Deipnosophistarum libri quindecim;

481쪽

his in morabus eradebat et itυκn: nam apuae cum multan alga capiuntur, quae est κοc de algas ipsas superiore

s, manifesti vitii sunt comperta Proclive esset emendare, ii Reti etμυ Πλα. si Figret t. nisi .praecedentia obstat, rent, inmagis sequentia. Scribe igitur, vel Eum acutissi-nmo Scaligero, rei Tn8, μυs Ah sp Tet, vel , Ut Cense-ninus nos, aerei σμίλι' spire. Vocem si repetet omniis uno retinendam puto est enim Homerica, ili ad Q. Is .

nod P . a. quo respexisse parodum non dubito. --,imaeli interpolyporum species recensentur, VII. 318. e. ,, ,ἐσμύλια dixisse Aristophanem in Danaidibus, ex Athennae LVII. et . . , Polluce II. 6. discimus.,, Olim scribebam , κὰ κοχ shi si si EpTα. Ego, cum in his omnibus nihil certi viderem, nil mutatum totum locum, qualem in libris inveni, repraesentavi nisi quod a periscum in fine vers. ad adieci, quo vel scripturae cor ruptela, vel cleiectus indicaretur: nam, intercidisse non . nihil post illum versum, haud vana fortasse coniectura suspicari licuerit. Nil autem variant libri editi scriptique: nisi quod V et . prosiAgi quod erat editum, recte codex noster uterque .gi As exhibeat tum quod U. s. pro quippae; quod cum editis Epitome tenet retrae habeat s. A. suo more et denique , pro muhoc, quod eadem Epit cum edd. tenet, estαμύ A in s. A. cum accentu in

penult quod ad c μίλια quae Calauboni erat coniectura paulo etiam propius accedit. Illud adiicio si 'μύλια aut cum apostropho etμυλι' legendum statuas, mirum videri posse, quid sit quod ii sepT . sonora, adiiciae poeta; quod qui pol pis conveniat haud satis adparetra sed id eo pertinere coniicias, quod inter saxa petras vivit polypus, eisqtie se adglutinat, ubi maxime fremens mare est, is ,σσσα 2αλασσα, ut ait Poeta Iliad. . is . ILLEBRUNIUS, alia hic nonnulla suo arbitratu mutans, quae non moror, versuum etiam serieminutandam censuit ita Ut verss. 2 - 26. proxime seqtiantur illum , πολλὰ V te scp. f. l. tque adeo illud pronomen et oti CP Κύκλω ad echinos reseratur; tum proxime ante V. nTTaeris c. inserantur illi duo vi I cpαAEp. ἀνTet,etpεια αν , qui sunt num et seq. Denique non alienum fuerit, si DALECAMPII interpretationem

difficilis huius loci adposuerimus; quae est huiusmodi:

482쪽

Quibus ber, Cyclops oblectatur, suamvis In montibus b

haud dubie ad proxi in praecedentia verba inχυλα aut quidquid de hoc facias ut aeria peta, inserendum relativum si, non aec, videri debebat. Sed quoniam , tio pacto a brevi syllaba, incipi versus hexameter posset, non vidi mutare istud, quod cum editis agnoscunt vetustae nostrae mem-hranae, non ausus sumet quamquam, quo referatur occfoemininum, haud adparet nisi forte ad .getetu deripi- ,hra trahi possit, quae s. q. commemorantur quo re- pectu in fine versus rectius fortasse facturus eram, si minorem distinctionem , quae erat in editis, post Ora , tenuis sem, Cinitio versus sequentis nTTae minuscula litera initiali scripsissem. Nec vero magi adparet, Epitomator quid spectarit, ob pro ec scribenS. Veris T. ATA g. Novam phrasin ab his verbis incipiens , subintellexeram verbum Absy, venit in mensam, mensae illata est. Sic supra, vs. 22. .infra us. 33. saepe alibi. 8 diis Tae piscis, latine putor, atque etiam rhombus vocat Ur, ut ipse adnotavit Athen. II. Eo. . Ibid. naeor ho*υn ait CASAUB Linterpretor, cui octis caro in

tilaginem etiam significet; statui cartilagi im ortasse dicere voluisse Matronem .in cartilagineorum numero refertur, nTT apud Nostrum VII. 33o quamquam imperite id fieri notavit Gether de A quatit pag. Tq. l. S. Confer vero quae deinde disputavit idem Gesner. p. 8so init. Ibid. pi An μιλTοπαγ hoc Epitheton Homericum ex Iliad. 3 . 63 . quod quo pacto huic conveniat loco, intelligitur ex Athen. VII. 32 i. e. ubi pus ibae ita rapi An.cons Cora ad Xenocr de Alim ex Aquatit pag. I 6.

non solum equi .nitili epitheton , sed S lupi .leonis,

483쪽

res pisces festive ut nobiles equites inducit. Diae Perspecte si Cex Epit adsciscendum monuerat Hoesch.

adoptavit Casaub consentiente nostro S. D. Corrupte κὰκ Ced ven. CBas cum s. A. Veris et 'A, ἐλομm repta . Corrupte AP ἐλίμη una ed Bas. χα-n. de pugnae contentione, frequens apud Homerum. Sic E λέσθαι,, rursus eripere , Iliad. et i , 8. Ibid. λαι-

versio Dalecam pii, inexplitam famem satiavi. Aαιμὴν, ab Hoeschelio iam olim ex Epit commendatum Ccodicis A. auctoritate firmatum, merito recepit CASAU BONUS. adiecta in Animadu interpretatione huiuSmodi: M MMDi tim prehendi, O in contrariam partem traxi per vim , O Stra-,, toclis inexplibile guttur unguibus laceravi. At, cur

unguibus laceravi Satis puto fuerat, laceravi. Nempe insatiabilis Stratocles manu quidem tenebat mulli caput, sed partem eius etiam ori suo iam inseruerat, mordicusque tenebat: cui vi eripiens praedam atro guttur horminis misere lacerat It. Veris d. o nuin sυπλὴκ-oc Frequentatissimum apud Poetam epitheton , scite ad sepiae cirros translatum. Sed totus paene versus ex Homero expressus Od. κ . 136. A . 6.μ. das vocabulum reuosis o et non pro vocali, aut quae

cantu excellat, accepisse Parodum adparet; sed pro respι- ο in nobili, cum Eustath. Waliis. Vers. s. Tam lepide quam apte, de sepia loquens, μὴν - - To Asυκύν και μέλαν o P ait quae scilicet carnem quidem alibam habet, simul vero atramet tam in se continet. Vide Gesner pag. dyT, si Erat vero alioquin proverbiale etiam dictum, si Tic si e et heuxor, i et by Aeep de quo vi-

Animasi Vol. II. Te

484쪽

.s. ANIMADU IN ATHENAEUM p. 3 s.

de Paroemiographos, Schol ad Aristoph. q. a s Q. C

stropho fecit Casauh. i. e. pMorarari: nescio an consentiente m. A. e quo nullus quidem adnotatus dissensus. sc κοιτω in m. B. scriptUm docet illebr g κοίταic corarigebat ursanus. R hinis edidit Erunck, nescio an praeeuntem Stephano aut caligero nec enim ad manus

est H. Stephani editio. Ad sententiam quod spe stat GEs-NERUS de Aquatit pag. sub n. ait: n Anguillas exu Iove natas atro Parodus apud Athenaeum fabulatur, di, nimirum quod earum generatio incerta sit qua ratione,, fungosi tubera aliqui Deorum filii is dixerunt &c. cc At hanc anguillam quam dicit Parodus, non natam ex Iove facit, sed concubitu Iovis fruitam Cunde natum se ferarum vel agrestam anguiliarum genus. Uspicabar, obversatam Parodi animo esse fabulam de anguillarum cum serpentibus coitur inde dixisse, hanc anguillam tantae molis fuisse, ut cum ea sub serpentis forma ipse Iupiter coierit quo ex concubitu alia immania in hoc genere monstra prodierint. exluse Edicta es vers. s. i. refertur ad ipsam illam idiorap. quam mensae illatam dixerat: cuius magnitudinem dein immani hiatu hyperbolico describit. Ibi pro ut . δύ', quod erat editum, recte o aegrab (i. e. oύκ, oco dedit codex noster Uterque Mox, quod Versia d. Tisidi habent iidem ambo codices mssti, idque tenuerint editores omnes, id Vale sit non ex puto. Nec enim ad diae Asici poeta et hoc trahi potest, quae multo ante nominatae sunt nec rUrsus ad eam de qua proxime dictum, παυμ; nc, ip pluralis rei potest referri.

Itaque et oi dis omnino legendum arbitror, nempe psoaepapa αθ et pactaquod ipsum etiam ex verbo fracta , in duali numero posito, abU. de intelligi videtur. Parum quidem commoda videri poterat in hac connexione dili particula sed eam haud inepte in hunc modum intelligere

485쪽

Hos s. IN LIB. IV. CAP. XIII. 3s

d licebit Hos duo viros diem hos prae caeteris nomιη nam fuere hi prodigiosae atterae, O tamen non alueririt c. Atqtie etiam et oin habes in eo ipso versu Homerico, unde haec expressa sunt, Od. '. io Q.

(At iste quidem ii sus Dorum proprius est Sed ,, στενο idem significabit. Scaliger tamen stet cretinaest malebat. Sensiis est' isse redisse cocum saepius e,, ctilina in superiorem contignationem , ubi coenatio. α ναν-3i Tec xxTrepetet eleganter appellat scalas. In Homeri versuta n Iliad. imino C. II 6 loci acclives O Aesive sic D dicuntur. c. CASAU B. - Probabilior tamen videtur Sca

CAsAUR. M Melius in Excerptis, rem ire, sic vers. nys ἐκ Σαλαμίνοc. Oeta intestiga Vpatinasia fias quasis fuisse Athenis in pretio discere est ex libro quarto re Nempe ex IV. 16s. f. Eamdem scripturam ex nostroms. D. recepimus, praeeunte etiam Brunckio. ἐν έυ- foetiae nonnullos legendum putasse adnotavit Dalecam p.

Quo trahere quodammodo possis id quod est apud Hesychium , Eύ- nc EsTpo*ια . s. o. λθε ποIὴν ζο ωκέα et usu Iliad. r. 86 VHocem vocat loliginem, quia volitare perhibetur, ex aquisse efferens, quo inimicorum effugiat insidias Gesner. p. 3 o Plin. IX, 2s, i. es. I. ip reph et rata . Perca florida Clite, variegata et pere et dilὴλα diis xit Epicharmus apud Nostrum VII. iv. b. Ibid. II No- Tilco , lipeius, i. e. Uulgaris, vilis, non magni aestim tuS. cf. Ges n. pag. id et extr. quod ipsum festive rursus versus exprimitur , labet detinetos e p c. Uers. s. in V α θύννου κs:αλ . Perperam In erat editum recte vero in ita versione expressit Dalech quod

Casaub monuit sic scriptum in p. f. Odyss.

486쪽

.36 ANIMADU IN ATHENAEUM p. 36.

Disium cubilia. CASAU B. videtur utique in animo e habuisse Patro Homericum illud patronymicum nec vero idcirco necesse est ut statuamus, in tota nomini forma Poetam imitari voluisse Parodum. Quare tenui vulgatum, quod perspicue in utroque cod expressum; quamquam, quid potissimum isto vocabulo significatum voluerit parodus, dubitari potest di, Quid sibi velit istud pati tronymictum ait GESNE pag. y 6, 3. divinent alii.n An ita cognominatur thynnus, quod in imis gurgitibusndormire sub saxo abditus, nimirum D 2αλ- , id est,ncavo aliquo soleat aut quod multo tempore hyberno i, praealtis gurgitibus lateat α - 2αλ-et de piscium c bilibus usurpatas vidimus III. 3. f. Vers. q. νοσφιpα ιστηκε &c. Od. c. s 3. Ibid. . . q. κε Γ λωμένη

συνὰ καθευχέων αlooμένων &c. Interpretor, propter lan-nies quae auferebantur de mensa Ea est quam appellat Pari rodus inritiem calamitatem eras si vetetop., CASAU B. - At

de lancibus ablatis nec loquitur hic nec cogitavit Matro. Iratum fuisse caput thoenti ait , ob abscissa infrumenta, id

est, membra. Et, quod solum capiat aderat, cum tamen

aliae partes thynni laudatissimae essent, Athen. VII. 3o m. quae nunc non erant adpositae id vero ia-gno taedio erat convivis, gravisque calamitatis loco habebatur a lurconibus Verba, et Ja viarum. Sc desumta ex Od. A . sq.

sule Gesin pag. 8s extr. Plinius, IX. Ia , Id. Aspera cute put sitiatina, qua lignum, ebora poliuntur. Idem, XXXII. S, d. Haeci squalina Lest, qua diximus lignum poliri: quia e mari fabrilis Uvs exeunt. Vers sy q. pn AA

Bulbis istum honorem tributum vidimus II sq. e. ubi confer notata. In quilias cancellos cur idem dicat nimis festivus poeta, haud satis adparet Gesuerus quidem , ista

487쪽

p. 36. IN LIB. IV. CAP. XIII. fr

a Matronis verba adponens, pag. si . rationem declarare non est adgressus Possis ad stridorem referre, quem edit hoc animalculum cum in sartagine torretur: quae Vil-lebrunii es interpretatio. Nisi forte eadem ratione hoc praedicatum his, atque bulbis, tribuit nempe quod flatus gignant quillulae, siri quod vulgo faciunt una cum crustis comeduntur, ut observavit Rondelet, apud Gela. p. so med Vers. d. re In ipsi κυφαὶ, si si re p. Percommode hoc hemistichium sic concinnavit primus editor, sive quis ante eum doctus librarius collatis imter se corruptis veterum codicum scripturis In s. . ita scriptum M OG α ικυ*αιεσαν, absque accentibus Iams. D. vero in hunc modum, ei ita lip SED * p ρ σαν. Quibus sub monstris videant tamen eruditi, an fortasse etiam aliud quidpiam lateat. Interim apte quidem xv*ae epitheton similis convenit, quas pari ratione Rup etae dictas supra vidimus, III. Io6. a. b. Veri . s. Ao, recte dedit d. Ven cum SstiS EAM M. Bassi, Cas. Alias plerumque cxλο- duplicata media contana scribitur; at hic brevem syllabam metrum desi-

Pro petetaphc, quod erat editum, recte, reetspωs dedit o. dex Uterque. ναλαακ ἐπορέ sis dedit s. D. Sic vero etiam scribi iusserat CASAUB. monens simul, UtrumqUedicere poetas, ubi a mepέ εσθαι, . , re, rarati protensa

aliquid petere. Vide Iliad. sy Apollon Rhod. I. 3I3.

Vers. I. To poet. Sic cum msstis recte editt. OmneS, excepta ed Casaub I in qua temere omissas particula. Hem. 3. To καλυμμα Παπρ iis et per adpositionem Alibi coet sius ac Vers rura b v p popρεσκόν. ἰώpnR Gipso . edebatur. ' pro O ex coniect correxeram, Umidem a BRUNCRio actum vidi denique id ipsum in s

Ep. sic positum reperi Quodnam autem cingvhιm dicat muraenae, haud satis scio nisi forte variegatum colorem respexit, qui in muraena observatur VII. 3Ia. f. I siph re,.cte edd. cum s. D. Perperam P ip s. A. Vers. s. pet-κcyma Quasi Opακοντο; ira, i. e. 3ακopTι quemadmodum , verbi caussa Medi oram si dicuntur pro Medici. Est autem draco, magnus serpens Crespicitur fabula de muraenarum cum serpentibus congressu de quo

488쪽

es. 6A. Est Ire, I et matutae rari s paretra Piscis ex planorum genere, qui latine a formae similitudine solea vocatur, Graecis ita Ametetu dicitur, cuius meminit Athenaeus vll. 88. a. b. Idem a Graecis rarat Cum quam celagae hic sappellatione, latino nomini respondentes vocabatur. Sic Helychius in si Trae ic prata

Alciphron lib. I. Epist. . ait: m. Heth, rei catis et/.ier, rei, set et scit. Iam ludit in . ile liominis noster Parodus, arum piscium venus, immoeta umfundalia vocat earum valet erum idem est Ioa atque reps st/.M. quae proprie sunt reti sire 'cI. ra. Tum

vero quo plannis faciat quid dicat, usitatius nomen siet: - Aa et cap collectiva notione hic accipiendum subiicit. enitue quoniam Ss hoc riplum adhin e

iasu fili sita videtur, sed lubri inine variae ilia lud phim geniis pleriimque comprehendebanaro die iis veri, his cc retara Capua, declarat. Uctan et ossium se dicere quem cise ait ex eorum piscium ge- Dcre, ii in f cram e sotam teque et ilia d. 's. c. o J. liabitant . id est ex eorum genere qui in saxosis loci stabulantur, indeque uti I. te vocantis . quo de genere revera iunt o aeta, quae hi sunt sin)iles Athen as . i. Haec ad huius in reamdem brevibus verbis tam a C A a tan ideo D latos ris su in litit clatu mCiri et Iolia vocat ire Diausa immortalium Nereidum videlicet de aliarum Nympharum marinarum . . Sed mi scriptura nonii hil arietatis notandum Occurrit Leve est quos L. f. Hisc-x divisis vocibu labant edd. quod inrasi; cra mutandum fiat steri cile pate , monuitque etiam Casau b. Et sic persp:cue cribitur in m . p. tim ibid. pro re, a locati . quod erat editum 'et .sn em pri idem Casa uia Duodbeo non modo melius, cessarium ruta si quoniam, in proxime praece lentibus versibus, de in sequentibus . singulari numero utitur poeta Et hoc ipsum reae Aa b idem codex si perspicue scriptum cx-hiuet. Alter vero versus sic vulgo editus legebat ur:

489쪽

IN LIB. IV. CAP. XIII.

ut sementia esset quorum nempe, fandalio tim de genere buglossus habitat &c. Cui consentaneum erat ut intelligeremus, esse eridiearum genere alios etiam pisces . qui non in mari, aut certe non in mari frementi, habitent quod

falsum est, ac tale, ut id dixisse parodum nostrum nullo modo sit credibile. At ne est quidem ista veterum librorum scriptura vitietur quidem proxime ad eam accederems . O in quo prorsus, scriptum si sic Aae ccc graticae Sc led in eodem codice vox praecedens, in quam superior versus desinit, non si8est aetati Cest; sed sic scripta sita ret Tre. Et codex A. pariter non se retetrem in ha- et, sed seSaerstet sim deinde vero non set taetete . sed odi A crura . Qua in scriptura perspicue continebatur Ea ipsa quam dedi, soυ Ata cor ex simi dec nisi quod pro Soae Ati et o librarim, qui op a praecedente v c avulsam ad hanc reterebat, ceti hi et a ruit scripsit, nempe in amet 'vetor sectans. Mius corruptus de vulnus codicibus illatum , cui nequeis Excerpta asserunt medicinani. CASA R. -- voca b. ii tae et nusquam alibL. quod sciam . occurrit. h n rci , se es sunt , in Epigr. Tom ill Anal Brunckii pag. et . lam n nrta , eadem notione ad formam oetibuli ii ii etia ellinxit Parodus, quin Homericum est pro sia r. lenitis Obmbus, gentes interpretatur Gesner P. Gai, i . Dein quod consentientibus sequitur libris. .limcine i , cuni ilo ad forma in vocis spectat mina ad subiectam sententiam , difficulta leni habet. Est L. ier Eo MC, alte solans; quin de aquila usurpat Homerus, Iliad. 38o de Od. , . 3 . Sed ab hoc . accusativus plur foem. D ii T. Tni caec Ormari debebat. Ei etiam eodem significatu nomen cervi Tnc : a quo, limitae illo casu fuerat dicendum. Quod si ire ranae legeretur . poterat I nice pro A. iv. TEres vel L .i raritari utrans iAnae pro acci Asic dicium videri, a sing. celet setis . At hoc quidem,

a vcrbo mimrra vel me Tai formatum , ex alto delapsum fiagniticat, ut diserte etiam Suidas adnotavit. Sed quamvis statuas quod vereor ne nullo alio firmari exemplo queat metri caussa rota:ιetern εσο α dicereri trare Tii sic potuiste poetam toti tamen illi piscium generi quos Aiae res Graeci latini turdos dicunt, haudquaquam con-

vetur ut praedicaluit videtur quippe qui, non dicam intae q

490쪽

.s ANIMADU IN ATHENAEUM p. 36.

Ves. 6A. ΣανD Aes et elis et 'pilae recaldigrἀ α νατάω ' hPiscis ex planorum genere, qui latine a formae similitudine solea vocatur, Graecis βου λωσσoc dicitur, cuius meminit Athenaeus VII. 288. a. b. Idem a Graecis non- Numquam σανδαλιον appellatione, latino nomini respondentes vocabatur. Sic Hesychius in nretae I Ob ο των

πλαTgων Tetae , is p ινε σανJαλιο ii scri Atacetorum. Et Alciphron lib. I. Epist. . ait iπεμ α etsi di TTαν, καισα Jαλιο , Lexires et scit . Iam ludit in ambiguitate nominis noster Parodus, insolearum piscium genus, immortatam fandalia vocat earum e valet enim idem si 'αAa atque crepJαλια, Uae proprie sunt 2υpetres irect ατα. Tum vero, quo planilis faciat quid dicat, usitatius nomen sου-c

Amet op collectiva notione hic accipiendum subiicit. Denique, quoniam, hoc ipsum adhuc obscurius esse poterat, iam, herba eodem nomine vulgo insigniebatur .nomen bubo piscis non admodum tritum vulgari usu fuisse videtur, sed ita generaliori nomine viseet i lud ipsum genus plerumque comprehendebatur adiectis

verbis his, ou petis amoeλα μο μυpoc declarat, piscem btiglossim se dicere quem est ait ex eorum piscium genere, qui in frementa spumanteque mari (μo μυpoῖα , Iliad. E . 's . . do J. habitant id est, ex eorum genere qui in taxosis locis stabulantur, indeque et sygis vocantiar quo de genere revera sunt foliae, de quae his sunt similes Athen. 3 s . f. Haec ad huius loci sententiam : quam eamdem brevibus verbis iam a CasaUBONO explicatam video di, Planos pisces, inquit, cuiusmodi est solea, vocat ursandala immortalium Nereidum videlicet , aliarum D Nympharum marinarum . . Sed Cin scriptura nonnihil varietati notandum occurrit Leve est, quod U. 6. siet verii, divisis vocibus dabant edd. quod in agi aph mutandum fuisse facile patebat, monuitque etiam Casaub. Et sic perspicue scribitur in s. h. Ttim ibid. pro meeps sn Rae , quod erat editum, rarae pes naee proposuerat idem Casau b. Quod ego non modo melius, sed, necessarium putavi quoniam, in proxime praecedentibus versibus, in sequentibus, singulari numero utitur poeta Et hoc ipstina areepiqnes idem codex Ep. perspicuo scriptum exhibet Alter vero versus sic vulgo editus legebatur r- βου λωσσο εγαιε ἐν άλμη,op .r cs I.

라틴어 텍스트