장음표시 사용
471쪽
ius rei curam Patri meo amant simo reliquero, qui scit, qui potest,&qui vult quicquid facit ad meam sanitatem recuperandam Z Cero inimise essem in Patrem meum, si aliquid vellem; quia ille satis superque volet, quicquid mihi est profuturum: sollim igitur expectabo,ut velit id, quod expedire mihi iudicat, & nihil attcntabo, nihilque agam , quam eum respiciam, dum mihi aderit &testificer meum erga illum filialem amorem, efficiamq; ut intelligat confidentiam, quam in eo repositam habeo. His dictis, dum Pater ei vcuae sectionem expedire iudicans disponsi, quae ad id necessaria sunt, caepit dormire, & cum euigilasset eam propius accedens rogauita, qui somnus placuisset ρ an item placeret, ut, ad
sanitatem recuperandam vena secaretur 3 Pater mi, inquit illa, tota
quanta sum tua, nescio quid velle debeam, ut pristinae Canitati restituar: tuum est Pater velle & facere circa me, & pro me quicquid bonum tibi videtur: ad me enim quod attinet, mihi satis e st quod te amem,& ex toto corde meo honorem ut Patrem amanti Rimum.
Tunc Pater ligato brachio venam aperuita , dum autem id fit,& sanguis copiose e siluit, nunquam amabilis haec filia respexit, aut bra-c My incisum aut sanguinem e vena profluentem, sed fixis in patrem O- cmis aliud nihil dicebat, nisi submissa voce, Pater multum me amat, &tota ipsius sum: ac omnibus absolutis gratias non egit, sed solummodo repetiuit verba suae affectionis & filialis confidentiae.
Age dic, amice Theotime . , puella haec nonne erga Patrem
fortiorem & solidiorem testificata est amorem, quam si multum soliζ ab eo remedia suo morbo petijsset, uuam si respexisset quomodo vena incideretur,& sanguis educeretur; aὸdo, & quam si Patri multis verbis gratias egisset Ea de re dubitari non debet: si enim multas de se suscepisset cogitationes, quid inde fuisset consecuta, nisi vanam, & inutilem solicitudinem , siquidem Pater pro ea satis erat solicitus &respiciendo brachium, quid inde habuisset nisi timorem & multis Patri gratias agendo, quam virtutem exercuisset, nisi forte graikudinem, quae aliis eius factis Patri abunde constabat λ Nonne igitur melius fecit, se totam quantam occupando in o stensione & demonstratione amoris fi-yς-lialis, patri longe gratioris quavis alia virtute . λ ωαι mel semper cost-
tum laqueos, quibus captus es DEuM respice, & sine eum agere, si
472쪽
ram tui ille geret; iacta, cogitatum tuum in illum, &ipse te enutrieta. Cur te igitur immisces N immittis in v ELLE , vel NOLLE mundi euenta &casus, qui contingunt, assiduos: ignoras siquidem, quid velle debeas, ScDEus sat pro te omnia volet, quae possis velle te ea de re nullam omnino curam suscipiente. Expecta igitur in spiritus tranquillitate e fectus diuini beneplaciti, & cogita eius voluntatem,quae semper constans est, tibi sufficere; siquidem ita bonus semper est, ut non possit nisi bonum velle: sic enim dilectae suae sanctae Catharinae Senenti praecepita:
Cogita in me. ct ego cogitabo pro te.
Perdifficile est extremam istam indifferentiam voluntatis humanae quae eo usque progressa est in unionem voluntatis diuinae bene e
primere: non enim dicendum est, meo iudicio, quod ILLA AGuvIESCAT voLvNTATI DEI, siquidem ACQv IESCERE est per animam ager & ut clarius dicam, est aliquis Ac Tus ANIMA, quo illa suum declarat consensum. Nec etiam dicendum est quod ACCEPTET, neque quod RECIPIATr quia AC C EPTARE & RECIPERE sunt actiones quaedam, quae possunt dici actiones passiuae, per quas amplectimur& accipimus, quae nobis eueniunt. Dicendum etiam non est, quod PERMITTAT: nam PERMIss Io est voLvNTAT Is actio, & consequenter veli quoddam otiosum seu voluntas, quae quidem nihil vult facere, sed tamen PERMITTERE, ut FIAT aliquid. Vnde potius mihi videtur,
quod anima, quae est constituta in hac indifferentia , & quae nihil vulta, sed sinit velle D su Μ id, quod illi lubebit, dici debeat habere suam
voluntatem in una simplici 5 generali expectatione; expectare siqui- Volun ' dem non est facere, aut agere; sed manere dispositum ad aliquod euenia tas extum. Et si animum aduertas, videbis, quod expectatio animae est vere voluntaria, & tamen non est actio aliqua, sed simplex quaedam dispo 'R 'S' sitio ad recipiendum id, quod eueniet; ubi autem euentum euenerita,& receptum fuerit, expectatio se conuertit in consensum,& in omnimo dam animi quietem & tranquillitatem; at antequam eueniat, anima vere est simplex, & indifferens expectatio ad omne id, quod voluntas diuina ordinauerit. Christus Saluator noster summam submissionem voluntatis suae humanae aeterni Patris voluntati exprimit & desiderat his verbiin: nomm- D EUS aperu/ι mihi aurem id est, denunciauit mihi suum benepla-Κkk a citum,
473쪽
citum, qua nisi ad multitudinem laborum & afflictionia, quas pati debeo; uo ,- - inquit ille,non contra σ,no A, Hetrorsum. Quid id aliud est, nisi dicere, voluntas mea no est nisi simplex expectatio, qus est disposita ad omneid,quod DEus ordinirit:vnde do & relinquo corp' meu ijs, qui illud percussuri sunt,3e genas meas illis, qui eas vulsuri sunt; paratus ad omnia Perpetienda, quae voluerint. Verum, aduerte obsecro, Theotimo, quod sicuti Saluator noster post orationem resignationis,quam fecit in horto Oliveti,& dum caperetur, se tractari & duci ad lubitum eorum, qui illum crucifixerunt, admiranda cum desertione & derelictione sui corporis & vitae inter aduersariorum manus si uit; ita animam suam &voluntatem per indifferentiam perfectissimam posuit in manus aeternἰ Patris; nam licet dixerita, DEUS. DEUS me-, ω ν ά derelis. id fecit, vere ut cognosceremus amaritudines & poenas, quas anima eius sustinebar, non autem ut contraveniret, aut contradiceret sanctissi-rnae indissereritiae, in quaerat, uti statim post ostendit, concludens um- versam suam vitam & passionem per incomparabilia haec verba: PATER,
Perfecta exstoliasio anima unita D EI volantati.
Epraesentemus nobis IssvΜ dulcem, Theotime, apud Pilatum, ubi amore nostri, milites, Ministri & Executores eius mortis sic volentem, omnibus vestibus, una post alteram, exuerunt. Nec his contenti, ctiam pellem abstraxeritiat, dilacerantes eam crudelibus vi garum & flagellorum ictibus, sicuti postea eius anima abstracta fuit a corpore, & corpus a vita per mortem, quam in ara crucis sustinuit. Verum triduo elapso, interueniente sanctissima Resurrectione, anima glorioso suo corpore se iterum vestiuit; & corpuin pelle sua iam immortalitate donata circumdedit: vestitiit autem se . Dominus post Resurrectionem diuersa & differente forma: modo enim in peregrini, modo in hortulant , modo alterius generis habitu
474쪽
apparebat, prout scilicet hominum salus, & Patris gloria postulabata.
Amor, amor est, o Theotime, qui hoc totum fecit a sed & idem amota est, qui ingrediens animam quampiam, ut ea sibi feliciter moriatur, de uni Pso vivat, facita, ut omnibus humanis desidet ij , quin & sui ipsius aestimatione quae non minus adhaeret Spiritui, quampellis carni sese penitus exspoliet, denudetque aisectionibus quibusque amabilioribus quae sunt, quas habebat in consolationibus spiritualibus, versans in exercitiislpietatis, & in perfectione virtutum: quae videbantur esse propria vita animae deuotae. Tunc,Theotime, omni iure exclamat animae exui me meis vestia bin, quomodo eas resumam laut pedos meos ab omni genere assectionωm, quoia modo iterum eos inquinabo p Nuia egressa sum . DEI manu, ct nuda νegrediar illuc. Dominus multa mihi dederati desideria, Dominus ea abstulit, is no men eius benedictum . Ita, Theoti ine, idem ille Dominus,qui in principio facit nos desiderare virtutes, & omni occasione Occurrente eas exercereis, idem est, qui affectionem Virtutum, & Omnium exercitiorum , Spiritualium a nobis aufert, ut maiori cum tranquillitate , puritate, &simplicitate nihil desideremus, nihil affectemus, praeter beneplacitum . diui me eius Maiestatis. Nam quemadmodum pulchra & casta Iudith habebat quidem in suis cimeliarchiis & cistis pulchras & pretiosas vestes pro festiuitatibus, 3e Neomeniis Domus Israel; sed nullum erga eas gerebat affectum ,' nunquam siquidem toto suae viduitatis tempore solis ornauit, nisi quando a D E O inspirata, perditum ivit Holofernem &
exercitum eius ἱ sic nos quamuis didicerimus praxim virtutum,& deuo- Perseiatio nis exercitium, tamen ea appetere non debemus, neque ijs cor no- ctoruinstrum vestire, nisi in quantum scimus id DEI beneplacitum velle e & Ri quemadmodumJudith remansit semper in veste lugubri, praeterquam in 'i' 'dicta occasione, in qua voluit DFus, ut splendide vestita pompose incederet; ita debemus nos pacifice manere vestiti nostra miseria& ab lectione, vivendo inter nostras imperfectiones & infirmitates, usq; dum
D Eus nos exaltet ad praxin excellentium actionum. Cum autem nequeamus longam moram trahere in ista nuditat spoliati omni genere affectionum, monet nos Apostolus, ut postquam nos exuimus vestimentis veteris Adam, induamus nos habitu noui hominis, id est Christi I Esu; nam cum omnibus niaucium remiserimus,
475쪽
etiam affectionibus virtutum, quod nolimus posthac , neque earum an sectiones, neque quarumcunque aliarum rerum habere,iation quantam DEI beneplacitum exigit, oportet nos rursum reuestiri pluribus affectionibus & fortastis etiam illis ipsis, quibus nuncium remisimus. Sed nota Quod si oporteat nos iterum eas resumere, id fieri non deber , quia nobis gratae ista, quia utiles , quia honorabiles di propriae ad fouendum amorem, quem pro nobis ipsis gerimus, sed quia gratae D Eo. Quia eius honori utiles, & ad eius gloriam destinatae. Eliezer serebat secum inaures & armillas, nec non noua vem menta pro puella, quam Daus praepararat filio Domini sui, & re ipsi illa donauit Virgini Rebeccae, simulatque agnouit illam esse, quam quae rebat. Habendae omnino sunt nouae vestes pro Sponsa Saluatoris , si pro illius amore, quam hactenus erga parentes, erga patriam, erga familiam, & amicos habuit, veteri affectione se exspoliauit; & deinceps penitus nouam assumat, desiderando suo tempore & loco ea quae Sponsus ordinat, adimplere: S hoc non secundum considerationes humanas, sed secundum diuinast quia scilicet Sponsus caelestis hoc vult, hoc mandat, hoc intendit, talemque ordinem & seriem constituit in charitate . Si exuitur vetus affectio in consolationibus Spiritualibus, in exercitijs deuotionis, in praxi virtutum, quin imo & in proprio nostro progressu ad perfectionem; revestiri nos oportet alia alti etione,tota quanta nO-ua, amando omnes gratias,& fauores caelestes, non iam, quia bene afficiunt, beneq; disponunt animam nostram, sed quia nomen Domini sanctificatur, eius regnum locupletatur, nec non beneplacitum glorifi
Ita s. Petrus se in carcere vestiuit non propria sua electione, sed Angeli mandator cinxit se, accepit sandalia, deinde reliqua sua assumpsit vestimenta. Et gloriosus S. Paulus, expoliatoS uno temporis momento omnibus affectionibus; Domine. inquit , q- m' facere t id e stDomine, quid placet, ut affectem, ut incipiam ρ siquidem tu me prosternens ad terram meam in me mori fecisti voluntatem, quia tu Dpus meus est Theotime,quicunq; omnia reliquit propter D E u Μ, nihil debet resumere, nisi quod placet D so: non amplius nutrit suum corpus,
nisi ad Domini praeceptum,qua illud seruiat spiritui; non amplius studet nisi, ut seruiat proximo & propriae animae , secundum diuinam in
476쪽
tentionem; exercet virtutes, non qua faciunt ad suum lub Itum, sed qua D sus id desiderata. D sus mandauit Isaiae Prophetae, ut se suis expoliaret vestibus,
h' annis, ut alij arbitrantur: deinde elapQ termino, que D sus ei praestri pserat, resumpsit vestimenta sua. Ita nos denudare debem' nostris omni bus affectionibus, paruis & magnis, saepeq; examinare cor nostru , ad explorandum an promptum & paratum se inueniat ad huiusmodi affectionibus expoliandum, ut se Isaias suili expoliauit vestibus; ac deinde ad affectiones conuenientes seruitio charitatis in tempore resumendas rvt moriatur nudus in cruce cum Saluatore, posteaque resiurgat in nouum hominem cum illo. Diba; orati s ri mora, proinde potens facere, ut omnibus nos expoliemus; est & magnifica velut Resurrectio, ut nos gloria & honore
478쪽
De suauitate mandati, quod nobis D E VS dedit, vise amem super omnia.
omo est persectio totius uniuersi, anima persectio hominis, amor animali charitas autem amos ris. Ideo amor DEI est finis persectionis, & ex- cellentia: totius uniuersi. In hoc,Theotime,conia via sistit magnitudo, primatus & dignitas praeceptivi se amoris diuini, quod Saluator nominat PRIMuri & MAXIMVΜ MANDATvM. Est enim hoc praeceptum velut sol, quod impertit decus & dignitatem omnibus sacris legibus, omnibus item ordinationibus diuinis, quindi omnibus sacrae Scripturae voluminibus.omnia facta sunt per caelestem
479쪽
hunc amorem, & omnia ad illum reseruntur Ex arbore hullissacrimandati omnia alia generis eiusdem, ut exhortationes, inspirationes, Bereliqua omnia pTaecepta dependent, tanquam flores, vita autem aeterna, ut eius fructus. Quid multis 3 quicquid non tendit ad amorem aeternum, tendat oportet ad mortem sempiternam. o magnum igitur mandatum , cuius perfecta Praxis durat in vita aterna l imo, nihil est aliud,
At vide, Theotime, quam amabilis sit ista lex amoris I O DEusa terne, nonne satis erat, quod dignatus fueras permisissc & concessis I nobis diuinum amorem, sicut Laban permisit amorem RachelisIaco-ho Patriarcha omissis tot admonitionibus, quibus ad eum uos excitares. mandatis, quibus ad eundem impelleres Θ Omnino noni o bonitas diuina, quae, ne vel tua magnitudo, vel nostra humilitas,uul praeve tus quispiam nos retardaret a tuo amore, nobis cum mandando, praecipiendo dare voluisti l Miser Apelles non valens esse sinu amore, DO tamen audebat amare sormosam Compaspen, eo quod esset Aloandri. Verum ubi impetrauit, ut eam amare posset, o superil quantum se debere aestimauit ei, qui hoc illi permittebati Ignorabat an amare Mberet speciosam Compasipenta, quam tantus Imperator deserens,iei tradiderat; an vero ipsum Imperatorem, qui ei cesserat. O, si intelligere possemus, Theotime, quantopere obligemur aduersus silmmum bonum, quod non sollim nobis permittit, sed etiam, dato praecepto, mandat, ut se amemus i Eheu l DBus mi, ignoro an magis amare debeam infinitam tuam pulchritudinem, quam diuina bonitas tua praecipit mihi, ut amem; an vero tuam diuinam bonitatem mihi praescri-hentem , ut amem infinitam pulchritudinem l 5 putori redo isthiconcessa per immensam bonitatem quam es amabilis 6bunitas, quam & tu es amanda, quod mihi communices tam muneratum pulchritudinem l . In extremo die iudicii DKus spiritibus da minatis apprehensionem
iacturae, quam secerunt, modo admirabili imprimetr diuina enim maiestas faciet eos clare videre pulchritudinem suae faciei, scut & thesauros suae bonitatis; &invisione istius infinitae deliciarum abyssi, voluistac summo conatu volet insilire in D Eu Μ, ut se uniat illi: & unita Eius amore
fruatur; sed gratis: siquidem ea erit ad instar sceminae, quae inter dot
480쪽
res partus, postquam sustinuit violenta tormina, crudeles conuulsionesti intolerabiles angustias, tandem moritur, non enixa prolem. eo ipso enim quod clara notitia diu me pulchritudinis penetrauit intellectus istoruin infortunatorum spirituum, diuina iustitia tollet taliter vires a . voluntate, ut nullo prorsus modo amare valeat obiectum, quod i tellectus ei proponet, di repraesentabit tam amabile; & vitio, quae in- generare debebat magnum amorem in voluntate, loco illius, faciet infinita enascatur tristitia, quae tristitia efficietur aetcrna per recordationem. quod aeternum mansura est in spiritibus perditis supremae pulchritudinis, quam viderunt. Dixi, per recordationem, scd intelligere debes, lector, eam fore sterilem, & nudam omni bono, sertilem autem di feracem cruciatuum, poenarum, tormentorum & de sperationum immortalium, quia in voluntate simul inuenientur omnimoda impol sibilitas, terrifica auerfio, di perennis renisus, ad amandam tam desiderabilem excellentiam; ita ut miseri damnati mansuri sint aeternum in furore S iuria desperata, eo quod cum norint perfectionem & amorem nunquam sint adepturi. Quia dum eam amare poterant, noluerunt, excruciabuntur siti tanto ardentiore & violentiore, quanto recordatio scaturiginis aquarum aeternae.vitae eorum ardores exacuet; morientur immortaliter, sicut canes, fame tanto vehementiore, quanto eorum me moria magis coqueta, sed nunquam excoquet insatiabilem immaniaxatem, per recordationem conuiuii quo priuatos se apprehendenta.
Nollem equidem asserere visionem pulchritudInis DEI ,' quam infelices illi spiritus habebunt velut fulgur aliquod, & ad instar sulgetri, futuram eiusdem claritatis, cuius erit beatoruml Erit tamen tam clara,
ut videant filium hominis in sua maiestate : sidebant m quem frians eruntide per visionem istam gloriae magnitudinem suae iacturae cognoscenta. Osi Dau& prohibuisset nobis, ne se, amaremus, quanta id esset poena& afflictio animabiis generosis. Ecquid eae non agerent tentarentq; ut eum ainandi permissionem obtinerent λ Dauld periculosam crudelis pugnae cum Goliath sub ijt aleam, ut promissamRegis filiam obtineret; di quid non fecit Iacob Patriarcha, ut sibi in matrimonitam daretur Racheli ecquid etiam non tentauit princeps Sichem, ut uxorem habe-Gl a rei