Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 문학

561쪽

p. set IN LIB. IV. CAP. XXXVI. sos

a, culter Syriaeam originem habet a Lathul, occidit, tran is positis literis posterioribus Graeci etiam cultros et ximn pees vocant autμα .sti uec. Vetustissimi Graeci appensanili gladii vaginae machaeram gestabant, eaque utebanturn pro cultro Homerus: Iliad. II. et cm. ns o redi ei *ρω M. α κουλεον αi CANTO,

n Haec poetae veri, asserunt lucem sequentibus Posido nnii, quibus declaratur Celtarum moS, non quidem pe-n nitus idem, sed tamen assinis Letoiciso Asolita ipiae d. 3 πα ἀκριται, id est , qui culler ensis vaginae adiacet in pecvntia theca Etiam hodie ensi una nostrorum vaginae cul-ntris condendis peculiarem thecam habent. α CASAUBONUS. - Mihi, ut dicam quod sentio, in verbo Graep*Teμνειν nullam talem vim, qualem doctus Commentator dixit, reperire licuit. repetet μ pM , si quid video, nihil aliud hic sonat, nisi resecare, dissecare , praecidere. Confrad IV i 3 d De originatione vocabuli culter, si quid statuere necesse esset, in omnes alias partes potius eundum equidem censerem , quam in eam qua praeivit vir doeius.

Thyricet cit ex s. A. adscivi. Id idem valet ac et diois

ita, quod habet s. o. cum edd. id IV. ias. d. ibi tot Paulo postri lit. h. in o TOTE consentium

nque placet To,ir isto loco neque video quid appelletnώμ ικου; non enim puto esse vasculi genus illud quod n libro XI. spag. 8o. d. si algi dicitur Fortasse scriben-ndum, ἐοικοσι μικρο laeetc. Quod autem subiicitur, et- ii iam lances eos habuisse mitis, ad materiae similitudi-nnem refero, non figurae. CASAU BONUS. - PrOμην, quod perperam editum erat, recte ita , dedere nostraerii embr. A. Tonsulto hic nonnulla praetermisit Epitomator. Ad istam, rum particulam, nisi mox n Epαμέοι β scriptum oportuit, refertur deinde istud, et P. φινεμενον &c. Caeterum , cur fguram issorum .isorum GaDAcorum non potuisse conferri dicamus cum eorum figura, quo si tali et vel infixoti Graeci vocarunt, non video :qirorum figuram ei haec hei fuisse Athenaeus docet XI Ado. d. id est, tua ia in an sum coirent. conserviesycla.

562쪽

'sos ANIMADU IN ATHENAEUM p. set.

in D μ ικὰ , inibi Interpp. Et potest reμ se ora per er crorem pro αμβιξ irrepsisse, ex ambiguitate nexus scripturae in fine vocis, de quo alibi diximus. Sed vulgatam vocabuli formam tuetur Erymologus . o. in I S. ubi

cum deessent editionibus vetustioribus, adiecit Casauhomis, monitus ab Hoeschelio inhabent eadem ambo nostri codiceS. καλάται κδ μα. Non solum Jέ κομα vitiose edebatur, sed, imperite haec cum superioribus ita iuncta

Ubi monuit CAsAURONUM: n Scribendum, Trepet p. olan πολλo C; - αυτὴ καλε ται β κὴ μα. Id est, bibitur tirango cythum per se: O vocatur coma. καθ' υτ, intellige rimerum; ne melle, quo temperari solitum dixit ab iis,, qui vinum quidem bibere non poterant ob census t Mnuitatem; sed erant tamen caetera turba, de qua nunci, loquitur, paullo saltem beatiores. Epμα vero omnino M scribendum cum membranis 'pitoma Dioscoridessa vocat obpμι. In , et consentiunt nostri mssti. spi Epsi et o Tαώ π T Ogξια κα τα λαια. , Orstis dM a dextris , de sinebat in laevis. Si hoc voluit, poterat omit-ntererare , λαια. Quis enim non ita intelligit rJἐeiae dii apud poetam E CASAU B. - Nec tamen aliter acceperim ista re etsi stili, nisi a dextra Inde porro ad sinis ram: non sane, Ut Dalecampi u vertit pocula extia '

Ep. Potest alitem illud verbum perinde, passiva

activa notione accipi ita illis ministrarer; vel ita miniafrant: nam utroque modo usurpatUr vide pag. Is 3. c. d. Ad ea vero , quae subiiciuntur, κα του; go, mpοσκυrobeti set et Issit et Tpe*ὴμgvoi, adnotavit CASAU- BONUM MI in movero Galli religiosius pinarunisti rorsum D se vertere in adorando, quam dextro versum more Rodi, mano Plinius lib. XXVIII. cap. a. sect s. In adoraet- , do dexteram ad osculum referianus, totumque, Pus circum,

563쪽

D agimus e quod in Laevum fecisse Gassi reseret ius credunt et Plinium cum Posidonio ita conciliari posse HARD UINUS censuit, utriet ipsis hic intelligeretur a laeva dextram versus.

Aoυρ νίου του σύietorristipsc Vide Strabon. IV. Is I. et Livii Epit. LXI. aliosque auctores, quos ad Livium laudavi Drakenborch. Jιακονουμένοι . Postulavit hoc grammatica ratio, quod ad praecedens Eiσεγχομένοι referretur. NuSquam frequentior error librariorum, quam in huiusmodi terminationi

Rota pi αι αυT. re preetpe X op M. Dalech se accurrenti, iecisse. Rectius CASAUB Meique iacisse currenti ad Estis cum Driam. παθαTp. Is est currere iuxta currum quo vehitur isti quem Unoris caussa prosequeris. Ita olim moris fuit, ut Mad Suetonium notabamus. . - ibid. Oib TVT HUri et

&c. Contulit Casa ubonus cum is a Galli poetae adulatione verbum illud apud Persiumet quicquid calcaverat hic,

rosa fat. Et apud eumdem : Nunc non e manibus illis, nunc non e tumulo fortunataque favilla, nascentur violae' Re- et e Iibet dedit S. D. puto & S. A. Perperam Jι' etidivisis vocibus d. V en Basi, Cas. I. Pro quo cum in Casauhoni Animadversionibus casu, puto, non consilio Animadversoris Pio rei es t pisi expressum esset, temere deinde hoc ipsum in contextu positum est in ed.Cas. 2.3 3.

AD CAP. XXXVIII.

Usippo p. Restitui hoc ex s. A. quod cur in Hae θυα re mutaretur ab editoribus, nulla caussa fuerat. Quamquam enim usitatius est in Graecorum sermone nomen Uetpθυαίοι, tamen 'reviorem formam se bo in sam ille, vel Stephanus ye poterat docere. Paulo post, in verbis errae Παρθοι; eadem nominis forma recurrit, ubi gratiam ei fecerunt iidem editores. μασιν ασTpα αλ ore loris nodosiis. Vide Pollucem X sd ibique Interpp. Tou ad Suid Part. III. Zg. gr. πρp Σελεύκου διη . To α λέωc. De Sileuco Callinico,

agi, Antiochi Magni patre, colligitur ex Iustin. XLI.

564쪽

3M ANIMADV. IN ATHENAEUM p. sv

nus lipta . Convenit hoc veterum opinioni, quam de suis M heroibus habebant. Quia enim morosos intracundos pu-

Metabant, ad illos accedere verebantur. Propterea ut rem mi-Mram fingit Comicus in Avibus , s vers. i 8s sqq. esse lo-

ν καi ivperiri ad quem locum plura Enarrator et, Vide Schol ad Av. r so At mihi quidem perspicuum visum erat, Parthorum regem Hero conferri, non tamquam heroi iracundo, sed tamquam femi- deo, supra humanam fortem elato. Quod ad grammaticam rationem petat, non rectus casus, sed dativus desiderabatur, a verbo παγα- κειμέν p pendens. Itaque, quemadmodum recte, tor dabant libri omnes, sic rectissime, mi dedere nostri mssti, quae unice vera scriptura . παρακειμένων manifestus error erat veteris alicuius librarii olaoloetaλεύτ decepti: haud dubie παρακειμipii recte a nobis auctori resti-tUtum, ad pαπε α p referendum Eamdem emendationem occupaverat doctissimus CORAT in Notis mutis. Ope-,, rosa nimis est, inquit, emendatio Casauboni Lego vil- Dpακριμ rvp. Constructio est κα υρ εν αυτω rator;

Sane, manifestus error erat,m perspicua erroris origo, inemendatio certissim a.

ecretaei Etrusci olim omnes barbaros et baeetae p πο- AtiusAsiae superare existimabantur, teste Diodoro Sicu I. in Excerpi de Viri. . itiis pag. 23 o. d. Vales mi Tψαιο pria rep. Coniunetivam particulam , omissam

librariis, haud dubie adiecerat auctor Agnoscit eam Vero etiam s. D. ubi sic Tisaias . . vota:

565쪽

x Mota Tvicta diu garet . Me inciteris dicimus libro se-nquente cap. XIII. ad . ros. f. J Dalecam pius recten vertit repositoria. α CASAU B. Ibid. v bc αυλὶ νυκτέυειν. alibi docemus, Graecosnscriptores πυκτεύειν saepe pro opoμα siu usurparern quomodo hic censeam capiendum is CASAUBONUS.

gianis lectionibus quod ait Villebr. adnotata est; sed in

aliis Excerptis Italicis eam repererat Casau bonus. Habet vero eamdem codex Hermola Barbari. At noster quidem mS. A. p piet/ και ει κοσTi tenet. In edd. adiectus erat articulus, Ceta piet , Uem abieci auctoritate sStorum. Ibiae poli Taic WAou redis p θέγ T c. Quod adhuc editum erat . sp θενTs , i. e. excitati, id tuentur quidem mssti nostri ambo nec tamen quisquam iustus iudex dubitaverit, quin illud ias u EpTε rii. e. congregati, OZI-- venientes mutari debuerit.b etpoeTE DTων κωArata , T stipso kκματιστο ἐλαμ aepap. n Exponimus libro non cap. I. cc CASAU B. Vide ad IX. 366. a. Diae Trimασαμενc Tra Joσιν , Donationeusmata Intellige, caveri solitum perituro vel pignoribus ii captis, vel chirographo, vel fideiussione. Nam solution mercedis conventae differebatur post caedem moriturien-ntis imo tunc tantum promissum praemium deberi inci-npiebat Mirum plane genus contractus quando testas, tor ad haeredes ius transmisit, quod ipse habuit nun-

γαι , Quibus contendunt unusquisque quod iustissimum situ sin potissimum caput amputari Torquent se hoc loco inter-n preteSin exprimenda voce a voTυμ πανισθripaei quae hic ,iquidem perspicue ponitur pro eo quod paullo ante di-n xii Tnν κεφαλὴν ἀποκοπόναι. Eustathius id Odyss. O .

566쪽

sio ANIMADU IN ATHENAEUM p. Is .

M6s , I . docte, postquam ista ex Athenaeo verba Eu c, phorionis descripsit: et 3 pet, inquit, et simoTυμπανι-

BONUS. - Nempe generatim de quolibet supplici genere usurpatur id verbum. Pro καθ' , quod ex ista Casa u- boni Animadversione receptum est in ed. Cas. 2. n. Olim Una voce, res edebatur, consentientibus msstis Eustath. l. c. nec id quidem male valet autem haec dictio,

δικαιολο ρίσθαι καθ' o vel aeres Sc proprie, deducere autevonere rationes, propter quasi vel , varat respectum c. Scripturam, uetur, quana firmant nostrae vetere membranae, nemo facile cum ae Ortarum, quod Epitomatori placuit, commutatana voluerit.

ARISTOPHANIs versiculi ex Phoenissis corruptissimi vul ego sic legebantur:

n cum ita scribe indistingue:

n -- sepieto OP ιπ*υ v κίγωM Apnc ecet aeni' o μονομα λου πώλησM In geminos Oedipi silio Mars inpuit qui time singularis, O gladiatoriae ceriamen nunc instituunt. SETTre in vulgata, ieetione, glossa est corrupta voci poeticae pieTTυ oc, di, pro OιTTSc. ΚαTασκηπTει est clam pernicie aliquo ingruere , dii more fulminis. Ele ranter hic de Eteoclem Polynice usur-,, patur, qui soli totius belli aleam iuhibant. ναυν μονο-Mμα o interpretati sumus luctam gularem S gladiatoriam . Mut appareat mens Athenaei, qui ex isto loco probarem instituit, gladiatores iam tum fuisse notos. In quo equi-,, dem assentiri illi non possum. Quid enim gladiatoribus,, commune cum iis quos veteres historiae narrant singu-,, lari certamine decertasse Antiquissimi fuit moris, comisnmissione unius dilorumve aut trium parium salutem con-ntrariorum exercituum redimere ex eventu eius

567쪽

p. Is . IN LIB. IV. CAP. XLI. sic

e, pugnae populorum controversias dirimere. Exempla sunt ,, in historia sacra Hebraeorum, Graeca, Romana. α - Comici verba in vetusto cod. . non minus quam in editis corrupta nec aelius habita in suo codice repererat Epitomator quare, pro suo more, tamquam desperata praetermisit Primum versum ab ADR HERINGA paulo

felicius correctum , vestigia veteris scripturae presse sequendo, exhibuit Valcken ad phoeniss pag. 6 I. quam emendationem cum Brunckiori in Fragm. Aristoph. pag.

2 3. a. adoptavimus. Temo versu , στασιν, quod est in Athenaei libris, tenuerat valch en cum Heringa sed cum eodem Brunckio ieret, σιν , quod Casau bonus proposuerat, praeferendum censui; non modo quod particulae pup aptius convenire videbatur verbum in praesente tempore positum, sed Qquod praeteritum cete et pa siva magis, quam activa, notione usurpatur. ἀλλ' ἐκ ρὴματο τού μαχ. Sic S. A. absque arti c. ante betetoc quod probum iudicavi. Did. O .hoc sic ocvpέ-πει. Debetur ista emendatio acutissimo Couxvi nostri ingenio. Lego, inquit, T TEAoc i. e. Tn TEAgυTαια ν, συλλαinu gla oc pius i. in oc vertit Eadem regii la denκὴμ & κομῶ traditur in Scholiis Homeri a Villois non editis ad Iliad. s'. d 3. α - Fuerint quidem fortasse nonnulli scripturae librorum tenaciores, qui vulgatum tetracriamsi defendi posse adeoque teneri debuisse contendant; nempe ita, ut icta intelligamus pariter, eodem modo. Id si quis satis commode fieri posse iudicaverit, in eamdem nobiscum sententiam verba auctoris sic poterit interpretari quotias nomen,si Os, cum alio compositum, format vocabulum pari modo exiens atque vocabulum o TAoμsi Cys,

nempe in or tum quidem propam tonum fit vocabulam Epitomator totum locum inde a verbis Eoiae p. c. nonnihil quidem contrahens, tamen aliquanto plani V expressisse videtur in hunc modum: Usvoimetis T μονο-

Quod vulgo hic legebatur, MυTὴν σε νυ μαχ se taetor, vitium satis perspicue prodebat. Nam si vocabulo

568쪽

νυ μαχs usu ess et Stesichorus, exemplum hoc proxime post etυ μώ. o , ante xvbcsi o , positurus erat noster Auctor Sed peraptum huic loco erat id, quod optimae nostrae membr. A. dederunt. πυλαμ αγε, a recto casu πυ-Aαμα os, ad Portam seu fortasse, ad Thermo ivs ptimans.

κωμωSic artio c. Sic constanter s. q. ut iam saepe di-ettim. In POSIDIPPI vers. IIώμακ si tenent libri omanes. paeaee voluerat DANES Misae Crit pag. Eoa pro

quo , Spetita scribi posse monuit Tum Hir ad Da mes pag. di . cons Anini adu ad Athen. I. s. c. T. I. pag. 32. At cum Grotio in Excerpi pag. 8 Is .cuin Erunckio in Gnomicis pag. os ferenduin anapaestum in

illa senati sede apud comicum iudicavi.

ntur eruditissimus vir alio in opere eorum ducum historiati, collegisse, qui pro salute sui exercitus ceti publicas victimas diis devoverunt. Utinam extaret is liber hodie quae fuitn huius viri diligentia, disceremus inde, opinor, fortium di, aliquot virorum Cnominam re gestas, quarum for siuasi hodie funditus extincta est memoria Fuit .illudi, veteribus ducibus genu μονομαχ - non incognitum , , cuius quotidie exempla eduntur a male consulta nobilitas, te Gallica Rixae inter nobiles ex levibus saepe offensis,icientur offensam condonare ignoscere, quod sapiendi, te magnanimitati proprium putarunt, turpe ignos, miniosum habetur. Unicum hodie nobilitatis sinceraedi, specimen est, suum ius armis persequi in hoc cardines, vertitur summa illorum existimatio, Cis quem falson honorem vocitant. Qui iniuriam, parvam , magnam,s, sibi factam arbitratur, illius auctorem ad singulare ceron tamen provocat: concurritur horae momento alter am-n bove mutuis vulneribus pereunt. Certissimum est, ut i, tum saeculum ex veteri historia, nobis cognitum, adeos, crebi a huius insaniae exempla vidisse, atque hoc non strum plane ferreum: aliquando tamen factum esse a in nolim, Ut controversitas sua magni duces pugna ex pro i, vocatione finirent, dubitari nequir Exemplum illud an-nquissimum est, tio narrat Diodorus lib. XVII. cap. Mnoo. de Coragi ducis Macedonis pugna cum Dioxippo, Atheniense Ac fieri potest, ut de privatis huiusmodin pugnis Athenaeus illo in libro, ad quem nos reiicit,

569쪽

p. rss. IN LIB. IV. CAP. XLI. sis

a, tractasset. Inter argumenta declamationum , quae apud

n Tacc,oyoμα siue quae lex nisi ficta Eii, ut pleraeque in b, illis libris, duos idem virtuti praein renn poscet te coins, mittebat exstat apud Sopatrum de Marcellinum in Her- D mogenis Coir inentariis. c. CASAU BONUS. - Quamqtiam parum ad id, de quo apud Athenaeum nostruari agitur,

iacere videt tir excursus iste optimi doctissimique viri alversus certaminum singulari uni levissimis saepe de cause si a privatis hominibus initoruni furorein i tamen illius huc transscribendi laborem haud invitus suscepi, quoniam ita semper liabui persuasum, ex omni turba perversarum

opinionum, quae ad hanc nostram Sque aetatem occaecatum vulgo animum miserorum mortalium tenent, nullam esse tam a ratione alienam, nullam tam multis modis tamque turpiter absurdam, quam eam iptam quae insano

isti mori patrocinetur Sed de tali quodam singularium certaminum genere Athenaeus it praedixi non cogitavit ac ne Coragi quidem CDioxippi pugna, quam ex

Diodoro huc traxit Casa ubonus in eumdem censum v nire debet fuit enim ea duorum fortium virorum, quorum alter robore , alter etiam arte sua confideret, de palma contentio Caeterum quod Casaubonus statuit, peculiare opus edidisse Athenaeum, quo exempla collegisset -ctim, qui singul iri certamine salutem exercitrirem suor&m aut

reipublicae redemissent, sin eo curi, alios sequaces habuit. tum ossIUM De Historicis Graec. II eis. At illa quidem sententiaide qua iam in Praefatione ad nostrum Athenaeum pag. VII. not. h. obiter dixi nullo alio nititur fund

mento, nisi precaria interpretatione verborum EF, Ahoicci riκαμεν, quibus hoc loco utitur auctoret quae nihil aliud sonant, ni , alibi diximus nec ita accipienda videntur, quasi dixisset, in alio opere, sed . in alia esus operis parte Illa, quidem idietionem eadem qua dico sententia passiim usurpatam mihi videor observasse quamquam locum nullum ii illatina nunc maxime in promtu habeo Quod si duos priores Athenaei libros integros haberemus non dubito reperturos nos ibi esse ipsum locum , ad quem nunc nos auctor remittit, quo de si ribtis illi

ducibus verba fecerat, Aut certamen singulare, ad quod alter alterum provocasset, inierunt. Sane libro primo, ubi Homericorum heroum instituta moresque enarrantur, in cuius

570쪽

si. ANIMADU IN ATHENAEUM p. is s.

libri Epitoma etiam superest mentio, nonnisi obiter qui adem iniecta I. s. a Tnc,oγομαχια Aiacis cum Hectore commodissinius erat locus de illo veterum bellatorum more verba faciendi. a iux hoc Aqnpexsic. Ad vulgatum n uaehoc recte monuit CASAUBONUS: Noli quaerere quis hic fuerit no altis scribendum enim aiυAAoc. Hic est DivLLUS,M de cuius resoriam libris dicebamus ad Laertii librumn V. α - vide omnino Casaub ad Laert. V. 26. Contra apud Nostrum XIII. s3. s. vulgatum a iυλλoc in ei. μoc mutandum probabiliter censuerunt viri docti. N acrio premλεα καὶ τὴν βασ ισσαν ἐν distic i, Rex no regina sunt Aridaeus, Alexandri filius .eius uxorn Eurydice vide, si est operae, Diodorum Iustinum. DReges Macedoniae Aegis fuisse solitos sepeliri etiam li-nnius adnotavit. CASAU B.

n debet scribi ita oblectavit, epit regem. α - Atqui id ipsum lica exhibet uterque nolier codex mStus confi

eth χ υσὶν αμα οἷ ασοι .e su Aop. εξέβαλονdedd cum mi. A. Commodius vero erat imperfectum tempus, quod, dedit s. p., ex coniectura reponendum monuit CoRAT. Idem vir doctus adnotavit, inter

gumentis videri legisse lαμ σκυβαλ o ac Istud graecum vocabulum si in animo habuit Dalecampius fuerit coniectura docti viri, ininime quidem illa aspernanda Cainterum Sto codice non usum esse Dalecampium, iam saepius monuimus. Quod paulo post de aura poculo Philippi narratur, idem rursus infra legitur VI 23 I. h. qui

cum deesset prioribus editionibus, adiecit Casaub consentientibus mstis id in ro p. o Toc Sic perspecte corrigi iussit CORAE. Erat autem vetus vitium si rapimaeo mos , quod cum editis tener codex noster uterque.

SEARCH

MENU NAVIGATION