장음표시 사용
441쪽
Parilibus optime seri serunt: quidam et nutumno iubentque, quum hieme seratur, aCeto Se Inen Per laudi. Eruca quoque et nasturtium, vel aestate, vellite me facillime nascuntur. Eruca praecipue frigorum contemptrix , di ei sae est, quam IaCtuca, naturae , concitatrix Veneris: idcirco iungitur illi sere in cibis ut nimio frigori par servor immixtus temperamentum
aequet. Nasturtium nomen accepit a narium tormento. Et inde vigoris significatio proverbio id vocabulum usurpavit, Veluti torporem
dietum, in Aduv. pag. 2 5 , et Gallis quoque basilia. A Mathioso in lib. IlDioseor. pag. 533, pingitur ae rate, et ocimum medium nuncupatur. Inhorio Begio vidimus. Parilia Romae celebrata valend. maias , diximus stip. libro e. 66. Colum. XI, 3, seri oelinum eirca idus iubet. II. Quidam et aruumno. Colum. XI, 3. Etiam aprili quum seritur, ut cito nascatur, aqua calida persundi Pall. iubet in Aprili, l. 3. Ertica quoque. Iia Pallad Itia lib. II in lan. t. 44, pag. 44. Nostris, ro ette. A Nalthiolo pingitur in lib. II Diose. pag. 530. B. Emea. In Priapeis : Niam quamDissidear satis parastis, Emearum vias est derim maniplis, Fossas inguinis in terram. Quin et eruca sacra Priap est, atque ideo prope eum seritur. Columella in Ilorior vid. paulo post. Et in Priapeis r Et ipse longe nocte dormiat soli, Ligidinosis inetia se eis. Auetor Moreti: In hiaque ea
Venerem roυ aras emeia morantem.
Ovid. in Amoe. Ex horto quiae Uenti herba salo. idem e me miratis reticus aprum est talare satiees. Da L.
Galen. de alim. Fae. II, 53, p. 36 . Columella in Hortulo: m quae ρει- fero serieis Misina Priam , Ex-
euri vi Veneri tardos emea mari Og Nareellus Emp. eap. Lxxxvi r Ada ridiantium seminis mamiar dame eam dae clam biLal. quo ira quisque inopia seminis M IMortire perspexerit rDei politis assidue inmetam man Meel. Idetreo solaees emeas Ovidius voeat.
τἰ dea, inquit apud Nonium Varro , ab eo diei quod nasum torqueat 3 . Et
aueloe Noreii: Quaeque trahiae victi νtillias nasi lia morsu. Porro nasturii; iconem apud Lobelium vide, in obia serv. p. 06. NostrIs, errason alensis :Nathonensibus , Has ore. II Naritim tormerito. Κόρδαμου , κα-ρnua uox, quia caput aeri ea lore suo
ientat. Unde in pigros, ignavos , et desides Crasteis est proverbium, κάρδαμου ἔ H. Nasturtium comede. Frooe Mo. Vos,ium vide in Elymol. verbo Ni tirlitim. Auctor Geop. lib. Xll ,27: δε τοὐς εαθὰ,τας καρ-
442쪽
XLV. Ruta quoque seritur Favonio, et ab aequinoctio autumni: odit hiemem, et humorem, ac simum. Apricis gaudet et siccis, terra quam maxime lateraria. Cinere vult nutriri: hic et semini miscetur, Ut careat erucis. Auctoritas etiam peculiaris apud antiquos ei suit. Invenio mustum rutatum populo datum a Cor
nelio Cethego, in consulatu collega Quintii Flaminini,
Comitiis peractis. Amicitia est ei et cum sico, in tantum, ut nusquam laetior proveniat, quam sub hac arbore. Seritur et surculo, melius in perforatam sa- abam indito, quae succo nutrit comprehendendo surculum. Seritur et a se ipsa: namque incurvato Cacumine alicuius rami, quum attigerit terram, statim radicatur. Eadem et ocimo natura, nisi quod dissicilius crescit. Sed durata runcatur non sino difficultate,
csai. Altini Oese res nasltinio meruisa mine stitilliores madere. II.
XLv. Rura otio a. Pingitur a Lo-holiri rula hcirtensis in Observ. pag. 506. Gallis, de Ia me. Et hane auiuismao seri, disseret hiense martio praeeipii Colum lib. XI, e. ult. H. Odia hiemem. Theophrast. Bistoe
VII, si A vis et smium, inquit,
Aprieta. pallia. IV in Martio, L s,
pag. 90 r Prosequuntur etiam malediis elis, et maxime in gerra soluti lineris potium, quod prodesse certisaimum est. Colum. Ni, 3. II Terra quum maxime lateraria. Laisteriit os parietes dicimus. ex lateribus cotistructos. Liateriariam terram , quaecipia sit tingendis lateribus. GELO. Cinere II. Pallad. l. e. Hoc mensa
rtila seritur locis uritas, solitis cineria inspersione eomenta. II.
In e multi. An. V. 42 . Sed villo facii consules abdicarunt, in Fastia quidem est adnotatum. II. Amicitia ear ei et eram seo. In sco iam inseri Theophr. refert, lib. V, cap. 7 de Caus. Dan. - Amitalia. Pallad. l. e. Gδ fei ortoris umbra lihentitis ae iraei . Adde et Arist. ecl. xx, probi. 38, quaerentem : Quam ob eausam ruia iustia in sciam pulcherrima , plurimaqite proveniat 3 II. II titis in perforatam. Pallad. l. e. Non tii ramulos risiae perlusiae Di e
Seritur et a se ipsa. Nempe propagine, uti sere de rubis dictum est, XVII, 2 . Sie etiam Pallad. loci eit. II M. videm et ocimo. Vt propagine ni
mirum, aeque atque ruta Mratur. N.
443쪽
Pruvitivis hulceribus . ni munitis manibus id fiat, oleo vodefensis. Conduntur autem et eius solia, servanturque susciculis. XLVI. Ab aequinoctio verno seritur apium, SeminCpaululum in pila pulsato. Crispius sic putant fieri,
aut si satum Calcet aP cylindro pedibusve. Proprium ei, quod colorem mutat. ΙΙonos ipsi in Achaia, com- nare victores sacri certaminis Nemcae. XLVII. Eodem tempore seritur menta planta: Vel
tisaeari, qtiam nisi eo mereria , Pertiiciosa nnus Niti hutiem. Si omen per ignorati iam nuda mianti ruri Meris , et prurigo inque rumor incesserit, Oleo
hiade perungiat . II. XLVI. Ah aequinoelio. Pallad. v in Aprili, t. 3, et Colum. XI, 3. II. In pila pulsato. Hoe est, in vase concavo, sive mortario , pinsi prius
Nece, se est. De pilae vocis usu, eo
Lerid , semen eius iuditum Piliae , et avitigneo palo pinsitum ea pollinumquain linteolis ligatum obria. L Poteste iam circa hanc verum feri eriaptim quatit cumque sinum, si iam est
niartim , inerementiam eius citctim Aro
eylindro eoerceat. Sic ellain Pallad. I. e. et Theophr. Dist. II, 5, et de Causs. v, 6. II. Honos ipsi. Iuvenal. Sal. Vill, v. 226 , Graiae e vitim meruisse coronae. ideireo Nemaeum apium dii
eandro dicitiae in Theriae. pag. 47 ;Suid. t. Il, p. 2 3, Νεμεας σέλι α. Plutarch. Symp. V, quaest. 3, quibus adde quae diximus XV. 5. H. Nem M. illie viridi vivoque apici
ide quod adnotatum est lib. XX . c. m. Olympi eos ludos Ilercules in honorem Pelopis instituit. Corona in his suti ex tileasito, vel olea eallislephano. Pythios Delphis Diomede, in honorem Apollinis, qui Pythonem
serpetilem ititeremisset. C rona, lauarus. Isiliniicis in Isthmo. et Megarensium sititi, iuxta Corinthum, ad dioptutii delut rum, ititer Aegaeum ei lonium mare, Theseus, aemula istione Herculis. Corona principio ex apio, deinde ex pinu, ac tandem telori praemium centum drachmae, iii olvmptotileis quingeniae. Ne maeos in honorem Arclienturi Lycurgi silii, a serpente necati, quum super apium reptaret, eelebrarunt. Corona apium. Alex. ab Alex. V, e. s.
XLvII. Eo. em . . . Planta. Trans ferri metitam in plauia ait aequinO
444쪽
si nondum germinat, spongia. Minus haec humido
gaudct. Aestate viret, hieme navescit. Genus eius silvestre mentastrum est. Et hoc propagatur, ut vitis, vel si, inversi rami serantur. Mentae nomen Suavitas odoris apud GPaecos mutavit, quum alioqui miti tha
voCuretur, unde veteres nostri nomen declinaverunt. Grato menta mensas odore percurrit in rusticis da.
pibus. Semel sata, diutina aetate durat. Congruit pulegio, cuius natura in carnariis restorescens saepius
elio vernor ae si nondum germinaverit, radice seu sporagia, ut diximus. Pingitur a Dodonam, menta priaria, p. 95 II. - Menta sis Dιdin. gymn. gen. 4 402 IV. Lώδ. Juss. . De hae speete, tit de sqq. susius age inti, in libb. sqq. ED. P. finis hiseo. Ita satie libri omnes. At ego libentius mullo agrioverim , Aon minias hiare gaudete ut ad apium . de quo proxime sermo. respiciali illud enim porinde se me . tam humido laetari Columella scribit, XI, 3r Aphiari, inquit, praeeiptio aquia laetat , et ideo secundum sititem eommodissime Ponitis. Et pauloi, sit M. neri diaeem insitiorvi titiginem e quam Oh e sum inriti sint mmense martio recte poni P. Nisi sorte, id quod simile veri arbitramur, de eae . non de solo humido. iii tello,itaueior, quoniam proxime sequitur,
et, Oppἰ antis III A uυτeχius vocat, quod Mioiham Coeyli filiain, Plutonis anileam adventanti Proserpinae insensam et minitantem, Ceres in Σακηυ βοταυκυ mulavit. Eadem sereleguntur apud strab. VIII, de monte Ninitie. Improham herbam v at Oppiani interpres, quod ante eoitum apposita mulierum gentia lilius, e niseeptum impedit ; vulnera , si inseratur, eurari prohibet; lacli mixta ante eoagialum, densari non patitur, quae Florentinus lib. XlI Ge ponteora traiadii. Rhodig. liti. X, c. 22. DALEC Mentiae uomen. Di scor. IIl. 4s :IIδυοsuec, οἱ δἐ Hsθχυ. Et Gale . de simpl. med. Fae. VI, p. 4 6: Il φυοσ- μου evior di m λυ ευωδη προσαγο
Congruis ptilegio. Nostri Utiliae voeani. Regium vulgatum, mi sotrortili delineatue a Lobelio, in Ob . p. 266. De pulegio porrci in earnariis r solescente diximus XVill, 60. ll.
445쪽
44 a C. I Lirili NAT. HIS T. dicta est. Haec quoque servantur simili genere, mentam dico , pulegiumque, et nepetam. Condimento immtamen Omnium fastidiis iacuminum amicissimum. Nascitur in summa tellure vix haerens, et in sublime tendens. In putridis et calidis maxime locis, medio Serendum vere. Alterum eius genus Silvestre, quod rusticum vocant, alii Thebaicum : si tritum ex aqua
pote tuo, in dolore stomachi prodest. In Carpetania nostri orbis maxime laudatu P: alioqui Aethiopico Asri- coque palma est. Quidam huic Aegyptium praeserunt.
est. Hippofolinum Graeci ilaci ina caulis sui nascitur
m neperam. Quae silvestre pulegium etiam appellatur, potitivi s Niage. , ide Dodonaeum, p. 98. Alia est nepeta vulgaris osset narum, quae menta ea laria, ι' urse uti ehat. Alii Nepilam scribunt. II.
minum. Cuminum Latini iuxta et Galli voeanii Nebraei ipsi
cammon: ruia nostra, cumin. Viri in que genus sativum et silvestre. quale
nos vidimus, a Dodonaeo pingitur, p. 29s. II. In dolore stomaehi. Adversus toris mina et inflationes. hibi tritum ex aquae ex vino ad imbecillitatem sto. maehi, iubet Diosc. III, 69. II. In Carpetania. Diosc. loe . et . in Carthagine Dispaniae oppido. Tole tum in Hispania est Carpetanorum
Aethioi eo Quod Ilippoerales regium voeai. quoniam illud palmare putat. inquit Diosc. Is I, eap. 68, secundas dὰ seri Aegypto. XL l. Sod .... olusatram. Sive atrum Olus, sie dictum a semine et radice atra. Colum. XI, A: Airum
OCant, alii Smyrnium. E. Seritur ut radice. Succum
Addo Apuleium lib. de Virtutibus
Nieandri in Theriae. pag. 30: To
Cave porro agi cune existimes de hipposelino. de quo instituta est oratio cap. 37, quanquam et illud smyenium nuneupatum sit teste Diose. III, 78. De smyrnio vere ae proprie dieto Nunc sermo est, cui etiam in Citieia bipposelini trihula est appellatio. ut prodidit ipse Diose. cap. sq. Hippo- selinum illud Theopbrasi; est, idem. que smyrnion Diose ridis . a Mat. thiolo delineatum , pag. 773 , quale in horici Regio visum a nobis. De eo rursum Lb. XXVI l, cap. 409.
446쪽
eius colligunt, myrrhae saporem habere dicunt: au Ctorque est Theoph Pastus, myrrha sata natum. Hippo- Selinum veteres praeceperant in locis incultis, lapido
Sis, iuxta maceriam seri: nunc et Pepastinato seritur,
et a Favonio Post aequinoctium autumni. Quippe quum a cappari quoque seratur siccis maximo, area in defossucavata , ripisque undique circumstructis lapide : alias evagatur per agros, et cogit solum sterilescere. Floret aestate: viret usque ad Vergiliarum occasum, Sabulosis familiarissimum. Vitia eius, quod trans maria noscitur, diximus inter peregrinos frutices. XLIX. Perogrinum et Careum , gentis suae nomine
vissimilis e quiuiam omnino mum hiam id esse asseMeriant. II radice politis
Ativior Q. Vettia haee sunt Ceaeei eriptoris, Ilist. IX, 4 1 Και etiυες
m raediam loriea, ne possine erim Perrumpere praeciieti semitiis finieri: uia fere per loliam nArtim vagiatim , nisim intento aliquo pro ibiti sing. . . . Et noxium virus hialent. aueco 'E suo sterile sotam re tin . Capparis ita Gallia. - Prier, vel ut aliis visum est esserre, tin clipier. Capparis retuso
scilio apud Lohel, in observ. pag. 359. Notispelli in holiis pulere et piose Duliea . II -αmviris spinosci: de qua sustus Noster agit, XX , 59. ED. P. Floret . . . Diret, elα IIaee quoque Theopbr. IIi,t. VI, 5. II. Gliarisis. 3 Theophrasi . l. e. Xa radi υραμ te και λε γε ori χωρίοις.
Pingitur u laodonaeo, pag. 297. fritillieitia enisi titimitiari: apud Cermanos Bohemosque. non in Camara ado. unde origo nominis, Deque a Dasci prodit. II - Gium cursei Penet.
447쪽
appellatum, culinis principale. In quacumque terra
sori vult Patione eadem, qua Olusatrum. Laudatissimum tamen in Caria, proximum Phrygia. L. Ligusticum silvestre est in Liguriae suae montibus: suritur ubique: suavius sativum , sed sine viribus. Panacem aliqui vocant. Crate vas apud Graecos Cunilam bubulam eo nomine appellat: caeteri fere conygam, id est, cuniluginem: thymbram vero, quaesit cunila. IIaec apud nos habet vocabulum et aliud, satureia dicta in condimentario genere. Seritur menSesebruario, origano aemula. Nusquam utrumque ad
ditur , quippe similis effectus. Sed cunilae Aegyptium
origanum tantum Praesertu P.LL Perogetuum fuit et Iepidium. Seritur a Favonis: dein quum Dulicavit, iuxta terram praeciditur; tunc
ἐπιπυιοι, ete. Eadem habet oribaissius, lib. XI. f. 201. Siler moti latium Dodonaei est, a quo accurale delinealue, quale in horto Regio vidimus pag. 308. Gallis , se multiine Osἰeinis nonnullis, seseli, sed salso. I. Li tisii eum Leois i m P vi d. dig. geo. 545 W. IIJ. Ju,s. ). ED. P. Panarem. Quoniam panaei heracleotico et viribus simile est, et radice atque caule , inquit Diosc. l. i.
In assignandis plantarum nominibus obiter indicat, non usquequaque approbat. Et salso quidein cunilae hu-hulae nomen esse ligusileo inditum diserie monet lib. XX, 60. B. Satureia diata. Thymbra igitur gemina , et utra ille assinis alterit altera Graeeorum, Latinorum altera, quae et satureia, thymbrae quidem aemula. et cunila appellatat sed discrepans tamen a thymbra. Colum. IX, 4
Thym ne, υel nouratis cunilae, quam satu etiam rest/ei υoeani. Et in Hortulo: Ee sntureia thoemi refrens, thmbrae que saporem. Acri honius Largus, cori Rcxxtur cunila, qutim aia retiam qui diam Doeang. Satureiam seu eunilam Galli nune sarrieris nominani. pingi
tur a Dodonaeo, p. 288. Thymbra,Pga. 287 . Viramque Regio in horto vidimtia. Thymbea in Graecia frequens. maxit eque in Chio, lesie Anguilara, pari. 42, p. 203. II. Ll. Lepidium. Gallis, pusserage Ieonem vide apud Dodonaeum, pas,*04: nos planiam ipiam in horto Hegio vidimus. Η. Iuxta terram. Cialum. Xl, 3: DIM
448쪽
Puncatur, stercoraturque: per biennium hoc. Postea iisdem lauticibus utuntur, si non saevitia hiemis ingravat, quando impatientissimum est frigorum. Exit et in cubitalem altitudinem , soliis laurinis , sed mollibus; ususque eius non sine lacte. LII. Gith pistrinis . anisum et anethum culinis cimedicis nascuntur. Sago penium et ipsum in hortis quidem . sed medicinae tantum. LIII. Sunt quaedam comitantia alioru in satus, ut
papaver: namque Cum brassica seritur, ac portulaca, et eruca cum lactuca. Papaveris sativi tria gonera. Candidum, cuius semen tostum in secunda mensa Cum
melle apud antiquos dabatur. IIoe et panis rustici crustae inspergitur, as IusO Ovo inhaerens, ubi inseriorem crustam apium gith que Cereali sapore condiunt. Alterum genus est papaveris nigrum . cuius scapo inciso lacteus succus excipitur. Tertium genus rhoeam vocant Graeci, id nostri erraticum. Sponte quidem,
δί- Neltit mretim Melisum demetere poteris, rarius tramen . eie. u.
Noe et panis. Annon ideireo dictum est a Virgilio, Cereala paria rep
Inferiorem ortitiam. Polluei, εὐιθιας inferior panis crusta , quae qMa sur-mum attingit ei suisθiost erusta verosi perior, magna ex parte vesicis bis l- Iara, et pustulata ατταρανς, sive ατ- ταραγος. DAL. Atiistim gentis. PaMM nois, apud eumdem Dodonaeum, l. C. B. Tertium genus. Quod libro sequenisi e . cap. 77, inter silvestria salivaque
medium genus Leit. Est illuη orraiatieum Dodonaei, pag. 444; Lobelii quoque, in obse . pag. 443. Apud
449쪽
C. 1 Ll Nil NAT. IIIS T. sed in ut vis cum hordeo maxime nascitur, erucae simile , cubitali altitudine, flore ruso et protinus dociduo : unde et nomen a Graecis accepit. De reliquis generibus papaveris sponte nascentis dicemus in medicinae loco. Fuisse autem in honore apud Romanos
se inper, indicio est Tarquinius Superbus, qui legatis a silio missis decutiendo papavera in horto altissi-ina , Sanguinarium illud responsum hac facti ambage reddidit.
LIV. Rursus alio comitatu aequinoctio autumni seruntur coriandrum, anethum, a triplex, malva, lapathum, caere lium, quod paede rota Graeci vocant:
simpl. med. VII, p. 207, ροιάς ovo-μαζεται. Et paulo post, ovouαζουσι ροias a. Rhoeada sane rectius diceret sed latino titu ae scino efferre maluit, quod et alias ei familiare est. Sie Q. Serenus, cap. xxxvira, p. 350, deisAia inseripsit, quum de ischiade ars
Graecorum postulet. Hann.sd in areis. In segetibus, Ev αρου -
ραις φύεται, inquit Diose. Iv , 64 , a quo ii, dem sere verbis deseribitur, Dii et a Theophr. II ist. IX, 3. II.
Vnde M. Areto του ρέειν, quod fuero ae deeidere sono . Dicisc. Niet. νωυ ροιὰς ώυομασταe Og διὰ eto ταχέως τὰ πιθος αποία aris. II. men a Graeeis aecepit. Plaeet id λυμου Plinii. Diose ridi sie voea. tur, quod ex eo suat laeteus succus. Caeterum omnibus generibus papaveris id eommune est. D L. De reli D. Lib. XX, 76. II. In honore aptiu, eie. Cereale pa-
pasere Virgilius appellat, vel quod Cereris estigies in templis id manu gestaret, vel quod in segetibus agri.
colae sererent, Di deae offerretur.
Brodaeus, lib. II. cap. 29. 1 a L. Ita Ditis s. Simile Thras3buli L. elum inaudierat, de quo IIerod. Terps. V, p. 324. vide L; vii in I, p. 39; Florum , I, 7, pag. 48; Fron-lin. Siraleg. 4 ; Valeri denique Max. Vii, 4, ra. 2. Dissidet a eaeteris seriptoribus Ouidius, qui in lilii, id sa etiam ait, quod in papaveribus alii,
Qui tigiatis a idio, ele. Tale suil
450쪽
ot acerrimum sapore, ignei cssectus, ae sntu horrimum Corpori, sinapi, nulla cultura, melius tamen planta tralata. Quin e diverso vix est sato semel eo liberare locum, quoniam semen cadens protinus viret. Vsus eius etiam pro pulmentario in patellis decocto , citra intellectum acrimoniae. Coquuntur et folia sicut reliquorum olerum. Sunt autem trium generum: unum gracile, alterum simile rapi foliis, tertium erucae. Semen optimum Aegyptium. Athe
nienses napy appellaverunt, alii thapsi, alii saurion. LV. Serpullo et sisymbrio montes plerique sca-
de quo dieiuri stimus, XX is, 34, quanquam et istud aliqui, ut Plinius
Plinius alter retulit . de Re raed. IV, 37, Ceristio, inquit, ignea Dis et
mi e seritis. Impositum certe coriapori pustulas, instar ignis . exelint quod in quibusdam in rhis sexpetii arraique Ii ee curatio mυωπ συὸς dicitur, de qua Caelius Aurelianus, Celm que
ipse passim. II. Sinopi. Moti arde. Vide ἰeonem repud Lobelium in Oh, p. 400 Λι-
sem n tenere disponis, stin Deo esse ραιerier quod ad esciam pia his, ν - stitis sumes transferendo. Ilaxn. Clara. Sine ullo sensu acrimonia .
Coquuntur er folia. Et eymae, de quibus Columella , lib. XI , cap. 3.
Sisii titium tritim. Iloe tergominum sinapis genus, nee Dios risi, nee Theophrasto notum. II. Mnienses. Ναπυ, Attiel. prossit et dixere, lesie Athenaeo. IX. De prima appellatione γαπrως. sti l eo essimus: θ2, t. ob similitudii .meum serulae iliuisiae semine; qMase egimus X lli,45, diei suspicaba.
mur Gαυρto v. quod aerimonia sua, seu laeerta. mordeat: est enim Grae eis laeerta σαυρα. Quam ob causamel σαυρsiens disere nasturtium, qui draci res torque . verum pro thusi, num
Diclum autem thiaspi tum sinapi fuerit, a θλαω , quod molitur , Dan ingiturque. II a D. LV. Ser ratio. Νostri fer De voeant. Pingitur a Mutili ioIo in Diose. III,