Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 문학

451쪽

p. 3r. IN LIB. IV. CAP. VII. dos

ianspatium quod fuerit tapetibus constratim eos ad insania usque pertinuisse dixit tans. 8. ιννε ν 'Epopeae: βούτυpὴν βασ2 Perperam βουκόλου; legebat Dalech n Planissime proba est lectio edilita Thracas poeta facit butyrophagos , cum in Graecian vix butyri adhuc esset usus cognitus, ut docemus alibi in CASAUB. - id Casaub Animadu ad Athen lib. X. scap. XIV. pag. d. ad illa verba EAM*ονται λαιά

MVeteres cum alicuius cubiculi immo, coenaculi vel-nient magnitudinem indicare, dicebant, tot lectos capite nunde est appellatio Hesiniorum, moiκων ρTpαRAiptam,

υνωρ. Eo hic allusit Anaxandrides Proprie non et Oi, M sed es, dicuntur Jωδεκακλινοι, lictos duodecim capere cc

CASAU B. Ves. a. αυτον δὲ ΚὴTυ etspis(ωσθαι. Moris erat, Ut, ii qui in conviviis ministrarent, alie cingerentur, quo essenient expeditiores Horatius : Puer alte cinelus acernam gau-Msape purpureo mensam pertersi re CASAU B. - ΚὴTTυi h.

l. s. p. duplicata media litera, contra quodi usus

metrum ferebat. m. 6. υAs, V αυτοὶ 'Apetidis psi I, p. Memora

tur rursus 'Apeti spinec tibicen XIV. 63 i. f. Et recte ibi, ut alias, cum implae vocali tota in penuit scri-hitur illud nomen sed h. l. diphthongum postulabat metri ratio, ut in Leonidae Epigr. I. T. I. Analec . runckiij et ro. De ipso viro vide quae post BURETTE in Mem der Acad. de Inscript T. XIX. pag. o sqq. docuit IACOBS. in Animadu ad Anthol. Votri Part. II. P. I sq.c is qq. μέλπsi cinis etcT μὲν Σπα 'ri TD ευ-PUTopo R, TOTE J reo Sin xc et ece Ap ire FETαβαλλειν. Repetendum semper et o stetis. Sensus est et, Aiunt, Antigenidam bicinem , Argan cantatorem , O C hi-Msiodotum citharam pulsantem , E convivio interfuisse, inmisse modo quidem Spartam amplis florentem choreis , modo ii Thebas septem portarum, murat harmoniae genere. Erratn Dalech qui stipo opo ΣπαpTn mutat in sύps tapor quo

452쪽

DTO. Odyss. O . . De ea voce multa poetae interpre-Cn te et de Spartanis choreis Plutarchus in Apophthegma-di,tibus Apollo fatidicus in oraculo quod refert Herodo-bitus si P Σπαpetus oleuTop, υ copolo Lectio, M quam edidimus, est promta e membranis. Nempe in Ed ven. Bas perperam omissa erant duo verba, recapvopire , quae e Sstis Italicis, quibus noster coae A. Praeiverat, adiecit Casaubonus Epitomator tria verba iccs inopiae ,εTα ἀλλM praetermisit. , Si libeat mini-etimum ab eius vestigiis recedere, scribam, τότ', ἐπὶ23Θί αs of αpμονία μsTα ἀλλ ιν. Non censeo dub:tan-M dum hanc esse veram lectionem . . CASAUR. - Sicut ad sententiam commoda videri poterat haec emendatio; sic metro manifeste repugnat cuius qui rationem habereri luerit, si parum commoda vulgata scriptura fuerit visa, eam fortasse probaverit coniecturam, quam sub contextu indicavimus vulgata scriptura, mutans subito orationis structuram, audaciorem quemdam colorem habet, tragico magis cothurno aut epico carnune dignum, quam familiari huic sermoni convenientem verumtamen Umde cantum musica agatur, ferendus fortasse paulo etiam grandior in hoc argumento sermo Fuerit situ inversio quaedam orationis ut, pro eo quod simpliciori rationesia dictum foret, eatitor cantum suum Thebas transtulit, nunc dicat hic homo , ias Thebana meladias cantoris it et- mutavit, O in se convertit Ad vocab. υps opo quod speciat, Graecam scripturam non solicitaverat Dalecam pius, sed latine Spartam agri spatios dominam reddiderat in quo multos Qveterum inrecentiorum interpretes consentientes habet. Vide Eustath ad Odyss., . pag. 6i, s. Caeterum de vi uitis epitheti haud poenitebit consuluisse Dam mi Lexic Elymol. p. 2638 .seq.

sterius hemistychi uni cum deesset editis, adieci praeeunte utroque codice nostro. In priori hemistychio nil tant libri, nisi quod ννων α ἐλn habet s. . quod ob praecedens s ferri nullo pacto potest. Sed aegre in hi persuadeo, his in eodem versu vocem si chri posuisse Poetam quae, ut alia taceam illius lectionis incommoda, sonum utique ingratum adferebat orationi Praeterea

non dissiteor, omisso eodei hemistychio, quod e codia cibus nostris adiecimus, paulo commodius fluxuro relu

453쪽

p. 3r. IN LIB. IV. CAP. VII. do

n has sui generis diversa pocula sint, ut didicimus exn libro undecimo , O vide XI. 8 extri, seq. tum p. Coii ex tr.3sq. probem scribi c*ιαλn Ys Mi AE et Tu p. CASAU B. - At, qui iam ante copia laborabat versus, sic magis etiam oneraretur. ToUPIUS, in Notis ad Longinum pag. 23o voculam, eliciens, non video Vo R-Ao satis idoneam adfecto versu medicinam sibi visus fuerit adtulisse. Nam quo pacto duo haec verba αληφλεπασetii hemistychium dimetri anapaestici essicere pos sint, non exputo. Quod nistri quemadmodum in similis

terminationis rocibus subinde factum , apud poetas pra sertim, videmus De literam ante et extrudere licet alia quaerenda fuerit medendi ratio. Caeter uim ne non magi S, quam oti pium, turbavit illa observatio, quae Casaubonum commoverat ut suam istam emendationem pro p neret quamquam enim ex vulgari sermonis usti substan tivum nomen est aetrae crit, tamen sua origine vim adiectitii habet adeoque nihil magnopere impedire videtur, quominus cum substantivo *ιαλn iungatur. Denique nescio

an adnotari mereatur, quod in pιαAnpos s. p. quidem consentiat cum editis, s A. verosi Ani et habeat. Vet. 26. RE TUM TE OTμαμ. Sic s. h. Uin edd.Eadem notione etiai κέρχνω dici poterat, quod habet s. A. Confer quae notavimus ad II. s. d. bonsule quos ibi laudavimus viros doctos, in his valchen ad Phoen. 3ys. Vers et . βολβων τ σι pop. Coniicieba-nmus scribendum oλ ων σειγαν , quod interpretamur li-nneam bulboraim; sicut dicitur a Iurisconsultis linea mar-xi garitarum. Sici hodie cepas in forum deferunt ad in-,, star catenae nexas invicem more sertorum; non autem M transfixas, ut fit in unionibus. - Sed nobis nunen perplacet quod est editum .in omnibus codd. paridi, terque in nostris scriptum, I p. spo est foveam usum migranarii vel apothecae cavata. Hesychius etiam vibo inter-Mpretatur; quia in doliis, praeter in uni etiam alia ser-nvabant. Siros vocant a uetores Rei rusticae Varro Contumelia Varro, hoc ampliUs, si oram in Thraci et plura-umum fuisse usum scribit. v CASAU B. - id Varr. I

454쪽

Conf. Curi. VII. d. d. quos ibi laudat Radurus qui chus alios etiam auctores adiunxit messeling. ad Diodor. T. II pag. 3s I. Pro Jαδε ἀπηχυν, in s. o. est Sco IE- καπin saepet male, si quid videon agitur enim de soνea sive apotheca, duodecim cubitos quaquaversum patente. Veras feci scripturam ob A T. I ta p, Uam flagitabat metrum, pro eo quod vulgatum erat vo λυπεmur, prae iis vi ToUP ad Longin l. c. ubi simul monuit is Stilbi dii pol pi ad venerem iuvant, νεο αμ.oic prosunt. Hinc dis iocus Comici. - Cons. I. s. c. II. 6 d. b. VIII. 336. e. f. Vers. 3 D. Tob et tam ' ραTαι πολυ σμγὴTEpop κα λαμ-grpbetspep c. Praecedit digeμos itaque fortasse scribendum

CAs Aug. - Satis puto erat, generatim i vel Nαν- μα intelligere verumtamen ipsa etiam Areμπρα 'εἷπνα , ad quae hic respicitur, iam initio us . . commemorata sint , δεσπόσυνοι sunt heriles filii, non heri. Scio , Gram- 'maticos veteres Eustath ad Il. f. pag. 8a I S. Is etπο-n σύνευ ψJgσποτέου interpretari vernas Sed pro heriliaimio accipi, non Oh scuro testimonio docemus Appiadi, nus lib. IV. Bellor Civit. cap. q. nostrae edit. U ET

at Tioὴc. M CASAU B. Istius interpretationis, quam Eustathius adnotavit, nusquam alibi superest vestigium. Suidas mastretro etυνο , reta Ceto p σπότου στι , e quod nil aliud

sonat, nisi lius heri Similiter apud Plutarch in Lycurg.ccitatum abi. Steph in Thes. γα δεσπόσυνα sunt herius filiae.

Versari e etμυρνη και Συρία δ A. et . n Scribe cum Epi dntome, Uppu Συpia ., CASAUB. - Percommodum id quidem ad sententiam foret, myrrhae Syriacae et At non aptum ad metrum. Igitur intellige, non m rrhae odores , nec assi e Soeria odores, verbi causia, calami odorati, quae sunt eiusdem generis. Nisi fortasse de industria imperite, ridicule garrientem servum induxit poeta, ut qui Smyrnam urbem cum moerrtur confundat,in Smyrnae Oriae odores dicat, cum debuisset Syriacae dirrhae Odores. Vem. 38. v ob A dio P siclo p. Primam syllabam longam desiderabat metrum; sicut paullo superius voti et ossa, Eadem metri ratio penultimam pariter longavi hoc loco fi

455쪽

p. gr. IN LIB. IV. CAP. VII. D

d gitabat quam sic etiam dedit s. . cum edd. Ita vero prodibat nomen adiectivum, ad quod intelligi, ni fallor,

debet substantivum pSA . Versa i. νθρυμμαTiJων. Epppi Meeila, ut docere videtur Hesychius, idem valet ac 2 iμμαTic, quod placentae genuSest, paulo inferius memoratum apud Nostrum p. 32. a. 233. c. Ursu Sqtie p. rq . b. Pani quidam p pinψομενοσψέντεθευμμἐpor, id est intritus , nominatur III. Ios. e. Ira. d. haud satis scio qua notione. Vers. a. tax in erat in ed. ven. .Eas pariterque in s. . eius etiam, λαθυpω ἀχuia in ed. Cas. absque distinctione ante Xpων. Monuit vero in Animadv. CASAU BONUS, λαθύρων, MXpta . scribi debuisse. Et sic recte scriptum in nostro s. p. eoaepc pallidum denotat; χ ο , em ilia legum en Devocab Zop p, vers. 3. vid notata ad III. Od. f. Vers. I. pipit c. sipii, rarina, constanter alias, cum apud Nostrum lib. VIII. tum apud alios, per vocalem i simplicem, sed eam longam unde in plur sti pipia i scribitur. Vide Ges n. de Aquatit pag. so, sq. Duplicem si hoc loco noster s. A. suo more invexerat Epitomator hanc vocem cum aliis nonnullis praetermisit.

m. T. si pres', α. Recte haec dedit s. A loco Uniu vocis sipαθρον, quain suo arbitratu Casau bonus hic posuerat, ne indicare quidem in Animadu dignatus scripturam, quam dederant editione veteres , μαpα ωα, veri vestigium satis perspicuum servantem. Foenidulum Graecis non modo si aes o dicebatur, sed . μα- or,

XIII. y6. a. - μαραθον, II. 6. c. o. f. r. a. μἀpet mo absque re hoc loco ne metro quidem aptum erat, cuius nullam rationem in tota hac ecloga habuit Calau-hOnUS. Ves. s. μυεc, o Tygae. Nil mutat, quod sciam , s. A. In s. D. deest totus versus cum dimidiosequentis. Claudicanti metro utique fulcro quocumque

succurrendum Forsan ita cc ora re parare. Sic μυ; pro OscIII 86. d. ine. II . . . I l. 3o8. e. GTpεια vero pro os et gre usurpatum cum saepe alias observavimus, tum

paullo post rursus IV. 32. b. videbimus. Cons. Animadv. ad III sa. e. Vers. I. γνιθαρίων ἀφώτων πλη .c. Sic mSS. cum edd. Sed ei preeto utique malim. Vers. d. VI κλοι. Sic bene ed Cas. consentientibus naSStis Corrupte buxei ed Ven .Bas. Aviculae sunt

456쪽

. io ANIMADU IN ATHENAEUM p. 31.

Reete id quidem, ad sententia in ad vulgatum Atticorum usumn sed parum apte ad metrum, nisi duas sylla- has oυi prorsus pro una numerare liceat. Nam cum paragogica illa liter tota sua natura longa habeatur, vox voυTου pedem versus anapaestici essicere non potest. Medetur quidem isti incommodo . Uoad formam vociS, noster codex A. Tob et scribens at sic nominativus neutrius generis pro Tauro formari solet, cui non erat hic locus. An pro genitivo τουτου etiam ToυT usurpaverint Attici, mihi non constat. Quare grammaticam hanc quaesionem in medio relinquo De loci sententia haec adnotavit CASAUBONUL: In extremo huius eclogae inesta iocus comicus in hominem muliebris patientiae Graeci

ri vult gruem illam adeo longum habuisse rostrum, col- illumque, ut si per anum immittatur impudici illius , i, quem digito indicabat histrio qui ista pronuntiabat , ad

si latera usqii penetrare , sifrontem ipsam tundendo pera, forare ponet. Insigniter stipύπρωκτο voluit significare, n& morbo nefando prae caeteris infamem . α - Ambigue

positum To ασκονToc est quod .ab illa parte, quam dixit Casauhonus, luantem lateque patentem sigi aificare potest; sed ex communi verbi usu hominem denotat ore hiante spectantem. Pro Jιακὴ .gis, quod s. p. in edd. in s. D. scriptum erat, recte Jιακὴ ριεν, quod desiderabat metri ratio, dedit s. A. P remo versui, o po P σοι α quodnam insit metrum, haud adparet, mihi quidem. Si Iuc ante eύθιὲc-ν i staret, haberem pro iambico tetrametro brachycatale Mo, qui Aristophanicus vocari solet. Ipo in plurali numero, est utriusque codicis nostri scriptura quae temere in o pos mutata erat ab editoribus.

CAsAUB. - At id ipsum, quod voluit vir doctus, iam modo verbis proxime praecedentibus continebaturri post

457쪽

p. 32. IN LIB. IV. CAP. VIII. it

a tiae tam languide quoad sensum, quam parum apte, orationem si species, secutura erant haec quae sunt a Casaubono proposita. In vulgata scriptura nil mutant libri. nisi quod conssire sic pro ii pie habet s. Ep. perperam haud dubie vide vero, ne tale quid dicat Perinthius ille, qui loquens inducitur Laudantur Athenienses ob morum suavitate, inim quibus collati peregrini insuaves AEn- I syco censentur esse at in victus tiidem risione O in epulis instruendis ea es Atticorum sinpicit , insuavitas fi importunitas, qu.re peregrinos magis deceat, quam eos homine qud

tam culti esse sibi videntur. Ad haec suspicatus suur . se cibi fortasse pro ATTικii scriptum olim fuisse , ut Opponantur vocabula etet i, isνικὴ : sed id quidem non magnopere urgebo Ad verbum repέ σκε νs. s. intellige et uet nempe sic faciem Athenienses , cum hospites convivio excipiunt. Aoristus primus, de eo quod fieri

solet. em. s. ΓανTαχαίου μικp p. Non video cur ADTαere o corrigendum pronunciaverit doctissimus

alchen ad Herod. IV. 3. Quidni enim genitiviis sep-Tακαio a se sp regi possit parum attacata salsamentis De re cons. III. 18. d. e., ibi not. V f. I D. hq ανισα. σύλομαι δ' ἐ*ω, βελτιστε, συγκαμεὴν καὶ ουτ ' αλλ' αIύματα βούλομαι. Prior versus iusto longior, alter brevior, corrUptelam aegre dissimulabant. Consentit tamen codex S. Vterque cum edd. nisi ii odis particulam quam vers. et post et ouet inseruere editores, ignorent Ssti. Suspicatu eram, αυ καμε ex συνκrem p a συνκαν ω esse corrUptum sed nec ipsum συνκὰμs p perta e displicebat, ut diceret, voluisse se etiam alterum iuvare in consciendo eo cibo, cui ille manum iniecisset. At, quo pacto alterutrum adaptari metro posset, minus in pronitu erat. Itaque sic legendum coniectabam n*ανισα βούλομαι sέλτισTCo , ,

Simili fere ratione IACops, Vir doctissimus, corrigit in

Emendatio ibus manuscriptis, his ipsis diebus mecum communicatis: -- βούλομαι δ' ἐνω, βέλτιστε σύ, κώψta Tot ob T. NAA' - -

458쪽

ANIMADU IN ATHENAEUM .

p. 32. Vei. d. o ιν μὲν θ ό ρι &c particulam oυν, cum bdeesset s. A. .editis, recte dedit s. O. De ea adiicienda iam olim monuerat Hoesch. innuperrime IACOB Sin eisdem, quas modo laudavi Notulis nassiis. Vers

I g, citans H. STEPHANUS in Thes Graec Ling. III. 38 a.

schelii libro citans CASAU B. merito monuit: Malo tamn me vrepetetκρυnc. Ea voce intelligitur quidquid in codii, nam solitum apponi ab Atheniensibus. cc

Amihoc 'Aποκρινο τ . Titulum fabulae Dalecam pius reddidia , Animo, defectas rotius, Desici Are vide Animadu ad III. Ias. a. Eclogae, quam ex illa fabula adfert Athenaeus , latinam versionem lubiecimus GR TII, ex eiuSdem Excerpti pag. 82. In DIPHILI vers. 3. ii sterio rum reo pio vir c Ex dio εμπομείου , quod in membranis erat, o g μ aropsi fecerant editores bene, quod ad penultimam vocabuli syllabam spectat male, quod ad primam. IACOBs, in Notis mssῖIS, T si bus popi ac corrigendum censet perspectequidem, sententiae .metri rationem habens, sed vereor ne praeter necessitatem nimis recedens a librorum

scriptura Istud enim si ample etamur; totus hic versus cum sequente, abiectis duabus vocibus, quod etiam ipse Vir doctus monuit sic fuerit constituendus:

Mihi in levicula mutatione , qtiam adtulimus, To γ πα- pioυ, pro To Petropietes adquiescendum videbatur. Sententia eadem, quam idem vir doctus voce in π popitiis

expressam voluerat. εκ ου μπορίου τινs sunt nonnulli ex Portia , mercaturam facisnter; nempe peregrini mercatores, inebene iam reddiderat Dalecam pius.

459쪽

P. 32.

d Vers. s. Nil opus est ut diu et si, cum, , et: di permUtemus percommode dictum reuet ne is ivria dii EMorset. Non modo ad ipsam arrem hoc fertinet, ait sed est etiam principalis quaedam illius artis pars Eam dein sententiam ut adnotavit AsAUB. his verbis ex . ,ressit Martialis: Non satis es ars sola coco servire parato Namque coquus domini debet tabere etiam.

nescio quid sit, quod ibid. τὴν με ἀλγ dicat quand

quidem nomen substantivum, quod sequitur, φιλουρο , in masculino genere conflanter alia usurpatur. Verss. Pro ἀποζέσαc, mendose et o Esex; s. D. Vers Io. et pig praetuli atticam formam, quam dedit s. A. Zoepta edd. cum f. h. Ibid. ii μυpipn etpοσεγχεα - μυ piris p S. D. Uemadmodum I. a. b. scribitur,ti eis unc ire , idem valen ac μυ Tirnc, id ei , vinum, rei baccis conditum. Sed eam scripturam . l. metrum respuebat: recte usi rii simplici literas scribUnt edd. cum s. A. prima syllaba brevi a vocab. 2pop, unguentum. De quo vino tinguentato multa collegit, Steph. ira Ind. voce Nuamico roc. Breviter, perspicue Aelianus Var. Him XII. l. by ώνι μι νυ petat Coi Tλληνεcxo , τω ἐπινον, καi 'spri si op Torin TοιαυTnpra sic I,. Veis a. - ινὴ te et Ogύσον c. Sic, ut edidimus , constituendum esse hunc versum , monuerat CASAU B in Animadv. βρυσο recte s. p. cum edd. Corrupte . cop

ms A. Vers. 3. o inerre recepi ex eodem s. A.

quod bene habebat, intelligendo I vel Is . Eius inter

pretamentum est Togno op quod ex Epit adoptavit Casau b. Ibid. και σκοροθι-μ. Sic commode editt. vett. cum Sstis; quod cur mutaretii nulla caussa fuerat. καὶ

ante vocalem breve est , pedem anapaestum in is ad de non respuit comoedia.

editum. n Apud Hippocratem saepius leges, ita Egi ire Aetn καὶ ἀπηγ Pro A; apiat fis , quod verbum non est

460쪽

ai, ANIMADU IN ATHENAEUM p. 32.

schelii libro citans CASAU B. merito monuit: Malo tam n men vespασκευὴ c. Ea voce intelligitur quidquid in cohi, nam solitum apponi ab Atheniensibus. c

Abhoc Aποκρινουm . Titulum fabulae DalecampiUS reddidit , Animo, defectas rotius, Deficiente vide Animadu ad III. Ias. a. Eclogae, quam ex illa fabula adfert Athenaeus , latinam versionem subiecimus GR TII, ex eiusdem Excerptis pag. 82. In DIPHILI vers. 3. ii re Ceto rum reo pio etινέζ Ex dτου ἐμπορείου , quod in membrani erat, o siμπopio fecerant editores bene, quod ad penultimam vocabuli bia Iabam spectat male, quod ad primam. IACOBs, in Notis msstIS, T sic us popias corrigendum censet perspectequidem, sententiae .metri rationem habens, sed vereor ne praeter necessitatem nimis recedens a librorum

scriptura Istud enim si amplectamur; totus hic versurum cum sequente, abiectis duabus vocibus, quod etiam ipse Vir doctus monuit sic fuerit constituendus:

Mihi in levicula mutatione, quam adtulimus, To ανσ-piου, pro cc vopiose adqii iescendum videbatur. Sententia eadem, quam idem vir doctus voce in argpopis

expressam voluerat. εκ ου μνopic Tisi sunt nonnulli ex forati , mercaturam factantes laempe peregrini mercatores, ut

bene iam reddiderat Dalecam pius.

SEARCH

MENU NAVIGATION