Deipnosophistarum libri quindecim;

681쪽

p. et r. IN LIB. IV. CAP. LXXII. dii

hilam seprem sequentes repetuntur apud Nostrum iv.

O . Neutra scriptura auctoritate caret sed praestare viaretur haec cum tiplici, litera vide ad Iv. 6o. a. In Clerici Fragna Menandr pag. yd temere in hoc versu,

errore, sive quod BENTLEIo visum erat ipsius Clerici Mire vero foedatum edebatur Versu s. posterius hemistichium: o At si sipos dist . N/χηχέτου ποιεί It que monuit CASAUBONU Ferri diutius non debet D monstrum lectionis: nam ex libro XIV. scribendum, o

m diacinia nM; cum itis sit munus carne coquere aut M pisces, , condimenta condire. E contrario snμισυ=-m ac, inquit, coqui mula, parres ictitis obit, cames coon it turdos parat, ilia Urat quae ad coquorum cu-Mram peremem. Hic est sensus sequentium versuum. α -

Utique di xcetous scribitur pag. 6 d. d. diserte ibi

voluit Casaubonus, auctori hic restitui pro monstros aliutiis loci scriptura, a qua parum etiam discedunt O- strae memhranae, in quibus sic est eum JUTου . PIERA Us quidem ad Moeridem p. s. minori cum mutati me imi s Tob h. l. corrigi posse censuerat. Ac fuittarique etiam svi υToc placentae nomen, Nostro quoque memoratum . sed sub peculiari rubrica, paulo postέ χυτου . XIV. 6 s. et ut distinguere duo genera videri postis Atlaenaetis quamquam revera n Um genus fuit, diversis nominibus, sed iis vicinis ad modii incognatis; unde apud tymologum col. 6 , a. ' πίκυ-voc exponit Ur ro; πλακούr. Igitur illud scripturae monstrum , quod aembranae habent, ex duabus contraetum scripturis fuisse videtur , quarum altera olim in con- extu fuerAt evrχύTουs,rinam frequenter in vettistiori biis libris, atque etiam in eisdem nostris naembranis, prosae scribi, Una alia observavimus)altera superne adscripta, vel saltem indicata . em UToυ .

682쪽

gis ANIMADU IN ATHENAEUM p. I r.

Npsait Ioeetae edd. sed pssistiti plene scriptum dedit,s A. bquod cur non teneremus nulla causia erat. Caeterum,

sive plene scribatur vox, sive per apostrophum, nihil interest sed aliam . l. dubitationem movere poterat id quod de eadem voce pssi op ad Aristophanis Plut 2 et . Brunckius monuit, ex analogiae lege brevem in illo vocabulo haberi debere, vocalem antepenultimae syllabae: quare ille apud Comicum aliam scripturam , Assuetior, Pro o Tu stio probavit Hem stertiusius ibi vulgatum defendebat sed vellem de quantitate syllabae, de qua quae-arimus, scrupulum nobis exemisset vir doctissimus. Nulla hic dubitatio superesset, si verba ita, ut p. 6 d. d. Ut go factum, dis inguerentur, piae AereTae: quod non di plicuit CASAURON, qui ita etiam legi posse diserte censuit. Sed aegre equidem mihi persuadeo legitimum verishum esse pio veto rum; in quo quam nam vim habeat Jio praempositio, difficile dictu fuerit. Ibid. Pro rei pet siμαTe Quod consentiente quidem s. g. sed invito metro, dehatur. - γα ημαT scribendum censuit Adr. HERINGA Observat. cap. s. pag. 38. idque interpretatus est bellariorum loco Mihi delenda potius particula visa, quae vel imprudenti alicui veteri librario exciderat, vel ex scholio interlineari irrepsit. Ves id sqq. ' πειθ' . s. mpo ν μὲν &c. Et laxa signim sicatione vocis e repo O antecoenia, missetis omnes cum rubellariis continentura peculiari tamen notione ita voca-Mbant missum medium, qui ex solidioribus cibis constabatis, Ideo stiperiori libro extremos impos χn esse dicebantur missus ille qui, arionem excepit. Ita accipiendum M verbum ipsiπνεί in id. I . Menandri versu , de coe alia loquentis, ubi perversa sun omnia. u CASAUB. Veris I 6 δειπνῶ st shimiRT absque lacunae signo c dedebattir, neque aliud habent veteres membranae. Ibi notavit CASAUR. Deest post OMurci vox una haud di scio an σύναμα. α - At istud quidem metro non faciebat satis. Mihi in eamdem fere sententiam probabilius videbatur verbum,gμι μένα, ab eisdem primoribus literis atque vox μελίπvκTre incipiens; quae res, Ut saepe alias,

omissioni dare potuerat occasionem ANTIPHANIS vers. 3. μελιTos,iTουσαι σκαψα . Vide ad Pag. I o. c.

NE ecpe pacta iov ω. Indicem tabulae latine, e re ipsa,

683쪽

p.rrdi IN LIB. IV. CAP. LXXII. fidi

PFricem reddidi cons supra ad lit a Grotius, Libueram; nempe musitaetem sive puellam quae liba conficiet. Quare etiam vers. l. rei, non tam puer , ut ibi Grotius vertit,(cuius versionem caeteroquin adoptavi reddi debuit, qtiam puelhi. Clericus, in Fragm. Menandr pag. I. an migio Moy IIJPo mphidem reddidit, Suidam secutus Schol. Aristoph ad Eq. . . ubi sic amatoυρὲου si Aoup

ca antiquitates carmine descripsit de quo vide ossium lib. IV De Historic Graec cap. 6. Inde poetica dieito,

sensu oppi scribitur in Epit Winde apud Eustath L c. IABLO,SRI, in Pantheo Aegyptior lib. III cap. 3 seel. et q. ubi de cruentis apud veteres Aegyptios sacrificiis agit, quae ab Amasi rege abolita esse Porphyrius de Abstin lib. II. c. s. ex Manethone docet, tangens hunc Athenaei locum , evidens esse censuit, pag. s. deesse aliquid in istis Athenaei verbis, tali quodam modo sup

nem sciste, tibi de iistis humanis, in Ae pio osseiri olim

solitis, narrat , dicens, loco hominum immolatorum , posseaphicentas multas oblatas fuisse. At, sicut minime equi lena negaverim, fieri posse, ut in eam sententiam, quam dicit vir doctus, scripserit aliquid Panyasis eo loco, querinex Seleuco Grammatico Athenaeus citavit sic non necesse esse arbitror, ut statuamus, vel Athenaeum vel Seleucum alia verba, praeter ea quae hodie in libris nostris supersunt, ex eodeni Panyasidis loco excerpsisse aut excerpeie debuisse

A. inriti ibui ne una quidem litera omissa, modo per-

684쪽

peram distinctis vocibus Io lic praebiIaec scribitur. Communem vocabuli formam habes infra XIV. 6 6. f. o neretisi linc e petas nominatur III. I id. a. b. Ad metrum quod

spectat primi versiculi modulum iis definiendum relinquo, qui in Lyrici carminis legibus initiati sunt illud non

debeo dissimulare, posterius vocabulum a primo versua secundum esse a nohis traductum quo factum, ut eras. 2. I. legitimi sint anapaestici dimetri. SIMONIDIS versiculos de Meleahro, ex Athenaeo in Frag ementa Lyricor recepere Visinus .H. Stephanus, tum Brunc in Analect T. I. p. 22. Cons Iacob Animadv.

ol. I. pari. I. pag. ro H. Ursini editio non est nobis in

promtu . H. Stephanus tres priores tantum versiculos exinhibuit quos cum ex veterum Athenae editionum lectione describeret, primum versiculum sic conceptum dedit rusi Lup παντα νικs rarum Eoυ , Perspecte vero monuit, pro reae; νεου; , quod quidem eodem fere modo tenent nostrae membranae, totam vero eclogam omisit Epitomator νίκασa νέου oportuisse. Pro si initio versus Ocredidit saubonus, consentientibus membranis Veris et Pro Apαυγον πρ , Dalecamis pius trans Natiron posuerat. Quem castigans CASAUB NUSTO, Vide, inquit, quid sit vulgatorum Exemplariumn fidem sequi temere. Nam virum doctum in eum err di, rem impulerunt Strabonis editiones quae nostram prae-ncesserunt; in quibus aevo hic Thessaliae fluvius non minatiam: perperam , ut olim diximusta, est certum Matque indubitatum . . - Vide Strab. IX. pag. d36. c. d. Casaub. Versus dos pro uno numerantur in Ath naei editionibus omnibus quos in duos versiculos partitus sumta praeeunte runckio. Uem. d. In ocet dire mμμιο nil mutant libri: BENTLEI vero in Dissera i et Phalaris pag. do ubi eoSdem recitat versiculos, ouTω κα. ripa scripsit casu-ne, nescio, an consuli

AD CAP. V LXXIII.

685쪽

p. et s. IN LIB. IV. CAP. LXXIII. cax

Oe. Ad hunc locum sic commentatus est CASAUBONUM: n Delii, inquit ex Apollodoro Athenaeus, coquis suis non mina indere soliti a ministerio quod plurimum obibant. MInde originem habent Deliacorum coquorum appellantiones Gongylus, Magadis, vel, ut scriptum in Ex

deest id verbum. Sine dubio latet vulnus in hac peri-ncopa vult exponere duarum superiorum vocum Maga-nsis, Gong ltis et aetυμον. Magasidas coquos fuisse nun-ncupatos, qui in acris epulis totos dies mactas subigerent. Hactenus recte. Quid illa sibi volunt, et g ἐν υναιsim o Ichoc; μεμα μέγα oculis corporis nihil invenio Min blattariis membranis quod in hoc aestu me adiuvet:

,, sicut O Gondi ita sunt dicti, quod multaribus conficerent

Tapεὶ χον ο νυλα . Sic noster S. D. Ita nutrinium erit discrimen inter Magasidas long los. Cur suonperioris coniecturaeno poeniteat, opinor non est. Quidi, i tamen ne illa quidem vera Venit enim nobis in dii mentem loci cuiusdam Aris hanci, quem suspicio est nex ora libri in contextum verborum esse admissum in-n consulto, .cum Aristotelis verbis in unu in veluti cin- innum confusum Comici versus in Pace sunt Ius et sq. J

Haec CASAU BONUS. Et, ut inde incipiam, ubi ille desiit, profecto quisquis adlata Comici verba inspexerit, non dubitabit, quin illa ipsa in animo sabuerit Apollodorus, haec scribens quae ex eo Athenaeus refert. Quo pacto vero statuere Casaubonus potuerit, ex ora libri te, mere in contextum recepta esse illa Aristophanis verba..cum Aristotilis verbis confusa, id quidem exputare non

possum Quisnam enim, quaeso, hic supererat locus

686쪽

G, ANIMADU IN ATHENAEUM. P, et s.

verbis Aristotelis aut quaenam sunt hic verba philos, aphi, cum quibus conscindi verba Comici potuerinta Quanto simplicius erat, fateri id quod in oculos reorporis oculo dico, non modo mentis aciem incurrebar, temere a librariis nomen Aristotctis in locum Aristophatis fuisse substitutum Eamdem nominum confusionem rursus in nostro s. o. admissam paulo post ad lit. e. eius leni Paginae 1 3 in qua versantur videbimus. Possit aliquis ius picari, ras uici scriptum oportuis e quam PURSANI

video fuisse sententiam, qui illam ras particulam in suo libro hic adiecit. Sed frequentisnme ista citandi auctoris

formula, gineti , abSque sic utitur Athenaeus. Ex adlatis

Comici verbis adparet etiam , quod iam ante intellige- batur, recte a Casaubono, re uiret esse correctum, hi contextum recipi hoc debuiste. Denique ex eisdem verbis probabile admodum, nisi plane ce tum fiebat, I On ec ar Upeti Est scriptum oportuisse, sed vel nude

ut ad superiora redeam : non, quod CASAU BONUS ait ij, eo quis faeis Desios indidi sieri a nomina sci ibit ex pol fJodoro Athenaeuset sed inter ipsos Delio frequenti illla nomina fuisse. Porro, quo pacto illud recte habere sibi

persuaserit CASAU BONUS, quod nomen si resti vel Alsi retra impositum fuisse perhibeatur nonnullis eo , quod in sacris pullis totos dies malas subigerent; id non magis, hiam aha, quae hic commentatus est vir doctissimus, exputare equidem potui. Nam illii quidem manifeste indicare Athenaeus videtur, nomen illud ad nomen, ae re habuisse respectum mat Isidi et et ista quod in

Hoescheliana Epitome legerat Casa ubonus, estque etiam in nostro,s. 6. nihil prorsus significat M si aestis

autem , quod habent vetus ae membranae, nihil cui nure ae commune habet; sed instrumentum musicum significat, satis in vulgus notum, cuius paulo post mentio fit,

IV. 82. d. rursusque lib. XIV pag. 63 3 sqq. Eiusdem

etiam supra, V. Is i. e. ex Xenophonte meminerat Noster, ubi forma nonnihil diversa μα α , μα. Moc, dicebatur. Nomen illud vocabulo re et cognatum, quod h. l. scripserat Apollodorus, haud dubie Mec ic erat quod in communi usui ipsi)s et usae et eμff μεγα significabar, id est mensam pistoriam, sive etiam mactram, in qua magae, placentae parantur; eripiam x. a m aut

687쪽

p. i 3 IN LIB. IV CAP. LXXIII. 13

placentam de quo vocabulo veteres Lexicographi, Hesychius, Pollux X. Etymologus consuli possunt,

Hesychii Politicisqtie interpretes. De eodem voca b. non nihil monuit Hem sterii ad Luciani Dial Mori. III. plura de eodem Foesius in Oecon Hippocr collegit obiter o nebo, quae Suidas de eadem voce habet, spectare ea ad Graeca in Vet. est versionem libri ludicum , cap. I, IJ

cons. Biel Thes Plii tot T. II. p. o . Esse igitur hanc

vocem Nostro hic restituendam, viderat quoque VILLE-BRUNE, ab ADAM puto admonitus. Et ille quidem et-ram insuper, haud sane improbabiliter, flatuit in pluralintimem P. c olim scriptum fuisse, quod tanto fac lius m aestuc potuisset corrumpiri qua corruptione semel adinissa, in promtu erat, ut etiam in sequenti vocabulo, quod rodidis Ao olim scriptum fuisse statuit idem singularis o P Aoc pro plurali inveheretur.

n quos Delii 'Apetu ri Asiobc 'petu crepα ου; vocabant,n subobscura est nominis ration non aliter tamen libri mannuales, nisi quod p τυο ιλε scribit Eclogarius . . CASAU BONUS. - petu rihetor edebatur; sic est etiam in m s. A. at in eodem inperite duae iunguntur terminatio. Des, 'ApTυσίλαctgω : noster cod. p. sicut Hoelalielianus unam terminationem 'ApTυο ιλε habet, quam adoptandam duxi ; ita tamen ut tota subscriberem, quod in hac terminatione uterque codex ignorat Haud obscure vero significat id nomen eum, qui pro populo cibos condit

bellaria parat. Commode h. l. admonuit ILLEBRUNIUM, plurima ex familiarum nominibus eis, quae inde a qua

todecimo fere seculo ad linc diem in Europae populis obtinent, in liter ab opificiis vel artibus, qua profitebantur earum progenitores, originem duxisse. Sed id ubdem satis in vulgus notum et illud nainus vulgatum, Uod idem vir doctissimus, cui nomen familiae EFEBvRE(Faber' est, de singulari honore fabris olim a Regibua .abito, eadem occasione lectoribus Athenae narravis. HOMERI estis , quem citat Noster, legitur Iliad. Letis ubi pro eo quod vulgo ibi editur , Uticu, alios libros c83; si legere monent Scholia brevia, richoliastes illebr quam scripturam etiam veteres Homeri editi

ne tenuerant.

688쪽

c, ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 1 3.

δικnu pol cp. edidisset, haec adnotavit: Restituimus pri- , scam icripturam Pnrmovc quae improbo scelere muta vita fuerat in 'Ηpnietioυc O , ii pre obc, sic expressum in ed.n ven. -Bas ct Polycrato ait Crithonis litus , dicam Rhe-5inaeis aliquando ni gite vos tamen si lios appellavian nunquam; sed assionem fuam laserimi, Adversus o olpos

di, lae Rhetiae, vel, ut alii vocant, Rheneae, parvae in suis dii lae ad Delum qiiatuor tantum stadiorum intervallo disensitae. Hanc Polycrates Sana ius olim Delio Apollini con-nsecravit, liλυσM I uetaec pia et CaiAον , Deso annexam 33 catenis, ait Thucydides. III. O . Quare alienaeis, ex eo Delii dicti. Imo vero omrie Delii, Rhenaei erant. si uia enim neque nasci neque de nasci in Delo fas erat, , e primum inultimum vitae diem in ea insula omnes si agebant. Puto tamen, excidisse hinc vocem, ita resti

ipsum quidem rei fallor quod Casau bonus edidit, Pn-

ναhυ , agnoicunt. At quam contorta sit docti viri interis pretatio. praesertim , cuna Rhenaeos pariter Aio, dici solitos ece, nemo veterUm tradiderita satis adparet atque ipse etiam intellexerat, cum supplemento opus esse

coniectaret Verissime haud dubie ab alio viro docto nescio quo , in Misceli Observat Crit. Vol. VII. T. I.

pag. Ios monitum est, P, p, pro Praechυ scriptum oportuisse. cons Steph. ygant in I ip n. Et adiecto quidem articulo, o Pnναι ρυc, corrigebat ille sed percommode abesse potuit articulus atque rectius etiam abest , ubi praecessit rapi mi os . Iam restituto vocabulo Pin istis ic suspicari aliquis posset, sic dein portuisse iti-

Ac potuerat itidem sic scribere Athenaeus , sed minime opus erat adiectis duabus vocibus et cum e praecedentibus verbis, tum e sequentibus satis adparebat, de Decis agi.

689쪽

p. 1 3 IN LIB. IV. CAP. LXXIII. 1;

h stanter aerumno moi re scribit cod. A. ut iam saepe monui pro κωμωnetrothc, quod habent editi. De Indice fabulae adnotavit CASAU BONUM: ii Non facile dixerim qui sit fa-

, ctum ut in nostra editione scribatur CoiAoναί μονι.DNam prius edebatur oιAoet si laopi quo nomine etiam n Timocles comoediam docuerat. Ego non memini, quans, do hunc scriptorem cum Sstis contuli, inex iis eme,ndavi, squam ita scriptum reperire nisi forte in Palantino codice, qui nunc ad manum non est. α - Praeterierat illa Casa uboni adnotatio cum Fabricii tum Har-lesii diligentiani, qui in Biblioth. Graec mendosum fabu

Eclogam ex illa CRITONI fabula praetermisit Epit maior Nihil vero in ea ab editis discedit s. A. nisi quod vers. q. pro ri Anete . H ip recte Es Aner axTIgip. per apostrophum scripsit quam scripturam ibi me.

trum flagitabat. Ves. i. μεγαλoυ κύμιον βαλλανTiου. βαλλαντιον, crumena vel marsupium adservandis numis vide Iacob ad Anthol. Vol. I. P. I. p. as I &, quem l laudat, Winsten ad Lucae cap. Io, es. 2. ναύκλnpop p ω λιμένι ποιὴσα α λουν. Dalecam p. Cui navigium non erat in oram, navicularium fecit. CASAU BONUM , Illum veris,1 sum interpretor, cum in portu naviculatorem constitiij nset omnem navigationis expertem. α - At hoc quid sit,

ut dicam quod sentio, paene magis obscurum videtur quam Graeca verba Si hoc voluit Casau bonus, consistillo eum, de quo agitur, sibi naviculatorem, id est, pactum esse

eum naviculario vel nauclero, ut se quo velles navi traiiceret , tum vero volneφαμε oc oportuerat, non orgo res . Immo vero nec volgi nec vos si Toe aliqui S ναύκληγον, sed navem

eius μισθοῖται . significat enim res rapo dominum nabis, cqui latine navicularius vel naviculator dicitur non gubem natorem, qui est o u EppsTns. Porro vox c)Aci Cein tione, qualia illi tribuit vir doctus, nec occurrit uSquam, nec sic accipi posse videtur. α λασσα, πλου dicitur mare, quod sive ob vim tempestatum, sive ob piratarum

i eationi non est apta, .mari committi non potest. Hoinore rhous is dici videtur, qui navigare non potest, id est. qui quacumque de caesa in portu retinetur, O impeditur quo

mittis solvere Octavi prose cibossu. Itaque duorum prio- Animasi Vol. II. Gr

690쪽

HAE ANIMADU IN ATHENAEUM p. 3 3.

rum versuum sententiam in hunc modum equidem acceperam opulentam mercatorem Phoenicium , qui duabus navimbus , quae ipsius erant, merces Athenas devexerat, parasitvs

ille de quo hic agitur, Ovide vers. sqq. homo lux il-ria perditus, alios per luxuriae illecebras perdens, eo redegerat, ut, abligurita omni pecunia, ob contractum aes alienum poetu solvere non posset.

idem CASAURONUM: Ista, inquit, non intelligo, nisis, hoc similive modo corrigamus, et scpis p μία ασθαι 5 ναυφῶνα κασα δυο cum coegisset naves duas flationem M deserere, id est, navigare. α - At, ut alia huius interpretationis incommoda taceam, verbum istud αιο μίσα-cbae Graecus sermo non agnoscit Equidem verbuna desideraveram, quod vendendi notionem haberet, ut sensus esset, Oboegit eum duas sitas vendere naves Quum tale nihil occurreret, videndum putavi, an levi quadam mutatione . . sicae legi possit, hoc sensu et coegit eum, ut naves Osive alienas, sive, tio verius videbatur, suas, quas nunc creditores suo iure sibi vindicare potuerant furtim e portu subduceret. Sed ipsum illud verbum c*Mpicto rei, quod coniectura finxeram , fateor eadem fere dissicultate premi, qua Casau bonianum sego μίσασθαι. Nam adnotavit quidem verbum rapis Hesychius; sed ita, ut videatur pro synonymo habere cognati verbi rupetur quod nusquam, quod sciam, aliter Usurpatum hodie reperitur, nisi notione indagandi rarium aut in furto deprehendendi.

Nam, quod apud Aristophanem Nub. 's ferandi sensti verbum taprei accepit interpres Friscli linus, id quidemcquam quam Frisclilino etiam suffragantem virunt haud vulgariter Graece doctum Damnatum video , in exico

ErymoL pag. rs i. perlectis quae in Graeco Scholiaste

Sibaliis Interpretibus ibi notata fiunt, Urgere non ausim. Sed mirari subit tamen, cum non modo nomen ta Graece furem denotet, sed ista re, irium, . φώpior, rem furto ablatam quid sit quod ab his nominibus verbum nullum deductum reperiatur , quod furari, furto auferre, significet. Lem. 6. Oetocripta opoc, αθα c. Editam olim scriptUramite ossis tuentur vetere nostrae membranae Parendum vero CASAUBON putavi, monentiri Scriber D dum est, bro C solus hic locus trui habet parasitis Animo sum titilia, bona. u

라틴어 텍스트