장음표시 사용
391쪽
summe perfectam honitatem, quae est in illo, cuius intuitu meretur, ut omnis voluntas ei obediat, se subiiciat ac submittat, conformando & uniendo se in perpetuum in omnibus & per omnia eius diuinis intentionibus. Ehomodo nos conformare debeamin Diuina voluntati, qua vocatur volunta gnificata.
Liquando Voluntatem Dai in se ipsa consideramus, eamque totam quantam bonam,& sanctam deprehendentes, at nobis est facile eam laudare, benedicere & adorare,
io stramq; & omnium aliarum creaturarum voluntatem c onsec rare eius obedientiae per hanc diurnam exclama
tionem et FIAT voLuNTAS TuA SICuT IN CAELO ET IN
TaRRA. Aliis eandem per particulares effectus consideramus, ut hi euentis, quae nos tangunt, & in occasionibus, quae nobis eueniunt: M tandem in declarationeA manifestatione eius intentionum. Et quamuis iuxta rei veritatem Maiestas Diuina non nisi unam unice unicam, de unice simplicem voluntatem habeat, tamen certis quibusdam notis, sequentes varietatem mediorum , Per quae eam cognoscimus, &, iuxta veritatem, secundum quam etiam diuersimode obligamur nos ci conformare, eam distinguimus di distriininamus. Doctrina Christiana clare nobis proponit veritates, quas DEus vult nos credere; bona, quae vult nos sperare; poenas, quas vult nos ti- . mere, bonum, quod vult nos amare; praecepta,quae vult nos adimplere.& tandem consilia, quae desiderat nos sequi & capessere. Et ista omnia vocantur DEi Voluntas significata eo quod nobis significarit de manifestarit, quod vult, & intendit, ut omne illud credatur, speretur, time
Porro quaVoluntas DEi significata procedit per modum desideris.& non per modum voluntatis absolutae, possumus vel eam sequi per obedientiam, vel per inobedientiam ei resistere: Daus enim eo intu in facit tres actus voluntatis. I. Vult ut nos possimus resistere. II. Desiderat ut non resstamus. III. Nihilominus sinit ut nos resistamus, si
392쪽
velimus. Quod autem possimus resistere, dependet ex naturali nostra conditione 4 libertate: quod vero resistimus, prouenit ex pura puta malitia nostra: quod autem non resistimus, est iuxta desiderium Diuiua bonitatis. Quando igitur resistimus, D si v s non concurrit intellig morali ter ad nostram inobedientiam, sed relinquens voluntatem nostram in manu liberi arbitrii, linit ut ea malum eligat. Verum quando obtemperamus, D E ii s tribuit suum concursum, suam inspirationem &gratiam. Permissio enim est actio voluntatis, quae ex se ipse est sterilis, in ecunda, & actio quaedam passiua, quae nihil facit, sed sinit ut fiatis, quod fita. Contra, desiderium est actio activa, foecunda fertilis, quae excitat, inuitat urget. Hinc est quod DEus, desiderans, ut suam voluntatem significatam iἰ quamur, nos solicitat, monet, incitat, inspirat, iuuat&succurrit ; at vero sinens ut re filiamus, non aliud fac ir, quam quod simpliciter nos permittat facere, quod nobis lubitum est iuxta liberam nostram electionem contra suum desiderium & intentionem. Et tamen desiderium hoc est verum desiderium. Quomodo enim naturalius &-agis genuin) exprimi potest desiderium, quo desideramus, vi amicus 'ad conuiuium inuitatris, comedat & bibat laetus & hilaris, quam si bonam & per opiparam ei coenam sicuti fecit Rex Parabolae Euangelicae praeparemus, deinde inuitemus, urgeamus, & pene etiam precibus &exhortationibus, iterum iterumque repetitis, cogamus, ut veniat, mensae accumbat, & genio, remotis curis molestis, cum D a i timore indulgeat Certe is, qui vi amico suo buccam aperiret, cibumque in os ingereret deglutire que faceret, non ei conuiuium comitatis & amicitiae praeberet, sed bestiarum instar tractarer, & velut caponem, qui impinguandus. est, haberet. Genus hoc beneficii exigit, ut precibus &suavibus verbis ac solicitationibus humanis exhibeatur, non autem vi &violentia exerceatur. Ideoque fit per modum desiderii, & non absolutae voluntatis.
Porro, idem est de significata DEI voluntate; per illam enim D sus desiderat vero desiderio, ut faciamus, quod declarae. Et ea occasione nobis suppeditat quicquid ad illud exequendum requiritur, partim nos hortando, partim etiam premendo, 3cvrgendo ut a se petamus.
In hoc fauoris genere nihil amplius potest desiderari. Quemadmodum Diuiliaco by Coos e
393쪽
dum autem radii solares non desinunt esse veri radii , quando oppositis aliquibus obstaculis obscuramur & propulsantur: ita voluntas Dat signincata, non cessat esse vera DEI Voluntas, esto ob renisum ei factum nequeat producere tot effectus, quot produceret , si rc nisus emanere , ec obsequendi studi uiri accederet. Conformitas igitur nostri cordictum lignificata is Ei voluntate consistit in eo, ut velimus omnia, quae Di uina bonitas nobis sienificat ex sua intentione esse, credentes secundum eius doctrinam , sperantes iuxta eius promissa, timentes eius minain, amantes & viventes secundum eius leges S monita. Quo spectanti. protestationes, quas saepe facimus in sacris Ecclesiae caeremonii c. Nain ea de causa stamus erecti, dum in sacro missae officio recitat ut Euangelium, ut prompti de parati ad obtemperandum, etiam ad minimulautum D EI VoIuntatis, quam continet Euangclium. Ea de cauis . osculamur librum in fine Euangelii, tanquam adorantes S Verbum, quo nobis voluntas caelestis declaratu . Propter hoc etiam com
plures sancti & sanctae portabant antiquitus supra pectora sacrum DarEuangulium litteris expressum , velut Epithema amoris ; sicuta dicitur de Sancta Caecilia, & re ipsa habetur inuentum esse Euangelium sancti Matthaei super pectus defuncti & sepulti Diui Barnabae, propria
eius manu exaratum. In cuius rei memoriam & testimonium in antiquis Ecclesiae Conciliis in medio totius Congregationis Episcopo rum, & Ecclesiae Praelatorum collocabatur magnus thronus, Ac suprα illum liber Sanctorum Euangeliorum, qui Personam Saluatoris, Regii Doctoris, Directoris , Spiritus, dcvnici cordis Conciliorum de totius 'Ecclesiae repraesentabat. Tantopere significatio Voluntatis Da 1 ex ι pressae in illo diuino corde honorabatur Certe magnum illud specu- Ium ordinis Pastoralis, Sanctus Carolus Boromaeus, Archiepiscopus Mediolanensis, nunquam studebat in sacra Scriptura, quin nudo capite, se prosterneret in genua,ad testificandiim respectuin&reuerentia
qua audiri, legi de intelligi oporteat significatam Dai
394쪽
e conformitate nostra voluntatis cum iEa , quam DEVS habet ad nos saluaudos.
E US tot modis, totque mediis ostendit velle se noromnes saluos fieri, nemo ut possit id ignorare. Hac intentione per creationem ad imaginem & similitudinem suam fecit nos; & ipse se hominem ad nostram . vicissim imaginem & similitudinem fecit per Incarnationem, secundum quam mortem passus est, ut uniersum genus humanum redimeret, saluaretque. Quod praestitit tanto im amore, ut, referente Magno Galliae Apostolo, S. Dionysio, dixet die quodam sancto homini Carpo . se promptum & paratum esse ad attendum secundo pro hominum saluto, imo & hoc futurum sibi ratum . si id ipse praestare pollet absque ullius hominis peccato.
Ex eo autem quod non omnes salutem consequantur, non ideo b EI voluntaS cessat esse vera voluntas, quae in nobis secundum condionem naturae suae,& nostrae agit. Innatu enim est eius bonitati ita libe-ιli manu succursus gratiae nobis communicare, ut ijs adiuti felicitatemus gloriae consequi valeamus; nostra autem natura postulat, ut in liber ιte nos relinquat, quo vel ea bene utendo salutem consequamur, vel utendo, in barathrum nos ipsos praecipitemus.
erum, quae & qualis est voluptas supremae bonitatis, nisi dispergere Se mmunicare suas persectiones Quid enim agat aliud, cum eius deliae sint esse eum filiis hominu . . ut ijs copiosὰ suas infundat gratias ihil est ita gratum &deliciosum hominibus liberis, quim propriam iscere voluntatem; nostra autem sanctificatio est voluntas Dar; &nora salus, eius beneplacitum: nullum autem est discrimen inter bene-acitum & bonam voluptatem: neque igitur, consequenter loquendo. iter bonam voluptatem & bonam voluntatem DEI: Imo voluntas', uam habet DEus pro mortalium bono, vocata est bona, quia est ama-ilis, propitia, fauorabilis, grata, deliciosa, & ut Graeci, secuti S. Pau-Za Ium,
395쪽
tum, dixerunt: est vera Phylantropia id est, beneuolentia, vel voluntas tota quanta amabilis, Se propensa inhumanum genus. Totui' caeleste templum, triumphantis scilicci, de militantis Ec- 'clesiae, omni cx parte resonat canticis amoris DE I aduersum nos. corpus sacratissimum Saluatoris, velut templum sanctissimae eius diuinitatis, totum est adornatum exim ijs notis de insignibus istius bene uolentiae. Inde est, quod visitando diuinum hoc templum, videmur has amabiles delicias, quas eius cor percipit, dum nobis benefacit. Intueamur igitur centies &saepius hanc amabilem & amorosam Dat voluntatem, nostramque in ea fundemus, pie S deuote clamantes: o bonitas dulcedinis infinitae, quam amabilis est tua voluntast quam deis siderabiles sunt tui fauores p creasti nos pro , S ad aeternam vitam: de maternum tuum pectus turgefactum sacris uberibus incomparabilis amoris, abundat lacte misericordiae, siue ad parcendum poenitentibus, si v ad consummandos iustos in omni perfectionis genero Quare initur
non conglutinamus nostras voluntates clim tua, de paruulorum insta applicatorum mam millis matrum, lac benedictionum aeternarum famelici non fugimus
Theotime, ita debemus velle nostram salutem, sicuti Drus ipsam vuIt; vult autem ipse Saluator eam per modum desiderii; Se nos igitur debemus eam incessanter inhaerendo eius desiderio, sic desiderare: nori simpliciter autem ea ille vult; at re ipsa nobis exhibet de suppeditat quae ad eam consequenda necessaria sunt media. Et nos ergo conformantes desiderio, quo tenemur salutis acquirendae, debemus non solum vel l . sed etiam effectu ipso acceptare omnes gratias & fauores, quos nobi in
parauit,& paratos nobis Oisuri. Sufficit quidem dicere, desidero saluus esse; sed non sussicit dicere, desidero amplecti, complectiq; mcdia cou uenientia ad salutem consequendam; sed voluntate absoluta & delibe
rata oportet in manus accipere gratias Se media, quae DE vs nobis impertitur. Debet enim voluntaS nostra cum DEI voluntate conuenire,&, claritatis causa, it Ii COR RESPONDERE. Et quia illa nobis dat media, ut salvemur, ea noS recipere conuenit: prout & salutem desiderare debeamus taliter, qualiter illa nobis eam desiderat,& quia illam nobis desideratis.
Verum enimuero contingit persaepe, ut media ad salutem praescri-
396쪽
ta summatim , 8e in genere considerata sint cordi nostro pergrata: at: paratim & in particulari ponderata, appareant horridM Nonne vi-imus S. Petrum, imminente passione perquam dispositum di promptud subeundas omnes in genere poenas,quin & iptam mortem, ad sequentum suu in Magistrum 8 de nihilominus ubi ventum est ad rem, eundem ntuiti sumus pallentem, trementem, imo & Magistrum,ad vocem unius implicis Ancillae negantem & pernegantem. Quilibet cogitat cum omino posse se bibere calicem: verum quando nobis re ipsa offertur,ugam capimus,& omnia derelinquimus. Rcs separatim& in sipecie epraesentatae maiorem ac fortiorem faciunt impressionem, laeduntque ensibilius imaginationem. Ea de causa in INTRODvCTIONE monuimus, iost affectiones generales, in sancta oratione facienda esse proposita, stauta,& decreta particularia. David in particulari acceptabat afflictio-ies; ut via expeditam ad perfectione consequenda quando sic cantabat:
De conformitate nograe voluntatis eum voluntate DEI, quae nobis, significata en per eius mandata.
Esiderium,quod habet D svs. ut sua observemus mandata, maximum est, uti passim sacra Scriptura testatur. Quomodo autem poterat melius id exprimere, quam per eximias compensationes de praemia, quae proponiti egis obseruatoribus; & enormia supplicia, quae eius, dem legis violatoribus minatur 3 Hinc est quod Da
Porro, amor complacentiae resipiciens diuinum hoc desiderium, νult illud obseruando Dao complacere: at amor beneuolentiae,qui vult omnia Da O submittere, ex consequenti submittit nostra desideria & voluntates huic ce voluntati, quam Daus nobis significanit. Et inde pro uenit non lotum Obseruatio, sed etiam amor mandatorum, quem D - Zχ α uid Psit 8
397쪽
uid Psal. Ir8.hlla ita sublimi & raro exaltat, ut hac una de causa videa-
Verum ad excitandum in animis sanctum & salutarem amore mandatorum, eorum pulchritudo contemplanda & consideranda est; est enim admirabilis: nam quemadmodum sunt opera aliqua, quae ideo
mala sunt, quia prohibita ἰ & alia item prohibita , quia mala sunt; ita
etiam sunt nonnulla, quae bona sunt, quia sunt praecepta & aliata, quae sunt praecepta quia sunt valde bona,& valde amabilia, eo quod eorum praeceptio det bonitatem nonnullis,quae alioquin nullam haberent; alijs autem dat incrementum bonitatis,quae,nulla facta praeceptione, essenta di manerent bona. Non accipimus bonum, in bonam partem quando nobis manu inimica exhibetur. Lacedaemonij noluerunt sequi bonur consilium & salutare, quod iis suggerebatur ab homine malo , quem proinde oderant, usquedum vir bonus iis repetendo illud iterasseta. Contra,donum exhibitum ab amico nunquam non est gratum: suauita sima quaeque mandata, fiunt aspera, si cor Tyrannicum & crudele ea ini- ponat. Fiunt autem amabilistima, quando proficiscuntur ab amore.
Seruitium Iacobi Patriarchae videbatur regnum, quia illud exhibebaturem amor . o quam dulce & desiderabile est jugum caelestis Regis, eo quod rex tam amabilis illud nostris imponat humeris lComplures obseruant mandata, sicut multi degIutiunt medicianas, mams, dubio procul, ex timore, ne moriantur & damnentur,quam ex studio placendi DEO, & vivendi iuxta diuinam eius voluntatem. At sicut sunt nonnulli,qui, quamuis gratum sit medicamentum, tamen magnam sentiunt repugnantiam,ea solum de causata, quod porrigatur nomine medicamenti ; ita etiam sunt nonnulli, qui opera praecepta ho Tent,eo solum nomine quia praecepta sunt. Et talis vir, ut aiunt Pari iasis inuentus est , qui cum ea in urbe spatio So. annorum suauiter vixisset, nec unquam illa egressus fuisset, quam primum ei iniunctum fulta mandato Regis, ut in eadem ciuitate quod supererat vitae, transigereta . nee inde exiret: exiuit statim, nitens in vetitum , cupiensque negata distraturus campos, quod totius vitae suae decursu nunquam fecerat, imbueta mentem quidem ei venerati.
398쪽
E eontrario cor amorosum diligit mandata,&quo sunt de rebus difficilioribus, eo ei sunt suaviora & acceptiora, eo quod sciat magis edihoe suo se dilecto placere, maioremq; eidem exhibere honorem. Exulistat Ae cantat hymnos & cordis gaudia . , dum D E us eum sua doceta ρνώσω δωσι anones: non dissimilis in hoc peregrino cuipiam, qui pergens suo in itinere cautat alacriter: adiungit quidem laborem cantando difficultati ambulandi: attamen ipso augmento laboris taedium propellit, de laborem minuit: ita sacer amator tantam in mandatis DK i seruandis reperit suavitatem,ut nihil ita eum subleuet, recreet & soletur in hac mortali vita, quam suaue jugum praeceptorum D si sui, humeris suis
impositum; unde sacer altes clamat. --όνωπιών - mnes . seu mandata, mi operegrinarumWmea. Dicuntur muli & equi onerati fi-
cubus succumbere statim sub onere, & omne suum robur perdere suauior certe est lex Domini ficubus at homo socors, de bruto similis, qui
quit vires ad inuenire, quae serendo sint amabili huic oneri: contra, sicut ramus ex arbusculae quae dicta est AG Nus cASTus, portatus in itinereia, viatorem conseruat de liberat a lassitudine ita crux,mortificatio, iugum, de lex Saluatoris, qui est verus ΛGNvs CASTus, est onus, quod tollit lassia itudinem, quod solatur & recreat corda, quae diuinam eius maiestatem .
diligunt. In re amata nullus labor, nulla difficultas reperitur; si quis tamen ei inest, comprimis est amabilis, S mixtus sancto amori, qui ponit in Amante quoddam acre dulce, quod est gratius gustui, quam pura dul-
Hoc igitur modo diuinus amor nos efficit conformes voluntati Dar, de reddit solicitos ad obseruanda eius mandata, & hoc, non languido de tepido, sed ardenti 5e absoluto desiderio placendi diuinae eius maiestati. Sic ut complacentia haec per suam suavem di amabilem violentiam praeuenlans necessitatem obediendi, quam nobis lex imponit, conuertat eain in insignem dilectionis virtutem, difficultatem autem in ipsa et dilectionem. De Cou-
399쪽
De Conformitate nosipa voluntatis eam ista quam D E VS nobissignia sicauit per sua consilia.
Andatum designat voluntatem quandam, quae sit integra de sine diminutione in eo, qui mandat: at consilium aliud non indicat, quam voluntatem voti & desiderij. Mandatum nos obligat, consilium sollim incitat : mandatum efficit transgressores culpabiles, consilium sollim minus laudabiles reddit eos, qui illud non
sequuntur. Violatores mandatorum merentur damnationem, qui autem consilia negligunt, solum mererentur, ut minori gloria condecorentur. Est differentia inter mandare,& commendare . Quando mandatur, adest auctoritas, quae obligat: quando autem commendatur, adhibentur tituli amicitiae ad inducendum& prouocandum ad id, quod commendando petitur,vel insinuatur. Mandatum necessitatem imponit : consilium & commendatio nos incitant ad id, quod maiorem adfert utilitatem. Mandato resipondet obedientia, consilio autem fidest consilium suscipitur ad placendum, mandatum autem ad non displicendum. Et inde est, quod amor complacentiae, qui nos obligat d . placendum Dilecto, inducit consequenter nos ad capienda & sequenda praecepta; amor vero beneuolentiae, qui vult & desiderat omnes volun tales & affectiones sibi submitti: facit ut non solum velimus, quod ordinat, sed vel maxime quod suadet, & ad quod adhortatur. Sicut amoe&reuerentialis respectus, quem probe frugis filius habe terga bonum. Patrem, efficit, ut statuat vivere non solum iuxta mandata , quae iniun-gkis, sed etiam lux da desideria & propensiones animi, quas manifesta a Consilium equidem datur in fauorem eius, cui suadetur, & consulitur,ut sit ipse perfectus : si superfectuu esse, inquit Saluator ,- Menae
amoris igne inflammatum non recipit consilia ob suam utilitatem, sed ut se conformet desiderio eius, qui suadet; & obedientiam, seu, ut vocant, homagium praestet voluntati eius, cui id debetur. Ac proinde non
400쪽
reeipit eonsilia aliter, quam DEus velit: DEus autem non vult, ut quilibet omnia obteruet consilia, sed ea solum, quae huic & illi conueniunt, iuxta diuersitatem hominum, temporum, occasionum & animi virium, di hoc iuxta charitatis regulam. Si parentes tui indigent verὸ opera de auxilio tuo ad vitam traducendam, nou cst tempus tunc tractare de consilio suscipiendo, di recelsu e mundo ad quodpiam Monasterium : charitas enim iubet, ut teis hconferas ad exequendum mandatum, quod est de parentibus honorandis, dc obsequio eis praestando, deque ijs pro viribus adiuuandis. Facete esse principem, Rege in dec. per cuius posteritatem subditi Coronae Regiae, quae ad te spectat, debent in pace conseruari, & tuti esse contra Tyrannidem, contra seditionem & quod uis bellum ciuile; occasio igitur
tanti boni te obligat ad gignendos in sancto Matrimonio legitimos successiore . Hoc non eli perdere castitate a , vel si re ipsa perdatur, c ste perditu , dum ea sacrificatur bono publico , in fauorem chari
Es tu natura debili, ist inconstanti valetudine, quae eget multis s mentis ne te igitur voluntariE oneros reali paupertate: charitas enim id tibi prohibet. Charitas non solum non permittit patres familias. Omnia vendere, ut dent pauperibus, sed iubet eos honeste congregare ea, quae ad educationem & sustentationem uxoris, prolis & famulitii necessaria sunt: sicut etiam Reges & Principes sinit habere thesauros,qui uι-ste, secundum regulam parsimoniae, & non per Tyrannicas inuentiones
collecti serviant velut quaedam salutaria antidota, &praeseruatiua cou-tra hostes visibiles. Sanctus Paulus nonne suadet iunctis matrimonio,vtelapso tempore orationis, redeant in id ipsum iuxta regulam Matrina onii Z
Consilia omnia data sunt propter persectionem populi Christiani,
non autem propter unumque inque Christianum in particulari. Sunt circumstantiae, quae subinde ea faciunt impossibilia , , subinde inutili ,
subinde periculosa, quandoque etiam noctua aliquibus ; quae est una exmrdinationibus, propter quas Christus dicit de uno eorum quod dictum vult de omnibus eH- e esiae. Quasi diceret, sicut exponit S. Hieronymus qui potere lucrari ct testere honorem eastitaris, velut bra. avium rvulationis . seu exi=mationis, eum rosiac a est enim propositim iis, qui