Tractatus amoris diuini, constans libris duodecim, per reuerendiss. & illustriss. dominum Franciscum de Sales idiomate Gallico conscriptus inde anno 1629. Rothomagi eodem idiomate excusus. Nunc autem per P. Henricum Lamormaini, Societatis Jesu sacerd

발행: 1643년

분량: 652페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

De Amore DEI,

xet Dinam Damnati sesices se existimarent; si vel solum opinarentu

futurum aliquando, ut DEus a se vellet amari beati autem putarent se damnatos, si in animum admitterent fore ut aliquando sacro hoc amore Privarentur. Quam desideranda sit suavitas istius mandati. ex eo colliges,Theoia time, quod si diuina voluntas illud comiminicaret damnatis, momento uno liberarentur a sua infelicitat , beati autem non essent beati, nisi praxin illius in usu habcrent. O amor caelestis, quam es amabilis anum abus nostris I Benedicta sit in aeternum bonitas, quae nobis tanta cum solicitudine mandat ut se amemus ; licet cius amor ex se & a parte rei itast desiderabilis,&necessari' nostrae felicitati, ut si illo careanaus,infeli-

in qua sunt & ex suprema pulchritudine & bonitate Ditis ceti influites illabitur in corum animas dulcissima, sed ineuitabilis nece uas aeternum amandi sanistissimam diuinitatem Θ Amabimus h heotime, in caelo D tuM non ligati, aut obligati ulli lege, sed velut attracti N. quasi rapti Letitia, qua in obiectum illud tam perfecte amabile cordibus nostris eis largietur. Tunc vis mandati cessabit, & incipiet vis gaudi, quia futurum est fructus, S complementum obseruati in hoc mundo ninnexit. Nos igitur destinari sumus ad gaudium, quod nobis promissum est in virixa immortali, per mandatum quod nobis datum est in mortali, inqitiavere obligati sumus illud strictissime obseruare,si quidem lex fundamen

talis est, quam Rex Christu IE suo dedit ciuibus Hierusalem militantis,

482쪽

Liber Decimus. - N

ut per Alam rus Ciuicum, gaudiumque triumphantis Hierusalem promererentur . ' iii ἡo Certe in caelo cor liberum a passionibus, animam expumarum adistractionibus, spiritum expeditum a contradictionibus, di vires solutas ab omni renisu habebimus; ideoque ibi per continuam,& nunquam interrumpendam dilectionem, DauM amabimus, uti dictum est de quatuor sacris animalibus, quae Euangelistas repraesentantia, sine intermisesione die & nocte laudant diuinitatem. o D sus, quali & quanta perfundemur laetitia quado in aeternis tabernaculis Spiritus nostri stabiliti. erunt in perpetuo motu, in quo ΙΑΜ EN quietem diu multumque desideratam aeternae suae dilectionis habituri sunt λ Bear. Ρι hali πι- δε- ν-- Ps 3 3.

Uerum praetendi S expectari non debet in hac vita mortali amor summe perfectust necdum enis cor, animam, spiritum S vires beatorum possidemus. Sufficit proinde nos amare ex toto corde, & ex totis viribus, quibus hic pollemus. Dum F--ρ--ιέ - - - ραμώθ, loquimar is a ti, amamusque ut paruuli: at ubi semel in supernis Beatorum domiciliis, omni paruitate N infantia exuti fuerimus, persecte DEuM amabimus. Non oporici tamen Theotime, dum in infantia huius vitae mortalis versamur, omittere id facere, quod pollumus, iuxta quod mandato nobis praeceptum est: quia non solum id, quod mandatum est, seruare possvinus , sed facile pollumus; mandatum siquidem hoc totum est a moris,& ex amore DEI, qui cum sit summe bonurusumme etiam a nobis amandus est.

Guomodo toto corde Hero amori impenso. possit nisi Aminus disseren-ιer amari; is simul amando D E VM, etiamstares alia res amari posAnt.

i vi totum dicit, nihil excludit. &tamen homo no cessabit esse totus DEI, totus patria sui, totus Matri totus Principis, totus Reipublicae, totus suae proli totus denique amicorum, sic ut existens unius, sita etiam omnium. Id certe sic habet; nam debitureia, quod quis habet ad unum non est coarrarium debito,

quod habet ad omnes. 4- u ι Homo

483쪽

Homo se totum dat per amorem, S dat tantum Quantum amat: est igitur comprimis tunc datus D Eo, quando summe amat crus bonitatem. Et quando sic se donauit, nihil debet amare, quod eius cor a Dao possit avertere. Nullus autem amor tollit corda nostra a Dao, nisi ille, qui ei contrarius est . ca ii Sara non-seri, Ismael sit circa charum suum Isaac, modὁ

v. s. ludendo eum non trudat, nec pungat. Diuina etiam bonitas non bisen.

ditur videns in nobis amores alios praeter suum, id est praeter eum , qud illum amamus, dummodo ij amores, debitam aduersus se reuerentiani di submῖssionem, quae ei debetur, studiose conseruent. Certe,Theotime, in caelesti domicilio D sus se totum nobis do nabit, &non ex parte tantum , siquidem ille tale est ro tum, i quod care partibus, sed tamen se donabit diuersimode, & tot cum differentijr , quot erunt beati. Quod sic fiet, quia se dans totum omnibus, de ibi iiiii unicuique, nunquam se penitus, seu ut loquuntur in scholis, adaesi Edabiduni in particulari; neque omnibus in genere; nos autem ea mensura & proportione nos ei dabimus, qua ille se nobis dabit. Videbur:us enim vere eum omnes facie ad faciem, sicuri est in sua pulchritudine ;& amabimus eum toto corde, sicuti est in sua bonitat ; sed iustilo non omnes cum videbimus aequali cum claritate, nequc etiam ahaiyl- mus aequali suavitate: sed unusquisque eum videbit, & amab iux particularem gloriae mensuram, quam ei diuina providentia elas Etui omnes aequaliter po Ridebimus plenitudinem diuini amoris, sed plenitudines in persectione erunt inaequales. Mel Narbonense est totum quantum dulce, & etiam Paris ense; utrumque plenum est dulcedinis, vir unitamen est plenum melioris, purioris & eficacioris dulcedinis stam auterum. Et quamvis utrumquc sit totum dulce, neutrum

omnimodam dulcedinem. Iuramentum fidelitatis facis supremo principi, facio etiam ei sub ora inato, & ut loquuntur philosophi, subaturno: quo facto utrici; sacramento fidelitatis me obligo & adstringo, & tamen neque huic, ne iue illi fidem meam omnimodc obligo. Nam in ea, quam spraesto supromo Principi, non excludo illam, quam praesto vices eius gerenti, sed nec in illa, quam praesto vices gerenti, excludo illam, quam promisi supremo Principi. Quod ii in caelopubi haec verbas 'ning 1 De-mmum L E --- ex toto eredo tuo diligentis,imὸ cxercebuntur , magnae erunt

484쪽

Liber Decimus. se I

erunt differentiae in amore; quid mirum est, si in hac mortali vita maiores sinta ρT.ieotime, non solu inter eos, qui DruM amant ex toto corde suo, sunt aliqui, qui magis amant, S alij qui minus, sed etia unus S ide nonnunqua, se ipsana superans in sacro hoc exercitio dilectionis DEI, super omnia , magi S una vice amat, quam alla. Appelles vice meliu S, quam altera pingebat, se ipsum superans. Nam, quamviS ordinarie adhibuerit toram sua in artem Nilotam attentionem in pingendo Alexandro Ma-- gno, tamen non semper, ut loquuntur in scholis, totaliter, neque ita integre, quin alii adhuc conatus illi superfuerint, per quos non impendebat quidem maius artificium, neque etiam maiorem attentionem, sed vivacius & perfectius tum artificium tum attentionem; applicabat dubio procul sempa totum Quin intellectum, ad bene exprimendas ima-

sines Alexandri, quia illum applicabat sine exceptione, sed subinde efficacius S felicius. Quis ignorat fieri progressum in sancto hoc amore ac proinde finem Sanctorum eo in exercitio esse magis completum magiiqxie perscctum, quam fuerit principium. Caeterum, iuxta modum loquendi sacrae Scripturae, facere aliquid ex toto corde, nihil aliud sibi vult, quam facere bono corde, & recta intentione , nihil excipiendo, nihil reseruando. o Domine, dicebat Da

vero eadem Scriptura testimonium dat de eo, quod vere secutus fuerit, 'DEuM e toto corde suo; nec tamen hoc posito silet, quod Ezechias Re '' 'inter omni s alios Rueges Iuda non habu crit sibi simile neq; ante se, neq; post, uniendo se DEO, eidemq; constanter seruiendo. Deinde dictata

pius sacra scriptura tractans de Iosia dicit, quod non fuerit aliquis rex neq; prior illo neq; posterior, qui ei fuerit similis, qui redierit ad Dominum ex toto corde suo, ex tota anima sua, & ex totis viribus iuxta teste

Moysis; nullus etiam post illii iras milis surrexerit. Vide igitur, Theotime,' obsecro vide, quomodo David, EZechias,& Iosias amarint DruM ex toto corde suo; & nihilominus omnes tres non amabant aequaliter ; siqui dem unus e tribus non habuerit similem sibi in amore, ut clare dicit sacer rex tui, omnes tres quidem DEuΜ amarunt, & quilibet, ex toto corde, scd nullus inter eos, neque omnes tres simul amarunt totaliter: sed singuli

485쪽

Homo se totum dat per amorem, S dat tantum Quantum amatrest Igitur comprimis tunc datus D Eo, quando summe amat cius bonitatem. Et quando sic se donauit, nihil debet amare, quod eius cor a D sopossit avertere. Nullus autem amor tollit corda nostra a DEO, nisi ille, qui ei contrarius est ca ii Sara non aegre seri, quod Isima et sit circa charum suum Isaac, modo

v. s. ludendo eum non trudat, nec pungat. Diuina etiam bonitas non of

ditur videns in nobis amores alios praeter suum, id est praeter eum , qud illum amamus, dummodo ij amores, debitam aduersus se reuerentiam S submissionem, quae ei debetur, studiose conseruent. Certe,Theotime, in caelesti domicilio lagus se totum nobilἰ do nabit, de non ex parte tantum , siquidem ille tale est rotum, quod

partibus . sed tamen se donabit diuersi modE, & tot cum diiserentim,

quot erunt beati. Quod sic fiet, quia se dans totum omnibus, & totum unicuique, nunquam se penitus, seu ut loquuntur in scholis, adaequat dabiduni in particulari; neque omnibus in genere; nos autem ea tritis sura ει proportione nos ei dabimus, qua ille se nobis dabit. Videbim, enim vere eum omnes facie ad faciom, sicuti est in sua pulchritudine ;& amabimus eum toto corde, sicuti est in sua bonitate ; sed

non omnes eum videbimus aequali cum claritate, neque etiam a stimus aequali suavitate: sed unusquisque eum videbit, Ad amabit iuxta

particularem gloriae mensuram, quam ei diuina prouiddntra etas Elii Omnes aequaliter possidebimus plenitudinem diuini anioris, sed paenitudines in perseetione erunt inaequales. Mel Narbonense est totum quantum dulce, & etiam Parisiense; utrumque plenum est dulcedinis, vitiani tamen est plenum melioris, purioris & efficacioris dulcedinis, quilin auterum. Et quamvis utrumquc sit totum dulce, neutrum tamen habes, omnimodam dulcedinem. Juramentum fidelitatis facio suprem byrih-cipi, facio etiam ei sub ordinato, S ut loquuntur philosophi, subalternor quo facto utriq, sacramento fidelitatis me obligo & adstringo, & tamen neque huic, neque illi fidem meam omnimode obligo. Nam in ea, quam praesto supremo Principi, noli excludo illam, quam praesto vices eius gerenti, sed nec in illa, quam praesto vices gerenti, excludo illam, quam promisi supremo Principi. Quod ii in caelo, ubi haec verba niuges Demn

intim L EUM/α--toto eo o/- diligentissime cxercebuntur , magnae erunt

486쪽

Liber Decimus. :

erunt differentiae in amore ; quid mirum est, si in hamiqrtali vita maio

T. leotime, non solu intςr eos, qui DEuri amant ex toto cord Asuo,siint aliqui, qui magis amant, I alii qui minus,sed etia unus N ide nonnunquast ipsum superans in sacro hoc exercitio dilectionis DEI, super omnia , m gis una vice amat , quam alia. Appellus Ua vice melius, quam altera pingena . sis ipsum superans. Nam, quamvis ordinarie adhibuerittoram suam attem & totam attentionem in pingendo Alexandro Magno , tamen non semper,ut loquuntur in scholis, totaliter, neque ita integre, quin alii adhuc conatus illi superfuerint, per quos non impendebat quidem maius artificium, neque etiam maiorem attentionem, sed vi eius & perfeci ius tum artificium tum attentionem; applicab*t d bio procul segyp tum suum intellectitin, ad bene exprimenda i sines Alexantisi, quia illum applicabat sine exceptione, sed subinde es-ficacius S selicius. Quis ignorat fieri progressum in sancto hoc amoris ac proinde finem Sanctorum eo in exercitio esse magis completum ma gis Repςrsu 'a, quam fuerit Prii Nipturn. . κ . ι

Cst rum, iuxta modum loquendi sacrae Scripturae, facere aliq*gdex toto corcia..αihil aliud sibi vult, quam facere bono corde, & retiat tenti'nς , nisu excipiendo, nihil reseruando. o Domine, dicebat Da

vera eadem scriptura testimonium dat de eo, quod veru secutus surrita 2Dhios toto corde suo; nec tamen hoc posito sile a U-- 'o rinon habu est sibi si φροst, Vnieod a snviden , constanter seruiem z. i . . pius sacra scriptura tractans de Iosa dicit, quod non fuerit aliquis rex neq; pri or illo neq; posterior, qui ei fuerit similis , qui redierit ad Dominum ea toto corde suo, ex tota anima sua, &ex totis viribus iuxta lege Mon n illus etiam post illuri tam ilis surrexerit. Vide igitur, Theotim objecro vide, quomodo David,EZechias,& Iosias amarint DguΜ ex toto corde suo; & nihilominus omncs tres non amabant aequaliter; siqui dem unus e tribμstino' habuerit similem sibi in amore, ut clare dicit sacerrextus. 'mne tres quide n DEuΜ amarunt, & quilibet, ex toto corde, scd nullus inter eos, neque omnes tres simul amarunt totaliter: sed sin

487쪽

4ra De Amore DEI,

guli suo modo peculiari; ita ut quemadmodum omnes tres suerunt Gmiles in hoc, quod dederit eorum quilibet totum cor Quin, sic fuerunt dissimiles omnes tres in modo illud dandi: at non est dubium, quin David, acceptus separatim, magnopere fuerit dissimilis sibi ipsi in hoc amore: & quod postquam accepit secundum cor, quod DEus Mura DuM&PuRuN in eo CREAuIT .cuM RECTO SPIRI Tu, quem D E u s renouauit in

eius visceribus per sanctam poenitentiam, multo suauius cantarit canticum suae dilectionis , qnam unquam cantarat, inconcusso manent

primo corde, & primo spiritu.

Omnes veri amatores sunt aequales in hoc, quod omnes totum suum cor dent DEO; & hoc ex omnibus suis viribus; verum sunt in-' aequales in hoc, quod omnino dent diuersimode; siquidem aliqui danta totum cor suum ex omni sua sortitudine, minus tamen perfecte, quam alij. Hic dat totum per martyrium, ille totum per Virginitatem, alius totum Per paupertatem, totum per actionem, totum per contemplationem totum per exercitium pastorale, denique eum omnes illud totum dent per obseruantiam mandatorum, aliqui tamen illud dant minori cum perfectione, alij cum maiori. Quinimo & ipse Patriarcha Iacob, qui nominatur Sanctus Dgi in Daniele, Squem Daus testatur se amasse; ipsemet inqua Iacob fatetur se seruisse Laban ex totis suis viribus. Et quare seruiuit 1 aban, nisi ut Rachelem, quam amabat totis suis viribus, adipisceretur uxorem p servita Laban totis viribus, seruit& Dao similiter; amat Rachelem ex totis suis viribus, ex totis amat & DtuM r sed non ideo amat Rachelem, sicuti DruΜ; neque D Eu M, sicuti Rachelem I amat D Eum ut DEuri suum super omnia, & magis quam se ipsum, amat autem Rachelem, ut uxorem supra omnes alias foeminas, &sicut se ipsum; amat DEuM amore absoluto, & summe supremo; Rachelem autem amore supremo nuptiali. Vnus horum amorum non est contrarias ashri; siquidem amor Rachelis non violat priuilegia& supremas praerogatiuas amoris DEI. Atque ita Theotime,pretium amoris,quem DEo offerimus,dependet ab eminentia te praestantia motivi, propter quod de secundum quod nos eum amamus eo titulo, quo est suprema & infinita eius bonitas. &DEus Optimus maximus. Porro gutta una istius amoris pluris est, efficacior est, plurisque aestimari debet, quam omnes alij amores , qui unquam

488쪽

quam esse possunt tum in eordibus hominum, tum in e rIs Angelorurnam dum amor iste vivit, simul regnat & imperat omnibus affectionibus, faciens ut Daus ab amante indifferenter, umuersaliter, ac sine ulla e ceptiove rebus omnibus praeferatur. 'De duobuι gradibiu perfectisnis, quibusicum praeceptum fac potenσι seruari in hac vita mortali.

Vm magnus Rex Salomon adhue regeretur diuino: spiritu, composuit cantica canticorum. Is, iuxta illius temporis permissionem magnam habebat varie

talem uxorum, ac adolescentularum suis amoribuat deuotarum. Erant eae diuersae. conditionis, & differentes in dignitate H Ι. enim una erat unice micaia ,

perfecta, rara, &vesut singula in columba, qua cum aliae non veniebant in comparationem,& quam propterea nomine proprio appellauit Sulcmlfidem. II. Habebat sexaginta alias, quae post illam primum digni tatis gradum tenebant & Reginae nominabantur. III. Ultra omhes istas habebat adhuc octuaginta concubinas, quae quidem non erant Rerparticipes tamen erant Regalis thalami, erantq; eae etia honori & legitimae Regis amicae. IV. & vltimo erant adolesteritula sine inis Mue&eraneia expectatione &velut vivi si reuit alijs arboribili serendi in & tiari sedisfiacedinte, deficiebans, earum loeo nasHinc bantur.Porro sup ef hanc ideam rerii, quae tunc agebantur in eius palatio, deseripsi Dεus diuersas perfectiones animaru,quae,adueniente tempore,debebant adorata, amare de obsequijs sibi demereri magnum Regem pscificum, Irsu M CHRisTvΜ, Dominum nostrum. Inter has sunt aliquae, quae redens a suis peccatis liberatae, decreuerunt DguM suum amare, sed tamen adhuc sunt Novitiae,Discipulae, tenerae & debiles ; ita amesar quidem diuinam suauitatentia, sed cum magna admixtion ad aruis diuersarum assectAhum , ut sacro earum aurore adhuc existen te in sta infantia , amene illae preter Dominum multas alias tes super ,.ti in Luzo 'l tati:

489쪽

suas, vanas & periculosas. Ec quemadmodum phoenix recenter exclusus in suo cinere, non habens adnuc nili paruulas de ductuantes plumas, atque pilos fatuos, non potest nisi paruas, & velut coactaS vibrationes sui corporis facere; ob quas dicendus est potius saltare, quam volare ;ita tenerae & iuuenes istae animae, non ita pridem natae, ex cinere suae poenitentiae non possunt adhuc alte in pleno, vastoque aere sacri amoris vo- Iare, quia retinentur multitudine malarum inclinationum, & prauorum habituum, quos contraxerunt ex peccatis vitae praeteritae. Sunt nihilominus vividae, animatae N etiam Ornatae plumis amoris, & quidem veri amoris , alioquin peccatum non deseruissenti sed tamen adhuc ille est debilis & tener; qui cum Circumdatus etiamnumst multitudine aliorum ainorum,non producit tot fructuS, quot produceret,si integre corpossidere .

Talis suit filius prodigus, quando deserens illiberale ac insam

subulci opificium, id est porcorum custodiam,inter quos vixerat, redij ead Patrem seminudus, squalidus, sordidus,& putridus ex foetoribus,quos contraxerat inter impura illa animalia. Nam quid est deserere porcos, nisi se retrahere a peccato, quid est venire ad Patrem, dum es lacerta, pannosus, ac faetidus, quam adhuc habere affectum implicatum habiti-hus ac inclinationibus ad peccatum trahentibusλsed interim habebat vit1 animae, quae est amor,&velut phoenix renasces ex suo cinere, ex quo de nouo se reuixisse & resuscitatum esse deprehendit. ---M, Heis Preri tareuixit. Porro animae illae, nominatae in Canticis adolescentuIae, in quantum senserant odorem nominis sponsi, qui non spirat aliud, quam salutem & condonationem, amabant quidem amore vero, sed amor , qui, ut illae, adhuc erat rener & recens; quia quemadmodum adolcscentulae amant quidem suos sponsos, si quos habent, sed non intermittunt, interim magnopere ctiam amare mundum muliebrem,& res non magni momenti, suas socias, quibuscum se occupant, ludendo, choreas ducendo,&etiam nonnunquam lasciuiendo, nugando cum aviculis, caniculis, sciuria & alijs huiusnodi ineptiis : ita hae animae tenellae adhuc & No- uitiae, amant quidem recte sacrum spontan, sed cum innumeris prope distractionibus,& voluntariis ac minime necessarijs diuerticulis; ita viamando eum super alias omnes res, non intermittant se detineri pluri

bus rebus, quas non amant secundum illum, sed praeter illum, extra il-

490쪽

- Liber Decimus. a I

lum, & sine illo. Cert , quemadmodum minores inordInatIones In verbis, in gestu, in habitu, in delectationibus & ineptiis, quae instituuntu

animi causa, uti non sunt proprie loquendo, contra voluntatem DEI, ita etiam non sunt secundum illam, at extra illam i& sine illa. Verum , sunt animae nonnullae, quae cum fecerint iam aliquem progressum in amore diuino, praeciderintque omnem alium amore in , quem habebant in rebus lubricis, nihilominus non carent amoribus periculosis & superfluis: eo quod cum excessu N amore nimis tenero, nimiaque passione p ossesso appetant id , quod DEus quidem vult illas ap-

Petere,& amare, sed moderate. Volebat D Eus, ut Adam tencre amaret Euam, sed non ita tenere, ut ad ei placendum, violaret legcm & o

dinem 1 diuina sua Maiestate datum. Non amauit igitur rem superfluam, nec ex se ipsa periculosam, sed amauit superflue & periculo-Se. Amor noster erga Parentes, amico S, consanguineos, benefactores,&c. est ex se ipso secundum DEu M, sed possumus cum cxcessu eos amare ἱ sicuti de nostras vocationes quantumuis sint spirituales & nostra pietatis exercitia quae quidem multum amanda sunt amare possumus inordinate, dum ea praeferimus obedientiae & bonis magis uniuersali-.'hus; quod ea appetimus, ut finem ultimum, cum non sint nisi media,&directiones quaedam ad finalem nostrum scopum, qui est diuinus amor. Animae hae, quae non amant aliud, quam id, quod DEus vult illas amare, sed excedunt in modo amandi, amant quidem diuinam bonitatem super omnia, sed non in omnibus rebus. Nam illas ipsas res, quae non sollim

Permissae sunt, sed etiam praeceptae, ut amentur secundum DEuM , non amant solum secundum Dau Μ, sed ob causas & motiva, quae quidem non sunt contra Dau M, sed extra DEu M. Vnde similes sunt Phoenici, qui habens primas & primo prodeuntes plumas, &incipiens se paulatim roborare, & in altum iam in pleno aere attollere, sed non habens adhuc suffieientes vites, vi diu possit volare, descendit siepe ad terram, ut quie-.tem aliquam capessat. Talis fuit miser illeIuuenis, qui quidem cum a puero mandata Dar obseruasset, bona aliena non desiderasset; sed so Ium nimio, nimisiue tenero affectu ea, quae habebat diligebat, quando Dominus illi suasit, ut ea daret pauperibus, factus est tristis & melancho- .lieus. Nihil amabat, quod illi non esset licitum amare, sed amabat amore superfluo, di nimis arcto. Animae igitur hae, Theotime, amant quia M m m et dem

SEARCH

MENU NAVIGATION