장음표시 사용
491쪽
dem nimis ardenter & superflue, sed non amant superfluitates, at solummodo id, quod amandum est ἰ ideoque fruuntur quidem thalamo nuptiali caelestis Salomonis, id est, unione, quiete amorosa, & rec olle ctione, seu recessu a rebus, quae ab eo amore avertunt, de quibus dictum . est libro quinto & sexto; sed non fruuntur, eo, ut verae sponsae, eo quod superfluitas, qua cum magno studio appetunt rcs bonas, causa sit, v non admodum saepe admittantur ad diuinos sponsi amplexns, dum se occupant,nimis amando aliqua extra illum,& sine illo, cum solum ain
re deberent in illo, & propter. illunia. De duobus aliyr gradibuo maioris perfectionis , quibuι eou
scensis, amare possumus DE I super
orro, sunt & aliae animae, quae neque superstu later , neque cum superfluitate amant; sed solum id amant, quod Drus vult, & sicut vult eas amare. Animae certe huiusimodi sunt beatae, siquidem an ant D A u M,& amicos suos in DEO, S inimicos propter D su H, amant res complures cum D Eo, sed ne unam quidem, nisi in DEO & propter D su M. DEus cst, quem amant, non solum super omnia, sed in omnibus, & omnia in D so. In hoc siiles sunta phoenici, qui ex veteri, ac debili factus est iuuenis ac robustus, quiquo nunquam videtur nisi in aere, vel super cacumina montium , quae emianent in auro. Sic enim hae animae nihil amant, nisi in D so, liceta ament plures res cum Dao, & DauΜ in pluribus rebus. Sanctus Lucari refert Saluatorem nostrum ad suam sequelam inuitasse iuuenem, qui quidem multum Christum amabat, sed amabat adhuc magnopere Patrem suum: unde volebat reuerti ad illum; sed Christus rescidit in eo iuperfluitatem amoris, eumque ad amorem puriorem ita excitauit, ut, Christum amaret magis, quam Patrem, imo Patrem amaret solum in Christo. Ait enim, inquit S. Lucas, Christus ad alterum:ηρ---,
492쪽
Hae animae, ut vides Theotime, cum tam magnam liabeant unionem&coniunctionem cum sponso, omnino merentur participare de eiu
dignitate, S: esse Reginae, sicut ille est Rex: si quidem illi omnes sunt dedicatae sine diuisione & separatione aliqua, nihil habentes extra illum , & sine illo, sed solum in illo & propter illum.
Versim, tandem supra omnes istas animas est una unice unica, quae est Regina Reginarum, amantior, amabilior, imo & amantissima . Omnium amicarum diuini Sponsi: illa solum amat D Euri super omnia S in omnibus; & ita eum quidem amat in omnibus, vires plures no amet, sed unam solum, quae est D E u s. Et quia est solus D Eus, quem illa amat in omnibus, eum amat arqualiter per omnia, secundum quod eius beneplacitum requirit, extra omnia, & sine omnibus. Si non est nisi Ester, quam Assuerus amat,quare eam magiS amat, quando Vnguentis est delibuta, & paramentis regalibus exornata, quam quando incedit consueto suo habitu si quod amo, solus sit Saluator meus, quar non tam in L em Caluariae, quam montem Thabor amabo, siquidem tam est vere in uno, quam in altero λ Et quare: non dicam aeque confidenter in uno, sicut in altero; bonum est hic esse i amo Saluatorem in AEgypto, non amando AEgyptum : quare eum non amem in conuiuio Simonis Leprosi, non amato conuiuio p Et si illum amo inter blasphemias, quae in illum iaciuntur, non amatis blasphemiis, quare non amem unguentis pretiosis Mariae Magdalenae delibutum, non amatis neque unguento, neque odore λ vera est haec nota, quod nos non amemus nisi DguM in omnibus, quando eum aequaliter amamus in omnibus, siquidem semper similis & aequalis sibi ipsi existit. Amoris nostri inaequalitas aduersius eum, non potest habere originem, nisi ex consideratione alicuius rei, quae non est ille. Certe coelestis amica, de qua hic ser- .mo est; non plus amat suum Regem cum toto uniuerso, quam si esseta penitus solus, sine uniuersio, eo quod totum id, quod extra DEuM est,& non est D sus, illi nihil sta; quae, ne ipsum quidem paradisum amata , nisi quia sponsus ibi amaturia, *Qnsus autem ita vehementer & ardentur amatur in suo Paradiso, ut, esto, non haberet dandum
493쪽
Paradisum, non ideo minus esset amabilis , neque minus amatur Per hanc generosam amatricem, quae non nouit amare Paradisum sui sponsi, at solum paradisi sponsum: & quae non ni inus extollit monten Caluariae, dum eius sponsus in eo crucingitur, quam caelum ubi glorificatur. Is, qui ponderat virum e tribus paruis globulis cordis S. Clare de monte Falconis, tantum deprehendit in eo pondus, quantum deprehenderet in omnibus tribus simul ponderatis. Ita magnus amor inuenit D a u M tam amabilem,& solum amandum, quam si omnes creaturas simul amaret cum illo: quia scilicet non amat Omnes creaturas nisi i D s o, & propter D Euri. Harum animarum eo gradu persectar imis, adeo paucae
sunt numero, ut unaquaeque earum vocetur vNICA GENI
TRICIs sua. Dicitur illa unica columba, quae omnino non amat,
nisi suum columbum, nominatur perfecta. eo quod per amorem effecta sit una eademque res cum suprema persectione: unde dicere potest humili cum veritate non sum nisi pro meo dilecto, cuius est ad in conuersio Caeterum talis non est nisi sanctissima Virgo, Domina nostra. quae persectὸ ad huius excellentiae gradu in amore sui Dile immertigerit. Illa enim est columba in dilectione ita unice unica, ut si reliquat omnes
velint cum illa in comparationem venire, nomen potius cornicum . quam columbarum sint promeriturae. Sed omissa nunc incomparabili hae Regina in sua incomparabili eminentiata, nonnullae inuentae sunt animae, quae taliter in hoc statu puri amoris se habuerunt, ut earum comparatione cum aliis facta participarint gradum & d nitatem Reginarum, columbarum unicarum, & perfectarum sponsi amicarum . Nam obsecro, Theotime, qualis debuit esse ille, qui toto corde DEO
nonne testabantur se nihil amare extra Dominum N Magistrum suum. amare autem se Magistrum extra alia omnia λ Et quis sensus potuit esse magni huius amatoris, qui tota nocte suspirabat: DEus meus mihi est . omnial Tales fuerunt S. Augustinus, S. Bernardus, duae S. Catharinae Senensis & Genuensis, & plures aliae; per quarum imitationem quilibet aspirare potest ad similem diuini amoris gradum consequendum .
Animae rarae& sinsularest quibus nihil amplius est simile cum auibuc
494쪽
huius mundi, imo ne cum ipso quidem Phoenice, aue unIeὸ rari, nisi in
hoς, quod per eum repraesententur: is autem propter suam excellentiam, pulchritudinem & nobilitatem dicitur non esse ex auibus huiu in mundi, sed spectare ad paradisum: unde & nominatur auis paradisiaca. Nam eximia haec auis dedignans terr m vix eam unquam attingit, sed vivit semper in aer , unde illo ipso tempore , quo vult se demittereia, non se ulli affigit arborum, nisi per exigua fila, quibus suspensa manet in aere; extra quem di sine quo aere non potest, neque,volare, neque requiescere Eodem usido magnae animae non amant, proprie loquendo, creaturas in se ipsis, sed in earum Creatore, & in illis suum Creatorem. Quod si adhaerent per legem charitatis alicui creaturae,
non est nisi ad requiescendum in D Eo, unico & finali termino sui amoris. Sic ut inueniendo D Euri in creaturis, & creaturas in D so, D su Mament, & non creaturas. Ad eum sere modum, quo piscatores marga in iritarum inuenientcs margaritas in ostreis non aestimant suam piscationem, nisi propter solas margaritas. Caeterum, non fuit, ni existimo, unquam creatura aliqua mort
iis, quamniarit caelestem Sponsum solo amore, illo ram perfecte puro, nisi beata Virgo, quae fuit Sponsa& Mater simul: Imo contra, quantum ad praxim harum quatuor differentiarum amoris attinet, non diu potest duci vita, quin ab una in aliam transeatur. Animae, quae veluta adolescentulae, sunt adhuc implicatae pluribus vanis & periculosis a&ctionibu , non carent subinde sensibus amoris etiam purioris de sublimioris; sed quia non sunt nisi fulgura quaedam L fulgetra trans- ,
euntia, dici non possunt hae animae esse extra statum ADOLEsCENTu LA-RuM, Novi TIARuΜ,& DISCIPuLARuΜ. Et hoc ipsum euenit quandoq; animabus, quae sunt in dignitate unicarum Spersectarum amantium, ut remittant de summo illo amore, & plurimum relaxent: quin imo etiam usque ad committendas magnas impersectiones, per odio a peccata venialia, ut videre est in pluribus distensionibus satis acerbis, quae acciderunt inter magnos Da I seruos, imo etiam inter aliquos Christi Apostolos, qui, negari non potest, inciderunt in aliquas imperfectiones, per quas charitas quid citi non violabatur, eius interim seruor violari potuit. Quia tamen magni isti viri amabant ordinarie DEuM, amore
persecte puro, dici non debet, eos non fuisse in statu perfectae dilectio- nis. Nam quemadmodum vidcmuo bonas arboreo nunquam produce
495쪽
re fructus aliquos veneno soc, sed adhuc crudos, vel vermiculosos , nec non visco&musco arbori adhaerentibus vitiatos r sic magni Sancti nunquam producunt aliquod peccatum mortale, sed bene actiones inutiles, immaturas,asperas, rudes & intempestiuas. Tunc fatendum est arbores istas esse quidem fructuosas salioquin non essent bonae sed negandum etiam non est, quin aliqui ex fructibus eorum sint inutiles &nullius propὸ valoris. Nam quis negabit cachryes, viscum,& caeteros id genus arborum fructus non esse infructuososp Quis item negabit m norem choleram,paruos aliquos excessus laetitiae, risus, leuitates,& alia huiusmodi non esse pasti cines inutiles, S minus legitimas, & tamen iustus septies in die, id est sat saepe, tales producit. DEI amorem super omnia esse communem omnibuι
am tot sint diuersi inter veros amatores gradus amoris, tamen non est nisi unum mandatum amoris, quod generaliter & aequaliter unumquemque obligat pari de aequali prorsus vinculo, etsi obseruetur diuersis modis , &eum infinita prope varietate perfectionis: vix enim aliqui in terris sunt homines, sicut nec in cano Angeli, qui inter se perfectam aequalitate habeant in dilectione; siquidem quomodo stella una differt ab altera in claritate, ita homines beati ubi resuscitati suerint different inter se. -- unus se e c-- ν --i-- gloriae,sei et nomen, νώ -- ον, nsis, γε u a crapis. Qualis igitur est gradus amoris, ad quem seruandum diuinum mandatum nos omnes aequalite ,
uniuersaliter, & semper obligat δTractus fuit penicilli prouidentiae Spiritus Sancti, quod in ve
sone nostra ordinaria, quam diuina eius Maiestas canonizauit & sanctificauit per Concilium Tridentinum,caeleile hoc mandatum amoris expressum sit per vocem DILECTIONI s potius,quam AMORIS. Nam quamuis dilectio sit amor, tamen non est simplex amor; at amor quem con-
comitatur electio & dilectio, uti & ipsum vocabulumindicat ,& notata
496쪽
gloriosissimus S. Thomas. Nam praeceptum hoc nobis iniungit amorem
electum ex miabba IIclat. DILECT vs huius amoris est electus ex millibus,
dilecta Sula mitis notauit in Cantico. Est amor, qui omnes amores debet excellere, & regnare super omnes nostras passiones, & hoc est, quod Dausa nobis requirit; ut scilicet inter nostros amores, ipsius comprimis nobis cordi sit, solusque dominetur in cordibus nostris, eaque singulari fauore tota quanta repleat, & in hoc augendo & conseruando omnes nostras conferat potentias, si sit sublimis, replens omnes nostras mentes, & constanter exercens omnes nostras vires & animos. Et quia per istum amorem DEuM eligimus pro supremo obiecto nostrae mentis,
est amor supremae electionis,vel electio supremi amoris. Tu scis, Theotime . , complures esse species amoris r uti est amor Patemur, filialis, fraternus, nuptialis, socialis, obligationi dependentiae,&sexcenti alii, qui differunt in excellentia,& taliter sunt proportionati suis obiectis,ut no facile sit eos alijs applicare vel appropriare. Qui patrem suum amaret amore solum fraterno, haud
satis eum amaret; qui suam uxorem amaret solummodo ut Patrem, non amaret modo conuenienti; qui amaret famulum, qui ei a pedibus est, amore filiali, amaret impertinente . Amor est sicut honor; nania sicut honores diuersi efficiuntur secundum varietatem excellentiarum, Propter quas deseruntur : ita etiam amores efficiuntur differentes secundum diuersitatem bonitatum, ob quas amantur. Supremus honor Pertinet ad supremam excellentiam, S supremus amor ad supremam honitatem. Amor DLI non habet parem, quia D a I bonitas est bonitas, quae sibi non habet similem. frael: Domin- DEVSem -eH. Deuta
Quia Dgus est solus Dominus, & eius bonitas est infinite eminens super
omnem bonitatem, amandus est amore sublimi, excellente, & potente supra omnem comparationem. Haec, haec est suprema dilectio, quae indit pondus animis nostris, ut taliter DEus aestimetur, eosque inducit, ut honum, quo ei grati simus, pro viribus extollamus, praeseram usq; omni quo possumus affectu rebus omnibus. Satelarὸ vides,Theotime,eum, qui sic amat D Eu M,totam suam animam, omnes suas vires dedicasse Dgo; praeterea talem semper & in omnibus omnino occurrentibus occasionibus praelaturum DEI gratiam rebus omnibus, semperque prom- Nun - Ptum
497쪽
promptum te paratum futurum ad derelinquendum totum umuer , ut conseruet amorem, quem debet diuinae bonitati. In summa eri, Est amor excellentiae, vel excellentia amoris,qui omnibus mortalibus in gcnere,& in speeie, seu generaliter & particulariter unicuique mandatur est,& hoc a primo momento, quo incipiunt uti ratione: amor inquam ut sum ciens unicuique, ita necessarius omnibus ad salutem consα-
NAM Oii Rinpex cognoscitur clare, neque unquam omniso
certo, saltem certitudine fidci, an habeatur vero D Ex vi amor, qui necessarius est ad talutem: habentur tamenta. complures notae; inter quas maximε certa est,& fere in- fallibilis tunc videtur, quando magnus quispiam amo
creaturarum opponitur amori DEI. Tum enim si amor
diuinus inest animae,palciscit magnitudinem auctoritatis & potentiae, quam inbet supra voluntatem, ostendens effectu ipta quod non seiuna non habeat sibi superiorem, sto ne aequalem quidem, dum reprimit 3errosternit quicquid stibi est contrarium, facitque ut eo ormiter iis i tentionibus obsequium sibi praestetur. Quando maledicta illa Spiritu viri Diabolicorum cohora contra suum Creatorem rebellauit, volens ater here in suam factionem sanctam λcietatem reliquorum Spirituum, qui Dro firmiteradhaerebant,gloriosus sanctus Michael animans suos sbcios ad fidelitatem I so seruandam,elata voce sed modo Angelico in m dio caelestis ciuitatis Hierusalem, dixit: QIIS vT DEvs Z Prolato hoc verbo, perfidum & atrocem Luciferum cum tot suo comitatu, qui eoaeouare volebant Diuinae Maiestati, prostrauit. Et hinc, ut creditur, nomen impositum fuit S.Michaeli. Quod aliud non sonat, quam quis V, D Lus p Si, adinstar Luciferi, amores rerum creatarum volent trahe re nostros intellectus in suam partem, & se reddere inobedientes diu
na: Maiestati; ne dubites, si, qui dςbst, amor diuinuo iuueniatur in no bis,
498쪽
bis, velut alter S. Michael, resistet, & potentias viresque animiae in Doseruitio & deuotione retinebit per lHic firmitatis verbum: quis ut DLus ecqualis, Obsecro, bonitas est in creaturis , ut debeat attrahere cor humanum ad rebellandum contra supremam DE i bonitatem Θ Quando S. Ioseph Patriarcha cognouit, quod amor Herae suae tenderet in perniciem,& peteret fidem, quam debcbat suo Domino, dixit: aurarae DE US, c
En, Theotime tres amores tu corde amabilis Josephi: amat enim suana Heram, suum Dominum, &suum DruM : sed dum amor herae se opponit amori Domini, stati in amorem Herae deserit, & fugit, sicut di amorem Domini sui deseruisset, si comtrarius fuisset amori DEI. Inter omnes istos amores, Dp I amorem quilibet ita debet praeferre, ut omnino paratus sit ad omnes alios relinquendos,propter hunc solum. Sara dedit ancillam sitam Agar Abraham marito suo , ut habere posset prolem ex illa, iuxta legitimum illius temporis usum. At ubi ea concepisset, magnopere contempsit Saram Dominam suam, & cousque contempsit eam, ut vix discerni posset, quis amor ita Abraham esset maior, ille ne, quo amabat Saram an vero is, quo Agar ancillam. Agar enim
erat particeps thalami Abrahae, sicut Sara,& in hoc supcrabat, quod non esset sterilis, uti Sara, sed foecunda. At vero comparatis duobus istic' amoribus inter se, bonus Abraham probe ostendit, quis eorum esse
fortior; nam simulatque Sara certiorem fecit Abraham maritum suum, quod despiceretur ab illata, respondit illi Abraham, dicense
Diuina dilectio sinit quidem nos habere alios amores, &saepe discerni non potest, quis eorum sit maior & principalis in corde nostro, eo quod non raro cor humanum quam potest studiosissine trahit in lectum suΣ ,
complacentiae amorem creaturarum; imo crebro accidit, ut multiplicet longe magis actus siuae affectionis aduersus creaturam, quam actuc
dilectionis erga Creatorem: et tamen sacra dilectio non propterea desinit excellere, & alios omnes superare, sicut constat ex eventis quando creatura se opponit Creatori: nam tunc imus in partem & sententiam sacrae dilectionis, eiq; omnes nostros affectus submittimus. Saepe in rebus creatis est discrimen, inter magnitudinem &bo-N n n a nitatem '
499쪽
nitatem. Vnus ex unionibus se a margaritis Cleopatrae plus valebata , quim altissima nostrarum rupium; unum superat alterum magnitudine, alterum autem valore. Quaeritur, quae gloria sit excellentior in uno quopiam principe, an ea, quae in bello armati manu; an vero illa, quae iustitia rite administrando in pace acquiritur Z Videtur mihi gloria mi litaris esse maior; at altera melior : sicut inter instrumenta musica tympana & tubae edunt maiorem sonum & strepitu,at testudines &claui coriadia, ut vocant, plus habent melodiae. Sonus illorum maior est& fortior, at hic magis suauis & spiritualis. Vna uncia balsami non diffundit tantum odoris, quantum libra una olei ex nardo, sed odor balsami semper erit melior & amabilior. Verum est Theotime, nec fas est id negaret
videbisMatrem quampiam taliter occupatam circa unum aliquem suum infantem, ut videatur non habere vllum alium amorem, quam illum , quo eum complectitur, non alios oculos,quam ad eum intuendum, non os aliud, quam ad cum osculandum , non pectus, quam ad eum lactandum, non aliam ullam curam, quam ad eum educandum. Et adeo id verum videtur, ut ab ea maritum comparatum cum Infante, credi posset nihili fieri: Attamen si veniendum esset ad electio
nem, alterum illorum amittendi, statim appareret illam pluris aestimare maritum; & amorem quidem erga infantem fuisse teneriorem, urge liorem, maiorique cum passione exercitum, alterum nihilominus in maritum fuisse excellentiorem, fortiorem, & meliorem; ita quando cor aliquod amat DEuΜ ob infinitam eius bonitatem, quantumuis parum habeat de excellenti ista dilectione,praeferet tamenDei voluntatem omnibus rebus, & in omnibus occurrentibus occasionibus, alia omnia deseret, ut se conseruet in gratia supremae bonitatis, nec ulla res poterit illud ab ea separare. Nec obstat, quod diuinus amor non ita premata, neque ad eam teneritudinem semper cor inducat, ad quam alii amotes, quia in occasionibus occurrentibus facit actiones ita sublimes &excellentes, & una plus valeat, quam decem milliones aliarum. Cuni culi mirum in modum sunt fertiles; elephantes autem non nisi semel in vita pariunt. At solus & unicus Elephantis pullus pluris aestimatur, quam omnes totius mundi cuniculi. Amores, qui habentur ad creaturas, abundant quidem saepe multitudine productionum, sed quando amor sacer suum opus facit, ita excellenter & eminenter illud facit, uta omnia
500쪽
omnia superet: nam efficit ut DEus omnibus rebus sine ulla exceptione
Historia memorabilis ad bene concipiendum in quo sita sit vis, es
Chare Theotime, quanta debet esse vis de amplitudo huius amoris Dat super omnia; is siquidem superat omnes affectiones, vincit omnes difficultates & praefert honorem beneuolentiae diuinae omnibus rebus ldico omnibus absolute, absque exceptione aliqua . Et hoc quidem fieri debere magna cum solicitudine, eo quod reperiantur homines, qui bona, honore ς', quin & vitam ipsam pro Christo relinquere prompti paratique sint i qui tamen in eius gratiam non relinquerent rem longe inferioris mo- menti. Quod ut intelligas, rem admiratione & commiseratione dignam tibi ob oculos ponam. Tempore Imperatorum Valeriani & Calli, erat Antiochiae Sacerdos quidam, nomine Sapricius,& alius saecularis, dictus Nicephorus, qui propter arctam & diuturnam amicitiam, quam habebant ad intu-cem, putabantur fratres: & nihilominus euenit tandem , nescio qua de causa,vi amicitia illa di liueretur; ει, uti solet, dissolutionem illam a micitiae ardentius odium sequeretur. Quod inter illos aliquandiu dura uit,quousque scilicet Nicephorus delictum suum agnoscens, tribus diuersis vicibus tentauit sibi reconciliare Sapricium; quam in rem iam hos, iam illos communes amicos ad eum mittebat,qui ipsius verbis submissione plenisti s renunciarent,se paratissimu esse ad ei fatistaciendis, quocunque vellet modo. Sed Sapricius inflexibilis omnem omnibus, di semper, reconciliationem maiori feritate & inhumanitate recusauit, quam Nicephorus suauitate & humilitate expetebatis. Tandem a fictus Nicephorus existimans futurum, ut, si se ante eum in genua prosterneret, tactus ad viuum,noxam remitteret. Itaque eum adit, & proiectus ad eius pedes, animose sic eum alloquitur: Mi Pater, obsecro, Nnn 3 par-Diuiliaco by Coos e