Deipnosophistarum libri quindecim;

571쪽

Tettiet cietreius op - - - πε apχαίων συμποσίων ἐπι- T aero . Perperam vietTααgro ed. Da I. AEas suem errorem quum dein intelligeret CASAU BONUS monuit iri Animadv. Legendum acrio Trepleves. Haec habui, viri amicino convivae , Graecorum longe principes . diae' a , quae sciri rem de antiquorum conviviis. Qiata convivarum pleraquenerant Graeci, propterea eos Appellat via TL .ίνων πολυn arpsis duce nihil moratus ipsum convivii dominum, ci-nvem Rotnanum. Sed non unus locus est, in quo aueto-Mris vel iudicium vel giatiam in textura horuin dialogo-nrum desidereS. αPLATONis locus exstat De Legib. lib. I. pag. a Q. T. VIII. edit Bi p. ubi loquens inducitur Megillus Lacedaemonius. Pro verbis ob et . si et rceti octa p, quae e Platone restituit editor Basileensis, monstros prorsus in ed. Ven legitur OT pG ἀστεoc C in s. A. vero, or is sis Tadetarum, sub quo videndum ne quid aliud lateat. Totum lo-a cum praetermisit Epitomator. Ibid. κωμαζονT ET Platone tacite adscivit casaub Perperam ct II opT ed Ven .Bas. Sed octi speti nas A. quod ex κωμα op T detortum. Iox, C ob si tenent apud Athenaeum edd.& codex nastus, ut apud Platonem . ubi equidem,st o I a desideraveram. Quod autem sequitur apud Nostrum,PυσαιTo, commodius videtur quam quod vulgo apud Platonem legitur, λυσαιτο. Sonat enim Abs et , radimere captivum. Bene haberet 6σειάν, in activo, neque eum dimittat. Sed ueta et i; scatet hoc sonat, ese e es quisquam qui hunc coram iudice defendere. O pericula eripere posset Ibid. σπερ. αμα caeis in via 'Gμpp. ito editur apud Plat. quod perinde est reae recte ed Ven. S. A. ut apud eumdem Platonem. Perperam irrea' nula d. Basi S Cas. i. quod ipsum etiam Calaubonus in Animadv. eodem modo, nihil de errore monens, repetiit Correctus tamen est error in ed. Cas. 2. .3. Pro si ire te, vitiose l. αμαώstic expressum est in ed. Bas quod Dale- campi US per messes interpretatus est adnotans quidem in Ora apud platonem,μα ictu legi. Inde CASAU B. , Causis D sa non erat, cur corruptam librorum Athenaei lectio-nnem gi αμώα- ssincerae quae apud Platonem servatat est quisquam praeferret. Qui non ignorant quid sit e

572쪽

iis ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 38.

Dctb siens Acthsiu ex plaustro loqui, de obscuritate loci as, huius conqueri non possunt. Ad Suidam, paroemio-ngraphos. c. Si Venetam inspicere editionem vel Da- lecam pius vel Casauhonus voluisset, in ea etiam ipsa ve-rain scripturam reperturi fuerant. Suidam vide in E λώ- encta Schol ad Aristoph. Plut Ioli.

A Uias iis eois p. Ex toto hoc capite Epitomator nonnisi pauca verba excerpsit. Pro MetAAop isAop, quod

erat editum, A Atac talps Aor ex S. A. citatur ubi

pro Eλλω haud dubie 'Aλλ ωc oportuit. Qui vocem Didi ho hoc loco primus invexit, immemor is fuerat vulgatissimi apud quoslibet Graecos scriptores Usus, cum

verbis volendi , cupiendi, optandi, ante particulam n comparativum es Aho omittendi, a quovis Graeci sermonis

non prorsus ignaro facile subintelligendum citius ellipseos paulo post aliud exemplum habemus in Antiphanisus 3 hac ipsa pag. lit. d. Sed Nishos in vulgata scri

λιν. Vide Thomam Magis . pag. 66s Erymol pag. 6 3, n . Scholiasten in Sophocl. Aiac irii laudatum et aenio ad 1 Corinth d 8. Idem error, quem'. l. librarius erravit noster, ωφελ op pro oc*Eho ponens, in duobus

vetustis Novi Testamenti codicibus obtinuit Ilor S. Si in pluribus item aliis codicibiis in Epist ad Galat. c. , Ir. Quod si in his, quae mox sequuntur, editorum libro. um spectes lectionem , prima quidem specie facile tibi persuadeas, probum esse,*ελον, sed Da sepra, quod ibi vulgo legitur, ex re*θαμνα esse corruptum. Sin is*θαpnptenuisses, rursus,*cho in psho foret mutandum. Sed, utrum secutus fueris, mirum debebat videri, optare C nuleum se ipsum suspendis perii Ee. Quanto erat probabilius, hominem iratum ei ex convivis, qui longa sua disputatione moram coenae iniecerat, hoc dicentem induciat, auctore nostro : Maltim tu in Thracico illo itido, deritio modo narrabas, suspendio vitam presses , quam &c Verumtamen, quae in eclitis vulgo sequuntur, eam speciem hahebant, ut cum superiori sententia haud ita male conve .

573쪽

p. rss. IN LIB. IV. CAP. XLI v. si

a nire viderentur nempe, Malim in Thracho illo ludo suspendio periissem, quam hie apud vos fame perire. Sed

primum vide, quam parum graece haec pia postrema sententia vulgo expressa sit, ubi sic legitur : ἀλλον *e-Aop tis si vi , I iis, et Gμαc, et Te pn Teiae adi or Tres , καὶ περιμ. poντα &c. Quae barbarica sermonis structura merito mireris quod doctissimum Casaubonum non adverterit, qui totum istum locum abs- qtie animadversione praetermisit. At notum quidem cuivis tironi est, oportuisse saltem rap υμyp tum et 'υσι, Coe sp ιμέpoυσι. Deinde autem , verum si quaeris, tota ista lectio, pic*θα ni pe aret ' μἀc . nihil est aliud nisi coniectura parum felix, qua sive recentior aliquis librarius, sive primus Athenaei editor, incrustare conatus est vulnus, quo veteres membranae h. l. labo rahant quod vulnus mihi longe diversa ratione, rea quidein expeditissima, sanari posse deberique visum erat. Nam in membranarum scriptura tigit repriσαν. Tips Epaei sic , quantumvis monstrosam prae se speciem illa ferat, perspicue haec ipsa, quae edidimus, verba continentUr, Pigisse iis . . p. si pagri sive es μέτειναψ malis L α nμοὶ &c. Videtur autem verbo peeTείνειν, quod proprie extende re signincat, cf. Lexic Polyb in hoc verbo, num. I.

haec vis hoc loco inesse, morando extendendo temptis crociare o necare aliquem Sic αναβαλλειν, ex eadem prae positione Apoc compositum verbum, diferre, in aliti tempus reiicere, significat verbo vero Trepet Ysipetu, Cuiu primmaria significatio non multum a notione verbi petet lata a, est, inest notio eruciandi, vexandi ut ad III. M. c. Animadu T. II. p. I s. observavimus confer Casaub. ad N strum IV is . c. Et commodius .a videri potuerat verbum repreTgipsi , ood απολλύσι ψὲν πλέον παpEA-κυριγ exponitur a Timaeo in Lexic Plat insigillatim etiam ii surpatur de fame, A μω πα3αTEips lata , fame cruciari, ut docent exempla ibi a Ruhnkenio prolata, cui adiici pol rat Xenoph. Cyrop. I. 3, 3. Sed quoniam repreTgιμειν

etiam in altum silere significat fortasse consulto adhibitum verbum est, quod simul etiam ad suspendium quodamm do referri posset cui simile est aliquatenus id quod in

574쪽

sis ANIMADV. IN ATHENAEUM p. Is f.

mpit Deipnosophista religionem aliquam , quae tempori-nbus illis recens erat introdueta nam illa verba, o Titi

di bus novae religionis accipi debent. An ad ritus supersti-ntionis si acae respiciebat Nam certum est, eorum sa-Mcrorum mystas magnam castimoniam prae se tulisse, si saepeque ieiunasse. Ego non dubito, hominem Aegy-M pilum aliud potius spectasse, ,h pii Tn TαυTirpsim Moso o*isti ironice appellasse religionem Iudaeorum aut Chri-Mssano m. Nam Uod ait, nefas grande habitum esse , ante moritim stellae clunium sitiere, purus putus est Iudaicus ri-2itUS. Hieronymus adversus Iovinianum libro secundo et si Petrus Apostolas non exspectans stellam more Iudaico, sed si hora sexta in Iaratim pransurus ascendit. Idem postea seris M vatum a Christianis e quorum notae sunt stationes, e- Maophagi aerii crebra ieiunia. Non omnia autem ieiuniari eodem tempore frangebant. Utplurimum sub initium no-Mctis corpori procurando operam dabant. Expectabant Migitur Vesperuginis exortum, , ut ait AthenaeuS, TonhvreTgAAci reo et op Hic erat illis st/poc y ιμ- α πονην, στισμού. Multi scriptores id tempus horam nonam vo- Miant. Prudenti US: Itinanitis ait recus potum e nondum dii nona diem signat hora Cassianus, Collat. II cap. 26. et Hora nona ejectio is tempus indultum est. - - - Qtiod Auntem Ao e re interpretamur estgionem, non mirabi-ntUr qui Graecos patres legerit; ubi passim Christianan pietas ita appellatur Exempla sunt apud S. Chrysostonarum singulis paginis. Unum afferam non dissimilis sen-ntentiae, ex onni. XIII in Epistolam ad Romanos b

i, stac iAos ogia usitata ei hominis Christiani periphr D sis. cc CASAU BONUS. - Non de Christianorum aut Iudaeorum ieiunio, sed de simili quodam apud Ethnicos more abi, contendit PANHEMI Us ad Callim Hymn. in CC r. i. f. nihil tamen adferens, quod ad illustrandum hunc locum faciat In simili apud Nostrum loco, lib. VII. FZg. ROT. f. perspicue respicitii atque etiam nominati in designatur illud hinnitim quod tertio Thelmoplaoriorum

die agebant mulieres Athenienses sed de illo quidem ie-

575쪽

p. 3 6. IN LIB. IV. CAP. XLIV. sis

h iunio hic non agi satis adparet. Facile equidem credem rem, respici sectam aliquam philosophorum, ex Neopythagoricorum schola, singularem quamdam morum tritii-tiani, disciplinae severitatem profitentium. Vocabulum metet o sigillatim pro canis stella usurpatum vidimus I. 22. f. sed hoc loco intelligendum hesperam vix dubitari potest.

DIPHILI versus, petet glic oc pinc simul cum alio, qui apud poetam proxime praecesserat, repetitur infra VII. 3o . f. W3o8. a. ubi de mugiti pisce ex professo agitur. Ibi etiam pag. 3o . c. originem proverb(κε TpEUCyn- Taost expositam reperies. Sequitur HOMERI eri sep τι γέγριον &c. ex Odyss. f. 3 6 In ARISTO PHANIS ex oculo vers. a. vulgatam scripturam, ni pie an et Toυc clare obc, ob metri rationem nullo pacto ferri posse perspecte monuit BRUNCR, in Aristoph. Fragm. p. et a cuiu emendationem vii piae et obc adoptare non dubitavi.sνθα Parisipetae. ωσπs Tob; πυpta PTec 'utite merta p* .n Libro nono: IX. 38 . e. Letoa αυT σοι πρpi ta *α-nσιανικων oppi G έγω ἐν ριν ob ἐν δια σὲ σπs si rem si pεσσονTEs,Empe oμένουσbiI p. Iocus es in verbi respi n*epsypeti varia significatione. Convivae qui loquunturn interea dum funus fit prandio, cibis non seu untur nisi noculis, dum eos vident circumferri, Ut erat veterumn consuetudo. Hoc ipsum accidit febricitaritibus egetro; metvi , quibus utplurimum simul admoventurin amoventitur fercula, fastidiente cibos stomacho. Sedi morbin genu est, Raetbo spe vel σκοτωμα. dicti, Latinis vertingo quo laborantes omnia cernunt se moventia viro tantia. Eo allusum ab auctore. Simile est libro sext . LVI. ad s. f. de parasino , cui contigerat aliquotie , cym

hoc loco, in quo versamur, nec altero huic paralleso, IX. 38 . e. cum quo cons pag. 386. e. ad tuam aer 'epiphget et ambiguitatem , quam dicit vir doctus, adludivisum erat. Qui febri laborat, is in accessuum intervalilo, coenae interesse potest, atque etiam adpetemia ciborum saepe non caret sed plurimas e lancibus, quae ci cumferuntur, nonnisi oculis usurpare cogitur cibos, quae

illis continentur, gutare ei non licet.

576쪽

s, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. is 6.

Quae sequuntur in hunc modum edita legebantur, c

poetae, abillae nomine, statim ponerentur ipsi er-stis, Oμνυμι δ' μὴ , reptpEc, αύTo Topogis, Vos et bucstas, Sc. Eo spectat adnotatio CASAURONI si Non Mindicantur, cuius sint hi versus quod docet nos inte-ngrior ex libris melioribus lectio. Scribe Oμνυμι δ' ύμὴν, DecpIpse, Retet et op xi I ip ντιφώim, T. Hae sκJιPo-Dμ , i*n, αυτ ν T. 2gὴp. c. - Istud supplementum Casati bonus cum in aliis, puto, Excerptis ex msstis Italicis repererat, tum in collatione Aegiana quae totidem ver-

his illud exhibebat, non ut Ville brunius indicare videtur, T. II versionis Gallicae pag. s. omisso dramatis

titulo In nostris vero membranis A non modo eadem leguntur verba , vertim etias ita , ut nos edidimus, his posita sunt ista, μνυμι maii , Apops . Ex quo etiam plane adnaret, quid sit tio alios dein librarios deceperit, ut simul cum istis reliqlia verba ni ip/c praetermitterent. Inseruit ANTIPHANIS versus Excerptis suis Grotius pag. 62 sq. Pro mendoso μ ν , quod . . dcum editis tenent etiam veteres membranae recte monuit CAsAUBONUS: Omnino scribendum, , Ap A. Quis di, non agnoscit usitatissimam Graecorum in iureiurando dii formulam, ομνυμι - sp Deest autern μαλλον, ut passnsam apud Graecos .Latinos. α

si tam multus sm in te appellandosi exponenaeisque Ibi convi-n viis illustibus ad quae fuerim vocatus, vereri subit ne in ple-Mmtudinem incidas, O de me queratis. Ideo visum, coenae tensacera pararcipem, apud Cebetem Cyclaenum coenatae. Sed

DPriusquam ad has epulas redeas, potionem bibe ex haesibo.si In explicandis auctoribus ibi plurimum saepe molestiae. 3, ubi minimum utilitatis sicut fere accidit, quoties pers, iocum aliquid dicitur. Tale est epistolae huius princi- Dpium: cuius ne unum quidem verbum recte interprentes sunt interpretati Sensus is est quem expressimus. n Intelligendum autem est, Parmenis im eiusdem argumen-

nti iteras saepius ad Molpidem J scripsisse, quibus splem

577쪽

p. is f. IN LIB. IV. CAP. XLV. sax

ndidas coenas ei describebat: sicut solitos facere mutuisi, epistolis Lynceum jurim non semel narratur Athennaeo Hoc plane erat quod aiunt Graeci scito p ὴ dic, n comedendos sermones Oiit Plautus loquitur dare ideon scribit Parmenis custa verere se ne ex huiusmodi epulis Plemn thoram Molpis contraxerit, Osomachi fastidium quo ut uillum liberet, velle se ait convivium ei narrare nonii multae lautitiae, sed multi ioci Postrema verba obscri-

aifuerit aes opum Calida ea herba est, neque inutilis lai

nguenti stomacho in tapetii pro p pet de VI anteii ad pag. i et c. J dictum satis . CASAU BONUS. - ηνσpαν, prorsius ut si cupet, mature ius tempore praeserti imul, de coenae tempore agitur. Sic usurpavit Lucian in Somnio s. Gallo, cap. q. T. VI. d. i poni pag. 3CO. in Navigio s. votis c. 22 T. VIII. p. I i. An spera dixit Parmeniscus ei quemadmodum nos cruditatem diceremus vernaculo sermones ne indigestion Itaque haes, sopi decohum commeta dat, quod nimirum purgandi vini habet, ut docet Dioscorid. III. 1 . Est porro familiare admodum Graecis, ut verba ea quae de cibo repulis proprie usurpantur, ad animi oblectationem transferant. Sic non modo dictionem acetis Ao ore , de Ud O nuit Calaubonus, frequentabant, sed sum insuta ID σθαι λο ni vel o dic id gentis alia, ut observavit idem vir doctus ad Theophr. cap. 8. Epi odio prois et

illam dicit, quae manibus insunditur, nempe postquam tesse coenaveris. Vide lib. IX. p. do8 sqq. Quod vero κατὰ *ιADecro dicit, non iam memini idem plane dictum tribui philoxeno sed aquae. xera Ui rumpos coenam datae meminit

Philoxenus apud Nostrum IV. 1 p. e. IX. os. e. Da-

578쪽

Mnarius ex aliquo Tragico sumptus, qui in proverbium, abiit. Arrianus, in Euxini Periplo: tas amatopsyp μὴν

NUS. In Proverbiis retulit Zenobius Centur. I. num. s. Vocem steri parentheseos signi intercepi, ut extra versum positam. Qui proxime sequitur versus,

ex Euripidis Medea s. 32. desumtus, una mutata lit Ta, cum ibi κακω loco c*ακω legatur; quod iam olim Paul. Leopardus adnotavit, Emendat. lib. VI cap. a. Haud dubie pariter iste, treκὴ σε ἀνίμων α ut idem Leopardus coniectaverat ex Euripideo aliquo, frigidiuscule quidem utique, expressus est, cum etaeos exiμ - κακη υχυ dixisset poeta. pμο Exspectasses, dieita scilicet rc si iret. Sed refertur dativus μo ad verbum np, quod Elmo DIPHILI versu, qui sequitur, continetur. Et gμoita, nunc idem valet ac mihi vidibatur, quod quidem ironice dici adparet. Duo priores versus in edd. sic scripti legebantur :

Quorum in posteriore nil mutant libri, nec est quidquam quod mutatum velis. In priore, illud statim dubitationem movere poterat, quod ita distincta sunt verba, ut ista, Aee pupis i et*ὴippet, non ad praecedentia, sed ad sequer tia referantur: quod in ed. Ven etiam magis signate indicatur, interposito puncto postarum ripὴp. Sed, quod gravius est, ipsam verborum scripturam editam non ferebat metri ratio nisi quartum pedem dactysum esse vellemus, quem in illa sede non admittere aiunt iambicum systema. Lodices mssti, quod ad verborum distinctionem speetat, nil adiuvant ex s. A. nulla ab ed Cas. discessio enotata est in s. D. vero nec post aerumpnpop, nec post,*ὴJpedistinguitur orati Ipse vero versus in s. A. sic saer,

579쪽

p. is . IN LIB. IV. CAP. XLV. sui

Quarum scripturarum neutra ad metri legem exacta est e sed minus peccat posterior, quam ita adoptavi, ut ante Aeecpupo verbum is ex coniectura cuius veritatem quia dem praestare non ausim repeterem. Ad Veris qirentes, poeticeto sue lippii , ἐπιναυ- et *έpων , Se cum nullae personarum vices vulgo notamiae essent, haec est CASAUBONI Animadversio et Maecno sequentia obscurissima sunt. Ut ea illustremuS, ante Domnia sciendum his versibus duos loquentes introduci. DAlter, parum asstietus splendidioris vitae lautitiis, conii vivium nescio quod describens, pro monti desitus a n rat fuisse cuique appositum lentis pυβλίον. Atque hoc illen vocavit primo versu Aιπνα ιον ἀνθnpὴν. Quod cum huicii non probaretur, interfatur .ait, I p ιψον υ ανθ,inpὴν. Hoc, quod primum recensust Plindidum non est. Per-nsit alter in narratione instituta Itaque sequentia ita diani ingueS:

M os sentieulam proclii in medium saperda magnus et tap si vacat prorsus, ut saepissime vide viger de Idioti . DCap. I. sect et reg. s. J De illo dicendi genere bet etin IυσώInc satis dictum est ad primum Suetonii. aln Sueton. Iul. Caes. cap. di. Nempe et Ti, aliquatemessin quodammodo, nonnihil. J posterius hemistichium versiculi dii huius non possum corrigere serum ire piscem intelligo. M verbUm τε .ὴ συο ρ, quod Vers. . legitur, simillimo modo positum vidimus lib. II. s. d. aperta, idem piscis est qui alias coracinus, VII. 3o8. f. qui sale conditus e Ponto adferebatur: parum delicatus cibus, ut docet Archestratus apud Nostrum, III. Ii et a Posterius hemistichium vestis e hianti cum ei. 6. misit Epitomator. Quo loco , cum certi nihil haberem, hariolando quid maxime prombabile videretur tentavi. Sexto versu, qui sic vulgo

facile intelligebatur, verbum intercidisse. Id verbum vel

quod supplevit CASAU B in Animadv. sic scribens: Re sistituo pedem qui deest manifesto :

580쪽

3s. ANIMADU IN ATHENAEUM p. is ,

Utro ex his verbis usus sit poetari eo aegrius definias, a quo minus certo de sententiae summa constat. Caeterum ea est Graeci sermonis mira proprietas, ut in his ipsis dictionibus hest igι σοι & χαίρειν Aa ai, haud multum diversam faciant sententiam duo verba , quorum primitiva vis e diametro sibi opposita esse videatur. Quodsi in eodem hoc versu Asdisi esset veterum membranarum scriptura, utique prima vocula os cum Ca-Dubono in ta imitanda videri debebat. Sed Asdis , quod est in membranis, os pro ora clamare mihi visum erat. Quid de ooτο oc si v siti. Ovem. faceret, nescire se ingenue professus est Casauhonus. Mihi, pro ανὴ ee oportuisse Epbiae in recto casu, cum verba Proxime praecedentia, tum ea quae proximo versura quuntur, de quibus modo dixi, declarare videbantur. In poc vero latuisse is 3 intelligi videbatur ex VII. 28 r. c. ubi ex Aristotelis Hist. Anim. IX. docet No-ser, ινδια piscem . sphν χθυν a nonnullis appellari. Iam, quae sit summa sententiae, istis verbis comprelaensae , diversas in partes poterit disceptari equidem coniectaveram, dicentem haec rursus italici alteram perissonam B esseque ronice dicta cum respectu ad opini nem quae de Anthia pisce vulgata erat, ubi ille esset, non reperiri feram. Sic sententia fere fuerit huiusmodi Nem .se hic facer piscis erat, qui omnem aliam feram practi abesse iusserat: quare nil mirum, nee turdos Vsive pisces hos intelligas, sive atieso ne aliud ullum e venatione obsonium

adfuisse. Si quid certius ab alio adferatur, lubens accipiam.

nchlear vel tidiculae quod in theatris tam frequens esset, dii quam in olla cochlear. c. DALECHAMP. - dansetis de theatre interpretatur VILLEBR. - Videtur significare,quire inconcinno motum magno rapit quatere magis terram

sciret, quam commode sciteque saltare. Ibid. κυναμυιae. Vide IlI. Ir6. a. inibi not.

aut ars tapet vel digrgio sαθυ καθ ιμένoc dicitur promissam barbam gerens Hoc loco nescio an dispριοσυλAgκTia et dicantur, qui adeo vastam spissamque harbam alum, ut coligare eam Ut m nodos colligere opus habeant vide I IL

라틴어 텍스트