Deipnosophistarum libri quindecim;

401쪽

p. ras IN LIB. III. CAP. XLVI. 36s

perinde ac si v τατο δακτυλιουpdio vel a Tvλιο λυ*ovdixisset poeteis T I Asire et piae Perperam hi ret D ed Ven. Bas cum s. A. Ah creet ire ed Cas. Dein, cum post eam vocem nulla prorsus distinctio in veti editi esset posita, commode ista verba c*έpρται Aeetitos in ed. Cas. I. parentheseos signis erant inclusa quae signa in ed. Cas a. d. temere rursus sublata sunt Utique vero peprasteos et . p. malim cum o PPIER in Observ. Philolog pag. 26 sq. De embus , qui sequuntur, 'Hoc J Toυμ α Tu pio dec sic praecepit CASAU BONUM: In iis trochaicis,nqui afferuntur ex ALEXI DIS A iptria, sive Unctrice, in-nterpretes nihil viderunt. Sensus est Si ossetnam nos amn infamaberatis, hauriens ferventem aquam de medio lebete, mn ximam trullarum in os emundam. Distinctiones aliquot alien nis locis positas ita restitue : Eec J Toυp et 'Tupio metro; i'E

npi Sit Tommoreis. Haec dicebat ancilla aliptae, adolescen-ntium, qui comessabundi fores pulsabant, petulantiam ricastigans, propriae infamiae metu. βα- rei pύσαιναν mansit, nempe idein ac si repTex et in EpύTαινα α γυριν, inr-nmersa trulla aquam haurire ad Theophrastum satis expons uitiatis. p. 22 sq. ad cap. s. πρpi 'AναισχυνTietc. Iunge Dυμω cumκαTασκεOM. Deinde scribe: si Dμα , nJέ ποj n , Is Wioιμ ελ ιο , id est, ni id fecero, ne flam unia quam libertatis compos Et si verum est quod dixit Plautus: ii hoc poetae factant in comoedlis; omnes res gestas esse Athenis M autumant interdum ainen aliter se habet .fingitur Noe mi Tob p reetor esse non Athenis Atticis, sed in alian urbe Graeciae. Videtur id factum ab eo poeta, cuius D haec sunt. Allusit enim istis verbis ad morem krgis ser-n vatum, Ut manumissi haustum biberent aquae fonte Cynnadra Eustathius : ad Odyss p . pag. et s. l. q. 'Ei

402쪽

nillud fecero Alludebat horsum mulier illa, quam Xe-c

n narrat auctor lib. X. pag., Q. e.

M Serva erat quae loquebatur volUit dicere, Utinam, si priusquam moriar, libertatem possim consequi sed prae amo-Mre vini temulenta anus vinum Asυθipio dixit, cum aquam dii deberet. Caeterum de Fabulae istius, cui index AAsbet ire, Dauctore, ne veteribus quidem constabat: Athenaeus, vel 3 Antiphanem ait esse, via Agex ei Iulius Pollux Amphis, di attribuit. Sic ille scribit lib. VII. c. . seet i . J

M scribendus hic Politicis locus. Poetae verba, quum veluti nullo metro adstricta vulgo adposita essent, per iustos versus distributa dedi quos non esse trochaicos versus, ut nescio quo pacto Casau bonus sibi persuaserat, sed perfectissimos iambicos octonarios, pridem monuerat PIERSON ad Moerid pag. 16. .post huncΚOPPIERS in Observ. Philol. pag. et . Nec vero ullum verbum, at ne liter quidem fuit mutanda : nisi quod vers. d. adiiciendam , particulam non minus metri, quBm sententiae, ratio clamaverit. De usu verbi AHM , quem notavit Calaubonus, confer quae docuit alckenar ad Euripid. Hippol. v s. Σ3. Hesychii Interpp. voc. βατταν. Totum istum Athenaei locum, itemque quae ex Platono

mox adferuntur, omisit Epitomator. UAώτων έ' ἐν τcet repet in oλιτciaec. Vide Plat de Repudi

erroris fons in aprico est Monuerat etiam ASAUR. Vel 3 Athenaei error est memorialis, vel librarioruin qui istam scripserunt: iram locus est libro quarto. Non semel obis, servavimus, re in sedes invicem permutasse in manum exaratis libris. c. - Ibid. ii et . pi odivi. Pro vulgato ἐν λιν ω, istud sp λίνω, quod ex Platonis codicibus nonnullis adfertur, eo minus dubitavi recipere . quo facilius icta inter se permutari potuerunt; hoc potissimum loco, Ubi vox hin oυ, quae modo praecesserat, animo hoculis

librariorum obversabatur. Apud Polybium corrupte a

403쪽

p. 13. IN LIB. III CAP. XCVI. em, ae

c OAbo scriptum vulgo vidimus, probrepet Ab op XII. 22, d. breT' At op pro stet Aldiorum, VIII et , . &IX. 2o, 3. Sic o h i di, pro o λίνοι, in codicibus nonnullis Epicteti Dissert. I. D, d. viarum hi ore, pro p ε οι , in Simplicii Comment in Enchirid pag. EOS. b. edit. Heins. vicissim vero arrepet As o corrupte etiamnum legitur apud. Polyb. II. To, et pro rex hAt op qui error cum obiervationem nostram olim effugisset, de eo corrigendo dehinc monui in Notis ad locum modo citatum ex Simplicii Cominent in Enchiridium, in Epicteteae philosophiae Monument Tom. V pag. 3y2 sq. Mox, πώματac per inscripsimi in ed. Ven. CBas .ms paulo post iterum,

cum eodem ms A. Quamquam probum erat glaeαToc,

quod utrobique apud Plat editur .apud Athen in ed.Cas. posteriori quoque loco in ed. Ven. Bas. En, repo et ex ed Ven CBas .ms. A. restitui, ubi praeter rem repo=giis posuerat Casaub quod apud Plat vul-dio editur. Sed πολλC Si ae recte ed Cas. ubi vitioso

ro Ani epi, et editt. Vett. Um s. A. Tum vero, post pi et interserto commate, sic pergebAnt edd. Um S. A,

n τι την πολλ. ubi ii ex editt. Platonis in mutavi, tacum os et iunxi; et vero tenui quamquam in Platonis editionibus non compareat. Denique inaesti, et o πειν μex Plat correxi . Tniam cs'. ora inhior Saepius laudatus Nostro scriptor SEMUM: cuius nomen h. l. in s. p. ex tabo in .hλιοσcCrruptUm est, tam in contextu quam in ora libri, ubi auctoruni citatorum nomina rubro scripta repetuntur. Et vetus quidem ille error erat, nam rex es. A. eamdem scripturam adnotatam video. Eadem erroris caussa, ex qii a vici in m etiam, literam subinde pro inperperam positam vidimus de qua permutatione ad III. ys. b. Io6. f. dictum est vide pag. 3 sq. harum Animadv. Recte

vsi autem memhranas Onescio quas dare ait Casau b. Recte id quidem sic noster s. p. indeque Eustathius

A. .Ep. tenique Casau boni codices: qui quidem libri omnes continuo deinde in Asia 3 p consentiunt; ne id qui-

404쪽

s6. ANIMADU IN ATHENAEUM p. Ian

dem male, nam perinde utraque forma esserebatur no dinen Ovid III. Io. f. not. coli cum III s6. e. d. , potuit praesertim unus scriptor hac forma uti, alius illa. Scripturam quidem peris solam adnotavit Hesychius apud Etymologum utraque occurrit, sed frequentius, .unice ex professo, ista per . Ibid. Ospou Pi oretaei. Nisi prorsus deletam malueris vocem, Tos, Uam temere hic repetitam cum editis habet s. . sed ignorat Epitomes admodum utique probabile videri debebat, esse eam ex vetet spe ortam Prorsus inducendam vocem ceni uerat Casa ub in Animadu suffragante ORATO. Pro RαTαθέν τε ζ idem vir doctus CORAT καθένταc malebat, abreptirlaei provocans ad id quod pag. Iad. e. vulgo le

At huius quidem scripturae aliam mi esse rationem, hic vero satis commode ferri posse vulgatam scripturam,

qUam tenet uterque noster codex, visum mihi erat. Dinoμiζονται , est referunt domum et non, hauriunt. Observandi, dum est qucus ait, aquam imici in haec frigidaria quae sit M tepens. Potest intelligi, quae propter anni tempus in-ntepuerit potest etiam accipi de quaesito tepore admotan ad ignem aqua Nam, ut qua in frigidissima fiat aqua, di, calefacienda prius es quam in specum demittatur aut imputeum. Caussam explicat Alexander eo problemate dii cuius initium, as T io Epμαι νεμενον κα sic *pέαpnχαλωμενον .υχpὴTaTop ποιείTαι. Similis ratio frigefa- dii ciendae aquae est, quam ex Protagorida mox describit, auctor sole enim prius calefaciebant. c. CASAU B. De Attico vocabulo ETακεpac cons. II. di d. .ibi

notata.

SOPHILI nomen erect Σώ*ιAoc in edd. .ms A. Per eperam Eo hoc scribitur in D. Huic poetae in s. p. tribuuntur verba illa, quae ALEXI Dis esse docet plenius

opus. Ibi in vers. a. cum ad Grammaticam rationem commodus, tum ad fulciendum labans metrum necessarius erat articu tu To, quem ameμETsi spet inseruimus, praeeunte

BENTLEi in Emen d ad Philemonis Reliq. pag. II 3. Temmere verba ista Philemoni auctori adscripserat Clericus, in Philemonis Fragm. pag. 3O8.

405쪽

p ridis IN LIB. III CAP. XCVII. 36s

Duri autem res es cum puteo, id est, puteum habeo, frigidion rem Ararote Araros, Aristophanis filius, poeta co-3, micus, non inter primos, ac ne secundos quidem In-,, de occasio venustissimi ioci. Simillime Gnathaena Dian philum poetam risiit, cum coenanti apud se, infrigidam dii laudanti, Non mirum , inquit: ego enim aquam frigefacios, iniectis in lacum comoediaruin tuarum prologis vide lib. XIII. n pag. 8o. a. De Ararote dictum Obi cap. IX. .

Quae ibi ad III 86. d. de hoc Poeta dixit Calaubonus,

in Indice Auctorum referemus. De quo Vae hic adnotZvit doctus Animadversor, perspecte illa quidem monita sunt: at sic nondum persanatum fuisse locum ToUpiUs docuit, Emend in Suid P. III pag. O3. με α pro m

muliere loquens Eubulus, apud Nostrum XIII sis. c.

μέ et Ir- μα. i. e. excellentam mulierem dixit. Eam dein emendationem, ignorans Tota pium, suo etiam nomine proposuit CORAv. Idiotismus , inquit, nemini non notus e

Xenoph. Cyrop. I. , , inviger de Idiosm. III. 3, I. Mihi vero vel sic etiamnum tertio vesti medela adferenda visa erat, pro epEαToc, vel epEαTio scribendo vel pρα- ί; et et cum penultimam in epέαToc necessario brevem esse existimarem, ut apud Homer Iliad. - . Is . In Straitidis s. s. apud Nostrum III. et . d. Sed nulla opus esse novatione intelligo: nam me creetoc penultima syllabdlong quasi ex cypasere Toc contras a perinde usurparunt auctores omni exceptione maiores. Sic certe non modo Apollodorus Gelous apud eumdena Nostrum pag. 2 s. d. sedi Aristoph in Pac. s 8 .in Eccles Iood. 'Oνιμα ει opseeTimop Jω ου Ttac Pute fortasse,

vocem vettas referri ad testimonium Hermini, quod hic

406쪽

adpositum Olim ab Athenaeo, praetermissum csset libra-friorum negligentia. Qua in persuasione fuisse video Editorem Basileensem, defectus Anum post obrra ponentem , itiodi in ed. Cassi superest. At nihil desideratur oυTruca praeceden verbum pom si refertur cf. III. f. a. Motata ad III. y2. e. pag. 22 sq. harum Animadv. ALEXIDIS versiculos ex Mandragoricomena Excerptis stiis inseruit GROTIUS pag. sq. culta versionem Graecis nostris subiecimus, in uno versu qui irro paululum ab ea

CAsAUP. - Platonis dictum illud ridet alius poeta in Anthoi Brunck. T. II pag. 32. num. I. a. ad quem locum consule quae adnotavit Iacob Animadv. Vol. II. Part. III pag. et i T. Vet. q. Lingunt etυ εμεῖ opTEc s. A. .ed Ven post se orab interpungentes orationem. Et a vetus is error fuit itaque .ms D desinens in orti 1 γρ-3sia b diu T c, praetermissi nonnullis versibus dein sic pergit, areth IN EMEbet c. Sed in eo errore latens v rum num demum video Post συ sp si vers. 3. Utique

interpungi oratio debuit in quarto versa vero sic distin

Hac sententii, Utut divitiaso possideamus , aliis tamen non

sumus divites, i. e. hi impertimus. s. s. rotius, pro O cpipdαgp, citra necessitatem κου - ρομε scripsit. Tum et aetas in et Eoi s mutanS,

sic interpretatus est illum versumet conserimus quippe, scd conserimus pessimis. Vers. 6. Ita n edd. scribitur,'κ Tnc po*fic o Titin καθ πα-αν. Mendose neque ad rem facti quod si xetti,, apud Homerum de farina dicitiis Scribe, et e nc T-n vel in semeti peti Jὲ τὴ καθ' αμ. CASAUB. - Pe specte id quidem vir doctissimus sed ad coniecturas confugere nil opus fuit nobis, quibus commodissimam scripturam T si vii obtulere optimae nostiae membr. A. Aέκ. λ; pceio Cabundante e praepositioiae idem valet Z Tec Titi; potius, S Tec valet EreTre Tec, Ut sensus sit, Quod adfinet ad quotidianum victum Editorum tamen scri-

puiram hactenus de dit OV in Cur Novisi . in Suid.

407쪽

p. 1 IN LIB. III CAP. XCVII. 6

Quae quidem post id, quod nobis codex noster largitus est, nemo facile desideraverit. Vers. 8. De ωμω μέλανι conLIX. 3 s. e. Nec vero s lis Lacedaemoniis proprium fuisse itis niertim, vel ex hoc loco intelligitur Monuit hic CASAU B. , Magam candidam dii in ius nigrum intingebant, cuius, M. Tullius Tusc.i, V. d. meminit. Sed mirum iuri nigro aliud potiusnopponi quam ius album. Nam de mata item sequens

ei verritilus est exponendus et nisi referre volumus ad ocu-ntorum reo pes *ac nigro enim inficiebant sibi eam a litem quam formosam volebant videri Notabis Jρυσοποι ν

oi Jευσοπαι χρώζομεν cum proprie Omnis suasus color, si ut Latini loquuntur, δευσοποιhc appelletur. α - Quod dicat poeta albae macis aptari ius nigrum, nihil in eo incommodi video equidem Quod vero vers. s. o καλὲ

. . c. scribitur, habet id utique eam speciem, ac si ibi

de alia re, atque superiori versu ageretur. Et, per se si species, recte interpretatum dic a Dalaca rapium, speciosum colorem de bili nos alio tingimus. Nam ea est notio vocabulis Wυσοποιoc lane imbtittis , indelibilis color, qui elui nequit. cf. Suid .Hesych. Sed quod si cum ad pra cedentia tum adsequentia attendas, videtur .hic utique de re ad victum pertinente agi quam in partem rotius

accepit in eam vero partem commodius videri debebat T. καλs et s. Ita vero et Jευσο Tost de nigro colore fuerit accipiendum. U. II et os . v nappμὶ n, βιασυ ομεν , Scrisissimus ut erat in membranis, et O &c. Opsomum aint calidum apponatur, vituperamus e sic etiam in Epitome. M vulgo, et J' Aop unde fecit Dalec. Tui stati Aops non

minepta quidem coniectura, sed quae veritati non des, beat facere praeiudicium. Quantopere ferventes cibos exisnpetierint veteres admonuimus lib. I. cap. I. ad I 6. Dc. Animadu T. I. p. Si g. o velis p cenet interpretari, si non pugnabo.α- Commodissima an optima scriptura, op. sed, quod membranas i. e. Italicos

codices, quorum Excerptis usus est , Ephomen eamdem

408쪽

s 68 ANIMADU IN ATHENAEUM p. iam

desisse Casau bonus ait, etiam atque etiam inireris. Nam ad nostrae vetustissimae omniun membr. M. Coptimus noster cod. D. in suspectum atque etiam plane mendosum cho cum editis consentiunt; nec vetus interpres Natalis

Comes in Florentinis codicibus aliud invenerat, nec ex vaticano codice in Aegiani Excerptis adnotatum quisquam hic reperio. Quare prope absum, ut Casauhon h. l. non fidem quidem, sed Axpi aiae habeam suspectam , accidisseqtie ei existimem, quod iam alias subinde obiervavim US, Ut, quam e nescio cuius docti viri coniectura adnotata in alicubi scripturam reperisset, hin contextu posuisset, eamdem deinde, cum Animadversiones suas scriberet, immemor unde eam accepisset, Sstis codicibus acceptam Ulerit. Vers. a. hy Rc citius popa κνυ ίζομεν ἐκπ/τι- ἰομε edebatur et quod verbum ex uno hoc Athenaei loco citans, Stephanus in Indice Thesauri, secando exhaurire interpretatus est: quod ipsum verbum pussare tenens Dalecam pius, cum sentiret quam esset incommodum, negatione in adiecit, ne pilusamus quidem. vide mox Animadu advs. q. Grotius, ibimus cum fastidios coniectura usus, perinde atque Dalecam pius, non certa ratione percommode vero taetrυTi oμs dedit uterque noster codex, i. e. exspuimus, exsputamus. Apud Suidam legitur I IUTi G, WTeciat, tibi muta oportuisse recte H. Steph in Ind.Thes monuit, praeeunte tymologico M. col. 6s sq.

M mendabat u cf. II 68. a. inibi Animadu T. I. p. di6. Jn Theopompus, apud Suid in risu et J

n comicus, pro mureipεσδαι αῖ α υpet quod ii sitatius ii eae perdite amare, o cum furore expetere. Contrariumnest in superiore versu , κν Ti ομεν ζ quod mutant male nil arieti oμgp. TE TιTi ομs est, lente Otium fassidio bii bimus quas pii antes vel dysare experiundi gratia vix ususinemus hoc enim est pili re, ut notum ex Teren-

409쪽

i, tio. α CASAUR. Interpretatio ista versus superioris ferri posset, si simplex adesset verbum vi Ti oui p. non ..cπι- vi m p. Sed haud dubie recte ibi a nobis .codicum restituta est scriptura. ae8ικpαTnc O', ἐν .em petet . c. Citat ex h. l. titulum illius dramatis Suidas in Oxpiletiacta diserte noinin angtertium librum Tia agi petro*ισTω Athenaci Poetae illius verba olim nulla habita metri lege continuo tenore scripta legebantur nec ego, quod genu sit metri, certo confirmare ausim et suspicatus aurem eram , essit iambicos versus octonarios, quorum priori deessent tres pedes cum

dimidio, posteriori vero pes postremus. Refragari tameta huic rationi intelligo prioris versus verbum postremum 'iura, penultimam longam habens. Denique, verum si quaeris, fuerint plane duo senarii, sic digerendi:

Quorum in priore, prunus, tertius pes dactyli sunt: in posteriore secundus est anapaestus, quem in ea sede

unguentis delibuendi, vide infra, lib. XV pag. 6yI Extr. sq. Caeterum, quum haud satis integra videri potu rit oratio, sic fortasse scriptum oportuisse suspicatus est CORAX καὶ μύρον vita roμα Tos peptari vel . χω κρα- σTop p i inarao moιε Haec, inquae ex Euthycle S Xenoph. sequuntiir, omisit Epitomator. Eύθυ λns 'Aeto Tot irimi ToAi , Ita scribi recte. Dbat Suidas, in Euθυ λἀ qui huius loci memi Iit Pau-ncissimas ediderat fabulas unicam invenio praeter illam n Laudatur enim in Attalanta a Paroemiographis, in prover-ubio Bού DAμoc. Apud Pollucem Lb. VI cap. 3 sectu 16 i. fortasse scribendum , se iere eo 1ε υδυ κλἀxMA. ει α Σοφοκλns. Nam qui ille Etaclides, quem non minat vulgata eius loci lectio Asotum, vel foros., plures Graeci Comici docuerant etiam e Latinis En-nnius atque Caecilius; cuius poetae itemque Afranii Epi-,, stolam quoque laudant Fellus , Priscianus , Nonius. α

XENOPH. Ahmorab. II. I, o Paulo post, corrige operarum errorem, quae perperium I To3ια Posuere pro T'καιέ.

410쪽

h. L monilit idem Qua bonusta, lac eo minet exhibebimus. Quod ineas, in rati met ac poeme in stata caecitari ait ab Aeri et tars vir' --.--j κ . . aduci id debet illis Midae te: nonus, in Praefat. ad Athen T. I. v xiv sq. m. a. p rotuli reperitur enim etiam nunc Eo aram L sim merum apud Nommi, praeter hunc loca no lib. II p. 3 e. t. In Iem. . . Te ops a tabem mis A. O p. quod tri caussa recte in is et e . a mutavit metrus uomini vero b d. - a x si, opponune deo m. A quae ipsa scriptura maniteste etiam indicabar, quod iam alioqui probabili mihi visum erat, satre Proba Lx a, et odienent ibi libri dimnes xae ias dem se, criptum oportu illa Quamquam enim verbiam mam recipri e haud raro usurpatur intestigendo Graia; vide ex . Polyb pag. 3i'. tamen hoc loco, ubi, aes i csrai simul ad cp et ar simul ad ipsum sese ias ac contem, pertinet necessario pronomen reciprocum da me erat adiiciendum. v vier et Co ier, a pi. Quod tacite hic rei curavit Casa ubonus a, iis p. id ex Epitoma, cheliana sun sisse videtur no iter quidem sic habet eode D. Quod non improbo quidem me tenendam cod eo A. cripturam putavi e quo tamen accentum in hoc non ure non ideo Lotatum ata Maec ancillae nomen est . VIII. 33S. e. t. ut apud Terentium in Eunucho, ubi quidem perperam Do

tae r iis

라틴어 텍스트