장음표시 사용
361쪽
& nitidL Poterat enim optimὸ dici de homine hoe, quod a riusnon
erat vetus Naaman , leprosus, putridus& faetidus, sed nouuS, purus, lens ac decorus, quia mortuus erat leprae, & vivebat sanitati & nitori. Porro, quicunq; reluscitatus est ad nouam hanc vitam Saluatoris, non amplius vivit, neque sibi, neq; in se, neq; pro se, sed suo Saluatori, in suo Saluatore & pro suo Saluatore. inquit S. Paulus, s se
Admiranda exhortatio sancti Pauli ad vitam ecfaticam supernaturatim.
Andem S. Paulus, si quod unquam alius formauit, A
mat efficax,urgens, ac meo iudicio plenum admirationis argumentum, ut nos penitus ad ecitasin, vitaeque ac operationis raptum inducat. Attentas aures praebeo , obsecro,Theotime, & pondera vim ac virtutem inflammatorum igne caelestis amoris verborum Apostoli, qui flagrans nimio quanto ardore rapiebatur, & totus quant us ferebatur in amorem Domini & Saluatoris sui Christi I a s v. Loquens igitur de semetipso, Ae Cotis idem dicendum est de unoquoque nostrum inquit, CMyri rem
Iro omnνό- -κνα- en Chri . omnino, Theotime,nihil ita cor hominiinvrget mouetque sicuti amor: si quis scit se amari,a quocunque tandem ametur, cogitur reciproce illum amare. Si homo quispiam vulgaris sit, qui amari se sciat ab aliquo excellenti Domino, quis dubitat, qui n magis urgeatur ad redamandum, quam si ab aliquo sibi simili plebeio amaretur λ At vero si idem homo ille vulgaris a potenti quopiam Mona cha ametur, quanto maioribus argumentis vrgetur ad eum vicissim mandum λ Et nunc amabo, Theotime, cum sciamus, quod Christus verus,aeternus,& omnipotens D su S eo nos prosequatur amore, ut mortem pro nobis subeat, & quidem mortem crucis; arctiusne nos urgere, sensusque nostros premere potest vel ad violenter saltem exprimendum ex nobis aduersum se amorem qui amor quanto est violentior, tanto etiam Dissilired by GOoste
362쪽
etiam est amabiliori Sed quomodo dicimus, iste amor nos premit urgetque Garum αε ιπσι dicit sanctus eius Apostolus: hoc asTr-MANrss. Quid est hoc aestimantes Id est dicere, quod charitas Saluatoris nos urget, & maxime tunc quando aestimamus, consideramus. Ponderamus, meditamur, & attente perpendimus hanc propositionem& articulum fidei. Sed qualis propositio, qualis fidei articulus λ Vide, amabo, Theotime, quomodo, quaque grauitate sensum sus animi inta
nostros iacit animos , AsTiΜANTss Hoc,inquit,& quid aestimantes quod si unus mortuus est pro omnibus, omnes igitur mortui sent, &Christus mortuus est pro omnibus. Ita vere est, si unus Christus mortuus est pro omnibus, omnes ergo mortui sunt in persona unici Saluatoris, qui mortuus est pro illis. Et eius mors debet illis imputari, siquidem tolerata & superata est pro illis. Sed quid sequitur ex hoc 3 videor audire os Apostolicum, velut
quoddam tonitru, inclamans ad aures cordium nostrorum: sinitur e go o Christiani id, quod Christus morianspro nobis desiderauit a nobis ; at quid est, quod desiderauit a nobis, nisi ut nos consor memus ei, ut dicit idem
μ--ὰρ AE.' o Theotime, quam efficax est ista consequentia in materia amoris i Iasus CHRisTus ΜοRTvo EST PRO NOBIS, nobis dans sua morte vitam. Non iam alio vivimus titulo, quam quod ille mortuus
sit pro nobis. Mortuus est pro nobis, nobis, & in nobis. Vita igitu nostra, non amplius est nostra, sed eius, qui nobis per suam mortem vitam acquisiuit: non debemus igitur nobis amplius vivere,sed illi, non in nobis, sed in illo,& pro illo. Iuvenis & nobilis quaedam puella In Insula dicta Sas vos, a teneris unguiculis ea cura & solicitudine aquilam nutrierat, qua solent pueri Be iuuenes se impendere talusinodi occupationibus. Aquila grandior facta, cepit paulatim volare,& aues, iuxta instinctum sibi a natura inditum venari. Deinde facta robustior irruere in seras alias, cauens diligenter ne unquam intermitteret captam praedam deferre ad pedes Dominae suae nutricis: &hoc velut in recognitionem accepti bene si ijeducationis. Contigit autem Iuvenem & nobilem illam puellam di L. quodam, dum Aquila suas praedas sedula prosequeretur, mori, &etur corpus iuxta patriae di temporis illius morem super lignite, seu struem luT e gnorum,
363쪽
gnorusheollocari ad comburendum: dum autem flammae Ignis inciperent demortuae corpus corripere, Aquila celeri & concitato alarum remigio reuolans ad notas aedes, ubi videns inopinum & triste spectaci lum, concitata iusto dolore, solutis unguibus, & abiecta praeda se pro iecit super exangue charae suae Dominae corpus, & suis illud tegens alis. vel ut ab igne defensura, vel eam ex pietate complexura, mansit ibi firma& immobilis, moriens & flammas generose cum illa excipiens, ardore eius affectionis non cedente, neque locum dante flammis & ardoribus ignis, vi se offerret victimam & holocaustum eximi j & prodigiosi sui Gmoris,sicuti eius Domina essecta erat mortis & flammarum. t Theotime, quem non suscipiendum volatum nos edoce ista Aquila Saluator a reneris annis nos enuttiuit, imo vero nos for-niauit, excepitque adinstar amabilis nutricis inter brachia diuinae suae prouidentiae, iam tunc a primo instanti nostrae in utero conceptionis .
Nos sibi proprios per Baptismum effecit,& insuper tenere,dum eor & eorpus per incomprehensibilem amorem enutrivit. Et ut vitam nobis acquireret, mortem ipse passus est, quin N propria sua carne &pretioso sanguine resecit. Οquid igitur, chare Theotime, aliud restata, quam ut concludamus, quod ii, qui vivunt, non amplius sibi ipsis vivere debeant, sed ei, cui pro illis mortuus est, id est, ut diuino amori mortis 'nostri Saluatoris omnibus vitae nostrae momentis nos consecremus, d serentes ad eius gloriam omnes nostras praedas, Omnes victorias, omnia trophaea, opera omnia. Omnes actiones, cogitationes, & deniq; nostras affectiones Z Intueamur ergo,Theotime, Divinum hunc Redemptorem expansum Sc aiuxum super arborem clucis, velut super thronum honori s , in quo ille amore nostri pro nobis mori u , & quidem amore longEmagis doloroso, quam sit ipsemet mors. Sed hemi cur non concitati vehementi spiritu super illum nos proiicimus, ut cum illo super crucem, qui amore nostri in ea mori voluit, moriamur Z nisA, E m, dicere de beremus si Aquilae generositate&gratitudine praediti essemus sis. ἀ-uram ιί -. Moriar ego, & flammis eius amoris cum illo absumar, idεionis diuinum C rcatorem, &abiectam creaturam consummabit. Igsus meus totus est, & ego illitis. Vihiam & moriar super pectus illius: m neq; mors,nem vita virquamsiParabit ab illo. Atqui hoc modo fit Sania
364쪽
cta ec stafis veri amoris, quando non amplius vivimus secundum rationes & propensiones humanas, sed secundum nobiliores &super illain magno interuallo exaltatas, secundum inspirationes, di instinctus Diuini animarum nostrarum Saluatoris.
De supremo effectu amoris abfectitu, qvi en mors amantiam,
Mor est sortis ut mors: haec, id est mors, separat animam a corpore morientis, & ab omnibus totius mundi rebus; ille scilicet alnor sacer separat animam a- niantis ab eiusdem corpore, di ab omnibus quae in is mundo sunt. Nul Ium inter illa reperitur discrimere , nisi in eo, quod mors re ipsa semper separet, amor ordinarie non separet, nisi affectu. Dico autem ordinarie, Theotim , quia nonnunquam amor sacer ita est fortis , ne dicam violentus, ut etiam ipse inducat separationem corporis ab anima, &quasi impellata amantes ad egrediendum e vita morte ita beata, ut illa beatior sit,quam
Quemadmodum reproborum proprium est mori in peccato, ita , etiam proprium est electorum mori in dilectione & gratia Dur. Hac tamen differentia, quod iustus nunquam moritur morte improuisa, prae elare enim sibi prouidit de bona morte, qui in iustitia Christiana usq; ad finem perseuerauit; nonnunquam tamen subita vel subitanea moriatur Ideooue sapiens Mater Ecclesia , non simpliciter facit nos in Litaniis petere, ut liberemur a morte subitanea; sed a subitanea & improuisa: ex eo enim capite, quod sit subitanea, non est peior, nisi insus' retiast improuisa. Si homines vulgares & debiles in fide vidissent ignem de Coelo super eximium S Simeonem Stylitam cadentem atq; occidentem, quid aliud cogitasseiat, quam cogitationes scandali 3 Atramen non sunt formandae aliae, nisi quod cum dictus Sanctus se iam perfecte DEo im- ,
365쪽
molasset, in corde iam toto amore consumptus, venerit ignis de Caelo ad perficiendum holocaustum, illudq; igne consummandum. Abbas enim Iulianus, itinere uni' diei ab eo distans, vidit eius animam in caesum
ascendentem, eodemq; momento curauit accendi thura ad agendas DEo gratias. Beatus comprimis Homobonus Cremonensis, die quodam cum inte resset missae Sacrificio magna cum deuotione, flexis humi genibus non surrexit ad Euangelium , iuxta morem , ideoq; qui circa illum erant, eum resipicientes aduerterunt ob ijsse. Fuerunt nostra aetate homines tum virtute, tum doctrini illustres, quorum aliqui in confessionalibus, ut vocant, dum darent operam confitentibus, aliqui, dux
praedicationem audirent, mortui sunt; quin & aliqui E cathedra,in qua magno Spiritus seruore D si verbum praedicarant, dum egrederentur , mortui ceciderunt. Mortui quidem omnes sunt subitanea morte, sed non improuisa. At quam multi boni viri, sicut & probae mulieres moriuntur a poplexia, lethargo,milleq;modis alijs subito expirant: ed &alii mori uturin delirio &phrenesi, usu rationis priuati. Et isti omnes cu Raptiz tis infantibus ε mundo hoc decedunt in gratia, di consequenter in amore Dar. Verum, qui ad mundum alterum decedere possunt in Dat more, siquidem in morte nil cogitarunt de D so
Sapientes, Theotime, non amittunt dormiendo suam scientiamta , alioquin essent ignari dum euigilant, & eos iterato oporteret Gymnasiadi scholas frequentare. Idem autem est de omnibus habitibus prudentiae, temperantiae, fidei, spei & charitatis, quae virtutes semper manent inanimis iustorum, quamuis non semper operentur. In homine dormiente videntur omnes habitus una cum illo dormire, & cum eodem . etiam e somno euigilare. sic igitur homo iustus moriens subito, vel Obrutus domo quapiam cadente, vel occisus sulgure, vel catarrho sunsecatus, vel certe priuatus sensibus per violentiam alicuius sebris calidae, non moritur equidem in exercitio amoris diuini, sed tamen in habitu
illius: Unde ait Sapiens: Iu si 'erre, tare reos eris.
Quoniam ad consequendam vitam aeternam sat est mori in statu & habutu amoris,& charitatis.
Nihilominus complures Sancti mortui sunt, non solum me haritate & habitu amoris caelestis , sed etiam in a stione & praxi amoris. s. Augustinus mortuus est in exercitio sanctae contritionis, quae non est si
366쪽
ne amore: Sanctus Hieronymus charos suos Spirituales filios ad amorem DEI, proximi, & ad omnem virtutem exhortans : Sanctus Ambrosius velut raptus, dum suauiter loqueretur cum suo Saluatore, recepto diuinisinno altaris Sacramento: Sanctus Antonius de Padua simul- atq; sacrum hymnum recitarat Virgini Matri,& magno cum gaudio spiritualem sermonem cum Christo iniucuerat: Sanctus Thomas de Aquino iunctis manibus,& eleuatis in caelum oculis, exaltans fortiter vocem suam, &pronuncians per modum aspirationum magno cum feruor
verba Cantici, quae erant vltima, quae explicarat: no duectem ,egrediamur Canr.et in agrum, eommoremvir omneS Apostoli , & fere omnes martyres ' v. 11.
mortui sunt DLu M orantes. Beatus&Uenerabilis Beda, ctan reuelatione didicisset horam sui ex hoc mundo transitus, perrexit ad Vesperas & hoc erat die sacro Ascensionis Saluatoris) & stans, Ieuiter innixus podiolo suae sedis, absq;vlla infirmitate vitam suam finijt eodem momento, quo cantando Vesperas finierat, quasi illa dies & hora ei fuisset destinata ad sequendum Dominum suum ascendentem ad Caesos, ut puIchro aeternitatis mane frueretur, ibi enim nullus est vesperi Ioannes Gers Cancellarius VniuersitatisParisiensis,uir adeo doctus & pius, sicut refert Sixtus Senensis, ut nec discerni, nec diiudicari potuerit, an eius doctrina pietatem an pietas doctrinam superarit, cum expIicasset quinquaginta proprietates amoris diuini, notatas in Canticis Canticorum, tertio post die, latus corde facieq; hilari ac vivida exspirauit, pronuncians&repetens pluribus vicibus, per modum orationis iaculatoriae, sanct M. haec verba desumpta ex eisdem canticis: Om-, formessis mora ἀφλου-s c, g Sanctus Martinus, ut notum omnibus est, ita sibi praesens & attentus, in .. .
exercitio deuotionis mortuus est, ut ad id, nihil addi possit. Sanctuc Ludovicus, magnus il Ie Rex inter Sanctos, & magnus Sanctus inter Reges, correptuS dira pestilitate, non intermisit orare, deinde recepto diuino viatico, extensis in crucis modum brachiis , fixisq; in Caelum oculis animam DEo reddidit, ardenter suspirans verba haec perfectae Ramo
tamq; crudelibus amictionib maceratus, ut eae no faci Ie possint efferri,ctim ad vitae finem deuenisset, ve Iut sacer quisipiam cygnus, ultimum
367쪽
amabilibus verbIsr --U H- δεν comi--. Admirandus s. Euse-hius cognomine Externus vel extraneus, flexis humi genibus, & in seruenti oratione constitutus animam Dao reddidit. Sanctus Petrus maria tyr scribens digito & proprio sanguine confessionem fidei, ob quam ille moriebatur, haec verba moriens extulit: μ--- nomiae eo endo Spiraeiam -eum. Et Sanctus Xauerius, magnus Iapomun Apostolus, tenens &deosculans imaginem crucifixi, & frequenter repetens aspirationem mentis: o I E sν, Daus cordis mei. ad coetum Beatorum euolauital
De tu , qui mortui sunt per propter amorem m.
Mnes Martyres,Theotime,propter amorem Diui mira mortui sunt. Quando enim dicuntur plures mortui pro fide, non est intelligendum, eos mortuos esse pro fide mortua, sed pro fide viva, id est sermata charita- it . Confessio etiam fidei, non tam est actus intellectus & fidei, quam voluntatis S amoris DE I. Ac propterea princeps Apostolorum S. Petrus seruans fidem in anima sua passionis tempore, iacturam fecit charitatis, renuens ore confiteri Chri stum suum esse magistrum, quem tamen talem agnoscebat. Verumtamen non desunt Martyres, qui expressὶ pro sola charitate mortui sunt. Hi est Joan. Baptista praecursor Christi, qui ob correctionem staternam, Martyrio fuit affectus; sicut &duo gloriosi principes Apostolorum, S. Petrus & S Paulus praecipue autem S. Paulusὶ mortem & martyrium subierunt, eo quod ad sanctitatem & castitatem conuertissenta Deminas,quas infamis Nero seduxerat. Sancti Episcopi Stanislaus in Polonia, & Thomas Cantuariensis in Anglia, occisi sunt ob rem & argumentum, quod non respiciebat fidem, sed charitatem Et tandem plurimae S nctarum Virginnm & Martyrum sublatae e medio sunt propteria zelum & amorem castitatis conseruandae, ad quam Caelesti sponso dedicandam & seruandam charitas eas induxerat. Verum Diuiti sed by Cooste
368쪽
Veram Inter saeros Amantes reperiuntur nonnulli, qui ita se t tos tradunt igni diuini Amoris,ut ab illo eorum vita deuoretur ac co
sumatur. Taedium nonnunquam adeo diu remoratur afflictos,ut neque bibant, neque comedant, neque etiam dormiant: quo fit, ut tandem
effecti debiles & languidi moriantur. Et quando hoc contingit,homines undares dictitam eos mortuos esse taedio; sed bona eorum pace d taxerim, errant a veritatis scopo: nam moriuntur exinanitione, de ex desectu vitium : non quidem nego desectum illum euenisse causa taedij &afflictionis, sed fatendum est, quod etsi mortui non suat ex taedio &ataflictione, mortui tamen sunt propter dc per taedium. Ita, mi Theotime, quando ardor S. amoris est magnus, toties invadit cor, toties illud vulnerat, tot ei ereat languores, ordinarieque illud dissoluit, deducit item ad ecstases & taptus ita frequentes, ut hoc modo anima fere tota occupata iiiDEo, nequeat sufficienter assistere, necessariaque suppeditar naturae, quo fit, ut illa non valeat facere digestionem di nutritionem . conuenientem. Vnde, viribus animalibus, & spiritibus vitalibus paulatim deficientibus, appropinquat mors, dc recedit vita. o Theotimo, quam felix est ista mors i quam dulcis & amorosa est illa sagitta,quae inferens plagam in curabilem sacrae dilectioni, nos in perpetuum Ianguentes N infirmos efficit, dum continuὸ premit cor, distria velut malleis, contundit,ut tandem mori cogatur . Quot putas ab huiusmodi sacris languoribusse& propter charitatem toleratis laboribus abbreuiari dies diuinis amatoribus λ Videmus hoc in sancta Catharina Senensi, S. Francisco,Beato StanislaoΚostis,s. Caroso,& innumeris aliis,qui admodum iuuenes moriuntur. Certὸ quantum attifiet ad S. Franciscum ,a tempore, quo siancta Magistri sui accepit stigmata, tot tamque vehementibus &acuti doloribu , , torminibus, conuulsionibus& infirmitatibus asse ctus est, nihil ut in eo praeter pellem ' ossa videretur, imo potius quampiam anatomia vel imago mortis videbatur, quam homo. vivens & spirans.
369쪽
Nonnullit ἰnιer Diuinos amatores etramnum mori ear
Mnes igitur electi,Theotime, moriuntur in habitu sacri amoris, sed praeter hoc, aliqui moriuntur in exercutio sancti istius amoris; aliqui propter eundem amOrem, alii autem per eundem amorem. Sed quod spectat ad supremum amoris gradum, est quod nonnulli
moriuntur ex amore. Et tunc hoc fit, quando amo ita vulnerat animam, ut eam totam quantam reddat languidam, sed quando eam omnino transfigit, vibratis iaculum suum recta in cordis medium: di hoc quidem ita fortiter, ut e corpore eam extrudat. Quod fit hoc modo: anima potenter attracta per diuinas sui dilecti suauitates, ut benignὸ respondeat duobus istis illiciis, tota fortitudine vivibrat, & quantum fieri potest, se admouet ad desiderabilem & amicum se allicientem: et cum nequeat corpus suum post se & secum trahereia, potius, quam ut commoretur cum illo inter miserias & calamitates huius vitae; illud deserit, ab eoq; se separat, sola volans, ut eximia quaedam columba in deliciosum caelestis sponsi simum. Aspirat, vibratque se in suum dilectum, & dilectus ut suam ad se trahit, & rapit volentem. Et quemadmodum Sponsus terrenus, relicto Patre & Matre, adhaere charissimae suae sponsae, ita casta haec sponsa, relinquit carnem,ut se uniat suo Dilecto. Porro, hic est violentissimus effectus, quem amor producit in anima, quiq; antecedenter exigit magnam nuditatem &expoliationem omnium affectionu, quae possent tenere cor affixum vel in mumdo, vel in ipso corpore: Sic,ut quemadmodum ignis, cum paulatim ex massa essentia separarit,& omnino expurgarit, facit tande exire eam e sentiam, quam quintam vocant; ita sanctus amor, ubi retraxerit cor humanum ab omnibus propensionibus . inclinationibus & passionibur quantum in eo est, tandem facit egredi animam,ut per pretiosam istam mortem in oculis diuinis, transeat ad gloriam immortalem. Eximius S. Franciscus, qui in hoc amoris caelestis puncto mihi semper versatu
370쪽
multitudinem & magnitudinem languorum, ecsta sum & deliquiorum animi, quae dilectio eius aduersus D a v M ei subministrabat; sed praeter
hoc, DLvS,qui cum exposuerat oculis totius mundi,ut miraculum quoddam amoris, voluit ut non solum propter amorem desereret vitam, sed etiam ex amore. Vide enim, Obsecro,Theotime, eius obitum: videns se in procinctu sui ex hoe mundo discessiis, se super terram nudum collocari curauit,post indutus veste, DEI amore emendicata, quatuor reradhuc antequam Dao animam redderet,praestitit: I. filios suos spirituales, qui praesentes aderant, hortatus est ad D E I , N Ecclesiae tum amorem, tum timorem. II. Curauit sibi Saluatoris passionem legi. III.
Incepit maximo animi ardore pronunciare psalmum IAI. Me mea adustis
uit. Quis obsecro, non videt, Theotime, hominem hunc Seraphicum , qui toties, tantoque desiderio expetierat mori Martyrio, & propter amorem oppetere mortem, tandem mortuum ex amore, sicut alibi e plicaui pSancta MARIA Magdalena, cum spacio 3o.Annorum commorata fuisset in specu seu crypta, quae etiam hodie in uno quoda Galliae districtu, dicto Prouincia, videtur, di quotidie septies in aere per Angelos,quasi cum illis in eorum choro cantatura horas canonicas rapta, &eleuata fuisset, tandem die quadam Dominica venit ad templum,in quo charissimus illi Episcopus S. Maximinus eam in prosunda contemplatione inueniens, culis lacrymantibus,&brachiis eleuatis, sacra Synaxi refecit, & statim, vix mora aliqua interposita, Creatori suo animam reddidit, quae iterato se contulit ad pedes sui Saluatoris in perpetuum ibi inansurata, fruituraque parte meliore, quain iam olim in hoc mundo existens, ele-scrata . . . Sanctus Basilius arctissimam amicitiam cum insigni quodam Doctore Medicinae, natione & Religione Iudaeo contraxerat,intention ad fidem Christianam eum adducendi, quod tamen nunquam in effectu deducere potuit, nisi postquam ipse Sanctus ieiuniis, vigiliis & labori- .hus penitus exhaustus, ad ultimam vitae periodum peruenisset, tunc e
rum quaesiuit ex medico quaenam illius esset de sua sanitate opinio; nec