Deipnosophistarum libri quindecim;

631쪽

p. 363. IN LIB. IV. CAP. LVI. D

d, Quibus non erit maior linguae Graecae ustis quam non bis aegre illis persuadebitur, et et Ag ώIn Graecum est, se vocabulum. Atqui non tantum isto loco, sed inli-nbro septimo, ubi iterum describuntur Archestrati ver-nsus, in ea lectione scripti cum editis consentiunt. Quid nsuper eo verbo sit statuendum, iudicent acutiores. In-nterea sunt conieci tirae, quas subiicie inus, vel ob 13

io quibus mensis ethbori egens, h, ut ait Persius, Dia ve-Dratro. At libro VII pag. 3o3. e. ubi iidem versus repetuntur, non prorsus cum huius loci lectione consentiunt libri priorem enim versum ibi sic exhibent membri A. cum editis: Ibidemque in Lobcpeep per vocalem, consentit S. P.(in quo hoc quidem loco omnes istos versus laesiderari dixi: sed in eodem cod pro di AU In magis corrupte, ad metrum prorsus inepte, rei glae ostis scribitur. OUPIV in Epist Crit. p. m. o. nude isti Tnv I TAE A E-βώθ ψυχὴ legendum contendit, expulia prorsu voce κού*ην; quam nihil esse aliud, ait, nisi interpretationem

si paμώ Pn legens et Sunt nimirum , inquit, eινεμώII n υ ην ρκThμένοι , illi ipsi quo Wωεcri*porco appellant,n vocabulo composito ex ei. Unde ei laec synonymuntia etsi aucμο .c - Mihi aliquid magis reconditum videbatur latere in ista bis fere eadem recurretite scriptura probavique BENTLEII acute inventum , si vix TTEAE- gaioli corrigentis, in Dissert. pon the Episitis of Phalaris pag. 86 sq. Vocabulum non inale conveniens Archestra tithylo inperccunmode id quod voluerat poeta exprimenS.. Tvελ; gocri idem valens ac Tetdhaeso est minuta locu- , sive aliud quoddam insectum , herbas Oblera octinc ut mire conveniat hoc vocabulum cum his, tiae deinde

sychio, avicula est ita letiis , iit a vento facile hinc inde pellatura unde, ut adniolavit idem GrananiaticuS, etiam.

632쪽

s fg ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 63.

Rob*o lipppravor , levis homo , os adpellatur et di vides glossae Potite originem V eademque avicula ita supida indeceptu facilis habebatur, ut aegrum*ωbas vulgo diceretur o recteti hic deceptus et, ipsum nomen ,goc, ut Suidas docet, diceretur et Tia, Aho iστων ἀνθεώπων, in homines solidos. Vers. 3. Pro leti t ' ανὴν λnxetor, quod hie habebant Edd. cum Sto, ισίν ' ανοπλ. ex coniect corrigi iusserat CORAT: cui eo lubentius sum obsecutus, quod altero loco VII. 3io. e. eamdem particulam is pro Ulgatas agnoscat uterque noster codex Stus quamquam ibi imperite traiecta verba sint in hunc modum, dpnTωp

pendii mentionem fecit Iamblichus in vita Pythag. ect

Cum ita huius loci interpretatione toto coelo ab auctoris sententia aberrasset Dalccam pius. CASAU BONUS in Animadv. Graeca ista sic latine reddidit et Adlatiem scribens

M Diodorus, russit eum qui prosciscebatur renuntiare quod ipsin diae set, Pythagorae tanti, cuius porticus magna freqVenitari celebratum, dum disputat de insania amiciendi se more se- nrarum, O solentia. re Pergit inde CASAU B. Non esti, hic stylus assuetus Stratonico quod declarant multa eius M acute dicta, quae magni scriptores nobis conservarUnt.

novide Athen. VIII pag. 3. sqq. Sed induit Stratoni-

ntia in factis illius, ad quem scribebat, irrideret. Porron Stratonici verba, quae hic describuntur, videntur essentitulus atque trι pet*n Epistolae, quam Diodoro mitte- Dbat. Itaque vere Stratonici sunt tantum haec: TM TO

633쪽

p. 63. IN LIB. IV. CAP. LVI. D

nonpo πάπλου quae sequuntur caetera adiecit Timaeus; n quem miror equidem, seriam Historiam professum, hisn nugis chartas suas implevisse. Interpretibus nihil la luncis assiilsisse res ipsa loquitur nostra interpretatio quamn bene iis consentiat quae de Diodoro refert Athenaeus, Mnemo non videt Debemus Palatino codici elegantissi-

n quid aliud esse dicas, quam quod expressimus t Huc peris

utinent illa superiola verba, noμων , inartall, si inpropirata sn talia in eam sententiam. Spic est inhumanitas, inson lentia hominis , qui deficit a caeterorum moribus ini n-nstitutis nam in corporis cultu, ut docet Varro, aliud ne homini, aliud humanitati satisfacere. α - etspi Tώσιμ o recte, una voce, scriptum etiam in nostris membr. g. Vocabulum et pίστασι; eadem notione , qua etsps TA- σιμο στ ὰ hoc loco dicta est, Polybio aliquoties usurpatum olim observavimus vide Lexic Polyb hac voce.Dum. 3. Proris A se Tii, quod erat editum, et g A se Trescripsi cum membr. A. dorica forma, quae suo loco hic tiabat. Nescio vero an etiam Iuba Pp scriptum oportuerit pro vulgato Uυθα γε κ)υ. Tα κὰ καTA Tipa erat editum, consentiente quod sciam msto A. Delevi incommodam . . particulam, auctoritatemst D. Non damno, praetis et brum Tec, quod ute que codex cum editis agnoscit quod sonare potest, shibu se aditinxisse eum hoc institutum reliquis Pythagorae institutiS. Suspicatus anaen eram, poα α δ Tre, O tasse oportuisse, quod idem valere videtur ac si re et simetu, invexisse, introduxisse quo sensu & νεοα ει si *ωc Graeci dicunt, in lucem proferre. Sic paulo ante Eeto ob attatopo 'post fgp, a Diodoro invectum, introductum nisi mrte ibi verba ista sic reddenda fuerant, a Diodoro derivatum, Pro reatum , nam illa notione, quam modo dixi, quamque in versione posui, vereor ne non et v b, sed ore icriptum oportuisset,

634쪽

ὴμενοι. Vocabulum ociniaetio non nisi eo consilio hic adposuit Athenaeus, ut viam sibi pararet de illius vocis usu deinde disserendi. Eodem consilio frigide satis, ut mihi

rtiti. Quis fuerit ille ATHENO GENES, aut quodnam eius scriptum, cui titulus Cephalio, doctioribus inquirendum relinquo Milii quidem nihil compei tum nam de Atheno ne Mart re, de quo egit Fabric. ibi Graec. T. V. pag. Is sqq. nemo hic cogitaverit: quod vero scripti ris titillum ad Cephalionem, rhetorem O Foricum, Suidae commemoratum, speetare coniectaverat DALECAMPIUS, Ut contra hunc Athenogenes nescio quis scripserit librum conviciis, probris plenum ea quidem gratuita prorsus coniectura est. In SOPHOCLI Fragm. ex Cedalione , κέν ωνε , sunt

fures , qui merentur ut aculei, tormina eis admoveantur vide

Suidam, , e quo ille sua hausit, Scholiaste Comici ad

Nub qcy.Quae sequuntur uerba ἐον μαc et ripae librit hμ. sic di cis eorum nec integritatem aut veritatem scri bpturae praestabo Ciententiam minime mihi liquere ultro profiteor. In ed. ven. Bassi, Cas . I. absque parentheseos ignis edita ista leguntur .in ed. en in Bas

BOUTC α χαprao Aωσασίν 3μα 2EMis. J, op crast,, κα 'AA. Scio quid de vocibus mi Sec g p, oes; isipdi, mox scribatur: nihilominus tamen isto fhoc loco nocti, putem otiosam esse praepositionem. mcpoc si επε- dii pigi interpretor, edere pos alium, , ut ita dicam, dii arrodere iam Cuius praescriptum hactenus secut sunt ii, qui editionem Cas . a. a. curarunt, ut eo loco,

635쪽

p. 6. IN LIB. IVI CAP. LVII. Ta

b ubi Calati bonus iusserat , parentheseos signa ponerem

sed Icop υμ . Wυμoi 23μu, tio erat in ed. Ven.&Bas utrob que repositum est in ed. Cas. 2. Ego vero tenendam scripturam nostrarum membranarum duxi, quae Ogop υμα .nμα θρμu dederunt. In uiri haec omnia desunt verbum rei ecdiciu proprie supererire

sonat, quod Plinius dicit lib. XIX. 6, 3 . id est, insuper

edere, sigillati in , cum pane vel praeter panem comedere,

ut Pollux docet VI. s. Et sic commode infra accipi potest in Eupolidis verbis apud Nostrum, IV. I o. d. Sed

videtur etiam simpliciter pro comedere accipi posse, quemadmodum haud dubie usurpatur vicinum verbum . TE; isita vel et s8M p ibid. apud Nostrum in Aristopla anis versu, tum in illis Epicharmi verbis, ct λυκέα , ἐντ' ἐπέσθειν , apud eumdem Nostrum, Il. s. d. pariterque in illis Callimachi, hae hirci . πάσθων, Epigr. I. Et hoc loco utrumque verbum mire dis p πεσθίσι non alio sensu accipiendum videtur inutrumque quidem, quemadmodum, verbum et leto λωσσε p, quod paulo ante de vocabulis ἀσώτιον, σκgon re sipi aere divinatis non

alio consilio hic posuit Grammaticus noster Deipnosophista, nisi ut deinde Ulpia nurn suum inducere posset interrogantem, quiSnam e veteribus auctoribus usus esset illis verbis; opag. 16s. a. cui deinde alium e congivis laceret respondentem, testimoniaque veterusia proferentem. id pag. I o. d. inpag. 16 i. c. ατ, si Ai, - - λαβοντα ἐντυχρD. Vertit Dalech elim accipere qui casu obvenisset. Id Graece sonabat, Aia sit ovαν υ Ut, αν εγTυχ3. At λα δντα pet Uiu est cape, ratis legeret. Sic mox apud ipsum poetam Linus ait, λαβε, πειT ανα νά σει. Nihil ista notione verbi pTb Uti En

vulgatius vide Lexic Polyb. Ind. Graec Epiet et hac voce , Notas nostras in Epict. Differt T. l. P. I. p. . Ad resὴbetae intelligendum i vel si usitatissima ellipsi.

o isti Tn cpυσι Sec. Respicitur Prodici fabula de Herctiled in bitilo, apud Xenoph. Memorab. II. I. Vers. II. Σι- μου ἐχ νην λα φ . SIMI artem sumsissi Simus, civitate

MagneS, hilarodica poesi clarus, memoratur infra XIV.

636쪽

s 1 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 6

61o d. Sed ibi j orum, non haeorum, habet uterque codex noster quod tamen mendosum utique videtur. Alius est Simus Cous, Medicus, Straboni laudatus S Columellae, monente Fabric in Bibl. Graec. T. XIlI pag. et q. Harduin in Ind. Auctorum a Plinio laudatorum, p. 66. Is de quo hic agitur, vere- ne scripserit Arae coquinariam, a finxerit hoc poeta, non dixerim.

In CRATINI vers. I. E Pg; Tnν Θασίαν κλμnp. VHyt-nee Thasum hoc falsamentum p ri Scripsimus auctoribus mem-Mbranis aeciae , cum esset editum dυσιαν, immani erros, re Libro superiore veram lectionem exposuimus cap. DXXXII. c. CASAU B. - vide Notata ad IlI. II p. c. Animadu T. II pag. 33 . sub fin ubi post illa Plinii verba, de alpa pisce, qui piscis nusquam percoqui potes is ferula verberatus, haec adiecit CA SAURONUM: Cynulcus libron sequente O nempe hoc ipso loco I dictionem etαριχ op perdit circumlocutionem expressit, de Magno hunc versumn pronuncians, Ei ipsc ny ασια αλμn OP ATT βαυ ει. dii Nam stetiae. αλμis idem valet ac sep ιχos . Sic autem Deum locum emenda mUS ex scripta lectione. α - Recte ver Θαφία ν pro duetioep, quod erat in ed. Ven. Ias. dedere veteres quoque nostrae membranae Vers. Angerieretpαλλίκου die um, et sta reepα μὴ ψ: neque mu-,, tanda est distinctio , ut sentiebat Dalecampius. M CASAUB. Nempe Dalecam pius, tollens distinctionem post Q

Tαpαχρὴμα , verba haec cum sequentibus iuncta voluerat, sic vertens quam extemplo apud surdum caecus loqvi visus es I Aetius versus elegantissimum proverbium

est As ADRONUS , Quid appellat,oAsi cu aut omninon quid ea vox significat Nobis id verbi alibi nusquam le-neium. Quin hic quoque illud non agnoscit Eustathius, ne-nqtie Epitomae auctor Dalecam pius vertit mutilos e legitu nimirum κολούεου; quain frigida sententia, omnes intel-

637쪽

p. go IN LIB. IV. CAP. LVIII. s 3

e, ligunt. Sed locus est emendandus literae unius ad ection ne scribendumque cλαλγου c. vide lib. XV. cap. si XVI. XV. 6s . J EAn cepera, Aet recte Erasmil expo-,,suit, L in Proverbio Aihil au Bacchum. modos ad tibiamsi non re pondentes Eustathitis: O ad Iliad. c. pag. Iaiq, 3 q.

n apud Sophoclem in Thamyra, apud Athen. IV. I s.

n genus saltationes petulantis O lascivae . κώλα pr sc est di-nctus. vide Polluc. IV. roo. Cantiones, quas inter conlabrissandum cantitabant, κόλα po vocabAntur: drumn honestas, inspurcidicas eas fuisse, clarum ex Athenaein hoc loco. Vocem Actia pol, quomodo hic capitur, pron obscoeno O inhonesto carmine, non temere alibi legas quamn hoc loco, simili alio libri quarti, si per impuros lintrarios licuisset. c. Alia κελα po graece vulgo pomcellum et, μικpop obtri dici solitum Suidas adnotavit: pariterque apud Hesychium, in X Are pop, pro vulgato Eoi Aiβιον, χοιριβιο legendum videtur Epitomator h. l. istud ipsum vocabulum, ignotum ipsi ac suspectum, praeis

MIntelliguntur, inquit, absona carmina, cymbala sinos,i edentia dij mos , atque adeo immodulatos . α - Ac satis perspicue sane senarius illa in Athenaei verbis coiitinetur:

638쪽

r. ANIMADU IN ATHENAEUM p. sis.

sed, quo itire Cratino illum tribuerit Vir doctissimus, non video Certe cum versabus Cratini modo citatis nec quod ad sententiam spectat cohaeret hic; .illi hexametri Alexandrini sunt, hic iambicus est senarius. In ALEXIDis fragm. ex fabula Exsulta, Versu pentili te amere Casau bonus Hoeschelio obsecutus est, qui pro h p. στιῶντα, quod in ed. Ven. AEas. recte positum erat. Tων σθιδνTMy corrigere iusserat e suo puto codiceimst Epitomae, quem dein eumdem Casau bono utendum misit. Recte vero ita creti petu, id est , convisatorem, tenet noster s. p. tam editt. Vett. O S. A. In alterius Praementi ALEXIDIS vers. 3. in fine, pro et Tinλυκυ, Uod erat editum, e TD λυκυ coiTimodius dedit s. A. Θεόπομπoc V p GJ υτ ρL Pollux lib. VII. c. 16. b,, sect fabulam hanc THEOPOMPI inscribit 2υσ- si sic, numero multitudinis. Quae de disse historiai, fabularis continet, non solum picis QTragicis mul-MIOrum poematum argumentum praebuerunt, sed etiam, Comicis multarum comoediarum Citatur Epicharmi Ulysnses duplex, AOT,μοhoc , Q αυα δέ. Cratini quoque, ut DTheopompi, Otti rete, saepe laudantur iteri Alexidis 3, UPυσσευ υ*αινων. Nominatur, Anaxandridis opum adiisti Athenaeo u CASAU B. - Theopompus p Iυσσεi, ut apud Nostrum, sic citatur a Scholiat e Aristoph. ad vesp. 33 . Theopompum a GJ υetergi, laudat Erotianus in Asiσιον, ut docuit Fabric Bibl. Gr. T. I. p.ras a.

bou. Nusquam vulgo distinguunt Graeca verba ; quae Da- lecam pius, interpres Gallicus in hanc sententiam acceperunt, Euripidis prandium non male aians. GROTIUS vero, in Excerpi pag. 33 sic edidit:

Hac adiecta interpretatione: Scuum comperior illud phacitum tiripidis et Vere beatus quisqias es , coena foris. De mutatione vero priori verriti adhibita nihil in Notis monuit Vir magnus Puto autem sep .eteres eum volui sie,

do scriptum, repetiit Barnesius in Notis ad Euripidis Fragm. ex incertis Tragoed us mss. At mihi ne illud quidem, E pieti QT αγεσκον, satis Graecum Ile

639쪽

p. 36s. IN LIB. IV. CAP. LIX. s s

h visum erat: nam Eb suist in tertio casu oportuerat quare ab ista mutatione abstinendum putavi. Sed repleteto tenens, Pro repleteto tetro accepi tum vero proxinais ver-

his , O κακω ἐχον, ipsius Euripidis dieitim incipere mihi videbatur Musgravius quidem in Fragm. EUrip HUm. 222. omisso priore versu, posteriorem sis tum adposuit hoc saltem ostendens se ista verba, ou κακω ελον , cum aliis

viris doctis non pro Euripideis habuisse.

Ubilaru aesti Jυλο sec. Proponuntur ab Ulpiano quaeis Mitiones aliquot super dictionibus nonnullis, quibus de,, industria usus est auctor in sit periore velitatione intern Laurentium Cynui cum a Magnum primum quaeri,itur auctor voci hJυAo ire , quae praecessit non longe M pag. 6 d. lit. e. et in Elams To 3ασTp:μα . ialc καὶ 3, JυAo ire c. cc CASAU BONUS Forsan et Cis Jυhodii cccum articulo X scriptum reliquerat Allienaeus. X oi pio v εύ- TυTop. Perperam usi inio Ced Ven. Eas de quo corrigendo monuerat Hoeschel. borrexit Casa ub consentientibus msstis. Idem Hoesch ex sua Epit. cripssio commendavit, quod .noster S. Epit habet.

Et probum quidem per se erat o piop, quod cum editis agnoscit S. A. Sin, ut mihi videtur. Comico aliquo ducta ista verba sunt praestabit puto ipsa illa scriptura . eo coipi Hop υαpTυTorum, quod fuerit posterius hemistichium senarii alicuiuis iambici. Nec enim ita accipienda sunt pleraque ex eis dicteriis conviciisque, quae inter convivas iactata facit Athenaeus, quasi ab iratis cum livore proiecta sed ut poetarum flosculi, quibus illi io

ismatis N Scholias es Comici in Aves facit mentionem, n& Itilius Politi lib. Vi I. cap. XXIV. ubi male editum

in adlata ecloga verbum Jυλο oti et Coc irrit sed potest Ei Joho o serri sive in masculino accipia S, sive, quod equidem malim, in neutro genere, a TL Jυλὴ ον , quod idβm valeat ac To βυλο ειν. PHRYNILHI es a in

640쪽

3 6 ANIMADU IN ATHENAEUM p. 6 s.

Excerptis suis exhibuit GROTIUS, pag. clyT. monens esse partim anapaei icos versus tetrametros catalecticos, partim iambico senarios Vers. I. Eceti cum Grotio scripsi, metri caussa, pro . Ti, quod erat vulgatum. Verf3. dis particulam ex coniectura inserui sic minimo nego ctio fulciri labans metrum posse visum erat Epitomator quidem, ex tota ecloga nonnisi haec verba excerpens. Eχουσι α T κέmpo . Tolla re. Tύλοι μισκx ptavo , posterius hoc nomen adiectivum ad substantivum cursorum retulit. Quae si vera ratio eri fuerit et 8oc pans in accusativo calii accipiendum, florem iuventutis et quam in

partem GROTIUS accepit, cuius est versio totius Eclogae huiusmodi:

Quos iam posse evadere , rebus cunctis magis ardua res es e aculeatum nam quid in promtu serunt, hosem aliorum, florem iuventutis Compectant cometter Omnes,

semperque forum circumcursant, cibi subsulia oberrant. At, quos benigne assantur, his magnam ricant sabiam dein sese occultantes, simul estis omnia radent. Veris q. ecis scripsi cum Grotio, prima syllaba longa sigivulgo. Ibid. TvιὴνTρc per syncopen intelligendum promapιίοντε positum . . Ibid. ἐπὶ .c pοι; Tre pisci scripsi cumGrotio, deleto Tot articulo, quem non ferebat metrum; verbis etae sici ad superiora relatis, a quibus diremista erant in ed. Bassim Cas. commate post sippo ic interposito Ad iam vero intellexi P θηναίοι vel o πολίται. Vers. s. Pro agi P , quod pariter a rotio accepi, poteras etiam ausi et suspicari. Ibid. Vere ne admiserit Phrynichus dactylum iiOυλ in quartam senarii iam- hic sedem, an alio modo succurrendum metro fuerit,

non dixerim Illud utique recte a Grotio factum iudicaveram, quod versum hunc pro senario accepit, bo-ce αμυκα , quae vulgo ei iungebatur, inde separavit

Ibid. συ κps expets poterat ictive accipi, intelligendo et hκ. et re sed nec male reciproce intellecto pronominesαυτου accepisse videtur Grotius. Ibid. απαντα bene

edd. παντε , quod est in s. A. ad sententiam non magis, quam ad metrum, aptum erat.

rem, pag. 16 . . ubi vide notata. Ibid. A curios etc.

라틴어 텍스트