Deipnosophistarum libri quindecim;

641쪽

p. 6s. IN LIB. IV. CAP. LX. s et

c AESCHYLUS in Prometh. Vincto, si dis Q. Priorem vera sum qui apud ipsum poetam erat anapaesticus dimeter, nescio quis sciolus temere apud Athenaeum cum iamb co senario permutatum clipiens, sic scripserat, Sic quidem omnes Athenae editiones. Sed vel ipso lai dicante metro prodebat se hominis imperitia nam in voce Tυμα mediam longam fecit, quae ubique brevis est. Optimae nostrae membr. A. cum Aeschyli codicibus, omissis in se particulis, amice conspirant. Inhi verastis eaedem membr. Ouin editis Atticam formam pia irattuentur, quam apud Aeschylum ex Athenaeo recte recepit SCHuTZIUS. Vocem isυμα pro more plene scriptam dedere membranae sed cum editis ignorant . . , quod post via hi recte legitur apud Aeschylum. Omnia desunt Epit.

Magnus, pag. 6 . a. paulo vero superius pag. i s. a. alius e convivis, Plutarchus, ubi de ligalensium convia viis, quae Arcadi re civitas est, agebatur. Respondebitur vero ad istam Ulpiani quaestion om paulo inferius, p. 6s. b. seqq. id et o ασώτι ν πού κε ται; vide supra, pag. 6 . a. infra pag. 6'. a. b. De dictione illa, c*ψ αμ απεJειi Tn παTpωα ουσίαν, in ALEXI Dis fragm. ex Cnidia, quae mox repetitur ine fragm. ex eiusdem Phaedro, adiecta simili alia, Orget et S - συλλcν dixi nonnihil ad II. a. f. Animadu T. I. pag. 3o . Confer etiam II. 8. . Ibid. Vers. 3. perperam

Aristoph ad Equit s6o ut adnotavit HARLES ad Fabr. Bibl.

α; sp, quod erat editum Phaedimus ille quis fuerit, non

642쪽

dixerim Uni e triginta Athenarum tyrannis Phaedimi no fmen fuisse apud Demosthenem legiinus, respi repetetps a. T. I. pag. O a. d. ReiSk. Fuisse eum, de quo hic agitur, illius nepotem, suspicari aliquatenus licet cum extemporum ratione, tum ex more vulgato apud Athenienses, nepoti nomen avi imponendi. In vers. s. nil adiuverunt o vetustae membranae in quibus, sicut in editis, est rei' ἐνιαυTop ενα λιθον αμαξιαίον, omisso verbo quod ad complendam sententiam desiderabatur Epitomator totam eclogam praetermisit. CASAU BONI ad hunc locum haec est animadversior Versu ille, Thirn μα

dii fatris tandem perfere ut quolamis tinti fialtem teneaturs,saxum e nere, ad coniiciendum tandem patri monumendi, tum, quod diu est cum aliqtio lapidum defectu visitur,i imperfectum. Quia aliquot saxa de tumulo Chabriaen vendiderat tessippus, ut modo dictum est, id optis pron inchoato tantum habebatur ab iis qui rei veritatem igno-nrabant. Ideo ait iste, lege adigendiri esse Ctesiippum,nut operi incepto tandem colophonem imponat. Sed, n quia veritatem norat qui haec loquitur, pro et ire L indixit etωλs p acerbo loco immanitatem Ctesippi per-nstringens re Haec Vir doctus quae mihi, ut dicani quod sentio, parum fecere satis quamquam, quod in medium adferam melius, habeam nihil S, Prorius obscurum mihi esse, ii id trobus extremis versibus voluerit poeta, debeam profiteri. Nec sane quidquam DALE-

CAMPIUS promoverat, sic reddere conatu poetae sententiam quotannis mim tanttim faxmn poni saxum, inquam,

O vilis admodum pretii, O quantum plaustro vehet potest. VILLEBRUMUS comicum salem, simulque totius sententiae clavem sibi reperisse visus erat in ambiguitate verta viet gλgobi peti, Uod alia quidem absolvi, perses, ait . significare; in vero penitus destrui de abo H. Cuius inte pretatio an, satis per se lucida sit, Crem videatur conficere iudicet lector Tatimis propos tine Di sic ille)qui natirati a se intilite, a ce que se crois Aborae queri vcndant totis secans une Pierre vides Casauboni inveniunt

643쪽

s rem adoptasse hunc interpretem evab de cha per uncharior, O sas rix, commes Pentends, e monument des vere auroit te acheve en uri n. quidem fateor, lucidiora certioraque etiamnunc a feliciore ingenio me exspectare. Interim hariolando, lacunam utcumque impleturuS, verba illa , conferret citiium quisque supplevi mordacem quemdam salem in hoc inesse statuens, ut dicat poeta, si quilibet civis Atheniensis quotannis lapidem grandem , qui plaustri omis esset, conferret, spem esse, non posse omnes lapides vendere Ctesippuma atque adeo proseisionem hona in is quamvis immanem, tamen non esse impedituram, quo minu absblvatur tandem patri monu:Trentum TitaοκAiN - - υ res pίου c. Timoesis verba pror-stis in alienum sensum detorserat Dalecain p. sic Ertens, Chabri ae ero sitis id prus ter actile tondetur, S c. Huc spectavit CasAUBONUS, cum ait: si TIMOCLIS versus de, exponi debent convenienter menti auctoris, quod, docti non fecerunt. Ait poeta : υ o respiου Tin W-

n 'Ppstri. Loquitur de Ctesippo paupere iam facto:

iidit, mutatam ab eo esse hae rationem , cum prius ter dientonderi fotiret Mollitiem obiici certum est cuius argu-n mentum vult esse, quod solitus fuerit ter quotidie ton-nsori operam dare Mos fuit dii hυJ μωρ, barbam, pilosn capitis diligenter tondere Choc amplius, alas maxil-nlarum, alias corporis partes summo studio vellere nideo, vellent, nossent, tonsori Opera plurinitim coge-nbantur uti Apud Theophrasium inter notas hominisi, qui nomen comi invenusti flectabat, leges o Agi-

s, veri u Menandri, qui sequitur, de eodem Ctesippo. α MENANDRI Fragmentum habet Grotius in Excerpi pag. 3 . CClericus pag. 36 sq. Ves . και α σμαι. Dalec. O intingar tinguento Rectius, Ut videtUr GROTIUS:

Nec tinguentastis . at nunc pol tingar quoque.

Quem secutus CLERICUS , adnotationem adiecit: Crinnes de barbam sibi pingebant luxuriosi senes, ut iuniores Damicae viderentur; qua de re copiosem erudite egit di, Hadr. Iunius lib. de Coma pag. si sqq. - et

s. Reti vetore Tιλου μ. χι , Homine severiores nullo modo

644쪽

sgo ANIMADV. IN ATHENAEUM. p. 66.

si quo respicit Seneca Ep. XI v. Alter se iusto plus colli, in c. c. CLERICUS ibid. - Alias respατιλμὶ notum est suille poenam, qua Athenis in adulteros saeviebant mariti de qua hic non agitur es. p. κατέθομαι, Attice, bpraesens pro futuro aereTgnυμαι. κιναι 'ire recte S. A. . D. κυναιygiae edd. minus commode foret hoc enim a verbo meti suta, quod nusquam quod sciamo reperitur. Ibid. anμοσθενiscrip ω σε Tgλσιων. Orationem dicit DEMOSTHENIs, quae Pro Ieptine vulgo inscribitur; ubi vide p. s. ed. Rei S. Ibid.

Tἀσμα παTpαα. Perperam aberat articulus et in edd.de in s. A. Quem cum ex coniect iam adiecissem, in mS. p. recte adiectum vidi . MENANDRI pulcris versibus versionem subieci Guo-TII, ex eius Excerpti pag. 3q. Veri . . Pro rei tans csetri reipειν, est Reti no vo T detria in S. D. percommode id quidem ad sententiam , sed partim apte ad metrum. Videri quidem posset prodire iustus senarius, si deinde vocem oυTωc omittereS, quam tamen ipsam cum

aliis agnoscit idem codex sed ne sic quidem legitimus foret ille versus, ob spondaeum in quarta sede.

n comoedia, etiam Cicerone teste, O pro Q. Roscio, cap.,, .s appellabant impurissimos homines, Ut sunt lenones, se id genus Lege Pseudolum Plauti quem poetam

n nomen illud, Ccaetera omnia, imo plerarumque fa-s,bularum integra argumenta, de Graecis fabulis in suas M transtulisse, nemo est quin sciat. . CASAUBONUS. Fortasse iσω Bia A. Aita oportabat, Ut ricta ad oepe et p- Tre reserretur Pythodilus hic, cognomine Ballio, intro

645쪽

p. 66. IN LIB. IV. Ap. LXI.' Si

c, vocum posteriorum sanandus est, siquidem illum volu

CASAU B. - ne sic quidem iusta mensura in erit veris sui, nisi in re secundam syllabam productam volueris: quod fortasse fieri posse ob plurium brevium concursum uis dicaverint nonnulli ted erunt alii viri docti, quibus etiamsi caeteroquin reete haberet metrtim ob ipsum illum frequentiorem brevium syllabarum concursum suspectus vehsus fuerit. Mihi certissima ratio sanandi versus visa erat, si ώσω τέστατoc scriberemus. Licet enim nusquam ibiam ipsam nominis huius formam reperire mihi contige rit tamen ex quam plurimis simillimae formationis exemis piis, quae sunt ab Eustathio ad Od. pag. 8s, s sqq.collecta, quibus usi sunt graeci poetae, ut pra=pc TEpo ,

Syreis TreToc, σπουῖαιέ;Tατο , kid genus alia dubitari non debet, qui inhic poeta,σωτέσTαToc pro siet&TὴTα-eto dicere potuerit. Quod autem post hanc ipsam vocem in s. q. si modo recte accepi vocabulum reps pω- reo adiectum est, merito omiserunt hoc editoreS, utpote invita Musa invectum.

diendus codex Paris C. in quo Villebrunio teste απο-vυμ πανι ran aut aliquid simile scribitur. Sed illud utut sit, vix dubitari potest mendosum esse istud nomen, praesertim cum ex alio apud Nostrum loco XIII. 8 . . didicerimus nobilem fuisse Athenis meretricem cui Iσχασnomen. Quare perspectissima utique habenda CORATI

nostri emendatio, sic scribi iubentis, et o Tυμπανo ut sententia sit duorum posteriorum versuum huiu,modi Ebriaque a tergo sapiemissima Ischas cum Umpanori vel pumans tympanum Lillius vestigia premens incessi Sic apud Sophocl. Electr. II. υ πα σαλπιγγο , ad tubae fontini Poterat etiam in tertio casu, vo Tυμπανω, dicere poeta sic apud Appianum quidem est ύν σαλπι - αι, Civit. I. S. Macedon cap. 2. T. I. pag. iii .n strae edit. Et praepositionem Wo, sive cum genitivo, sive cum dativo constructam, nonnUmquam projETet, cum poni, pridem docuit H. Steph. Thes. T. III. I s s. g.

ini m. e. f., Vigerus de Idiotis . pag. 8s editioniso in q

646쪽

Hoogev. Sed ne opus quidem esse putavi, ut a librorum scriptura hactenus discederemus, utrumh, quod illi dabant, in re vellemus mutatum. Certe simili quadam ratione dictum apud Polybium v. s. . sit' ἐν ζ cniasio et

ntim, inalia eiusdem generis apud alio scriptores, velut . νο σαλπι oc apud Xenoph in Hipparchico pag. is . subiit quamquam non sum nescius, esse viros doctos, qui tradant in huiusmodi dictionibus praepositionem se morroprie in significatione vocis pos esse accipiendam et de quo videt Stephanum, Thel. T. I. SO. f. g. Πολυσυ Top δ' 'Apstiet popistri si hi si κωμ&Jur. Cum dPer Dei Arum errorem Noλύευκvo in ed. Eas legeretur, CrisAUBONUs in sua illud in Hoλυρυκeto mutavit. Dein miratus ipse in Animadv. insolentem verbi κωμωβω co structionem, vidit tandem monuitque Ho=υρυ ceto esse cribendum qui si Venetam inspicere editionem voluisset, non aliter ibi criptum reperturus erat nec aliud habent nostrae membr. I. videtur Casau bonus genitivum casum ex Epitome olim adoptasse at ibi longe alia orationis structura est, nec verbum κωμωδω comparet, sed sic scribitur : Πολυσύκτου pretaei 'pion , . nempe,rimo-

γαυρι quod e superioribus ibi supplendum Aodio m c.

Ad ANAXANDRIDAE Pers. q. lippira bet dirAEιών καTERὴmir, adnotavit DALEC AMPIUM: Perdices foeminas innuit, di, nonnumquam libidine sic aestuantes. Ut de maris condi, gressu dum inter se certant, euin dilanient. α - Eamdem fabulam Viliebrianius repetiit, quae tamen nec ulli veterum commemorata legitur, nec, si legeretiar, huc magnopere convenire videtur. VocabUlum o pric in masculino genere, sigillatim de galla gallinaceo dici, notum est gallinaceorum a gallinis pugna victorUm mentio nem facit Aristoteles Hist. Anim. IX. s. Aelian de diat lini m. v. s. Sed hoc uictimque sit, illud adparet, respexisse Anaxandridem, inediae comoediae poetam, iblos Aristophanis versus ex Avib. 28 sqq.

647쪽

p r66. IN LIB. IV. CAP. LXI. 83

ndum, Attice pro ae spuraep. c. Simili periphrasi dictum habes cis A. rarum III. Od. f. i. retinι νομεν ο III. IIJ. c.

Eubulo hoc consule Rithnicen in Hist crit orator Graecia in Reiskii Oratori b. Graecis Vol v IlI pag. Idcsqq. Adde Demosthenis loca a Rei kio in Indice Historico ad Demost h. voce Eubulus Anaphlysiit indicata.

Mo To Trepia petiνων &c. Postquan multum ab auctoris sententia hic, ut persaepe alias, Dalecamphis aberrasset, haec adnotavit CASAU BONUM: THEOPOMPI lotalin quod

dii docti viri non recte ceperint, equidein facile illi con-ndono, manifeste enim fallit nos Athenaeus, nisi falsi suntii omnes nostri codices. Loquens auctor de Eubulo Uodiit Atheniense, testem laudat Theopompum, Ut qui illius, mentionem fecerit et, statim verba ista Theopompina

ax Tqλεκφ. Qui non iure arbitretur, de Eubula accipienda nesse verba Theopompi, cum id clare adeo Athenaeus, significet 3 At si inisso Athenaei testimonio, ipsa Hi-nstorici verba consideremus, clara luce clarius est, non, de ciue aliquo hic loqui Theopompum , sed de univer-nso Atheniensium populo; cuius comparationem instituitii cum populo Tarentino Longe, inquit, superavit luxu On Varilla populum Tarentinum: nam hic quidem epulis tantum si rutra modum deditus erat Athenianssim vero postilas etlieturn publicos urbis reditus in mercedem sibi divisi ita accipio DT κα αελιο θogopsi, nam sententia interpretum stir astri-n dis militibus consumsit, interpretatus erat Dalech alienna est a Theopompi sententia : qui, ut vides, ista v di, ce Atheniensium rAsorgeire taxare Olirit: Vae autein D avaritia est, publica pecunia militem alere 3 Scimus ecs, Dentosthene insaniam eius populi, qui aera militum 1- , bi solitus dividere ad ludos spectandos in quo uno duo .eti inerant complicata via r γυ*n, amor voluptatum: ncum spectacula anteponerent publicae salutis curae; a v naitia .mAgorum Etitit; cum in eam rem dari sibi de aeranato pecuniam postularent, suae parci, publicae prodigi. α

Haec vir doctus haud paulo propius utiqtie, quam Desecampius, ad verum accedens. At mihi nec Athe- o a

648쪽

s8. ANIMADV. IN ATHENAEUM p. sta

naeus nec eius libri fefellisse nos hoc loco visi erant. Si equid peccatum est, Theopompus peccavit, qui unius O- minis mores atque institutum, cum totius alicuiu populi instituto moribusque contulerit. Quamquam nil ait magnopere impedire videtur , quo minus unius cuiuSpiam hominis niores cum moribus alicuius civitatis satis commode possint conferri, sive publica civitatis instituta dicas sive civitati mores eo intelligas, quos maior pars civium privatim etiam sequitur. Igitur cum doceat nos

Athenaeus, de Eubulo demagogo isa scripsisse Theopompum

consentaneum erat ut verba illa, Tωp'Abnipeeiων καινάσπροσίβου; c. non , Ut Casaubonus feci r sic acciperentUr quasi se Ob A in preio Iessaeos dixisset; sed ut ossintelligeretur tibvlvs verba autem et M reticii ad QThc et o σεδ υc referrentur. De Eubulo autem verba fecissse THEOPOMPUM decimo libro Hillariae Philippicae, diserte

etiam Harpocratio in Lexico Rhet voce Ea, oυλο Ctesiatur; ubi haud dubie eumdem locum , ad quem provocat Athenaeus, in animo habuit. Confer Valesium ad Harpocr. l. c. Verbo κα αμισθο*opsi eadem fere notione, qua Theopompus, Aeschines ius est in Orat resp) HOFαπps s. pag. Oo. d. Rei Sk ea differentia , quod ibi

καTα μισθο*opEliu et 'sep opetet, usacultates exhaurire me cede in milites mercenarios eroeanda, cum hoc loco de me

cede agAtur qua Atticam libem demereri sibique devincire voluerat demagogus Illud ipsum verbum interpretari, luisse Harpocration videtur, cum l. c. de Eubul ait, iam dispio cura metopi taurioisi 'Abii pector Oisistras, multam conis sciens pecuniam Athemensibus distribuit. De re, quae hic agitur, consulendus insuper idem Harpocratio in cui-

ixae Ulpiani verba, quae Valesius adposuit in Notis

ad Harpocr. pag. 38. ΚαλλιστραToc ysinc De hoc vide Ruhnkenium in His . Crit. Orator Graecor pag. Isso. et I g ων ἐωTων κἀθoc c. Quod dicit, Tarentinos nemnes fere dies in contii iis transegisse, facile credat quin Strabonis verba legerit de Tarentinis, lib. VIII. c. pag. 28o. CASAU B. - lares, ait Strabori publicas fessitiitares

649쪽

p. 6 . IN LIB. IV. CAP. LXII. Ss

spisipui. Acutum scitumque dictum dignum quod nauctorem alium habeat quam voluptarium populum Isnesto Manilitis, poeta inlignis, cuius sunt verba lucumnientissima :n Quid tam solucitis vitam consumimus annis p

n torqUcmurque metui caecaque cupidine rerum ;n aeternisque senes curis, dum quaeritalis aevum,

nperaimus ' O nullo votorum ne beati,nvicturos agimus semper , nec vivi mus umquam pi, Quod in Graeco est reti paeσκευα εσθαι ό de μέλλcipet prundixit Manilius victuros agere.. CASAU B. - Vitiose in editt. omnibUS aracpεσκευα ρσὴm legebatur, pro 'repet

rat quidem Sed deletam utique malebam Paulo post ,

n Philippo S eius sodalibus quae narrantur, similia ii quae M libro sexto de iisdem . . CASAUR. - Vide VI p. 26O. med ubi ex eodem libro quadragesimo nono ei trudem Theopompi simile testimonium citatur, quod apud Theopompum proxime excipiebat verba h. l. adpositan, ut bscimus ex Polybi Historiar lib. VIII cap. i. ubi eadem Theopompi verba citantur, adiecto Polybi super eis omnino super inconstantia, maledicentia illius scriptoris iudicio. De voca b. λασταυ os nonnihil dictum supra

ad I p. c. Animadv. . . pag. 6. Ibiae et, C li os rὴλ μοι. Sequebatur haud dubie apud Theopompum aliud membrum orationis, a verbis et t. incipienS, quod praetermisit Athenaeus, ut nihil faciens ad ipsius institutum. VILLEBRUNIUS. quo esset quod imi et e re sponderet, mox Tre , πολυTinami pro et M TOAUT, scribendum censuit.

650쪽

ad eum Oscilicet ad Pascyprum Pnytagoram legatummis Ad quae verba nihil animadvertit Casau bonus. Atqui ista interpretatio manifesta repugnat his, quae conmtinuo deinde de Pasit cypro traduntur. Nec fuit nytagoras, legatus Alexandri, sed ipse unus e Cypri regibus, qui Macedoni Tyrum oppugnanti cum classe auxilio ve- Derant ut ex Curtio IV. 3, II. Arriano II. Is sqq.diae imus. Et narrat quidem idem ArrianUS, cap. I. P.ST. ed Gron. Uinqueremem P tagorae in tigna cum T riis

e se demersam sed ex hoc Duridis testimonio intelligi par est, non periisse idcirco ipsum regem, sed salvum evasi se Is igitur, cum Tyro capta domum rediret, petiit ab Alexandr , a festa illud de quo hic agitur quod olim

in nomine' ιρι nil mutant Libri Archiae Corinthii , Dracusarum condistac, meminit Thucyd. VI. 3. Strabo, cum alibi, tum VI p. 26s. c. Ibid. με ι θύT- Ti, reete scriptum dedere mSS. A. - . μελοTEi Di edd.

SAUB. Primum, inquit , ita habent Excerpta nostra :, leinde sic legendum esse arguit perspicue Xenophontis, Hipparchicus. c. - veram scriptUram tenent ambo nostri codices. Et in fel iis publicis pompisque ducendis insigne hipparchoriani Athenis munus fuisse, clare docet Xenophon pag. ys subin ,seq. Ibid. Tot petet . να-LTopcp. Prope ipsa ad la interpretatur EURSIUS in He

라틴어 텍스트