장음표시 사용
111쪽
s,ost ' an ononi fuisse puto: non solum quod Plinius in aquis mirabilibus describondis eum non adhibuisso ridetur sed etiam quod nonnulla libelli Fl0rontini capita e Varrone Isigono intercedentu d0- prompta esse videntur. sunt haec: 13. 14 v. p. 80 64l5) 27. 28. 368 37. 38. 398 41 p. 160 . de cap. 28 nunc disserendum. Isigonus, eui h0c caput debori veri simile sest, si suit Varrono inferior nutu, certo Coelii Antipatri librum non ipse perlegit. Sed omnino verisimile esse non puto oum Coelii Antipatri librum legisse. ut cum Plinius brevius rem descripsissu videatur, nonnulla autem Aristotelispersonati auctori deberi videantur, Varronem putare licet ea Isigono vel Aristotelis personati relictori γ) oblisisse, qua se non illi sud C00lio deberi apparet. Sed, non Coelium sed Varronem Isigoni auctorem fuisse cum g 114. hoc loco ad oculos demonstrari non possit, tamen veri simile esse infra explicandum est v. p. 159 160 . cap. 37 enim non Varronis auctori sed Varroni ipsi deb0tur. Cur ceteri, qui de auctoribus Sotionis personati disputaverunt,
de hoc loco incuserint, non plane intell0gitur. at certe Isigono auctore Varronem aquarum mirabilia a Plinio ei dubita conscripsissu hoc loco demonstrari non potest.
2l contulit, sud de ci6ρυοις disputans Sotion seni Dei Sonatum et germa nume0nfudit IV a. 75 p. 37, cf. Landi, quaesit. 65, 3 . Graecos autem Izρυου eum lacum appellasse H0M. Ἀρρυξς non reputasse videtur neque de avibus ibi semorientibus cogitasse, cum dicat: eine Undii hel t/ymologie teritote den Numen Avernus non se πνος ,v09elleer ' ab -0tsi falsam hanc notationem esse concedendum eSt. Quibus locis Avornum lacum avibus infestum esSe reseratur,
p. 43 indicavi; do aliis aquis avibus in sestis es. p. 92 96, de aquae infirmitate es. p. 63 23, p. 92 bi.
N0n Solum capite 28 donuo Isigonus eundem auct0rem secutus ad PF. 28 esse Videtur atque Aristoteles personatus eandem rem narrans, sed 31- g 136 etiam capita 29 31 cum illo cohaserere ridentur :c. 29: totum, Aristololis nomine addito, illo auctori videtur deberi. c. 30: Aristotelis nomen adiectum est, sed verba eX eodem sonte hausta esse videntur, unde auctor Florentinus vel Isig0nusi
Sumpsit c. 3, duorum auctorum Verba coniungenS.
c. 3l: totum Aristotelis pers. sonti deberi apparet, quamquam
Isig0nus haec quoque transtulisse videtur. De fontibus quibusdam Siciliae traduntur haec: ad PF. 29.
112쪽
Solin. 5, 22. II in lacu Agi sentino oleum supernutat: hoc pingue haeret harundi
num comis de assiduo volutabro, e quarum capillamentis leuitur unguentum medietim contra armentari0S morbos.
113쪽
Sotionem personatum cum mirabilibus auscultationibus cohaerer0 η 118. facile intullegitur. ut0rque de puris accedentibus commemora Vit, quod apud ali0s auctores non inv0nitur. Sed multo breviorem reddidit narration0m Sotio p0rsonatus. int0rmittente autem de fonte referre videtur Aristotelis personati auctorem secutus, qui non Solum puro maiorem olei copiam oblatam esse, sed etiam inalpuro accedenteaquam intermisisse videtur tradidiss0. cuius ergo libro Sotio per
tionum auctore hanc narrationem esse depromptam existimavit. Sed
apud Plinium, e cuius narrati0n0 n. h. XXXI 17 h00 conclusit, Polycritum non d0 Siciliae sed de Ciliciae fonte commemorasse traditum est' cf. p. 93 l0li. tam0n fortasse non erravit Mullen- hos , cum M A. 112 0x Polycriti libro haustum sit, quo haud scio an intercedent0 Lycum adhibu0rit Aristotolos personatus MA. 113 4). Qu0d, ni fallor, ex Antigoni v 0rbis concludere licet. nam apparet trium mirabilium aquarum ab eo descriptarum alteram et tertiam ab Aristotele p0rsonato, iisdem intui dum verbis adhibitis descriptas esse, quas apud Mytistratum Siciliau locum profluere Anti
Athenaeus autem de primo et altoro ab Antigono descripto k 11'. sente Commemorat, cum mirabilibus auscultationibus loco indicando e0ngruit εν et : Καρχηξουιωυ ἐπικρα εἱαιὶ η), cum Antigono autem Sil) qui Polycritus historicus fuisse videtur, quem Mullentiost cum poeta ab Aristotele pers0nato si 12 laudato confuderit. 2) erravit Roso Callimachum ab Ath0naeo adhibitum esse ratus, cum Antigonus teste Callimacho Mysistrati tantum nomen attulerit, ut Rose ipse n0tavit p. 10 a. ').
114쪽
canorum sontem recidum memorans artius cohaeret, unde colligere
licet Athenaei auctorem sicut Callimachum et Arist0telis porsonati auctorem ipsius Lyci librum adhibuisse. Similia rorari Vitruvius, sed paulo a Vero aberravit. nam cum sicut mirabilibus auscultationibus Carthaginiensium fines, utrum Siciliae an Africti se intell0gendi sint, ab eius nuctore non significatum esse videatur, cum in Africa sita sit Carthago, non de Sicilia sudsola de Carthagino commemoravit minus eruditus. de scobis autem citrea0 0d0re monens Similiter videtur errasse. nam mirabilibus auscultati0nibus de κέξρου αTOTTSI αI commemoratur. Citrum ergo et codrum confudit, nisi librRrium aliquem errasse statuamus δ).S0d ceteris verbis cum mirabilium auscultationum lJarum congruentibus demonstratur Vitruvium non mirabiles auscultationes adhibuiss0 quae post eius aetatem conScriptae Sunt, V. p. 13 n. 6), quod voluit Bochmann ad MA. 113), sed auctorem Graecum, quem fortasso etiani Athenaeus adhibuit, rem paulo copiosius describentem. g 120. Quod autem Plinium Dioscoridem Solinum attinet, re quidem
magnam partem cum Athenaeo et Vitruvio consentiunt, sed, cum Agrigenti urbis nomen adiecerint, communem aliquem auctorem ab illorum diversum aliis fortasse auctoribus intercedentibus secuti esse videntur. Quae cum ita sint, apparet omnibus dissentire auctorem Florentinum ab aliis, quos Rose et Roh de ,Isigoni compilatores esse putaverunt, Plinio, Athenaeo, Vitruvio, cum aliam narrationis partem atque hi repetui. g 121. Qua de causa maximo miror, quod Isigonum Athenaei auctorem fuisse p0suit Rusch 35i his verbis: , Issonum Athenaei auctorem fuisse inde apparet, quod hie fontis in Curthaginiensi Siciliae mi te siti eodem modo mentionem fecit f. Pe . . . quo J SU0m S apud PS. - t. c. 29, quamvis Antiyonus Carystius ei Callimacho e. I39 reete commemorarit fontem in Mytistrato Sietiliae esse . Qui mirabil0s auscultationus non videtur legisse; nam hoc Si
feciSSet, puto eum non adeo diversa eidem auctori deberi existimaturum fuiSSe.
g 122. Cuius verba inepta esse Thiel 95-97 in cognovit et sub uno c0nspectu Athenaui Vitruvii Sotionis ut Aristotelis personati verba coniunxit. sed Athenaeum Theophrasto usum esse ratus non Lyci narrati0nem repetere putavit sud Th00phrasti Lyco neglect0, Sotionem autem per80natum et Vitruvium in ipsum qu0que e Theophrasto hau-
115쪽
sisse sod salso Aristotelis nomen adiecisse. quod a vero maxime abhorrere e mirabilibus auscultationibu8 concludi potest, cum quibus multo magis congruunt verba Sotioni8 personati quam cum Ath0nasei. praeteriit Thielium etiam ab Athenaeo sicut ab Antigono do Sicanorum ut Mytistrati fontibus simul mentionem factam sesso et Lyei compilatorem eum HSSe inde quoque colligi posse, quod cum Plinio et Dioscorid0 cum illo cohaerentibus congruit cs. Mh0K. I-436). Theophrastus nutem, cuius in hac re tradenda nemo mentionem f0cit, re vera de ea non Videtur commemora SSe. Quibus de causis ut Thielii Theophrasto friventis sontentia falsa g 123. 0ssu videtur et Ruschii faventis Isigono, quem, si re vera de hac re tradidit, Sotionis personati auctorem fuisse veri simillimum est, cum eum Aristotelis personati auctori etiam alias narrati0nes deb0r0 verisimile sit PF. 6-10. 28. 30ll).Ath0naeum autem et Vitruvium apparet a Sotione personato alienos esse. qua in re locorum tantum nomina Spectans valde erravit Landi, quaesit. 67, sed etiam Capelle 365l6, 12i eum vitup0rans. Th00phrastum Aristotelis personati et Vitruvii auctorem communem esse falso contendit. nam et Theophrastum hoc non tradidissu e elimanni Τ) verbis apparet et Vitruvius cum mirabilibus auscultationibus praeter odorem ScobiS citreae memoratum n O n congruit. aecedit, ut 0tiam Isigonus non ip8um AriStotelem personatum, quod voluit Capello, adhibuisse videntur sed eius nuctorem. Ita ergo auctores colinerere videntur: g 124.
Callimachus sAntigonus 2 Aristoteles 2
Paulus Silentiarius de tertio tantum fonte commemoravit verbis mirabilium auscultationum Similibus. Eiusmodi aquae enumeratae sunt p. 65 3 l. De fonte Siciliae lavantes eiciente commemoraverunt hi: lj cf. p. I 5, 1.
116쪽
Seneca n. q. III 25, 5. Quosdam lucus esse, qui nundi imperitos ferant, notum est: eras in Sicilia, est adhuc in Syria stagnum flacus Asphaltitos intellegendus esse videtur , in quo natant luteres et meroi froiecta non possunt, licet
117쪽
105 Plin. n. h. XXXI 22. omnia fluitant, nihil me mitur, . . . in Sici liue fonte Phinthia, ut A s ion tradit. Apparet duabus rati0nibus diversis hunc lacum ab auctoribus g 126. describi: Strabo, Seneca, Apio apud Plinium auctore Ctesia ap. Antig.)omnia fluitare, nihil mergi commemorant. Sotio autem personatus , Aristotelem , Aristoteles personatus Polycritum secutus ex eodem fonte hausisse videntur atque Paulus Silonitarius; se simili autem TZ0tges auctore Philostephano, cuiuS Versus affert. qui omnes lavandi causa inmersos ab aqua illa selei tradiderunt. Sed quamquam Sotionem personatum cum Polycrito Aristotelis k 127. personati auctore et cum Philostephano cohaerere constat parvam illam aquam esse memorantem et vocum ζηρις sicut Philostephanum adhibentem - Aristoteles enim personatus et Philostophanus Aristotelem ipsum fortasse a Sotione spersonato laudatum) adhibuisso videntur - tamen non solum Aristotelis personati auctorem, sed alium qu0que auctorem ab eo adhibitum esse existimo. Nam Antigonus Callimacho auctore partem tantum narrationis a Ctesia l)0rscriptae tradidisse videtur, sicut de Indico fonte eodem l0eo descripto copiosam Ctesiae narrationem Ρhotius Servavit. cf. Ii. 6ll2 g 21. undo non solum verba Gς ἀπ' ορτάυου Sumpta eSSevidentur, quae etiam in Indici illius fontis doscriptione Ctosta sine dubi0in auctore adhibuit, s0d uitam nomina Gula et Silla δ), vel nomina ea ab auctore Ctesiana Sotioni p0rsonato offerente addita eSSevidentur; Sillam autem 110men iniuria irreipsissu puto. quod e Cte- Siae narrationibus ab aqua illa Indica omnia ad fundum demittente V. p. 52i nesci0 quo pacto ad Siciliae illum lacum translatum esse Videtur, quem Apio sap. Plin.) Phinthiam iure, ut videtur, appella Vit. H0 fit, ut Isigonum sicut capita 8. 17. 28 hoc quoque duos g 128.
auctore8 Secutum conscripsisse putem: et auctorem AristoteliS pe280nati, quem Aristotelis nomino adiecto significavisse videtur g), et auctorem eum ignotum, qui Ctesianam narrationem capitis 3 ut 0btulit. Similiter autom capita 29 30 - MA. 113 2 composita sunt atqueli et verba εἰς eth ζη ιυ ἔκ inetει si eut scribit Ctes. ap. Phot. ἐκρ zzει εἰς τι ηρ γ de sonte Indi eo v. p. 62 2 l. quae huc pertinere Videntur, qua inquismPh0tius de Indico fonte solo memorat, eum o Callimachi verbis concludi Ρ088e Videatur, simul Indicum et Sicelicum fontem a Ctesin descriptum esse 2) errat Capello 365, 12) seribens . . . Ps. Sol. 30, wo morer Aristoteles, d. h. die θ. zitiert werden. cf. Ρ. lol.
118쪽
Aristotele personato et Philostephano Sotio personatus cohaereat, ideo essectum e8Se puto, quod, Sicut Supra memoravi, communi auctore usi sunt Aristot0l0. fortasse autem inter Aristotelum ut Aristotelom personatum non solum Polycritus intercessit sed otiam ab eo adhibi
124i. Aristotelem autem non solum Ctesia sed etiam alio auctor0 de Sicilia referento usum esSe eXistimandum videtur. 129. Ita igitur auctores inter se cohaerere videntur:
2 Lyeus Rheg. 22 Polyeritus 2 Aristot. et ' Σ
119쪽
etcυ Ἐρ ξ. - Ιεθεῖα ). Sed copiosius Isigonus de ea re Videtur commemorasse quam auctor Florentinus. Paulum Silentiarium autem Aristot0le personato vel eius nuctore usum e8se manis0Stum eSt.
Latine scripta cum his cohaerentia non exstant. Tamen Ro- g 132. mani de hac aqua commemorasse videntur, sed neque Tima eum neque Aristotelem personatum secuti, immo Mi illunt, ossi 220 0rrasse non videtur ratus Aponum a multis auctoribus Romanis descriptum eundem esse atque illum lacum ad Eridanum situm. enumera Viauctorum Romanorum locos p. 43.
120쪽
Libro auisem undevicesimo deinde, eum de asphalto et regionis formis disseruerit, quomodo asphaltius comparetur, enarrat. in finenarrationis haec leguntur, cap. 100:θ δ' 'AVTSIουος .... ἐπὶ δὲ etset κατασκέψασθαι et v λ μυηv καὶ δοκεἶυ ευρηκέvαι etivis et ζ βασιλεξαι πρθοοδου ἐπαιvcsας ἐπὶ tu ταύτης ἐπιμεληeth, ἐταζευ 'Iερ Avυ μου του τὰς ἱστορίας GDIIράψαντα,
Inter Diodorum et Hloronymum Posidonium intercessisse ratuSOder 336 7, a. 1453 errasse vid0tur, cum Posidonii verba a Strabone rupetita a Diodori verbis maxime discrepent. cf. KrumbhOlZ, Bh. Mus. 44, 291 sqq.; Η0lscher, QF. V 48 9. η 136. Vitruvium autem et Sotionem personatum artius inter Se cohaerere putat Τhiel 96 97), cum logantur apud Vitr. VIJJ 3, 8 haec: Item Iope in Syria Arabiaque Nomadum lucus sunt inmani magnil) cf. etiam Landi, quaesit. 67, 2: qui neglegenter de bituminoso fonte Arabico scribit.