Deipnosophistarum libri quindecim;

581쪽

p. is . IN LIB. IV. CAP. XLV. rs

t,' καθαπυ - . opo; μω Id Aere par o Trepressor. gravi accentu vulgo notabatur, quod etiam in s. p. factum video. At cum sit h. l. interrogativa particula, neircumflexo accentu scribendum putavi. De MELEAGRO, Gadareno, Cynico, qui idem primus Anthologiae Graecae conditor fuisse existimatur, cons. Nostrum XI. o Z. c. d. tum Strab. XVI. ys s. h. Instar omnitim consule quae docte disputavit IACOB in Prolego m. ad Animadu in Anthoi pag. 36 sqq. Diae Top itai pop, Upo opT To suo &c. Syros abstinuisse piscibus .eius rei caucissam, docemur libro VIII. pag. 3 6. c. d. At Homerumn fuisse dirum, tam verum est, quam fuisse Indum , aut,s, quod multi tamen crediderunt, Aegyptium Clemens

At, per iocum id statuisse Meleagrum, intelligi debet.

Perperam oeu 3pαμααTet S. A. qui tamen mox singularem et leuet. Malecam p. emendat Anκυθου male Ver-ntit autem, oleariae trullae etiam hoc male vocat oss=n paμμα, quod fuit poematio ioculare Poeta eo caris bimine lentem cum piso contenderat Eustathius sexto iiin Odysseam commentario: id Od n . pag. a s 8. J Ele

istud ludicrum . vir doctus cum Eustathio ad Homerum auctorem videtur retulisse. At minus diligenter Athenaeum, ex quo ista hausit, inspexerat Eustathiusari nam h l. Epi- tome, qua ille tisus est, nihil ab opere pleniore disce . dites nec enim Homerus, sed satis perspicue Mel ager, --nicus, hic statuitur scriptionis illius auctor Nec vero a quoquam alio scriptore Homerus auctor illius libelli per

Suadere vobis velim, secundum Socraticum Antishenem, ut e

582쪽

, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. is ,

ita vos educatis , tali testis ratione utentes. Quo pacto, cquae ista dicens inducitur mulier, auctoritatem Ant isthenis Socratia potuerit invocare, dissicile dictu Sane tale mo-Litum, ut vita excedere malimus, quam tenui victu esse contenti, ina reliquis Antisthenis praeceptis prorsus abhorret, .exemplo minime convenit, quod ipse praeivio se perhibetur; ut qui intemperantiae laude excelluit, inorbo mortuu est , non sponte vitam finivit, In ipso extremo morbo, gravibus quoque doloribus, paene nimis etiam cp λὴ Moc fuisse visus erat teste Laert vi 18. Itaque suspicari licebat, ripiet Tri armo pro 'ApTι-ctar in scriptum oportuisse: nam Aristippo certe hoc conveniebat, ut paupertati, omnino tenui ac miserae vitae mortem praeferendam censeret conti Laert. II. csq.

Sed, quUm consentaneum sit ut ironice intelligamus illud dictum , vide ne respiciens Nitium illud Antisthenis responsum, quod a Laertio VI. s. refertur Beati unum esse hominini, , felix cum sit , moriarum, hoc fortasse di xcrit ridens : Vos clim tam stis felices fortunatique , qui adeo splendida d. ataque coena fruamini, nihil melius facere potestis, sistrat iam vita egrediamini tanam, secundum vestrae scholae parentem Antishenem Socraticum, nihil beatius vobis accidera Pote , quam ut adeo felices moriamini. Κιχ νε ο 'n. sippago hoc loco habent edd. sed Tae .payoc dedit codex noster uterque, cum circumflexo iupentillima, sicuti supra Ridenti mulieri graviter inserio respondens inducitur bonus philosophus.

a, tineri in hoc corpore ideo viae illud dici, invitam i, piorum, quasi sistrum Themistius Toveto k δεμα καλ6υ

quod suis codd. commendavit Casaub Perperam ethp

583쪽

p. is . IN LIB. IV. CAP. XLV. sar

essionibus CASAURONUM: Egregie emendamus hunc lo-i, cum, in quo viri docti obsterum dii ac Legendum, literui, ia una detracta, ανατασιν id ex Propterea omnes, quiti Deorum, in quorum potestate sunt, minas verentur, timeren vita exire sponte sua. o κυpio sunt Dii; qui , siccors di-nci solent. Sic statim, μετα ἀφ των κυpicum ipsσθαι νώM Fitan accidere ex Deorum sententia. α α κύpio , sunt supremi Dii

nu picta Totieto voinete Syrianus in eadem sententia di-Mait, Trec ghaec tacearg oiκ-κ οσα;ριμ. Adiiciamus il-nlud quoque animi caussa Sicut EpαTaipsi est minari: sit, non άνα τείνειν, sed struetsiνασθαι , minari sonat Inita vae stetsipsi est eruciare. Proprie extensionem id ve libum significat quia autem tormentis corpora exten-riduntur, vaepreTgipsi solet accipi simpliciter pro tor ereii aut quoquo modo cruciare. Sic accipiendum moneo inn hoc loco Xenophontis, qui tot viros doctos exercitosi, habuit frustrarum rei pρια libro primo, cap. 3. seel. II.

n ita excruciem, ut ipse me cruciat, ab aditu ad te prohibens,n Graeci Grammatici in similibus locis exponunt ἐπιτρί-nsειν , quod verbum significat vexationem, cruciattim re De verbo urepetTsipes conferri possunt, quae paulo ante ad IV. Is 6. a. monuimuS. vocabulum psietuo ic,

tum in Polybii codicibus olim observavimus, lib. IV. d. . Dictionem μετα ανατώσεω μα ανσικἀ habes etiam in Epicteti Fragmentis num. I. Ostrae edit.

obaei verba ista omisiit Epitomator vulgatum vero .arpes 1 Tασθαι tenet s. q. Quod non serendum esse

584쪽

3, ANIMADV. IN ATHENAEUM P. Is .

f,σθαι , lubenter admittere , probare. . Quod non duhitavi qui in contextum reciperem. Ibid. Alabet si et Tiapvμω ρχM κακων. Proverbiali locutio, CTO Tpια κα-

κωρ de qua vide Suidam in Tec pset, praesertim in TM T ιαμ . e quo sua maxime hausit Erasmus in Adagio,

o vlici TiφTασθε, θαλαίπωpol ii Hic incipit Cynul-bicus ex sua perlona loqui, suos convivas alloqui nabsoluta descriptione Parinenisceae coenae. CASAU Eo-FUS. - Mihi ista verba etiamnum orationi Arcti adtribuenda visa erant. Sed haud satis utique perspicuum est, quibus in verbis finem dicendi facientem istam inulierem fecerit Parmeniscuq aut quousque Omnino ipsius Parm-n ei verba in hoc sermone, quem Cynula tribuit Athenaeus, pertineant denique in his , quae proxime sequuntur, id ni parum plana dis nutationis connexio inconsecutio est, ut vere iudicasse Vir doctus DELAPORTE DU-THEI videatur, cum in Notis nasstis ad hunc locum suspicatus est, nonnulla ex eis, quae hoc loco scripserat Athenaeus, intercidisse.

MTiinaei Lexic Plat in Tpθματτριν, ΘραTTρι, cum no-ntis Rulinicenti. c. CORAT. - Quam emendationem, qUiS- quis loca inspexerit ad quae provocavit vir doctus, tam insigni specie veri commendabilem reperiet, Ut miretur fortasse, cur non citra dubitationem a nobis adoptata fuerit. Et ego haud cunctaturus eram, quin illam reciperem nisi vulgata scriptura . utriusque nostri codicis auctoritate fulta , hactenus defendi posse visa esset , ut,

quemadmodum verbi caussa et CroespETTsi sonat attres obturare, sic petTTEI To B Eμονικο Intelligeretur obturare S intercludere illos quasi meatus , per quos animi pars principalis , id est, mens hominis, cum corpore communicat, O suum in illud imperium exercet. Ibid. vi oberita ira i tepὴνησιν. aes in f ναι. ἐν T , Uod editum erat, idem valet ac p αυT . quod est in s. A. Atque etiam alibi vidimus,m quidem accedente etiam eiusdem codicis nor ri auctoritate, rectius in illo pronomine, licet reciproce usurpato, ne spiritum , quam asperum, adhiberi. Ac videtur emetur in suo exemplo reperisse Epitomator, ex

585쪽

p. is . IN LIB. IV. Ap. XLVI. rv

quo ille sp rura, fecit, pronomen ad T suo I b re-icrens quae scriptura alioquin per se ne ipsa quidem spernenda est. De dictione ista, Caeύτω vel αυτ, ε ναι- σια-iusti, vide Lexic Polyb in voce Er, num a.

md incit i,sp μαζαν &c. Particulam rus , quae in edd. .in s. D. desideratur, dedit s. A. Xenophonistis verba leguntur in Cyropaed. I. et II Ibid. Σωκ μα- vis Itinc Citavit hinc Eustath ad Iliad. e. p. 8 sq, s sq.Eisdem paene verbis Cicero Tusc. Quaest. V. 3 . Socratem frunt, cum usque ad vesperam contentius ambularet, quaestumque esset ex eo, quare id faceret, respondiis et de quo milius coenaret, Obsonare ambulando famem. Brevius ac fere non nisi obiter Xenoph. Mena ab. I. Mox, pro E WEpetc perperam est fetus ire in ed. ven. Bas Ad Ista, i in rixet yg; haec adnotavit CASAU BONUM: Quidni od horae ihi ageret ' Praecedunt haec verba, et repreci, reScires . Plena oratio sit,si Tnνικὰ gri cum Decridi glan&Jε , Nam ita loquuntur Graeci Aristophan Avib.,κ-

ni P Igisset,e xnc, Epic , αν να ύμων λα p. dichaud dubie melius edd. quam spi; np, quod est in mS. a. Desunt haec verba in Epit cum nonnullis sequentibus.*ησι α ooToc T LOTEp TM NEO Tων. Plures,, poetas, scriptores alios edidisse olim si cetoo docetio Suidas Index operis, argumentum fuisse ostendit redi-nsum in patriam, vel Graecorum eversa Ilio, vel Argon nautarum e Colchide, vel aliam similem historiam. Inn hypothesii Medeae Euripideae quod extat Noso, fra-Dgmentum, de Iasonis .caeterorum Minyarum rebus, agit Austor Nostorum hic dicitur ANTICLIDES. cuius ScnNoetetouc laudat Clemens Alex in Protreptico , nomi-nnat Suidas Mox pag. Is 8 d. citatur LusLMACHUssia et iT NSσTtarum fitque eius operis mentio etiam in

586쪽

rD ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 38.

- Pii ari antiquis Scholiis Plutarchus, De Fluminthus: f

n psya Abeti Zoc Alexandrinum fuisse didici ex Apoli Mnii interprete, lib. I. id, si s 8. J Stesaehorum quoque DNίστου scripsisse, Phalaridis ad ipsum epistola docet.

MInterdum sine auctoris nomine laudatur scriptor Neστων,

aequa incertus Apollodorus Bibliothecae in II DC i.

Simillima ratione Parmeniscus paulo antes pag. 36. e. )UrrepsAncypn dixerat pari modo idem verbum in Epicteti Enchirid. Occurei cap. ad I .2s r. nostrae edit. Nec aliter hoc loco Epitomator in silo legerat exemplo, unde mutata quidem verborum coni ructione συμπαρελί*gnin Epit posuit istud verbum parum intelligens recentior librarius, sive ipse primu Editor, temere in t υμπαρακληθεντα mutavit. Ibid. Tων ού ύpυαδέ- iων. Postremum vocabulum, quod deerat editis, diserte adiectum dedit codex noster uterque.απέκτεινε psycrita metum, HE Inp, EupsSον, υpta a ,πυλop. Alii horum caedem aliter narrant. Vide Apol-,, lodorum, Bibliothecae libro II., CASAU B. - Apollod. II 8 pag. 6 . d. Heyn. id si Leti resipet Η ακλεουσἰnAMTae i. ii Diogenes Laert in Antisthenec nos ibi re CASAU B. - vide Laert. I. a. &Casaub ad Laert. LI3. not. o. Inde etiam Epictetus, magnus Cynismi non degeneris admirator, frequenter in suis Dissertationibus Herculem ut virtutis exemplum proponere consueverat.

Tpes illam lic&c. , Tragica res est Anticula, ait Cynul-s,cus respiciens eo, nisi fallor quod tragici quidams, poetae eius leguminis saepiusculem frigidiuscule memi-Mnissent: nam cum tragoedia circa reges, principes M versetur sentiatilae nullus esse locus in ea poesi videtur. M Notum quantopere exagitatus fuerit Euripides a Comi-

587쪽

p. isS. IN LIB. IV. CAP. XLVII. rix

n mi hoc planissima sententia. Integer est senarius, quem Mec philo assert. CASAUBONUS. - Commodissima per se videri poterat docti viri emendatio eodem fere modo scripserat hoc loco Epitomator. Sic quidem in nostro cod scriptumus et ικὲ et mere eri ' TiM 'Apκα-

σι Σίφιλοψ sic illexo κωμικo . Sed post verba pχανα- θοψ scpn aliud quid scriptum reliquisse Atlienaeum, dubitare nos non sinunt veteres libri r quamquam, quale id fuerit, aegre hodie quisquam definiverit. In ed. ven est. v redis pre*ενα . In duorum recentiorum codicum Parisiensium alterori si fides villebrunt, nude est, a- pα-Ereti m altero . 'o Ti peto petis suae posterior ratio speciem haberet, si proras pugiret legeretur vadi si di , ut haec prodiret sententia et Archagathus ah, scriptum alicubi esse, Tragica res es Anticula. Sed dis pili peca tenent libri omnes, atque etiam veteres nostrae membratanae, quae ante istud verbum non et vel reeb, sed et o habent quae duae literae v cum videantur esse initium nominis truncati, nonnihil vacui paci post illas in contextu nostro relictum volui videndum est autem, fueritne aliauius comici Poetae nomen truncatum; puta, forta se Nohsqn horum aut Noain vo qui comicus tragicum poetam nescio quem riserit, quod imperite, inepte senticuis Iam in tragoediam invexisset. Nam quod non tu perfluum fuerit adnotasses non censita creti scribitur in vetustis libris ted eακὴ 'et clam apostropho habet uterque

noster codex quo magis fit perspicuum, quod iam per se probabile erat, esse illa verba,

Iegitimi senarii initium, ex aliquo Comico decerpti. Haec

autem eadem verba Athenaeus Oster, qui, cum sentieu-Iae mentio incidisset, Voscumque versiculo in inis comis

mentariolis relato haberet, quibus de eo cibo ageretur,

588쪽

ssa ANIMADU IN ATHENAEUM p. 38.

eos cunctos adponere lectoribus gestiebat non apud aipsum poetam, qui illo usus erat, legerat; sed ab ARCHAGATHO, Medico, sede quo Plinium vide XXIX. 1, 6.

in nescio quo scripto citatum repererat. Sed post ver-hum dis pet*εγαι, quum in s. . sicut in editis statim s quamur ista, pla*oυpT 'O a Tnp c. haud dubie nonnulla interciderunt, quibus haec verba cum praecedentibus connectebantur: quae Epitomator, sive ex suo exemplari, sive ex ingenio, perapte supplevit, i. caei interserens. In SOPHILI deinde versu, qui continuo adponitur, paulo commodior quidem videri poterat infinitivus po*ε p, quem posuit Epitomator, quam participium po*ουντα. sed poterat etiam hoc ipsum ferri; probabile est, suo arbitratu Abbreviatorem hoc, ut alia multa, mutasse Participium sane cum editis tenent

veteres membranae , quidem , prout metro cominodum erat, per apostrophii scriptum, po*obpT 'Oγε- Tnp, quemadmodum a nobis editum est.

haud dubie,sepetae, non etsi petre scribendum. Confer Sto-baeum , cuius verba huc spectantia ex parte adposuit Menagius ad Laert. l. c. sed misit eam partem, Ua interpretatio illi iis praecepti maxime comprehendebatur et sci

.etriisA si mrsipetae, ut est apud Stob in Eclogis Et hic. p. 16 sq. ed. Canteri. Quod ad usu na, adplicationem illius praecepti pertinet, haud poenitebit legisse, qua ratione illo usus sit Epictetus in Dissert Lib. I. cap. I, 3 iqq. και Znp-ριὴν s petit pri siti iasu porWω μεμαθn-κgp. TIMONI Phliasi versum corrupit vox Ziirώνειον , Malieno loco inserta pertinebat enim ad praecedentemn aut sequentem versum , hoc modo: Και g ακDI sit oc is epopseM μεμαθηκs

Audaciorem rationem BRUNCRIUS iniit in Timonis Fragmentis, T. II. Analector. p. 6. versum sic refingens: Zii tapocris occaeis iocinia popiμω μεμαθηκεν Mihi satis visum erat, si vocem Znpάrgio uncis includem rem Us, quibus moneretur lector, esse eam extra versum

Posuam , quem adniodum in voce *αλ fecimus in illo

589쪽

p. sae IN LIB. IV. CAP. XLVII. 33

versu , qui pag. Is . . legitur. Caeterum, non ZD-s ophoc loco, sed Z άν- habent ambo nostri codices, qui tamen paulo post in eode in vocabulo diphthongum in penultima ponunt. Ingeniosa vero est VILLEBRUFII con, lactura quam ille quidem non ut conieeturam proposuit, sed ut certam emendationem in Gallica versione e pressit, quasi sic scriptum esset:

sites pas cuire des tintilles, si votis ne i ave vas avriae Sage quae sententia cum sequentibus verbis , Quasi vero non aliter c. mire utique videri possit convenire. Illud unum oblitus est nos docere vir doctissimus, quo pacto suam illam particulam tali loco vulgatae die post mraim, cum metri conciliaverit ratione. Nempe oportebat saltem , Miris petae gyp c. Denique non tacendum, quod ad rem quidem conficiendam parum confert, in Epit hoc loco sic scribi suo aerei Tψω λια σιocapi , Zvpών pria epetet sisyp. Tum vero sic pergitur in eadem

vera- ne praeceptum illud ipse dederit Zeno, an per i cui fuerit illi a nonnullis adicriptum, aliis discutiendum relinquo,

n esse desumta ex Encomto Lentiauhu , quod ab eo fuisse Meditum testatur Demetrius Phalereus in libello Us i EMUμη εια; sect 2 o. p. o. ed Schneid. Est vero Cratesn poetico loquendi genere usus, quod ne doctissimi quibndem viri videntur intellexisse. Sic enim vertunt. Era fimus O in Adagio, Ante sentem c. J, alii omnes, Anten lintem ne auge ollam. Atqui erat vertendum , Ne lentici Muae praetuleris patinam Aoπαc est patinas in qua lautiore

recibi soliti apponi, in Erasmus ait recte . . tisi Mmum est. Lenticulam adponebant non Echo resisti, sedGrapTpυ hieo, in paropside, ut plurimum fictili Diphilus, su-

M Q. Quid inter Aoναῖα, ρυ Aio intersiit, declarat diis storia Philoxeni Iibro sexto fui et f. a. Philoxen US,

라틴어 텍스트