장음표시 사용
661쪽
cussi praeceptori, Ego vero si in imperativo accipiens, in eum sensum interpretari tentavi, de quo paulo ante ad Anaxippi vers. d. dixi . Quae interpretatio invenerit fortasse praesidium aliquod in Antiphanis vers. 3. apud Nolirum X. 623. a. ubi verbum poetaeresTre de summo fervoris gradu in elixando cibo accipi videtur et cui accedit, quod verbum πυ-υν, eiusdem cum aegi significationis, haud sane infreqtienter elixandis, ad ignem coisquendis O fervefaciendis cibis usurpatur. Eamdem scripturam, quam habent nostrae membranae, etiam in Paris. R. servatam esse docuit Brunc in Fragm. Aristoph. p. 26s. impositis etiam accentibus,siceto P Iασκαλιυ. Ea igitur
ab aliis senescio utrum iunioribus librariis, an ab ipso
primo editores sic corrupta est, ut eth κακκά an α ΚαρύσTo tit si et aere Ao ederetur et cuius scripturae, temere prorsus invectae, ac ne ullum quidem sensum,
fundentis, frustra patrocinium quaesiveris in Antiphanis ex Parasito versu tertio, qui paulo inferius lit e legitur. Epitomator ex hoc loco non nisi haec verba excerpsit:
In ANTIPHANIS, ex Philotitabano , es et pro Bo ωTioer, quod consentiente s. q. hic edebatur, recte BoisTire legitur lib. XIV pag. 6eta extr. ubi iidem versus, adiecto
magno numero aliorum, qui hos apud poetam excipiebant, adferuntur. Et hoc loco s. p. veram scripturam Boitariae tenuit quam etiam ex codice Hoelah. adnotavit Casau b. Quaenam sit ista mittier, quam dicit, eiusdem nominis cum anguilla Boeotia, haud adparet. De domestica
ancilla cum Dalecampio accepit villebr. Ves 3. Probi X θε σα, quod consentiente utroque nostro codice hic legitur, Tμn baicae habes pag. 623. a. id est, dissecta, quod inhoc loco cum Dalecam pio omnino repositum voluitioPPIER in Observatis Philolog. p. s . Adnotaverat tamen DALECAMPIUS, cum dissecta in contexta posuisset: codex noster bis quidem, ut iam saepe mo-nnui, non alius erat, nisi exemplum editionis Basil Jpem, mixta subintellige cum suis conmentis. Ac sane tali quodam modo usurpatum videri poterat idem verbum in Anaxandridae versu, II 68. h. ex lectione olim uu
diversa risu est Attamen abiicere h. l. librorum stript
662쪽
ram, quae non de nihilo esse videbatur, ea potissimum de caussa veritus sum, quod totius loci sententia minus mihi perspicua erat. VI LEBRUNIUS, idem verbum μι - 2s et tenens, in alium proritis sensum accepit quis'es accoule dans se ventre creti de la caccabeet nempe de Homerico verbi usu cogitans; cui tamen quo pacto laiclocus esse possit, ubi de tina tantum anguilla, non de duabus, agitur, ipse viderit. B etesicho it si nes ' Apri et png. Vocabula suetario d& παT i/ι ei constanter apud Pollucem, Hesychium, aliosque gramna alico per nudum iota in penultima scribuntur: pariterque aliut apud Nostrum velut I. 28. d. XII. 36. e. r. Porro, quum continuo deinceps plurimi adseranturvcrsuS, in ciuibus illa vocabula occurrunt iii illorum versuum nullo scriptura per nudam vocalem refragatur metro, plura autem sunt loca, ubi scripturam per diphthongum non ad inittit metri ratio. Id satis caussae visum nobis erat, cur, hoc loco, in tota sequente superistis vocabulis disputatione, reiecta scriptura per si diphthongum, alterani per nudam tota vocalem adoptaremus ;cum praesertinam in aliis suibuscumque verbis frequentissime eadem confusio in libris nostris obtinuerit. De corragenda vulgata apud Nostrima scriptura monuerat et miam, STEPHANUS in Indice Thes voc. Brevsipi .Hiseriae. In nostro s. p. hoc loco sic scribitur: Κατανσιον(sa mendose pro BetTαν ιον, ex iterarum prae . confit-sione, de qua alias dixi quae in eodem vocata etiam apud Polluc. X. Io8. olim admissa erat xit. λέασται μέν
te ista verba imperite haec inseruit Epitomator Σκρυogos et Res Totaetraetio dirae E etpαTTiti. Nempe perperam ac perverse huc traxit ea, quae paulo ante lit a. b.
de vocabulo stetiaetis breviter quidem admodum dixerat
Auctor. In ANTIPHANIs ex Euth dico vers. I. pro 'roλυνουσ(quam scripturam quidem& Athenaei libri inpollucis X.
O . communi consensu hic exhibent metri ratio postulaverat utνου λυ του scriberemus; qua forma promiscue cum altera usos esse Atticos, poetas certe, sed prolaicos puto, satis adparet ex compluribus testimoniis
Nostro lib. VII pag. 336. prolatis inibidem quidem perperam te quo etiam BRUNCTIUS monuit, ad Fragm.
663쪽
d Aristoph. pag. 23 . plerisque locis, ubi primam syllabam productam metrum flagitabat, nudam o vocalem posuere vel thrarii vel editores; at veram ibidem scripturam per diphthongum aliquoties tenuere nostrae membranae eamdemque scripturam,innes etiam libri tenent
scripti libri habent, nec Graecum erat, in quamvis Graecum foret tamen, metro, auctoris proposito repugnabat CASAU BONUS, cum adnotaret i, Scribe βα-33Tαpsioumpta metri nullam rationem habuerat, quod nimis saepe accidit doctissimo viro. Rectius vero iam olim. H. STEPHANU Cin Ind. Thes voce Bes Tανιsps monuerat, deTaepioriri hic scriptum oportuisse metro postulante, Pollux X. io . idem Antiphanis testimonium citans, spvetet ex io leti scripsit, terminationem vocis recte exhibens, sed in prima vocabuli literae ab Athenaeo dissentiens tamdem Pollucis locum postquam citavit CASAURONus haec adiicit , Athenaeus legit hic per a. βαταμά. MImo etiam Pollux ipse. re quod quo fundamento nisus ille dixerit, mirari subiera Nam Athenaeum quidem hoci loco saevaeu per alteram scriptum voluisse, puto, quoas ii suo fabularum Antiphanis codice, aut certe in Adversariis suis, ita scriptum invenisset ex his quae paulo post ipse subiicit, satis adparet Pollux vero X. OS diserte tradit, eamdem vocis formam steta pio non nisi ire vulgi usu versari satisque significat, se illam apud nullum probatum auctorem reperisse. In quo adversatur ille, quidem Athenaeo, Hesychiori sed de scriptura tamen,
quam ipso in suis codicibus aut adversariis repererat, dubitare nos non sinit. At nempe, Casa uboni aetate in eo, quem modo dixi, Pollucis loco non χταριον, sed κατα--γιον, edebatur. Igitur, quoniam apud eumdem Pollucem, sest io . post adlata Antiphaenis verba, de quibus tiae mrimus, continuo sic vulgo legitur, Aλεξι; δὲ πατανιχει ηκάν haud inprobabiliter colligere inde poterat Casau bonus, in praecedente Antiphanis testimonio non visTανίοισιν scripsisse Pollucem, sed uetrepiοισιν Sed, postquam altero loco apud hunc Grammaticum a. o8.
pro mendoso κατώνιον, melioribus codicibus vera scriptura set sepio restituta est superest, puto, ut id, quod
idem de Alexidis scriptura dicit, ita accipiatur, ut inte ligamus Pollucem in suo Alexidis exemplo vel in Adver
664쪽
6, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 26y.sariis su s, unde Alexidis testimonium descripsit nec sae dTανια, tu apud Athenaeum legitur, nec rereTapio scriptum
reperisse, ut apud ipsum Pollucem vulgo editur , sed πλατανια, singulari prorsus nominis forma, quam optimus Pollucis codex stus , teste Iungermanno, exhibebat. Ut ad Antiphanem redeam et quod in utroque nostro codice A. . . scribitur posses suspicari, veram scriniuram esse petam'μέpor, superiori versu delendam esse vocem et gTμ13μενο , ut ex glossa invectam. Sed superius quidem Tομημένοc cum nostris codicibus agnoscit Pollux, qui dein vocem petaT-
μγμένοι ignorat. Axati si 'Acxxnπιοκλgitis Apti Pollucem'. io . olim 'Arx Alimes Pa editum erat sed apud eumdem omelioribus codici his vera scriptura , cum Athenaeo consentiens, iam ridem relli tuta est. ALEXI DIS verba non adposuit Pol hic nonnisi hoc ait v vii J ἐν σκλW
Tseriae vii nilop. Quid fit vero, quod CASAU BONUS ait emetrαTανιοι Pollux leget per v. Athenaeus cum secunda Et
Dra tu id quidem nullo pacto exputare possum, nisi plane statuamus aliud animo agentem ita illum scripsimie, cum voluisset scribere, Athenaeus per literam s. Nam nec apud Athenaeum in hoc vocabulo vestigium ullum video scripturae perta in secunda syllaba nec quemquam
alium , qui ita scripserit, cognitum habeo. Vers. 2. πε- p Σικελιαμ νε ι Σικελία edd. .mssti nostri. Obtemperandum vero CASAU BONO putavi, monenti: S B cundus versus adiectione articuli fulciendus, ars Cethp, Σικελ. α Tertius versus sic editus legebatur Isi Troυretaec sic etTώνεια ἐκβαλsὴν ποιώ
Nil hic monuit CASAUR. Quare etiam in ora est Cas E.3. nulla emendatio adnotata sed in Animadu ad simis lem locum eiusdem Alexidis IlI. io . d. hunc versum ita citavit idem Commentator, Ut μaαλλειν Pro -fexAsi scriberet quemadmodum ibi legitur,
Poterat, propius insistendo veteri cripturae. μβὰλ spvh. l. scribere quemadmodum malle se mi essus est Iun- germann ad Polluc. X. Io . id quod verum putavi atque recepi. Ssti quidem nostri ambo h. l. in primoribus
665쪽
p. 6 IN LIB. IV. CAP. LXVIII. for
d verbi literisso s. ab editis non recedunt; sed S. A. x- βαλεῖ tenet; S. D. vero . κ αλ si habet particulamo vero, quae in edd. praemittitur, uterque codex ignorat. Et s. p. quidem sae et serio in sing. scribens, nihil quod ad metrum desideretur reliqui fecit. Praeferam tamen pluralem preTaepire, quem servat s. A. cum editis. Quem si teneamus , erit versus ita, ut sub contextu significavi, constituendus:βειπνουνTaec sic Teg et Trepe . μ αλ si Cetroid. In fine versus, utrum reos scribas, in quod hoc loco libri consentiunt, an ovi, ut III. Io . d. nihil interest: nam in diros prima syllaba, sequentem vocalem corripi potest.
pro vulgato Σαμω, docuitruo PPIERS in Observ. Philog. ag S., iam ante eum Out ipse profitetura docuerato Sal. SEMLE in Misceli Lect Cons. Hartes ad Fabric.
T. II pag. di 8. not. h. Scilicet Antiphanes . Γαμ citatur IV. M. d. sp Γαμ ore vero III. 's. a. Uod perinde est. Et 'Apeti*ανη Γαμοι scribit Lexicographus aia Germanensis ineditus eumdem locum respiciens quein hic citat Athenaeus. Ex illo Lexicographo excerpta nonis
nulla ad Antiphanem spectantia, a Ruhnkenio sibi communicata, protulitEopplers in libello modo laudato. Veris
librorum in scribendo vocabulo, de quo hic disserit Noster, miram dissensionem. βατανιον per A literam non nisi
ex uti i more dici aiebat ut supra vidimus Pollux X.
3CS eamque scripturam apud nullum veterena auctorein se repertam esse significat Athenaeus ex Antiphanis Euthydico scripturam 8αTreptoum adfert, ubi Polidi Cetret Trem ridici scriptum viderat. Sangermanensis vero Grammaticus etiam in altera Antiphanis fabula, in qua per re scriptum vocabulum diserte adnotavit Athenaeus, seriptura instrersiri per a literam repererat Hesychium si audias,
sativi praecedentes, υτ α , λύχνουc. Nihil tamen ex mi A. adnotatum; in p. vero omissus iste versus.
666쪽
6o, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 36
In PHILETAERI vesti, a verbis o Tog πατανίων ad ista e similiter exeuntia seριν παTrerita aberraverat oculus librarii eius, cuius de exemplo expressa est Veneta editio et quare in ed. ven. CBas desunt undecim verba et pos sA-2sTω. α παλιν &c quae ex Excerptis e codicibus Ital cis auctori restituit Casau bonus. Eadem verba, uti consentaneum erat, vetere nostrae agnoscUnt membranae. In istis versibus, nisi firmando usui vocabuli πατώνιον prolati essent, videri postat LIψαν λυν, Patanio, nomen proprium coqui esse ac nescho, an nihilo minus sic accipi debeat. Em is repασίτω o peti*. Artieulum , cum deesset editis, dedit s. A. Vers. a. plei. Perperam . egi ed Bas. de Cas. quod ex melioribus codd. corrigendum monuit Calatib. Atqui verum tenebat etiam ipsa editio Ven. Vocem letoet rama os ex Philoxeni Coena supra, p. o. h. mutuavit coquus, doctus videri cupiens. Veri MXαγύσTo 2pέμμα. Perperam reps Tpo m S. D. a stiam patinam dicit, ex Caraesto Euboeae quo spectat illud ,
us ad Iliad. f. pag. 8ao, . L in Epitoma simpliciter
vapoμα ουσιν. OmneS, retento sensu, verborum elega istiam, metri legem neglexerunt. Est enim venustatis M Atticae, Ut opis hyoμώ oram, pro nominant, vel NOmι,, nare solent. Sed non assentior Eustathio, qui poetae ver- di, ba sic accipit, quasi κακκαβοc, λοπα .etirettiis idemn sint. Nobis plane videtur contrarium. Ait enim qui istas, loquitUr, non curare se verborum propriatatem , neque videri
1,sibi quicquam interesse quo nomine vas illud a esset, si e M κακκαscp, sive AovαPet,sive etiTTυ op. Haec iste quidemen a caeteris omnibus Graece loquentibus aliud est καλ- naeae oc, aliud ooesicet, toto genere ab his diversum,coietvu oc Hesychius Og-αTipn o ToAni interpretatur. α - At mTύλαι, non iTTυβοι, apud Hesychu exponuntur Jgmaevires cetoλὰ Sic Win Photii exico, iTetb aegri JEpiasteta vocabulum i Tu oc apud Hesychium prorsus non reperitur. Quod vero de ista dictione reboret- νο-
μα ουσι scripsit Casaubonus, in eo memoriam fefellissedoaissimum Virum perspecte monuit VALCMNAR. ad Ile
667쪽
serodot. VII. 36. docuitque non esse dubitandum quin X et ibo in Tri Coroμα op T c scripserit Antiphanes, quemadmodum apud Pollucem . of e melioribus codicibusiani pridem restitutum est, pro eo quod mendos ibi editum erat reipουσιν δν αἰειν. Confer Hoogeueen ad Viger de Idiot pag. 2 s. Veri . l. πλώ obi'. σι α dis ob sitae. Ferri hoc for
,a mento nititur: nam quid miriim, si bis idem dictumn sit a Comico qui fortasse stomachabundum aliqtiem ea n loqui faciens, dedita opera attologiam ei attribuit.
D Sane cum ait, NecTανσια πυκινα Tet peplet, diversi voci, bus idem bis dicit nisi quis putet eth πυκινα interprie D tamen tuna esse vocis poeticae et rep*έα. α CASAU BONUS. At nec dixerat Athenaeus , nec ullo modo significave
rat, sibi diversa quadam notione apud Eubulum accipi ea da videri duo vocabula aetaria L TαTαym.
In ALEXIDis eloga, ex Vbete, personarum partes di i xi quemadmodum perspecie indicaverat CORA in Notis
insatis. Vers. I. Commode habent editi stilan poesi et ubi contra quod metrum lagitabat, M. trpo*seo . .rbsque Rae habet s. d. In S. p. desunt quatuor priores
versus. At perinde consultum fuisset metro, si Mn P. Wrpoc; sic legeretur. Et sic forsan scripserat poeta. Veri . a. AA A dis Ac, o Pa . Cur 'λλλ' in s scribi iusterit CASAU BONUS, caussa nulla erat immo percommode ii iidhabebat, At dic modo, dic saltem. λλ' si s sonat, Sed age; quod non tam aptum huic loco esse videtur. Cons.Κoen ad Corinth de Dialec . pag. 36. Sed, quod dissimulari non debet, ex emendatione cve iunioris librarii,
668쪽
go. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I i
sive primi editoris, ipsa ista est lectio. Vitiose prorsus a
in vetustis membranis scribitur λλα λίνοντα υ Og . Ibid. Ahq.o i possit esse sumam, capram ibi dabo et possis vero etiam intelligere, emam. Vide ad III. IIS. a. Animadu T. II. p. 326. Vers s. si prebo recte mSS. edd. quod cur in se respo mutaretur nulla caussa erat, licet sic scribatur id nomen apud Polluc. l. 66. ubi iidem Alexidis versus citantur vide l. 6. c., ibi notata. Ibid. καυλ pociλσιον , Malit aliquis non sine caussa, καυ-nλ, σιλφίου. Sed nec sine caussa placeat quod est edi-ntUm, καυλοέ, σίλφιον. Vide locum Antiphanis quem exisai ponimus si bro superiore cap. XXI. α CASAU B. - ideIII. ioo. f. quo refertur caput XXII. Onon XXI. animadversionum Casau boni ubi nonnihil notatum de istis nominibus. Conti II 63. d. I. 8 d. .utrobique ata notata, Animadu T. I. pag. 2I2. . et . Vers. 6-8. Loco omnium, quae tribus istis versibus comprehenduntur, in ed. Ven. AEas nonnisi haec lege. hantur, sic scripta,
CASAU BONUS vero in hunc modum edidit:
Tum IDEM et Animata ait u In sexto versu, recte librin nostri, copiαννον κύον, ου , κυμινο fac iro voluerat spire si aretrα ιν. Male apud Pollucem , LVI. 66. κορίαννον χυτύρον quod male emendarunt nonnulli, opireppo J. M Rop, corrupto metro nam ambaeos esse versus test M tur diserte Pollux ... Recte vero hodie apud Poll. oepioeppo exuo editur J, Deinceps perturbata sunt omnia: n pi ανον, . etsi op, Rop. Itior 2 op qicticor,
n Restitue eadem opera inveram lectionem kmetri legem et
s, minus bene editur. Omissum hoc nomen fuerat, quia ii in quinto versu siph op poeta recensuerat sed, sud tae
669쪽
hnanethum, aliud anistim, consulti herbariae rei sciunt. Me *ώκoc est alviae hoc est , ἐλελί φακοψ α - Scilicet verba, quae in contextu supplevit Casau bonus, dederant ei Aegii notae talia excerpta ex Italicis codicibus; cum quibus consentit noster s. . nisi quod in hoc dis-
Trio recte scribitur antepenacute, non nTει p, quod casu, non consulto, in ed. Cas. I. sic scriptum videtur tuni Eo post opta non, opὴ op. Porro, i petio recte scriptum in s. . . . ut in ed. Ven. Bas non o I spmor, quod ex operarum errore in editiovem Casaub irrepsit denique .cs Ai, non et creAM , recte scriptum in s. q. . . Ex omnibus quidem aromaticis herbis. quae istis versibus commemorantur, Epitomator nonnisi has nominavit: ecpnθον, μαραθον, ἀστα*iJὰ κεκομμένην,
κλα adiecit. Qtias emeitilationes proposuit Casau bonus. sunt eae omnes ex Polluce ductae; apud quem rectius utique, quam apud Nostrum, procedit versuum modulus.
Nam apud Nostrum extremus quidem versuS, σφαχον --
etvsicorum, bene habet sed penultimus,hpi repop, ὴTειον , σκοpὴDop, d op, eo peccat, quod dactylum habet in quarta sede lumbeis ro vocabuli gaeo potio terminatio diminutiva, quae ad complendam versus mensuram necessaria videbatur, est ea itidem e codicibus msstis, petita nam ex Aegiana etiam collatione Romani codicis eamdem vocis formam
adscriptam orae libri, qui olim Casauboni fuerat, video: sed non est illa ex veteri scriptura, quae it paulo ante
docui cxopon habet. Nec vero idcirco, abiecto toto vocabulo, prorsus diversum si pice ex polluce obtrudere Athenaeo consultum duxi dii et gio quidem, quod praecedit, recte habet perinde enim . nTριον istopdicebant Graeci .utralibet forma uti poterat poeta, prout vel productam penultimam syllabam, vel correpta in vellet Cons ad II 68. e. Animadu T. I. pag.,6 I. Eadem de caussa in proxime sequente ecloga vers. . ubidinet io dabant libri, haud dubie retior fuit scribendum.
Tu O Hrepiυχι p ii 'Fpi oic aede sipo ita erroisti si ovTet. Illam is particulam , importune repetitam, cum editis membranae etiam nostrae agnoscunt quam delere non
sum ausus, cum , quid sub ea lateret, nescirem in huius Eclogae s. 6. si Tior corrigendum fuit, flagitante,
670쪽
tro de quo vocati paUlo ante dixi. Vem. 8. Duo ver cha, o etthep, operarum culpa omissa sunt in ed. Cas. a.
TomU Uar. Lect. XX. d. intelligebat strumentum quo coqui ex olla ius havriunt quo Creter locum Antiphariis pag. I a. c. At ea quidem rupta piissis est, de qua pag. g6y b. καtii vero tiodvis aliud potitis vas fuerit intelligendum de quo vocab nonnihil adnotavit Casa tib suis Pra ad vocem cere*ic , IV Iss. a. cons. III. Iop. c. ind. Hesychi Interpp. ad vocem καtn- p i. Consentaneum est, sic dictum fuisse vas quodvis ovum, modire concavum , varii generis usibus destinatum. In ALExim ecloga ex Aerumnos , Leg. 2.
dem hypermeter Erat versus sed contra legem iambici systematis, oderim lege confer tamen quae in se ad pag. I i. a. adnota Nirnu S dactylum pedem habebat in quarta sede. Cui Nommodo remedium quidem adlatura erat Casaia boni mendatio sed cacophoniam, venusto poeta Alexide indignam, essicere mihi videbantur duae syllabae scicin sic, non modo continuo sese excipientcs, sed
in eodem versiculi pede concurrentes tat in vero S illud incommodum cui vulgata scriptura commune habebat eadem mendatio, quod in tota ecloga nullaimberbum s-nitum, quod dicunt Grammatici, comparebat. Itaque L ποτιὴ si in imperativo praetuli. Sic comi mode procedit versus, iri a ciphthongus in fine vocis, obsequentem vocem a vocali incipientem , corripitur iamque tertius pes an
paestus est, quartias vero tribrachys Adi TαJα νεανικ pquum ollam novam interpretatus esset Dalecampius, monuit idem CASAU BONUS debuisse magnam patinam vertus, geraticop, non est usor LinqUlt: sed vehemens, more Timetrinum: Pro magno accipitUr Ut apud Aristotelem pri-
ntina ingens .apud Aristoph in luto, cpsi et ' νεανικὶν, si muniam frustum carnium. Satis Vulgatet usus illius vocabilli quem ubi docuit, Stephanus in Thes III. io 36.
ipsuna etiam hunc Alexidis locum adferre non neglexit, in magnami quasi renitam patellam exponenS- Commu-