Deipnosophistarum libri quindecim;

551쪽

mor et

x x et

552쪽

ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. S.

,, cat laic atque apud Herodotum, cum illo ipso in loco f

istasse immo haud dubie illum locum auctor respiciebat

M haec scribens; nam de eisdem Persis editum est illud. M quod refert Hemdotus, dictum fatidicum res Multoreetius utique loctim istum Casau bonus, quam Dalecampius, interpretatus est sed illud, si quid video, minus

intelligeretur exuetola scilicet Tolim petetic, de quibus continuo pergit dicere, ἀπολωλόσι non c. ea sententia, quae in latina versione a nobis expressa est. παραταEffσθαι eto πολ σμιοι , confligere cum hoste, familiaris Polybio praesertim dictio. Are Tae ire ex edit. Ven in alias propagatum qua nomini forma non modo Homerus usus

est, sed, Herodotus, Thucydides. λαταια in plurali neutrius generis, quod est in nostris membranis, nusquam alibi quod sciam, reperitur

καTα ι α λεια scripsi cum cod. A. quod probum erat, ut vel ex Stephano ByZant videre est. Si simplicem vocalem in penultima voluisses, or et Atrer pena- cute scriptum oportebat, ut XI. 6 i. e. s. e. Poterat inti sthcae scribi, ut apud Polyb. V. 3, . ubi vide sis notata. Urbis nomen omittens Epitomator, totam narrationem contrahens , ἐν ι αλευ habet, pro eo quod mox sequitur 'repli I αλευαι. T sc ars pTαμνουν, intellige σταθμον confer omnino Et istath ad Od et . pag. Is I sqq. qui locus praeterierat doctissimos Hesychii interpretes ad voc Hέλσκυ; ubi, primum , non solicitari debuit vocab. σταθμίον , quod idem vAlet ac Tαθμoc, pondusta tum vero post istam vocem delendum erat comma, quod ex chrevellana editione Albertinae adhaesit denique, pro sep morum Ap ytisi scriptum Oportebat. Ibid verba bc in sipτυσιν α lapσίαν αραοTTopTet , quae in alienus prorsus senium detorserat

553쪽

p. ido IN LIB. IV. CAP. XXXI. si

CASAU B. - Poterant puto subintelligi ista, si tirren crum,

aut Tati Tec ct mrepsi p. Fortasse etiam breviter, e l opn os scripserat Atlaenaeus. Ibid. goetet laesi et pictos P ιν. In editis omnibus comm rvos seri signatum erat: itide vocem x et, ut ex glosia manifeste ortam , delendam censuerat Ou Emend. in Suid i 'art. IV pag. m. 3 si provocans ad Suidam Hesych. in ossetn,in ad Athen. III. Id. f. Sed postliminio revocata dam statuit Idem in Epist Crit. p. s. auctoritate Comici in Vesp. 6OS. Ad polieriora verba haec est adnotatio CASAURONI:n Asa a dicis causa apposta Sic loqui amant scriptores denti quae non lain adusim, quam ad speclam parari solent r,, cuiusmodi fuit assis Caianus in mancupii . Cur hic dii, catur a p ta urbs tantum dicis caussa, vellem exan posuisset: nain alioquin coenas frugales, qualis erat quaen hic describitur, frequentabat maga non ut ulli legi aut, instituto latis fieret, sed ut locum panis obtineret sicutndocuimus alibi ex Aristophane. - Puto, νομου epidi dixit, quod esset hoc nonnisi praeludiu in illai trim, de qui

biis agitur, coendrtim Praeterea, partem tantum magaet casei, viscerum nunc gustabant inaiorem partem adolebant; quod verbo nec a ιφαντων , quod sequitur, setis indicatur.

n quae apponi in iis solitae: postea quaevis lances rotundaeus ligneae Glossas Hesychii sic emendabis: et Eporeorum.

neth κύχλον ὴ ὶ ξυλινον πίνὰ κα. Varro De Re Rustis,car tit in eodem tecto ornithonis Inclusum triclinium haberet, , ubi delicate coenitaret, O alios turdos viderat in maconomio ii posiIos coctos. Pro Ironomus dixerunt & 'ophorus, vel nmatophoris Hesychi usu st aeο-s , δμοιον κ&:ω , CA-sAUB. -- In Ptolemae Philadelphi pompa commemorantur etiam tiret iaconomi sive in diminutivo malo

mpoq et Si p. Sic libri omneS; quod probum puto: distinguitur enim hoc coenae praesudium ab ipsa coena, de Anιmasi Vol. II. I i

554쪽

., ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I p.

qua deinde Referendum igitur hoc verbum in commutabne ad omnes praedictos ciboS. Doctissimus CORA , 'poetere sis corrigenS, ad Unum vocabulum Asc, vel ad duo, CTA; Uria de ei As , referebat Ibid. καθα ισα ντων . svαύτα. Genitivus pendet absκασTω, quod sequitur. καρα- ι rei est dolere , eorum in omnem cremare VeNUo , ut modo dixi, intelligitur, partem quidem istorum, quae praedicta sunt, gustasse convivas, sed maiorem partem Diis adolevisse. Suidas: et in latii, καύσω α*ιεγώσω. Hesychius : Καθα ίσω συντελέσω, και καθιργάσω ubi illam interpretationem, συνTEA ex confusione verborum κα sin icta .καTανύ res, perperam huc traductam censuit doctus Editor quae fortasse solicitari non debuit, ea n tione accipienda, quam in Latina versione expressi Ibid. v ec ita MoTTαβι ι n Scribe in gratae rara , Ut

D libro XI CASAU B. Nempe XI. s. c. a ubi idem citatur HARMODis locus x κεραμέ κοτetae in scribitur consentientibus libris. At id quidem perinde esse videtur:

nam, spαμσι ιζ Πεγαμεο dicitur; - κεραμευ autem formatur quidem memininum spαμέα. sed forma spαμριο; pariter .in masculino mi meminino genere usurpari potuerit. Me cottabideri,detetre hys, scit. κυλίκι vide Nostrum loco modo citato. Mox, pro eo quod hic legebatur, rerum siet sp, iam ex coniectura es syma uno verbo correxeram, cum id ipsum XI. s. d. etiam vulgo sic scriptum animadverti Ibiae abs sim, si rex. Cum mendose susscimpiaeu sic scriptum esset in ed. Ven.& Bas .in vetustis etiam membranis; CASAUBONUS, postquam in contextu o Jειπν φρι; ex coniect correxerat, in Animadv. adnotavit: Lego ossi repsi et si rex, di, adstipulante scriptura libri undecimi. Simillima formati Euipnita ire convivialis Graecis, Romanis in usu, an-netstaec di cuius meminit Dio in Commodo. In moribus,, nostris vestigia clara sunt eius consuetudinis et precamurn enim, ut prosit quod estur aut bibitur. c. - Libro XI.

n convivia Bacchica olim, ut apparet, generale id fuit

555쪽

p. do. IN LIB. IV. CAP. XXXII. Asy

s, conviviorum omnium nomen. An a Graeco si a. MqUIs locus quo mari re congererentur ' an potius ab Henbraeo macon , id est, cibus , obsoninm ' At, si ae est illon rum masah, quod genu panis aut placetitae illis signi. 3,ficat. α CASAU B. Tὴν α πομα Iαλίαν. Penacute scribitur hoc nomen apud

Suidam, insic edidit Brunck in Comici Equit dia Oxyton scriptura, apud Poli Licet VI os restitui titilinius,

quam, Hesychius In ipsa illa voce Cinin sissc

Eustathius ad Odyss. ii . pag. 28, IS agnoscunt: quaa eadem forma haud obscure in scriptura olim apud Aristoph. l. c., apud Ostrum X clos. d. vulgata latebat. Sed h. l. sicut evoμα βαλiae ctim edd. .msto A. habet nosti codex Ep. sic in suo codice repererat Eusta istius : itaque loco citato in Eo haec ipsa Athenaei verba citans, pariter accentum in penultima posuit. Ibid.

νυκτspινων *ὴ ων. Addit Eustathius a loco cit lin. Ei . used de suo, o et ire ripae E καT εδίκει. Hecaten in D compitis fuisse cultam notissimum est: quae fuit ean θοάα, , ut appellatur a Theocrito, re ethririe, id Mest, interprete Hesychio discidis accedentibus. u CASAUB - Equidem cum ERAS Mori in Adagio Canis iνens emagdaliis acceperam de timore a canibus qui in compitis homines in sint quod satis cum res ipsa indicare videbatur, tum id quod communi consensu auetore Oinnes, quos laudavi, docent, cartibus obiici solitas illas ossas.

T, υνείου πίλλωpor. Gryneum, Cppidulum in fi-,,nibus Aeolidis, cui vicinum Gryneum nemus, Apollinin sacrum . . DALECHAMP. - id Strab. XIII. Geta a. b. Stephanum ByE. in pspoi, eiusque interpretes Tenuirpurgio sicut editum erat. Sic quidem .Γ υνειο 'πόλλω scribitur apud Steph. ByZ. neum nemus apud Virgilium Silet Epito maior sed pupio habet s. g. Oppidi quidem nomen F υνιc erat Dei cognomen apud

ii a

556쪽

mo ANIMADU IN ATHENAEUM p. I p.

ci vel pagi incolam, paganum, Stephanus yZantinus adnotavit in n. An idem Apollinis cognomen alibi etiam occurrat, nec compertum habeo, nec inquirere nunc

vacat.

ιἷγTec resipetsc ingredientes omnes, nempe in Pryta eneum quod ex tota narratione intelligitur. Attigit hunc Athenaei locum BLANCHARD in Dissert de Praetanibus f Prytaneis in myoire de Academia de Inscriptions T. VII. pag. 6 sq. Tenui deinde, priori loco, καTακλινθε,-T C, Homericam formam altero loco . aTακλιθέν-Tsc'. quarum scripturarum utramque praei vitri quod sciamo noster,s. d. In Epit admodum contracta tota ista narratio. Quod posteriori loco iterui καTακλιν . Tac scribitur in ed. Cas. 3. id quidem illi editioni proprium est superiores omnes ibi in xατακλH. consentiunt. Conis fer notata ad II 3 . d. x T. e. Epeto καθαplic Purum, putori panem dicit, cui nec lac, nec pinguedo, aut mel, aut aliud quid admixtum. Ab eo distinxit curatu repletis, , quod erat placentae genusta vide III. Ios extr. seq. coli cum pag. II 3. b. II s. d. Ibid. Agis sipho p ισαγnc Henn Stephanus in Indice Thesauri col. 36o d. hunc locum ita citat, quasi Aεκα - νιο scripsisset Athenaeus. Sed in Asaesepio consentiunt edd. ms A. In Epit desunt ista LEamdemque vocis formam agnoscit etiam Pollux X. 86. quo e loco idem vocabulum eidem ab Editoribus restitutum est lib. I. sect.8 Ibid. oc si .eω τι τουτω is3οποιο &c. Vide not. ad IV. 3 . . Ibid. ti vh ταμ ιμoύχων , μιουται , Sic vo-ncabantur magistratus in aliquot Graecorum civitatibus,n ut in hac Naucrati, Massiliae Strab. libro quarto. αs pag. i s. c. d. J CASAU B.

n deesse aliquid Gnam sententia est pendens inim perfecta;

hi nihil desiderari videbatur sed, setέλὰμ repo scriptum reliquisse suspicor auctorem P quod, quoniam in

557쪽

p. rso. IN LIB. IV. CAP. XXXIV. for

a pharali numero positum fuisset cum quidem praecessisset singularis, vitiosum visum erat alicui librario, qui id in

μsTαλαμβα M temere mutavit. Id si minus placet, pol rit, scaeλαμ sipari in infinitivo corrigi, qui a verbo finito sica et pendeat. μεταλαμβανM Ttria, sonat, Participem esse rei; μεταλαμ ανει τι, accipere aliquid et, etαλαμ aras et Tiro , idem valet ac si peti Tiphcta accipere aliud pro alio. Ibid. In citas consentit s. p. Quod

autem .μir cum aspero spiritu scribitur in s. A. id non prorsus spernendum. Adnotavit sane Eustathius,(t stet Stephano in Ind. Thes. nam apud ipsum Eustathium reperire locum mihi non contigit pro reμis veteres ADticos, Mi dixisse. Oυλπικν3Cnμα DPασκgi piaestio . Aequum II, VULPiarius hoc nos doceat nempe, ut Iurisconsultus , idemque omnis antiquitatis peritissimus. Dicens autem haec inducitur plutarchus Grammaticus, unus, Deipnosophistis, qui loquitur inde a pag. 13 q. d.

in C A P. et XXIV.

. αναὲ είλασθαι ἐφ si et r. Sic edd Se s. Em puto etiam ms A. Ex Grammaticorum vero praescripto ac T L et oportebat insic scriptum malim. In eodem verbo

variant libri apud Polyb. V. Id 8.

διέλαβ σταθμo c. Sic s. p. cum edd. Sed, quo impeditior videri poterat scriptura codicis A. eae Letheri Tiκαι .exhibentis, eo maior mihi horta suspicio erat, verameam esse .praeter rationem ab illa discessisse primum editorem Eam autem sic equidem acceperim , ac si di

ram istam recte tiaetur codex mstus uterque Cons. Odyss. s. dis 6 ibique Schol. Eustathium ad Od pag. et a glabren ubi haec ipsa etiam Athenaei verba citantur. Operarum errore factum videtur, ut iσύων sic legatur med Casaub Si ab isse ductum voluisset Editor , ισυωpscripssisset sed nulla mutandi caussa erat. Diae et Picino tam 3ὴλεων. MinutUm est, nec tamen silentio praetereundum, et et are cum apostropho dedisse utrumque

558쪽

io, ANIMADU IN ATHENAEUM p. Iso.

codicem stum, pro Thetas, , quod editum erat elbid. Reei ph ου μ. λλειν , Ferri potest fortasse haecnlectio: anteqtiam deberet quemquam excipere. Magis tamendi, probem quod aliquando reposueram, repo To ἐπα μ-3, λειν. Non multo ante scriptum est,rivae ditiλασθαι στια-

modo a Casa ub citatis , intelligi poterat et , ο μέλλειν

aret ps σκευα σὴ in passivo commode dedit s. D. quemadmodum, κατα αλλgσθα in passivo praecessit. De aliud debuit s. O . in quo mendose quidem vet=α-

σδέντων. Quod HOESCHELIUS commendavit, si iAressor, viderii id ille in suo cod Epit reperisse, Uamqtiam Ullam scripturae illius mentionem fecit Casau bonus xlii-hens id equidem accepturus eram, si opus fuisset. Sed noster m s. D. cum sto editis in simuλαυον consentit in quo nihil merito desideraveris. ci P. Is a. e.

Θ rex; Dίπνων. Prima vox omissa in sola d. Bas. Operarum errore. Ibid. Espo*ων ἐν Pὴμγ 'Aνὰ α- σρωc. Legitur ea narratio apud XENOPHONTEM LAE HExpedit libro VII. p. m. 33 sq. Quod silet hic vulgo lagebatur consentientibus librisa ne putes aliam librorum distributionem obtinuisse in codice quo usus est Athe- Naeus, vetat idem ipse noster aue Or, apud quem lib. II. Fag. cly b. particula eiuSdem narrationis diserte ex septim 'Apae est grac ibro citatur. Quo minus dubitandum duxi, quin sesso ta . . pro Eon rescriberem. Pariter iii- das, in ΚατασκεJoc gi eamdem historiam ex septimo rix-βασάω libro citavit. TpimoIsc g σηνέχθησαν &c. Haec sunt verba, a Nostro a supra II. s. h. citata. Ibid repeto υμ etaei Pro i TE , quod ed ven habet, (ύμηται exaratum est in ed.Las pro Uo υμκTrei reponendum monuit editor in ora rigendis. Et reperitur quidem ista forma apud Etymologum pag. dia, T q. sed haud dubie magis legitima forma erat (υμὶTreri, quam ex Xenophontis libris tacite huc transtulit Casa lib. quae eadem apud Nostrum etiam IIl. IOP. b c d III. e. occurrebat. Caeterum illud ipsuna

559쪽

p. st IN LIB. IV. CAP. XXXV. 3

ἰυμ neter, tio cUm d. Ven agnoscunt veteres nostrae membranae, in Epit desunt ista verbas videndum ne ex v sis Te, sit corrii pium , quod scierit plurale a sing. υμάει quo nomine Athenis, ut Hesychius docet, adpellatur panis qui alibi (υμietis . Ibid. μαλιστα .p re tipsi)s ct καT Toυ ξένου egi Ti3gpTo. Perperam vulgo h. l. μαλισT Jera rem sed recte, rei et si ars ae scribitur II. s. b. ut apud Xenoph. quod Chic reposui. Vocabulum rei petets et commode apud Xenophonte et Leun- clavius fercula, vel cibaria interpretatus est, auctoritate(ut ipse aiis Pollucis lib. VI cap. a. sect. d. Sed de

ipsis mensistatim impossis ferculis accepit noster Athenaeus loco modo citato ubi ait, quos paulo ante et ireoragnominaverat Xenophon, eosdem mox eumdem pα πεζὰ σ vocare. Ibid. καὶ βιvpιπTgi ex ed Ven .mstis restitui Temere Crippim Ced Bas Cas. l, καθ ob rei peram. Verum videtur, aenoph reum, quod est in membranis, καθ' υ; καibi, aere. Ibid. Apυ Tet cum editis tenet codex noster uterque sic apud Xenoph. corrigendum videtur. Ibid. ἐνταυθα μὲν pii ἐλω c. Sic percommode mS. A. cum editis orata a non rei 3έAtac S. D. νμου ops o πὴ Toc. Sic recte d. Casi ut est apud Xenoph. Perperam Lemoro Cedd veti cum S. A. In Epit haec praetermissa. Vide not. ad IV. 3 o. a. Ibid.κ i op πνονἐ ωpουμαι. Sic ed. m. cum m S. A. ahSqu vaύTo , quo pronomine nil erat opus. Diff. κα κονί-tre Sic ed Ven cum s. A. quod non modo apud Ath naeum revocari debuit, sed etiam Xenophonti restitaendum videtur pro Tecmira , quod vulgo ibi legitur Merito mireris, scripturae illius , omi lac, ne mentionem quidem,

fecisse Casau bonum; cui eam WVeneta editio, si inspicere voluisset, excerpta ex Italicis codicibus indicam

dissime verissimeque, si quid video, ed. Ven cum S A. Onam, haec omisit Eph. Pro quo impraue editor Bas illud posuit, quod apud Xenoph. vulgo edebatur

curus tenuit Casiau bonus. Atqui apud Suidam quoque in

medio servata erat sed ibintndem in sequantibus ordi

560쪽

iM ANIMADV. IN ATHENAEUM p. st.

turbatus verborun a cum Thureget reveto a pie scribatur, proi si rubetoli et , . tu . De more isto Thracum consule quae, ut a l. c., ipse Nostero os a. a. ex Platonis lib. I. de Repub protulerunt. Deniqtie. Qistam verissimana

membranae, sed inveneta editio planissime dabant quam rursus sprevit dein Casau bonus, absurdam tenens lectio, ne quam e corruptis Xenophontis libris edito Bisileem is obtruserat Athenaeo. Nam , ut tace/m inficetam istam verborum structuram Xenophonteo stylo indignam quis quaeso in Seuthae Thracum regis convivio Cerastinius tibicinibus e colchide erat locuti quorum Graeciam No-

ipso Xenophonte discimus, 'Ave. e. q. lib. V pag. 28 sq.Quod deinde reiμodo istic scripsi, id manifeste in mas pureis contineri videbatur, quod est in nostro ins A.

etois po*oc; etpoetas peteti. CASAUBONUS, cum mendosam scripturam elic in contextu tenuisset, adnotavi dein et Editum volui et Cet si sis. Ex coniec . primum itan emendaveram deinde in membranis sic inveni scriptum, D sequitur mox I pag. Is a. c. J sq, cor Tα raso pomu Tibaret rei ta A eram scripturam uterque noster codex dedit.

etcc . c. si Simasquid sit, quod avesu, nisi aegre, non queat,n radiolo parvo ut quicque incidet secantes Elegan vox πα-Mpατέμνειν, cultis vim nisi pluribus verbis Latinis non ex-M primas Significat enim, inittios istos non fuisse mensae dii appositos, quod hodie fit; sed, quoties erat opus, soli-ntos educi inin suum mox locu in restitui. Non dissimidi lem vim habet praepositio re et in verbis arrepaeacri8s p dii Tαγιι ευεσθαι, de quibus ante Lad I. 3. f. Animadu T. I. dii Z g. a. ad II di. a. diximuS. Potes etiam reipu- nTἐμνογTE; Exponere aegre secantes; quod valeat ad decla- nrandam parvitatem cultellorun istorum; quare etiam n μαχα vocat, neque hoc solum, sed etiam, iκpse Vindentur Graeci cultrorum mensalium diu ignorasse usum dis natori: universia illorum lingua nullum vocabilium est, x quod proprie e rιTγα re iovi cita tros denotet. Latina vox

라틴어 텍스트