Deipnosophistarum libri quindecim;

발행: 1801년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 문학

671쪽

p. I o. IN LIB. IV. CAP. LXX. for

dissime fortasse alidam dixeris Aristoteles ist. Anim.

μα si crior, validum, vehementem morbum.

Veri . . TMμαα. Cons. I. I. f. , II. as 3. h. c. ibid. ριμένον. Passivum verbi Piniat, madefacio, perfundo et cuius medium I mspoc ex Aristophane citatum vidimus II 6 . d. Activum vero O sic habes VII. 2y3. d. 'Ere obici p. vide supra pag. 16 . b. Qiff. a. ibique notata. Dici Et OA Tαξιαρχοι c. Monuit CASAUBONUS, Tαξιαρχου & αξια εχα; vocari eam fabulam apud Pollucem. At hodie ubique apud illum Grammaticum, pTαξια χοι , editur. Caeterum perinde erat. Vide quae notavimus ad Polyb. VI et , 3. kX. 22 d. Versus T. Apis PHANI fluto citat tis est num. Ioo6. vs. Ool. ed. r. quo loco de verbo επισbigi multa erudite di putavit Hems erhus:US. Caeterum consentaneUm erat, Ut hoc Aristophanis testimonium de verbo ergo' iei praeponeretur isti ex Eupolide de verbo 'Eoetcpetvs p. Et sic quidem Epitomator sed omisso priori testimonio ex Tele-

consentit s. A. In ipsa Comici verbis pro uno θιον, quod erat in edd. : Sstis, a T. σθιεν correxi ex libras Aristophaneis.

ANTIPHANI ex getois eo s. Aquilino estis tertius corruptissime editus erat, cum 'IToψασα in M. Cas. 2.3 3. etiam vitiosus O Toiματα , dein votis scriberetur, insuperque in distinctione verborum varia ratione peccaretur Corrigendum monuit CASAU BONUS,

quem se itii non dubitavi nisi quod ' particulam superiori versui adnectere malui cum NOPPIERM; quem caeteroquin non probavi, inobserv. Philol. pag. qq. sic cor , rigentem s

Nec enim OpUs erat particularas, perincommode ut mihi quidem videbatur inserta. Iungenda vero verba Wop-

672쪽

co ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I m

gac motu etsi dein ad ' αλλ' idem verbum intelligendum, eice re AAcebrios si c. Hoc satis erat, nec desiderabatur

ocula copulativa. Eclogam istam omisit Epitomator C dex M. vero, in priori certe verbo . Tot pcaeo si ri nescio an in reonio si veram tenet scripturam .illud quidem nainus commode habet, quod ' τοιμασει , non 'fetoιμώ etsi scribit. di impe superest ea scriptura ex vetusti re scriptura, quana frequenter alias idem ipse noster codex tenet ubi vocalis non elidebatur, bd plene scri

T iosae et tapoc. Nihil admodum mirum est, si in adoptandis nominibus Latinis non semper quantitatem sylla- harum ex usu Romanorum religiose servarunt Graeci; praesertim ubi terminationem habebat latinum nomen similem terminationi Graecae, quae alia quantitate a Graecis pronunciabatur. Itaque non praecise damnem equidem edi iam scripturam et a b Trepet, Uam tuentUr etiam veteres membrana: sed quoniam Tpos x Tepe

dedit s. p. recipiendum hoc putavi. Paulo post quidem Opag. I i. a. δια νατοpet tenui, quod uterque codex cum editis agnoscebat. Ibid. Pp χατο Agiανδ ου. ALEXANDRUM Aetolam dicit euius, alias fabulas

passim laudat Noster. Vers. I. Aress p αυλ nTpin Verbum λαμβανέιν, sicut interdum emendi notione accipitur,(vide supra ad lit. a. in Alexidis v s. a. sic hoc loco

versu sequenti pro conducere positum esse, satis adparebat. eris et Oiν ιουρ ὴp. Vide paulo inferiuS, pag. I a. cap. LXXII. nostrae edit. oιλὴμων , Hest psισιοντι. N iEpi legitur XII si6. f. FSed istud rectius videtur. Hspi, υπτα νι p. Si reetem S. A. quemadmodum ex ingenio corrigi iusserant BENT-LEIA VALCRENAER, pro TotiorTανεών, quod invito metro erat editum vide supra ad III. Ior. f. Animadu T.

quod teneri poterat: nam anapaesto pedi perinde ibi locus erat. Sed veris et ubi et Tip ἐν του ιακονι consentientibus eisdem membranis erat editum, necessarioicet et per apostrophum fuit scribendum cum BENT-LEIo, ad Philemonis Fragm. pag. Iis. Nec enim aliter metro constabat ratio, ob vocalem, in uno Eliu ex con-

673쪽

p. I r. IN LIB. IV. CAP. LXX. Cey

stanti Graecorum usu productam. Sic VI a s. c. in Memnandri versu Confer Barnes ad Anacr. IV. v s. 3. Pupra 'N M psi Topa vide quae paulo ante ad voc. 'OUET; ret adnotavimus. De vocab. Obsonator, praeter Lexica latina, consuli potest Taylor ad Lysiam T. I. p. 38 ed. Reisk. Eapo pta . Igu Eo 'Am .pi . Leguntur illa verba in Memorab Socr. II. l. cap. E. Did. g. λοιμs seriis psi cuni ins A. cltiod ad Xenophontea in formam propius accedit. 2ἐλοιμc edd.Hdeps Og ρνανθ ω - ire uitii. Sic perspicuo m . . quod propius accedit ad scripturam . tres , qua habe, tur VII. Id. b. .propiu etiam ad illam , hac sos, quaa exstat XIII. 6 . d. MENANDRi ista verba,

senarii uinerum utique non implent. Poterant autem variae corrigendi versus rationes excogitari. In illa quam iniit Casaubonus, nihil est quod magnopere desideres. Aliam vero proposuit IACOB in Noris , aris, ita scribendum statuens:

terminaverint senarium, tum initio alterius nomen aliquod sit omissum. Poteras etiam, absque ullae vel mutatione vel lacuna in hunc modum disposita verba cogitarer

In Clerici Fragmentis Menandri frustra quaeras hoc adio. φ πασματιον. Cuius defectus caussa haec est, quod in D Iecampi Inffice Scriptorum ab Athenaeo citatorum quo ex Indice maiorem partem Fragilientorum Menandri corrase sit Clericus eo loca'. ubi fragmentum hoc citatur, con fusio quaedam in numeris admissa erat ab his qui illum Indicem ad editionem Casauh. E. adcommodarunt. In RisTOPHANIs versu ex Tagenissis, cadiarii lege batur in ed. ven. Bas. Id sua auctoritate Casau bonus in Coux ,.ώpnc nauravit, vide ea mutationeri quod merito mireris ne uno quidem verbo monuit in Animis adv. Nescio vero an sic scriptum legatur in iunioribus quibusdam msstis Brunckius quidem, in Fragm. Aristo Phanis, pag. 26 . num . . eodem modo repetens hunc yerstim, sicut erat a Casaubono editus, nullam ex cod.

674쪽

dio ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I ri

Paris. B. quem is olim contulerat discrepantiam com-b memorat. Nec villebr unius vel ex s. . vel ex C. aliud quid protulit; sed Casauhonianam ieetionem sequens, Gallice sic reddidit II ne falait pas que se potirlio eur in rc noere liner. At Uc O iapnc est in m S. A. .perspicue planissameque vis Nud cuni rii. e. pnc in s. p. quod non dubitare debui, quin auctori resti.ttierem. Porro teneri quidem poterat iiμtar, quod habent edd. cum nas A. sed magis placuit ita a p, quod dedit idem s. D. In eodem codice videri poterat etια- T ip scriptum , quod vitiosum UtiqUe foret, pro Pιατμι- βειν sed verum si quaeris, quae videtur esse vocalis, fuerit coni pendiosa nota, qua syllaba finalis, debebat indicari quam quidem notam, cum superne ad pingi verbo debuisset, perperam ad latiis literae postii librarius.. permno; p Apolesυλιrαι; ocTruc. Nil mutant libri. Quae de titulo fabulae hoc loco disputavit Cesau bonus ea in Indice scriptorum olim suo loco referemus. Factum subinde videmus ut ipse Athenaeus consulto omiserit verba scriptoris, ad cuius auctoritatem provocaret qUemadmodum continuo deinde, ubi Alexidem testein invocat. Sed hoc loco adiecta vox incia indicare omnino videtur, per librariorum negligentiam intercidisse CRATINI testimonium quare defectum indicavimus, qui iam in ed. en. actio nonnullo spatio relicto indicatus erat Pariterisque ii fallor in S. A. nonnihil spatii eodem loco relictum est. vhsii 1 Apωπί. a. ii pravi In Alexidis apta Tic est ,, in libris Pollucis lib. X. cap. 26. UtrUnIUtrUm verUmn sit, proprium videtur. Legi in Hesychio, Aphetic et si , nThc de quo cogitandum. c. CASA UB. - Apud Pollucem, X. Isti ubi a άπιβ' olim eruum erat, mssti li-hri opob arissi dabant, pro quo opωνί ex Athenaeo restituerunt viri docti. Recte nec enim hic solum scripturam illam cum editis tenent veteres membranae, sed . supra III. et s. f. nisi quod ibi suo fere more aprumio scripsit librarius Rursus vero XI. sti. a. tibi Capωπίβι apud Nostrum edebatur, recte Capraetita est in membranis. Fuisse autem a GetiJns proprium nomen, Suidas

adnotavit.

EiAgreTpoi. Sic plane s. p. nec vero aliud debuerat scriba mein branar. A. in quibus est ιλαια ι, solenni

675쪽

p. t r. IN LIB. IV. CAP. LXXI. ii

b vocalitim j rei perianuatione. Sed indeis Asiaeet o factum in eo. Ven pro quo denique Aeetipo Postiit editor Bassi hoc tenuit Casaul, Ac sane commodissim uinhoc videri debebat, cum ob id qlio mox addiicitur, retin et Top Asbp tum quod communi consensu alii Grammatici, qui huius vocabuli meminerunt, Aminonitis, de Differ Voc pag. 8 Etymologus, col. 326 6. Eustathius ad Odyst pag. sis, et . . A CT pos cribunt, non siAgaeTpo . Sed, quoniam, Suidas in Ethshs , Etymologus i. c. bol as8, et WEvi athius i. c. diserte docent, perinde in si Ashura Ash dici Tn μα- ei in si petve rerum risequens erat, ut ire et octina sis T potalici potuisse intelligeremtis. Quare ab ista

seriptura, quam ordei verat uterque codex StUS, noni discedendum putavi De vocab. hgoc, vide Nostrum p. a 3. a. Consule etiam Animadversionem proxime sequentem. Recte vero mox arrepsi h έλεον cum ead habet S. O. Corrupte vepa, ἔλαιον S. A.

AD CAP. a XXI.

ven. Bai . sed . λέαTpou Ced Cas. Omn8s vero edd.mox deinde Agar o .c cecDop. Et sic ubique iis D. At mirum sane videri debebat, quo pacto dici potuerit,

Maeetae Planisti me vero rem conficit Suidas in Tocreet oc, Eustathius ad Odyss. re . pag. 3T, I sqq. qui eisdem fere, quibus Noster, verbi utuntur quamquam iis non e Pamphilo vel Artemidoro, ut apud Athenaeum, nam

non satis nerspicuum et , verbum nix hoc loco turum

ad Pamphilum, an ad Artemidorum sit referendum sed ex alio Grammatico Aelio Dionysio, depromtis Qua raperi pecte VALCRENARIUS in Ani inadu ad Ammonium pag. non dubitare se professus est, quin ista vox hoc loco, in his quae sequuntur, Athenaeo sit restituenda.Ac sane clarissima illius vocabuli vestigia in vetustis no-

676쪽

isia ANIMADV. IN ATHENAEUM p. I I.

stris membranis supersunt. Nam eae primo quidem loco sica

usurpaverit librarius, vides eum primo JsαTpου; scribere voluisse, puto, quod sic in exemplo scriptum ob oculos habuisset sed mox cum cogitasset vocabulum AiαT uis, quod modo praecesserat, corrigere mendam volens, quam hic subesse putabat, Aretaei ob scripsit nec vero id quod scribere coeperat, delere voluit. Eadenaque de caussa paulo post pro gygecet os, iam non haesitans, sed recta statim 2.αiαTpoc per cliteram posuit. At paulo inferius, ubi est assiopo αποβρι μόναι, quUm iam tertio idem vocabulum per i scriptum in exemplari videret, porro non ausus est y in mutare, sed plane reio stipo scripsit. Possis etiam statuere, primo loco dua lcripturas, alteram econtextu, alteram quae superne adposita fuisset, imperite

ns speras, adnotavit h. l. ERUNC in ora sui libri vide quae monuit IDEM in Fragm. Aristoph. pag. 236 inconser Nostrum, II. as'. b. IlI. 3 s. f. Versus ex ApisTOPHANE citati leguntur in E*ἐλαι σευTheseus quae hodie supersunt, num 1 Is sqq. ubi vide quae notarunt Interpp. Veri . . Pro Epχαι est, is p χα in

m s. A. ex scholio reclamante metro Diae Tli vpDTot rρι .s, H υTetrili et in foro Atheniensium, quod in Romano Iancramentum Varro Ea Pectinra, quae in iudicium enit et si litibus, acramentum a sacro Qui petebat O qui inficiabantur, de aliis rebus terque quingenia aeris ad Pontemta one- M antet de aliis rebus item certo alio legitimo numero assium.nsu iudicio vicerat, Dum acramentum a scro a rebate

pside Scholiastes Aristoph. ad Nub. II 3 . cum sportum confert quas Romani vocabant. Ac sane, pecuniam, de qua hic agitur, non tam ad publicum aerarium rediisse, quam veluti portulam , privato iudicum fisco accessisse, vel ex hoc ipso Comici loco intelligi videtur. In fragmento ex PHERECRATE sic erat editum: αλλ d

677쪽

i, et r. IN LIB. IV. CAP. LXXI. fis

Quae verba commode fortasse interrogative accipientur r

at tu nonne noveras

Ad PHILYLLIUM Boch gσθε nT ti, &c. Multis hamnquis ego sim Dorpi a dicor, pristius Apaturiorum dies, M quo iis praegustatorum turba multum est operata. Ex verbisnsequentis Senatusconsulti, ita exponi debere hunc lo-ncuna liqtiet Sententia eius Senatusconsula est haec ra: Quo possit senatus, cuius hoc decretum es , fessum fatu-Driorum clim caeteris civibus omelibrare, per tot dies senanioribus remitti necessitatem veniendi in senatum per quot dies 13 reliquae citriae vacent: quinque mirum dies ab eo quem rarangussatores celibrant Athenis plures citriae fuere, Quin-ngentorum , Areopagitarum, aliae. In Areopago vid di, tu hoc Senatusconsutium esse factum. Initio, quae fuit curiae huius severitas, pauca erant festa, quibus legintimus senatus ab Areopagitis non ageretur. Mutatione facta publicorum morum, paulatim, hoc mutavit. αCAsAUBONUs. - Quod PHILTLLIUS ait, hettar 'poTE ρων, intellige μέ re vel o et et idem autem substantivumispet ad Eo rei etiam intelligendum, quod proprie adiectivum est a substantivo et obpoeop, vel u tipvor meraa, ductum obpregiae scribitur apud Suidam, hac voce, in 'A-rαTου ια; itemque apud Hesychium, in 'Aπατούρια:m id male, nempe in plurali neutritis generisa qua forma sere omnia festorum nomina apud Graecos solent eo ferri. Nec vero satis id caussae fuerat, cur apud eumdem Hesychium alio loco, cum sic scriberetur, adipuit et nuta 'AvetToυγίων et oin laspe oύτω καλc xi seripturam nepetie in obpet si et mutaret doctissimus editor. Nam non modo apud Pollucem VI. ior pariter nos mure scribitur sed hoc loco in Philylli versu metri ratio pro sus non patitur, ut de alia scriptura cogitemus; nam penultimam vocis syllabam brevem, . imam longam necessario in illa sede postulat iambici senarii lexin mem

sum. In Senatusconsulti formula, ubi legitur res res καὶ LAArei temere τνρ expressum est in sola d. Cas. 3 Ibid. Iurem si ret rei ex nostra coniectura est. In ed. Venia Bas corrupte Iust*έetae scribitiir: nec aliter in s. A.(In Epti totum deest senatusconsultum. Pro eo Cata . bonus, sive ex sua, sive e nescio cuius viri docta coniectura, stiretis petae edidit, nulla mentione illius mutati iis in Animadversionibus facta Mihi aptius visum erre

678쪽

gi. ANIMADU IN ATHENAEUM r.

De Cephisodoro Archonte, cuius fit mentio in illo Senatusconsuli confer Meursium in Graecia Feriata, occi'Amkτἀμὰ, Corsuti Fasti Attic T. IV pag. 3.

(ΣHIOlΣ, ΣlTIOIE: quod, per se commodius, .id ipsum est quod exhibebant libri Xenophontei. Vox ista

deest s. D. Ibid. καi reo Taic recte edd. Perperam,aei fm betote codex noster uterque Duas is a voces apud Xenophontem non agnoscunt veteres editiones et recte fe-eerint recentiores editores, si eas auctori restituerint. bid. Aret etου ἀναo . Fortasse, hoc Xenophonti restituendum, pro et pix Tob, quod apud eum vulgatum est. Temere sepeti Te expressum est in ed. Cassi quasi ovbae encliticum esset Ibid. μὴ - ab obetore bene deis dere nostri mssti, ut est apud Xenoph. Ignorabant edd.apud Nostrum rei particulam. . . ., Hae k sbo set et 1 σοι. Sic perspicue membran aquam scripturam temere deserUerunt posteriores, po- disti et set rei co scribenteS. Probum verbum reo di stig qete vidimus II A s. a. obiter gustare , per occasonem gusam aut simpliciter, Di stare. Otio praegusandi, quam spectantea illi introduxisse videntur istam novationem satis coni,netur in adiecta voce v3ITo

vdec. Quo spem eiusdem Animadversio: Restitit imus M antiquam lectionem in istis, Tob; et - - νομυνTrec IctDeditis necessaria voce maioυpetet locus erat mutilatus.

es Quod si me arbitrii res fuisset, locum paulo aliter

679쪽

p. IN LIB. IV. CAP. LXXII. fis

a , concepissem Fuisse enim vinos ullos, qui Inlaeique dio ap-npellarentur quod placentas conserent, , ut loquitur au-nctor libro primoris,orinc imp πεμματω In oυp iα , nil videri. 8 d. J neque probant sequentia Athenaei, ni eqUe verutri censeo Scripserim igitur, et g Ceta

Mulieris pnαισυ mentio cara in subiectis testimoi, niis Hesychius paulo alictius hanc vocem accipit, Ao-M ETαι και υνγ Iiiμιoup os Tois semis ar*μαTadii T. etsi Ita vult appellari, non publicas pistrides , sed eas a mulieres, quibus in nuptiarum solemnibuit munus solitum D mandari ingendarum placentarum Pollux explicat librox, III capite de Nuptiis O CP. α πέμμαTα μαTTousa , n Initatevp bc Poll. III ei. J Platoni, libro quinto den Republica, inter umbria opera recensetUr, To- πανω 2sprevsire Proclus interpres resert ad morenae

Atheniensium, qui soliti sint in essiciendis Deorum libis, di, mulierum uti industria verba doctissimi viri sunt istar

B Epire et Q re φυτα. Conferendus est cum istis procli,n pulcherrimus Theocriti locus in descriptione pompaen Ptolemaicae. Ait poeta, recensens pompae illius fer-

n Mos autem , E quo Plato, Proclus non in omninius sacris obtinuit Athenis Nam in Furialibus id minis, sterium obibant nobiles ephebi quod docet nos Philon Iudaeus, cuius verba subscripsi, quia sunt eleganti lib

mTlip vi getire Tιθέμενοι. α - Philonis verba, parum lita spectantias laguntur in libello , Quod omnis probu Sliber, p. 886. b. edit Francf. Idyi. Duas voceS, Toυσmoto U Tet , eo loco, quo a nobis editae sunt, positas dedere nostrae membr. A. Hae igitur editis libris hactenus quidem adsentiuntur, quod masculino genere, non meminino utantur. Nec aliud, suo codice repererat Epitomator, qu sic habet: OTHO Tα πέμμα- ,rei Totis

re . scribitur in CS., ubi quid sibi vesit repetita a

680쪽

ercula st , non video Commode quidem eam n lex erum ditores In MENAFDRI ecloga quam totam praetermisit Epitornator diversas personartim partes, praeeunte

fere Dalream pio,' distinxit CLERiCUs in Menandri Reli

rum alii ita habent editi:

I hoc itidem ferri non posse. monuit ENTLEI IACM Nam versus inquit, seimentia laborat non enimbi coqui erat sed ministrorum, Inensam a mere Lego eue vrgo certissime vi Apponam unam. Ipse scilicet dominus id facere recte di-on itur quod eius iussu pueri faciunt. - Sic ille cui, quoniana certius nihil habui obsecutus istum. Nam editam 'ruidem scripturam pes Trochaeus, m senarium iambicum invectus, manifesti vitii arguebat Sedruso si etiani et

renti a post Ulahat, ut rere eliseria legeret Ur eadem ratio pariter videri poterat postulare, ut praecedente estis. 'θιγ ω pro misco legeretur et nisi Mette hoc ipsum molim

hoprii sit accipiendum, quomodo latine 'dicimus , aes id est, Pone, ver quod GaDice stippofert dicimus, aut inest de cas quem usumi in vestris Smpharui in Thes. I u. .n3I. a. ex Xenophontis 'Ai . lib. v. adnotavit. Vers. c. Oae metι κὰνδύλου; ποισιν Quo sensu hoc dicat, haud satis adparet Dalecampiis interrogative accerpit sed omissa negatione Cuius Ios num potes facere 'Villelimne abrumque interro tione, in hunc modiam Il nera' tuas de faire des canoles Clericus: Non licet cun- colos facere Videtur haec esse sentcntia, inonne tu potes eandylas, alia , quae soles, ficere . ni scias quot ego mentissas m postfrus Sed mihi non satis liquere profiteor. -- βυκον esse placentam ex amio, caseo, lacte, O messe confectiam Vidini us ad I. s. a. Anim T. I. pag. s Versus

SEARCH

MENU NAVIGATION