Deipnosophistarum libri quindecim;

411쪽

re, es, i

412쪽

E uaeorum. Sic recte mss. Perperam T υ pocolina edd, quod corrigi iussit Calaub. I STRATTIDIS vers. I. pro dcres dili vis p transpositi verbis taporum via postpscribendum monuerat metrica ratio ibidem vero, pro os cap quod erat editum, o LP se dedit s. q. In Epit desunt traitidis verba. Dein ali recte d. Cas. Perperam si ed Ven. Qiunctis duabus vocibus log ἐ-

iussit CASAUB. LYSIPPI Bacchas inquit ex Athenaei,, lib. III. QVIII nominat Suidas Pollux quoque memi-nni lib. VII. cap. XVII., cap. XI., riseet. T. 8s item lib. X. kct. o. Is Alia quae de Lusi oh. l. monuit idem Casauhonus , in Indice Auctorum ex-hihebimus. Quod Suidas, i λυσιππο , poetae huius

is . adiici id debet illis Suidae testimoniis, quae iii Praefat. ad Athen T. I. pag. XIV R. not. . protuli reperitur enim etiam nunc Baccharum LYSIPPI mentio pud

Nostruma praeter hunc locumo lib. VIII. p. 3 q. e. vel Lin Vers. a. Ceth, ps, habent mss. A. O p. quod metri caussa recte in Ceth pa re mutavit primus Editor. Dein vero ibid. o glansi opportune dedit s. . quae ipsa scriptura manifeste etiam indicabat, quod iam alioqui probabile mihi visum erat, versu tertio pro καθ ικε αι, quod tenent ibi libriuemnes, καθ si asprit, i. e. demisis, scriptum oportuisse. Quamquam enim verbum, ιέναι etiam reciproce haud raro usurpatur, intelligendo saevior; vide Lexae Polyb pag. 313. tamen hoc loco, ubi, ρι- κενα simul ad cpsi popasina ut ad ipsum qui sese in putetimeoniecit, pertinet, necessario pronomen reciprocum diserte erat adiiciendum. bio et hip ινον, ωμι. Quod tacite hic edi curavit Casaubonus a piων , id ex Epitoma Hoescheliana sumsisse videtur noster quidem sic habet codex D. Quod non improbo quidem sed tenendam codicis A scripturam

putavi de quo tamen accentum in hoc nomine non video notatum atapilic, ancillae nomen est VIII. 338. e. f. ut

apud Terentium in Eunucho, ubi quidem perperam Do-

413쪽

raeas vulgo editur de tanti pic, sivea ut apud Suidam cri

πλούν. PROTAGORIDES, cicerius , Athen. IV. 1 6. a. non aliunde nisi ex Athenaeo nobis cognitus est, qui alia nonnulla eiusdem scripta laudavit. Quanam vero niaxime aetate vixerit aut qui fuerit Antiochus rex, quem dicit, quisve fluvius, Nilus, an Euphrates, an quis alius incertum Cons Schneiderum ad Nicandri Alexiph pag.

editis, commode dedit uterque noster codex Stus. In ANAXILA verbis, quae continuo olim tenore scripta, pro metri ratione nunc distribuimus, vers. a. νόμιζ'ovet aesi scripsimus, praeeunte s. . in quo pro more plene scriptum poμιζ ύπαγ μιγ. Temere, imperit: γε- νοιθ' υπα νιν erat editum. Deest hic locus Epitomae In sequente eiusdem Anaxilae versiculo, in quo cum editis consentiunt ambo nostri codices, desideratur extrema syllaba Forsan αν,λωλε o scripserat auctor.

n plum habes apud Suidam in T κομ ἀτασθαι. α CASAU B. At apud Suidam riuod ex Gaiaheroiulierus docuiti haud dubie πολλόδωpos ire pυστιο 'πολιπού ii legendum rut quam fabulam Gelo APOLLODOR tribuit Athenaeus, eamdem Suidas Caraestio APOLLODOR tribuerit; quemadmodum alibi quoque duos istos Apollodoros inter se

permutatos videbimus ad Athen. VII. 8o. e. πολιπού- σα autem non cum Dalecampi Animo desectam interpretatus sum , sed Deseraridem, nempe quae maritum deseruit; sic enim mulierem eiusmodi dicebant Attici, απολελοιπυία vel ἀπολιπουσα et aere. Ut ex Demost h. MAndocide adonotavit H. Steph. Thes II 66 . . Simit imo titulo, πο- κρί-πουσα , exstiterat etiam Diphili fabula, item Hegesippi, cognomine Crobyli. Deficiente interpretatus est Grotius, in Excerpi pag. 8a nescio quo sensu. Quod ait Athe

re, quod, cum Attici relli Graeci ut Suidas docet stim

414쪽

i est, et Eva ora et Ara m quod merito Ut destiam fue SALEI No monentis vix extae TF. et scribi ApD8 Polluc in M. id en, in Asa et In Imrem o veriti mam scripturam optimae notetrae memtr. g. OecierUnt. COII. VIII. et 36. c. bi eodem titulo rubi Amphaci 2Ircton huitur. Hoc laco ILLyERUMUS, Cipi veram isti praram In contextu versioni, GClicae tenens Adnotationem abiecit huiusmodi odi cor eo Maras is com me casa met a uet et dic me a metas talion Ae vis, eae mota me et de re a nommer, mulam 'o et Versa ac res e. - Eeo vero, ne Cud amplius cam, sancte confirmare oculanasteta positan in M. Elo libro, cuius ad oras CAIAu onus collatione Emendat dines sparim nonnullas St ad Athenaevin adscripsit, hoc loco ad vocem meta poeta, prae in et Bai exstat, nihil prorsus ipsiun Ebrum dico quem iuamdum dum stareum ad UWaericaxei, ac de . , in sumta post miraemer humum , d trapen vinetis semia race;

416쪽

λακκo dixissent cestam vinariam taliariam, Apollodorus ae emam dixerit in qua aqua colligitur qua notione vocab. illud Athenae aetate vulgo usurpatum fuisse videtur. 'A;ων σα e. Quid timuerit mulier quae loquitur, aut cuius rei caussa fuerit anxia, nescio et nec magis adparet, cuius rei caussa tines paratos esse illa voluerit fortasse conficiendae scalae caussa, ut vir doctus DUTHEI in Notis msstis coniectaverat. In πεποίηκα , eri . . consentit cum editis s. A. m. . non habet. Ego vero in versione praetuli Dalecampi rationem.

Tae . 'γTιφανει. Sic s. A. etae petissisus edd. De- AAsisHI'. Γυν αικοκ ατία ἐν Γυναικοστ αTiet edd. bi est, in Expeditione Mulierum quod merito suspectum fuit CASAUBONo, monenti Tυναικοκρατεία. scribi apud Polluc. IX. dd. id est, in Mulierum Imperio Verissimam scripturam optimae nostrae membr. A. dederunt cons. VIII. 236. c. ubi eodem titulo fabula Amphidi auctori tribuitur. Hoc loco VILLEBRUNIUS, Wipse veram scripturam in contextu versionis Gallicae tenens Adnotationem subiecit huiusmodi Ce la con des Manusmis, comm Cafaubon

Paracs trotive dans la collationia Aegius, qui avolt interet de ne pas nommer, Noulant 'appropria fata ouille. - Ego

vero, ne quid amplius dicam, sancte confirmare oculatus testis possum, in ipso illo libro , cuius ad ora Casau bonus ex Aegiana collatione Emendationes sparsim nonnullas Supplementa ad Athenaeum adscripsit, hoc loco ad vocem Γυναικοβ TpαTire, Uae in ed. Bas exstat, nihil prorsus esse adnotatum eumdem ipsum librum dico, quem vi lebrunius in Praefatione tamquam fundum suarum adversus Calaubonum hoc in genere criminationum indicaverat. xpi o AOP o Cedd .ms A. ,hic inpaulo pol constanter cum simpl. o. properis pomenta scripta voce; insic rursus s. A. lib. IX. pag. 386. e. Constanter ve

Neutrum male, ut videtur: nam perinde uripicroe cum duplici co , ripio ae simplicis liter scriptum, at nihilominus prima syllaba longa, passim reperitur tum vero

acute scribitur vox apud Hesych. .apud Eustath ad

417쪽

p. ras IN LIB. III CAP. XCIX. 3 s

ικελον, κνισοκώλαξ. Desunt ista Epit Particulam aere , quae in edd. ,s A. proxime ante pia OROAαe ponebatur, retrahendam eta, inante aeret eth Σαμ. ponendam, re cie monili CASAURONUM: Edita lectio, inquit, facit nauctorem vocis vim Aoi os hum poetam, de quon Strabo .Pausanias falso, ut ex subiectis illius verbis siliquet. vide paulo post lit. d. he. De Afro illo, genere Samio, vetere Poeta epico, consule Valchenar inc Diatrib ad Eurip pag. 8 sqq. not. I. Ibid. καύμαTorta petrecte mSSti , et edd.SIMONIDI Epigramma sic a se to vel ph: op ut ait, latine conversum recitavit CASAU BONUS Pieria cosas qua circumtexi Obvie regno Thracum flans vehemens boreas pquaeque inopes laenae a lxit; verum esse molesta desit, et tumulo viva reposta diu:huius partem aliquis dato mi Ferventra amico turpe nimis fueris Pocula porrigere.

Graeca ex Athenaeo in Anthologiam adoptavit . Steph nus pag. I a. itemque Brunci in Anale et T. I. pag. I 6. DUm. Ios cui VS cons. Notas T. III pag. . . IacobsAnimadv. Vol. I. Part. I. pag. 266 sq. em. I. Tn psi voT Oύλυμνοιο περ πλgvpk ὲκαλυ- cp- - opis . Scribo Tκ, non sirum: re ait CASAUB. Quae mihi novatio parum necessaria visa erat. Simillima etiam

ratione verbum καλύπτω cum accusativo eius rei, quae alteri obtenditur aut circumfunditur siveritia tegitur altera,

Construit Homerus, Iliad. s. is.' , 13. Walibi ubi sicut nomen eius rei quae tegitur altera, seu cui illa obtenditur aut circumfunditur, construitur cum praepositione re bo θεμ, sic hoc loco eum respi praepositione. Quost si dativus casus desideraretur, non eth in T; erat mutandum, sed pro Acuplic oportebat WAgus c, praepositionem reso cum verbo a Au a iungendo ut Iliad. e. 3ss. Vers et hi is, quod adoptavit BRUNC , primus proposuerat VALCRENAR. ad Herodot. VIII pag. 6 s s. quo horeae penetrabile fretis indicaretur Quae quamvis praeclara videatur emendatio tamen mutare vulgatum M Uc, quod tenent ambo nostri codices, non sum ausus, cum

418쪽

s'. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. Iam

παc m. Fra E TIEσσα σθα dicuntur mortui, quando sunt M epulti, ac terra ceu veste amicti id enim est a rιέσσασθαι

dic vel imἐσασθαι. J At h. l. festivissime dicitur de nitie ins terram defossa ut servaretvi ea ratione ut anto descripsit Nauctor, aut simili Ideo ait, nitiem terra obrutam fuisse vi-Dν.rm imo ut viva servaretur nec periret. Obmpi mo

Dies dicti olim quam plurimi de Pierio, qui in Pieriadi Macedoniae, poetam loqui certum est ex hoc versu.MElegans est antithesi in verbis Istae cyp reth, mordebat, D sive urebat, hyemis videlicet tempore inta ta*θn, morantita es; nam aestate nix est gratissima Dalecam pius ta-rimen rescribebat πέμ*gnet absurda multis modis conie-3 2 Ura. α CASAU B. - verbum έκαμ*si cum edd tuentur nostrae membri A. quod cur in x,*θn cum BRUN-cRIo Utarem, nullam satis idoneam caussam equidem videram. καμ*pi flexa, mollita est nix mutataeitis via cum antea acris esset iningrata, nunc grata suavisque facta est. Quo cum verbo collatum alterum x * n, ut dicam quod sentio, languidum mihi in ista verbo.rtam connexione visum erat. In Epic desunt octo verba,

etis, pro vulgAtori metis, correxit BRUNCR. Ad verbum Icet pertinere hanc voculam adparet, quo fiat compositum siet Tic Tlao αυTnc ex edd. tenuit idem ERUNCE , non nisi accentum Utans inoi 2 os consentientem utriusque codicis nostri scripturam, μοι κ αὶinc tenere debuimUS. et uer alat ἀσσε, αυTnc vel eυ- iis, ut saepe apud Homer vide Iliad. I'. 38. s . 38. In SH vers. h. pro Abg o Epicro LbArei, quod tuetur s. A. cum editis, λθε νισσοκίλα habet s. h. haud absurde. In eodem s. D. κνισσολοι os sic scribi, pro κνισολοῖ oc, paulo ante monIli Vers. 3. EABTU REX Epo . dii Invocatus itisculi egens Nescio quid legerit uir doctus.

419쪽

p. 15 IN LIB. III. CAP. XCIX. 3 s

Mir . V Ac videtur mendici descriptionem Homericam

i, 'O. o c. p. esse imitatus : Homero enim iuniorem puto Uium cum Eustathio re CASAU B. SOPHILI versus ex fabula Συντρεχopete itemque reliqua huius capitis desunt Epit. In vers. I. U Toppo Oetaeos sepμ abundat e pronomen personale, quandoquidem s. 3. rursus diserte adiicitur Ferendus fortasse pleona inus: in quo nihil dissensionis ex ms A. adnotatum est Suspicari vero licet, deberi insertam us r. literam,

docti cuiusdam librarii sedulitati, qui opus ibi illa fuisse existimasset, quo syllaba se longa fieret: at in caesurae

versus, praesertim ante vocem ab aspero spiritu incipiente, mon opus erat illo fulcimine. Ves. a. oppis id reiμα. Tyri p. Iro Tipae,iματιατιν, quod erat in editis, etινα κιμαTim scribit eoae A. quod in ip , ιματ ιγ mutavi. Veri . . TeeυTnpi scripsi, vestigia secutus scripturae quae in editt. vett. ,s A. obtinet, in quibus. Toιυτι, scribitur, mendose id quidem quod in aes in p. mutaverat Casa ub.

'peti*αpnc,pi μονσυει 'ομ υ λίω n Bomblium vomncabant genus poculi, de quo diximus alio loco. Vides, ad VI. 16 r. h. Inde huic fabulae nomen videtur indiesi, tum ob frequentem bomboelii in ea mentionem. Polluxn tamen lib. X. cap. XLvI. ffect i s. I ANTIPHANEM ae laudat e Bομβυκίοιβ. Utrum id sit diversae fabulae n

rimen, an huius nostrae, pronuntiare non ausim .c CA-sAUBONUs. - Apud Athenaeum nostrum IV. in I. e.

rursus laudatur Antiphanes oμβυκίω pi, qua sub mendosa scriptura eadem fabula, de qua hic agitur, lam tere videtur. Itaque, haud improbabili sane ratione, O PIER in Observatis Philolog pag. s. accipiens ex hac posteriore criptura terminationem, eamque cum priore parte eius vocabuli quod hic legitur, coniungens, uir hique a Boμ υλίωνι oportuisse censuit, ut verus tit ius fabulae Bομ υλίω fuerit. , Quod iocosum inquid, n forte fuerit nomen , ductum ab usitato βομβυλιὴr quon modo, a sono liquoris erumpentiS, as angusta cervicen dicebatur: de quo satis multa notantur apud Hesy-

420쪽

ns ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 26.

Nicripturam lex metri amat corruptam. Nostrae emen fudationis auctor fundus Athenaeus ipse, qui libro XI. 3, pZg. dy6. a. nos huc reiicit, .sic scripsisse assirmat.

m Media in hac voce corripitur, Ut prior in T. Fri. Ad verum proxime accedebant nostrae membr. A. πεTαχ-

μω exhibentes sic, alii duo coelicis Parisienses, teste

Dalecam pius citet o legebat, Iesamo vertens, invitis quidem, nostris Casau boni,sstis; nec tamen ita absurde est enim rapio proprie pisorium Rus tenue, vel crum Desa, ex sesam. O melle confecti ut docet Noster XIV. 6 6. c. Eiusdem mentio iam facta est lib. II pag. 8. a. conf. XIV. 6 8. a. Ex illis placentulis comminutis, ac denuo melle .lacie mixtis, aliti placentarum genu confici solitum videtur, de quo hic agitur. X θ Moo JAα ου. Cum aes post Aredo esset editum; a

nlium in diomate Syrorum appellaretur, vellem Athe, di, naeus explicuisset vox est ex pluribus composita.s, Olim scribebamresspoIAAou saeu νατμου : Ut minutalis et, RU fa ciminis genus ea voce significetur. Tale quid Syrim intelligunt vocabulo tachbera , cuius origo est a chebandis Hebraeorum magistri volunt esse WὴTp μμ quoddam D ex carnibus t ovis Da autem Moeeth significat. Sed hoc di, divinare est quo non aspiramus nos neque UnqUam dii pudebit fateri ea nescire quae nescimus. α - Nil mutandum Bocu ARTU censuit, in Chanaan lib. II cap. . pag. m. oti nisi quod X g sa. forte pro peIA. Oportuerit equio quo pacto interpretatus sit vir doctus, penes ipsum videat cui libet vacatque parum certa ista sunt omnia; cum praesertim diversam ab edita scripturam dederint n strae membranae, quam debui repraesentare. In Di, haec desiderantur. Cum stora vero alius Ctiam cod Paris teste illehrunio consentit unde utrumque separatim vocabulum tenendiam ille putavit, explicare interpretariaque utrumque conatu est; cuius rationem nunc discu-

라틴어 텍스트