Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 문학

651쪽

sn. I. s. pag. s. Satis esse putavi, iuxta cereris templum vide infra ad V. IIJ. e.

ἐκαλobpeto si 'Apgονααιται. Perperam αλουν Cedd Scriptam vero lectionein esse καλουpeto, id est, voc.rbarata se in Areopagiticum curiam , monuit CASAU B. Et ea sane Unice vera est quam eamdem nostrae membr. A. dederunt. Sic pag. praec. ανακαλεσαμένω αύT CT- 'Apρο- πα . quod ipsum verbum hic quoque repetiit Epitomator, sic scribens, in I. Tot 'ApEoves: ιTαι sire Adnotavit ibidem AsAURONUM: Commode accipeii quod ait, poenas luis e Totic, i se illoc picti iei ira 3Tces, eos qui pauperes viverent. Hoc Graeca verba sonan r. n Saevos iudices si paupertatem verterunt crimitii, ii pro maleficio vindicarunt. Sed laxiorem sententiam alii eo restringe, qui simul pauperes horios erant. c. Quidni ad hos, tii simul paveres, inluxtiri Quila et-,, iam ita fortasse scriptum fuerat, ouc ira CetrEpιου ire illis H; Opetet et eos qui in magnis opibus non constitui , Dotlas viverent. Lege antiqua Atheniensium otiosi ho-3γia lines rationem vitae suae reddere tenebamur Diog n nes Laertius in Solone. α - MgygJημον ούν 'Aσκληπιαβ'n' c. Eosdem etiam fabro interdum in aedificandis domibus operain locasse suam Diogenes Laertius tradit, II. 3I. Ibid. RUAωνα. scripsi praeeunte s. q. Ibid. s arsisti; ανα νου; ed et idem S. A. svs ανα νού , non minus bene, edd. m S. D. Alax vero, ius scripsit Um S. D. proslπων, quod habebant editi cum nas A. Monuerat e iam CASAU B. n Scribe si ars , O Metriam: nain praecedit 33αναὲνσυ ., Sed vel sic tamen mira superes hoc loco Atreut κολουκα in orationis structura Onμοκμιτον 'A Inpi- Tetti pipopTEc, - - α*Eiqim ac vereor ne non satis excusari illa inconstantia eo positi, quod ante insigi proxime praecedit nonainativuS ανα νουc ad Democrittanis latus. Quare aut eqsiet et scribendUm videtur, aut statuendum intercidisse post re stet rare verba nonnulla,

fortasse de poena quam irrogaturi Philosopho erant Abderitae: puta, κολα ριν μελλον, aut aliquid in ani

652쪽

s8 ANIMADU IN ATHENAEUM p. 68.

sententiam: post quae verba deinde nova periodus ini bitum ceperit in hunc modum ' ανα νουσ/c. Sed quidquid sit, vetus utique illa scriptura est: main eodem modo in Epitoma legitur, aniλόκειτο δὲ 'AβI 3ί-

A, CAP. a XVI.

καTetrio 'Aμ*Ip. Viti Osera et Tre Tra Ala*imed Bas. Cas. quod vitium cum non esset a Casaul, in Animadv. notatum , per d. CE s. a. Q. etiam propagatum est. Ibid. In versu AMPHIDIS , ινου; κώ Tis cpee sta'n μέγα; coniecturam meam consensui librorum lubens, praetulerim , θι 1iμ Epae et bibunt singulis diebus totos dies. αCASAU BONUS. - vulgatum tuetur nas A. Codex vero

Epitomae etiam exserte H ὴμέρα; habet. In contextu quidem codicis Paris. B., teste, ille brunio O G μέγα; scribitur; quod vel casii factum, vel ingenio debetur Hermolai Barbari, qui illum sua manu scripsit codicem: p . haec vero ibidem inter lineas legitur, quae vetusta verari ut mihi videtur scriptura est. Cuius scripturae sententiam non satis expressisse Dalecam pius videtur, cum ait, quod in biduum fuserat, quotidie bibtini: nam hoc

amplius dicere poeta voluit, Quotidie bibunt tantum, Uan-ttim vix absumere aliquis posse videatur, si per duos continuos dies nihil astu age ei.

653쪽

p. 68. IN LIB. IV. CAP. LXVII Sy

d AsAUB. - Nempe sic Epitome meditam vero scripturam,

non minus probam , tuentur membranae A. ooc cyn imo sιIώνιο - - mi Rigi Tirdi c. n Posidonius

nauctor historiae, ita commemorat Noster super Apinci asoto, is est qui Historiam Tisit seto No si Sio librisii LII descripserat. Satis compertum est, vixisse illum ante neversam rempublicam. Quamobrem Apicius iste, cuiusn mentionem facit Athenaeus ex Posidonio, alius omnis, no est ab illo ganeone pernobili qui imperante Tiberio,, vivebar. Pater illius fortasse fuerit aut avus Nam an damnatione Rutilii Rufi, cuius dicitur iste Apicius exsti-ntisse caussa ad tempora Tiberii inposterioris Apicii anni

D minimum centum intercedunt. De Apiciis plura libron primo, cap. I. c. CASAU BONUS. - vide Animadu T. I. e pag. 8sq. De Rutilio, eius condemnatione vide Ciceronem, frequenter eius mentionem facientem, locis in Ernesti Indice Historico indicatis, voce P. Rutilius Rufus. nemine vero , praeter nostrum Athenaetim , nomen accusatoris, cuius opera damnatus Rutilius est memoriae proditum esse, adnotavit Petrus Victorius Var Leet.

XVII. 6.

AD CAP. a XVII.

αναλώκs. ανάλωσε, quod habent editi, ignorant nostri Ssti. Nec opus erat augmento, quod vocant Gramismatici: quod in isto verbo frequenter negligi ab optimis

auctoribus solet Sic patito ante, pag. 6T. d. αναλω sp scriptum consentientibus libris. Sed, commodius h. l. videbatur perfectum tempus, quam ordius quare να- Atax recepi, quod dedere veteres membranae Did. ἐφ' fi παλιν πο πανTων ε Tappetet seto Lepide Dalecampius, apud quem illi colaphos omnes incuterent. Quem locum absque animadversione transmisit Casauhoniis Perspecte vero idem ad X dra. d. docuit, ἐπερραπια anμὴTpio non debuisse ibi verti, Demetrio colaphum impegit, sed obiurgavit eum, prorsus ac si esset insisture Pariter Polyb. II 6 , d. ereptarei prevrimo dixit convicia, acerbas obiurgationes. Nec aliter hoc loco verbum istud accipi debuit.

nponebamus ad Theophrastum, in charactere Illiberali-litatiS, O cap. XXIII pag. 33 i. d. Casaub Lubi etiam se-

654쪽

sso ANIMADU IN ATHENAEUM. p. 168.

M quentem de hoc locum explicuimus. . CASAUR. Ibi fhunc locum sic interpretatus est vir docilis di, Pecuniam dii aliquando cum in talum publicum Athenienses conferrent , in si concionem Ipse prodiit, ac se quoque erogare dixit, accladii mantibus unanimi consensu Athenien litis, Ad luxuriosam ne-di,quitiam Sentiebat Phoeus, se velle conferre aliquid podi, pulus verniliter inais accepit 'EπιIIJωμι , ea notioner, qua si irpatur pro crescere, Win aliqua re promere. cc L ac polleriori notione cum alibi saepius occurrit id ver

καν. Et in illa utique verbi ambig(litate, quae in latino quidem sermone exprimi non potuit, lusisse videntur Athenienses. Pro *ιλοπὴ Tnc est *ιλοπ TR in s. . ut passim alibi in eodem vocabulo, eius cognatiS. Vulgatum tuetur Epitome in eadem vero desunt dein reliqua de Phoco, quae sequuntur, usque ad ista verba, et sipi elio Vesbia c. clue s et re Tn guet i re et ouc Tisipo c. Id est, cum ter corivlvi reciperet sodatis, nempe si sui Atqui ex his, quae continuo subiiciuntur, perlpicue intelligitur, convivium illud, de quo agitur, non a patre esse institutum, sed ab aliquo amicorum sit. Et id pium perspicue docet Plutarchus, in Phocione pag. Tio. e. qui quidem, cum caeteroqLi in eisderri paene, quibUS Athenaeus, utatur verbis eumdem cum Nostro auetorem secutus esse videtur. Sic igitur Plutarchus: Nικns ecpTos s. κα πολ-

dec. Itaque PETR. FABER, Agonistic. II. 18 suffragante EURETTE in Mem de Acad. de Inscr. T. I. pag. RAMAACHIO ad Otteri Antiq. Graec. T. III. p. o S. sic refingenda apud Athenaeum verba censuere, MC πα- si et Tire To -' Trei poυ. Quae per i quidem expeditisum itin utili vulneris ratio videri poterat sed tamen nescio quid incommodi nec latis liquid habere milii visa erat. Certe si scripsis et o παT F si WαTo Caetreipου, consentaneum foret ut intelligeretur Tet poc ipsus patris e

illum, de quo agitur, estiae si sodalem. Porro si dixisset,

655쪽

p. 6o IN LIB. IV. CAP. LXVII. si

'αTn si rTIαTo, non paulo post repetiturus fuissetvi detur idem vocabulum o etera i , sed pronomen cae Dor ibi politur US erat, aut nomen Loωκίων. Illud qui dena non urgeo, etiam ista verba Actμ πρα μὲν ν suspecta videri posses e, quoniain non sequitur vocula et , quae illi mi respondeat istud, inquam , nolim urgere; nam oυ GJωρ, Odsequitur , idem valet ac ista J αυτ os . Sed eae, quas dixi , rationes suspicionem mihi moverant, in voce ovec et Ap, ubi priori loco posita est, latere nomen eius

iuvenis, qui convivium illud Phoco, illius suisque sodalibus exhibuit, ad idem convivium ut consentaneum erat patrem etiam Phoci Phocionem vocaverat. a Ail Καλλio Tota immoriκου. Praeter Calliam, Hipponicissitim nempe, de quo nemini opus erit quaerere, Via

omnibus notus est vide Aeliani ar. His . IV. 16 has. ibi Perleton. Quod de in hunc etiam puerorum magiseris ait notissimum, id ita interpretatur PERIZONIUS ad Aelian. IV. 16. quod nempe frequens eius apti Aristophanemn fiat mentio. c. Ac sane passim hunc exagitavit Comidicus, quoi pertinent versus illi paulo stiperius a nobis ad pag. 66. d. prolati Paedagogis autem nottana esse ait, puto, non quod hi Aristophanem pueris praelegerent;

luod didascalorum erat, non paedagogorum s sed quod

requenter exemplum hominiS, Uo deterrerentur pueri, ob oculos eis ponerent paedagogi. sp Og ων αλλων &c. n Proposuerat Ulpianus paulon ante duas quaestiones , L p. 6 s. d. Talteram de voce sώ-ii Tior alteram de coquinariae mi rumetito deinde, aliorum dii responsionem antevertens, de asotis quae legerat apud n veteres recitavit. Nunc, ut orationi iii aere item impo- , nat, redit ad propositas quaestione , S ait, I sp δὲ των

Des uignus f Vide pag. 6 . a. 'ege superiora cum, vel mediocri attentione neque dubitabis ita scribendum n exponendum. c. CASAU BONUS. - Vera haud dubie est docti viri interpretatio: atque etiam perconi moda vi-

656쪽

ssu ANIMADU IN ATHENAEUM p. 6y.

deri poterat ei iisdem emendatio; sed haec quidem . om ania si reputas parum fortasse necessaria comperietur. Ea, de quibus Ulpianus ait viciaris, requiro , iterum quaero a vobis, sunt haec eadem quae modo illis verbis significaverat. g ι . . Trar Apta , t. sirta poss= κω , quae iam ante proposui O quae i. Atqui nullam aliam proposuerat quaestionem nisi has duas, Tibet g Tιν α μα ριγι- γα. EUC; καὶ, ασώTio votb si Tre pag. 16 s. d. Nunc recordatur, Magnum ubi istis verbis de quibus ipse nunc quaestionem movet, usus erat, O p. 6d. a. simul usum esse verbis digσθigium mi aedissi De his igitur pariter audire se cupere significat Editorum librorum cum scripturam tum distinctionem verborum, tuentur hoc loco veteres membranae.Καιο μιλιaeroc. Articulum, qui deerat editis, adieci ex s. A. Ibid T μὲν ασώτιον. 'ATώτιον, est pranear,, dictum ut Met g op similia. CASAUR. Miram Epitomatoris halucinationem in ocabulo σώτιον , infra ad lit. d. adnotabiINUS.

A D. CAP. a XVIII.

In ANAXIPPI vers. i. mripum cphoir , c. Videtur colloquium versari inter coquum, dominum vel Oec nomiam. CoqUUS, veluti pro muneri sui auctoritate. varia vasa culinaria postulat alter ei respondet, his nunc

non esse opus curare eum modo debere, ut his quae ad manus sunt utatur incoenam Unciaret. Zωμni Uetran proprie est trtilla ad hauriendum i cuium Ut e pri=υσι , di, trulla vinaria. Sed coqui varie abutebantur, ut in tollen-nda ex olla spuma Philippus in Epigrammateri in An

2υiet vel in re edebatur, nec ex s. . aliud adfertur dolet habet etiam noster cod. Ep. Sed id non ferebat versus itaque alteram vocabuli formam, non minus legitimam recepi duae tam sermonis .metro satisfaciebat. Et sic scripserat fortaisse Epitomator certe sic scribit Eustathius, trabs et ad Iliad. A . Ag. 82O, 3. ubi hunc Athenae iccum ob oculos habuit. - Vocat

657쪽

ulibenter adulam tractant ptieri, vel quia plurimum ea di, utebantur in parandis infantium btierorum cibis. re CASAURI Posteriorem rationem secutus est Gallicus interpreS, ne sisse a rher se framas potiretes enfans. Vocem παιδικὴ Comisit Epitomator: de qua conferri infra ad vers. o. quae ibi adnotavit Dalream p. Veri . . si CTsAso non puto esse adulae manubrium sed M per se accipi debet, de quodam ligno , manubrium securisnsimilitudine quadam referente cuius potuit esse in culi-nnis multiplex usus. α CASAU B. - Per errorem, TgAgorscriptum esse, cum Ash oportuisset, i. e. mensem coquinariam censuerat, STEPHANUS in Ind. Thes. p. 8. g. Sed nil temere mutandum. Mihi cetaλsh non male Gallicus interpres tin rotileati reddidisse vistis erat, id est lindrum vel lignum teres, massae farinaceae in latitudinem extendendae, aequandae inserviens Ibid. κα*incipali. σκα*Is sunt alveoli, vasa inter maxime necesseniaria coquinae. Errant qui pelvem esse putant. Usus alis D veolorum multus Antiphanes sapud Nostrum IV. s a.

3, c. I Ariston , in epigrammate de coqui supellectile, καὶ

mcipi sanguinem mactatorum animalium . t A er et ista ibi non aere rata legitur cum in Anthologia, Steph. pag. 38. tum in Analectis Brunckii T. II. p. as S. Ite-

Ibid rapi . Mireris ne verbulum quidem de hoc vocabulo adnotasse Casaubonum, quod tamen ab ipso primum ita editum est, cum Pipi . olim legeretur in . Ven. Ias quemadmodum etiam in cod. A. scriptum Nempe ad scripturam . . iit haec adnotaverat MALE- CAMPIUM: Oειpityeeta quo pecudes excoriant. I pira .n Pollux.α- Ac sane unice verum erat Sopin , i. e Currum excomatorium vide Poll. VI. Sy .X. ro . .Hesych in Aopio se Oini sit illam vocem Epitomator, cum eo Eustathius ad Iliad. c. pag. 8ao, 3 sq. ubi ex hoc loco reliqua recenset vasa coquinaria sed idem Eustathius ad Iliad. pag. 81 8. idem vocabulum Apios commemorans, et .ex TE Rex ripsi TE dic interpretatur: ubi ne

Pquod in mentem venire potes ut corrigendum ex He-

658쪽

sychi, Pollucebre si saerei si dixi is suspiceris, vetata Pollux eodem loco quem modo citavi ubi Di Ire non solum interpretatur se inpo , sed tam m.

Scabrosos duos versus callide praetermisit suo more Epitomator. In verbis nil mutant veteres membranae, tandis inctione etiam verborum quantum scios superioribus editionibus adsentiuntur, quae interpungunt orati nem post Zθμ. dein vero nec post cli, nec post pigi viop, nec posita etspgis, ultu in distinctionis signum ponunt. VSolummodo in ed. Cas. 23 3. comma postio TEpsias nitur. Eosdem versus, puto, dixit CASAU BONUS, cum ait: Sub finem in quibuSdam haeret nobis aqua, ob

mendas codicis. α - Eosdem , cum eo qui sequitur, sic interpretatus erat DALECAMPIUS: Et quem prius eluas, o coelisissus inPsulebetem exiguum, rursumque tam ob ea, iacis telum agoniseriam. Quod vulgo scet is scribitur verbum, id vas reddidit. quasi πλυνεῖ vel ob et Eac esset scriptum. VILLEBRUFIUS, cui, ubi alii haeret aqua, numquam non Musae omnes atque Gratiae favent, confectam rem putavit, si olet se pro sc ι , vers. seq. υTptio Pro χύ ovlegeret: quibus inventi fretus, controversa verba sic vertit: a me prendre avaravant a mamile a Pendmit id otila serre. Equidem unum ex his me profiteor quibus hic aqua haeret et , quae in versione Graecis subiecta scripsi, ea me tentando hariolando scripsisse professus sum. Expeditissima utique corrigendae vulgatae lectionis ratio

σει; vel cuc sic scriberetur; si modo commodam inde sententiam , cui usus loquendi faveret, lucraremur et sed multum abest, ut esse hanc rationis nostrae laudem, pro certo adfirmare Usim. Nullan usi vel ευριν , Hesychio interprete . idem atque etiει valeat; cogitaveram, quemadmodum in proxime sequente testimonio Tra κακ-κα sis Reesivi vel , rei ai Aristophanes dixit, eodem

modo Anaxippum et Aa ίσιον si dicere potitisse. Sed quo prodiret tolerabilis aliqua sentetitia, statuendum fuit, καυν τὴν κακκάβη in isto Comici versu non, ut a viris doctis accipi video, durare ollam significare, sed adinoto

659쪽

p. 6 IN LIB. IV. CAP. LXVIII. spi

igne facere ut fera eat dio veris seq. χύTpo editur, id ex iuniorum librariorum aut ex ipsius Veneti editoris ingenio est. Mendosui A nc o, quod habent vetustae membranae, peraeqUe ex A Tpo corruptum statuere

licebat, ac ex aes et poti Wistud quidem magis etiani in promtu erat Alipti, autem Oid est nuros pro sale omnino pro condimento frequenter usos esse veteres satis constat cons Athen. II 68. a. Polluc. VI. 66. Potera etiam AicTpc cogitare , quod es cochlirre quo vertuntur suae in sartagine frietintvr sed id quidem vertui non erat aptum Denique vendiis illud diae moles iam facit nisi dictionem sterio A. irps simili quadam ratione atque ii

, scribunt Excerptari melius usi hic, tit in Hesychio,n qui hanc vocem diligenter exposuit. α - Hesychius

βαλλου; . Mox dein vero apud eumdem Hesych rectius κύβnλι cum accentu tu ante penuit scribit tir, ut apud Suidam .apud Etymologum col. 8. l. S. .cOl. da extro In nostro quidem nas. D. κυβιλλι sic scriptum sed Eustathius in suo codice aesti My reperisse videtur certe sic scri hi ipse ad Iliad. A . pag. 8ao, ex eodem hoc Athenaei loco. Iamdemque scripturam aes tr sp tuentur membr. . Vocabulum α γωνιστnpίαν , Io vix alibi us- quan ista quidem forma occurrit, omisit Epitomator enihil autem mutat ins M. Nescio an idem fere ac se inpietrix , valeat sed de eadem voce simulque de significatione vocab. κύβηλic non ab re fuerit, si quae DAL

CAMPI Us adnotavit, adposuerimus. Κυ ii Aorum, vel et i Lip.,, inquit, sic enim ille veteres editiones secutus scripsit jn plerique omnes interpretantur bipennem, ac securim: quod dii si probam US , et tapi Tnpiae strarii magna securis, discinsidendis pecudum artubus idonea, AEliae certam mi bel-,ilico apta esse possit Pollux vero lib. VI. 8s. , X. MLIo DSAAc esse vult upo pi radia Lim caseariam. n Hoc si placet, duplicem fuisse suspicor alteram mino.

660쪽

vexic vitiose ederetur, erudita ac copiosa disputatione(cui in Indice Auctorum ab Athenaeo citatorum olim locumdabimusa docuit CASAU BONUS, cum hoc loco, tum passim apud alios scriptores, ubi eadem scriptura vulgo obtinuit, Ex inplic scriptum oportuisses fuisse enim illius Fabulae ARISTOPHANI indicem hunc, . iapo eLTαλαμ ανουσdita, id est , Mulieres locum ad tentoria Dari scilicet, quibiis merces venales exponerent, occupantes. Docuitque idem suam emendationem non quidem hoc loco, sed lib. VII. p. 286. f. ubi idem error erat commissus firmari codicis sti Huraidini auctoritate. At nostrae membr. c. non isto loco tantum, sed, hoc eodem in quo versamur, veram scripturam . Enpres tenUE-re meamdemque scripturam etiam Brunc in cod. Paris. B. hoc loco repererat Fabulae indicem vero alii paulo aliter interpretantur in his HEMSTERHUS IUS , cum ad Polluc. X. of scribit: De ista loquendi formula, En-

ndus omnino vir eruditissimus P. LEOPARDUs lib. I. cap. DI 3. c. Quod vero ait Athenaeus , Arsophanem in illa fabula κακκαgii dixij se, quam alii , T αγ: Non ninnium hoc fuit iudicium ut monuit CASAU BONUS: J

STOPHANIS versutri, qui deerat in vetustioribus Pollucis editionibus, multo emendatiorem, quam apud Athenaeuin legebatur, e melioribus codicibus edidere posteriores Pollucis editores, in eumdem naodum quo apud Nostrum

Quae scriptura a nostrarum membranarum scriptura κα-σTos nonnisi tenui illa lineola transversa differt, qua in vetustis codicibus literas a litera, discernitur et de quo subtili literarum discrimine , e quo similes passim errores nati sunt, diximus ad Polyb. XI. y s. ipsasque figuras utriusque literae, quibus usi sunt paulo vetustiores librarii, ibi depictas dedimiis. In illo versutulinius

ad Poli vocem Reca pro Dres accepit, atque etiam istas legendum censuit, in hanc sententiam , caccabum e sim Is

SEARCH

MENU NAVIGATION