Deipnosophistarum libri quindecim;

471쪽

In ALEXIDIS veris 3 pro stibis: quod est in editionibus vett. .ms A. recte costic ex Dit adoptavit Casaub. monitus etiam ab Hoelah. At ne sic quidem persanatus

versuS: nam . pro eae motu, aut raram scribendum , ut

fecit BRUNCR in Notis ad Sophocl. Oedip. Colon. 38. aut et oiboυ, ut monuit Acosis in Notis msstis. Dictionem mn Uωσιν. Ovem RUNCRIUS I. in con tulit cum ista Sophoclis et *ωτ, εμένον , Illa A schyli, κτυπον ἐJ κα. Video; inquit id est, percipio.n verbis videndi, cum sit is sensus omnium nobilissimus , D reliquorum sensuum perceptiones declarantur. α - Sic apii Nostrnm, ptio; λεύσσω , VIII 3 3. f. Et inprimis simile illud,sa pixoc metoc subuc, se io ' πύp, III. II s. e. ubi pariter si vel es p pro ab fuerit reponendum. At duriorem . l. dictionem illam ratus Epitomator, iσχωσιν pro toto et i scripsit. Veris, A. Gravissimae mendae versum quartum

uicta intelligit Nemo hercule nemo Lego, planissima u& certissima sententia,

xi ElegatIter et cyopctu pre p. de re molesta, quam vindeas ingratiis Palilo aliter apud Sophoclem, ZelyeLTO nTEO' ακούειν, & similia. A libris est et cyre in prora petiy cet caetera ab ingenio. CASAU B. - ostinc recte nostri etiam libri dederunt; quod iam inlecam piu ex coniectura viderat. Caeterum percommode teneri posset vulgata scriptura mihi visa erat, loquentium partes ita distinguendo, ut a nobis praeeunte eodem Dalecampi factum. Nec vero turbare nos debet illa particulae ppleonastica repetitio quae frequens admodum Atticis Ad stilis L intelligo, συμφοραν νεμεσθα vel συμ ε n -

κέναι , diceres sane, portentum aut magnam calamitatem acci

disse puta, subito mente alienatos fuisse hos homines, aut aliquid simile. Ves. 6 D. Bene 'iata retra et Tis sieschabent edd. cum s. p., ignorant 'οι quod tim ortune hic inserit s. A. Vers. . it Tu et ei et rara 'UE . Recte ora edd. ctura

472쪽

M. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 3 d.

Epit in Urepreμασύ petii recte exponitur de parasito Lib. an VI. O pag. aar et vecpretineteri T. Set scriptum ex eodem OE-di,ta, quod videtur retra ώTgptim nam taeta si ilae dicimtis.,, Sed utrumque dixerunt Graeci Hesychius: et spetii ,

XIV. 6 a. e. nescio an vitiose, sed consentientibus certe nostris membr. A. Hoc loco in ins O spatio vacuo relicto, milium illud ipsuna vocabulum quod nempe su spectum fuerat Epitomatori. Vers. s. n Penultimus versus ita scribitur :

npari proreps et g σθαι , subiicit haec: βαυκιζὴμ νον Πυ-rigga prece repeti et ii p. t id est, voluptariti, lenocinio junc exornatetiam. videtur optimus ille Grammaticus hunc nisistina Alexidis locum ante oculos habuisse cum haec Maeraberet. Est igitur aevaei popaei es hcυκα, per lasciviam n sentare rucidas id calceatnenti genus' albas Baucidesn fere crocei coloris erant, ut scribit Pollux Hic osten-ntator ineptus albas gestabat, easque inter saltandum, subinde ostentabat. Homo stultus multis nominibus , nam in totum ineptae ad saltandum erant aucidets. D non ininus quam illae quae hodie nobis a subere id si est, sevo T- ελλο , appellantii pantosellae Baucidibus,, solitum suber iuppingi, Ovel quia hibernum erat hoc

discalaea menti genus, vel quia a mulierculis gestabatur D quae mendacio stat tiram irent adiutum, declarat incersiti poetae versiculus apud veteres magistros,i apud Athen.n XII l. 68. b. LosελλM E T c καυκiσιν immo βαυκί-M σιν, ut est in m Ss JG κεκαττυται. Verum haec aliodi, loco melius, uberius Posterius hemistichium ad in-ncitas redegit nos saepe Membranae nos destituunt Bres, viator hunc versum circumscripsit, L nempe omisit sinnuli, cui prima voce versus sequentis, reliquos omnes deis, scribens Vcaussam diximus iam multoties O nempe, quod Mnimis corrupta, insanabilis scriptura ei videretur. Jdi, Scribo, o si Ao 2 α μα. Videtur ineptulus hic intern saltandum easteos flentasse, O nablum, quod manibus te-Mnebat. c. CASAUE ONUS. - Late super eodem loco disputavit GATARER, in Advers. Misceli. Posthum cap. 26.

473쪽

p. 3 . IN LIB. IV. CAP. XII. ri

b pag. V sqq. nec tamen prorsus ad liquidum rem perduxit. Illud haud dubitandum, recte βαυκιζόμενo ab iitroque viro docto esse emendatum erroris fons in promptu, de quo haud multo etiam ante diximus, ad IV. I 2 s. e. Verbum autem hoc aeuiu gσθαι , interpretor aitu ille vel et αυκinc apricopaei, crepidis illi indutumii esse, vel Tον βαυκι δ εγχρίσθαι , batici tim altare. Est

bus perlectis, quid sibi lii velint adiecta verba et Asυκα, nonduin video Nam , quod in mentem no his venerat, ταλευκὰ fortasse intelligenda ponet & μαινὴμ apae, coli. Hesych in Agυκα *p pacta inibi Interpp. id quidem minime urgere ausim Etiam Uie si cum Casau bono ad crepidas refera et βαυκιζόμενον , ne sic quidem Teg λευκ ad easdem crepidas commode referri posse videntur: sic enim et u λευκα dicturus fuisset poetari e verbo βαυκιζίμενο nomen Tα βαυκinae intelligens non E ρυκα, ut aliud nomen G πύ - iaetae esset intelligendum Levis oborta nobis Cispicio erat, spectare fortasse huc aliquatenus id quod apud Hesyclatum legitur Treλικά; speciosi c. Sed de hoc viderint eruditi. In posteriori vero hemistichio percon . modum videtur GATARERI inventum, αλλίζον φαμ α , id est, tripudiantem et deria verbo consule Nostrum,

λαθά . Primam vocem cum integro versu praeced. omisit Epit. Mirum vero, quod deinde uterque codex cum edd. ins vi et ' ξύλου consentit quod metro repugnabat Per- commode IACOB M in intis msstis, corrigit:nJια αναπὴ αιμ αυTo ἐν ξυλου λαθων. nec deletum, inquit, hoc loco non valde desulerabitur. αANTIPHANIS vers. I seq. pra Epo Tet spoei. Significat tir quidem verbo p si poli omne molli Um corpori instes liculationum genus vide Nostrum I. 2I. d. lum

Ilesychium inre aes rei, stat in Cratylo pag. et T. Sed nili tameni insolenter dictum, pae pila et Tre i. Quod nos conieetavimus, et oi χουσι, haud ina pro-

475쪽

n cum Homerico fonte , unde sunt contendent: n sua e erit ac iucundum consideri xteritate serintentias poetae in diversissimum se to hic deto nser t. CASAUR. -- Posti clii hoc a men cum aliis Parodorum Vagnim dicem certaminis Homerii Hesio i anno riue cf. Scalde ECastigationibus edidit idem carmen , MATRONisFraementis exhibuit BRUNCI Om. II pag.

quod reei editum est, perperam de . siciphabet, contra quam desiderabat tri linde etiani alibi, partim a librariis, sartim et i, temere permitatas inter se vidunus duas ii i verbi ormas, tet si Wε διειr etiaυAt Pr i tivum nomenta molam non expertum sigilificans inde I ellipsin fiunt substanti vadi unum, neutrius generis, UAo , scit. - ευρον , amylum aliud mas c. et . . it . . cli repete , sive ectan; cf. XIV. 6 d. f. aliud eg αυλο , scit iacae sive per se iubstanti vi vi mi haec vox vi Aec, qua Utitur Ariti Oph. Pac Di α; μυ- scholialles interpretatur j xcv Ta Ias, luce

476쪽

. 6 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 3

habile fortasse iudicaverit qui contulerit VII et f. e. kX.as . e. Diae 3 βακηλὴν βῶκnhoc ex veterum interpretatione, est o μένα και ανὴκ Toc vide Hesych. xibi Interpp. Sic latine baceolum pro flucto dicere consueverat Augusus, teste Sueton. C. T.

,, De Theodefieri inquit CASAUBONUC versus est Anti-3iphani S, o Tα κεφαλαια &c. hoc est Alii Euripidi fabulas i tuas componere aggressum, summa capita describit, O primamrifaciem tragoediae desineat. α - At non de Theodecte hoc dicit poeta, sed de eodem philosopho, quem modo dixerat invenisse Theodectae artem. Quibus nominibus an certum aliquem hominem designare voluerit, quisve ille sit quem dixerit non definiam Euripidem in scribendis tragoediis adiuvisse Socrates a nonnullis perhibebatur; Diog. Laert. II. 8. quem nescio an hic in animo habuerit poeta Theodectis Phaselitae apud Nostrum . I. e. la datur solertia in proponendis gryphis, resolvendisque his qui ab aliis essent propositi. Quae autem hic commem ratur ars Theodectae . videtur Ars Oratoria esse , qua excelluisse, Ceamdem scriptis illustrassem pater The decies, ilius cognominis, traduntur. Vide Suidam, Fabric Bibl. Graec. T. II. P. 322. ERIPHI versiculi, passim in Sententiarum syllogis emo.micis collectarum leguntur, ex Athenaeo translati sic in Brunckii Gnomici P. Eo I. In ALEXIDIS versus , cum prava verborum distincti ne prorsus obscurata esset oratio, ita distinguenda uerba esse, ut a nobis factum , perspecte docuit AsAUB in Athnasi. Quod autem idem pro sq, p, quod U. . deditum erat, necessariore o legendum censuit pro eo pera commode i dedit ins A. In Epit. ornassa est ista eclogae.

ATTιEM J J ει πνον - - ' de psi*ρι ατ ων δ παγωδί .,, Multum Athenaeo debemus qui MATRONI Parodiam Mnobis conservavit descriptam isto loco Carmen estin ingeniosum, Neporis ac venustatis plenissimum. Medi, rebatur profecto itis venustas, ut plus paullo operae, in illius interpretatione viri docti sumerent Tirones gub

477쪽

p. is . IN LIB. IV. CAP. XIII. 1

d, bus est otium, si me audient, singula huius parodiaen cum Homerico fonte , unde sunt crivata, contendent: nsuave erit ac iucundum considerare tia dexteritate serintentias poetae in diversissimum sensum atro hic deto nserit. CASAU B. - Posti. STEPHANUM , qui hoc ca men, cum aliis Parodorum fragmentis, ad calcem Cereaminis Homerii Hesiodi anno is s. adiectis of Scalderi Castigationibus edidit idem carmen cum aliis MATRONIs Fragmentis exhibuit BRUNc in Analec . Tom. II pag.

χιονο ,2giei ἀνέμοισ=ν μoιοι. Similis eiusdem poentae parodia, apud Athen. II. d. c. J ευκοThα χιὴ-nso istisιν αμυλοισι δμοια ' sita *υομένων γα σαTo,b-n'νια α Thp. CASAU BONUS. - Vers. s. Pro θειν , quod recte editiam est, perperam uterque codex σὴ ιν habet, contra quam desiderabat metrum. Subinde etiani alibi, partim a librariis, partim ab editoribuS, temere permutatas inter se vidimus duas istas eiusdem verbi formas, tabgιν, ἐσθίειν. αυλο proprie adi stivum nomen , molam non expertum significans. Inde per ellipsin fiunt substantiva unum, neutri u generis, etc. μυAo , scit. αλευρον , avium mali Ud mala gen o α μυλο , scit ApToc, sive re Mnc'. cf. XIV. 6 d. f. aliud mem gen αμυλor ,

478쪽

.is ANIMADU IN ATHENAEUM p. 23 d.

tarum gentis quoddam Et sic h. l. Matron αμύλοισι in foem e

s, mini, apud poetam legitur paulo aliter de equabus Dar-s, dani quas Boreas adamavit. Alicubi sub Iliadis finem

,, Iliad. c. 223. recordor legere hunc versum , sita ps,κ Bopanc ipsiσσατο βοσκομρνααμ. Hic vero sita intel-nlige ocμύλω : quartim, dum coquerentiar, sive recens Octa-nrum , vel Boreas poterat abici desiderio . Sensus autem est:

nadeo bonos panes illos aut placentas fuisse, ut etiam n Borealia celebrantibus apponi potuerint. Moris fuit 3, Athenis, Boreae sacra facere demerendi illius gratia., Magna solennitate is dies celebrabatur, atque inprimis dii lautis opiparisque epulis Ba si si hoc dicebant: & βο-

s, videtur dicere, thiasotas horum sacrorum fuisse appel- dii lato sto cασμούζ. Ego arbitror , opρασμγ id esse quod Miam diximus at, qui superstitionis huius sacra conce-nlebrarent, eos esse dicto so 're Tsic, Ur εικαD Tres , TEM,, αβ ισThc,m similes . . CASAUBONUS. - vide Hesychi Interpp. l. c. At, de his cogitasse isto loco Matronem minime equidem confirmaverim. m. T. Abeto I. c. vide Iliad. s. Is6., p. 23 I. .etio Ves. 8 ceti ip ἐν 'ἐυδὶν ιών. caesJόθεν o inmetrrepsietrao c. 1 Duo hemistichiae, quae variis in locis in MUlyx ea leguntur, conflavit in versum tinum. In prio,, re nihil mutavit: vide Iliad. c. 3 s. Odyss. c. 28. ii posterius ita habet, Od. v. 26 . si . o. Ogyόθεν

Non de Ulysse, sed de Mercurio ista dicuntur Od. f. I. Apud Poetam de Iaro ave ibidem continuo sequuntur illa,

ram , plura apud Nostrum ni a reperies, IV. 6q. f. Qi 6 s. a. tum rursus lib. VI p. et et extr. sqq.

BScribendum p ἀστι . Apud Homerum memor sum le-

479쪽

p. ias IN LIB. IV. CAP. XIII. clas

voluit Casau bonus , habet Epitome, rex ea Eustathius, cuius tamen locum a Pierson ad Moerin pag. a se citatum reperire mihi non contigit. Eamdemque scripturam adoptatam a Brunckio video in Analectis l. c. . Toupio, Emend in Suid P. IlI. p. in . sv. Quo Uidem sumto, quo pacto consultum metro existimare potuerint doctissimi duumviri, exputare non possum. Itaque p-Tn tenui, quod cum editis tuetur s. A. Nec enim barbara est illa vocis forma, ut morosior contendit Phrynichus: sed ex communi Graecorum sermone, ut docuit Moeris; pro qua Attici utique pἀσTu usurparunt.

ται. Iliad. et si et Sed ridicule, ne dicam imperite, verbum plurale etiTset regetetrei quod quidem cum editis tenet codex noster uterque ad ingularem μένα ού- etphc refertur. At, ni me omnia fallunt, est is veteris alicuius librarii error, qui illum, quem modo citavi, Poetae versum in animo habuerat. Sed manifeste alitis est versus, quem non modo respexit ParoduS, verum etiam maiori ex parte expressit , Iliad. so .s . 3 s.

Itaque a m T. et p. Tec etiam apud Nostrum legem dum putem. Festive alitem utique culina fornicata, cuius

graece alias et δπτανειον vel h sepio est hunc foeminini generis nomen Nπτανια finxit Parodus nisi fortasse hoc nomine non modo culinam, sed totum rem coquinariam significatani voluit Colorem habitumque versus sequentis,hμεν &c adparet mutuatum esse ab eo qui apud Homerum excipit illum, quem modo adposuimus.

III. c. CIEI. b. Veris Is o I. κυλιν. . vide Iliad. re bd. Vers. o. p καθαρω c. Totus ex Iliad. - . i. expressus. Sed, quod ruris hic narrat Parodiis litus a sientes , videri id possit pugnare cum eo quod initio dixerat, Athenis actum esse hoc convivium. Nempe in

480쪽

rorni actum statuit, qui pro parte haberi poterat urbis a

το . At sic taxopeto fuerat dicendum querit igitur prima pers sing. ego extraxi, Pulse illis. Feris et M . . oreλispικn Ab sitia . Vide ad III. ro8.

rens Parodus p υταρα κ psoataret dicit, id est sordida redimicula haud satis adparet qua sententia Aeam intelligit AsALBONUS; quae quidem quid huc faciat non video Vnam, ut dem, quod ait ille, cum multa alga capi uas tamen non cum alga mensis inferuntur. Propius ad verum accessisse DALEC AMPIUS videt tir, cum ait: M Garum intelligit, quod ad intinctus adhibetur. Certe respexisse Matronem probabile est modum habitumque, quo instrue ae niensis inferri apuae solebant. Ac poterat hoc respectu, tenere Homeric Um epitheton hi arrepli: quod miror non ab eo laetum, tim praesertim etiam ex vocis ambiguitate ioco locus fuisset. Nam cum Ai- 'cipet priJρμpee apud Homerum nitidum redimiculum significaret, hic, ubi de uvis agitur, foret pingue redimiculum quoniam Ulta pinguedine unctae apuae meniis adponebantur, ut discimus ex III. 6. c. ubi vide notata. At nimirum, quia illud edulium , ac praesertim nimium illud pingue , non satis ad palatum erat nostro par- Odo, ideo A. Trepet in binae pia convertit, raro nitido aut

pineui sordidum dixit.

Ad ista verba haec est AsAUBONI AnimadversiorO,Scriis, hebam , T O Κύκλ. cum sequenti versu conti- D nuabam. Describit unum aliquem e servis Xenoclis sil-hilum nempe qui pinnas mensae intulerat Eum ait Cy- , clopi miis dilectum, atque adeo a Cyclope in suo anis, tro generatum. Morridum aliquem servum, visu tu si pem, inaltero oculo captum designat IOSEPHUS veron SCALIGER cum superioribus hunc versum iungens, scri-M bendum arbitrabatur, et is it Κυκλωψ recti prio vagi sce et sis ii Hac, inquit, mandeta C clops ,

라틴어 텍스트