Deipnosophistarum libri quindecim;

461쪽

p. 3r. IN LIB. IV. CAP. IX. dii

Vers. s. Nil opus est ut rebeti, cum vi, a V permute

Non modo ad ipsam artem hoc fertinet, ait sed est etiam principalis quaedam illius artis pars Eam dein sententiam ut adnotavit AsAUB. his verbis exoressit Martialis: Non satis est ars sola coco seri ire parato namque coquus domitii debet habere nitam. Ves. 8. ἀπ dg μου , intelligunt r. ob side feri effla iure interpretantiir. Non repugno. Sed vide, ne sυθυ αν,2ρpμo valeat flatim iturio coenae scit subus rami dg μού(nempe stilio Lilaeire sipd Atapetor, quod fiebat in ipso coenae initio. f. II. o. a. XV. 68 s. d. Tum vero nescio quid sit, quod tu ibid. Letii pinc sera dicat quand quidem nomen substantivum, quod sequitur, Cthobpo , in masculino genere conflanter alias usurpatur. Verss. Pro revo(έσαc, mendos sevo Eseac s. D. Vers Io. repigi praetuli atticam formam, tiam dedit s. A. .αpta edd. Um s. h. Ibid. ii Upivn WpoetE ore c. μυ pipis mS. D. quemadmodum I. a. b. scribitur,υ Munc os poc , idem valen ac μυpTίTnc, id est, vinum myrii baccis conditum. Sed eam scripturam . l. metrum respuebat: recte lab lati simplici literas scribunt edd. cum s. A. prima syllaba brevi a vocab. μύρον, unguentum. De quo vino unguentato multa collegit, Steph in Ind. voce Mupipitc Apoc. Breviter, perspicue Aelianus Var. His . XII. I. Mύρωαινον ι νυνTs Coi 'Eλληνεcxol TM rempον,

Vers. a. α ινθία σφι 'ευσον c. Sic, ut edidimus , constituendum esse hunc versum , monuerat CASAUR. in Animadv. ρύσο recte s. p. cum edd. Corrupte Is iop

quod bene habebat, intelligendo vel sy Eius interpretamentum est ros noras, quod ex Epit adoptavit Calaub. Ibid. κα ἐσκομο σμ. Sic commode editt. vett. cum Sstis; quod cur mutaretur nulla caussa fuerat. καὶ ante vocalem breve est in pedem anapaestum in ista sed non respuit comoedia . Vers. I s. 'ανTEs 3 ιχα ω I sic steri, rei cretoi Aelmi . Ultim una versum sic concipe: ἀντρ βλιχώ-bit hic g. i, και μscreto A si vi c. rei Perperam Astunc erat

editum. n Apud Hippocratem saepius leges, ἐμέρι σίαλαninai a Thy Pro MXup Iri , quod verbum non est

462쪽

di. ANIMADU IN ATHENAEUM p. Is a.

m nauci Dalec. scribebat βληχωδ'sic repugnante modu-e, to versus. Nos fecimu βλιχάδMc per tota memores M veterem criticUm Epiclem exponere apud Hippocratem

npetentia quibus est pituita molesta. Idcirco addit, caretol

De voce λιχώ.ytic apud MedicorUm patrem consulendus inprimis Foesius in Oecon Hippocr. In λιχανά et sic apud Nostrum consentiunt cum editis mssi A. in . qua forma vocis paulo productiore uti potuit Diphilus eadem notione, qua alteram breviorem usurpasse Hippocrates perhibetur. Nec minus aptum hoc ad netrum est, quam id quod ei substitutum voluit Casaubonus. MENANDRI versus praetermisit Epitomator. Inseruit eos Excerptis suis GROTIUS pag. T d. culti versionem adposui. Confer CLERICI Fragmenta Menandri pag. 1 .sqq. ibi notata, Vestim quartum in metro peccare contendit ENTLEi in Emen d in Menandri Fragm. pag. 6o ni sore: enim semcundam corripitu inquit. Igitur prot repοσφώToacta svJιοι; ε ραμμεμα, sic corrigendum censuit, ἐν προσ*αToleti ivsvssiotc 3pαμμένα. Eodem fundamento nixus DANEs, in Misceli Crit pag.

et Id. poet*αTOI NUidem tenens, vi Coi scribendum contendit provocan etiam ad nescio quam analogiam.

At quod iam supra ad III. ys. b. tonuimus sicut iniχὴ , vocalis ut brevis, longa haberi potest, sic in donorum atque etiam in eodem hoc vocabulo, haud

raro apud Nostrum occurrente, constanter ni fallit nos memoria syllabari longa usurpatur. Sic quidem, praeter hunc locum, habes etiam III. i. b. Iop. b. VIII 3 s. d. Et constanter etiam simplici litera, utuntur libri omneS, quemadmodUm etiam VII. p. 28s R. talibi. Quare utraque novatione a viri docti proposita carere nos posse putavi Maiorem speciem habet, ac fortasse vere PraeceptUm est, quod quintum versum sic refictum voltiit fidem EENTLEL: καὶ π repeto P mo P ι, ois ab Aiμοι μὲν ου παyd.

463쪽

p. in . IN LIB IV. CAP. IX. dis

f,, Nam Aiμoc inquit est marimis; α μιoc ne Graecumnquidem. α - Nec tamen mutare equidem librorum scripturam ausus sum, Ilum a sub liantivo nomine a =μn legitima prorsus ratione adiectis vitin Aμιo derivatum videri debeat quamvis nusquam alibi ea vox hodie reperiatur. Veri . . Ahi et, set aeri plene scripsi Vm cod. . .editt. vett. Nec enim opus erat, ut Ultima syllaba elideretur, quod a Casau bono factum, sic edenterire Aiσκε ἀλλ' c.

Veris S A. In editis sic legebatur:

&c. At vel sic adhuc inisere claudicaturus erat octavus versus. Itaque maiori molitione usu GROTI Us, in hunc modum scripsit:

Ut minore molitione, sic feliciori successu hunc locum BENTLEIUs administravit: n Nos levi opera, inquit re-niectis tantummodo illis, sis et ETαι , Uae superii vacua plane sunt, inversum sententiamque i ustra oneri rant, sic locum sanum exhibemus:

, Hospites, inqiiit, stilares, domi piscibus escentes, magnumn victitis fastidiente Areadictis contra hospes, longe a mari derans, mn patellis capietur. p. avsi Pie enim suIN patellae imbir elixantadiissis aptae. c. Sic ille, non modo acutissime, sed .ipsum verum divinando adsecutus. Nam ita prorsus est verba ista, si s Tic praetcti , nihil sunt aliud nisi adstamentum, sive a primo editore, sive ab aliquo ante eum librario, temere verbi poetae ad textum. Cui facinor ansam dederat id quod in vetustis nostris membranis imperite sic scriptum est, ἀλλον προσρJἐξαT Tαι. Ap καθ κοψ c. Ubi cum raraei, in vetustiori exemplari inter lineas scriptum , indicasset, et o et g δἐ stet hoc loco idem valere ac raco os sueti, indoctus librarius scholion interlineare ire ipsum contextum perquam inepte intrusit es. s. Pro

464쪽

is ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 33.

ccetoli, Oeto malebat CORAT; sed nil magnopere urgere videtur, ut solicitetur vulgatum.

Pro incommodo roιων, Benti eius Grotianum robgy, quod adoptaverat Clericus, probasse videtur. At ipsum crotractamen rursus legitur XII si . a. ubi hic versus cum sequente repetitur. Quid sint Letoa etsi rgic, ex Polluce docuit CA

p Eposta Pergit CASAUB D Vocem rho re sumsit Mea, nander ab Eupolide : nam ut illius propria adnotatura di, veteribus criticis Pollux III. Prop. Lo V υπολι πλού-

κώναυλο habet ed Ven. sic s. A. Suspiceris septυλιν debuisse, de quo vide Animadu ad . s. a. quod idem ses e voluerunt nonnulli cum aesipntυλο c. Sed diversa haec esse, ex XII si6. d. intelligitur. Et sippis,ho in eodem hoc versu, ubi ille . si . a. repetitur, recte ibi legitur consentientibus libris quare merito id hoc etiam loco posuit editor Basileensis Casaub cum praesertim tame-

bet s. A. suo more sed verum tenuit idem lib. XII. si p. a. Cons. I. s. c. '

Teric sic re re TT tam spώμασιν. ii Recte Dalecam pius an et gla retetT- ωσι β metet interpretatur, quae asent M ad Uuirendam ore et amissam. Proprie pασTόμασι ψ esta, orta obturati reclusio Passim apud Medicos ἀναστομωσι:υφλs ων , vel Tω α νείω , appellatur Venarum apertio :a, a qua significatione non recedit, cum pro restituto ciborum i appetu usurpatur. Fere enim contingit fastidium cibo

et rum, cum o ventriculi alienis humoribus est obsessum:

465쪽

p. 33. IN LIB. IV. CAP. X. di

an cui malo ut medicina fiat, aperiendi sunt occlusi mea-ntus. Fit autem hoc vel cibis succi iubtilis, cuiusmodin sunt illa , quae Plutarcho Sympos VIII. s. p. 3d a Jn appellari sueto aerei Totare dicebantu lib. I. cap. XVII. D ad II. 8. c. vel pharmacis eiusdem facultatis Lege M Galenum de Compos Medi κατα ίπου libro VIII. αCASAU B. - αναοδμωσι; ea notione, qua hic moxque rursus it. b. usurpatur, mi squam alibi occurrites exac tibnem a rei interpretatur Henr Steph. Thes III ioso C. Verbuna o prac Tομουν, Persendi elisu, de quo Casau-

bonus dixit, usurpatum praeter alio Polybio v. et q. quam notionem ad sens utina in strii menta transtulit Diph, lus apud Nostrum , ni o hac ipsa pag. lit. f.

- c., ibi not. ARISTOPHANIS Fragmentum exhibuit Brunck T. III p. 228. a. ubi pro pu et sic, quod est in ed. Casau boni, Ppυπεπε malueras, provocans ad Pi et idni Notas ad Moer pag. 2I. Et tituntur quidem

nostri codices quemadmodum ad II. 6. a. Animadu T. I. pag. 3IT adnotavimus plerumque ali hi hac forma P υ- σἐ πει , quam etiam hoc ipso loco editiones Ven. Bas tenent sed nunc quidem Spinars Tala mi fallor s. c. habet, ininms. o. perspicue sic scriptum video nec

id sane incommodera sunt enim SpυTETE c Aresti, litiae quae prae maturitate de arbore deciderunt, quas proinde non

illepide cum vetulis meretricibus confert poeta.*ιAstata ui 'spmsTιὴ: T ii Zm.. Non displiceat nobisu quod doctis quibusdam viris placet, MEθύοντι. Alitern tamen etiam libro VIII. CASAU B. - enipe VIII 3 o. e. rursus citatur Philemon in plaTιξpTι. Eum titulum, in Transeunte, interpretatu est Clericu cum Dalecam p. Mi- Iii aptius isum erat , in Ambie ite Veri . I. v sue et hcoi versiculos distinxi ut praeivit BENTLEI in Emend. p.

ii 3 cum eodem' Coi, pro vulgatoriis coi, scripsi. Vers. a. Idem vir doctus, i et ph pro,iae poc pscribens, quod impurus erat interpretatur, istam Memendi, dationem, ait, verba sequentia confirmant. Inde dicunt 33μιαpo pse Poc , Σ μιαpo*α ε ν. Quae mihi non adeo

evidens visa est ratio cum praesertim, quaenam insit proximis versibus sententia, haudquaquam perspectum habeam: nam ne satis quidem scio, ad laudem- ne piscis,

an ad vituperium et tineant, quae ibi dicuntur Vers. Animasi Vol. II. D d

466쪽

di ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 33.

s. Vitiosumri Seu per editiones omnes erat propagRttam hpro quo οω recte dedit s. A. Tota ecloga deest Epit.

tabulae lata est h. l. Casau boni disputatiori quam Indici

Auctorum olim, si Deo placet, inseremus. Confer H. Steph in Indice Thes voce 'Arsi upo . Verba, quae ex illa fabula adferuntur , versibus distinxi quemadmodum praeivit Brunc in Aristoph. Fragm. pag. 2is. Duo posteriores sunt anapaestici dimetri sed eidem metro quo pacto conveniant priora verba, non video sprec versae .s ex Epitome adscivisse videtur primis editor et certe sic habet noster s. D. Sedripsi s. A. Id si verum, abis esse in fine debebit interrogandi signum verba ista

Oves. dispευααμένn καλ- λεψω, opportune IACOBSin Animadu ad Antholog. contulit cum is iS, α σαρκα - τα τέττινοσγέAυνακεύσατο, ex Apollonidae Epigr. XXv. T. II. Analect Brunch. p. 38.sset I ii gpκώπη ζωον μoio TETTI I Rera pυ ops M. Postremam vocem absque varietate agnoscit cum editis codex uterque Quod tenens oriri GESNERUs de Avib. p. 3I . intellexerat, cercopen turtur Mium esse obser eragarrulitate. At vix dubitandum videtur, quin aut i Ti- optu, h. I. scriptum portuerit, Aut T*TT Popiω. quod contendit BoCUARTUS in HieroZ. P. N. lib. I. cap. v.

neris teste Aristot Hiit. Anim . . o. .Plin. IX. 26, 32. et leti si pio e veteribus Graminaticis citat Eustath ad Iliad. a . pag. I L, q8. - pag. 3o2, 2. Et sic quoque apud tymologum scribituret idemque vocabulum apud Hesychium latet in corrupto viri briorum. Confer quae mox ad lexidis verba notam US.

, sentvlus , ut interpretatur Hesychius. Similis inscriptio, earum fabularum , quibus Ueeloio fuit index. c. CASAUR. vide Suidam in triλυκoc ubi ipse noster Athenaeus auctor citatur. At scripturam per a longum, hic de

467쪽

p. 33. IN LIB. IV. CAP. XI. dio

rursit pag. Ido. a. aglaoscit cum editis vetus noster codex eanidenaque confirmare Hesychius videtur, cum qii Photi Lexi c. s. consentit. Eiusdem pilyci fabulaoωγαλίσκoc citatur apud Nostruin XIV. 6so. e. nisi ibi erravit librarius. In ALEXIDIs ver i temere in editt. veti omissa erat vox λαλισTέprer, UZm ex sua Epit ad iciendam monuit Hoesch. adiecitque Casaub consentientibus nostris codicibus Vers. s. Iusto longiorem in fine esse hunc versum,

adparet. Ac quam vi per apostropluim et aetra ' scribere velles, quod in fine versus non placet tamen ne siequidem ratio constaret metro, ob primam syllabam in ipυ ope longam Iraque, collati his quae paulo ante devocab. ιTi opto Adnotavimus, non dubito, quin sic concipiendus ille versus fuerit:

Ista, Tpu hyre QTETTi et e duplici scholio orta viden.tur; quorum alterum admonebat vulgati proverbii, et i - ἀνο λαλίστεpoc alterum interpretatiOilem continebat vocabuli etιτι ενιον. Pro sinJὴν contra quod ferebat usus in eo vocabulo, nPorum ediderat Casaub cum subscripto

Ostiari. Hoc condimenti genus etiamnum in deliciis estu apud Graecos maxime Ioniae incola . CORAT. NiCANDRI Eclogam totam praetermisit Epitomator.d es. i. Vo Ait c Jισ1 Eprio .c re*ώγοι νε-

Vocula I sic scripta, uti vulgo factum, absque accenturi valebit quod idem sonat ac hys, O atque Quo sumtori conitructio orationis talis fuerit concipienda diari Ans p sic a 3MAiri ae petesiimio vetetsi Sinit scribas cum accentu, valebit iste, ecce sed tu in habe bis orationem parum commodam, I ε, διφασὲκ gνέ- 2An odi UMJo ἐκ μα*sipolo. In quo quid verum sit, discimus ex loco inferiore IX. 36s. c. Scilicet primum vocabulum odi uehinc e connexione verborum praecedentium, cum quibus cohaerebat, avulsum est: , vulnapud poetam Aia es, in nominativo plurali

468쪽

dio ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 33.

sequente interpunctione, scriptum fuisset nunc, abru-dptum a praecedentibu vocabulum, ut qualicumque ratione ad sequentia trahi posset, in odi utunc mutatum est. Sed alterum istum, quem modo citavimus, locum alius error occupavit Scilicet, quum omissa in editt. veti inter direpti a particula claudicaret metrum , Casaubonus,

quo illud fulciret, disi et ri edidit at codex noster A. P cae exhibens , docet 'ri ibi scriptum oporatuisse nempe I pro ii E, ecce. Tertitis versus in ed. Casau b. sic monstros expressus

n Eum versum Cait CASAUR. in Animadv. melioribus, ingeniis sanandum relinquimus Libri omnes corruptissin simi in quibus pro καύκcero scriptum 2αυκωνον, vel DBiwκωop. Ne in sequentibus cluidem versibus omnia praeis, stabo integra. α - Casau bonianum αυκοσο ex ed Bassi erat propagatum: Exon&ero habet ed Ven hactenus saltem commodius, quod penultimam longam faciat aes j-pta op α αυγ να emendahat alckenarius Uies eΚoen ad Corinth. pag. 22 u. tam erudite, quam ingeniose. Cui emendationi praeiertim istud a saetacop,NUIod habet Veneta editio, insignem veri speciem conciliabat. Sed quum longe aliud darent vetustae nostrae membranae, pressius insistens veteris scripturae vestigiis 2αίη -

non modo cum leni spiritu dicitur, ut mox s. 8 sed

ment Ling. Graec pag. s s. Vnescio quidem quonam ex auctoreo adnotavit. Pro αποπλύναc vero rectius fortasse fuerit si ro Asicae c. id est Put mox ait *λοιδι καθ - α μενο , cortice detracto. Istud verbum primo, per frequentem librariorum errorem, literas essis, invocales o de inter se permutantium, facile potuerat in evo Abercte corrumpi; idque dein porro απο λυνα fuerit detortiam. Veri . . et apri retra Vulgo ora cum accentu scribunt. quasi ex T V cum sit ex T. alisis, Ut mox dein Le- spondeat hλoeta Vers. s. Optlκ ἐνκ πώλεα ἐμβαπTισο eαλμ Vulgo post O in pia comma ponunt, ad praecedentia trahentes id verbum; non video qua sententia Cae-

469쪽

P. 33. IN LIB. IV. CAP. XI. ri

e terum truncatam ab initio vocem I si habent editt. Ven. Bas. Inde PURs AN Us talem tentavit emendati

pe, ut constanter fecit, alecampi versionem, quoad fieri poterat, secutus. Sic autem ille : in serventem cum

demerseris aquam , O abraseris, obrue multa muria. Vil-lebrunium non moror , qui hunc locum sic redclidit: clara votis es plangerer dans ne ea qui sent de bovilli a Pinstant, mais qui fuit tranquille; retias issi map Iegeretur, eaque huic verbo vis inesset O votis ensecterer line grande parile πολλα dans labatimure. Ego, nihil temere mutandum statuens, suspicatus eram , ct Aitan a poeta dici iJ υμένην πόλerer, quasi diceret, fatis sum in conssiendis cibis , initium fulisse hominibus congregationis inter

recte, ut videtur lagitur in editis omnibus. A. υκ si habet s. . reclamantem metro inconnexione orati nis, quae substantivum desiderabat, ad Agυκι spectans. In quatuor os remis versibus nullus omnino dissensus e s. A. adfertur nec in editis ulla varietaS, nisi quod U. Id. pro iκ μαζουσα , vitiose i) μείζουσα habeant editt. Ven. Bas. Veris 3 si hi ex s. . laudavit Villebi . CASAU BONUS , postquam praedixit se non omnia in his praestare integra, monuit: In ultimo versu saltem inpruno et scribendum, non. -υeται haurire vasculo, quod Metet,pio modo appellavit. Ego, cum extremorum horum versuum vim non satis perceptam habere naihi viderer, in latinum transferre sermonem non sum ausus: itaque Desecampi versionem, nullo mutato verbo, uncis quidem inclusam, subieci. Huiusmodi in locis, ubi mihi ipse non facio satis commodum duco, quid alii praestiterint aut sibi visi sint praestare, adponere studioso Lectori. Igitur ne Gallici quidem interpretis versionem

eorumdem quatuor versuum gravabor huc transseribere Ea sic habet En generat, ores oum aussi jeter avaravant, dans se aisseau des rat Psecs que Notis aure recrases avec ne motitie, o dei graineviqvante de mouetarde. Si volis igne cde laesi Abinaigre , evable de se sire senti vivement, memeta vae tete forte, votis potirre pulsemum fatimur hie Dite potir celix qui auron hesol de manger.

470쪽

I DIPHILI vers. i. 'ECp . o Tip. Sic ex conieci corri fgendum putavi. cum inficeta dictio, tum luxatum meistrum, medicinam flagitabat. Irevius GROTIUS, 'io et i lios his eroi in Excerpi pag. 83. Eiusdem Grotii latianam interpretationem Graecis versibus subiecimus.

Tum Calau bonus, ex coniectula, nam destitutum se in Diphili versibus librorum auxilio ipse conqueritur in

hunc modum refinxit:

nec ulliis ab hac scriptura dissensus adfertur ex s. A. Epitomator vero hunc versum cum praecedentibus omisit. GROTI Us sive SCALiGER, cui illam emendationem acceptam Grotius in Notis refert C*υλλα ὴ 'φι-μsyre correxit; tum vero ex repισι θνεται , quod in ed.Las repererat res piet g ισθὴ e et rei fecit. Cuius scripturae Grotianae priorem partem accipiens, in posteriori hemistichio tenendum duxi regasos etppetsetre C Casa ub o, latum membranis nostris ni fallor confirmatum et ut sit, circumferetur; id est adponetur convivis o osse retur eis; a verbo 'spi ipse Eιν,, Ut Us requens ei usus, ubi de epulis agitur. Sic vero c*υλ=lic non tam pro condimento fuerit accipiendum, quam pro cibos sed pro cibo eximie condito et quare etiam in G uJυσματωγ numero f. q.

reiertur. t Ahis quae dicitur II 66. d. ubi vide notatas videri poterat nonnisi condimenti loco fuisse; attamen ipsa III. leto d. ut iustus cibtis memoratur. Et sic thυλλα , quod . l. legitur, a uictiore Polluce VI. I. est Wὴτ ιμμα χλωρὴ , id est , moretum ves Intritum viride, nempe ex herbis et pro quo *υλλιαψ, eodem significatu scribitur apud Hesychium. Veri . . sipet et coμop. Sic recte s. . Nec aliter i gerat Epiromator, qui mutata quidem orationis structura repreστομούτα hoc loco scripsit. Inde derivatur nomen

bene per seu a verbo καταμβλύνω, quod etiam usitatius rsed parum apte ad naetrum.

라틴어 텍스트