Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 문학

491쪽

p. 36 IN LIB. IV. CAP. XIII. 33

ut sententia esset et quorum nempe, fandasiorum de gerrere semitistis habitat &c. Cui consentaneum erat, ut intelligeremus, esse e solearum genere alios etiam pisces qui non in mari, aut certe non in mari frementi, habitent quod falsum est, ac tale, ut id dixisse parodum nostrum nullo modo sit credibile. At ne est quidem ista veterum librorum scriptura videtur quidem proxime ad eam accederems Ep. in quo prorsus sic scriptum, ου λωσσoc petiev&c. sed in eodem codice vox praecedens, in quam superior versus desinit, non siθανὰταωi est; sed sic scri

βου λάκτσωνο . Qua in scriptura perspicue continebatur Ea ipsa quam dedi, ob Atac et op oc preis p c. nisi quod projού λωσσο librarius, qui pra praecedente v c avulsam ad hanc referebat, βου λώσσω scripsit, nem p δμοιοτέλευeto sectans. Ves. 8 κίγλα; P pigiti si isopetr υ ινρTrist . ii Ver dissus corruptus invulnus codicibus illatum, cui neque, Excerpta asserunt medicinam ct CASAU B. -- Ocab. n uetopaec nusquam alibi, quod sciam occurrit. nTi es , beres sunt, in Epigr. Tom. III. Anal Brunchii pag. ra . Iam isὴTω , eadem notione, ad formam vocabuli ii -- τω essinxit Parodus, quod Homericum est pro h alaemia Iuveniles, viribus vigentes interpretatur Gemer P. SEI, 3 . Dein quod consentientibus sequitur libris, bd ι νά- Tnsis, cum quod ad formam vocis spectat, tum ad subiectam sententiam, dissicultatem habet. Est divaetii sic, alte volans; quos de aquila usurpat Homerus, Iliad. χ . 38o. Od.ω . s 3 Sed ab hoc, accusativus plur foem ιιι ηεσσα formari debebat. Est etiam eodem signifi

gnificat, ut diserte etiam Suidas adnotavit. Sed quamvis stat ud quod vereor, ne nullo alio firmari exemplo queat naetri caussa prori, ii Terri cerae dicere raraeturis potuisse poetam. tot tamen illi piscium gener quo κίχλα Graeci latini turdos dicunt, haudquaquam convenire ut praedicatum videtur quippe qui, non dicamin: Ee g

492쪽

.. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 36.

altum evolare, sed ne tantillum quidem super aqtiam cesserre sese possunt. Itaque EsNERU l. c. postquam di-

it, ιπά Tingis Matronem carminis caussa pro hi iet sycsυ-ιι πέTaec dicere voluerat posuisse, eo confugit, ut turdos pisces hactenus alte voLantes ab illo dictos fuisse si

tueret, quod levibus, variis, O ceserrimis in mari circa fr-xa natanombus elati volare ideantur. Quae mihi interpretatio, ut dicam quod sentio, tam duram contorta videtur, ut meam super huius loci sensu inscitiam, ac de ipsa scriptura dubitationem profiteri malim, quam hac in parte doctissimi illius viri sententiae subscribere. Si

L PietsTinee esset scriptum , suspicarer equidena Parodum ludicra quadam ratione quae tamen, fateor, frigidior quam pro reliquo huius poetae ingenio videri poterat ad Homeri cum ..iresetsi ne adlusisse, sed ita ut νπset enUnc contraria sententia dixisset, tiasi piscis turdus esset

veluti turdus avis ex alto in profundum mare des sus. Veri. v. Cum 2υ sistaec bi stetisduc ubique scriptum editu inque esset, ita hoc acceperunt viri docti, praeeunte GES NERO pag. Ioa I, 6 quasi diceret poeta, videri illos pisces Thyadum Vi e Baccharum inisar, in aquis discurrere Mihi respondere hoc nomen praecedenti TiTpres videbatur: lassibus autem, sive per librariorum errorem, sive consulto ab ipso parodo, pro Oh Iti Catat sensio. situm suspicatus eram; conti Athen. IX. do t. c. itemque II. 36. d. quae ibi de vocat, 2 tiri monuimus id autem ipsum, sive latisisses, sive ci sine aut sisseete, iocose pro 'χοι - Is dictum, quo vocabulo apud Graecos

petrae vel rupes e mari e ninentes intelligitntur.

Veri . os . et Tecpoυ pisces, Se o μύρον, . αλεη , hac potissimum caussa nominasse Parodus videtur, quod sint haec nomina Homerica quibus longe quidem diverso sensu usus erat poeta. epμύpe ad verbum o μυ- adludit. Versus Si multis inquinatus vitiis in hunc modum editu erat: μο-υpoc apri si Inpres si An σπαpos, Core

Ibi adnotavit CasAUE ONUS: ii SCALIGER placet,

n Acutissimi viri coniecturam adiuvant Excerpta, in quitibus sicut inin nostro s. p. diserte scriptum pia

493쪽

p. 36. IN LIB. IV. CAP. XIII. d x

ii Coti c., - Totam caligeri emendationem , tam ceditam, ita in perspicacem iam ante nos merito adoptaverat BRUNC in Anal. Illii unum iam olim primus Athenae editor hene administraverat, quod si posuit, Pro quo contra metri rationem ic habet codex S. titerque, Vers. 83. Tων ξλgdis Diνυσθαι. Satis hoc placuit, quod cUm editis itietur s. . In s. p. stati, O . Ag sp, inserta particula quae commodius abesse videtur.

hunc versiim adnotavit, nisi haec pauca: dii In membra linis, Eieto Os Tic sieti c. ilia' είπνου quorum neu-n trum convenit. α - Et preeti habet etiam noster s.

o. quod utique non conveniebat, nisi post id vocabulum aliam voculam excidisse statueres, verbi catissa reu, aut aliquid simile. In stetigris vero quod habet VIS A. vim deant doctiores, an aliud quid lateat. In fine versii S, noster s. D. I sietp habet cum edd. .ms. A. sed stiperscripta terminatione o simul alteram etaionem Osiπνου indicat quae mihi percommoda videtur, genitivo Jρι- Irro per adpositionem, quam dicunt Grammatici, ad cretato, hac sententia, qtiam nemo attigit ut ea coena teretiari Vers. HυσασθM Aoιμocri paratus qui gusaretur Me diu moεύσασθαι, pro passivo gυσθόναι. In vers. s. nihil mutavi versum vero sequentem de nostra coniectura constitui. Ad priorem haec notavit CASALA. , Nihil variant mssti. O sic in quid ei invito mentro habent nostri J Videtur ad Necyiam respicere, ubi Meth sto suto aliquoties usurpatur. Odysi Si. ussa. Aliter iudicabat SCALIGER qui ex aliis Homeri

Vers. r. αλλα, τυ I. Sc. Una voce Tυ ne edebatur. Ihi CASAUB. n Scriptura veterum, etυp JELMDeest aliquid ad perfectionem sententiae. Hoc enim vult, si cras pro his lautitiIs oportebit caseo O properata tria cesse

n conferatum ta

n tuerat. Caussam continet posterius hemistichiumet quia,

494쪽

.., ANIMADU IN ATHENAEUM p. 36.

3, inquit, vi si impetu conviParum in f a serptus ess e

M Omnes manu exarati praeferunt pretέscrem pro pακέρασι.

,, In versu Poetae, quem repωIgi, Iliad. o. aT. In Ioa. est fgh siet ri u CASAUBA Deesse aliquid ad versus superioris sententiam, ipse monuerat Casaubonus: sed tam parum esse, quod intercidisset, arbitratus erat, ut etiam haec, quae hoc versu leguntur, cum superioribus cohaerere statueret. At non conqueri potui poeta, se artem pernae capere non potuisse ; qui modo dixerat, gusta ea se doluisse, quod postidie non eisdem rursus iniciis frui Posset. Dein quo pacto ad pernam referri possit id, quod mox sequitur, δαμνα μιν ωμε; et lachaec dissicile tierit dictu. Quo magis BRUNCRI adsensus sum, plura quaedam hic intercidisse statuenti. Vestis iste d.

stimius ex Od. v . Io 3. Quo pacto vero superiori versu ex pακέρσσι orta sit prava scriptura reps et et , non ex puto nusquam enim a re iteras inter se permutatas videre memini neque quidquam, quod tali permutationi originem dare posset, occurrit. Facilius X litera, sicut passim cum A permutatam videre licet, cons Adnot. Ad Polyb. II. . . II. 32 6. X. 3 , . sic hin os terat detorqueri. Quare, ire ostret fortasse olim hic scriptum fuisse, suspicatus eram quod idem fere ac iακέεσσι valuisset, ut ex Uesych in Pstaen coli cum Psex inte ligitur. Sed videndum, ne in petita ccci, in quod consentiunt libri, aliud aliquid lateat.

edd quod intelligere posses, cras uest in manu illius; at sic παλαμ nc in genit casu oportebat Bene ex Epit ricae sv σκέλοc commendavit Hoeschel quod, in nostro s. O. eodem modo scriptum Similiter παλαμ δ' .aes seλ

495쪽

T. I. pag. Io. Ibid. pισκαitεκα μόνα . Vuletur primum respexisse Od p . do8 ubi psi cretare; pro longo Iempore tum vero illum numerum hyperbolice exaggeraue Ex Iliad. l. 38 . pρισκαιδ εκα erat editum , consentiente puto s. . non male id quidem praeferendum tamen Ptuavi pισκαίJρκα, quod dedit s. p. sicut editur apud Homer. l. c. Sed parum utique referebat. s. Iod AυTes Eetsi obpetreio c. Et singulae dictiones Homero frequentatae,in totus color Homericus.

Mcul dubio scriptura Posterius hemistichium apud prin-ncipem vatem legas non semel. Tamen in Excerptis scri-

istum rem deestro os oIM TE. Si liberet argutari, diceremii rosaceam aquam intelligi, esseque figuram si Oioc Jυι .n Sic hodie finitis epulis vel ros acea vel nardina, aut iis ii milis, lavandis manibus fianditur. Sed quae rosaceaen nulla dum fuit, neque multo post, notitia; verum les di, tantum rosacet. Alibi diximus, . . saepisti me persi mutata reperiri in antiquis triembranis sic hoc loco pὴ βωμn male legerunt pro posi&p., CASAU B. - in nostro quidem optimo S. D. perspictae poccta scriptum, ut in editis Wm S. A. Vers of μύpo ibi po nyυ. Ad vulgatui si, tuo . quod .codices nostri tenent, monuit CASAU B. v Non D clam me est, flores distingui in vernos .aestivos; ut

Miseopa Erepiph sive lipipo dictum videri queat factum ex dii floribus vernis Puto tamen alienum hoc a veritate, M scribo ipi porum, aut stipi pop, nihil enim refert, ut diisnximus libro quinto. Vide ad V is s. d. Et profecto

gues Pes.

496쪽

ra DALECAMPIUS , artassivum racemtim quem ita dictum bputavit, quod cum fronde arborum maritarum misce situr. ct Suidas 'Aμαμαξυc Onam ita ibi pro vulgato μ λυξιε scriptum oportebat στα*υλὴ νἐνο

Japo sitae QSchol ad Aristoph. vesp. et s. Hesychitim in laiacui, ibique Interpretes e Vorum Umero HEINSI Us, quoniam istis omnibus locis μαμαξυ; cum leni spiritu legiuar, apud Athenaeum pro rum 8 αμαμὰ - evr, is T αμαμαξυ corrigendum censuit. At in ' μαμ. consentiunt apud Nostrum ambo veteres codices cum editis pariterque apud Eustath ad Od. pag. 2O8, 3 o. αμαμαξυ cum aspero spiritu scribitur, idque non ex Athenaeo ductum , sed vel ex Suida vel ex Aristophanis

Scholiaste. Quare nil hic mutandum De ecpetocpypeest sive arbustiva vite O uva, quam cum liμαμαξυ eamdem faciunt, consule dici a ad I. i. d. Animadu T. I. p. 233. Caeterum insolentius utique dictum videri poterat, repθα- σψoc yp aeciae pro poet*ατὴ δ' , es re . quod HEI SUM commovisse videtur, ut pὴ *αTot corrigeret, idque postposito commate a sequentibus separaret, ad praecedentia traheret, quasi os recentes dixisset Matro: in quo Heinsio iam praeiverat alecampius. Sed non temere a librorum scriptura recedendum putavi, cultis ea sententia esse videtur quam in latina versione expressi; nempe ut obiter significaverit Parodus, sua demum aetate , Ut non titio ante illud titiarum genus Athenis innotuisse. Veri sis q. υ ει μοι &c Iliad. S R. VersisI 2I. κουραι , Ptiellae Percommode hoc dedit ms. Vers.

qua verba depromta ex Iliad. f . videtur autem suo more Parodus lubricam verborum ambiguitatem sectatus. Primum ista verba , α ΣΠαTORAns ii Aαυνε, per se posita sic intelligi voluit quemadmodum verbo Aeeυνσι usus est Comicus in Ecclesiaχ. s. s. ilibusciam consuetudinem habebat Stratoc sta sed mox, quasi de hoc non cogitasset, adiicit ista, mot&κρα; opγιθac sic, quo, locitatem designaret, qua saliatione suasi praestigias meretriculae illae peragebant.

497쪽

MALEXIDIS versus, quibus conuiuia Attica ridet, ita stria ubi debent:

, In tertio versu scripsimus, AopTE, pr μέλλονTα, Dreferendum ad duos coquos de quibus dixit: etsi pro-n prie simul si de magistro convivii dicitur, non de con quis penultimum sine ope librorum emendare potis nonnium ac videtur aliquid amplius, quam huius versiculin caput deesse. Eclogarius eo praetermisso scribit obit'

MI .c CASAU B. - Nosterres. D. με αλείω O , sicut m S. A De tota autem Alexidis ecloga, praeter verba a Casa u- bono citata, nonnisi haec adposuit Epitomator Ahalic

prac, oilist si ne i . c. Pergit CASAUBONUM: Poeta hocnvidetur voluisse sic parandum esse convivium, ut sin-nsulis convivis singulae patinae aut lances probe instrui Aa apponantur neque enim cpi*opaeis ciborum fu-Mturum locum, ut in Atheniensium mutitationibus. Ali-nhi vocantur hae ferculorum circumlationes repre*opeti an Cynulco et quia pleroSque convivarum praeteribant, dii hi, non concessa carpendi facultate. Eo videtur spectan re verbum παρελθε ν. α - Quod μέλλοντs corrigit vir doctus , non probo Quidni enim vulgatum sλAopet sic intelligamus, Tὶν μελλοντα αHOgiet pi si stropae ETTα-

Aor, I ε ποιεί τουτο ου 'Aetetiaen me Cui rationi nihil obstare videtur, nisi illud fortasse, quod, s. ult. αυ-etolia in plurali scribitur, aut quod pro uno homine non opus fuisse videatur duobus coquis a facile intelligi poterit, Thessalum non sine sociis ad coenam fuisse vocatum Ea ratio si minus placet, possis etiam repppe SETTα- Ac pro subiecto, ut aiunt, orationis habere ut Thessalus intelligatur loqui, dicereque hominem Thessalum,

coena excipiat aliquos, non posse id ita parce facere, ut coram

fuerissint Anici Thessali perinde insumtuosi magnificique

498쪽

D ANIMADV. IN ATHENAEUM p. Is .

in victu fuisse perhibentur, ut mox ipse Athenaeus o dnet, Oconf. XIV. 663. a. Li idemque voraces II d . .

cta videtur ad formam vocis Auvnptas , quae id ipsum exprimit quod dicere voluit poeta. ἀπ-pH μένω; alet exinissed diligentia , ad amussim quod h. l. circumscripteri parceri aegre, aut tali quadam ratione intelligendum videtur non, in Spanhemius ad Aristoph. Plut 6 et . interpretatus est, exquisio apparatu e cui praeierat Dalech. exactis elegantiis reddens. Caeterum, qua potissimum notione accipienda haec vox sit, certo definire nequeas, nisi quid dicat λι- μω 'ret EA g p, perspeetum habeas. In quo mihi liaerere aquam profiteor. Nec enim, quid Casau boni super hoc verbo disputatione lucremur, aut quid huc faciant respι-qopeti aut gretpα-oaeti, tia ille commemorat, videor nec

vero aliud quid certius habeo. Hariolando interpretatus sum cum fame congredi e cuius dictionis similem nescio qtiam apud Polybium olim observasse mihi visus eram. Caeterum, quo pacto integritati suae restituendi sint duo illi extremi versus, . quaenam potissimum eis sententia insit, viderint i in geniosiores Illud video, ferri in quinto vesti non posse Calati boni rationem , qui primum pedem deesse statuit sic enim .secundus es, quartus spondei forent, quos eis in sedibus nullo modo patitur iam-hicum metrum. De argumento vero recte idem Casau b. conferri iussit IV. 131 ex tr. sq.

Vide ad III. II s. e. animadu T. II pag. 338. Mox,

αλ*ιτα *ncip. At nec in illius, quod hic dicit, convivii Agamemnonis descriptione, Iliad. o sqq. cons. V. 186. fis nec in aliis apud Agamemnonem conviviis, Iliad.

ii . II sqq. . . 'sqq. nec omnino usquam apud Homerum hodie ista verba leguntur: quae unde arripuerit Athe Laeus, viderint quos nostra aeta tulit veneraturque Aristarchos. Uterque autem codex noster eadem verba agnoscit.

499쪽

p. 13 . IN LIB. IV. CAP. XIV. d.

f p cra verrata et friget si Tra in Vir A priori verbosi eti ad posterius aberraverat oculus librarii illius, cuius ex codice .impressa Athenaei exempla, alii codices mssti derivati sunt nec enim in editi sol tim libris desunt illa verba, sed nec e codicibus suis Italicis mentionem eorum fecit Casau bonus , nec e duobus recentioribus Parisiensibus villebrunius Servavit autem ea noster antiquissimus coae A. Pariterque Epitomator, omisses quidem pro suo instituto libri titulo, haec tamen ha

quod exemplum adiici poterit illis, quae de hac forma Attica citavit Mattiaire de Dial pag. d. In nZrratione , quae sequitur, nil variant libri praeter id, quod sub

contextu indicavi, os Tων μακp. pro Tων μακp. Illud ipsum autem etia Casa ubono debetur, qui sic correxit, cum ToυTον μακρὴθE legeretur in ed. Ven. Bas. In interpretanda eadem narratione, quae sane non caret dit-ficultate, quUm inulta peccasset Dalecam pius, latinam versionem huiusmodi in Animasi adposuit CASAUBoNUs en Narrant, cum Athenes duo non ita antiquas ebrarentur inis Lyceo O Academia convivia r Academiae quidem coquum , n item patinam in alios usus initis et minueros vero acro virum omnes eam egisse et quoniam videlicet res longe positan non rite quaesta atque intus recepta esset cum iis oporteat nabsinere quae sunt proces. Lyncei vero coqmim, qui sal tam nearnem in modum falsamenti ex piscibus concinnaverat , ferisi, fuisse caesum, tanquam versutum si improbe ingeniosum re Tu in pergit IDEM : καταξαι πανTα 'oυ iEpo ποιου , pu-nto significare, consensu, iussu omnium , quibus sacran curae, fractam esse patinam Alioquii non male scribes

, ipsa urbe facta matella Lapportata O male vesta fuisset.,, Scilicet secet ire intelligo finquit απ α σTgocta urbanae , M in tirbe factae Nolebant scit illitas omoto Athenienses uti Mopere figlino aliunde apportato, quam ex Ceramico n Athenarum suburbio ubi erant figlinae, urbi, viciis nia sussicientes: in id erat ex antiquis moribus, inex

500쪽

n rei p. etiam utilitate. epouoiobe non sum nescius si fgillatim ab Atheniensibus dictos olim fuisse magistratus quosdam, iecemviri erant, qui sacris faeiundis praeerant, praesertim victima inspiciebant probabantque, aut improbabant vitiosaset de quibus prae caeteris consulendus Elymologus h. v. Sed generaliori etiam notione quos vis facta facientes intelligi posse iudicavera, quare hic interpretatus sum facrificii participes, nempe eos qui sacri licio facto epulas illas, de quibus agitur, celebrarent. Eodem prorsus modo usurpatum vocab infra p. Idv. f. λώτων, ε Ogi Tipe Nohietatac PLATO A. Repubi lib. a II pag. Iad. d. Massey. Ibid. Aetire . Asiet; apud Plat. Ibid. και λαγχανα ε olit et ita re polli . άααTre . incoνται. Sic cum Platonis iuris scribendum esse, deleta a particula quae post iiii creet vulgo inserebatur, recte monuit CASAU BONUS in Animadv. Dein idem AsAUR. latam hic instituit disputationem, docens quid inter g n-μr . . euelaeo intersit nemperi ni etet appellata Graeciselle cocta olim aut legumina es alia absque camera Mia vero, deruum in pro carnes coxissent. Reliqua et iisdem disputationis, nihil admodum huc facientia, veluti quae de(α μω λευκω apud Galenum adnotavit vir doctus, consulto praetermitto. Quae in eadem disputatione ad emendandum aliquem Clementis Alex locum Lex Paeda g. lib. II. spectant, ea in Notis ad eumdem locum retulit Potterus pag. i s. Sub finem eclogae e Platone excerptae, olim in ed. Ven. ias desiderabantur verba p ipsium boιού- Top iop, quae e suo cod Epit adiicienda monuit Hoesch.& adiecit Casa lib. Ibi igitur . ειγὴν hinc cum eodem Hoes chelio edidit Caiau b. At non modo noster s. A. verum etiam s. D. με 'ta igi et dabant, ut est apud bPlatonem eamdemqUe scriptura in etiam ex codice rum

Epit qui Corielii fuerat laudavit Andr Scholius Observ.

Human. I. 6. pag. b. um T.

cap. 81. d. Nesseling. Nihil variant libri. Quod etae c

vitium est ex ed Bas propagatum. Deinde vero, quod κα TE T=οκeitu Erum habebant editi omnes, id ex vetustis

SEARCH

MENU NAVIGATION