Deipnosophistarum libri quindecim;

71쪽

p. S; IN LIB. III. Ap. XXV. r

a nctum ad fabulares capras, quae Phrygibus quondam or ,,cula edidisse dicuntur Clemens Alex in Protrept. p. q.

Erasmo in Adag. In capras dilueseras' ad rem retulit inventu perquam disscissima, quae cum magno labore, atque etiam frustra, investigetur. Sylvestres enim caprae imnquit in asperrimis, abditissimis rupibus degunt, in

n Proverbii speciem habent ista: χαιp Tω

ndi vid horum retuli, in libros suos Iuba, dignus est quem ob x, ctent Libet libri de erraribtis Annonis. Simile illi: Qui Bavium

Mνωνoc 'Asipeti, figura est usust Jυοιν. Iam olim Carthai,ginienses navigationem in Atlantico oceano instituerunt,n terrarum aliquas plagas multis postea seculis incogniti taS, aperuerunt Classis praecipuae dux fuit Anno vel M potius Hanno, e proceribus Carthaginiensium Sed neque a1πργίπλουca illo editus, neque libri de eodem argumen-,, to ab aliis confecti fidem apud homines invenerunt. Inden natum proverbium, quod ita videtur fuisse conceptum: ME μέ τι τουτων φTops Λι , αipi Tmn Aιβυκαῖσι βUλοι; αἷσι ' Apptapos TAἀγαι . α

72쪽

A A Uu. - ons Fabricii Bibl. Craec. T. I. p. di s De cfensionem Peripli Hannonis suscepit Ilo UGAIN vii L in Mem det Acad. de Inscript T. XXVI. CXXVIII. atqile

etiam aliis ita pridem THOMA IMI CONER , Oxoniensistiterator, in libello, cui titulus The vage of Hanno, tr. trahit d. and accompunred uit the Gree Text ex tandst Oin ille Accounts of modern Davello c. defende aea in the obieeIions o Ast Do uel and Othe writers, and ictus ita te byMops , Aec Londono m. Alios auctores laudavit Fabric. S ad elim arte iii Bibl. Graec. lib. I. cap. 6 feci . 8.sq l. Mihi ad verba Ai υκ cibi is A sic praepositio συγ viciebatii intelli ire da ut sensus esset, vatiat cum sis libris Libyci t. vulgo nude ceti et iis Aypti res erat editum , ubis et si rei dedit mi A.

IJ J. Misside n pre c. Theophr. Hist. l. IV. d. subisin tibi tim sit passim corrupta aut mutilata in Theopli rasti codicibu scripturari emendandos illos esse ex hoc Athenaei loco monuit Aldus Manutius in Epistola Dedicatoria Athenaeo praemissa. Confer Bod ad Theophr. p. 3 2 sqq. c. almas Exercit. p. 66 sq. Ibid ex AActs si

stin hodie apti l Theophr voces J α*pnc, repost C: Plinius etiam XII. . . solam ne donem nominat, id est,re Opαχν np, cons elim dem Plin. XIII et et, clo. non vet, ecci p. ut vulgo scribitur , quod orati cum sonat. Agnoscunt vero easdem voces apud Athenaeum libri omne S. Etititnu.itiro collatam etiam Medicam hanc, id est citream, arborem videas apud Virg, Georg. II. 3 sqq. Rursu is a , Icὴρ μ ὲν ἐν ιγω - - σαρμακον , desunt vulgo apud e Theophrastum Dexpressu ea vero Virgil. l. c. s. a Tuqq.

rae, Tobicra, patrocinatur PliniuS, grana intelligens, XII. 3, T. .XI. 33, ii atque etiam apud Theophr. et g σωθά Gaga legerat, qtii quidem interna pomi vertit. Ibid. Σπεh: ETa JE ου εο Perincommode J. ουTo Tob pac

73쪽

p. 3. IN LIB. III. Ap. XXVI.

edd. Istud obet peraeque nostri codices atque Theophrasti libri ignorant. Ibid. Quid sit in f ιρ α με γον τι- με ad To et 'riplae reli relatum, haud satis percipio sic tamen, Athenaei codicesi Theophrasti. Utique gigi -

, σμ. dic malim, ad repetet, relatum, tri avolas probe Icha Ias; quemadmodum cum apud Theophr tum pud Allien acceperunt ruerpretes. Asox, pro pio Vestra. Hos in ris. p. VI. . et g ge et set et si Haud dubie mendosum erat s vire Tei, quo miror nec Dalecam pium offensum eo

se qui aliis cadentibus vertit nec Casau bonum, qui ait, non multum diverso sensu ἐκπέπet i legi apud Theophrastumet imo vero plurimum diverso sensus quem recte Plinius expressit, XIl. 3, . cum ait actis pomis maturescentibus. Recte vero et g iae res Teta Epitome habet, ex ea Eustathius ad Od p. et et ab qui quidem perperam Pamphilo ista verba tribuit. Neutraliter ponitur verbum ieeta Tetsi, ut res TTε III. r. d. I. f. c. Calibi. Mirum vero quod pro et t. μυ ἀ*, neto idem laetus aliis

cadentibus posuerit. Ibid si Tn se Θου τιν' ἀνέχουσαν. Collata

utriusque codicis scriptura, sic scriptum reliquisse Athenaeum iudicavi. De Oilo, quod vocant oranici, loqui hic Theophrastum adparet, quemadmodum, lib. I. c. 2I. quem locum Noster proximis verbi respicit. Ibid. p .reti bene edd. Perperam rus cetnet ms A. In Epitome haec in brevius contracta sunt. Ibi res tas. Ta i nc, Eec ed Cas. sed articulum ignorat s. A. cum ed ven. Bas. At de colore quidem nihil supra ex Theophrasto memoratum , nec apud ipsum Theophr. l. c. legitur. Ibid et oram uti p. Recte sic ubique m Ssti, pena- cute. Minus recte irpi et edd. h. l. Waliquoties deinde, nec tamen constanter. Quod sequitur si disti, non est in Epit ubi breviora omnia sed nil mutat quod sciam ms.

n nemo inter esculinia habuisset Plutarchus, seculo uno anaitiquior, suis temporibus parum adhuc id tuisse in in ii res receptum significat Quaestion Obnvivat. IX. .

di sub fin J uJlamans, larosque seniorum qui tunc vive-

74쪽

s ANIMADV. IN ATHENAEUM. D 3.

CAsAUR. - Conf. Fabricii Bibl. Graec. T. I. p. I sq. De cfensionem Peripli Hannonis suscepit BoUGAIN VILLE in Mem de Acad. de Inscript T. XXVI. .XXVIII. atque etiam haud ita pridem THOMAS FALCONER , Oxoniensistiterator, in libello, cui titulus The vage of Hanno, translated, and accom ante mi, the Gree Textet explain dfro the Accotinis of modern Davi ora defende againis theobiections of Met odiues an othe writers, and laserate bMaps, c. London i s . Alios auctores laudavit Fabriet& ad eum, artes in Bibl. Graec. lib. I. cap. 6 sect. 8.sqq. Mihi ad verba Aiβυκα et si hoc praepositio συγ videbatur intelligenda, ut sensus esset, valeat cum suis libris Libaecis vulgo nude et etae Appinos erat editum , ubiget et Tella dedit s. A

fin ubi cum sit passim corrupta aut mutilata in Theophrasti codicibus scriptura, emendandos illos esse ex hoc Athenaei loco monuit Aldus Manutius in Epistola Dedicatoria Athenaeo praemissa. Confer Bod ad Theophr. p. 3 2 sqq. Salmas Exercit. p. 66 sq. Ibid. ἀλλὰ . hei

sunt hodie apud Theophr voces Isi pii QRaepores: Plinius etiam XII. solam nedonem nominat, id est, αδ α χν np, cons eumdem Plin. XIII. et clo. non ανὲ μαχ p. ut vulgo scribitur, quod potitilaeam sonat. Agnoscunt vero easdem voces apud Athenaeum libri omnes. Et cum lauro collatam etiam Medicam hanc id est ci, tream, arborem videas apud Virg, Georg. II. 3 sqq. Rursus istari Abgrum die ueri oιν-- - φακλακον , desunt vulgo apUd e Theophrastum Dexpressit ea vero Virgil. l. c. s. aT sqq.έαμ α TICE i et1 -- et g σω του μίλου. Huic scripturae, To iacta, patrocinatur Plinius, grana intelligens, XII. 3, T. .XI. 33, 1is atque etiam apud Theophr. Trepetωὴa Gaga legerat, qui quidem interna pomi vertit. Ibi LE TE,ETa et To Perincommode terio Torio iapoc

75쪽

p. 8s IN LIB. III. Ap. XXVI. N

edd. Istud obeto peraeque nos ri codices atque Theophrasti libri ignorant. Ibus. Quid sit Vsipi ciισμένον ἐπι- με Atas , ad T σπέpμα. relatu in haud satis percipio sic tamen, Athenaei codices Theophrasti. Utique Pisip-

αα μένα; malim, a V ασιαc relatum, in areolas probesit actas queinadmodum cum apud Theoplar tum apud fallaen acceperunt interpretes Mox, pro . tapio est tam pol in s. p. Ibid. α δ' ἐκ πεττει. Haud dubie mendosum erat aevi TTει, ilo miror nec Dalecam pium offensum e se, qui aliis cadentibus vertit nec Casauhonum, qui ait,

non multum diverso sensu ἐκπέπτρι legi apud Theophras timet in vero plurimum diverso sensu; quem recte Plinitis expressit, XII 3, . cum ait aliis c pomis maturescentibus. Redi vero Te I ' ἐκπέττs Epitome habet, ex ea Eustathius ad Od. c. p. En s. qui quidem perperam Pamphilo ista verba tribuit. Neutraliter ponitur verbum ἐκπέTetsi, ut rέTTE III. E. d. I. 26. c. Walibi. Mirum vero quod probet, pra irae idem Plinius aliis

cadentibus posuerit. litae nλακαTra e μέσου ιν ανέχουσαν. Collata

utriusque codicis scriptura, sic scriptum reliquisse Athenaeum iudicavi. De Filio, quod vocant Bolanici, loqui

hic Theophrastum adparet, quemadmodum inlib. I. c. 21. quem locum Noster proximis verbis respicit. Ibid. pono ii bene edd. Perperam sic pia et u s. A. In Epitome haec in brevius contracta sunt. Ibiae,spi,pία .msia Tns ' ία d. Cas. sed articulum ignorat s. A. cum ed ven. Bas. At de colore quidem nihil supra ex Theophrasto memoratum , nec apud ipsum Theophr. l. c. legitur. Ibid. Torei et io p. Recte sic ubique m Ssti, penam cute. Minus recte ietpio edd. h. l. Waliquoties deinde, nec tamen constanter. Quod sequitur a paei, non est in Epit ubi breviora omnia sed nil mutat quod sciam ms.

A. Suspicatus eram, ex putatae forsan si prei ortUID. μέ y ι ἀμ καTre. Toυ παππου μω X pSμων υJEIs talis p. in Citrium malum coepisse edi , narrat doctus convivan Orta memori suorum avortim , cum ad illa usque tempora Mnemo inter esculenta habuisset Plutarchus, seculo uno alio, liquior, suis temporibus parum adhuc id fuisse in modi, res receptum significat O Quaestion Convivat. IX. s. , sub fin J affirmans, plerosque seniorum qui tunc vivem

76쪽

go ANIMADU IN ATHENAEUM. p. d.

Hrent insolentes eius cibi penitus abstinuisse. Πολλα ναμ, an inqUit Tm α ρυσTων και - pώTων π ST pop pDατα γυνM . opE multa Vae nem antea gustare aut edere voluit et, x, suavissima sunt facta Exempli loco affert Oenomeli, ul- DNam, cerebrum, sic veponem, piper, hoc ipsum Medidi, cum altim Plinius, de malo Assyria: XII 3, .s po-3Linum ipsum alias non mandietur. α CASAUBONUS. - Quo minus solicitari debebat vox, pωTre. P. a. e.

Apeti psipnc aes . Bosta Tiω , Quotiescunque in his li-Mbris laudatur ANTIPHANES Boιωτιω legendum censeon mutato genere Boita Ti quemadmodum aliis aliquot si locis XI a d. e. .XIV. 6so. e. melius scriptum. Il-nto sane, qui non libri principio habetur, IX. 36 . f. JMPollux legit Boi Metire lib. X. cap. 23. . CASAUB. - Adsentitintur Casauhono, cum alii docti viri, tum Iungerm. ad Poll. X. 88. , qui ipsum Antiphanis locum a Nostro adlatum tractarunt, Sam petitus in Misceli lib. V. c. 3. Taylor in Lectioni b. Lysiac. p. aas. d. Reisk. In eosdem Cim Antiphanis, tum Eriphi, qui sequuntur, versus stila commentatus est Bodaeus ad Theophr. p. 338 sq.I ANTIPHANIS vers. i. pro hiθιoprio, perperam Aι-2opeto est in s. A. In s. p. abest,s. I. maior pars secundi itemque in seqq. alia partim in medio, partim in fine omissa Ves. 2. Creph ανλ motis Ferri nullo modo potuit, poc, delerique haud dubie debuit abundans syllaba resp. Quos WA,Tου; dicit, probabiliter Petitus ad Boeotos oraces retulit, de quorum gula vide Polybium apud Nostrum, I8. d. b.

Versculi sic scripti erant in editis l

etiμιον. In s. A vers. . non precipis sed*no i scribitur; sic rursus paulo post, ubi iidem versus repetuntur, ubienet in editis etiam libris servatum erat. Mihi priori loco bene correctum gregi visum erat pariterque deinde eodem modo corrigendum putavi, in quo etiam Taylor l.

77쪽

p. 8 . IN LIB. HI CAP. XXVI L i

h c. praeivit. Adeo saepe ista, *nci Areci , temere confusa a nostris librariis videmus, ut ubique editori, aut Prectius ut dicam Lerudito cuique lectori liberum esse iudicium debeat, utri ex illis sit locus. Tum eod. f. pro Treui si peti est retiet sim in eodem ms A. quod hipuimliaud dubie mendosum est iidem codex paulo post in repetito eodem versu, recte Tmo sit peti tenet Versum 8. vero ita edidimus, ut in codice scriptus est, excepta personae nota, tiae nusquam in Sstis adiecta est. Nec in superioribus edd. in Graeco contextu usquam personarum notae adiectae iunt quas in latina versione Dale- campius pro suo sensu adposuerat. Ita fiebat, ut verba -ασιν - paei ad superiora essent referenda ista autem, T ία μὴνον στιν , alteri personae essent tribuenda tum rursus illa Ohi opinc priori personae Ex superiorum editionum ratione, sic distributae erant personarum partes: B. Ab Hesperidibus, per Lud eram, putabam equidetu( scilicet, advenisse semen.

A. Dicunt , aurea haec mala tria esse

tantummodo. I. Paticum est pulcrum ubique pretiosum. Parum quidem uteresse videtur; facileque patiar, si cui haec posterior ratio magis arriserit sed ratio a codice nostro praescripta confirmari eo videtur, quod dein sub Eriphi nomine posteriores versus ita repetuntur, ut illa verba Het 'Tetus tota ad sequentia referantur, non ad antecedentia. rotius nonnisi postremat sententiam, Eστιν .hi op - - ψιον, Excerptis suis p. o . inseruit titulum vero fabulae nec Bοιωτίω , nec Bοιωτια praefixit, sed Bοιωτιοι; nescio quo fundamento nixus. Quod dein de ERIPHo poeta dicit, poὴgis , sepiet, recte hoc dedit s. . quod etiam ex coniectura commendaverat CORAT. Minus commode repoσθίic edd. Ibid. Verba Trebrio ντι--bpoti importune hic possit ine margine irrepsisse visa erant TAYLOR : qui cum ait, se non videre quid illa in Athenaei contextu valeant; ego contra,

quid in illis incommodi deprehenderit vir doctus, non

perspicio. Perapte haec ab auctore expressa: Epι-os , προ-

avis psi c. Eriphus p quam eosdem illos iambos , qui Antiphanis sunt, pro stiis praemisit , sublicit deinde c. Sed illud incommodum videri debebat, quod verbum i Tisipet

78쪽

ι, ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 8 .

unte vestis illo positum est quos praemiissos ab Eripho ait bAthenaeus cum post hos demum eo loco poni debuisset, ubi propria Eriphi verba incipiunt. Quare aut dicendum fuerit, imperite repetito esse tres, qui sequuntur, Antiphanis versiis cum quarti initio aut cum CORATO, viro docto, statuendum, tali modo digerenda haec fuisse :

In istis Antiphanis versibus sub Eriphi nomine repetitis, U. et non geget iv, sed i o i, non modo in codice no cstro, sed etiam in editis scriptum fuisse, iam supra monui . Dein V. . cum olim sic esset editum, μὴν στιν λί-

acet tu, uneta dedit s. A. sequentestineto , quemadmodum edidimus: quo posito, delendum comma erat, quod post re ob habebant edd. Veri . d. si roA percommode dedit codex noster o voAt edd. Ves. s. poetis Particum Iam in fine, cum deesset editis, ex eodem s. A. adieci . Adbem. 6 A. monuit OLEARiUS , ad vitam Apollonii Tyan. IV. 28. p. 68 sq. plantationem mali Punicae Veneri tribui, nempe genitrici, rerum parenti verbo, virtuti prolificae ob maximam seminum copiam, quae naalo Punico prae caeteris id genus fructibus insunt. Vem. 8. Cuin vulgo iungerentur verba ipβρια πολυτίμn g, Dalech magni faciundum praemium, vertit suo refertur CASAURONI Animadversio : Frustra est vir doctus, quin emendabat pressi et erroAυTisnetes . .p siet ancillae barbaraedi, barbarum est nomen, Ut servorum pleraque omnia. α vellem docuisset idem Casau bonus, illud πολυτίμ nTsquonam sit referendum quod mihi quidem nullo modo liquet. Subit coniectar πολύτιμο iris, adscia referendum, ut i cum a litera T cum T permutata sit quarum confusionum neutra admodum infrequens Valet autem oraeei πολύτιμο , ut Grammatici docent, idem at- . Ue voLA IN TIμnc vel ToAAoυ ιμημα Toc si opασμένoc, magno Pretio emtus, Pretiosus metoAυTυηTos vero, multo ho-

79쪽

A. In Epitome autem praetermissa ista omnia ex Phaenia hic adlata Commode vero Dalech in versione, Citratima Cedro, tanquam talium nomInatum filisse. Dioscorides I. I 36 ait, si iiDκα. ρ ίμενα ii,spetiere n sopbμηλα, ρωμα etet Og κίτρια. Cons Bod ad Theophr. p. 33T. OT Is et repo λαμβανόμενον. Sic recte s. . ut corrigendum etiam monuit CORA , praeeunte Dalecame pio perperam pοσλαμβ edd. Ibid. In rere et Tota Mos consentiunt mss. A. .Ep. quod de varii generis bestiis acceperam. Quo accedebat, quod paulo post, verbis illis repae xiiθέντε πgλωpioic rei si pitaTα Toι ζώοι , Testac et vim In OE. Tac distingui videbantur aspides ab aliis bestiarum generibus unde suspicatus eram, per gradu iri

solitum in illo supplicii genere ut primum serpentibus obiicerentur miseri, dein, si ab his non laederentur, aliis ferocioribus bestiis. At si ibi aspides ab aliis bestis distinguere voluisset auctor, ita scripturus erat, ii vh ων ἀσπίyων β ἐέpTu, non ala es et Tici. Quare ibi vel Asendum comma post ζωοιβ, vel post reis stetetim pariter comma ponendum, ut intelligantur ista per adpositionem(quam vocant Grammatici iuncta, obiecti immanibtis Oferocissimis bestis , nempe aspidibus. Itaqtie etiam pro vulgatore vetet To Cadoptaris. ποσί Tois i. e. impassis debebat, quod ex Valchenaerii ore olimruoenius ad Corinth de Dialect p. etsi commendavit; cons. Animadv. nostras ad II. d. nisi v si et Tora malueris, quod idem valet Monuit ad hunc locum CASAU BONUS , So-,, liti sexandrini non solum feris laniandos sontes obiice

t re verUm etiam meriatorum animalium morsibus inter-

nficere, sicut Athenienses cicutae haustu Galenus, inn Comment de Theriaca ad Pisonem , hoc illorum publi-n cum institutum commemorat his verbis: NOAλακι ἐθάα-

80쪽

6. ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. s.

, missi saepe in magna Alixandria quanta cesertiate mortem asei pides inferant. Quoties enim damnatum aliquem lege suppliciin huius , cum aliqua humanitate, O cito volunt interficere, pe-i ctora serpentem admovent, O passus aliquot ambulare iubentenatque ita homInem brevi necant re Ibid. Retvnhic Tic up n. Vocabulum di xi, cum deesset

editis, dedere mssti . . . . e caespecto bene Dalech absque dolo vertit Suidam 'Aica f

scio. Mihi visum erat 1ακτυλο hic dici quantum de vis cida massa extremo digito, quem intinxeris, adhaeret nisi forsan aut Oακτυλίου; oportuit, aut Oακτυλο idem significat quod apud Hippocratem et Jακτυλιoc sonare Galenus in Lexico Hippocr.o ait, nemperes hoc, RURAi Eo sipo X let O , i. e. pilata vel pasillum si modo satis coagulatam statuere liceat massam, ut essingi ex ea pilulae vel trochisci possint cons Foes Oecon Hippocr in aetRTύλιο .

i fuisse, usque pervestigandae studio magnam pecuniae imi insumsisse. De impensis Theopompi non tacet Dionysius Ha-