Deipnosophistarum libri quindecim;

361쪽

tius A. ior ex ARISTOPHANIs verbis , quae paulo post Nostro hac ipsa pagina lit. d. adferuntur; quae verba haud dubie ob oculos habuerat Pollux Terminatio vocis A repo hoc loco ortum trahere potuit ex duabus dive sis scripturis Ac in de Aesio in unam confusis, cum te minatio op voci s iae in vetustiore aliquo codice fuisset

habet : similiterque Epitomator, alia quidem utens strinctura orationis, cum supra χελλώpnc scripsisset, hic aeeramees iis, scripsit in nominat sing.

videtur auctor, post DIONYSI LEM , quem pag. II 6. d. nominaverat, verba facientem a se inductum esse DAPHNUM medicum. Vide pag. 6. f. Oliae poc. Grammaticus ille qui in libris editis v encatur insolenti nomine Oder, Ob poc, in quibusdam mann exaratis, claro nomine Obaeps , Varus Ita literulae si unius mutatione , labore insanum magno liberamur,

ii quaerendi cuias hic me fuerit. Qua de re suo locon dicendum est.. CASAUBONUS. - Dicturus de ea re vir doctus erat in Prolegomenis ad Athenaeum, quae lucem numquam viderunt. Nos pauca ad hunc locum spectantia adnotavimus ad Athenaei Praefationem , Animadu T. I, pag. et . ubi etiam docuimus, in vetustissimis nostris membr.A perspicue Drepa scriptum esse Epitomatoris testimonium in neutram partem invocari potest; quoniam ab illo personarum nomina, quas loquentes inducit auctor, sicut plerumque alias, sicin hic silentio sunt praeterita. Tsipi ocrapetreemo si ic ob Aget n. Sic scribendum hunc versum monebat metri ratio. βούλεται dabant

mSStita unde primus versu in verbo ooAfrae finiebatur

362쪽

s, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. II S.

in edd. secundus autem ab saepsip. incipiebat. Cf. Κop dri Eus Observ. Philolog pag. 36. Ad rem quod spectat:, Antacaei, vastae magnitudinis pisces in Maeotidem B, Drysthene, e quibus falsamenta fiunt. α DALECH. - ida Herodot. IV. 3. ibi alch Nesset Adde Nostrum VII. 3is. d. & Strabon. VII. O . denique Aelian de a. tur. Anim. XIV. a ,26 laudatos ab Hesychii Inte p.

ad vocem petet aesei se eri . . Ante verba etμα σι υαί- EI, vocabulum Dippo speli inter se sit s. A. quod EX voce ete peto istic corruptum videri potest, idem valente aco laedii iri Merito omisit Venetu editor cum Epitomatore

Eamdem vero vocem in aliis Italicis codd. hoc loco i sertam fuisse, ex collatione Aegiana adnotatum a Casa hono in ora libri, qui eius olim fuerat, reperio. κα reciet &c Verba ex ANTIPHANIS Parasito prolata, cum veluti metro soluta vulgo scripta essent, ita digessi ut praeiverat OPPIER in Observ. Philol. p. a.

In NICosTRATI aut PHILET AERI vers. I. particUlam et e inter voces Bυζαντιον Ore Uic intersertam desiderabat metri ratio Epitomator isto versus .multa alia ex hoc capite vel prorsus praeteriit, vel in breve admodum conistraxit. Def. I. Trepsipικὴ 2 υνο αστριον. Laudavit oret ygιpικ p oepi Ic etiam Eupolis apud Steph. yχ. in TAI sipel. Cro OcyTpio est quam alibi et i ii istiae dixit: vide Animati v ad I. q. c. T. I. pag. s. Veri . . παγ' ἀμ-Jphe Plene etetp ecppphc s. A. Tum vers. d. idem codex καλουris Reel et αθου, rectius quam in nostro exemplo

cum superioribus editionibus expressum est α νθου, ubi κα αθου sic scriptum oportebat, iri per crasin prima syllaba longa fieret. Veri . . t AT μ ιστον. φλ op ed Ven. as Tiλιτιν absque accentu ms A. TiATOCed Casi ubi monuit CASAU BONUS: Sti stillimus ridiculam lectione in YsAreorum. Nam ita comminiscuntur interpretes ad illius b, interpretationem re fallones Herodoto lib. V. Prasiadis paludis pisces. Inde fortassis Tiliton salsamentum Dalech di, lectu sunt indigna. theto p μένi Top, est frustum maxrmum bifalsamenti, quod etiATo vocabant Hesychio .Polluce

363쪽

p. rig. IN RIB. III. CAP. LXXXVIII. 'ro

e, χph κα αποπλύpeti Est autem saperda vel coracinus den genere squam mosorum Plato comicus, ibid. ,rei regpi urexi ociare TiAToprasepiaeo detrμιαμn Tola oleietaetris Rectius nobis visum erat Tuo et his acute scriptum, ut apud Pollucem l. c. quam scripturam etiam doctus Hesychii editor praeferendam ceniuit. Veri . . Pro p. quod cum editis habet m. M., scribi iussit CASAUR. Cui parui, quoniam non modo apud Polluc. Hesych. nonnisi in neutro genere tisurpatum videtur vocabulum T. ATE p, nempe sipi oc vel Tέααχos', sed mox hic apud Nostrum etaptas sps in neUtro geneis re sequitur. Verm . Vox pila in edd. imperite superio. ri versui erat adiectari tum in Unum extremum versum

υπvμ snc sep ἐστιν. Ea igitur in hunc modum digerenda distinguendaque Memendanda CASAUBONU censuit:

J gerens. etsplλέ κε septa etTi. Particulam non, quae nec metro, nec sententiae satis conveniebat prorsus abiiciendam putavi, quamquam cum editis membranae nostrae eamdem tuentur. Pro ora JώIg-κα vero percommode oυI CIMOse eaedem dedere mem-hranae unde penultimus versus sic constituendus mihi visus erat: Tpita , καTεσθίονTsc, ouet et vigκ . Sin particulam In ne prorsus pereat in cum Casau bono velles mutatam, posses sic legere,Tpita p, etsi si bovet sc oυJ JάIsκία . H reo et o victa Tobetoichc. Percommode sic s. A. cum edd. Ironica quadam ratione telum vide ne nemo(nempe ex omnibus poetis aliisve auctoribus in hisinempe in salsamentorum numero, quae commemorari mereZntur Mendesios illos recensuerit aut, ut in versione posui-mUS, nemo, ut videtur, c Sua auctoritate, citra necesse sitatem , Cetror in Tu edidit Casaub qui quidem de necessitate .de veritate huius emendationis ita persuasus fuisse videtur, ut ne mentionem quidem vulgatae ante ipsum scripturae vel adlatae a se mutationis iacere in Animadversionibus suis dignatus sit. Mox vero recte idem Casaub Totic res p ' Mi correxit, Ubi pro Toυσperperam Tic erat in ed. Ven .Bas Toli vero in s. A.

quod ortum debuerat librario, qui putaret ad ola Me-

364쪽

ssci ANIMADV. IN ATHENAEUM p. II

ae pIpgueti referendum esse illum articuliim nec videret, fad Mapricioυc eum pertinere. De Mendesiis autem confer Xenocratem se et 3 . olim 36.3κ αν καλων σου μιν ip ta v. Tractavit hunc locum Gelae de Aquatit pag. as . Pronomen σου, quod deerat editis, opportune dedit s. A. Idemque pro nμιν-ω , mox dein pro laμίνι - ipiparum quae in editis legebantur, constanter nμιν ip ων , nisi i pns ori , Ch α ι - νn o dedit. Sic infra pag. gr. c. recte nμiyinpo editum etiam erat quam scripturam praeferendam esse ei quae hic obtinebat, docuerat CORAX ad Xenocrat pag. 8

ac de corrigenda huius loci scriptura diserte rursus monuit idem vir doctus in Notulis msstis in Athenaeum , nobis-cUm communicatis. Et nμipeps scribitur etiam apud X nocr sect 3 olim 36 aod fassamentum recens , quasi emi humidum interpretatur CORATU. c. scilicet quod nondum petiitis facta nescio an si scripserit vir do-A uso arefactum, induratum sit. Possis fortasse etiam semia

recens intelligere, a voce fit hc synonyma ου νεαpoc, de qua diximus in Animadv. T. I. p. II ad II. 6I 1c UmSUo convenit quod Archestratu supra pag. III. a. νέον μι- Tetsi si dixit cui opponitur Apιχοσθέλειoc pag. 2O. d. I ihil autem differre Alexandrinorum nμipirpo ab eo salsamento quod iiμιτα μι o vocabant alii, docet noster veris his proxime sequentibus. Quibus in verbiS, pro pomm Tειλε μένου , quod erat editum, errpo ψαλελε μένου scripsi cum s. A. Tum post ὴμσα ίχου, voculd o momnente AsAUBONO inserui quae olim non modo in edd.sed .in msstis nomissa, quia geminare eam diphthonis dii gum ut ait Casatib. improbUS pre*ευ; noluerat, i dii tam sententiam obscuraverat, quae nunc clarissima est. ARCHESTRATI locus, quem hic respicit auctor, is ipse est, quem modo indicavi. Nec lac Σώπατpoc . Mυστακου nTιω. SoPATERAM Paphius, is est qui alibi *λοιακο picto; sive *λυακo pet-nsoc appellatur, ut dictum est capite non ad III 86. M a J neque alium puto esse ab illo qui Parodus passima nominatur, quique libro IV. O pag. Is 8 d. J σακιο παγ-DMIE . Huius poetae fabula hic laudatur Milo Tακoi 2naaTιον. Qui neminissem horum verborum sub finem librin IV pag. 83. b. ΣωπαTpoc o reptas ocra Ttatam premn ip ir M. Ts, suspicabar hic quoque eandem fabulam

365쪽

p. ir' IN LIB. III. Ap. LXXXVIII. Iss

a , intelligi, inscribebam, a Mosetae, ii setis. Sed in eo-ndem libro IV. Opag. i s. et leges haec verba, re ripsi Mυστακo I. 2neth cpnctu Itaque nihil audendum. M CASAU BONUS. Hoc loco Mυστακo pena cute scribunt omnes sed Muo Treae ob IV. I s. c. Utrum rectiuS, non definiam SamuA PETITUS, Misceli lib. V. cap. s. pNυστα ΚοτυTita legendum censuerat, ubi tractavit fragmentum, quod IV. I s. c. ex ista fabula adfertur. M psi iσιὴ 2 rapti sic Epletaea Dc b. Vocabulo Rpὴπα-σeto in eadem re usus est etiam Xenocrates de Alim ex Aquatit sect 3 . olim 36. ubi docuit CORAcin Notis pag. 8o esse ὰκ ἀπαστα salsamenta eadem quae niteίπα- T aut nμιTαps et Ut Exhis quae comedebantur in-n quit recentia, antequana inspersum sal totam piscis sub- D stantiam penetrasset, ac penitus macerasset re Collegit ibidem vir doctus alia nomina ex etκpoc composita, eamdem vim habentia atque ea quae ex in composita sunt: in his ex Athenaeo nostro vocem Aκpo opste X. 2I. e. quae interprete Hesychio in 'Aκγο ιλιξ, idem valet acii Cum ait Plutarchus convivarum unus Trebet IE Tri

Di steti: Thitantini intelligit, hominem Tyrium icthosii Tyriis familiares, coectana de sepidium Hoc ita esse, ipseM Ulpianus docet nos de quo Athenaeus libro IX s pag. D 38 s. a. J ξυλίπαρον δ. et E TV, WAni si,n καὶ κόT- nTανα μsic aesti et i p. op, α παTpια μου νεμιμα βpω-3 μαTre opoμα σιν μέλλετε. Cum sit nullum ovum ovo sin milius quam hi duo loci, Dalecampius tamen diverses, interpretatur his libro IX., Nempe ibi coctana, cusexiguas interpretatur hic vero ad oran haec adscripsit:M Tec o Tαpset, milii paniculae rei feteto .ROTTiose, a r-ri taractra capitis, sinciput, caput M , Sed quaecunque ab illon scripta sunt ad hunc locum, sunt per me indicta ni-,, mis enim dat se ridicule Cottana proprie Syris cus,,, Plinii etiam testimonio, lib. XIII. cap. s. sec . o. Is Soeria praeter hanc peculiares habet arbores in scortim genere, D caricas O minores Ius generis , quae cottana Vocuratiar. αCASAUB. - Pariter Hesychius : Κόττανα , II. συκωμμικρων. Et ab ipsa parvitate nomen habere facile intelligit quisquis linguarum Orielitis aliquam notitiam habet. Con.

366쪽

oeph; et referendi esse illum articulum nec videret, sad Maro, et icti e uiri ertinere. De Mendesilis autem confer Xenocratem sedi. t. olim 36.) ita Reth p et ni ipsi tar Tractavit hunc locum Gesne de A quati a g. ets . Pronomen σου , quod de rat editis opportiae dedit s. q. Idemque pro Miriptar, mox dein s tabi ac, quae in editis le

etiam erat quam ripturam praeferendam esse ei quae hic obtinebat, do erat COR A ad Xenocrat pag. 8 ac de corrigenito loci scriptura diserte rursus monuit idem vir docto is msstis in Athenaeum , nobiscum communicati irae et scribitur etiam apud X Locr sect 3 n 36. quod falsamentum recens . Osuasi emi humi interpretatur COR A l. c. scilicet quod nondum petitu nescio an soli scripserit vir do-Auso arma ctum iuratum sit. Possis fortasia etiam semiis

recens intelligere, oce ri synonyma Te rect de qua diximus in nil v. T. I. p. dii aum. 6 1 cum quo convenit quod Ar Ustratus supra pag. I . a. ia i μι-vsici o dixit cui ponitur Trepi ac T. Astoc pag. et O. d. . lexandrinorum Miri petr ab eo salsat vocabant alii, docet noster verishus. Quibus in verbis, pro ' ο- rat editum, et a reTαλs As ita suo scri- post in rare saecv voculam tu momserui quae olim non modo in edd.issa, quia geminare eam diphthonis improbus saec sis noluerat, i ira verat, quae nunc claristima est tiquem hic respicit auctor, is ipse

D Paphius, is est qui ib* ei et M psi: et L sive Avet ab psimn t appellatur, i ictum est capite non ad II l. 6. M a J neque alium to esse ab illo qui Parodus passima nominatur, qui tu iro in L pag. 68 d. J se ic 'α i, ut i . Huius poc Labula hic laudatur Mυστα ι . n- Metiov. Qui meminis reorum verborum sub finem librin IV pag. a 83. b. Erum stet cc 'reptas crip ω επι ρα-nsopi et , si cabar hic quoque eandem sabulam Dilii autem differrimento laod ita iret his proxime seque

Psi cum s. A. Tnente CASAUBONc sed .in msstis nngum it ait Cis dii tam sententiam olARCHESTRATI loci

367쪽

p. ii se IN LIB. III. Ap. LXX ti

a, intelligi, inscribebam, . V ret . . ndem J bro IV ID Ors. Clipes hac

368쪽

ss, ANIMADU IN ATHENAEUM p. II A

fer Bochari in Chanaan, lib. II cap. f., quem ille bcitavit, Martiat. lib. IV epigr. 8s. Clib. XIII epigr. 28.

ubi perperam coctana vulgo editur, pro cottana Nec vero poetetώνων , quod edidit Casau bonus, hoc loco vel in edd.veti vel in sqtis legebatur In s. A. sic scribitur, RoTetae sequente puncto in ed. Ven CBas vero b TTαι, sequente commate: quae qui correxit Casau bonus debuerat tamen superiorum editionum inlibrorum manu exaratorum scripturam commemorare. - De lepidiori ait, idem CASAURONU consulendi sunt rei herbariae au-s,ctores sed hoc discamus ex istis duobus Athenaei lo-,, cis, peculiarem fuisse Tyriis, aut certe Syris herbae Mistius inter ea quibus vescimur, usum. α - Atqui pi-dium quod vocant graeci latinique scriptores, cuius foliis vim inesse tradunt maxime urentem atque etiam exulcerantem, Plin. XX. o. Dioscorid. II. 6s. medicorum quidem sui inserviebat, atque etiam in culinis condimenti vice fungebatur, ut ex Plin. XIX. 8, si intelligitur sed in ciborum numero haberi non posse videtur. Quare videndum, ne aliud quid hic lateat. Nec vero ipsum Agetrit ita p. quod rursus tacite hic edendum curavit Calati bonus hoc loco legebatur; nec lib. IX. p. 38 s. a. setipso dederant libri sed ibi, diripi habebant editiones veteres , consentientibus nostris membranisu hic vero editio ven. Bas sic habent, re Ag πιθι ν νει-

Sc. Casaubonus suo arbitratu sic edidit, rei getiyiων, 'ρι αθipeta taetre etsi in Animadversionibus autem , cum vicisset ad participium sipetb pets desiderari articulum, imgιραθέντε scripsit. Atqui eiusdem articuli clarum vestigium in illa, quam dixi, scriptura nostrarum membrana

ei rgip. scripserit Athenaeus, ut terminatio nominis perlibrariorum errorem fuerit omissa an fortasse, tenens exinoticam vocabuli formam; nude Ag νιJu aut alio quo modo scripserit, id quidem in aliorum vetustiorum codicum iactura, aliorumque auctorum silentita, quis definiet Certe scriptura Ag ri pii , quam pag. 38s exhibent libri, exoticum quemdam habet colorem Mihi vero mirum accidebat, cum viderem doctissimum Bochartum, loco supra citato, contentum fuisse graeca nominis scrine derivatione, me in orientalium linguarum penu aliquid

369쪽

p. tis IN LIB. III. CAP. LXXXIX. 333

b circumspexisse quod huc trahi posset, ubi de cibi genere agitur, quo solo maxime Syros uso esse satis perspicue significat Deipnosophis a Nec ego quidem rem offectam dare praesuma in sed quum in Hebraeorum idiomate reperiatur nomen a radice ad eisdem literis constante quibus haec ipsa vox de qua cluaerimus deductum, quo designatur edulium aliquod e scis paratum; donec certius aliquid proferatur, coniectare licebit, respexisse Athenaeum illud ipsum vocabuluin, quodcumque illud fuerit quo usi sint Tyrii, aut omitino Syri, ad tale aliquod edulium, quo illi vulgo uterentur, significandum vide Buxtorsit Lexicon Chaldaicum, almudicum. Rabbinicum, col. II set sub finem.

X. Oppoc CaιονυσαλεξανI M. Videtur scripta fabula Min tyrannum sexandrum, qui pro Baccho voluit coli. αCASAUB. Ibid sp σαμ α po c. Terminationem iprespuebat metrum , nisi penultimam syllabam vocis etα γχos brevem usurpavit ille poeta, quam alii omnes longam faciunt. Mireri tameia & s. Ep. eamdem te minationem tenere kms A. quidem quod sciam Loα - αγο σι habet cum editiS; s. h. veros re vaporiri p. Sed nec ipsa forma masculina aut neutrius generis usquam ali-hi in hoc nomine reperitur et nec aliud apud Grammaticos Hesychium , Suidam, tymologum, Eustathiumsadnotatum legitur, nisi Getae 3 si in quod Etymologus interpretatur WAs lRETIO praetos X οινίου νιγὴμs o sic voL- όμ ιχθύων. cons. Neisten ad II Corinth. II, 33. Itaque ecp etpolat illud vel cep sipoleti proxime ex et v p- ecpyssit corruptum videtur hoc ipsum vero negleeiametri ratione invectum pro re pyoc perari, quae vera fuerit poetae scriptura.Hλατωρ, ι κακoυμένω. Laudo hanc scripturam κα- ii,sυμένω non , Ut alibi invenias, καλουμένω , in hisis libris, Wapud Pollucem lib. VII cap. as. Hinc igitur

n Galenus, ei fabulae nomen ab Atticae populo qui sici, appellabatur. Adscribam verba Galeni, quia plurimum n faciunt ad cognoscendum eius comoediae argumentum.

370쪽

ss. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. ris.

,, Sic igitur ille, in praefatione Lexici Hippocratei, de b

idita enim ex eo ramale describuntur. Scholiastes illius D poetae scribit ad Nebulas, v s. et s. Det algila fabudi, iam omniflm primam ab Aristophane fuisse commissam:

SOBA Tot tir Galeni locum transscripsit BRUNTR in Fragm. Aristoph. pag. 36. monuitque ibid. pag. m. nullum adhucdum innotuisse Atticae pagum, cui nomenaee ιταLE QTc sebo piiμου ps et setia intelligendum esse hominem de plibe recte autem ob oαιταλsu intelligi convivas vel epulones: quod ipsum etiam diserte Elymologus in ore letaeAg is docuit.

strum versuum maior est elegantia, quam existimaverint di, viri eruditi. Nam siprece hic virum nequam avt scelestum D significat non quod ea vox proprie sonat Observaba-nmus ad Theophrastum, salsamenta inter vilissimos citios nesse habita unde proverbium mandrit, Trepi χου αζιώ- nTEpoc, apud Aristophanem. Ex eo Trepi ou appellarunti, sordidos homines O improbos. Ita accipitur in Aroemia,u quae paullo post sit. e. recitatur ab Athenaeo, qxnαν πα- ι αγι Coc ων τε αξ ιoc etsi potest iste versicui, lus etiam simpliciter accipi de salsamentis quae plagis dii contunduntur, Ut duritiem remittant quo in genere prin-ncipatum obtinet Germanorum Stoch est, insalpa si in piscis , ait Plinius, Nusqnam percoqui Potestas ferula verbe-Dratus Eodem pertinet ille versus, paulo inferius, allit e Tu et Terpi IV ω ys c. Et laena in voce πλυνgium venusta est siμcpi ohiae. Nam in propria significatione id, verbi convenit salsamentis taut cum ait idem poeta, bu

라틴어 텍스트