedit s. A. Ibid. o p., λέω c. Sic ed Casi Commode vero et Agita Ced Ven. Ias cum mss. A. MEp. quod teneri poterat. I simpletii; κα καμινίTid . etphn καλούμs Doc eκα καμιν. edd. Sed vocem καλούμενοc ignorat Uterque codex noster, quorum auctoritate eam delevi. Mox, δύο πεπToι καὶ υσοι κ opsi isto scripsi clam s. A. Sic erat etiam in aliis codicibus Italicis, ut ex notulam Sta Casauboni in ora libri, qui illius olim fuerat, cognovi.Jυα πTocreeti JυσοικονόμnTo Ced Cassi cum Epit. Hoeschel. nostro s. D. JύσπεπToc ed. Ven & Bassi omissis duabus vocibus rei Jυσοικονομ. Ibid. Sili Tapso .hreis E et D μιξιν επιμιξίαν-s. D. Continuo ibid. ύεκκpιτώ- etspo in plur scripsit, quia sequebatur reaeoCTομα 'TEpti in plurali, quod cum editis tenet s. A. Sed, ibi quoque singularem κακo Toμαχωτgpoc habet s. D. In hac voce autem finem huius priσεω facit idem s. D. Mignorat particulam quam in ipso fine adiiciunt edd. cum ms. A. Eam particulam ex verbo ipset rei vel dii pop- Trea, compendiose scripto ortam esse, acute suspicatus Erat CORAT, monueratque iam in Notis ad Xenocrat de
Alimentis ex Aquatilib. pag. 68. Quod ibidem, proxi
Poterita vae stet sipa id ipsum significare, quod in versione Postri, alvum moratur: quo denotatur fortasse mitior gradus constipationis.
339쪽
p. iis IN LIB. III CAP. LXXXIV. o
f frixo p p re p. pi oppύριγ ediderat Casau b. ubi a centus fuit in ultimam deducendus. Poteratin pι oppos pcorrigi. piae opsos p quidem , quod tenet tamen Uterque noster codex, Graccuni non est nisi statuas, ANDREAM medicum, Syrtim natione soloece sic scripsisse. Ac poterat fortasse utcumque ferri piae oppευει , a pista, prasita, cuius futurit m ρύσω formAtur.3Ipκσιθεὴc iitri Commode pisci hoc 'Ceneti si Ibid. .e iis Titis Corrige in versione, ex tipha. Plinius XVIII 8, p. ea, obra, liphe ubi vide quae notavit Harduin .consule Bodaeum ad Theophr cum alibi, tum praesertina pag. ysi sq. ad lib. VIII cap. s. Asox, et Tet et pae scribe cum mSStiS, pro vi retica et , quod exedd irrepsit. Iidem quidem deinde cum editis in sto ipconsentiunt sed tam frequenter confunduntur g etcrip cenet rum, Ut citra temeritatem, ubicumque res postulare videtur, licitum esse debeat editori, in locum alterius substituere alterum. Ibiae ipέναι β υμα δελ Commodum erat iμα , quod ex ed Bas in ed. Cas. propagatum Sed nil opus erat, scriptam mutare lectionem G υμασautem consentit s. A. cum ed Ven. Denique quod aita et pigil EpT αιTια, re ipsa declarat, mraiae hic non minbos in tiniversum dici, sed sigillatim cibos serio cieto paratos, alimenta frumentacea cibaria ex frugibus cerealibus et de
quo significatu illius vocabuli vide Foesii Oeconom. Hipp.
rendis frugibus cum Dalecam pio erat accipiendum, sed de subigenia a mailsa farinacea et quena admodum supra P. I Id. f. ubi h lv. et et TET ιμμένia μα. et dixit, ad quae ver-ha consule quae a Casau b. adnotata sunt. Eiusdem istis verbi huius plura exemplam Stephanus in Thes T. III. col. i 32s ex Aristotele collegit. Igitur ista, Tet,n Wυpω-2ένet ii et uesipetae mire, latine sic reddenda erant, frumentacea cibaria ignem non experta, aut quorum massa nora
diximus nonnihil ad I. q. b. cf. mox ad hanc pag. lit e.
340쪽
so ANIMADV. IN ATHENAEUM p. II 6.
Hoc loco adnotavit DALEC AMPIUM: n Opaeger, tia oυ- an pre op salsamentum est, e pulpa thynni caudae proxima, Minidcirco minime pingui. PALMERIUS vero: n He-,, sychius inquit tapetio uictum vult α ιγ oc 3 κατα M To εα συντιθεμgpop. Potest tamen sic dictum intelligi, Pist
DEx verbis Strabonis id coniicio lib. VII. pag. 3ro. h. J, de Pelamydum si e thunnorum captura sis Is Σινά-
κεναι. Ad haec, & quae sequuntur, ista adnotavit CASAD BONUS: Absoluto eo sermone, item de Panibus 3, convivae habuerunt, transiit auctor ad Salsamenta. Inition proferuntur versus XIII. quo EUTHYDEMUS pro He -
, deis in libro De Sal amentis protulerat. Sed nae fuit hic, homo aut imperitus vehementer, aut impudens insigniti ter, qui putaverit reperiri poste tam fatuos lectores quin bus id probaret. Stultitiam hominis sive fraudem docten hic Athenaeus coarguit, validissimisque rationibus coni, futavit versus sunt neque docti, neque elegantes, ne-Mque Wiuo illum vetustatis ullo modo redolentes. Haec niuere illorum vitia iam olim nunc isthoc amplius etiam
di, niendis deformibus sunt inquinati. Quibus otii plus ests, quam nobis .maior rei coquinariae peritia iis nosa, emendationem huius,et sipi eius pii et tac non invidemus. DInterpretes quid praestiterint, quid nos praestare valea.diimus, ex istis lector cognoscat. α Archeserato versus illos tribuit Gesne pag. y 3. memor vocari illum TZν ων sq. o*α. - letio pol apud Athen. II, 3io. a. si Versus primus de secundus, ab Eclogario pro deploratisnhabiti, nobis non sunt emendabiles. Ex omnibus istis versibus non nisi perpauca verba protulit Epitomator. Oet Eb boniaeos', inquit, ora nyctyoc, repetetissTαι Ηcio op
3, nullae salebrae toto opere cogere potuerunt ut subsiste- siret, emendabat, erptaTον με φακob; καὶ κ ιθ ip etypri Tindoipnp. Nempe sic vertens: mice Iam primum ac ordeum in convivium apposta