장음표시 사용
271쪽
tem. Hi autem beneuolentiae conatus admirando modo se adaugene per complacentiam. Nam quanto in altiori gradu anima inuenit DavΜbonum, degustans magis ac magis eius suauitatem, sibiq; complacens in infinita eiu pulchritudine, tanto etiam altius vellet exaltare laudes& benedictiones, quas ei tribuit, dicatque. Porro etiam qua mensura anima incalescit ad laudandam dulcedinem incomprehensibilem D s rsui, etiam auget dilatatq; complacentiam, quam illa accipit: &pet augmentum istud, illa se magis ac magis semper animat ad laudes eidem dilecto tuo depromendas. Ita ut affectio complacentiae, & laudis per
impulsiva reciproca, & mutuas incitationes ac prouocationes, quas habent inter se, sibi inuicem conferant magna & continua augmenta .
Et hoc fere ad instar philomelarum quae in suo cantu adeo sibi cO- placent, auctore Plinio, ut propter illam complacentiam spatio quindecim dierum & totidem noctium non cessent garrire, & more suo cantillare, conantes semper melius & melius, velut ad inuidiam usque concertare. Ita, ut quanto melius cantando se alterant, vel vocem suam mutando vocem alterius dum eam imitantur, assumunt, magis sibi complaceant. Et quidem augmentum istud complacentiae eas inducit ad magnos conatus tentandos, ut melius semper cantillando, socias superent, adeo augentes complacentiam per suum garritum, & vicissim garritum Per complacentiam, ut non raro mortem sibi costiscant, & guttur nimio
conatu, nimiaq; vi adhibita sibi diffringant. Dignae profecto aues nomine philomelael siquidem in amore, & propter amorem suae melodiae
Hem, Theotime,quam impense deliciosum dolorem, S eximie dolorosam descedinem recipit cor, quod tangitur ardenti affectu laudandi DEuM,&tamen post sexcentos conatus id praestandi pro dignitatest minus efficax & forte deprehenditis. Eheus vellet misera ista philo inela semper altius vibrare suos accentus, & suam melodiam ad apicem usque persectionis attollere, ut hymnos & laudes sui dilecti posset melius eu melius semper decantare: & ne dubita, quo excellentius eum
laudat, eo magis sibi complacet laudando; quo item magis sibi clam- placet laudando, eo magis sibi displicet, quod non possit adhuc melius laudare; &,t sibi hac in passione optimo quo potest modo satisfaciat, nihil non adhibet, nihil non tentat, nullam licet perdifficilem non ingreditur
272쪽
ditur viam: inter quae languentem nonnunquam contingit cader .
Siculi contigit glorioso S. Francisco,qui in mediis gaudiis quibus mire
afficiebatur ) DEuΜ laudando, eique cantando sua amoris cantica, copiose fundebat lac mas,&, si quid manu tenebat,ex debilitate saepe cadere sinebat,remanens ipse, ut sacra quaepia luscinia, omni adeo vigore exiit ut respirationem ex nimio studio& auiditate aspirandi ad lauda dum eum,quem nunquam satis laudare poterat, perdereti. Audi autem gratam similitudinem ea de re , ductam ex nomine ri quo sanctus hic amator suos Religiosos compellabat: eos enim cicadas vocitabat: eo quod media nocte DEI laudes decantarenta. Cicadae, Theotime, habent pectus plenum tubis, quo sit,ut videantur organa naturalia; &ut melius cantent rore solo sustentantur, quem quidem minimε ore excipiunt, eo enim carent sed sugunt linguaea, quam i medio stomachi gerunt. Per hanc omnem suum sonum tanto emittunt Clamore,ut nihil praeter vocem esse videantur. Iis similis est sacer amator: nam omnes eius animae facultates sunt tubi, quos gerit in pectore, ad deeantandas Iaudes & cantica sui DILECTI: eius autem deuotio in medio illorum, est lingua illius cordis, secundum S. Bernardum, Perquam recipit rorem perfectionum diuinarum, eum sugens &ad se attrahens, ut proprium alimentum; & hoc per sanctissimam complacentiam, quam inde accipit. Et per istam eandem deuotionis linguam
excitat omnes voces suarum orationum, laudum, canticorum, psalmorum& benedictionum, iuxta testimonium unius maxime insignis cica-darum Spiritualium, quae unquam cantando audita est: cantabat autem
Nonne enim idem hoc est, ae si dixisset Sum ego cicada mystica: anima mea, spiritus mei, cogitationes meae, omnesque facultates, quae intra me collectae sunt, sunt organa . o utinam omnia benedicant nomen, & resonare faciant laudes Da i mei l ut cecinit David e
273쪽
O iter beneuolentia nos indueit adivisitandu omnes creaturas ad D EI laudes decantandas.
'Nimis captus & inflammatus ardentiore desiderio Ia i dandi diuinam bonitatem, quam eius vires serant, post multiplices conatius, persaepe e semetipso egreditur ad 2 inuitandas omnes creaturas, sibi ut subsidio veniant ad obtinendum,& executioni mandandum id,quod animo
,- - α α concepit. Vti videmus tres pueros existentes in forn
ce Babylonica, in admirabili illo cantico benedictionum fecisse, dunx per illud quicquid in caelo, quicquid in,& sub terra est, excitant & inuitant ad a endas aeterno DEO gratias, excellenter eum laudando & benedicendo.' Ita & gloriosus Psalmista, motus affectu & pallione qua inordinate quidem, sed sancte ferebatur ad DEuΜ Iaudandum nullo se uato ordine,saltat de caelo in terram, & vicissim de terra scandit caelum,
diro miscue aduocans Angelos, pisces , montes . aquas dracone 6 aues,strpentes, ignem, grandinem, nictem, pruinam nebulam, &c eongregat sitis votis omnes creaturas,simul ut OmneS conueniant, & concordenta
ad pie magnificandum suum Creatorem; aliae quidem per semetipsas diuinas laudes celebrando; aliae autem praebendo occasionen,& argu mentum eum laudandi per admirabiles suas differentias , & proprietates , quae manifestant magnitudinem sui factoris, ita ut Psaltes Regiue compositis magno numero psalmiS hac cum inscriptione : LAvo Ars DLVM& Miniue, facto mentis discursia per uniuersias creaturas, eas actdepraedicandam maiestatem diuinam invitet, simulque insinuet, assi--net, de velut procuret magnam Varietatem mediorum & instrumento-xum celebrandis aeternae bonitatis laudibus propriorum; tandem tu . quasi in terram cadens, halitu & respiratione deficientibus rotam suam lacram psalmodiam hac vocis evibratione & eiaculditione,concludat, ro QNis sPIRITvs LAvDET DOMI ΝvM : issest, quicquid vita praeditum est. voacio sine vivat, neque respirςt, nisi ad beaedicendum Creatorem, α hoc idy Cooste
274쪽
hoc iuxta animos, quos alias iis addere intenderat. Metu sere Da tim
Hoc modo eximius S. Franciscus cantauit canticum Solis,& sexcenta alia excellentissimartim laudum praeconia, ut cordi suo languenti, creaturae properarent ferre auxilium , eo quod iuxta votum animae: suae charum suum Saluatorem pro merito non posset laudare. Ita etiam captestis sponsa prope emortua inter violentos assultus, quos faciebat ad Benedicendum & magnificandum dilectum cordis sui Regem: ehodum, clamabat. Eia ad sum comitω ; adeste , quia ad n diuinus ly οη , qui me per, contemplationem duxit ad cellam vinariam, iubens me degustare incomparabiles deliciin perfectionum sua excetrentia. In hac cella vinaria ita me dilui, di sancte, per complacentiam, quam ex ista pulchritudinis abysso traxi, inebriavi, ut anima mea tota sit languida, totaque saucia ex vehementicsimi amoris desiderio, quo impellor ad celebrandam sine intermictionetam eminentem bonitatem. Agitedum, venite, properate, obsecro, in . auxilium misero cordi meo , quod nunc totum quantum tabescit languore : amabo, ne penitus concidat, illud sustentate Julciteoribus,stipare malis, confortate, roborate fomcntis, alioquin animo deficiens, &Ianguens amore ia in iam concidet: complacentia enim trahit in id suavitates diuinas, quibus se ita ardenter replet,ut illud ia absorberi videatur ; at vero amor beneuolentiae idem nostrum cor facit egredi a se & exi se ipso, & illud ipsum abire facit in vapores suauissimi omnis generis Odorum, id est in omnia sanctarum laudum enco nata, S cum non possit. tantum laudare, quantum vellet, o inquit, veniant amabo omnes crea-
turae, flores suarum benedictionum, poma actionum, honorum,& adorationum contribuere, ut passim& ubique sentiantur odores effusi &diffusi ad gloriarn illius, cuius infinita dulcedo ita superat omnem honorem, ut nullus unquam labor, nulla diligentia, nullum studium sufficiat ad eum depraedicandum ' - . Haec, haec est diuina illa passio sagrans amore, quae inducit ad tot laudes D Eo dicendas, ad tot labores pro eodem suscipiendos, quae &addit animos Xaueriis , BarEaeis, Antoniis, & tot aliis e societate JEsu Religiosis; tot etiam Capit cinis, aliisque Religiosis, sicut&omnis generis Ecclesiasticis viris, ad subeunda infinita pericula, quae manere so-Ient ad Indos nauigantes, ad Iapones ad Marignanos, aliosque populos Gg a immani-
275쪽
immanitate Barbaros, multitudine Prope infinlios, ut eos Inducant, ad cognitionem 3c cultum veri DEI Haec eadem est sancta pasibio, quae inducit ad constribendos tot libros, tot volumina, ad fundandas tota ecclesias, tot altaria, tot pias domos e verbo,quae facit vigilare, laborare,quin de mori tot D E I seruos inter flammis amoris diuini, a quibur consumpti, dc velut deuoraria resurgent gloriosi
diu aliter desideνium Ludamdi D E VM faciat nos asstrare
Nima, quae se diuinae bonstati consecrauit per amorem, videns nota posse se desiderium, quod habet celebrandi praeconia sui dilecti adimplere quamdiu intermiserias huius mundi versatur; sciens insuper laudes, quae in caelo bonitati diuinae decantantur, modo . incomparabiliter feliciori S: gratiori , quam in terricd cantari. o, inquit o quam sunt depraedicandae laudes, quas beati Spiritus ante thronum caelestis mei Regi; depromunt i quam eorundem encomta sunt omni benedictione dignata I o quanta beatitudo, audire melodiam ancti Ismae aeternitatis i in qua per m tuu una concursum de concordiam vocum inter se dissimilium Sc omnino disparium Gnnt admirandi earundem concentur'; ad quos scitE 8e rite obseruandox de efferendos omnes partes, velut agmine facto, properant de dum nulla vult alteri cedere per sequelamcontinuam, &ancomprehensi Iem coniunctionem quasi se inuicem persequentium, omni ex parte audiuntur rem nantes perpetuum Alyeluia Voces istas, ob clarum, quem. edunt sonum, At eiacae ationem, haud immerito compararis tonitrui nubis. Se strepitui fluctuum agitati
maris; quin Steaede voeev propter sua dulcedinem de suauitate quippae quae millas sibi secundas habem dignae sunt, quae quibuscunq; citharis, Ee fidibus delicate de delictose, mana excellentis imi cuiusq; Musici pulsatis, cociferanturi voceS de mae,quae unice inter se concordant ad de
276쪽
. cantandum laetum paschale canticum, ALLELvIA, LAvDATA DEvM, AMEN, LΑvo A TE DE v M. Scire enim debes, Theotime, vocem v
nam egredi de throno diuino,quae nunqua non clamat ad beatos cs testis Hierusale in habitatores dicens.: Dicite Dgo laudes o vos qui in eius 'obsequiis &seruitiis versamini, qui eum timetis magni & parui DIcITE DLOLAvn Es: Ad quod innumerabilis Sanctorum multitudo,Αnge- lorum & hominum chori simul congregati respondent tota fortitudine,
Verum, quae & qualis est ista admirabilis vox, quae egrediens e throno diuino, electis enunciat FEL Ix ALLELv IA, nisi sanctissima compi centia, quae recepta in animis facit,. ut eae intime sentiant dulcedinem perfectionuin diuinarum, ex cuius continuatione in iis nascitur amor fa benevolemia, quae est viva origo sacrarum laudum P Ita re ipsa complacentia procedens de throno, festinans properat ad intimandum beatis DEI magnitudinem; beneuolentia autem eos excitat ad disipergenda reciprocό laudum thymiamata ante thronum. Vnde per modum: dandi responsi aeternum cantat A L L E L v I A, id est LAvDATE DEv M. Complacentia ergo venit de throno in cor, at beneuolentia ex corde adl
Οquam amabile est hoc tempIum, in quo omnia re inani Iaudiabus; o quae dulcedo iis qui vivunt in sacro illo domicilio, ubi tot philo-
melae & lusciniae caeIestes sanctaetum amoris contentione concinunt cantida suauitatis siempsternaeFIllud igitur coτ, quod nequit in hoc mundo neque cantare, neq audire Iaudes diuinas iuxta suum votum, immittit se in desideria incomparabilia, quibus cupit dissolui a vinculis huius vitae, ut properet ad alteram, inqua&ita perfecte DI L EC Tvs CAELEx Tis laudatur, & desideria haec postquam semel coc occuparunr tantum subinde limp rium in corda sacrorum Amantium sibi vendicaniavi eIiminatis amnibus. . aliis desideriis, cuncta terrena iis nauseam pariant, & animam multum . languidam, nec non sacro amore infirmam reddant.Imo vero sancta istiupassio eo usque progreditur, ut si Daus permitteret, ex ea mors sequii polse Ita gloriosius&Seraphicus D nx: amantissimus S. Franciscus, cum
diumestumque passione, & ardenti affectione DE YM rite laudandi ex- GS 3, agitat ,
277쪽
agitatus & exercItatus suisset, tandem ultimis vitae suae annis speciali re Delatione factus certior de vita aeterna consequenda, non valens clausam animo continere laetitiam, in dies singulos consumebatur, non secus atque si eius vita de anima evaporasset instar thuris, posita super ignem ardentium desideriorum, quibus videndi Dominum flagrabat, ut in perpetuum eum laudaret: ita, ut eius amores ardoribus noua quotidie capientibus incrementa, ex eius corpore anima egrederetur, edita ingenti cordis & vocis in caelum evibratione. Nam diuina prouidentia voluit eum mori haec sacra verba pronunciantem : educ de efΤ odia
animam meam, δ Domine ad confitendum nomini tuo: me exstinant iusti, donec retribuas miώi.
Theotime, vide amabo huius servi DEI animam quae velut spiritualis luscinia, in sui corporis inclusa cauea in qua prout luberct, non potest aeterni amoris praeconia decantare) sciens se, si consequeretur libertatem, & veniret in societatem aliarum philomelarum inter floren- , tes & iucundos colles & montes versantium, longe melius, & suauius in regione Beatorum, sylvestrem suam melodiam decantaturam & exercituram exclamat: Ehol Domine vita mea, te ob tuam suauissimam bonitatem rogo, dimitte me seruum tuum liberum, quantumuis miserum, e cau a corporis mei, edum me eκ parua hac custodia, ut liber ab haeseruitute, ct mancipiorum sorte, volare valeam ad locum ubi chari mei comites in supernis ct caele- sibus regnis me expectant, ut iungar eorum choris, eorumi circumder gaudio. Ibi o Domine, alligans vocem meam ad voces illarum; 4miam cum issis dulcem harmoniam iusto tono ct delicioso accentu, cantans, laudans s benedicens tuam
misericordiam. Admirabilis hic sanctus, sicut orator quispiam, qui dictionem suam vult finire & concludere breui aliqua sententia, felicem finem imposuit omnibus suis votis &desideriis quorum ultima ista verba fuerunt compendium: quibus verbis ita fortiter ac tenaciter animam suam affixit, ut exspiraret suspirans. Mi D E vs, quam dulcis & praetiosa fuit mors istat mors certe feliciter amorosae ,& amor sancte mor
278쪽
Eaomodo exerceamus amorem beneuolentia in Iaudibus, quas tam Redempιor noser, tum eius Mater DEO
Ergimus igitur in sancto hoc exercitio de gradu in gradum ascendentes per creaturas, quas inuitamus ad DE-vM laudandum, Vanseuntes a rebus insensibilibus, ad rationales & intellectuales; ab Ecclesia militante, ad triumphantem. In qua inter medios Angelos & Sa ctos, nos attollimus super illos usque dum sanctissimae Virgini occurranius . quae singulari & incomparabili laude magnificata diuinitatem, idque longe excellentius, sanctius, & deliciosius, quam reliquae omnes creaturae simul collectae laudare unquam possint. Duobus abhinc annis, cum essem Mediolani, quo veneratio recentis memoriae magni Archiepiscopi S Caroli me cum nonnullis me ire Ecclesiasticis traxerat, una audiuimus in diuersis Ecclesiis complures Aequidem excellentes diuersi generis musicos: at in monasterio Virginum audiuimus ReIigiosam unam, cuius vox adeo erat rara, & deliciosa, vesola sine comparatione plus suauitatis in animos nostros diffundere , . quam reliquae omnes simul adunatae: hae tamen sua non carebant excel-Ientia Sed illa via a & sola facta& nata videbatur ad illustrandam, exaltandam & deducendam musicam ad apicem omnis perfectionis. Sic
Theotime, inter omnium hominum corda, inter Omnes Adgelorum . choros una sanctissimae Virginis clare auditur vox, quae exaltata supe omnium voces magis laudat D Eu M, quain c. terae omnes creaturae Vnde & ipse Rex gloriae eam singulariter inuitat his vocibus ad cantandum.
Verumtamen omnes laudes, quas Mater haec εσπο- σρω μα δω fimul cum omnibus creaturis defert diu in stati, quamuis sint excellentes, & dignae omni admiratione, nihiIominus infinitis modis inferiore in sunt merito infinive bonitatis diuinae, quia nullam habent proportio- .nem cum illa, ideoque licet abundanter satisfaciant sacrae benevola n-
279쪽
tiae, quam coramorosum defert suo dilecto, non tamen implet. Pr freditur igitur Virgo gloriosavlterius & incitat Saluatorem ad lauda dum & glorificandum Patrem aeternum omnibus benedictionibus, quas eius filialis amor ei potest suppeditare. Et tunc, Theotime, cordi humano imponitur silentium, quia quod ulterius agat, non habet, nisi utamiretur. Ο quale canticum filius concinit Patri l O quam sis-- es Hed υεῖ- .-- Γοιέο ,- o quam suauis isthaec est vox quae procedit ex
labus, in quibus plenitudo gratiae diffusaesti omnes aliae voces sunt quia dem thymiamate odorifero persumigatae, sed vox filii ipsum est thymi ma;aliae sunt balsamo imbutae,sed filij est balsamum effusum. Pater arterianus recipit aliorum laudes, ut odores florum particularium; nullus dubito sentiens benedictiones& laudes, quae sibi conferuntur a filio, hoc
--- 8 Gen. 27. v, 27. Ita res habet chare Theotime, omnes benediactiones δc laudes, quas Ecclesia, tum militans, tum triumphans D Eo decantat , sunt benedictiones Angelicat & humanae: licet enim reserantur ad Creatorem rocedunt tamen a creatura; sed quae t filio, diuinae sunt: non enim solum respiciunt Daves, uti aliorum, sed insuper fluunt ex ipso Dao: Redemptor enim verus est D a v s. Quo fit, ut sint diuinae non solum quoad finem suum, sed etiam, quoad originem. Diuinae, quia tendunt ad D E v Μ, &iterum diuinae, quia procedunt ab ipso D so. yrouocat DEus animam, eiq; conseri gratiam requisitam ad producti
nem aliarum laudum; sed Redemptoris, qui est Dari, ipsemet eas producit, proinde sunt infinitae.
Si is, qui matutino tempore aliquamdiu inter vicina arboreta , , audito gratioso garritu magno numero Achantidum , Linariarum, de aliarum huiusmodi minorum auium, audiret magistram . cantatricem philomelam sua melodia & admirabili vocis contentione' aerem,& aures replentem, dubio procul solam istam cantratricem syl- uestrem praeferret omnibus aliis; ita, postquam ille idem Iaudes, qua tot inter se differentes creaturae ad inuidiam usque unanimiter suo cre tori deserunt, audisset; postea animum applicaret ad audiendam vocem Saluatoris, sine dubio inueniret certam meriti, valoris & suauitatis infinitatem, quae superaret omnem spem &expectationem cordis; &anima tunca velut e profundo somno excitata, tota quanta, inusitata dulce-
280쪽
deseedine talis melodiae, quasi extra se raperetur eho ' illum audio. vox,
vox dιlem mei, vox regina omnium vocum, vox, cuius comparatione catera st
mnas vaeci non sunt, nisi mutum, oestupidum silent. G. Vide ut charus hieamiem se vibratir ecce iste νenis seliens in montibi , transiliem eo M. Vox eiuε Cant. resonat, super Seraphino emnem creaturam. Habet visim capreoli, ad pene- V. Lirandam rofundius quouis alio pulchritudinem sacri obiecti quod vult laudare. Aman melodiam gloria, s laudis Patris sui plusiquam omneτ. Hinc est, quod etiam faciat, transitus laudum, O benedictionum fure omnes. en ecce adeD diaminvi amor mei directi: v den' ut talitat, posEparietem sua humanitatis λ νε-den ut se intrustic facit per vulnera sui corporu, per aperturam lateris . vela prefenestras ct cancellas. per quos iste nos aspicis tomnino, Theotime amor diuinus residens super cor Saluatoricvelut supra Regium thronum. respicit per rimam transfixi sui lateris omnia corda filiorum hominum. Nam cum istud cor sit rex cordium omnium, semper in omnium corda oculos habet conuersos, sed viiij, qni respiciunt per cancellos, vident foris omnia, R ipsi non nisi intro uidentur; ita diuinus amor istius cordis, vel potius cor diuini istius amoris, semper clare videt corda nostra, di oculis suae dilectionis contempla tur, sed non ideo eum nos videmus, at solum intro videmus. Nam si nos illum videremus sicuti est, pro illo moreremur ex amore mortales squidem sumus sicut ille mortuus est pro nobis, dum esset mortaliin,& adhuc moreretur, si non esset extra statum mortalitatis. . o si xv audiremus hoc diuinum cor, quomodo infinitae dulcedinis cantet diuinitati cauta cum laudist Quod gaudium, Theotime, quales conatus nostrorum cordium, ut se ipsa ad caelum eiacularentur,ut eum semper audire possent. Certe eo nos vocat charus animarum nostrarum amicust Surge dicit ille, ee ex te ipso egredere . volatum tuum ad me dirig , olumba mea, specissa mea in caelesti hac commoratione, ubi omnes ince- .dunt laetitiis, & ali xuhion spirant, neque respirant, quam laudes &benedictiones, quicquid in ea est floret,& spargit suauitatum odores. Tum tures, qui alioquin sunt inter aues obscurissimi, nihilominus sylvestres
suos cantus ibi insigniter faciunt resonar . ram duecta mea, a-- αν aut me clarius intuearis, veni intra easdem senestras reticulatas, per quas te respicior veni considera cor meum in cauerna aperturae mei lateris, quae facta fuit tunc quando corpus meum. fere ad instar domus cuiuia