Deipnosophistarum libri quindecim;

521쪽

p. Ida. IN LIB. IV. Ap. XXI. fo

ctionis connexionem progressionemque perspectissime vidit CoRA noster , monens in Notulis msstic tenendo participium Pire et Tepouντε , puretam O ἐμίσεια comm te fuisse mutandum, moxque probis . a si res levissima Utatione sis si pete ni scriptum oportuisse. Cui quin morem gererem non dubitandum duxi Poteras ut, que etiam suspicari, sic Is ii ex si Tu esse corruptum et sed , Utrum praetuleris, perinde erit; Iubens

in isto equidem adquievi. Sic igitur illud o i, betapo non

absolute per se positu in est, ut valeat ei, STspc opTE Acta poTspoi, vel o παλαιο sed cohaerent Onon dissimili quidem se latentia ista verba, o WpSTepo PictaeetpTgpoc TEG pωματων παpeto via ceta Tolliμένων. Sic corrige dum pro vulgato repT I etiam recte monuerat CA-h SAUB. - Paulo pos , ubi Ox τοσούτo ae sub edidimus, postremam vocem ignorat s. A. cum editis, nec certo ego spondeam esse ab auctoris manu Percommode vero isto loco habet eam noster s. p. neque aspernand mihi visa erat Mox, quae de opulentia nonnullorum ex

privatis Spartae civibus ait, cum his confer quae habet Plutarchus in Agide p. Ty8. c.

, sui admonere debuerant. Igitur .prapi retapcu, vel p&pέ-nστρεορ, istud , non hoc, agnoscunt libri nempe edd.uo s. A. nam deest haec piis ic Epit. I positum pro Erω-MpὴTεpop, quod significat et Aop re Graeci dicunt isn et, quod in idiotismo nostro bona hora Aristoph. es nandi Concion. 's. Theocrit. XXI. do Latini variem exprimunt M. Tullius, mature, de convivio Verris. apud Rubrium rimature veniunt, discumbitur. Alii de tem-npore Hirtius vel Oppius de Beli. Hispan ipse de tempores, coenavit Plautus, tempori Captet v. Numquid vis Heg

di, Veritas tempori. Inde elegans vox facta, temporius Glo nsae veteres Temporius, .ptapbTspop. QUAS coectas tempe-

,sivas Cicero appellat, quaeque alii convivia tempsiva, is solita de ille inclIoari contra maiorum disciplinam, ea

522쪽

Ior, dixere Graece, coenam agere, insiluere. Sed solum per se verbum, ex gir non Ut ista notione. Usurpari nisi ex connexione orationis nomen o συμπbetio vel psi et popa ut aliquod simile intelligatum quod hic quidem facile cum Ex antecedentibus, tum ex sequentibus intelligebatur Caeterum quae hoc capite de CLEOMENIS moeserato ictu ex Fhylarcho traduntur , eadem fere narrat Plutarchus in Agid c Cleomene pag. II. quae cum his contulisse neminem poenitebit. πενTcte Aio TE J Eetet pώννυThoυ ἐποτ πλεάν. Haec est utriusque nostri codicis scripturaet pro qua sic edeba

legas, sive κυαθoc, quod ipsum fortasse non licitandum erat intelligendum ex superioribus verbis Ap tipsa vel si υρου; . Sic indiserte Plutarchus , ποτίφια ων ἀμ- UpωνἐAi α πανTάπασιν. Mox tis Tic rei T. II M .Piramosa c. Ita distinguendas voce monuit CASAUR. cum in editis .m Sstis sic legeretur, sι μὴ τι α. etsi et si aps Isto et P. c. quod ipsum tamen vide ne teneri debuerit: nam .s in cum futuro indicativi prodor opt. at id raro constructum reperias compositum vero verbum apsi iri To valere poterit, in manus tradebatur. Quod in editis sequebatur, et Ps πολύ πρωTo

id quidem ferendum non erat. Quae verba se non inte

523쪽

P. Ida. IN LIB. IV. CAP. XXI. Ta

d ligere professus AsAURONUL: Si modo vani, inquit,

a coniectores non sum , hoc vult auctor In Cleomenian conviviis servari follium hoc insiturum , ut nemini vinum Dra rideretur nisi petenti istud cum iam dixerit, nunc addit, si ut lurimum homenem omnium primum fuisse pri vinum po-nsceret; deinde, ubi datum esset ab ulo enum, ita poposcisseno iniquos convidias. Itaque scribo eth δὲ πολύ - p Top

ii Ria ei p.oιetroi ι - At eamdem sententiam paulo brevius expressit Phylarchus, et J. πολυ πρώτω scribenR, Ut quidem vetustae nostrae membranae declarant. Refertur autem ille dativus casus ad superius verbum e poetsgi 'To, Porrigebatur: quae connexio orationi quo clarius pateret, interkcta verba Ii Poeto 'si,mpo parentheseos signis inclusimus: tum vero vel ex illis verbis praecedentibus, si,n re, Tὴσε sive es, rasis p intelligendum hic Tpώc rei et oti peti vel potius ex his quae conti-LUo sequUntUr, και τε πpοσνεύσειεν ἐκεypoc, intelligi hie

modum quidem videri posset, si saltem et Aetheeuc hic scripsisset auctor sed poterat, ni fallor , nullo incommodo debetque ex ipso etiam Graeci sermonis usuri ex

tivum quo utitur Aristoph. Plut rei a WAlexis apud Nostrum III. Io d. vocabuli oves c, quod salinam

vel lancem denotata per metonymiam edulium , quod in ea adponitur cons Casau b. ad IV. Is 8. b. At tamen vulgatum et oi ec, quod uterque noster codex Vetur, hactenus defendi tenerique posse putavi, ii idem ac Aoι-etro vel et Aoivi valeat, utque hoc dixerit auctor cula posita erant super mensita admodum gi ae caeterum

ita Cerant comparatas ut &c. Mox, ve etsipsi recte ed Cas. cum s. A. in Epit abest Corrupte vero b T PT Elp editt. Vett. Neque rursu ita contendendum in hoc esse,

524쪽

. x ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I 3.

ut sine ulla tisitate furertis factaF, excedens moderatum Nivendi modiim et sic reddidit CASAU B in Animadv. Dein , s*εισTvκgi rescripsi ex nis A., ed. m. . *s Tὴκ g ed. Bal kCas. ix phrela et intellige musico aut mimo , fcantu aut ridiculis recitationibus ingesticulationibus exhilaraturos convivas. Ibid. oi 8s restitui ex ed Ven. Et s. A. cum citra necessitatem in ustis mutatum esset in ed. Basse, Cas. quae tamen consentientem habent s.

D. Sed inalibi fere, ubi obbs habet,s A. DI . scripsit Epitomator. Denique, quod ait sta 'υμένου ψ, id ea ratione dictum est, qua dini: Aous saepe Socrates dixit

apud Xenophontem. Ab TIPHANis versculas latine reddidit GROTIUS in Ex acerpi pag. 6o i q. cuius versionem Graecis nostris subiecimus. Vers. 3. sis coegi Pieti habet s. A. Vin edd. Totam eclogam omisit Epit. Id cum non ferat me. trUm, Aut Tia mi delendum clim Grotio, aut sua vel co et vi At Tire scribendum cum TCUPIO , in Curis Nov. in Suid. p. m. ros. Et haec quidem posterior ratio probabilior utique Nec enim comimode abesse potest articuluset convivia autem ista Lacedaemoniorum perinde *ιλιτια με, ietie dicta fuisse, notum est; , Atticos quidem scriptores priori magis, quam altero nomine, Uti consuevisse intelligi v:detur ex testimoniis, quae a MeUrsio in Misse Lacon pag. sq. e variis auctoribus colle-eta sunt. Nil autem mirum, istud vocabulum Aetis althrariis nostris, qui toties ante hunc locum *ριitieti scri-Ptum repererant, nunc in eamdem formam fuisse mutatum. Veris q. pops p ου Tακα ριγ καTα- ίνει. Cum pops vulgo legeretur, probavi CASAUBONUM, ad hunc locUm ita conanientantem: Difficile diei est, quid imbi telligat hic poeta, cum inter Laconica instituta etiam si hoc ponit, et ei optiu ob fis Treaeae c. Eruditi viri conti sentiunt, ibore est hic dici duc μύστακα , barbae pilas dii qua labium superatis vesitis. Sed obstat huic interpret nitoria lex Lacedaemoniorum, qua erat cautUm, ne cuin fas esset ethp μύστακα et scpσιν. Auctor Plutarchus, mn Agide, re sera Numinis vindicta. p. sso. b. J Non

Ddehemus autem existimare , elegantissimum poetam in dii tanta ignoratione Laconicae disciplinae esse versatum,n Ut rem ignoraret omnibus notam qui oculorum salienan sensum haberenti Hesychius puceta et aut sertasse iv-

525쪽

ano Tree scripserat exponit red rapae. Si volumus ita hic naccipere, iam nulla dissicultas Barbam enim Lacedae-Mmonios alii iste nemo dubitat. Sed cur diceret Toυ βυ-nisTακα potius quam 3 βύστακα. Praeterea, etsi Hesynchio plurimum tribuo, mihi tamen suspecta haec illius ii interpretatio. Nobis in mentem huiusmodi lectio minis

n contemtu audere aliquid. α - Sic ille quae mihi Iuculenta certissima visa erat emendatio. GROTI ToUPI, que , , pope Tου βύσTακα μύστακα; etiam Toup .s scribentibus, necesse fuit, quo metro constaret ratio, r-ticulum et o destre, qui ad vocabulum &μo non sine vi adiectus videtur , quemadmodum etiam duo alia nomina*ιλίτι- βύστακrex adiectos articulos habent. Vem. 6. Pros Uxioc, Grotius paestiκω scripsit quae novatio ne nil erat opuS.

ala Tri et ipsae p. et aeras Lee Cedd Mms A. minus commode est enim hoc a verbo Tmμύω, diverso significatu usurpatur sic lis Treipiae habet Epit. Paulo post vero καθ' εταιpiae recte edd. cum s. A. Ibid. Quatuor verba es Aoύσι 's et ego Trec . pypsi et, quae deerant editis, dedae s. A. repereratque eadem . l. in suo exemplo Epitomator quod etiamnUm ex contractis illius verbis adparet; sic enim ille: ἀγα*έps inpJEκα Tu sic Tres Tαιγια . y καλουpetae EpIps , καθ' ασβι pnmo i πολ recti. Confer Aristot Polit II 8. o. Strab. X. So. c. Ibid. E, J. παμψα σύ καταrixi pretium T in P. καTre. np,oAI in codice sto Huraidino scribi ait Casau b. Sed in editam scripturam recte consentiunt nostri mssti, Walii quorum notitia ad Casaubonum per venerat. In eodem cod. Huraid patito post, pro oιμι- ἰουσι, scriptum erat Roμi obira quod videri poterat de- Dotare, cliram gerunt, O res necessarias submuris ant; sed repUgnant'Ursus cum reliqui omnes codices, tum quod continuo sequitur vocabulum MμnTupre p. Verbum r=o καθιζουσι tenet cum editis codexmstus

526쪽

uterque. Id proprie significat praesidere in sublimi sedem cpoterit vero etiam valere, in publico, in omnium con pectu sedere. Vide Lexic Polyb verbo poκαδ iet rei quod idem significat ac rpoκαθ Esi . I d. et o Tn'Is - - κρκpα μένOv I res o c. , Malim prepracet etsi consensum librorum Mnon spernor. α CASAU B. - Immo vero optime habet scriptura librorum. Intellige Oxpotic omυ, coli. X. SI

Mκ surret recte ex Hesychio docti interpretati sunt, cibos 3γα; ευ μα Petreta Hoc parato , O ne ullo exquisio coquom Mrum artificio. Sed originem vocis non omnes habent co-i,gnitam. Est autem a siμ α , quod pro sαμμα usurpa-di, runt Dores Hesychius auctor est, ita appellasse Syr

dii cusanos colorem, alia quaedam et nam e mi est inge-bire. Inde est petμ ακρύst , de met ni tio re cibortim ci CASAU B. - α αμβακρυαTet rursus paulo post editum erat, lita et et M ARAEUT ex ex s. A. recepi, Uam veriorem seripturam H STEPHANU iudicaverat in Indice Thes. Hoc loco cum nihil ex s. A. adnotatum esset, vulgatum temnui Ibi Meeire Topo Ropso Toυ παTph bos sepoυ ιν. Sic codex noster uterque. *ιζὰ pcυσιν edd. Ioed in ,

Ee 'gliae; velta Igξια , pro eo quod nude editum erat fg seiaec scribendum monuit CASAU B.

in C A P. et XIII.

NpsIoetoe et cυ κγόνων &c. Vide Herodot. I. 33. In huius verbis, ista se re A. et praetermisit Epitomator Rou EAget habet et Ven sicut fere ins A. in quo oυκαλέ- σι qua in scriptura haud obscure latebat id ipsum quod apud Herodotum e probis codicibus recepit messelingius Librorum scripturam apud Athenaeum corrupit editor Basileensis, consulto refingens ad vulgatae olim apud Herodotum pravae scripturae exemplum nec odoratus est facinus optimus Casaubolius, qui Venetam editionem numquam inspicere dignatus , hoc loco etiam scripturam

527쪽

p. d. IN LIB. IV. CAP. XXIV. s

a verae proximam , qua in in Italicis suis Excerptis haud dubie enotatam repererat, minime curavit. Aliquanto post, ista, et eretroυJαtὴTαTeerita rapin μαTων , dedit noster cod.A. sic ut apud Herodotum leguntur nisi quod ibi Nesselingius pro reatissae 18 rostri quod, olim ibi legebatur in multis codicibus reperitur ex alii mSstis Tα σπου

dices msstiri quae vocabuli forma vide ne restituenda sit Herodoto Dein in eorumdem librorum nostrorum scriptura , setineti haud dubie latebat, scis et i, quod est apud Herodotum vitiolum est, quod apud Nostrum exed ven in reliquas transiit. μετίασι μετιέα; saltem , aut ETιασι , oportuerat. Deniquem istud , Te I u pristopetcc, rectis me codices nostri dedere pro quo tam inficet quam temere c. 'in v*ονTE; edd.

nui, quod ex vulgatis Xenophontis editionibus huc adscivit editor a sim tenuit Cas. Suspicor vero, non ii Tolαυτοὶ , sed ii et v υToy scripsisse Xenophontem, atque ex illa scriptura ortam esse eam quam nostri libri

etiam d. V en Idque restituendum videtur Xenophonti; ciliti vulgata exempla secutus editor Athenaei Basileensas, delevit negativam particulam Nempe abundans

inutilis videbatur hoc loco negatio, quippe quae in a

528쪽

ticula An iam contineretur. At rAh nunc, ut saepe dalias, idem valet ac αλλα. Itaque veluti interpretandi caussa , hoc loco si in octi pro Ani otiae posuit Epi

M' ενι Dp c, si opsae Te o Trep. Sic recte apud Nostrum edd. .mssti pro quo perperam vulgo apud Xenophontema in vetustis quidem editionibus puto id in recentioribus correctum, quarum nulla nunc nobis

ad manum est sic legitur, o et aere et Ubpta Tnc si tam δὴ μειονεκτεὶ παγα TH. Postrema verba, inde ab illis, Ahec pes irare stiti. c. omisit Epitomator ut nescias, Utrum EUTEAέσTre Tre, an υτελ. Tvet, in suo codice ille repererit: prius quidem tenet noster s. A. cum edd.

Cf3s. b. Cicer Tusc. VI. I. Valer Max. IX. C, 3. Θεόπομ Toc Perperam Eὴet re et Toc Epit repetens id nomen ex his quae modo praedicta sunt. Ibid. α Dλέα

nos debebat Animadversori bis dare libros mssto sic

529쪽

a certe codex noster uterque Ad rem quod spectat, a, notavit idem CASAUB. Simile est in Apologetico Ter-n ulliani Megarenses, inquit, obsonant quas crasina die

olim scriptum fuisse, usitatissima nominis κο ellipsi Athene habet vulgatum nec enim de privato homine agitur, regem excipiente hospitio sed de communi civium, quarum urbem adiisset rex Mox recte aesi Taere apta Cas. cum Sstis Vitiose Zκαστα αε editt. vett.

scpὴτα καλα εχ νTac. AlsSti Eunoec pro ethae; n habent. Sic Romanorum Caesarum ministri fuerunt al-Mbati .certum est , apud omnes fere gentes olim hone-nstiorum vestes fuisse albas quod pluribus alibi proba-

nonnisi Epitome habet. Quod paulo post posui, κατανTικpυ AAriλων, dedere inSSti ambo : nec opus erat adiecta litera consonante. ἐν ω με αλω ieω. Reddidi, in Cometa vi maiori. Sic enim vocab o koc utique hic accipiendum videtur , ut oικη- λα, pro conclavi, coenacula. Eodem modo usurpatum vidimus IV. p. 33 o. a. Mire vero, &, si quid video , prorsus contra mentem auctoris, locum hunc reddiderat Da- lecampius in eodem atri coenant Omnes rex quidem in aedificio quodam magno seorsim. Quem tamen bona fide secutus est Gallicus interpres. Ibid. o Top αύT ipsi Eo κἀ- κελοι. Desiderabat re u et dic aut ora et i Asb ante κα- κρίνοι. Sed nil mutat nas A. In Epit vero deest tota istad κρι ωψ συντ τα-hop. Sic ravid pHωμένω p. 13 T. d. Parce, circumscriptes exact mensursi. πολλοι Is et oppi Es αμαλι- κονται c. Aves istae, ni fallor, intelligi debent comprehensae in timero milia victimarum, quem modo dixerat: nam sepe , Ut satis notum, de quovis animantium genere dicitur, quae non modo

sacrificii causa, verum etiam sol tinimodo com di caussu

530쪽

mactantur. Ita vero quod ipsum voluit lictor minui-etur id quod supra modum mirabile, prodigiosum in-esie videri poterat in eo quod de missi victimis in Regiae

coenam quotidie mactatis vulgo iactabatur. Mox, pro ITC TycυSol, LTE 'Tpουθοι malebat Dor ville, ad Charit.

p. 8 p. quod ego quidem minime desideraveram. In Epimprobi et g στρουθοi, est rei et . De ruthionibus docuit Bochari in HieroZ Part. II. lib. II c. q. non inodo ovis harunt avium, sed .ipsa carne, quamquam duriore concoctu illiciti, delectatos olim fuisse multos. Et in Aethiopia struth tragi commentorantur apud Strabonem Diodorum Sicultam.

M portionibus Daniel loquitur capite primo Aeetaeisν

di, Tob ecbetoli. α - Daniel propheta, ex versione Alexandrina, cap. I. s. s. De OEαTpol apU Persas vide inofra pag. I o. h. c. Idem vocabulum iam supra occurre-hdi, pag. I a. c. cons Suida, Helych. h. v. vulgatam scripturam ita fere, ut sub contextu indicavi, corrigendam censuit CORA Uno i Is p et Tip Evaepetα καὶ 3γμ plox ποιr: etpTE dec. Supra lit . b. dixerat, ii o

iecit Casau bontis; reete vero . Dedit autem eam Epito me e qua adiiciendam iam olim docuerat Hoeschelius. Ibid. et Teresi getae Is re AEt Tre pire reis Tot Locum hunc citans Brissonius De Regno Periar pdg. II. Edit Lederi voculam et consulto on sit ea inde m qile apud Athenaeum delendam notavit LEDERLINUS i eo

라틴어 텍스트