장음표시 사용
121쪽
t f ine qui emittunt bituminis mutimus moles, quas dirisiunt, qui habitu ut circa. Et iure Thiel monuit ea valde congruere cum Di idori vorbis
ἁI αλzου si περιορκοθυῖες ἁρπάζουI:V. Sed cum Vitruvius nequ0 de Nabataeis neque de Hieronymo commemoraverit, artius eum cum Sotione perSOnato cohaerere non puto, certe non eX eodem fonte saliis auctoribus n0n intur sedentibus) hauserunt. Sed Vitruvii quoque verba magna ex parte Hieronymo deberi manifestum est, auctore autem videtur usus esse etiam de aliis eiusmodi lacubus commemorante Sicut Sen. n. q. HI 25, 5. Quae autem Hieronymum secuti de animalibus carente laeti et Dio- g 137. dorus et Sotio personatus tradunt, apud Hegesippum quoque Latine versa et repetita sunt, inserta Iosephi descriptioni BJ. IV 476 sqq.): Heg. IV 18: denique neque pisces neque assuetus aquis et laetus mei uendi usu patitur u HS.
et Beda lib0r de lod. sanet. lli Hegesippi verba repetierunt. Hieronymo autem non usi de mari mortuo sive lacu Asphaltit0 g 138. commemoraverunt cum alii tum Aristot0les mei. II 3, 359 a l6-22J3,
XXXV l78 diversos auctoros secutus. copi0sissime autem IOSephum hunc lacum descripsisse memoravi p. t 2 n. 7. Utrum Isigonus inter Hi0ronymum et S0tionem personatum k 139. intercesserit nil alius auctor, discorni non posse videtur, quod nulla re, ut ponamus adducimur, ne negemuS impedimur. Multorum autem auctorum eorum l0cos, qui de hac re scripserunt, quotquot repperi, Ip. 44 enumeravi. non omnes enumeravitH0i mann IlII 14. 51 2, IV 26 7. 32 nonnullis errans et ad textum et ad hist0riam litterarum pertinentibus. Utrum Isigono an alio auctoro intur odonte ad Sotionem perso- ad PF. 34. natum narratio de Strymone conscripta pervenserit, cum alii auc- η 1 'tores de hac re non commemoraverint, discerni non poteSt. Similitur narrat Pausanias X S, 10) Lilaeos ni μαTα, quae V0' cantur, in Cephisum Boeotia0 flum0n d0iecisse, quae in C a Sint i a fonto Dolphico postea viderentur. Saepius vas cruentum in Clo psydram arcis Athenarum sontem narratur cecidisse et in Phalorico semersisse: Ister setis παρα
122쪽
nis mersa sunt, in Phalerico redduntur. Eadem ratione Alpheus et Arethusa cohaerere credebantur
t0stibus Pindaro et Timaeo ap. Call. Antig. 140. Pol. XII 4 d. Strab. VI 2, 4 C 270. Mola II l 17. Son. n. q. III 26, 5 6. Serv. ad Verg. Aen. III 672 sqq. Schol. Th00cr. I 117. ceteri loci permulti, quibus auctores antiqui do Alpheo in Arethusam defluente disseruerunt, collecti sunt a W0ntg0lo P . I 1633 1636 et Hu0lsono ibid. Π 680, 11.
Etiam aliae aquae sub terra c0nfluere credebantur. enumera Verunt magnum numerum Seneca n. q. III 26, 4 et Plinius n. h. II
225, magis autum mirabilia Strabo VI 2, 4 C 271 partem aliquam
ut iam ab aliis memoratu. Inter ceteras eiusmodi narratiunculas memorandi digna videtur
chonitidis toti archam Phialao set Pan 0i aquas confluere Sub terr a demonstrasse paleam in Phialam dulciuntem, quam in Paneo emer-SiSSe et ex illo tempore non Pan0um sud Phialam Iordanis fontem
De qH0 aquarum g0D0re cf. R. Unger, Thebana ParadoXa,C0r0ll. V p. 367 sqq. 0t Kret schiner Ρ. 78 Sqq. ad DF. 35. Non solum d0 eo Bospori fluvio ab aliis non commemoratum g 1δi. est sod etiam, quis Phasethon sit, n0mo ruttulit. vix Mulierum recte puto Philostsephanum intellegendum esso censuisse FH G. III p. 32sr. 27 . De aliis uiusmodi requis nemo tradidit, quamquam frigorem aquarum mirabilem non raro tetigerunt auctores antiqui.d PF. 32- Quamquam 40 lacu Asphalti te permulti commemora Verunt, 35. g 1J2. tamen Diodorum tantum ut fortasse Vitruvium eodem auctore atquePF. HSum esse apparet. de Cysti r o H0rodoti tantum exstat narratio, unde hausit Sotio pers0nutus; de S i r y m o ii se et Bospori flumine alia teStimonia non exstant. num re vera eXistimandum eSt, ISig0nlim, quem R08e, Bolide, Ruseli a permultis auctoribus adhibitum esse putaverunt, haec perscripsiss08 quid de his locis existimaverint, non indica Verunt. fortasse autum e particula δὲ in cap. 36 adhibita aliquid colligere licet. capita 28 3l cum mirabilibus auscultationibus
cohaerere videntur, 36-39 cum Varr0ne. a vero abhorrere non
123쪽
ptito etiam 32-35 e communi fonte hausta esse rerum scriptores nonnullos adhibente.
Quem sontem Sotio personatus ipse an Isigonus adhibuit Θ capitis 36 particulam ct S0tionem personatum puto in Seruisse, ut inde neupit0 30 alio auctore se usum esse apparent. Quae non hoc loco bd in totius libelli Florentini conspectu discerni oportet; V. p. 161, 6. 161, 2. De urbe Λmyclis a serpentibus del0tu pru0ter Sotionem pers0- ad PF. 36.
natum nemo Graecus Videtur commemoravisse. ut apud auctores g 143. Romanos complures de hac re narrationes exstant hae
Survius in Verg. Aen. X 564. Tu itis reonavit Amyclis inter Cuietum et Terrucinum oppidum eonstitutum est a Lacedaemonibus, qui comites Castoris et Pollucis fuerunt. . . . et ab Amyclis, proviraciae Laconicae civitute, ei inditum nomen est. Lacones itaque isti cum secu dum Pytho90reum se tum aeue te omnium animalium abstinerent - unde Iuvenalis cunetis animalibus ubstinuit qui tamquum homine - et ex vicinis pcdudibus nu os solentes occidere nefas p/uarent, ab iisdem interempti sunt unde Amyclus tu itus dieit. Solin. 2, 32. deinde Amunctus, quas Amyclas ante Graeci condiderunt, Se J entes fuβα ere. Plin. n. h. IH 59. dein flumen auferitum, sui, a quod Terracina opq dum, linoure Volscorum Anxur dictum, et uti fuere Amyclae, sive Amynciae, a Serpentibus deletae. dein locus spe uncae, lucus F)ιndumis, Caieta portus.
consentit locum inter Caietam et Terrucinum fuisse enarran S. qua de causa Servium quoque etsi non omnia tamen nonnulla Varroni debere ut puret. S0tio autem personatus cum Servio nonnullis consentit et cum Varr0ue cum Servio: puludes - λ μυη, Lacones ... - ἐVO ZO0VTες,
124쪽
Terra . - Ταρρακ. cum Varrone: in Italia - zης detαλίας. ερημος delet S. Sed quom0do auctores inter se cohaerent 3 num J Sigono auctore Varro rem descripsit, oumque adhibentes ceteri Boniani γNemo tam inepta censuit, nam ISigonum apparet praecipue de lacu Myclaeo sive Amyclaeo disputa 88e, de quo ceteri non commemoraverunt, vel, ut ServiuS paludes memorans, tetigerunt tantum. immo Isig0nus vid0tur sicut in capitibus 1. 4. 12 conscribendis se rerum gestarum vel fabularum reliqua descriptione aquae mirabilis causa illa descripsiss0. Varronem igitur et ceteros eum adhibuisse a verisimili abhorr0t, cum fabulas illas servaverint. Isigonum autem apparui se fonte hausisse, quo similia enarrata erant atque apud Varronem, ne dicam ipsum Varronem Isigoni auctorem fuisse. sed Varronis nuctorem vel alium , Varronis compilatorem Isigoni auctorsim fuisse, quamquam Veri simile esse non Videtur, non plane abnuo. sed de hoc capite solo discerni non potest; contra oportet cum aliis l0
Sen. n. q. IH 25, 8 9. ipse cid Cutilius nu untem insidum vidi et alist in odimonis lueti vehitur laeus in Statoniensi est . Cutiliarum insula et arbores
habet et herbus nutrit: tamen aqua sustinetur et in hunc usque illam partem non vento tantum sed aura in ellitur, nec i/mquam ilii per diem et noctem uno loco statio est: adeo movetur levi flatu. 9. huic duplemcatisa est: aquae 9ravitas medicatae et ob hoc ponderosae, et ipsius in- Sidae muteria vectabilis, quae non est corporis solidi quamvis arbores alat. fortasse enim leves truncos frondesque in lucus varsus finguis humor a Mehendit ac viniit. Plin. n. h. Π 209.quuedum insidae semper fluctuantur, sicus in agro Caecubo et eodem Leutino, I uisensi, Statoniensi, in Vadimonis lacu, ad Cutilius
aquaS opaca Sili re, quae numquam die ue nocte eodem loco visitur, in Lydia, quae vocantur C daminue, non ventis sol, in sed etium contis, quolibe it, ins sisse. v. 13. 118 init.
125쪽
in tigro Leut o Cutiliae lucum, in quo fluctuetur insulti, Italiae umbilicum esse, M. Varro trudis. Varro de ling. lat. V 71. et hyn hue ' comitiis ad lucum Cutiliensem a commotu, quod ibi
Macrob. Sat. I 7, 28. nec illum causam, guae Saturnalibus ad80natur, ignoro, quod Pelusgi, sicut Varro memorus, cum sedibus suis pidsi diversus terras petissent, confluxerunt plerique Dodonam et incereti, quibus haererent lo-
lueu Cutiliensi enutum natantem γ) insulum deprenderunt, an lissimus enim euespes, sive ille continens limus seu paludis fuit coactu compugnvirgultis et urboribus in silvae licentiam comptus, luctantibus fer omnem lucum fluetibus fugabatur u i dos ei hoc etiam Delo factu sit, quu
126쪽
Plin. op. VIII 20, 3. laciis nomine VadimoniS ... 5. . . . inNatant insulae herbidan ... 6. . . . interdum discordantibus vent/bus digeruntur ... 8. quo tulerit ventus. eX deScripti0ne copiosa excerpta sunt.)
nonnullas lacubus innatantes insulas eodem sere Ordine enumeranteS, quamquam non omneS de omnibuS commemorant. quod Plinius plures enumerat quam Seneca, mirum non eSt, nam etiam apud Sotionem personatum nonnulla de lacu Benaco narrantur, de quo Plinius non commemoravisse videtur, qui simul de Lydiau insulis in lacu natantibus refert, quas Sotio qu0que lier80natus post lacum Va
Quomodo autem haec congruentia effecta est 3 collatis Plin. II 209 et III 109 cognoscitur vori simillimum esse, quae Plinius II 209 tradit, ipsa qu0que Varroni deberi. si autem Varroni haec Pliniana debentur, Senecae quoque verba licet ad eum referre. qui praeter Plinium solus de lacu in agro Statoniensi sito memorat, quem aliquilibrarius videtur falso eundem ac Vadimonis esse scripsisse ses. Nis-sen, Ita l. Landes unde II 335). diligentius sit Plinius et Seneca lacum Cutiliensem descripserunt, quem a Varrone aliis quoque locis descriptum esse mirum non est, cum Reatinu8 e8Set, beate autem 0ppidum prope a Cutiliis situm ses. Plin. n. h. II 209. III 109. D.
η 147. Macr0bii narrati0 aliqua ex parte cum fine narrationis Senecae consentit. Dionysium autem HalicarnassenSem apparet ipsum qu0que Varrone usum esse. nam de Pelasgis idem narrat atque Macrobius Varronem n0mine asserens. et ne Dionysium Graeco auctore
127쪽
aliquo usum esse putes, a Varr0ne quoque adhibito, versus ill0s D0donaeos offerente, ipse Dionysius monet Lucium Manlium d6 illis versibus commemoravisse narran S. qui L. Manlius, vel potius Manilius itinerarium videtur conscripsisse narrationibus mirabilibus refertum a Varrone adhibitum ses Schan et I Τ 2 1909J 507 83. Romano
apparet Varronem debere auctori, quae non ab ipso visa descripsit. Festus autem, cum Graecum nomen Κοτύλη, indicaverit, eodem Varronis loco usus esse videtur, quo Macrobius et Dionysius, versus
Sotio per80natus quamquam copiosam descriptionem Benaci la- g 148. cus esse dicit, tamen haud scio nia, quae auctor eius de lacu Cutiliensi tradiderit, ad Benacum transtulerit. nam verba κατάφυῖος - οράς respondent Senecae ,arbores - in ellitiir certe autem Seneca, quamquam ipse lacum Cutiliensem vidit, verbis ex fonte suo haustis rem describere potuit. ipsius autem verba haec tantum esse videntur : ,acleo movetur - vectabilis . finis autem descriptionis, cum Macr0bii similis sit, Varroni videtur debori, sed fortasse ex alio Varr0nis loco depromptuS OSSe. Soti0nis autem personati et Senecae consensus eo effectus e880 g 149. videtur, quod eodem auct0re usi sunt. Sed quis fuit is auctor 8Varronem Senecae auctorem esse a veri simili non videtur abhorrere et cum non solum rebus ii8dem nonnullis narratis sed etiam verbis adhibitis maxime consentiat cum Sotione personato, sontem Sotionis personati apparet aut cum Varr0ne arte cohaesisse aut ipsum fuisse Varronem. Latine autem scriptum fuisse librum a Sotione personato
vel eius auctore adhibitum e verbis λάκος ΟὐαδίμωVος καλουμευηλῖμυη licet conicere. Nam lacus Vadimonis s0lus inter auctores Graecos Polybius mentionem fecit forma usus Ῥάδμωυ II 20), vocem autem λάκος lucus Graeci non adhibuerunt auctores nisi de lacubus Italiae disserentes Romanis ut videtur auctoribus usi. cf. λάκος p. 140 1. Latino e fonte Sotionem pers0natum haec hausisse manifestum est, non Solum propter ea argumenta ad linguam pertinentia sed etiam quod cum auctore Romano Varrone eum arti8Sime cohaerere
Sed ex Isigono Sotionem pursonatum haec deprompsisse existi- g 150. mandum est, an ipse e fonte illo Latine scripto hausit 3 utrum
Varro haec ei obtulit, an auctor eius, an auctor Varrone USUS 3ISig0num Varronis auctorem fuisse neminem puto eXistimaturum esse, cum Varro partim ab ipso visa referat spartim auctore Latine scribente usus sit et de his lacubus in Italia sitis Graecum auct0rem
128쪽
- 116 ab eo adhibitum esse, a vero abhorreat. et cum Varro illam enu-m0rati0nem a Plinio Seneca S0tione personato repetitum primHS conscripsisse videatur, de Varronis auctore cogitare non licet. Isigono
autem haec duberi, cum PF. 13 14 et 27 28 si ii oberi partim relatum sit partim inde c0ncludendum sit, veri simillimum videtur.
Quibus do causis Isigonum Varrone usum e88e puto; utrum alius inter eos auctor intercesserit annon, discerni non poteSt, Sed ipsa res eo non mutatur. ISigonum post Varronem scripsisse inde coniciendum eSt. quod a vero non abhorrere infra demonstrabo
p. 159 160. 162 163. 151. At Strabo IV 6, 12 C 209 refert quingenta stadia longum esse
lacum Benacum, Sotio autem pers0natus circuitum lacus Benacie8Se Studiorum quingentorum. quam metrorum indicationem Sotio personatus videtur auctori Graeco Straboni similia referenti debere. quod ut statuanius, nihil impedit, cum Isigonum capita 8. 17. 28 ex duobus auctoribus collegisse veri simillimum esse demonstraverim.
usos eSse ratus. quamquam Plinium libri s0cundi partem maximam set Senecam multa libro III naturalium quaestionum descripta Posidonio debere non abnuo, tamen haec non Posid0nio sed Varroni viduntur deberi. iniuria enim Rusch Mucianum inter Posidonium et Plinium int0rcussisse videtur statuisse, quem ex Varrone Posidoniana Sumpsisse veri similius est Τ). Senecam autem non totum librum III Asclepi0d0t0 Posidonium secuto dubsere etiam inde cognoscitur, quod se ipsum Cutilias aquas vidisse interposuit. Itaque Varronem hac in re tradenda Senecae auctorem fuiSSen Vero non videtur ab horrore. Seneca autum sicut Plinius et Sotio personatus Lydiae mirabitum aquam simul deseripsit Th00phrasto Ructore. quid de eo nomine allato censendum sit, v. p. I 18 I55.152. Lacum Vadimonis copiose et eleganter descripsit Plinius ep.
VIII 20, 3 sqq. Strabo XIII 1, 67 C 614 5 du insula in Etruriae lacu
nutante commemorans Statoniensem vel Vadim0nis significare videtur; qui lateres aquae innatare rurari in Pitana et in Hispanin loco eodem Posidonio auctore. Ρlinius autoni II 209 sn. de lacu Tarquini sensi, Mula II 82 do aqua prope fontem Salsulae in Narbo non si provincia profluente Similia mem0rnt.1) qua in re etiam ab Ernesto Gras et Carolo Landi quaesit. p. 84 sqq.) et Capellio) diss0ntio Mucianum intercessisse iure negantibus, Papirium autem Fabianum interponentibus. eum unim do mirabilibus aquis tradidisse nullo lo
co relatum est. Varronem autem puto diversis auctoribus usum non uno tantum
libro ea descripsisse, quo factum sit, ut Plinius Varrone usus res libro II aliter deseribere potuerit atque l. XXXI.
129쪽
Do insula autem C li 0 in in i aquae innatanti in Adgypto rettulerunt: Hecat. ap. St. B. S. v. Nil διέ. Hiit. II 156. Mela I 55. Cf. insulad Deli sabulam a Macrobio quoque tactam p. 113) cf. Rutili0ps ad Sen. n. q. III 25, 6 p. 193. Spantium. ad Call. hymn. in Del. 36 p. 407 8 vol. II). Berger, Myth. Cosm0gr. d. Gri0chen p. 31 Myth0l. Lex. Suppl. 1904).C utili a d aquase vim a Seneca n. q. III 25, 9 10 memoratum g 153. qui alii descripserint, enumerati sunt p. 45. Cutiliarum autem nominis formau adhibebantur hae: Cutilia - au laeus): Va.-Ρlin. III 109. Fest. Pauli epit. p. 51, 7 8. Cutiliae: Sen. n. q. III 25 8. Vitr. VIII 3, 5. Ceis. IV 12. A qua Cutilia: Plin. n. h. XXXI 59. Cutiliae aquae: Plin. II 209, XXXI 10. Suet. Vesp. 24. Cutyliae aquae: Cael. Aurol. III 1, 10. Cotilino aquae: Cael. Aurel. III 2, 45. V 2, 40. 4, 77. Laeus Cutiliensis: Va.-Macr. sat. I 7, 29. Va. l. l. V 71. Κοτυλόα Tθλις : D. Hal. AB. I 15, 1. Kctbλη vel Iccetυλίη πῆλις : D. Hal. AB. I 19, 2.
Saepe tractatas e8Se. sed rerum perturbatio, quae iam a nonnullis veterum sacta esse videtur, ab iis maior reddita est: plane Separare
30 et 43 hoc libollo n0n licet, eum Strabo do Coloe apud PF. 39
descripta similia rettulerit atque S0tio personatus c. 43, qu inquam, qui alii de his robus tradidorunt, hanc permutationem non commi-Serunt. cohaerent enim praeter Strabonum cum capite 30 Seneca et Plinius: PF. 39.
Sen. n. q. III 25, 7 fin. sunt enim multi pumicosi et leves sc. lapides' et qu/bus quu6 60H-stunt insidue in Lydiu, nutant: Theophrastus est relictor.
130쪽
quaedam insulae semper fluctuantur, sicut . . . in Lydia guae Γο- cantur Cala mina e non ventis solum sed etiam contis, cpto libeat, inpulsae, muliorum civium bello Ilithrid illeo salus. g 155. Quamquam ut apud Plinium coniunctae Sunt eae narrationes, tamen Sotio personatus cum eo parum consentit. itaque cogitandum est de auctore eo, quem secutuS de lacu Benaco commemora88e videtur: sicut cum eius auctoriS verbis Varroniana permiscens cap. 37 conscripserit, Varrone auctore de Lydiae insulis memorass0 videtur vorbis illum quoque auctorem SecutuS. Theophrasti autem nomen utrum Varro an alius auctor Senecae obtulerit, non plane perspicuum est. neglegendum non e8Se videtur a Seneca do Lydia ante lacus Italicos commemoratum esse, a Plinio autem et Sotione personato postea. Senecam puto verbis eius auctoris, unde Theophrasti nomen d 0prompsurit, pauca illa de Italiae lacubus, auctore Varrone, interposuisse. Theophrasti ergo n0men Plinii auctor non perscripsit, vel omnino Theophrastum non secutus esSe videtur. inelite apparet Paulum Rusch Theophrasti mem0riam apud Senecam delendam es8e cen- Sut 8Se, quam sententiam mihi quidem n0n probavit p. 33). nihil autem impedire manifestum est, ne Isigonum Varrone et alio auc-t0re fortasse Senecae) usum, c. 39 conscrip8isse StatuamuS.
g 156. Theodorus B e r g k v. p. 34) errasse videtur, cum censeret pro ορκουμcVας legendum esse ορχουμcvας. nam haec confudit cum Plinii de Saliaribus narratione et aliis, quae de saltati0ne in Lydiae lacu tradita sunt. fugit eum, ut videtur, hoc loco non de salientibus sed natantibus insulis agi. Nam cum PF. 43 cohaeret PF. 39 00 tantum quod Strabo de Diana0 Coloena se lacu similia memorat atque Sotio personatus cap. 43, qui Coloem nomen cap. 39 perscripsit. at apud insulam Talam PF. 43i nympharum non Dianae fanum fuit. Dianae autem Coloenae lacus idom esse videtur atque λίμυη Κολθη ab auct0re Florentino memorata. veri dissimile non es8e puto nomen Calaminarum a
Plinio allatum e Κυλξης c0rruptum esse, cum falso de calamiSc0gitaretur sed non de calamis a PF. 43 memoratis, qui huc non pertinent).
Quid de Strabone cogitandum sit, infra explicabo p. 120 I60i.
apparet autem de insulis salientibus non cogitasse auctorem Florentinum. ορχουμένας ergo cap. 39 non licet corrigenti Scribere. Sed
157. At utrumque mihi vid0tur 0mittendum esse. nam cap. 37 etiam